เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

สายแล้ว แดดร้อนมากขึ้น ผสม แรงจากเตาไฟ เลยนิมนตื หลวงปู่ขึ้นกุฏิ



คนมารอ รับของแจก สนับสนุนโดยพี่เป้ดน้อย แจกฟรีครับ ของมาจากสายนี้ชัวร์ปึ้กเลยครับ



หน้ากุฏิ เปิดให้จอง พระบูชา พระกริ่ง พระชัยฯ วันนี้วันเดียว ปลดหนี้หมด หกแสน หรือ เจ็ดแสนบาทจากเงินมัดจำ น่ะครับ

รับแล้วไปจ่ายให้ช่าง สบายใจโล่งเลย เพราะทั้ง เงิน มัดจำ หนี้ มาผมรับผิดชอบคนเดียวครับ ไม่เอาหลวงปู่มาเกี่ยวข้องด้วยเลยครับ

พระที่เหลือ เป็นกำไร มาทำแพโบสถ์น้ำต่อครับ

 

บันทึกหลังจากวันพิธี

พระบูชาจำลอง ๙ นิ้ว, และ พระกริ่ง พระชัยวัฒน์ รุ่น ๑ แพโบถส์น้ำ เป็นรุ่นแรกที่หลวงปู่พระครู บุญศรี เททองที่วัดใหม่ฯ และเต็มใจปลุกเสกเดี่ยวอย่างยาวนานที่สุด นับเวลารวมการปลุกเสกเดี่ยวโดยหลวงปู่บุญศรีเป็นเวลาประมาณปีเศษ ตั้งแต่ทองชนวนแผ่นแรกจนถึงการปลุกเสกบนแพโบสถ์น้ำ ซึ่งเป็นเป็นรุ่นแรกและรุ่นเดียวที่หลวงปู่บุญศรีปลุกเสกบนแพโบสถ์น้ำ ประมาณการปลุกเสกเป็นจำนวนครั้งมากเกินกว่า หนี่งร้อยครั้ง

หลวงปู่ได้กล่าวแก่ศิษย์ว่าการปลุกเสกซ้ำกันหลายหลายครั้งจะดีกว่าการปลุกเสกครั้งเดียว ( ร.ท.สันติได้กราบเรียนถามหลวงปู่ด้วยความเคารพในตอนหลังว่า ตั้งแต่หลวงปู่สร้างพระมาเคย “ ลง ” มากอย่างนี้ไหมครับ หลวงปู่ตอบว่า “ ไม่เคย “ ) ประมาณว่าในการปลุกเสกเดี่ยวโดยหลวงปู่บุญศรีบนแพโบสถ์น้ำ ได้มีลูกศิษย์หลวงปู่ ๔ ท่าน ได้เห็นตรงกันว่ามีพญานาคมาร่วมพิธีจำนวน ๒ ตน ขณะที่หลวงปู่กำลังอธิฐานจิตอยู่ โดย ๑ ตนเลื้อยไปที่ตรงหน้าหลวงปู่ขณะปลุกเสก และอีก ๑ ตน เลื้อยไปที่หน้าเครื่องเซ่นบริเวณท้ายแพ ผู้ที่เห็นเป็นเด็กเล็ก ๑ ท่าน เป็นผู้ใหญ่ ๒ ท่าน และ เป็นพระ ภิกษุ ๑ ท่าน การเล่าเป็นการเล่าต่างกรรมต่างวาระกัน ซึ่งมีข้อความตรงกัน ถ้าผู้ที่ได้เห็นอนุญาต ให้เปิดเผยชื่อได้ โดยเฉพาะพระภิกษุ ทางคณะศิษย์ก็จะนำมาบันทึกไว้เป็นหลักฐานต่อไป

หลังพิธีผมบันทึกไว้แค่นี้ที่เป็นตัวสีฟ้า ไม่กล้าเล่ามากเดี๋ยวเขาว่าโม้...แหะๆ และเดี๋ยวหลวงปู่จะเหนื่อยรับแขกใน พ.ศ.นั้น เรื่องพญานาคนี่เล่ากันมานาน ใครไม่เชื่อเรื่องพญานาคก็ไม่น่าจะเป็นคนพุทธ เพราะมีเล่าไว้ในพระไตรปิฎก เรื่องเล่าคร่าวๆคือ มี พญานาคเขาแปลงกายเข้ามาบวช เพราะเลื่อมใสในพระรัตนตรัย หลังจากบวชแล้วก็แยกไปนอนต่างหากในพระวิหาร อยู่มาก็ไม่มีเรื่องอะไร พระที่อยู่ท่านดูไม่ออก พระที่มีตาในในสมัยพุทธกาลคงไม่ได้มีเยอะมาก พญานาคตนนี้ก็ปฏิบัติกิจสมณะไปตามปกติ

แต่พอจะนอนต้องแยกไปนอน สาเหตุ เพราะพอหลับแล้วสติมันจะหลุด สมาธิก็จะเคลื่อน มนต์ก็จะคลาย พอหลับ พระภิกษุพญานาคนี้ ไม่ทราบจะเรียกเป็นพระได้หรือไม่ ก็กลายร่างมาเป็นงูใหญ่ ที่นี้มีพระอีกองค์เข้ามาในพระวิหาร มาเจองูตัวใหญ่นอนอยู่ ก็ตกใจแทบช็อค ร้องเอะอะ วิ่งออกมา เรื่องเลยแตก ก็ถูกสอบสวนและให้สึก เพราะเป็นสัตว์เดรัจฉานห้ามบวช ( สัตว์ที่มีลำตัวขนานไปกับพื้น บวชไม่ได้ ) พญานาคตนนี้ก็ร้องไห้ และ ลาจากไป

เรียกว่าพญานาคมีมาแต่พุทธกาล มีบันทึกไว้ ครูบาอาจารย์เก่งๆ เจอมาทุกองค์ ยิ่งใกล้แม่น้ำโขง มีเรื่องราวแบบนี้เพียบ

ในแม่น้ำเจ้าพระยาก็มีครับ แต่คนไม่ค่อยเจอ อาจจะประชาชนคนเยอะมากกว่าแม่โขง พญานาคท่านเลยอายๆ ไม่ค่อยปรากฎตัว

เรื่องการปลุกเสกนี้มาเล่า เรื่องเด็กต่อ เพราะคนนี้อยู่ในพิธี อย่างที่บอก คนลงไปเต็มแพ น่าจะหลายสิบคน ให้ผมประมาณ น่าจะ ห้าสิบคน อาจจะใกล้ร้อยขึ้นไป เเละแพแข็งแรงมาก เพราะพวกผมทำกันเอง ทำฟรี ของฟรีดีเสมอ คนจำนวนมากนี้เรียกว่ามีพยานเพียบ ที่อยู่ในที่เกิดเหตุ แต่แปลก ลูกศิษย์หลวงปู่เขาจะไม่ปรากฎตัว จะซุ่มๆ ทั้งที่กลุ่มลุกศิษย์หลวงปู่ส่วนใหญ่จะเป็นคนมีกำลัง มีความรู้ แต่ไม่ปรากฎกายกัน มีชัดๆเจออยู่คนเดียวคือ ป้าอิ้ด ที่ดูแลสำนักต่อจากคุณแม่ประทุม เลยเป็นผู้สืบทอดหลวงปู่บุญศรีอีกสำนักไปโดยปริยาย ต่อมาก็ไม่เห็นใครออกมา ผมหลังจากซุ่มอยู่ สิบกว่าปี มีแต่คนต่อว่า ว่าไม่เล่าเรื่องหลวงปู่ซ่ะที ผมไปบวชล้างไพ่หลายเดือน ตั้งใจไว้ว่าหลังบวชนี่จะเล่าล่ะ ...แหะๆ ใครอยากอ่านก็อ่านน่ะครับ ใครไม่อยากอ่านก็ข้ามไป เอาว่าผมเชื่อของผมคนเดียว ใครไม่เชื่อก็ช่างเขา

