อาจารย์ทอง วัดสำเภาเชยที่ข้าพเจ้ารู้จัก

ก่อนที่ผมจะไปรับราชการที่สามจังหวัดชายแดนใต้ ได้ไปเดินตลาดนัด แบกับดินแถวๆโรงเรียนแห่งหนึ่งจำไม่ได้แล้ว มีแม่ค้าพ่อค้ามาขาย ผมก็เดินไปเรื่อยๆ เห็นกองหนังสือเก่าๆเลยเลือกอ่านดู ปรากฏว่าไปเจอหนังเล่มหนึ่งที่เขียนถึงการระลึกชาติ และเขาก็ได้เคยลงไปที่นรก ได้จดจำรายชื่อพระสุปฏิบัณโนที่พญายมบอกเอาไว้ อ่านๆไปผมก็เลยสนใจที่จังหวัดปัตตานีว่ามีหรือไม่ ปรากฏว่ามี ดีใจเราไปปฏิบัติหน้าที่ที่นั้นจะไปกราบท่านเป็นขวัญกำลังใจ รายชื่อบอกว่าที่เขาบรรทึกเขาได้จำมาและก็จดไว้จากคำบอกของพญายม ที่ปัตตานีมีสองชื่อ คือ อาจารย์ทองวัดหงส์รัดดาราม และอาจารย์ทองพระครูพิณิจสรัญญูวัดสำเภาเชย เอาละเราจะได้ไปกราบท่าน

 

จากนั้นผมได้เดินทางไปรับราชการที่สถานีตำรวจภูธรอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีวัดสำเภาเชยอยู่ใกล้ๆสถานีตำรวจไม่ไกล กว่าจะหาบ้านพักได้และกว่าจะได้ไปกราบท่านก็นานนับเดือน การเป็นอยู่อันตราย พอมีโอกาศก็เข้าไปกราบท่าน ได้เรียนบอกหลวงพ่อว่า อาจารย์ครับผมรู้จักท่านตั้งแต่ผมยังไม่มาที่นี่เสียอีก ส่วนเรื่องที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบจะเล่าให้ฟังอีกครั้งครับ

 

ตอนที่1 ปาฏิหาริย์ครั้งแรก
อาจารย์ครับผมได้ยินข่าวว่าท่านมีตระกรุด ขอผมสักดอกสิ อาจารย์ร้อง ฮึ ได้ให้มาเอาตอนตีสองนะ ตีสองคือสองโมงเช้าภาษาไทยภาคกลาง ท่านบอกว่าเราทำไว้5ดอก กระโดดมา2ดอก มาเอานะ วันนั้นก่อนจะไปรับเสด็จพระเทพฯที่สายบุรี ท่านอาจารย์ทองเป็นที่ทราบกันว่าเรื่องเลขยามนาทีท่านเคร่งมาก เดินทางไหนทิศไหนท่านก็เดินทางนั้น ท่านก็สั่งผมว่ามาให้ทันเวลา ผมก็มาและเดินตามทิศที่ท่านสั่ง ท่านพูดว่าเมื่อคืนเราเสก5กระโดดออกมา2 ให้ผมดอกหนึ่ง อีกดอกจะให้นายอำเภอ ส่วนที่ไม่กระโดด ท่านจะหลอมทำใหม่เสกจนกระโดด ผมดีใจเก็บไว้ เป็นที่เล่ากันว่าท่านพูดจาศักดิ์สิทธิ์นัก เอ ท่านบอกเราว่าเสก5กระโดด 2 เลยไปแทงหวยเสียเลย 52 พระเจ้าช่วยกล้วยทอด อกกมาจริง ๆ52 ถูกไป7000บาท ดีใจหลวงอาจารย์ทองให้โชคผม กราบขอบพระคุณอาจารย์ครับ จำได้ไม่ลืม

 

กราบเรียนท่านผู้อ่านทุกท่านงานเขียนของผมถือเป็นลิขสิทธิส่วนตัวห้ามลอกเลียนแบบดัดแปลง ก็อปปี้ลิ้งไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผมก่อนนะครับ

 

