เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เปิดดูไฟล์ 3789613

 

ใช่ครับ สงสัยหนาวน้ำมาจากปักษ์ใต้
อ่านข่าว เฉินหลงร่วมบริจาค 5 แสนเหรียญ(ฮ่องกง)
โมทนาสาธุ อดีตเด็กเล่นงิ้วเยาวราช
อยู่ไกล และโด่งดังคับโลกขนาดนี้
ยังไม่ลืมคุณข้าวแดง แกงร้อนแผ่นดินที่ให้เติบโต

ใครที่คิดทำลายแผ่นดินเกิด สังวรณ์ไว้
ชีวิตจะระยำ ไม่ได้ผุด ได้เกิดทุกชาติ

อากาศเพี้ยนไปหมดแล้ว รักษาสุขภาพเช่นกัน

 

ยินดีครับ คงมีโอกาสได้ทำบุญกัน
อย่าเพิ่งถอดใจ พระมีอีกมาก

 

ภาพขุมทองน้องเมษฯ
จินตนาการเกิดเลยว่า...

บางสะพาน........ถิ่นฐานธาตุ
เพริศพิลาส.......สุวรรณฉาน
ขุมทองแท้..........แต่โบราณ
โอ้ สะพาน........ทางผ่านทอง!

ขอบคุณภาพดี มีความหมาย
อดีตทรัพย์ในดินที่เป็นขุมทรัพย์
มาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่4 และ5

 

โมทนาในกุศลที่ได้ทำกับเว็ปและร่วมกัน
ขอส่งของสัปดาห์หน้า หลังตรุษจีนครับ

โชคดี มีแฮง มีเฮง ในตรุษมหามงคลนี้

 

ตรุษจีนนี้เฮงๆๆ กันนะคะ ^_^ ซาลาเปา อุดมสมบูรณ์พูลสุขค่ะ

 

ร่วมบุญพระปิดตาหลวงปู่โต๊ะ ครับผม

 

สวัสดีครับคุณอา บ้านผมแถบอีสานใต้วันนี้เย็นลมแรงเอาเรื่องเหมือนกัน..

 

สวัสดีครับ
รายงานตัวครับผม

ได้รับเหรียญทรงผนวชเรียบร้อยแล้วครับ เช้านี้เอง

ขอบพระคุณพี่วันมากครับ โอกาสหน้าคงได้ร่วมบุญกันอีก สาธุ.....

 

แจ้งโอนร่วมบุญปิดตาหลวงปู่โต๊ะ. และขอขอบพระคุณ คุณอามา. ณ ที่นี้ด้วยคับ

 

สวัสดีครับ แอบอ่านมาหลายวันแล้ว วันนี้ตามทัน สนุก เร้าใจ บางตอนตื่นเต้น หวาดเสียว อ่านเพลินลืมกินข้าวกินปลาไปก็มี บางฉากบางตอนทำให้หวนระลึกถึงจอมพรานระพินทร์ ดาริน แงซาย มันตรัย ตาคำ ยอมรับว่าเสพติดรสมือคุณพี่อีกคน ฝีมือขั้นเทพ ติดตามครับ

 

กินข้าวกลางวันกันครับ เมื่อคืนได้ดูเหตุการณ์น้ำท่วมที่ชุมพรเมื่อหลายปีก่อน ด้วยโครงการในพระราชดำหริ ทำให้เหตุการณ์เหล่านั้นไม่เกิดขึ้นอีก โครงการแก้มลิงหนึ่งในโครงการของพระองค์ท่านมีคุณกับประเทศอย่างล้นเหลือ ดูแล้วน้ำตาซึมครับ หาใครที่เก่งขนาดนี้ไม่ง่ายเลย "ขอเป็นข้ารองบาททุกชาติไป"สำนึกมนพระมหากรุณาธิคุณครับ

 