ในขณะที่ปลุกเสก มีเหตุการณ์ชัดเจนสองอย่างนอกจากความเงียบคือ

๑) เสียงเคาะถัง อย่างดัง ได้ยินทุกคนที่นั่งอยู่ในพิธี เพียงแต่สงสัยว่าเสียงอะไร ใครมาเคาะ ถังนี้อยู่ใต้น้ำ เป็นถังน้ำมันใต้ดินขนาดใหญ่ที่บริษัทท่านจำหน่ายแล้ว เอามาต่อเป็นแพตามรูป ใครจะเล่นตลกต้องดำน้ำไปเคาะ และเเรงต้องมาก มี เหล็กท่อนใหญ่ๆไปเคาะด้วย เพราะถัง ทาสีหนา ทั้งนอกและใน และต้องดำน้ำอึดมาก มาไม่ให้ใครเห็น เคาะเสร็จแล้วก็ดำไป ต้องใช้เวลาหลายนาที ที่ดำมา และ ดำไป ไม่ไห้ใครเห็น น่าจะเป็นสิบๆนาทีขึ้นไป เพราะฉนั้นประเด็นนี้ตัดไปได้ รับประกันว่า มุขขนี้ไม่มีใครคิดมาโปรโมทพระชุดนี้แน่นอน



ให้ดูรูปถังเหล็กก่อนศร้างศาลา และ ศาลาตอนที่ปลุกเสก แพฯยังไม่มีข้างฝาแบบในรูป

ประเด็นที่เป็นไปได้ คือต้องมีตัวอะไร ตัวใหญ่มาเคาะถัง ส่วนจะเป็นตัวอะไร ตัวขนาดไหน จะเคาะด้วยอะไร อวัยวะส่วนไหน ก็คาดเดาเอากันเองน่ะครับ

มาที่เด็กคนต้นเรื่อง ขณะที่ปลุกเสกไปสักพัก ก็มีเสียงเด็ก ร้องว่า " แม่ ๆ สิงหไกรภพ ๆ " ไม่ดังมาก แต่พอได้ยินเพราะความเงียบ พร้อมกับเด็กชี้มือไปที่น้ำ ( ที่เด็กเห็นหลังจากมาถามไถ่กัน เพราะตอนนั้น แม่บอกให้เงียบๆก่อน เพราะอยู่ในขณะที่หลวงปู่เสกพระ คืองูตัวใหญ่กำลังว่ายน้ำ และเลื้อยขึ้นไปชะโงกดูบนฝั่ง หรือ คือพญานาคอีกตัว ที่ไปดูพระประธานอีกองค์ ) ใน พ.ศ. นั้น มีภาพยนต์โทรทัศน์เรื่องจักรๆ วงศ์ๆ เรื่องหนึ่งกำลังดังมาก คือ เรื่อง สิงหไกรภพ โดยมีตัวนำแสดงเป็นเด็กหน้าตาน่ารักมากที่เดียว เดี๋ยวนี้คงโตเป็หนุ่มแล้ว ในหนังเรื่องนั้นมีพญานาค version รุ่นแรกๆอยู่ด้วยคือ เป็นหุ่น แล้วชักเอาด้วยเอ็นใสๆ บางทีเห็นแว็บๆในหนัง ยังไม่เนียนเท่าไหร่ ขณะนั้นยังไม่มี CG ( Computer Graphic ) มากเหมือนเดี๋ยวนี้ เด็กคนนั้น ซึ่งป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้ว แต่ตอนยังเป็นเด็กเรียกไม่ถูกว่าพญานาค เลยเรียกว่า สิงหไกรภพ แทน



รูปพญานาค ตามเรื่องในหนัง และ รูปพระเอก สิงหไกรภพ ตอนเด็กๆ น่ารักมากครับ

ตกลงเรื่องนี้ก็เล่ากันมา แต่ดันไปเหมือนอีกสามท่าน ซึ่ง มาเล่ากันต่างกรรมต่างวาระกัน เพราะหลังจากปลุกเสก ต่างคนก็ต่างไป

 

บันทึก ( ต่อ )

เล่าเรื่องพญานาคให้จบน่ะครับ ผมเล่าเรื่องมาสองท่านที่บอกว่าเห็นพญานาค คือ พระสงฆ์ และ เด็ก ไปแล้ว

เหลืออีกสองท่าน ทั้งสองท่านนี้เป็นผู้ฝึกมโนมยิทธิ แนววิชชาสาม ของวัดท่าซุง ลูกศิษย์หลวงปู่ส่วนใหญ่ แบบลูกศิษย์กลุ่มใหญ่ที่สุดจะเป็นลูกศิษย์จากวัดท่าซุง และท่านแม่ชีประทุมมา คนที่เป็นผู้ชายผมรู้จักอย่างดี ท่านที่เป็นผู้ชายบอกว่าพญานาคเลื้อยมาจ้องหลวงปู่ตอนท่านเข้าสมาธิปลุกเสก ส่วนท่านที่เป็นหญิง ซึ่งอยู่อีกกลุ่มและบอกต่อกันมาถึงผมว่าเห็นพญานาค ตอนทำพิธี ไม่ได้บอกรายละเอียด

ทั้งสี่สายนี่ ผมไปพูดคุย และ รับทราบ ต่างเวลา ต่างวันกัน ไม่ได้จับมานั่งคุยกัน เป็นการรับฟัง ต่างกรรม ต่างวาระกัน ส่วนเขาจะคุยกันมาก่อน รู้จักกันมาก่อนหรือไม่ อันนี้ผมไม่สามารถยืนยันได้

ที่จริงมีคนที่ ๕ ที่ผมไปถามน่ะครับ ใน พ.ศ.นั้น ผมไม่ได้บันทึกไว้เป็นตัวอักษร และ ไม่ได้พูดให้คนไม่ใกล้ชิดฟังมาก ท่านนั้นคือ หลวงปู่พระครูบุญศรีเอง เพราะผมไม่อยากดึงท่านมา ปนๆ กับเรื่องอภินิหาร เพราะเป็นดาบสองคม ที่ว่าเป็นดาบสองคมคือ คมด้านดี ทำให้คนที่เชื่อมั่นในพระรัตนตรัย เชื่อแน่นแฟ้นขึ้น เป็นกำลังใจ ในการปฏิบัติธรรม ต่างภพ ต่างชาติพันธ์มีจริงพระไตรปิฎก บันทึกเรื่องจริง ทำให้ใจมั่น และ ตั้งใจปฎิบัติธรรม

คนด้านไม่ดี คือ อาจจะฟังคล้ายเป็นการอวดอุตตริ อวดอ้างว่า เห็นโน่นเห็นนี่ ซึ่งทางจิต หาทางพิสูจน์แบบวิทยาศาสตร์ไม่ได้ คนที่ไม่เชื่อก็จะปรามาส ส่วนคนที่เชื่อก็อาจจะงมงาย มัวแต่ปรุงแต่งแต่เรื่องแบบนี้ ซึ่งไม่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมทำความดี และ เสาะหาดูและฟังแต่เรื่องแบบนี้ เพราะว่ามัน มันส์ดี และปาฏิหารย์นี่ขายได้ใน พ.ศ.นี่ เอามาโปรโมทขายของได้ ในกลุ่มคนที่เชื่อ ถ้ามาแนวนี้ผมไม่อยากให้หลวงปู่ท่านไปเหนื่อยด้วย และหลวงปู่ท่านก็ระวังตัวอยู่

หลังจากผมฟังจากทั้งสี่ท่าน โดยเฉพาะจากหลวงพ่อ สำนักสงฆ์ คงคำโคกทม ผมรู้สึกทึ่งๆเพราะมันต่างกรรมต่างวาระกัน ตอนนี้ผมยังอยู่ที่วัด รอจนเวลาว่างๆ ผมจึงไปคุยกับหลวงปู่ พอได้โอกาศผมเลยบอกท่านว่า หลวงพ่อ สำนักสงฆ์ คง คำ โคก ทม บอกเห็นพญานาค ในวันที่หลวงปู่ปลุกเสกพระบนแพ แถวนี้มีพญานาคเหรอครับหลวงปู่ ?

