เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ยินดีด้วยครับที่กระทู้ติดดาวแล้ว และขออนุโมทนาบุญกับการแจกพระด้วยครับ มีแต่กำลังใจ กับคำอวยพรดีๆ มาให้เท่านั้น ขอแนะนำสักนิดนะครับว่า น่าจะพิมพ์บทความในโปรแกรม Word ก่อน แล้วค่อยก๊อปมาวางในกรอบข้อความ มันจะง่ายกว่านะครับ แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าจะไปกดปุ่มลบ กดปุ่มผิด เน็ตไม่ดีกดส่งแล้วไม่ไปด้วยนะครับ เพราะต้นฉบับยังอยู่
ขอขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ที่รังสรรค์มาให้ได้อ่านกัน
เจริญในธรรมครับ

 

(ต่อ)..อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เราเดินซอกซอนเลาะลัดไปตามหมู่หินน้ำตก ผมหิ้วห่อผ้าอุปกรณ์อาบน้ำกับปืน
ส่วนเธอสะพายลูกซองห้านัดตัวเองไปด้วย นาทีนี้ผมกำชับทุกคน อาวุธห้ามวาง
ห่างมือคว้า!

ทางเดินไปอีกขอบแอ่งน้ำตกห่างแค้มป์ไม่มาก แต่ต้นไม้ใหญ่ก็บดบังสายตาทุกคน
ผมเดินเจอก้อนหินใหญ่พอให้เธอนั่งอาบเป็นนางไม้ แล้วขึ้น-ลงจากน้ำสะดวก ส่วน
ผมถ้าแว่บเข้าหลังต้นไม้ คุณนงจะทำอะไรก็ไม่มีใครเห็น แม้แต่ผม

ได้ที่เหมาะเจาะ ผมบอกโฉมสะคราญ...

"คุณนงทำเสียงให้ผมได้ยินไว้นะ ร้องเพลงก็ได้ ผมอยู่หลังต้นไม้"

ตางามคมสมตัวราวนางเนื้อทราย ชะม้ายขึ้นมองผม ความคมบาดใจลึก ต้องหลบวูบ

"เอ...ร้องเพลงไรดีน้า นงร้องไม่ค่อยเป็น เสียงไม่ให้ ไม่เอาดีกว่า"

ผมยืนกราน..."น่า คุณนงเสียงเพราะออก เพลงไรก็ได้ ม่ายงั้นผมแอบดูนะ เป็นห่วง"...
ผ่าเถอะ ไม่รู้ว่าผมพูดประโยคทั้งหมดออกไปได้ไง ไม่ใช่วิสัยผมสักนิด

คุณนงค้อนตาคว่ำคะมำหงาย..."คนเก่ง ขอให้จริง ใครไม่ดู ให้ตาเป็นกุ้งยิง"

อ้าว...มีแต่แอบดูตาถึงเป็น ยิ่งเถียง ยิ่งสู้ไม่ได้ ถอยฉากเข้าหลังต้นไม้เถอะเรา

นางไพรเตรียมตัวลงสรงสนาน ผมวางปืนให้เธอหยิบง่ายๆ ก่อนหลบไปนั่งหลังต้นไม้
ใหญ่ขนาดสองคนโอบ ถ้าจะแอบดูต้องคลานสี่ขา แต่ผมไม่บ้าไร้จรรยาขนาดนั้น หยิบ
บุหรี่นอกที่คุณเทพปันมาให้2-3มวน ใส่ปนอยู่ในซองบุหรี่ไทย ผมจุดสูบฟังนางไม้ไทย
ฮัมเพลงฝรั่งเบาๆ...

เสียงเธอมีความสุขมาก กินอิ่มได้ระเริงชลในที่รโหฐานดีที่สุดในโลก เธอเป็นดังนางกินรี
จากป่าหิมพานต์ บินลงมาครอบครองไพรนี้แต่ผู้เดียว!!

