ทำอย่างไร จึง "เห็นธรรม"

เจ้ายังเด็กนัก555

 

" เน่าใน " ไม่เห็นหรอก เห็นก็แปลก

 

เหยี่ยวจิกงู งูกินกบ

โอนลอยให้คนตั้งกะมู้คนเดียว

 

มีใครที่แกไม่แอนตี้มั่ง ชอบพูดให้คนอื่นเขาเสียกำลังใจ

แกเองยังฝึกไม่ได้เท่าคุณแนนเลยด้วยซ้ำ ต้องคอยเอาสภาวะพระรูปโน้นรูปนี้ มาเทียบตลอด

 

โอ้เอ้ยกำลังใจสร้างได้จากตัวเราเอง
ไม่ใช่มาจากคำพูดใคร

 

ไม่ได้หมายถึงเเบบนั้นครับ ไม่ได้ไปหมายถึงตัวจิตผู้รู้

ที่ว่าเห็นสภาวะอารมณ์มันเกิดดับอยู่กลางหน้าอก เลยเปรียบเปรยไปว่ามันผุด เหมือนเเน่นอยู่ตรงกลางหน้าอกครับ เเต่ไม่ได้เเน่นเเบบนั้นครับ
เเค่ยกคำมาใช้ให้รู้สึกว่ามันเกิดดับอยู่ตรงนั้นหละ

ซึ่งตัวที่ไปเห็นมันเกิดดับก็คือจิตผู้รู้นั่นหละครับ
เป็นจิตที่ตั้งมั่นอย่างเป็นกลาง ไม่หลงจมไปกับสภาวะอารมณ์ เห็นไตรลักษณ์ของสิ่งนั้น เป็นสัมมาสติเป็นเหตุร่วมของสัมมาสมาธิ

 

ได้ยินเสียงระฆังเคาะ1ที ตอนอ่านจบ

 

ความบรรเทิงอันลิมิตเต๊ต
มรึ้งต้องเบื่อจนกลั่นใจตายไปเข้าาางเนึ่งงง55

 

อ่านดูละ น้องเขาไมได้ลอกหรอกค่ะ

แล้วตอนนี้ยังมีอาการนั้นอยู่มั้ยคะ

 

ตายๆ

ดูยิบๆยับๆ กลางอก ไปเรื่อย หากตั้งมั่น มันจะ จี่ กว่านั้น ละเอียดกว่านั้น ไปเรื่อยๆ

นี่ พอปอดขยับ ก็เลย โดน ปอดมันหลอก ยุบๆ ยิบๆ พรายฟองฟอดในปอด
มันหลอกลากไปดู

สุดท้าย แทนที่จะไปเห็น จริมจิต ปฏิสนธิจิต ลึกสุด ตามะพร้าว

โดน ปอดมันแหก ให้ดู

ฮิววววววววววววววววววววส์

กาว้อง กำกระถางปอดแหก

 

กิวส์ๆ

กำกระถางปอดแหก

 

กระจององอ กระจององอ

เร่มาดู มาลูบ มาจับ

กำกระถางปอดแหก กลั้นใจตาย แทนการเห็น จิกสุกไท้

 

ว่องๆ ไปหาโซดามาเติมแทนที ขวดเดิมแตกไปละดังโป๊ะ! วันนี้แตกบ่อย

 

ตัดประเด็นเรื่องลอกออกไปได้เลยครับ ผมไม่ได้ลอกใครทั้งนั้นเเหละ

***
ถ้าคำว่า ตอนนี้หมายถึง ปัจจุบัน
ไอที่เห็นมันเกิดดับกลางอกได้ ปัจจุบันผมตอบว่าไม่ครับ

 

เอาเท่าที่สังเกตุตัวเองนะคะ
เวลาเราดูจิต สติมันจะไปจำสภาวะตอนที่เกิดความรู้สึกร่วมตอนที่มีความคิดหรืออารมณ์นั้นผุด

ซึ่งมันจะปรากฏชัดที่กาย และตรงกลางอกเป็นที่นึงที่ชัด มันเป็นจุดที่บอบบาง ใกล้หัวใจใกล้ศูนย์รวมเส้นเลือด เวลาเกิด อารมณ์ สติมันเลยจำสภาวะตรงนี้ไว้อย่างแม่นยำและชัดเจน

มันเลยรู้สึกมีอะไรอยู่ตรงนี้ ก็คือการรู้กายรู้จิตไปพร้อมกันนั่นล่ะค่ะ

 

ส่วนมากถ้ารู้จักผมก่อนพอเริ่มซ่าละมานชิงกันหมดฉลาดม๊วก555

 

ลอก หมดแหละ ฮับ

หาก ยังเป็น ธรรมคู่

ไม่พบ ธรรมหนึ่ง

ธรรมยังเป็นคู่ เป็นเพื่อนสอง อีกนัยหนึ่งคือ
" ฟังตามๆกันไป ทำตามๆกันไป "


ธรรมหนึ่งๆ อยู่ไหน

อยู่ที่ใบไม้ ใบหญ้า กอบมาทำ แพ

หรือ

เอ๊อะ โน้น แน่ กาว้อง กู กรุ๊ก กรุ๊ก กรู กาว้อง มัน ร้อง ดัง 2 3 รอบ

 

อ๋อ
พอเข้าใจเเล้วครับ ว่าจะสื่ออะไร

 

มา ตรวจรายงาน

อันนี้ ให้ 0 คะแนน เพราะไม่มีการกล่าวถึง มานะ มานี ปิติ ชูใจ

เมื่อกล่าวไม่ถึง จุดนัดพบ นักกำกระถาง ก็ต้อง กวาดลงถัง

ทีนี้

จะไปเอา มานะ มานี ปิติ ชูใจ มาใส่

คนเป็น ก็จะพูดได้

คนไม่เป็น หมูไหม้ เอะอะ ตั้งมั่นๆ โดยที่ ไม่มีเหตุว่าอะไร ติดๆดับๆ

 

เอ่อๆ

เห็นไหม

ให้ยกตัวนี้ด้วย

เขาเรียก ปฏิภาณปัญญา มันเกิด แล้วก็ ดับ

หน้าทีมัน คือ แหวก ม่านที่มองไม่เห็น ที่บังเอาไว้
เหมือนจะๆ แล้ว แหวกได้

ทีนี้ สังเกตด้วย มันไม่ได้ ชำแรกกิเลส

ปัญญาที่ไม่ได้ชำแรกกิเลส มี

ปัญญาแบบนี้ ยิ่งมี จะยิ่งพอกกิเลส จึงต้อง กำหนดรู้ด้วย

ดูไหวไหม