หลวงปู่ ซึ่งปกติ จะไม่พูดเรื่องอภินิหาร ใครถามจะนิ่งซ่ะส่วนใหญ่ คราวนี้ท่านมองตาผม สักแป็ปหนึ่ง จิกสายตานิดหนึ่ง แล้วพูดสั้นๆว่า " มี "

ผมเลยเลิกถามต่อ ว่าพญานาค สูง ต่ำ ดำ ขาว ผัวเมียกันหรือปล่าว มีแปลว่ามี แล้วไม่ต้องมาถามเซ้าซี้อีก จบเรื่องพญานาคแค่นี้น่ะครับ

 

จำนวนพระที่เททั้งหมด


๑) พระประธานหน้าตัก ๒๔ นิ้ว จำนวน ๑ องค์
สลักข้อความไว้ที่ฐานด้านหลังว่า “ ท่านพระครู บุญศรี อินฺทวณฺโณ และคณะศิษย์ หล่อถวายเป็นพุทธบูชา เมื่อวันที่ ๒๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๑ “
<
๒) พระบูชาจำลองขนาดหน้าตัก ๙ นิ้ว ตอกโค็ต ๒ ตัว จำนวน ๒๒๒ องค์
๓) พระกริ่ง ตอกโค็ดนะหน้าทองและโค็ดแพโบถส์น้ำ จำนวน ๑,๖๕๔ องค์

๓.๑ มีจำนวนรุ่นกรรมการ ๑๐๘ องค์ ที่บรรจุตระกรุดสาริกา ( หลวงปู่ลงเองทุกดอก ) รวมกับผงอิธเจและเส้นเกศา

๔) พระชัยวัฒน์ ตอกโค็ดนะหน้าทอง จำนวน ๓,๓๐๐ องค์
หมายเหตุ ชนวนที่เหลือจากพระกริ่งและพระชัยวัฒน์ได้เก็บรวบรวมไว้ทั้งหมดเพื่อเป็นชนวนในการหล่อพระในวันข้างหน้า ( ชนวนนี้นำไปหล่อพระกริ่ง วิสาขาห์ หลวงพ่อทรงจนหมด )



ที่เห็นเป็นช่อ และ แท่งๆ จะเป็นชนวนสายสะดือของพระประธาน



ส่วนชนวนของพระกริ่งพระชัย ชนวนเหล่านี้ เอาใส่ลังไปขอหลวงปู่บุญศรีปลุกเสกพระมาเป็นเวลา หลายปี จากปี ๒๕๔๑ ไปจนหลวงปู่ ล่ะสังขาร ในปี ๒๕๔๔ เป็นเวลาหลายปี แทบทุกอาทิตย์ แล้วเอามารีดเป็นแผ่น เอาไปขอหลวงพี่ที่วัดมอญลง ยันต์ตามบังคับพระกริ่ง แล้ว หลวงพ่อทรงลงปิดมุมทุกแผ่นนอกจากนั้น ชนวนและแผ่นยันต์เหล่านี้หลวงพ่อทรงยังเสกซ้ำอีก นานเป็นเดือน ก่อนจะเทพระชุดวิสาขาห์ ๔๙

รายชื่อคณะศิษย์ที่ผมบันทึกไว้ และยังมีมากกว่านี้น่ะครับ จำชื่อพวกท่านไม่ได้หมดครับ

คณะศิษย์ พระเดชพระคุณหลวงปู่พระครู บุญศรี อินฺทวณฺโณ
ป้า อิ้ด สำนักคุณแม่ ประทุม โชติอนันต์
คณะศิษย์สายคุณอนุพันธ์ บุนนาคและคุณประวิทย์ บัวสรวง
คุณ โกศล กิจเจริญ พ.ต.ท. อารยา โตมอญ
ร.ท. สันติ ศรีงาม คุณ ทนงศักดิ์ เอื้อรักสกุล
คุณ สืบวงศ์ โรจนรัต
คุณ สุรชัย สุขะหุตะ คุณ สุทิน บุญยะพุกะนะ
คณะ ศิษย์ บริษัท เชลล์ ปตท.สผ โทแทล ยูโนแคล คณะศิษย์ องค์การเภสัชฯ คณะศิษย์ ตาคลี
คณะศิษย์ นนทบุรี สายคุณ สันติ คณะศิษย์จากประเทศ สิงค์โปร์ คณะศิษย์สายสารวัตร อารยา โตมอญ ฯลฯ

หมายเหตุ พระบูชาหลังจากออกทำบุญ มีคนอยากได้เพิ่ม ผมเกรงใจเลยไปสั่งมาอีก ๒๑ องค์ ที่จริงมีความต้องการมาเรื่อยๆ แต่ผมขึ้เกียจขับรถ ไปรับพระ เอาไปปลุกเสก เอากับมาส่งเจ้าของ เลยหยุดไว้แค่นั้น จำนวนเลยหยุดไว้ที่ ตอง ๒ ครับ

พระชุดนี้มีการตอกโค้ดน่ะครับ เริ่มแรกน่ะตอกแบบมีระบบ แต่ตอนหลังจะหลุด เลยมีที่ตอกโค้ดผิดที่ และ ไม่มีโค้ดครับ จะร่ายยาวแบบเจาะลึกกันล่ะครับ



หุ่นเทียนต้นแบบพระบูชา

 

ผมขอแก้เรื่องจากวัด คง คำ โคก ทมน่ะครับ เป็นสำนักสงฆ์ คง คำ โคก ทม เพื่อความถูกต้องในข้อมูลในวันข้างหน้า

ผมเริ่มมีอายุมากขึ้นแล้ว เรื่องนี้ไม่ได้บันทึกไว้ จำจาก harddisk ของคนอายุเกินครึ่งศตวรรษ ผิดพลาดไปบ้าง ขอ พี่ๆ น้องๆ ลูกๆ หลานๆ ให้อภัยด้วยจ้า...แหะๆ เพราะพอเขียนมา มันเริ่มนึกได้ เหมือนฉายหนัง เหตุการณ์บางอย่างระหว่างผมกับหลวงปู่ ผมไม่มีวันลืม รายละเอียดอาจจะเลือนๆไปบ้าง แต่ประเด็นรับรองไม่พลาดครับ

และพระที่มาจาก สำนักสงฆ์ ตอนนั้น ท่านเป็นเจ้าสำนักน่ะครับ และไม่ใช่ หลวงปู่ อิงหรือ หลวงปู่หมุนน่ะครับ อย่าเอาไปปนกัน ผมเจอแค่ท่าน เจ้าสำนักและพระลูกวัด

ส่วนท่านจะมีความเกี่ยวข้องอย่างไร กับ หลวงปู่ อิง และ หลวงปู่ หมุน อันนี้ผมไม่มีข้อมายืนยันได้ครับ แค่เป็นข้อสันนิฐาน และความเชื่อส่วนตัวของผม เพราะเห็นอายุของพวกท่าน น่าจะเป็นคนยุคเดียวกัน เป็นพระมหานิกายเหมือนกัน และ อยู่ในป่า ( บ้านนอกจริงๆไกลมากในยุคโบราณ ไม่ได้อยู่ในเมือง เหมือนๆกัน ) จนความเจริญแผ่เข้าไป พวกท่านแก่มากแล้ว ไปธุดงค์ที่ไหนต่อไม่ไหว ก็อยู่ประจำที่ บางท่านเลือกไปประจำบ้านเกิดแบบหลวงปู่หมุน แต่สำหรับหลวงปู่บุญศรี คุ้งมัทรีนี่ไม่ใช่บ้านเกิดของท่าน ท่านเป็นพระแปลกหน้ามาอาศัยอยู่ สี่สิบกว่าปีครับ

เรื่องพระบูชาอีก ๒๑ องค์ เมื่อมีคนต้องการผมก็จัดให้ ตอนเอาไปถวายหลวงปู่ ท่านบอกเสกที่นี่แหละ บนกุฏิ ตอนผมเอากลับไปให้เขาผมก็บอกว่าเสกบนกุฏิน่ะครับ เขาก็เอากันทุกคน จะเอาเพิ่มอีก คนพวกบริษัทใหญ่น่ะ มีอยู่คนเป็นผุ้หญิง พอหลังได้พระก็โทรมาหาผม เพราะพอได้ไป พระปลุกเสกวันที่ ๓๐ หวยก็ออกไล่ๆมา ผมจำไม่ได้ว่าเขาซื้อเลขอะไร แต่ถูก เขาเลยโทรมาหาผม ว่าหลวงพ่ออะไรน่ะ เกิดมาไม่เคยซื้อหวย หรือ ถูกหวย คราวนี้ได้พระองค์นี้มา เกิดมีอะไรมาดลจิตดลใจ เลยเอาสักหน่อย และถูกจังๆ ผมก็บอกไป ส่วนเขาจะไปกราบหลวงปู่เวลาไหน อันนี้ผมไม่ทราบครับ

พระชุดนี้เลยมี รวม เป็น ๒๒๒ องค์ เทที่วัดประมาณ ๔๐ องค์ เป็นกลุ่มคนก่อตั้งทั้งนั้นที่ผมกันไว้ให้ มีเอาไปฝัง ไพลิน และ นิลที่พระเนตรด้วย ให้แก่ผู้จองที่เริ่มก่อการด้วยกัน ช่วยการเงิน ให้กำลังใจผมมาจนมาถึงจุดนั้น