เพลง"เสียงกระซิบจากใบสน"ที่คุณนงเจื้อยแจ้วแว่ววิเวกหวาน ช่างเข้าบรรยากาศสุดยอด
น้ำตกยามบ่าย รอบแอ่งมีไม้ ใหญ่-น้อยสะบัดใบด้วยสายลมอ่อน ใบไม้เสียดสีบางเบาให้สุ้มเสียง ดุจสาวน้อยกระซิบกระซาบจากใบสนจริงๆ เพลงนี้ยอดนักร้องอมตะ จอห์นนี่ ฮอร์ตัน
ร้องไว้ ผมเคยได้ยินท่านผู้การเปิดบ่อยในค่ายทหาร ท่านเป็นทหารผ่านร.ร.นายทหารดีที่สุดของพวกแยงกี้มาแล้ว คุณนงเรียนจบฟิลิปปินส์ที่ไอ้กันอุปถัมภ์ทั้งประเทศ เพลงเหล่านี้ฮิต
เชื่อมโยงกันไปทุกหูของผู้ฟัง ที่เคยผ่านวัฒนธรรมตะวันตก

ผมปล่อยควันบุหรี่ลอยอ้อยอิ่งจากปาก จมูก ปล่อยอารมณ์เคลิบเคลิ้มกับธรรมชาติ
ให้จินตนาการไหลถึงสาวงามในแอ่งน้ำตก หลังต้นไม้ ห่างกันแค่ไม่ถึงสิบก้าว เธอ
คงเปลือยกาย แต่แช่ในน้ำไม่อุจาดตา...คิดรำพึงบ้าบอคอแตกไปมา อดด่าตัวเอง
ไม่ได้ที่สมองวนเวียนไม่พ้นเรื่องคุณนง...แต่ เอ ทำไมเสียงเพลงเธอเงียบไป? เสียง
น้ำจ๋อม แจ๋ม ก็ไม่ได้ยิน!

มีแต่เสียงอึกอัก แว่วมาด้านหลังเบาๆ

ผมใจหายอีกแล้ว...ตั้งแต่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ยอมรับว่าใจหาย ไม่อยู่กับเนื้อตัวบ่อยครั้ง
ทั้งความงาม ทั้งอันตรายที่ชอบเฉียดกรายกล้ำเธอ...

 

พักครับ ขออภัยปวดตาจริงวันนี้
ต้องขอราตรีสวัสดิ์ไวนิดนึง
เจอะกันพรุ่งนี้ครับ ขอบคุณคำพรทุกท่าน

 

พอจะกำหนดคร่าวๆ ได้มั๊ยครับ ช่วงเวลาที่แจก เพราะใกล้สิ้นเดือนนี่ชีพจรลงเท้า ไม่ได้อยู่บ้านเลยครับ ติดภารกิจยาว เสียดายโอกาสจัง (กิเลสกำเริบ 5555)

 

ติดตามเป็นกำลังใจอยู่เสมอครับ..
นอนหลับพักผ่อนตื่นมาค่อยดำเนินชีวิตในวันใหม่กันต่อครับ..
สู้ๆครับ

 

สวัสดีครับคุณ wanwi และทุกๆ ท่าน ช่วงนี้งานยุ่งๆ ไม่ได้เข้ามาทักทาย เข้ามาวันนี้ไปไกลหลายหน้าเลย บรรยากาศยังอบอุ่นเหมือนเดิม ที่นี่เหมือนโรงเตี๊ยม เป็นแหล่งชุมนุมชาวยุทธ์ มาพบปะพูดคุยกัน และขออนุโมทนาด้วยครับ สำหรับการแจกพระ ราตรีสวัสดิ์ครับ

 

ขอบคุณมากครับคุณอา
ลุ้นกันไปในป่าให้ระทึก
พร้อมความกระชุ่มกระชวยในใจ

 

ขอบคุณครับคุณอา
กำลังลุ้นอยู่เลย คุณนงทำไมเงียบเสียงไป
แฟนคลับร้อง โอ้ว... กันระงมไปหมด
จบตอนอีกละ ก็รอต่อพรุ่งนี้นะครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

 

โอ้ยย สนุก ตื่นเต้น ได้ความรู้ ขอบคุณคุณอาด้วยคับที่สละเวลามาถ่ายทอดให้ชนรุ่นหลังได้เสพอาหารทิพย์ชั้นยอด

 

เสียงกระซิบจากใบสน น่าจะใช่เพลงWhispering pineของ จอห์นนี่ ฮอร์ตัน นะครับ ฟังเหงาๆเศร้าๆ ขอบคุณครับ

 

