คุณกลัวผีไหม?

ขอยืมภาพในเน็ตมาให้ชมค่ะ ใกล้เคียงที่สุด แต่ในฝันผมน่าจะออกสีดำสลวยค่ะ
ในฝันเธอสามามารถหักคอจรเข้ตัวยักษ์ๆใหญ่ๆด้วยสองมือค่ะ

 

ประมานนี้หละคับ
หน้าตาจะดูเรียวหน่อย
ถ้าเห็นเป็นคน ชุดที่ใส่จะดูออกสบายๆ
มีเสื้อบวกกางเกงสีขาว
ดูหลวมๆ คล้ายชุดที่ใส่ไปปฎิบัติ
ธรรมที่วัด หน้าฝากไม่กว้าง ตาไม่โตมาก
ตาสวย คิ้วคม
ผมยาวสลวย แต่ไม่ใช่แบบไปไดท์ผมมาเรียบ
เลยนะครับ คือดูปล่อยยาวธรรมชาติ
และถ้าเห็นตอนต่อจากครึ่งงูครึ่งคน
กลายมาเป็นคน สิ่งที่ชอบทำคือ
กระโดดโล้ดเต้นเบาๆ
ปล.ประมานนี้หละครับ
ที่พูดคือเคยเจอแบบลืมตาเห็นๆ
ด้วยสองตาตัวเองมาครับเมื่อ ๒ ถึง ๓ ปีก่อน
เคยเจอแบบนี้แวะมาหาที่ห้องนอน
เลยพอจำได้ประมานที่เล่าให้ฟัง
พอขำๆ ไม่มีอะไรครับ

 

ส่วนตัวเรียกว่าปรากฎตามสัญญาในจิต
ของบุคคลขึ้นอยู่กับวัฒนธรรม ประเพณี
ของแต่ละภูมิภาค พอเข้าใจเนาะ
เช่น ดวงจิตองค์เดียวกันปรากฎอีกที่จะเป็นอีกแบบ
เพื่อความจำได้และเรียกได้ถูกตามภูมิภาคนั้นๆ
ปล.ถ้ายังเห็นเป็นภาพ ยังไงก็ยังต้องมี
การปรุงแต่งเพื่อความจำได้เรียกถูก (^_^)

 

เขามีชื่อเรียก. ไหมค่ะ

 

กลัวซิครับ
โดยเฉพาะถ้าต้องไปในป่าที่ไร้แสงสี กลัวว่าอะไรจะโผล่มาทักทาย
แต่ถ้าอยู่ในเมืองก็ไม่กลัวหรอก เพราะมองไม่เห็น

อาจจะเป็นเพราะเหตุนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ จึงนั่งสมาธิแล้ว
แม้จะพอสัมผัสหรือได้ยินเสียวงได้บ้าง แต่ก็ไม่เคยมีใครมาปรากฏในสมาธิเลยสักครั้ง
อาจจะเป็นเพราะเขารู้ว่าเรากลัว ขืนโผล่มาให้เห็นเดี๋ยวจะหัวใจวาย
ก็เลยไม่เคยเห็นทั้งด้วยตา และในสมาธิ นอกจากในความฝันเท่านั้น

 

มีครับ ออกเสียงประมาณ ข้อความเดิมที่อ้างอิงมา
บรรทัดที่ ๒ นับจากล่างสุดครับ

 