ส่วนพระกริ่งชุดกรรมการ ผมแยกไว้เลย ๑๐๘ องค์ ไม่มีจำหน่าย และ แจกอย่างเดียวแก่ผู้ที่ช่วยกันมา แบบมีบุญคุณมากๆ แจกฟรี จะฝากหลวงปู่แจกให้ ท่านไม่จำหรอก เดี๋ยวท่านแจกหมด ผมเลยไล่แจกเอง พอจำได้ ก็หลวงปุ่ ๑ องค์ เห็นท่านใส่อังสะไว้ จะไปตกที่ใคร ก็เฮงไป รุ่นพี่ที่ทำงานบริษัท และครอบครัว มีลูกกี่คนผมฝากให้หมด ผมสำนึกในบุญคุณ เพราะถ้าไม่มีพวกท่าน ผมไปไม่ถูก พวกเพื่อนๆที่ทำงานในที่ต่างๆ พวกพี่องค์การเภสัชฯ จำได้คนหนึ่งมาบอกผม ว่าได้ฟรีองค์นี้ดีใจยิ่งกว่าได้องค์อื่นๆ แจกพวก กำนัน ปลัด คนพื้นที่ไปบ้างที่ช่วยงาน

จึงอยากจะบอกว่า ได้ไปอย่างมากคนล่ะองค์ คนที่ได้เกินกว่าหนึ่งองค์มีไม่กี่คน คงไม่ออกเพราะแจกลูกหลานไปหมดแล้ว เพราะฉนั้นอย่าไปหา รุ่นกรรมการเลยครับ ลืมไปได้ครับ ใน พ.ศ. นี้ หารุ่นธรรมดาเถอะ ปลุกเสกเหมือนกันทุกอย่างครับ ไม่มีอย่างไหนมากกว่าอย่างไหน ตั้งแต่ทองแผ่นแรก จนมาถึงบนแพโบสถ์น้ำ ปลุกเสกพร้อมกัน มาหลายร้อยเสก ทั้งพระกริ่งและพระชัย หาอย่างไหน ก็บูชาอย่างนั้นได้ครับ ยืนยันว่าปลุกเสกเหมือนกัน มีเนื้อเดียว ไม่มีเนื้อเงิน เนื้อทอง เนื้อนาก เนื้อนวโลหะ เนื้อทองแดง เนื้อตะกั่วให้งง แล้วต้องหามาเป็นชุด แต่มีเนื้อเดียว พิมพ์เดียวกัน ทำครั้งเดียว ไม่มีทำเสริมมาอีก เพราะเหนื่อยแทบขาดใจ ทำอีกทีก็ทำไม่ได้แบบนั้น หลวงปู่ก็ไม่อยู่แล้ว มีรุ่นนี้รุ่นเดียวครับ โค้ดก็ไม่มีแล้ว ตกลง จบจริงๆสำหรับพระชุดเเพโบสถ์น้ำน่ะจ้ะ ไม่มีภาคสองแน่นอนครับ

 

การตอกโค้ด

โค้ด พระชุดนี้ มีสองตัว คือนะ หน้าทอง ขึ้นยอด และ โค็ดรูปแพโบสถ์น้ำ ผมไปจ้างช่างแถวเสาชิงช้าทำ ผมมีประสบการณ์ในการทำโค้ดมาก่อน และ เห็นพวกเพื่อนๆ ทำ ให้ช่างทำโค้ด เขาจะเอาเหล็กที่เขามีเป็นเหล็กอ่อน เพราะแกะง่าย พอเเกะแล้วจึงเอามาชุบแข็ง ตอกไปมากๆ โค้ดจะแตก บางที่ร้าวมาถึงก้าน ใช้งานต่อไปไม่ได้ต้องทำใหม่

ผมจึงไปหาซื้อเหล็กตุ็ดตู่ ยี่ห้อ Stanley เนื้อเหล็ก อย่างดี มา สองสามอัน เป็นเหล็กนอก แข็งและเหนียวโคตรๆ น่าจะทนทานไปถึงรุ่นลุกถ้าสนิมไม่กินไปหมดซ่ะก่อน อันหนึ่งให้เขาแกะ โค้ดนะ อีกอัน เป็นโค้ดรูปแพ

เอาไปส่งเขาเงียบไปสักอาทิตย์แล้วโทรมาบอกว่า ( ตอนนั้นเริ่มมีมือถือแล้ว แต่อันใหญ่ๆ ตีหัวแรงๆตาย ปาหัวแรงๆก็แตก...แหะๆ ) แข็งแกะไม่เข้าต้องกัดด้วยไฟฟ้า ( อาร์ค ) ราคาแพงขึ้นอีก ผมก็โอเค

ได้โค็ด นะ นี่จำได้ว่าแกะมาก่อน เอามาตอกหลายรายการ เช่น เหรียญเต่า สตางค์ก้นถุง มีดหมอ ส่วนโค้ดแพมาทีหลัง เอามาตอกพระชุดแพส่วนใหญ่

พอได้พระมาจากโรงงาน อยู่บ้านผมก็ตอกเอง แต่พระมีจำนวนเยอะ ตอกเองไม่หมด เพราะต้องทำงาน และหลับนอนบ้าง ไม่ใช่คนเหล็ก ตอนเอาพระมาถวายหลวงปู่ พระที่วัดก็มาช่วยกันตอกโค้ด เอาใส่กล่องตามรูป แต่ก็ยังมีที่หลงไม่ได้ตอกน่ะครับ เรียกว่าหลงลืมกันไป ตามวิสัยปุถุชน แต่พระแท้ทั้งหมดครับ

ในรูปจะเห็นหลวงปู่ในชุดสบายๆ มีแค่อังสะ จะหาดูได้ยาก เพราะปกติท่านจะเอาจีวรคลุมตอนมีแขก เพราะท่านขี้อาย ผมดูรูปแล้วนึกไม่ออกว่าผมโม้อะไรกับหลวงปู่ หรือ เอาอะไรให้ท่านเสก ลืมจริงๆเพราะนานจัด

ส่วนกล่องปลาสติก สั่งทำที่พยุหะ จำไม่ได้ว่าทำมาเท่าไหร่ แต่ทำมาทีล่ะ หลักร้อย พอจะหมดไปสั่งมาอีก ประหยัดเงิน ใช้เท่าที่จำเป็น จะเอาเงินไปสร้างแพ มีทั้งกล่องคู่เป็นชุด กล่องเดี่ยวพระกริ่ง และกล่องเดี่ยวพระชัย

ในรูปนี่ผมก็จำไม่ได้ว่าตอกก่อนปลุกเสก หรือ หลัง เอาเป็นว่ากำลังตอกโค้ดก็แล้วกัน...แหะๆ

ในรูปมีพระสามรูปที่ผมจำได้ องค์หนึ่งคือหลวงพี่หมู เรี่ยวแรงใหญ่ มรณภาพไปแล้วด้วยโรคประจำตัว อีกองค์ลืมชื่อ องค์นี้ดำๆ ท้วมๆ และผมดูว่าท่านน่าจะไปไกลถ้าไม่สึกซ่ะก่อน อีกองค์คือ หลวงพี่แอ้นท์ เป็นหลานแท้ๆของคุณแม่ประทุม ท่านนี้สวดปาติโมก์ได้ แต่สึกไปซ่ะก่อน หลวงปู่จะล่ะสังขาร

 

วันนี้มีคนโทรมาหาผมสองคนเรื่องพระกริ่ง อาจจะเป็นความผิดของผมที่ปล่อยเวลาไว้เนิ่นนาน คนไปเสาะหาโดยไม่มีโฉนด

ผมจะเข้าเรื่องพระกริ่งแบบเต็มๆ การตอบแต่ละช่วงจะทำให้งงครับ

วันนี้งานผมเยอะมาก เอกสารเพียบ และกลับมาดึกยังไม่มีเวลาถ่ายรูป ผมจะบรรยายด้วยภาพดีกว่า ซึ่งผมจะต้องไปค้นพระออกมาถ่ายรูป...แหะๆ