ช่วงที่ผ่านมาไม่ค่อยได้เปิดอ่านเพราะติดภารกิจ รัดตัวใจไม่นิ่ง ครั้นจะอ่านก็จะทำให้เสียอรรถรสไม่สามารถซึมซับบรรยากาศอารมณ์ ได้อย่างเต็มที่ อ่านมาถึงตอน นี้สะเทือนอารมณ์ครับ
“คุณพระช่วย ! น้ำตามันกำลังไหลพรากทั้ง2ข้าง มหิงสา พญาควายป่าผู้ยิ่งใหญ่ ร้องไห้ต่อหน้าผม”
นึกถึงเจ้าเหมียวที่บ้านเลยครับ ว่าสัตว์ก็มีชีวิต จิตใจ ความรู้สึกไม่ต่างจะคน เมื่อปีที่แล้วมีแมวจรตัวเมียอุ้มท้องมาผลุบๆโผล่ๆ แถวบ้าน ผมเลยหากล่องให้ไว้แถวโรงรถผ่านไปราวสิบวันมันก็มาเคล้าเคลียกับผมทั้งที่เป็นคนแปลกหน้าผมเลยอุ้มมันไปไว้ที่กล่องให้รู้ว่านี่ที่เกิดลูกนะ ผมเลยปล่อยมันอยู่แถวบ้านผ่านมาอีกสองวันมันก้อยังไม่เกิดแต่มีเลือดไหลออกมา มันมองผมด้วยสายตาอ้อนวอนเหมือนบอกให้ช่วยมันด้วยผมคิดว่าต้องมีอะไรผิดปกติแน่จึงรีบจับมันไปหาสัตว์แพทย์ๆ บอกว่าต้องผ่าลูกน่าจะตายในท้องคงมีคนเอาไปฉีดยาคุม(เป็นยายแถวบ้านที่เลี้ยงแมวเขาไม่รู้ว่ามันท้องครับ) เลยเกิดตามธรรมชาติไม่ได้ เพราะปกติแมวเป็นสัตว์ที่เกิดง่ายมาก เสียดายช่วยลูกมันไม่ได้ เป็นแมวฉลาดครับไม่เคยทำของเสียหาย ไม่ถ่ายในบ้านเป็นแมวให้คุณครับ คุณแม่ผมไม่ค่อยมีโชคด้านนี้ยังถูก ลอตเตอรี่ กับเจ้าเหมียวนี่เลยครับตอนนี้เป็นสมาชิกในบ้านที่น่ารักมาก
ต้องขอบคุณคำแนะนำดีๆและขอคาราวะในสายตาทีแหลมคมประดุจพญาอินทรีย์
ยังติดตามเป็นกำลังใจให้พี่ท่านตลอด นับถืออย่างยิ่งกับสำนวนน่าอ่าน และบทแทรกที่เป็นวิทยาศาสตร์หลายตอนอย่างของดาร์วินนี่ก็ชอบครับ สมัยนี้หาคนเขียนมีมุมมองไปกลับรู้รอบด้าน มีเหตุมีผล ไม่สุดโต่งด้านเดียวแบบพี่ท่านได้น้อย คนเล่าต้องฉลาดรอบรู้และมีประสบการณ์ ถ้าสมัยนั้นมีpassชั้น พี่ท่านอาจเป็นหนึ่งในนั้น ดีไม่ดีอาจจบฟิลิปปินส์มาก็ได้ อิอิ แซวเล่นนะคับ ตอนนี้กระทู้5ดาวไปแล้ว และยังจะแจกพระอีกมันอะไรกันนี่ ถ้าเป็นบริษัทนี่ผมแอบคิดว่าการตลาดเชิงภาพลักษณ์ ชัดๆ เป็นอีกครั้งต้องขอคาราวะจากใจที่พี่ท่านทำไปเพื่อตอบแทนสังคมฯลฯ ... นับถือๆ คนอ่านได้กำไร คนโพสต์ถามนี่ยิ่งกำไรเพราะผู้ตอบมากด้วยประสบการณ์ ที่หาซื้อหรือหาเรียนไม่ได้ พูดถึงพระที่จะแจกนี่ผมเคยเจอผู้มีวิชาสามารถเป่ามนต์คาถาแล้วไปต่อราคาแม่ค้าให้ขาดราคาลดกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ได้ แต่มีพระที่เขาบอกว่าเป่าแล้วไม่ได้ผลมี พระวัดปากน้ำรุ่น1 ที่มีผงหลวงปู่โต๊ะ ผงหลวงพ่อสด ผงอีกองค์เอามารวมกัน ผมจำชื่อไม่ได้ ต้องเปิดตำราครับหาไม่เจอ 555 กับพระอีกองค์ที่เป่าไม่ได้ผล น่าจะเป็น พระพุทโธน้อย แต่ก็ไม่มั่นใจเต็มร้อยครับเพราะผ่านเวลาหลายปี กระทู้นี้เป็นที่ๆ ชุมนุมมังกรซ่อนพยัคฆ์จริงๆครับวันก่อนเปิดดูหนัง The martial มีเพลงยุค70ที่น่าฟังอย่างStarmanคิดถึงได้ว่าในกระทู้นี้ก็มีเทพด้านดนตรีเหมือนกันรอฟังว่าจะแนะนำเพลงอะไรคับอิอิ ส่วนรูปนี่เจ้าเหมียวที่บ้านครับชื่อนางคุณนาย เพราะไม่ทำอะไรส่วนใหญ่ใช้เวลาในการนอนละครับ555