ขอตอบว่ากลัว แต่ที่เคยเจอไม่รู้จะเรียกว่าอะไร เพราะตอนนั้นพ่อกลับบ้านดึก ก่อนจะนอนก็คอยชะเง้อมอง จนเห็นว่าเป็นเหมือนพ่อเราเดินกลับเข้ามา หมาก็เห่า ปกติ ชุดที่เห็นลักษณะที่เห็นก็เหมือนพ่อเราทุกอย่าง พอเห็นเดินเข้ามาถึงชายคาบ้านจึงล้มตัวลงนอนได้ นอนรอฟังสักพักก็เอะทำไมยังไม่ขึ้นบ้านเข้าห้อง เราก็เดินออกจากห้องลงไปชั้นล่างถามป้าว่าพ่อหละ ป้าก็บอกว่าไม่เห็นยังไม่กลับ ในใจตอนนั้นก็คิดว่าอะไรกันนี่พ่อเดินกลับเข้าบ้านแล้วยังออกไปข้างนอกอีก ก็เลยขึ้นบ้านเข้านอน พอตอนเช้า เดินเข้าไปถามพ่อในห้องแก ว่ากลับมาบ้านแล้วยังออกไปอีก พ่อก็บอกเพิ่งกลับมาตอนตี3 ไม่ได้กลับมาก่อนเวลานั้น พอฟังแล้วก็ตกใจ เพราะที่เราเห็นอะใครกัน สรุปกลัวผีหรือไม่ไม่รู้ แต่พอเจอจริงๆ อาจจะไม่กลัวเพราะเราไม่คิดว่าเค้าเป็นผี ขึ้นอยู่กับกำลังใจ ณเวลานั้นๆ มากกว่า

 

เรื่องผีนี้ผมไม่ค่อยถนัดครับ เพราะไม่มีตาทิพย์ แต่หากเห็นแบบฟลุ๊กหละก็เคยครับ ฮ่าๆๆ
หากตอบตามโจทย์ว่า กลัวใหม ก็มีทั้งแบบกลัวชั้วขณะหรือเรียกอีกอย่างว่าตกใจ
กับอีกแง่นึงคือไม่กลัวไม่ตกใจแต่จะว่าไม่รู้สึกอะไรเลยก็ไม่ใช่ เพราะว่ามีอารมณ์สงสัย

เรื่องหนึ่ง คือนั่งอยู่ที่โซฟาที่บ้าน ก็นั่งหลับตาพักเฉยๆ ก็มีชาวนาที่ไม่รู้ท่านนั้นมาจากไหน
ก็มานั่งอยู่ข้างๆ ก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรออกแนวรู้สึกเฉยๆ แต่ที่ตกใจนั้นเพราะอยู่ๆชาวนาท่านนั้น
ก็เขยิบมาเหมือนจะมาประชิดตัวเราแบบไกล้เกินไป เราเลยตกใจลืมตาแล้วภาพก็หายไป
ตอนนั้นสังเกตไม่ทันว่า อารมณ์เฉยๆ นั้นเป็นของไม่เที่ยง เลยหลุดไปจมอยู่กับอารมณ์ตกใจ

เรื่องสอง คือไม่กลัวไม่ตกใจแต่สงสัย
คือตอนนั้นไปบ้านเพื่อนคนหนึ่ง เป็นคนอิสลาม ก็ไปนั่งกินเบียร์อยู่กับเพื่อน
ก็เป็นที่แน่นอนว่าที่กินเบียร์ก็ไม่ใช่เพราะอะไร เพราะผมเป็นคนเลวนี้เองหละ
ก็ระหว่างนั่งกินที่บ้านเพื่อน ก็มีผู้ชายท่านหนึ่งมายืนอยู่ตรงหน้าผม ก็แต่งตัวชุดขาว
ใส่หมวกด้วยหมวกออกแนวแหลมๆ หยั่งกับละครไทย เรานี้ก็คิดว่าละครไทยเป็นเรื่องแต่งซะอีก
ไม่คิดว่าจะมีคนใส่ชุดขาวหมวกแหลมๆจริงๆ แต่ในใจนั้นยังไม่เชื่อที่เห็นจริงๆ
เลยยังสงสัยอยู่ ก็เลยถามเพื่อนว่าบ้านนี้มีเจ้าที่ใหม เพื่อนก็ว่ามีเป็นคนมีอายุใส่ชุดขาว
ก็เลยตกลงปลงใจว่า อ่อเราเห็นเจ้าที่นี้เอง เรื่องที่น่าสงสัยต่อไปก็คือ