แต่อยากจะสรุปว่า

๑) พระก้นเงินหรือไม่เงิน โค้ด หรือ ไม่มีโค้ด แท้ทั้งสิ้น ยังไม่เห็นมีปลอมครับ และถ้าจะปลอม ผมคิดว่ายาก เพราะมีจุดสังเกตุ จุดตายหลายอย่าง ยิ่งได้มาจากป้าอิ้ด สำนักท่านแม่ชีประทุม แท้แบบนอนมาครับ

๒) อย่าไปหารุ่นกรรมการเลย เพราะทำไม่มาก แจกไปเยอะ อย่างเก่งมีแค่คนล่ะองค์ครับ

๓) พระกริ่ง พระชัยทุกชนิด ปลุกเสกเหมือนกันหมด ตั้งแต่ยันต์แผ่นแรก จนมาปลุกเสกบนแพโบสถ์น้ำ ไม่น่าจะมีองค์ไนขลังกว่าองค์ไหนครับ มีเนื้อเดียว พิมพ์เดียว ปลุกเสก เดี่ยวองค์เดียว ไม่มีเสริม

ผมจะบรรยายอย่างละเอียด บูชาคุณ อาจารย์ผม ที่ว่าบูชา คือผมต้องการจะสรรเสริญท่านให้โลกเห็นว่า ท่านเป็นพระที่หายาก และ เป็นพระจริงๆ ถ้าดูแบบอย่างที่ท่านดำเนินชีวิต เพราะสติของท่านดีเยี่ยม นิ่งไม่หวั่นไหว และ ท่านไม่พึ่งใครครับ ไม่เรี่ยไรใคร ไม่ขอใครแม้แต่อย่างเดียว ท่านอยู่ของท่านแบบ เอกะบุรุษ สันโดษ สมถะตามแนวสมณะ อยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย แต่มีอะไรๆที่น่าทึ่งมาก ในรสนิยม ความรู้ ความเคร่งครัดของท่าน ไม่ทราบจะบรรยายในสองสามบรรทัดอย่างไร เรื่องเครื่องรางของขลัง เป็นของง่ายๆสำหรับท่าน ง่ายแบบ ยกมือเกาหัวยังยากกว่า การกำหนดจิตของท่าน และเครื่องรางของขลังแค่เป็นของแถมให้กับลูกศิษย์ครับ...แหะๆ

 

พระกริ่ง พระชัย ชุดแพโบสถ์น้ำ

มาเข้าเรื่องพระกริ่ง พระชัยน่ะครับ ให้หายสงสัยกันซ่ะที
ไม่น่าจะมีใครรู้เรื่องดีกว่าผม เพราะผมทำเองและอยู่ทุกขั้นตอน ...แหะๆ
ขอเปิดชุดนี้ด้วยพระที่เทเป็นช่อน่ะครับ

ในรูปจะเป็นพระกริ่งพระชัยที่เจตนาเทแบบช่อ



พระกริ่ง



พระชัย

ผิวเดิมน่ะครับ ไม่ได้ขัด ไม่ได้แต่ง แต่จะบอกว่า เจตนาของช่างนี่ที่เขาใช้ เบ้าปูนมาเทพระ พอเอาพระออกน่ะหลังจากทุบน่ะครับ เขาไม่มาเสียเวลานั่งขัดให้สะอาดมากๆ แต่จะไปแช่น้ำกรดอ่อนๆเพื่อกัดปูนออก ทำให้ผิวไฟเดิม เสียหมด ผมไม่ทราบแบบนี้มาก่อน สาเหตุ เพราะพระนี่ เขาจะเอาไปขัดแต่งผิว ให้เรียบและ รมน้ำยา จึงกัดผิวและกัดปูนออก

แต่พระช่อนี่แค่ทำความสะอาด กัดด้วยน้ำกรด และเอามาให้ผม ผิวจะเปิดไปหมด ไม่ได้ขัด ถ้าขัดมันตั้งแต่แรก อาจจะกลับไปบ้าง

 

ขอแทรกตรงนี้ไว้นิด

พระของหลวงปู่

ตั้งแต่นี้ไปจะเจาะลึกเลยน่ะครับ ผมยืนยันเฉพาะพระที่ผมได้มาจากมือหลวงปู่ เพราะพระมีเยอะ และหลวงปู่ไม่เคยทำเองน่ะครับ นอกจากล็อกเก็ตไปสั่งทำ พระเนื้อดินรุ่นแรก ตะกรุด นอกนั้นลูกศิษย์ทำมาส่วนใหญ่ และคงมีหลายแบบที่ผมไม่มี และไม่ทราบ ถ้าเป็นแบบนั้น เหมือนอย่างกับหลักการณ์พระหลวงพ่อทรง คือใครบอกว่ารุ่นไหน ก็ยืนยันกันเองน่ะครับ

โดยเฉพาะที่มีการซื้อขาย ก็รับประกันกันเองน่ะครับ ส่วนผมจะไปตามหลักการณ์ของผมอย่างเคร่งครัด อันนี้ที่ทราบมาแบบไหน เห็นมาแบบไหน จริงแบบไหน ผมจะว่าไปแบบนั้น และอันไหนที่ไม่ทราบ ที่สงสัย จะบอกไม่ทราบและสงสัย และพูดไปตามตรง และนั่นไม่ใช่ข้อสรุป เพราะผมไม่รู้ทุกอย่าง

ถ้าพวกท่านไปซื้อพระอะไรมา เมื่อซื้อมาแล้ว อย่างคาดหวังว่าให้ผมมารับประกันพระของท่าน ถ้าผมเคยเห็นผมก็จะว่าใช่ ถ้าไม่เคยเห็น แล้วบอกว่าไม่เคยเห็น และเป็นคำตอบที่ไม่ถูกใจพวกท่าน ผมก็กราบขออภัย แต่อยากจะยืนยันว่า ให้ไปรับรองกันเอง เมื่อท่านซื้อเขามา ทานก็ต้องเชื่อเขา เมื่อเชื่อแล้ว กรุณาอย่ามาทำให้ผมไปเชื่อตามเขาด้วย เพราะผมจะเชื่อเมื่อมีหลักฐาน พิสูจน์ได้ หรือ ผมเห็นมากับตา รับมาเองจากหลวงปู่กับมือน่ะครับ

ที่จริงผมน่าจะเริ่มที่พระเนื้อดินที่หลวงปู่ทำเอง แต่เมื่อคนอยากทราบเรื่องพระกริ่ง ก็จะเริ่มพระกริ่งก่อน แต่ถ้าในอนาคต ผมมีทางรวมเล่ม เหมือน เรื่องของหลวงพ่อวัดมอญ ซึ่งเมื่อผมพร้อม จะพิมพ์เป็นเล่ม ค่อยมาเรียบเรียงใหม่



ในรูปเป็นพระหลวงปู่ที่ผมได้กับมือ คัดไว้ มีรอยจาร และอีกรูปเป็นรูปพระกริ่งรุ่นกรรมการ

พระที่อยู่ในสร้อยเป็นแค่ส่วนเดียว ผมไม่แน่ใจว่ามีถึงร้อยรุ่นหรือไม่ ไม่เคยนับ คราวนี้ได้โอกาศก็จะนับไป นอกจากนั้นยังมีเครื่องรางอีกหลายอย่าง พวกตะกรุด ผ้ายันต์ งาแกะ มีดหมอ สีผึ้ง ตามแบบเกจิอาจารย์ทั่วไป

นอกจากนั้นยังมีพวกรูป พระพรหม เทพ ฤาษี หมอชีวกะ แม่ธรณี นางกวัก เบี้ยแก้ ( ก็มี ) หลายอย่างน่ะครับ หลวงปู่เสกได้ทุกอย่าง ขลังด้วย เพราะถึงครู ต้นทางในสายนั้นๆ แถม เทพ เทวดา ครูสายนั้นมาอีกเพียบ ท่านเชิญมาได้ครับ และต้องเชิญมากำกับวิชานั้นๆ ให้ขลังตามแบบ ต้นทางเขา

ท่านบอกว่า พระเสกอย่าง เครื่องรางเสกอย่าง การเสก จิตมั่นใช้ได้ ท่านว่าแบบนั้นครับ เมื่อจิตมั่น ของหลวงปู่น่ะแบบเดียวครับ

 

กราบโมทนาครับพี่พี กำลังสนุกเลยรอติดตามต่อนะครับ เสียดายเวลาในขณะพ.ศ. ตอนนั้น ที่ไม่รู้จักพี่ก่อนเลยไม่มีโอกาสได้ร่วบุญกับหลวงตาเล็กและคณะศิษยานุศิษย์ด้วยครับ สาธุ..สาธุ..สาธุ