 

อรุณสวัสดิ์ครับท่านพี่wanwi และมวลพี่น้องเหล่าแฟนคลับทุกๆท่าน หลังจากอิ่มเอมกับอรรถรส ประหนึ่งท่านพี่ใช้มนตราเป่าเสก สะกดอารมณ์ความรู้สึกให้เคลิ้มคล้อยตาม ภาพกินรีเริงร่าสายธาร ผุดกระจ่างกลางมโน ความสุขยามนั้นพลันพลุ่งระคุดั่งภูเขาไฟที่กำลังพ่นเถ้าถ่านแลลาวา บอกตรงๆว่าไม่อยากให้จบตอนเลยครับ (จริงจริ๊ง!!!) แต่สุขภาพของท่านพี่ เป็นสิ่งที่พวกเราจำต้องคำนึง เพียงแค่ต้องมานั่งตรากตรำจิ้มโขกแป้นคีย์บอร์ดเพื่อวาดจินตนาการออกมาให้เราท่านได้รื่นรมย์ฉะนี้นั้น นับว่าเป็นพระคุณยิ่งแล้ว ขอบคุณครับท่านพี่ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ

 

งดงาม...ชุ่มชื่นใจ ต้อนรับอรุณวันใหม่ได้ดีเลยครับ ขอบพระคุณมากครับ และขอบพระคุณคุณอา wanwi มากครับกับเรื่องราวสุดตื่นเต้น

 

ขอบคุณครับคุณอากับเรื่องราวสุดตื่นเต้น ชวนติดตาม...เว้นวรรคให้แฟนคลับรอๆ เมื่อไหร่จะมา..

 

อ่านบรรทัดแรกๆผมทำท่าร้องจ๊าก แต่พออ่านก่อนสุดท้าย
เฮ้อ...ค่อยยังชั่วที่ท่านอาวุโส"ต่วย"ไม่กวักมือเรียก...ผมก็
เป็น "แฟนานุแฟน"ท่านอยู่หลายปีครับ เวลาเอาคำนี้มาเขียน
ทุกครั้งต้องแอบขออนุญาตในใจ

 

เว้นวรรคเพื่อให้ตาม และกำลังมาน้องคม
ตีฆ้องบอกแฟนคลับ รีบเข้ามานั่งหน้าจอกัน

 

เพิ่งเปิดชม ความงามอันชวนตะลึงลานเหนือบรรยาย
เดี๋ยวไปขอบคุณท่านสุฯ เจ้าของโพสท์ก่อนนะ

 

ขอบพระคุณความห่วงใยทางเนื้ออักษร
ที่บ่งบอกความจริงใจจาก"ท่านหมื่นฯ"
ก็พยายามดูแลตัวเองดีที่สุดครับ หนักใจ
เรื่องจ้องหน้าจอที่พลิกแพลงสู้กับแสง
หลายยกแล้ว ตอนนี้ให้ลูกน้องเอาเฟรมมาติด
แต่ดันมองทะลุไม่ค่อยเห็นอีก จิ้มผิดมากกว่าถูก
ต้องแก้คำมาก ยิ่งช้าหนัก เดี๋ยวนายก็คุ้น ลูกน้อง
ว่ากันงั้น ทุกโต๊ะที่ผมไปแย่งเครื่องทำงาน
เครื่องไหนว่างเจอผมโดดใส่ จนลูกน้องชักเห็นผมเพี้ยน-ฮ่า

 

นี่ละ...ตระการตา สง่างาม เยือกเย็น เห็นแล้วตรึงใจ
ขอบพระคุณท่านสุฯ แค่ชั้นแรกก็พอ เราสว.แล้วอย่า
ไปอีกหกชั้นเลย...ประทับใจที่สุด ขอบอก! ถ้าให้ผม
บรรยายภาพนี้ รับรองร้อยบรรทัดไม่พอเขียน-ฮ่า