ปกิณณกะธรรม

จะ ไปมาแล้ว ก็ เวทนา

จะ ยังไม่ได้ไป ก็ เวทนา

จะ เลือก เฉยไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ ก็ เวทนา

ไม่ได้กำหนดรู้ เวทนา เป็นอย่างไร

ก็เข้าใจว่า ตน รู้ เห็น ศาสดาสอนอะไร

ฮิวววววววววววววววววววส์

 

กะถูกแล้วทำเองรับผลเอง

 

โลกกะธรรมของคู่กันอยู่ที่ใครจะเพียรพยายามให้ธรรมมันต่อเนื่อง

 

เอฟซีไม่จริง ในหลวงปู่สรวง นี่

แต่ก็ยังพอมี อาหาร ในการโพสธรรมะ ที่หลวงปู่สรวงแสดง

 

หัวข้อทู้ จากปกิณกะธรรม ควรเปลี่ยนเป็นปกิณกะเพลง
ดูน่าจะตรงมากกว่านะ

 

ธรรมสำหรับผู้เริ่มต้น
ศีล5
กะมีพระรัตณไตรกะพอแล้ว

 

ศีล8ที่ปรวณาตัวเป็นนักบวชขึ้นไป
นักบวชต้องรับเสขิยาวัตรไปด้วย

ถือเป็นการไม่เอื้อเพื้อต่อพระธรรม

 

ประมาทกันได้ยาก
โจรห้าร้อย ยังบรรลุธรรม ไวกว่าพวกรักษาศีลมาเป็น ร้อยปีเลยนะ
เรียกว่าผู้มีราตรีเดียวเจริญ

พลิกแป๊ปเดียว น้าแกไม่เหลือชาติ ใครจะไปรู้

 

คนเราต้องยอมรับตัวเองก่อน ว่าเป็นยังไง
ถ้าตัวเองยังไม่ยอมรับตัวเอง มันจะหลอกตัวเองไปเรื่อย
เรื่องธรรมไม่ต้องพูดถึง

 

อย่าไป คิด ว่าหมดไม่หมด ตราบยังมี ลมหายใจ

กาย ใจมันรับวิบาก(หนี้กรรม) ของกุศลและอกุศลเสมอ ไม่มีหมด

แม้ จะบรรลุธรรม

 

คือกรุ งงอ่ะ แม่มปรุงเก่งฉิบหาย
เขียนละครได้เลยน่ะนั้น ไอ้เฮียนี่

 

ใครๆ ก็ปรุงเก่ง มันอยู่ที่ ตัวเราล้วนๆ

สนใจ ใครแคร์

 

เมื่อวานกรุ บอกไปแล้ว อกุศลที่เข้ามาคือ ใช้หนี้
หากออกไปจะเป็นหนี้ ก็เลือกที่จะใช้หนี้แระ หากไม่หนี้ต่อกัน กรรมใครกรรมมันล่ะ

 

ผู้หญิง กะเหมือนกันนะแหล่ะ

ไม่มีใครล้ำเหลื่อมกันหรอก