 

ร่วม สุวรรณบัญชี ตามกำลังเลยครับ ๕ บาท สิบบาท บุญอุทิศ ให้หลวงปู่ พระครูบุญศรี ทุกรายการ ผมเองชอบไม่เรี่ยไรใครน่ะครับ ถ้าตามพฤติกรรมผมมา ตลอดสิบปีที่เขียนกระทู้ แค่บอกทาง อยากทำ ก็ตามสบายครับ เป็นแฟนคลับกัน เป็นเพื่อนกัน เอื้อเฟื้อ วิทยาทาน สิ่งที่ไม่รู้ต่อกันดีที่สุดครับ

 

พระชุดกรรมการ มีโค้ด

พระชุดนี้อยากจะให้พิเศษ เพื่อตอบเเทนพวกที่มาสร้างแพโบสถ์น้ำ อาจารย์อนันต์แนะนำว่า ให้เจาะรูสองชั้น เหมือนกับพระ ๖๐ พระพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระกริ่งปวเรศ ๒ ที่อาจารย์อนันต์มีส่วนร่วมในการสร้างด้วย พระนี้เลยเจาะรูลึกเข้าไป รูแรกจะอุดด้วยผง ผมไปขอหลวงปู่ลงผงมานานแล้ว พร้อมกับมีเส้นเกศาของท่านที่เก็บไว้นาน จึงไปขอท่านว่าจะเอามาอุดในพระกริ่ง ส่วนพระชัยทำยากเพราะองค์เล็ก (ผมทำแค่ ๑๖ องค์ )

หลวงปู่เสกผงและ เส้นเกศาซ้ำให้ ผมนำไปให้อาจารย์อนันต์ เมื่อพระกริ่งแต่งเสร็จ เจาะรูเสร็จ ช่างก็นำไปให้ท่านอาจารย์อนันต์ เพื่ออุดผง อาจารย์อนันต์ ซอยเส้นเกศาหลวงปู่ให้สั้น เพื่อสดวกในการอุด

ผมมีเจตนาจะทำอะไรแจกพวกที่มาช่วยเหลือเป็นพิเศษ จะแจกพระบูชาก็ทุนสูง เลยคิดจะเอาพระกริ่งนี้แหละ แต่ทำให้แปลกกว่าเขาไปหน่อยให้ดูดีขึ้น จีงเอาชนวนแร่โคตรเศรษฐีที่ผมมีไปแผ่ ตีเป็นช่องเล็กๆ ไปขอหลวงปู่จารให้ ท่านจารนะ หน้าทอง ยันต์ครูของท่าน แล้วผมเอามาม้วน เป็นตะกรุดสาริกาดอกเล็กๆ นำกลับไปให้หลวงปู่กลึงให้กันเขาคัดออก เรียกว่าขั้นตอนเยอะ แล้วนำพระและผงอิธเจ เส้นเกศาไปมอบให้อาจารย์อนันต์

พระกริ่งเมื่อเจาะรูเสร็จ ช่างก็นำมามอบให้อาจารย์อนันต์ อาจารย์อนันต์ และ พี่สมภรรยาท่านก็เอา เส้นเกศามาซอยให้ละเอียดเส้นสั้นเข้า แล้วเอามาผสมกันกับผง หลังจากนั้น เอากาวอีป็อคซี่มาผสม เมื่อเหนียวได้ที่ ก็ปั้นเป็นเม็ดเล็กๆคงประมาณ เม็ดถั่วเขียว ยัดไปในรู ของพระกริ่งแล้วเอาปลายตะเกียบดันเข้าไป

ผมของให้อาจารย์คัด พระสวยๆ ให้ ๑๐๘ องค์ พระชุดนี้อาจารย์อนันต์คัดแยกไว้ ชุดนี้จะเอาตะกรุดสาริกา บีบด้วยคีมให้เล็กลงยัดเข้าไปแล้วอุดด้วยผงอีป็อกซี่ เรียกว่าชุดกรรมการ เจตนาไม่ได้เอามาขายแต่จะแจกแก่ผู้มาช่วยงาน

หลังจากนั้นส่งกลับไปให้ช่าง ตอนแรกช่างจะเอาแบบง่ายๆโดยเอาฝาทองแดงที่มีอยู่แล้ว รูปตัวอุ ปิด แต่ผมไม่เอา บอกว่าอยากได้เนื้อเดียวกัน อาจารย์เลยไปขอร้องช่าง พวกช่างคงเกรงใจอาจารย์ เลยเอาโลหะชนวนที่เหลือ ไปรีดเป็นแผ่น แล้ว ตัดเป็นฝาตอกปิด ตกลงพระกริ่งชุดนี้ทั้งหมด ปิดด้วยโลหะชนิดเดียวกัน คือ แก่ทองเหลือง

ส่วนพระชุดกรรมการ ผมนำมาตอกโค้ด เจตนาจะตอกที่ฐาน ส่วนพระธรรมดาจะตอกที่ก้น และเนื่องจากทำคนเดียว ว่างมั่ง ไม่ว่างมั่ง เลยตอกมั่ง ไม่ได้ตอกมั่ง และจะไม่ทันการจึงเอาพระไปให้หลวงปู่ปลุกเสกก่อน ตอนรอฤถษ์เสาร์ ๕ ที่ไปขอหลวงปู่เสกให้ร่วมเดือนกว่า ที่ให้ขออธิษฐานจิตตามที่เขียนให้ท่านมาตั้งแต่ปลุกเสกแผ่นทองชนวน

ตกลงพระมีทั้งที่ตอกมั่ง ไม่ตอกมั่ง หลังจากปลุกเสกเสร็จ ก็จำหน่ายไป อาจจะมีที่ไม่ได้ตอกหลุดไปบ้าง และพระชุดที่จำหน่ายหลังวันงานวันแรกที่หมดพระไปร่วม ครึ่งหนึ่ง คือ เจ็ด แปดร้อยกว่าชุด เป็นพระก้นธรรมดาทั้งสิ้นครับ ผมจะเล่าต่อไป

และการตอกโค้ดหลังจากนั่น ก็มีหลุดน่ะครับ จะเล่าต่อไปเหมือนกัน...แหะ



ตามรูปเป็นพระชุดกรรมการ ที่คัด และตอกโค้ด นะ ไว้ที่ฐาน องค์นี้ผมตอกเอง

พระกริ่งนี้มีจุดสังเกตุหลายอย่าง เนื่องจากยังไม่เห็นมีปลอม เลยยังจะไม่บอกอะไรละเอียดมา และ ผมดีใจที่เลือกช่างจาก กทม ( นครปฐม ) ไปทำ เพราะถ้าเอาช่าง พยุหะ จะมีเสริมออกมาแน่นอนเหมือนกับพระหลวงพ่อทรง จากช่างชุดเดียวกัน

แต่รูปทรงจะเป็นพระกริ่งใหญ่ กริ่งจีน หน้าตาเป็นแบบจีน จมูกโต ตาเรียว หน้ายิ้มนิดๆ ออกแบบโดยอาจารย์อนันต์ ที่ท่านทำให้เจ้าอื่นก่อนหน้าผม และมีแบบอยู่แล้ว จึงลอกแบบมา เพือ่ประหยัดเงิน และลบชื่อเดิมออก



กริ่งบารมีธรรม ต้นแบบ ซึ่งอุดด้วย แผ่นทองแดง ตัว อุ กราบขออนุญาตเจ้าของน่ะครับ รูปผมเอามาจากเว็บอื่น ท่านเจ้าของคงขายไปแล้ว

ขนาดขององค์พระ ไม่ใหญ่ ไม่เล็ก กำลังดี เป็นการหล่อเหวี่ยง พระจะมีตะเข็บแทบทุกองค์

 

พระกริ่งกรรมการที่ไม่ได้ตอกโค้ด

แบบลืมตอกโค้ดน่ะครับ ...แหะๆ
เจตนาแค่จะแจกกัน ที่ตอกโค้ด กลัวเจอช่างออกมาเสริมน่ะครับ

 

พระกริ่งกรรมการชำรุด



องค์ที่นำมาให้ชม เป็นพระกริ่งกรรมการ ที่ฝาปิดกริ่งหลุดออก ผมเลยเก็บไว้ดู



ด้านล่างจะเห็นรูที่เจาะโดยสว่าน กลมดิ้ก ภาพถ่ายจะเห็น ผงอิธเจ ผสมกับ เส้นเกศาหลวงปู่ พระกริ่งรุ่นนี้จะมีแบบนี้ทุกองค์ ทำยากและหลายขั้นตอน ในพระกริ่งชุดกรรมการจะมี ตะกรุดสาริกา ขดอยู่ภายใน

