รอยเลื่อนระนอง จังหวัดระนอง-ชุมพร
สุวิทย์ โคสุวรรณ (2547)
กรมทรัพยากรธรณี
ผลการศึกษาจากข้อมูลโทรสัมผัสและข้อมูลในสนาม ชี้ให้เห็นว่า กลุ่มรอยเลื่อนระนองเป็นรอยเลื่อนที่มีการเลื่อนตัวเหลื่อมซ้ายในแนวราบ ที่มีทิศทางในแนวตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้ ที่เป็นทิศทางของรอยเลื่อนหลักในพื้นที่ และจากการศึกษาจากการแปลข้อมูลดาวเทียม และภาพถ่ายทางอากาศพบหลักฐานที่บ่งชี้ว่ารอยเลื่อนนี้น่าจะเป็นรอยเลื่อนที่มีแนวโน้มการเคลื่อนตัวได้อีก (Potentially Active Fault) พบลักษณะธรณีสัณฐานที่เกิดขึ้นตามแนวรอยเลื่อนคือ ทางน้ำเบี่ยงแนว ผารอยเลื่อน หน้าตัดสามเหลี่ยม สันขวางกั้น แนวราบกัดกร่อน และ เนินเขาจากการดันตัว ที่ชี้ชัดว่ารอยเลื่อนนี้ยังมีอายุใหม่อยู่
ในกลุ่มรอยเลื่อนระนองนี้ยังมีแนวรอยเลื่อนย่อยๆ อีกมากมายมีทิศทางของรอยเลื่อนที่ปรากฏอยู่ 3 ทิศทางคือ
1.รอยเลื่อนในแนวตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งเป็นทิศทางหลักในพื้นที่
2.รอยเลื่อนในแนวตะวันตกเฉียงเหนือพบปรากฏเล็กน้อย
3.รอยเลื่อนในแนวตะวันออก-ตะวันตกพบปรากฏน้อยมาก
จากการทำการศึกษาเบื้องต้นพบรอยเลื่อน 2 แนวที่สำคัญคือรอยเลื่อนราชกูด ที่ปรากฎอยู่ในบริเวณพื้นที่อำเภอละอุ่น จังหวัดระนองคาบเกี่ยวพื้นที่จังหวัดชุมพร เป็นรอยเลื่อนที่น่าสนใจมาก ซึ่งได้ศึกษาในรายละเอียดด้วยการแปลภาพถ่ายทางอากาศ จากนั้นได้ศึกษาในภาคสนามพบว่ารอยเลื่อนนี้เป็นรอยเลื่อนที่มีการเคลื่อนตัวในลักษณะเลื่อนเหลื่อมซ้ายในแนวราบ และมีการเลื่อนตัวในแนวดิ่งแบบเลื่อนย้อนเกิดร่วมด้วย (Left Lateral Strike-Slip with Reverse Fault) วางตัวในทิศทางตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีทิศทางระนาบรอยเลื่อนโดยประมาณ 050 องศา พาดผ่านในพื้นที่ของกลุ่มหินแก่งกระจาน (มีอายุประมาณ 300-270 ล้านปี) ที่เป็นหินโคลนปนกรวด และหินปูน และยังตัดเข้าไปในชั้นตะกอนดินอายุอ่อนด้วย จากความยาวของรอยเลื่อนที่ปรากฎบนผิวดิน (Surface Rupture Length) ทั้งสองส่วนนำมาประเมินเพื่อหาว่ารอยเลื่อนราชกูดนี้เคยทำให้เกิดแผ่นดินไหวที่มีขนาดเท่าใดในอดีต และอาจจะเกิดขึ้นได้อีกในอนาคตซึ่งพบว่าบริเวณนี้เคยเกิดแผ่นดินไหวขนาด 6.4 และ 6.9 ริกเตอร์ มาแล้ว
ที่มา http://www.dmr.go.th/geohazard/earthquake/RanongFault.htm