ตอน2 เรื่องหมวดเสร็ฐเอาอีกแล้ว
เรื่องมีอยู่ ขณะที่ผมไปเป็นผู้หมวดใหม่ๆ ไม่รู้จักหมวดเสริฐหลอก แกเกษียณนะครับชอบทานเหล้าเมาถึงขนาดลืมรถที่ขับไป เมาทีไรล้มรถมอเตอร์ไซค์ทุกที เมาแล้วขับว่าอย่างนั้นก็ได้ ผมต้องนำรถจยย ไปส่งแกทุกที แกเมาแล้วขับรถจยย ไถไปกับพื้นไฟแลบ ส่วนแกก็ถไลไปกับถนนด้วยความเร็ว พอๆกับรถ แจ้งปะนาเระ215 ให้ไปรับตัวหมวดเสริฐ พร้อมกับรถจยย ไปที่บ้านด้วย คิดในใจเอาอีกแล้วหมวดเสริฐทุกทีเลย แต่ที่น่าแปลกมากก็คือขนาดร่างกายถไลไปกับพื้นไปเป็นร้อย เมตร แต่ทำไมร่างกายแกไม่ถลอกเอาเสียเลย มีแต่เสื้อผ้าขาด อะไรกันนี้ หายเมาสอบถามแกว่าใส่พระอะไร แกบอกว่าเป็นพระปิดตามีประคำรอบอาจารย์ทองสวมใส่อยู่ โอ อาจารย์ทองนี้เหนียวจริงๆ ไม่ถลอกเลยแม้นแต่เลือดหยดเดียว

 

ขอบคุณครับท่านประกิต ตามแต่กระทู้หลวงปู่มีชัยมาอยู่ตรงนี้เอง สายใต้ สายเขาอ้อเก่งๆ เยอะ แต่ไม่ค่อยรู้ที่ส่วนกลาง พระสายใต้ คนใต้ใจมั่น มีความมุ่งมั่น นับถือครูบาอาจารย์มากๆ ทำอะไรก็ขลัง ของส่วนกลางบางที่ก็โปรโมทจังไม่เก่งจริง ของเสริมของปลุกหมูเยอะแยะ นับถือสายใต้เกจิเก่งๆ ท่านปลุกเสกเดี่ยวชาติเสือไม่ขอกินเนิื้อใคร จะได้รู้เลยของท่านแน่หรือเปล่า อย่างนี้ดีได้ทำบุญกับวัด ไม่ได้ทำบุญกับกระสือและ 0 ที่ไม่ดีที่สูบเลือดวัดและชาวบ้าน ที่ดีก็อนุโมทนา ฝากให้เล่าเกจิภาคใต้เยอะๆ ที่สัมผัสมานะครับ บางทีมีวิชาที่แปลกๆ และส่วนกลางไม่รับรู้อีกเยอะ

 

เรียนท่านผู้อ่านว่าตอนผมอยู่สามจังหวัดชายแดนใต้ผมได้รู้จักกับอาจารย์ทองก่อนที่จะได้พบหลวงปู่มีชัยในระยะต่อมาครับ

 

ครับท่านเมื่อมาพูดถึงเรื่องการปลุกเสกเดี่ยว อาจารย์ทองท่านก็เสกวัตถุมงคลของท่านคนเดียว ผมถามอาจารย์ว่าทำไม ทางวัดไม่มีการทำพิธีพุทธาภิเศก ท่านตอบว่า ของๆฉัน ฉันปลุกเสกคนเดียวพอแล้ว ใช้ได้เลยไม่ต้องลอง แล้วท่านก็หัวเราะเบาๆ จริงอย่างท่านว่า ท่านเชื่อมั่นในคาถาอาคมที่ท่านเรียนมาคิดดูท่านปลุกเสกจนเคลื่อนไหวได้เลยทีเดียว สาธุอาจารย์ทอง แห่งวัดสำเภาเชย

 

