ฉิ่ง

Image:ฉิ่ง.jpgImage:ฉิ่ง1.jpgImage:ฉิ่ง2.jpg

1. ชื่อ ฉิ่ง 2. ชื่ออื่น ลูกฉิ่ง ชิ้งขาว จิ้งขาว ซิ้งขาว มะเดื่อซิ้ง เดื่อฉิ่ง

3. ชื่อวิทยาศาสตร์ Ficus botryocarpa Miq.ชื่อพ้อง (Ficus fistulosa Reinw.ex.BL)

4. วงศ์ MORACEAE

5. ชื่อสามัญ -

6. แหล่งที่พบ พบภาคใต้

7. ประเภทไม้ ไม้ยืนต้น

8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ 

ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลางสูงประมาณ 3-10 เมตร แตกกิ่งก้านมาก เปลือกต้นเรียบสีน้ำตาล อมเขียว

ใบ ใบเดี่ยวใบมีขนาดใหญ่สีเขียวเข้ม หลังใบสีเขียวอ่อนกว่าหน้าใบและก้านใบนูน ใบกว้างประมาณ 5-6 นิ้ว ยาวประมาณ 8 นิ้ว ก้านใบสั้นเป็นสีน้ำตาล หน้าใบเรียบเป็นมันขอบใบเรียบ

ผล ผลกลมเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1-1.2 ซม. ผลออกตามกิ่งก้านของต้น ออกเป็นพวงจำนวนมากคล้ายกับผลมะเดื่อขนาดเล็ก เนื้อในของผลสีเขียวและมีไส้สีชมพูอ่อน ลักษณะคล้ายเกสรตัวผู้เบียดกันอยู่ภายใน


9. ส่วนที่ใช้บริโภค ผลอ่อน (รสชาติฝาดมัน) 10. การขยายพันธุ์ เมล็ด ตอนกิ่ง

11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ดินที่อุดมสมบูรณ์สูง มีความชื้นสูง

12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ ฤดูฝน

13. คุณค่าทางอาหาร ยังไม่มีข้อมูล 14. การปรุงอาหาร ผลอ่อน ใช้รับประทานเป็นผักเหนาะหรือผักสดร่วมกับน้ำพริก ขนมจีนน้ำยา หรือนำไปปรุงอาหาร แกงเผ็ด 15. ลักษณะพิเศษ -

16. ข้อควรระวัง -

17. เอกสารอ้างอิง

เต็ม สมิตินันทน์. 2523. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย (ชื่อพฤกษศาสตร์-ชื่อพื้นเมือง). กรมป่าไม้ 379 หน้า.

สำนักงานคณะกรรมการสาธารณสุขมูลฐาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. 2539. พืชผักพื้นบ้านภาคใต้. 109 หน้า.

สำนักงานคณะกรรมการการสาธารณสุขมูลฐาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2538. ผักพื้นบ้าน : ความหมายและภูมิปัญญาของสามัญชนไทย 261 หน้า.

ที่มา

http://www2.doae.go.th/library/vegetable/index.htm

กลับไปหัวข้อ ไม้ยืนต้น

กลับไป ผัก กลับหน้าแรก