เมื่อไฟไหม้กัลปแล้วแลตั้งแผ่นดินใหม่ บ่มิได้ตั้งทุกแห่ง บมิเป็นโดยธรรมชาติ แต่ก่อนมีที่เปล่า ยังมีลางแห่งเปล่าโดยกว้างโดยสูงได้แล 300 โยชน์ก็ยังมี ลางแห่งโดยกว้างโดยสูงแลได้ 500 โยชน์ก็มี ลางคาบลางแห่งโดยกว้างโดยสูงได้ 700 โยชน์ก็มี แลที่นั้นกลายเป็นแผ่นดินเสมอกันทุกแห่ง เลื่อมขาวงามดังแผ่นดินเงินยวงมีหญ้าแพรกเขียวมันเหมือนตามกันโดยสูง 4 นิ้วมือ เขียวงาม 3 นิ้วมือ ดังแผ่นแก้วไพฑูรย์ฉันนั้นแลฯ ดูรุ่งเรืองทั่วแผ่นดินมีเหมือนดังนั้นทุกแห่ง แลมีสระหลายอันเทียรย่อมดาษไปด้วยดอกบัว 5 สิ่งแลดูงามหนักหนา มีฝูงต้นไม้ทั้งหลายเป็นต้นเป็นลำงามแลมิได้เป็นด้วงเป็นแลง แลเป็นลูกเป็นดอกดูตระการงามนักหนา และมีเชือกเขาเถาวัลย์ลางสิ่งเป็นดอกแดงลางสิ่งเป็นดอกขาวลางสิ่งเป็นดอกเหลือง ดูรุ่งเรืองงาม


แต่ที่นั้นทุกแห่งดังท่านแสร้งแต่งไว้ แลแห่งนั้นเรียกชื่อว่า นาคพิภพ แล เป็นที่อยู่แก่ฝูงนาคทั้งหลายแล แลมีปราสาทแก้วแลมีปราสาทเงินแลมีปราสาททองงามนักหนา


แลมีที่อันเปล่านั้นลางแห่งหาสิ่งอันจะอยู่บมิได้ หากเป็นที่กลวงอยู่เปล่าอยู่ไส้ในใต้เขาพระหิมพานต์กว้างได้ 500 โยชน์เป็นเมืองแห่งนาคราชจำพวกหนึ่งอยู่แห่งนั้น แลมีแก้ว 7 ประการเป็นแผ่นดินงามดังไตรตรึงษ์อันเป็นที่อยู่แห่งพระอินทร์เจ้านั้น แลมีสระใหญ่ๆนั้นหลายอันอยู่ทุกแห่ง แลเป็นที่อยู่แห่งฝูงนาคแต่ไปเล่นทุกตาไป แลน้ำนั้นใสงามบมิชระไชรยดุจแผ่นแก้วอันใหญ่และท่านขัดหลายครา แลมีท่าอันราบนักหนา ที่นาคแรงอาบแรงเล่นนั้นมีฝูงปลาใหญ่ไหลไปขบปลาเล็กแฝงจอกดอกบัว 5 สิ่งบานอยู่ดูตระการทุกแห่ง ดอกบัวหลวงดอกใหญ่เท่ากงเกวียน ผิเมื่อน้ำสะเทือนไหวไปมาดูงามนักหนาดังแสร้งแต่งไว้นั้นแลฯ


นาคจำพวกหนึ่งในสมุทร ถ้าแลเมื่อใดฝูงนาคตัวเมียแลมีครรภ์แก่ แลเขาคำนึงในใจเขาว่าฉันนี้ผิแลว่าออกลูกในกลางสมุทรนี้ๆตีฟองนักหนา แลอีกทั้งนกน้ำก็ตีฟองด้วยลมปีกครุฑ โสดฝูงตัวมีครรภ์อันแก่นั้นเขาก็ดำน้ำลงไปออกจากแม่น้ำใหญ่ 5 อัน อันชื่อว่า คงคา ยมนา อจิรวดี สรภู มหิ มหานทีอันใหญ่ไปสู่มหาสมุทรใหญ่นั้น จึงดำน้ำนั้นขึ้นไปเถิงป่าใหญ่อันชื่อพระหิมพานต์นั้น มีถ้ำคูหาคำ หมู่ครุฑไปบมิเถิง จึงคลอดลูกไว้ในที่แห่งนั้นแล้วแลอยู่เลี้ยงดูลูกในที่นั้น ต่อเมื่อลูกตนนั้นกล้าแล้วจึงพาไปยังน้ำลึกเพียงหน้าแข้ง แลสอนให้ว่ายน้ำ แรงว่ายวันแรงพาไปเถิงที่น้ำลึกแลน้อยถ้วน2 ครั้นว่าเห็นลูกตนนั้นใหญ่แลรู