ตอนที่3 แมลงปอของอาจารย์
ป้าพร คนทำหน้าที่จำหน่ายวัตถุมงคลภายในวัดสำเภา ตอนที่กุฎิหลวงพ่อทองยังไม่ได้ย้ายมาในที่ปัจจุบัน ผมได้เดินไปหาป้ามองเข้าไปในตู้ให้บูชาวัตถุมงคล มองเห็นวัตถุมงคลชิ้นหนึ่งมีลักษณะเป็นไม้ผ่าครึ่งสองชิ้นประกบกันมีผ้าสามสีผูกเอาไว้ ป้าพรอะไรนะครับ อ่อแมลงปอเรียกทรัพย์ของอาจารย์ทองมีชาวบ้านที่เขาได้ไว้สมัยก่อนเอามาฝากให้เช่าที่วัด เดิมป้าพรเล่าว่าอาจารย์ทองทำขึ้นประ300กว่าตัว ทำจากไม้ขนุนที่หันหรือชี้ไปทางทิศตะวันออกหรือจะเป็นกาผากขนุนที่ชี้ไปทางตะวันออกไม่แน่ชัดครับ แต่มีเทวดามาบอกอาจารย์ทองให้มาเอาและมาทำแมลงปอเรียกทรัพย์ พออาจารย์ทองเสกปรากฎนิมิตเห็นเด็กเล็กๆกุมารทองวิ่งเล่นเต็มไปหมด เข้ามาอยู่ในแมลงปอเรียกทรัพย์นั้น ๆ เท่าไหร่ครับป้า 10000 บาทป้าพรบอก ทราบว่าแต่เดิมราคาเช่าที่วัด150 บาท ครับผมต้องการอยากได้จองไว้ก่อนนะผมมัดจำไว้สองพันก่อนสิ้นเดือนมาเอา พอผมเช่าไปเท่านั้นแหละ มีชาวต่างชาติคือคนมาเลเซียเดินมาทางหลังจากผมเช่าไปไม่กี่นาที แกเห็นแมลงปอขอเช่าต่อ15000 บาท เขาก็เดินตามผม ผมบอกว่าชาตินี้คงมีตัวเดียวนี่แหละไม่ขายครับ ตามเก็บของอาจารย์ทองครับ เขาเสียดายมากมาช้ากว่าผมนิดเดียว แมลงปอของอาจารย์ทอง ผมก็ขึ้นไปหาอาจารย์ไปให้อาจารย์ทองเพิ่มพลัง อาจารย์ทองบอกว่าเอามาจากไหน ผมบอกว่าเช่ามาจากชาวบ้านที่มาฝากป้าพรบูชาครับอาจารย์ ดีๆ ท่านนั่งปริกรรมพลิกมือข้างหนึ่งเสร็จก็พลิกมืออีกข้างหนึ่ง เป็นอันเสร็จ ผมก็เอามาบูชา มีคนเล่าว่าแมลงปอของอาจารย์ ไปอยู่ที่ไหนจะมีแมลงปอตัวจริงมาบินวนแล้วก็ตกมาตายเป็นคู่กับแมลงปอของอาจารย์ ก็ปรากฎว่าจริงผมเอามาบูชามีแมลงปอตัวจริงมาบินวนและตกมาตายนับเป็นสิบๆตัวแปลกมากครับ เล่าสู่กันฟังครับ

 

ป้าพรเล่าว่าอาจารย์ทองเสกแมลงปอเรียกทรัพย์นี้ จนบินได้ทีละตัวทีละตัว และจากการเล่าของ น้อยคนที่เคยบวชอยู่ที่วัดสำเภาและก็เคยเรียนวิชาจากอาจารย์ทองก็ทดลองท่องดู 108 จบก็ปรากฏว่าแมลงปอบินได้จริงๆ

 

รออ่าน ครับ สารวัตร...

 

มาตามติดด้วยอีกคนครับ

 

สวัสดีครับ
ตอนท่านยังอยู่และออกวัตถุมงคล
ไม่เคยได้บูชาเลยซักชิ้น ยิ่งได้อ่าน
ประสบการณ์แล้ว ยิ่งเสียดายครับ

 

เรียนท่านผู้อ่านก่อนว่าอย่าไปหาเช่าในเน็ทนะครับ เพราะวัตถุมงคลของอาจารย์ทอง และแมลงปอเรียกทรัพย์นี้หมดไปจากวัด และอยู่กับคนที่มีเท่านั้น ไม่มีทั่วไปนะครับมีแต่ของโชว์นะครับ ไม่มีให้เช่าบูชาเป็นของหายากมากครับ เมื่อตอนผมได้รู้จักอาจารย์ก็ปี 47 เหรียญของท่านในฐานะลูกศิษย์ต่างคนก็ต่างหารุ่นแรกคือปี29 แล้วจะทำอย่างไรอยากมีรุ่นนี้ เดิมเรียกเหรียญพระพุทธ ตาแปลกเล่าว่าสร้างใหม่ๆให้ใคร ใครเขาก็ไม่เอา มีเรื่องเล่าว่า มีแม่ค้าคนหนึ่งเป็นแม่ค้าขายกระทงอยู่หน้าวัด ได้เหรียญพระพุทธนี้มาก็นำใส่ตระกล้าสะตัง แล้วอธิษฐานว่าขอให้ขายดีเหมือนเทน้ำเทท่าทีเถอะ จะได้ทำบุญกับหลวงพ่อ ทันใดนั้นเองมีคนแห่แบบลักษณะแย่งกันซื้อกระทงของแก จนโต๊ะที่วางกระทงหัก ได้เงินเหมือนเทน้ำเทท่าสมใจ มาเล่าเล่าให้อาจารย์ทองฟังและก็ทำบุญกับอาจารย์ทองตามสัญญาที่ได้รับปากจากการอธิษฐานเอาไว้ ต่อมาเหรียญพระพุทธนี้ชาวบ้านจึงเรียกว่า พระโต๊ะหัก หรือเหรียญโต๊ะหักตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