เรีนนท่านผู้อ่านที่รัก

วันนี้วันจ่าย ก็เลยให้หลานสาวจัดการ
จ่ายค่าโฮสท์เว็ป สมทบร่วมบุญทุกท่านกับ
"เหรียญในหลวงทรงผนวช ปี50" 7เหรียญ
ให้เว็ปอีก 3000บาทถ้วน จบจ็อบชุดนี้สมบูรณ์
ร่วมอนุโทนา สาธุ รายละเอียดหลานคงลงหน้าแรก
แต่เดี๋ยวจะเอามาลงตรงหน้านี้อีกที ขอบคุณครับ

 

ก่อนจะว่าเรื่องอื่นต่อไป ขอนำทุกท่านเข้าป่าตะนาวฯ
ให้มีความสุขทางอักษร สักสองท่อน ผ่อนอารมณ์
แล้วค่อยมาตอบโพสท์ให้ครึกครื้น โปรดรอ...

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...การรำพึงคำว่า"เหล็กไหล" จากปากคุณชาตินาทีนี้ จึงผิดที่ ผิดทางอย่างยิ่ง...!
_______________________________________________________

"หานายหญิงกับนายทหารให้เจอดีกว่า"...ลุงพรานบ่นลอยๆ คุณชาติมองหน้า ได้สติ แกล้งพูดแก้เก้อ

"พูดเล่นลุง ไปหาคนกัน เหล็กไหลไม่ไหล ไม่เอาแล้ว"

ถ้ำบานใหญ่ เป็นห้องโถง ทางเดินทอดยาว ดูปลอดโปร่ง ปลอดภัยในลำแสงไฟฉาย แต่ก่อนทั้งสามจะรุดหน้าไปไกล...

เสียงหวีดแหลมเล็ก ก็ดังก้องระงม บาดแก้วหูต้องยกนิ้วขึ้นอุด!

สัตว์ประเภทไหนกัน มีพลังเสียงสูงขนาดนี้...? ลุงพรานทำมือให้ถอยหลัง ท่าทางเจ้าเสียงนี้วางใจไม่ได้ ทุกคนถอยชุลมุนชุลเก เพราะนอกจากเสียงหวีด ยังตามมาด้วย เสียงตึง ตึงพื้นถ้ำ
สะเทือนเยือก!

มันกำลังย่ำเท้า หรือกระโดดออกมา ขย่มพสุธา?

ไฟฉายสามกระบอกส่องพร้อมกันไม่ต้องนัดหมาย ดวงตาเรียวเฉียงคู่โต สวนลำแสง ร่างบางส่วนปรากฏแก่สายตา ความมหึมา
ทำทุกคนตะลึง!

"เหี้ยยักษ์" ลุงพรานร้อง "นายถอย ไอ้สมกลับทางเดิม เร็ว"

ไม่ทันแล้ว ด้วยความใหญ่มโหฬารของมัน...เจ้ายักษ์ดึกดำบรรพ์เลือดเย็น กำลังโกรธเกรี้ยวกับ กลิ่นตัวมนุษย์ จนสุดขีดคลั่ง

กลิ่นที่มันสามารถสัมผัสด้วยเรดาร์ประจำตัว คือการรับรู้ไอร้อนจากปลายลิ้นสองแฉก...

มันจำได้แม่นยำ เจ้าพวกสัตว์เลือดอุ่นที่กายส่งไอร้อนได้นี่เอง ทำให้คู่มันถูกพรากจากไป

ยักษ์ใหญ่กระโจนพรวดเดียว ข้ามหัวทุกคนเพราะแสงไฟฉายรบกวน เบี่ยงเบนเรดาร์ กับสัญชาติญาณนักล่ามันเล็กน้อย ทำให้กะจังหวะผิดพลาด

ร่างมหึมาปลิวหวือ ไปหล่นดักหน้า ขวางทางวิ่งออก...!