เราจะพอสังเกตตัวเราเองได้ว่าเรามีความเชื่อแบบไหน ยังอยู่ในกาลามสูตรตามพระพุทธเจ้ารึปล่าว
ตอนเราเห็นเองนั้นเรายังไม่เชื่อ พอมีอีกเสียงหนึ่งคือเพื่อนเราบอกมาต่อ เราถึงเชื่อ
อันนี้ออกแนวความเชื่อแบบประชาธิปไตย ฮ่าๆๆ เน้นเสียงข้างมาก ทั้งๆที่เพื่อนเราจะเห็นด้วยรึป่าวก็ไม่รู้
ตอนที่เราเห็นเจ้าที่ท่านนั้นมายืนอยู่ตรงหน้าเรา หากมีอีกคนหนึ่งมาบอกว่าเจ้าที่องค์นี้ไม่มีจริงหละ
คือเราตาฟาดไปเองก็จะเกิดความขัดแย้งกันได้ สิ่งที่พิมพ์ไปทั้งหมดนี้ก็เลย
อย่าเพิ่งตัดสินใจว่าเชื่อหรืออย่าเพิ่งตัดสินใจว่าไม่เชื่อ

P1: ที่น่าสงสัยต่อไปคือ มีคำว่าอย่า ทั้ง2ข้างเลยแฮะ แสดงว่ามันต้องมีอะไรไปแอบหมกเม็ด
อยู่เหมือนเรื่องหนึ่ง ที่ไปแอบอยู่กับเฉยๆ ซึ่งเป็นของไม่เที่ยงอีกแน่

P2: พอเถอะ P1 เราเกรงใจกระทู้เขาพิมพ์มายาวแล้วนะ สงสัยต่อเดี๋ยวพิมพ์ไม่จบซักที

 

เมื่อก่อนตอนเด็กๆโครตกลัว เพราะสภาพแวดล้อม สังคม เชื่อเรื่องผี แถมคนไทยชอบหลอกสอนเด็กเรื่องผีแบบไร้เหตุผล จนติดอยู่ในใต้สำนึก ตอนนี้เริ่มเฉยๆล่ะ เจออะไรมา พบอะไรมาเยอะพอควร ผีเริ่มไม่ค่อยกลัว กลัวใจคนที่มันสกปรก นี่มากกว่า มนุษย์เรา 4000 ล้านคน ที่ตายๆกัน พิการกัน หมดตัวกัน หรือเป็นบ้าที่แย่ๆกัน เกือบทั้งหมด คนทั้งนั้นที่ทำ ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งกลัวคนมากขึ้น เพราะคนมันไม่สนหรอกว่า คุณจะมีจิตใจสูงส่ง จะเป็นพระอรหันต์ พระพุทธเจ้า ถ้ามันมีโทสะ มีโมหะ มันพร้อมทำร้าย ทำลาย ทุกคนที่มันจะทำ

 

กลัวคะ ไม่รู้ทำไมถึงกลัวคงเพราะ พ่อชอบบอก ผีจะมาหลอกนะอย่างนั้นนี้ และก็กลัวมาจนทุกวันนี้
ถ้าจากที่เคยสัมผัสมา ไม่รู้ว่าผีมั้ย
1.เคยได้ยินเสียง ชายหญิง คุยกัน แบบตะโกนคุย ที่สระข้างบ้าน(อำเภอน้ำโสม จะมีศาลปู่โสมอยู่กลางน้ำ ชื่อสระคือสระศรีมงคล) หมอกเต็มไปหมด มองไม่เห็นทาง แต่ได้ยินเสียงชัดมาก
2. วันเกิดคุณตา ไปสวนตาคะ อวยพรตาเสร็จ นั่งมองออกไปที่ความมืด ตรงหน้าคือทุ่งนา ต้นยาง จู่ๆ มีลูกไฟดวงกลม สีเขียวฟ้า สีแบบไฟตรงไฟแก๊ซคะ มีหางด้วยเวลาเขาวนๆไปมา น่าจะลอยนาน1-2นาที แล้วก็หายไปต่อหน้า ทิ้งไว้คือ ความงง และกลัวจนอึ้ง

 

เป็นบางครั้งนะ