ท่านหาเช่าตามลูกศิษย์ที่น่าเชื่อถือได้สิครับเขาหาเก็บกันไว้ตั้งแต่ท่านยังอยู่ แต่เน้นว่าเอาเฉพาะของทำที่วัดนะครับ พูดง่ายๆว่าของวัดไม่ใช่ของโบร์ชัวร์นะ

 

สมัยก่อนผมเห็นคนมาเช่าหาของวัดกันมาก อาจารย์ทองพูดกับผมว่า ของที่ออกโบว์ชัวอย่าเอาเลย เราเสกครั้งเดียว ของที่วัดเราเสกทุกวัน อาจารย์ทองพูดกับผมแบบนี้คิดเอาเองก็แล้วกัน
ผมจะเล่าให้ฟังว่าผมได้เห็นอาจารย์ทอง ท่านไม่ละการสวดมนต์ภาวนาเลย ไม่ว่าจะยืนนั่งนอน ท่านก็สวดมนต์ตลอดครับ มีวันหนึ่งท่านจำวัด ในมือของท่านก็มีวัตถุมงคลเสกในท่านอนนั้นแหละครับ ผมจะพยายามหาภาพมาให้ดูนะครับ ภาพถ่ายผมไม่ค่อยได้เก็บไว้เท่าไหร่ครับ

 

เจอหลักฐานแล้วว่าแมลงปอทองเรียกทรัพย์ของอาจารย์ทอง นั้นทำจากกาฝากครับ คือกาฝากขนุนได้จากริมคลองหลอดและกาฝากรักแถวๆประทุมธานี ครับ มีพี่เล่าให้ฟังจึงมาเขียนบันทึกเอาไว้ครับ
พูดถึงแมลงปอเรียกทรัพย์ แล้วท่านผู้อ่านไม่ต้องไปหามาเช่าบูชานะครับ ไม่มีแล้วเน้นย้ำไม่มีแล้วครับจะมีเฉพาะคนๆครับ มีวันหนึ่งผมมารับราชการที่ภูเก็ต ผู้ใหญ่กุ้งแห่งท่ามะนาวได้โทรมาหาผมว่ามีลูกศิษย์ใกล้ชิดอาจารย์ทอง จะปล่อยวัตถุมงคลของท่าน เพราะเขาจะเอาเงินกลับไปอยู่บ้านเมียไม่อยู่ปัตตานีแล้ว ผมถามว่ามีอะไรบ้างแกบอกว่ามีแมลงปอและเหรียญโต๊ะหักเท่านั้นแหละ ผมรีบขับรถจากภูเก็ตไปปัตตานีทันที เพราะของสองสิ่งนี้หายากมากเท่าไหร่ก็ซื้อครับ ไม่เกี่ยงราคาเลยอยากได้เท่าไหร่บอกมาเลย ผมหาแล้วหาอีกจังหวะแบบนี้จะหาที่ไหนละครับ ทองยังหาง่ายกว่าวัตถุมงคลรุ่นนี้ของอาจารย์เสียอีก เห็นว่าเหรียญโต๊ะหักยังมีสรรพคุณใช้ทวงหนี้ได้ด้วยนะบอกให้

 

ลักษณะเป็นแบบนี้ ยืมภาพเขามาแต่เน้นย้ำอย่าหาเช่านะครับไม่ว่าทางใด ทางเน็ทก็ไม่ได้ให้ดูรูปแบบเฉยๆ เพราะไม่มีแล้วมีเป็นคนต่อคนและมีไม่มากอีกต่างหาก

 

เพิ่งเข้ามาอ่านเจอเลยถ่ายรูปแมงปอให้ชม