พื้นโถงถ้ำไหวเยือกกับน้ำหนักตัวมันกระแทก แม้ในความสลัว ทุกคนยังรับรู้ได้ว่า ฝุ่นผงคลีพื้นถ้ำ ฟุ้งกระจาย

เจ้ายักษ์กลิ้งตัวไปสองตลบ ลุกตั้งหลักได้ ลุงพรานนำชาวคณะ หลบเข้าหลังก้อนหินใหญ่ แกจับแขนคุณชาติ ดึงมาอยู่ใกล้ตัว เพราะอานุภาพไอ้ปืนโต ย่อมวางใจได้ ในการศึกหนนี้

ส่วนบักสม มุดหลบหลังหินใหญ่อีกก้อน ไม่ห่างกัน ลูกซองห้านัด ซัดเข้าจุดเหมาะ ก็น่าจะพึ่งพาได้

เหลือตัวเอง ผู้มีอาวุธ เมื่อเทียบกับอสูรล้านปี เหมือนเอาอีแก่ไปทำไม้จิ้มฟัน ไม่พอให้มันแคะขี้ฟันเล่น แกจึงต้องพึ่งคุณชาติเต็มตัว มีบักสมเป็นไม้ผลัด

และด้วยความคร่ำหวอด เจนศึก หน้าที่ลุงพรานตอนนี้ คือ ผู้กำกับบนเวที ในการศึกมหาโหดหินนี้!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

"สม ฉายไฟ นายยิงก่อน เอาตรงหัว"...พรานเฒ่าตะโกนไม่ออมเสียง แกไม่รู้ดอกว่า จุดอ่อนเจ้ายักษ์เลือดเย็น อยู่ตรงไหน? แต่ในความไม่รู้ สัตว์ทุกตัว ย่อมคาดเดาได้ว่า สมองคือจุดอ่อนที่สุด เพียงแต่ความยุ่งยาก อยู่ตรงที่...

ยิงตรงหัวก็จริง...แต่ส่วนหัวช่วงไหน?

ลำแสงไฟฉายบักสม ฉายปราดเข้าหาร่างยักษ์ ประสบการณ์สอนเจ้าหนุ่มนักสู้เลือดอิสานว่า ไม้แรกต้องฉายเข้าตา ให้มันงุนงง ตาพร่าพรายก่อน

แม่ไม้นี้ พรานหนุ่มได้จากการผ่านศึก เคียงบ่า เคียงไหล่ กับพี่มันหลายยก!

ความงุนงงของเหล่าเดรัจฉานแค่เสี้ยววินาที คือความเป็น-ตาย ที่พรานหรือนักล่า ต้องช่วงชิงมาให้ได้

เพราะมันคือ..."วินาทีชีวิต"!!!

บักสมได้มันมา เจ้ายักษ์ล้านปีเลือดเย็นชูตัว ชูขาชะงัก แต่ความยิ่งใหญ่อลังการตอนมันยืดตัว ทำให้คุณชาติตะลึง จังงัง มือไม้อ่อน พลาดเสี้ยววินาทีมรณะ เพราะมัวแต่ร่ำร้องในใจ

"มังกร...มังกรยักษ์ ไดโนเสาร์ชัดๆ"!

วินาทีทองหลุดลอย วินาทีชีวิตหายวับ เจ้ามังกรเบนหัวหลบ
แสงไฟที่รบกวนลูกตา คุณชาติเหนี่ยวไก ไรเฟิ้ลล้มช้างแผดสะท้านในที่จำกัด แก้วหูทุกคนแทบแตก จากกัมปนาทปืนโต

กระสุนถากหัวยักษ์ใหญ่ ไปกระแทกเพดานถ้ำ หินถ้ำถูกอัดร่วงกราว มหึมาแห่งโลกล้านปี คำรามก้องแข่งกับเสียงเอ็คโค่สะท้อนของลูกปืน

หางทรงพลัง ตวัดกวาดอย่างกราดเกรี้ยว อัดตูมใส่ก้อนหินที่คุณชาติกับลุงพรานหมอบหลบ

พลังหางยักษ์กระหน่ำโครม แรงอัดส่งหนุ่มชาวกรุงที่อยู่ด้านหน้า หงายหลังผลึ่ง หัวฟาดพื้น ปืนกระเด็นหลุดมือ หน้ามืดวูบ

สภาพนายจ้างหนุ่ม เหมือนนักมวยถูกหมัดสอยเข้าปลายคาง ไม่ร่วงสลบคาเวที แต่โดนนับ8-9 เกือบไป...!

 

ตามบายครับน้องชาติ
ว่างเมื่อใด ก็ทักมา