มะพร้าว

Image:มะพร้าว.JPGImage:มะพร้าว1.JPG

1. ชื่อ มะพร้าว

2. ชื่ออื่น หมากอูน หมากอู๋น คอส่า (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ดุง (ชอง-จันทบุรี) ย่อ (มลายู-ภาคใต้) โพล (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี) เฮ็ดดุง (เพชรบูรณ์) เอียจี้ (จีน)

3. ชื่อวิทยาศาสตร์ Cocos nucifera Linn.

4. วงศ์ PALMAE

5. ชื่อสามัญ Coconut

6. แหล่งที่พบ พบทั่วไปทุกภาค

7. ประเภทไม้ ไม้ยืนต้น

8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น เป็นไม้ยืนต้นที่มีลำต้นสูงชะลูดไม่แตกกิ่งก้านสาขา ขนาดของลำต้นมีความสูงประมาณ 20-30 เมตร

ใบ ลักษณะของใบออกเป็นใบรวม มีใบย่อยเรียงสลับกันเป็นรูปขนนก ใบรวมก้านหนึ่งยาวประมาณ 3-7 เมตร กว้างประมาณ 1-1.4 เมตร ใบย่อยมีลักษณะเป็นแผ่นแคบยาวปลายใบแหลม พื้นผิวเรียบเป็นมันมีสีเขียวแก่ ขนาดของใบยาวประมาณ 2-3 ฟุต กว้าง 1-2.5 นิ้ว

ดอก ดอกออกเป็นช่อออกบริเวณกาบใบ ดอกย่อยมีลักษณะเป็นดอกขนาดเล็ก มีกลีบดอก 6 กลีบ ในช่อหนึ่งๆ มีทั้งดอกตัวผู้และตัวเมีย ดอกตัวผู้อยู่ปลายและดอกตัวเมียอยู่บริเวณโคนช่อดอก

ผล ผลมีลักษณะเป็นรูปทรงกลมหรือรูปรี มีขนาดยาว 8-14 นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลาง 8-9.5 นิ้ว เปลือกนอกเรียบเกลี้ยง ผลอ่อนมีสีเขียวเมื่อผลแก่สีน้ำตาล เปลือกชั้นกลางเป็นเส้นใยนุ่ม ชั้นในจะแข็งเป็นกะลา ชั้นต่อไปเป็นเนื้อผลมีสีขาวขุ่น และภายในมีน้ำใสมีรสจืดหรือรสหวาน


9. ส่วนที่ใช้บริโภค เนื้อในยอดอ่อน

10. การขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด

11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ขึ้นได้ดีในดินปนทราย

12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ ตลอดทั้งปี


13. คุณค่าทางอาหาร ในส่วนเนื้อในของยอดมะพร้าวที่รับประทานได้ 100 กรัม มีองค์ประกอบทางโภชนาการดังนี้

Cal Moist ure Protein Fat CHO Fibre Ash . Ca P Feย  A.I.U B1ย  B2 Niacin C
Unit % Gm. Gm. Gm. Gm. Gm mg. mg. mg. mg. mg. mg. mg.
เชียงใหม่ 34 90.6 2.1 0.7 4.8 0.7 1 56 51 0.4 - 0.03 0.06 1 6
นครปฐม 42 88 1.8 0.4 7.7 0.8 1.3 60 54 0.3 - tr 0.1 2.8 5


14. การปรุงอาหาร ยอดอ่อน นำมาผัดแกง ผลอ่อนกินได้ทั้งผลสด หรือนำมาเผาทำห่อหมกมะพร้าวอ่อน จั่น (ช่อดอก) เมื่อตัดปลายวงจะได้น้ำหวานทำน้ำตาลปี๊บ ส่าเหล้าและน้ำส้ม น้ำมะพร้าวกินสด ทำเนยเทียมน้ำมันปรุงอาหาร เนื้อมะพร้าวคั้นเป็นกะทิใช้แกงทำขนมทำน้ำมันมะพร้าว

15. ลักษณะพิเศษ -

16. ข้อควรระวัง -

17. เอกสารอ้างอิง

กองโภชนาการ กรมอนามัย. กระทรวงสาธารณสุข. 2535. คุณค่าทางโภชนาการของอาหารไทย. 97 หน้า. วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม. 2531. พจนานุกรมสมุนไพรไทย. 880 หน้า. เต็ม สมิตินันทน์. 2523. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย (ชื่อพฤกษศาสตร์-ชื่อพิ้นเมือง). กรมป่าไม้ 379 หน้า. มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทยและสถาบันวิจัยโภชนาการมหาวิทยาลัยมหิดล. 2541. มหัศจรรย์ผัก 108. พิมพ์ครั้งที่ 4. 411 หน้า. สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคกลาง 279 หน้า.

ที่มา http://singburi.doae.go.th/acri/index.htm

กลับไปหัวข้อ ไม้ยืนต้น

กลับไป ผัก กลับหน้าแรก