1. ชื่อ ดอกดิน
2. ชื่ออื่น ดอกดินแดง เทียนฤาษี ข้าวก่ำนกยูง สูงแล้ง หญ้าดอก
3. ชื่อวิทยาศาสตร์ -
4. วงศ์ OROBANCHACEAE
5. ชื่อสามัญ -
6. แหล่งที่พบ พบทุกภาคของประเทศไทย
7. ประเภทไม้ ไม้ล้มลุก
8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น เป็นไม้ล้มลุกเหมือนกาฝาก อาศัยอยู่กับรากไม้ เช่น หญ้า
รากไผ่ ลำต้นเป็นเหง้าอยู่ใต้ดินขนาดเล็ก
ใบ เป็นเกล็ดขนาดเล็กที่โคนกอสังเกตได้ง่าย เรียงสลับหรือ
ตรงข้ามรูปคล้ายสามเหลี่ยมยาว 6-8 ซม.
ดอก ผุดจากส่วนลำต้นใต้ดิน 1-2 ดอกต่อเหง้า ก้านอ้วนยาว
2-4 ซม. สีม่วงแดงผิวเกลี้ยงเป็นมัน กลีบรองดอกออกเป็น
ประกบหุ้ม โคนดอกสีม่วงอมชมพูสีอ่อนกว่ากลีบดอก
กลีบดอกเป็น 2 ปาก เกสรตัวผู้อยู่ที่โคนหลอดอับเรณูทั้ง 4
เชื่อมติดกัน ยอดเกสรตัวเมียสีเหลืองอวบน้ำ
เมล็ด สีขาวขนาดเล็กมาก
9. ส่วนที่ใช้บริโภค ดอกอ่อน
10. การขยายพันธุ์ ขึ้นเองตามธรรมชาติ
11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ขึ้นได้ดีบริเวณที่ร่มค่อนข้าง
ชื้นในป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณป่าดิบชื้น ขึ้นเจริญเติบโตในฤดูฝน
12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ เดือนกรกฎาคม - พฤศจิกายน
13. คุณค่าทางอาหาร ยังไม่มีข้อมูล
14. การปรุงอาหาร ใช้ดอกมีรสจืดเย็น นำมาลวก นึ่งรับ
ประทานเป็นผักจิ้มร่วมกับน้ำพริกตาแดง น้ำพริกปลาร้า นำดอก
สดมาแต่งสีอาหาร ใช้ทำขนมดอกดินให้ขนมมีสีน้ำเงินเข้ม
เกือบดำ นำมาคั้นน้ำนึ่ง กับข้าวเหนียวเพื่อแต่งสีข้าวเหนียวให้มี
สีดำเรียกว่า "หม่าข้าว" (สีในกลีบดอกในมีสาร aucubin)
เมื่อถูกซิไดส์จากออกซิเจนในอากาศจะเปลี่ยนเป็นสีดำ)
15. ลักษณะพิเศษ -
16. ข้อควรระวัง -
17. เอกสารอ้างอิง
สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคเหนือ 280 หน้า.
ที่มา