ตอกโค้ด นะ ตอกที่ฐาน เลยซูมให้เห็นชัดๆว่า โค้ดตัวนี้ลักษณะอย่าง

 

พระชุดแพโบสถ์น้ำ



ตามรูปเป็นชุดแพโบสถ์น้ำที่จำหน่ายใน พ.ศ. ๒๕๔๑ เป็นพระกริ่งชุดธรรมดาทั้งหมด มีทั้งแบบก้นธรรมดา ก้นเงิน กล่องรวม และ กล่องแยก ผมจะแยกเจาะแต่ล่ะรายการให้หายสับสนกันน่ะครับ

แถวบน จากซ้ายไปขวา พระชุดธรรมดา พระชุดก้นเงิน ในตอนนั้จำหน่ายชุดล่ะ ๑,๐๐๐ บาท

แถวล่าง พระชัย พระกริ่งก้นธรรมดา พระกริ่งก้นเงิน ในตอนนั้นพระชัย จำหน่าย องค์ล่ะ ๒๐๐ บาท พระกริ่งองค์ล่ะ ๘๐๐ บาท

วันปลุกเสกบนแพโบสถ์น้ำ หลังปลุกเสกเสร็จ ทั้งที่จอง และ รับวันนั้น ๒๒ มีนาคม ๒๕๔๑ ประมาณ ๗๐๐ ชุด รวมทั้งพระบูชา ได้เงินมาประมาณ ๖ ๗ แสนกว่าบาท จ่ายช่างหมด พอดี เหมือน สั่งไว้ โล่งอกเลยครับ ที่เหลือ กำไร และ ส่วนต่างของพระบูชา ก็ทยอยเอามาสร้างแพฯต่อครับ มีคนมาเอาที่วัดเรื่องๆจน หลวงปู่ล่ะสังขาร ของก็ตกค้างที่วัด ต้องไปว่ากันเองเลยครับ

 

พระกริ่งชุดก้นเงิน



พระเมื่อจำหน่ายไปหลังจากพิธีปลุกเสกบนแพ ก็ตามของซื้อของขาย demand $ supply น่ะครับ คนที่อยากได้ก็มาเอาไปหมดแล้ว ที่เหลือก็พวกบอกต่อกันไป ก็เริ่มช้าลง พวกชาวบ้านน่ะ ลืมไปได้ เพราะเป็นชาวสวนซ่ะส่วนใหญ่ กำลังน้อย จะเล่นแต่ของฟรี ของแจก และผมซึ่งไม่ต้องวิ่งไป วิ่งมา เรื่องหล่อพระ เอาแค่สร้างแพอย่างเดียว พอมีเวลา

ผมเลยไปเจราจากับร้านเฮงกี่ที่พยุหะ ว่าจะอุดฝาเงินคิดเท่าไหร่เพื่อเพิ่มมูลค่าพระเครื่อง จำได้ว่าเจ้ที่เฮงกี่ บอกว่าต้องไปทำพิมพ์ ผมลืมไปว่าค่าพิมพ์เท่าไหร่ พิมพ์ก็เพื่อเอาแผ่นเงินเคาะลงไปเป็นรูปฐานพระ และคิดค่าปิดฝาเงินองค์ล่ะ ห้าสิบบาท โดนร้านจะตัดแผ่นเงิน และเคาะกับแม่พิมพ์ พอได้รูปก็เอามาปิดฐานพระกริ่ง แล้วเอาฆ้อนเคาะให้ติดสนิท (บางองค์ก็หลวมๆ ผมก็เอากาวหยอดใส่ )



ในรูปเป็น พระกริ่ง โชว์ตะเข็บข้าง โค้ดตอกที่สะโพกพระ และฝาเงิน เงินส่วนที่โดนอากาศเริ่มดำ ส่วนที่ฝังในกำมะหยี่ยังขาวอยู่

ตกลงก้นเงินมามีทีหลัง หลังจากพระก้นธรรมดาน่าจะออกไปหลายร้อยองค์ ดีไม่ดีถึงเกือบถึงพันองค์ ส่วนก้นเงิน จำได้ว่า เอาไปส่งเฮงกี่ทีล่ะ ห้าสิบองค์ เอาไปส่งหลายครั้ง บอกตามตรงว่าลืมว่าเอาไปปิดก้นเท่าไหร่ แต่หลายร้อยครับ กว่าจะเลิกไปทำ พระชุดหลังๆที่คนบูชาที่วัดจะเป็นก้นเงินแทบทั้งสิ้น เพราะใครเห็นก้นเงิน ราคาเท่ากันก็เอาก้นเงินทุกคน เพราะราคาเท่ากับพระก้นธรรมดา

ก้นเงินเมื่อปิดลงไปก็ไปบังโค้ด นะ และ โค้ด ศาลา ที่ฐาน ( ถ้ามีการตอก ) จะเห็นแค่โค้ด นะ ที่สะโพก หรือ ที่ฐานรองพระเท่านั้นครับ แต่ก็มีบางองค์ ตอก โค้ด ศาลาและ นะ บนแผ่นเงินครับ ตามอารมณ์และเวลาว่างกัน ของพระ ที่วัด ที่จำหน่ายพระจากตู้ ซึ่งหลังๆผมไมได้เข้าไปยุ่งเรื่องการตอกโค้ดเท่าไหร่ เพราะเอาเวลาไปดูการก่อสร้างครับ



ในรูปเป็นพระชัย โชว์ด้านข้าง และโค้ดที่ตอกโค้ด ตรงฐานรองพระ จะเห็นโค้ดนะ ชัดเจน มีสองตา ทำให้สบายใจได้ว่าพระนี่ ไม่มีเสริมมาตอนหลังแน่อน เพราะโค็ด ไม่อยู่แล้วครับ ตามสูตรการสร้างพระของผม เพื่อเป็นหลักฐานอ้างอิงในอนาคตวันข้างหน้า เรื่องโค็ดผมก็คิดว่าปลอมยาก

เหมือนโค้ด ท ไม่มีหัว วศด ของหลวงพ่อทรง มีคนพยายามปลอมมาดูยังไงก็ไม่ใช่ครับ ทำให้โค้ด ตัว ท ไม่มีหัวถ้าเห็นที่ไหน แม่นโค้ด ก็ตัดสินใจได้ว่าแท้แน่นอน เป็นการมีข้อยุติในอนาคต

 

พระกริ่งแพโบสถ์น้ำ

มาเจาะลึกกันถึงรูปพรรณสันฐาน ขอบันทึกไว้เพื่อ เป็นหลักฐาน

ผมวัดโดยใช้เวอร์เนียร์ มิทุโตโย้ ไม่ได้ใช้มานาน ซื้อมาตั้งแต่หนุ่ม ร่วมสามสิบกว่าปี ตอนหนุ่มๆตามันดีหน่อย มองช่องแบ่งเห็น แก่แล้วต้องใช้แว่นขยาย ถ้าไม่ลืมวิธีใช้...ก็น่าจะไม่พลาด...แหะๆ ใช้แบ่งเป็นนิ้วก็แล้วกันน่ะครับ

พระกริ่งนี้แม้จะเป็นพระกริ่งใหญ่ ปั้นหุ่นมาใหม่ ให้มีขนาดกระทัดรัด เหมาะแก่การห้อย พระกริ่งใหญ่จริงๆจะใหญ่ว่ากริ่งแพโบสถ์น้ำเยอะ มีน้ำหนัก เผอิญผมไม่มีที่ชั่ง ถ้าจะต้องไปหามาสักเครื่อง

เคยอ่านเซียนใหญ๋ท่านหนึ่ง ท่านเป็นช่างทองเก่า ท่านชั่งพระรูปหล่อ หลวงพ่อเงิน ทั้งพิมพ์นิยม และ พิมพ์ขึ้ตา ผมลืมน้ำหนักแล้ว แต่น้ำหนักจากทองเบ้าเดียวกัน หล่อครั้งเดียวกัน ช่างเดียวกัน พิมพ์เดียวกัน จะมีน้ำหนัก ใกล้เคียงกัน ไม่เท่ากันเป้ะ ผมอ่านแล้วทึ่ง เป็นการเล่นพระแบบวิทยาศาสตร์จริงๆ เพราะของที่จุดเริ่มต้นเดียวกัน คล้ายกัน น.น. น่าจะใกล้เคียงกันได้ เอามาประกอบการตัดสินใจได้

ผมเคยฝันว่าวันหนึ่ง เราคงมีเครื่องสแกนพระ เมื่อสแกนพระแท้ รูปพรรณ ส่วนสูง ปริมาตร นน. วิเคราะห์มวลสารแบบเบื้องต้น หา คาร์บอน ธาตุหลัก และ ธาตุอื่น ในพระผง หรือ พระโลหะ ก็หา ธาตุอื่นๆ เมื่อได้ก็เก็บไว้ในฐานข้อมูล มากองค์ยิ่งดี เพราะจะทำให้ รู้ถึง discrepancy ( ความคลาดเคลื่อน ) ได้ ของที่ทำมาจากแหล่งเดียวกัน น่าจะ คล้ายๆกัน เพราะเราดูด้วยตา เราก็วิเคราะห์แบบเดียวคือ มีองค์ครู องค์แท้ เมื่อเจอองค์ แท้ก็เก็บข้อมูลไว้ ดูองค์ที่เราเจอ เปรียบกับองค์แท้ ไปเจอองค์แปลกๆก็ใช้ตรรกกะ จุดตายของๆเดิม มาวิเคราะห์ การที่มีข้อมูลมากเพื่อ ถ่างความคลาดเคลื่อน จาก ส่วนที่น้อยที่สุดไปหามากที่สุด เก็บไว้ในฐานข้อมูล รวมทั้งสี ผิว ( ผิวสามารถวิเคราะห์ถึงความหนาของผิวได้เหมือนความหนาของสี เป็นการวิเตราะห์ ๕ จุดแบบ วิเคราะห์ความหนาสี แล้วเอามาเป็นความหนาเฉลี่ยเฉลี่ย ) นอกจากนั้น คราบสนิม คราบขี้เบ้า คราบกรุก็น่าจะวิเคราะห์ได้ แบบวิเคราะห์แนวเชื่อม รวมทั้งน้ำหนักก็เก็บข้อมูลไว้

และการตรวจหา คาร์บอน อาจจะสร้าง softwear ที่วิเคราะห์ ความเก่าของมวลสาร ผิว สนิมได้ด้วย

เมื่อเจอพระที่เป็นเป้าหมาย ก็สแกน ด้วยเครื่องคล้ายๆสแกนเอกสาร ซึ่งชั่งได้ทั้ง น.น. รูปพรรณสันฐาน ตรวจผิว แล้ว เอาข้อมูลในเป้าหมาย มาวิเคราะห์ เปรียบเทียบกับข้อมูลของแท้ในเครื่อง รวมทั้งตาเนื้อดูประกอบ น่าจะดูพระง่ายขึ้น และถ้าไปถึงจุดนั้นได้ จะได้เลิกง้อเซียนใหญ่ ให้มาตัดสินซ่ะที ที่บางที ตัดสินแท้ เก็ จาก เหตุผลส่วนตัว ( เงิน ) ผมเคยเห็นเซียนใหญ่ เอาเบี้ย แก้ หลวงพ่อซำ เก็ มาขาย ผมดูก็เห็นว่าเก็ มีพวกไปซื้อมา เชื่อว่าแท้ เพราะยี่ห้อ ประกัน เอามาอวด ผมสงสารแต่พูดไม่ออก กลัวถูกเตะ

เครื่องแบบนี้ เมื่อเป็นลักษณะ คอมพิวเตอร์ เราสามารถ จะ calibrate เป็น ระยะ ได้ เช่น ทุก หนึ่งปี หรือ update ข้อมูลได้ให้ทันสมัย จาก internet ตัวเครื่องสามารถ รับรองได้ตามกฎหมาย โดย มี party ที่สาม ที่เป็นแนววิทยาศาตร์ เอาข้อมูลวิทยาศาสตร์มา ผสมกับ ความชำนาญของตาเนื้อ มาตรฐานของวงการพระเครื่องน่าจะดีกว่าปัจุบัน และข้อมูลอ้างอิง ตามวิทยาศาสตร์ ตามกฎหมายได้ ขึ้นศาลก็ฟันธงง่ายขึ้น

วันหนึ่งการดูพระและของเก่าจะเป็นวิทยาศาตร์มาขึ้น เมื่อเป็นแบบนั้น การซื้อขายก็จะเป็นกลางมากขึ้น เก็บของเก่ากับแบบเก็บ สแตมป์ เก็บหุ้น เก็บไว้เป็นของมีค่า เดือดร้อนก็เอามาหมุนได้ เพราะมีรการดูที่เป็นกลาง มีราคากลางที่ยุติธรรม ขึ้นลงตามกลไกตลาด ทำให้ตลาดพระเป็นตลาดที่ลงทุนได้ประเภทหนึ่งที่จะซื้อของบางชนิด เก็บสะสมไว้ ได้ทั้ง พุทธคุณ และ การลงทุน อาจจะดีกว่าการเอาไปฝากรอดอกเบี้ยแบงค์ที่ถูกแสนถูก

ไม่ทราบฝันไปหรือไม่...แหะๆ

มาต่อที่พระกริ่งแพโบสถ์น้ำต่อ


ส่วนสูง ประมาณ ๑.๔๙๒ นิ้ว


ส่วนกว้างที่ฐาน ๐.๗๙๒ นิ้ว


ส่วนหนาที่ฐาน ๐.๖๐๗ นิ้ว

จะเจาะเรื่องผิวพระต่อไปน่ะครับ

 

เป็นเนื้อที่มีมากที่สุด แก่ทองเหลืองน่ะครับ



เนื้อเหลือง

เนื้อพระชุดนี้จะเป็นโลหะผสมน่ะครับ อย่างที่บรรยายไป แต่เนื่องจากเทพระประธานด้วย จึงใช้โลหะทองเหลืองมากหน่อย จากทองห้าเบ้า พระจะแก่ทองเหลือง อย่างที่ว่าถ้าผมเทใหม่ได้ จะเอาแก่ทองเเดงครับ จะได้ออกแนวสัมริด ให้สวยงาม

พระทุกองค์หลังจากทุบจากเบ้า จะขัดมันและชุบด้วยน้ำยา จากโรงงาน การชุบมีทั้ง หนาและบาง ( พระกริ่งวัดสุทัศน์ก็ชุบน้ำยาน่ะครับ ตามที่เขาเล่า สมเด็จพระสังฆราชแพท่านมีสูตร น้ำยาลับของท่าน )



ที่ชุบบาง วรรณะพระจะออกสี เหลืองๆ ครับ



บางองค์จะมีคราบเบ้า เป็นปูนขาวหลงอยู่ตามซอก



ผิวพระจะเป็น ผิวมะระ ย่นๆทุกองค์น่ะครับ เป็นพระไม่ขัดปอกผิว

 

พระเนื้อเขียว

ผิวอีกวรรณะที่มีมากคือสีเขียวน่ะครับ คือมองรวมๆจะเหลืองออกเขียวๆ สวยเหมือนกัน น้ำยาที่รมดำ บางทีจะดูด้านๆ แต่ถ่ายรูปมาจะไม่ออกเเนวเขียวเนื่องจากสีของภาพ และคุณภาพของกล้อง



ผมถ่ายข้างหลังมาด้วยเพราะเห็นสีง่ายหน่อย



ผิวก็จะเป็นผิวมะระ



พระกริ่งนี่ ส่วนมากเลยน่ะครับ สะโพกและฐานด้านซ้ายขององค์พระจะแหว่งๆ ติดไม่เต็ม จะมีมากครับ และบางทีฐาน และ ก้นจะมีรูปพรุน โลหะไหลไม่เต็ม เนื่องจากเหวี่ยงไม่เต็ม เป็นชุดรีบเหวี่ยงที่วัด หลวงปู่เททองครับ

 

เนื้อแดง

มีพระบางส่วนเนื้อจะออกเหลือบแดงๆ สาเหตุมาเพราะชนวนส่วนหนึ่งเป็นทองแดง พวกแผ่นทองชนวน เศษท่อทองแดง ชิ้นส่วนทองแดง แล้วมารมดำซ้ำ ดูออกสัมริดเหมือนกัน สวยงามดีครับ



ตามรูปผิวก็เป็นมะระตามเดิม ที่เรียบตึงๆ จะหายากน่ะครับ