เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันที่ ๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๑๑ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

สวัสดีครับอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
อนุโมทนาบุญด้วยครับ
ขอให้อาจารย์วันวิ พี่น้องครอบครัว มีแต่ความสุข ไร้โรคไร้ภัยไร้อุปสรรค
เฮงๆรวยๆทุกท่าน สาธุ

 

แจ้งโอนเงินร่วมทำบุญครับ

สถานที่ส่ง ส่งที่บ้านได้เลยครับคุณอา

 

เห็นแต่ในภาพที่คุณอานำมาให้ชม ก็ว่าสวยซึ้งแล้ว
อย่ากระนั้นเลย องค์นี้ถ้าในอนาคตคุณอาเบื่อ ผมขอจองไว้ดูแลนะครับ
ขอบคุณก่อนเลย

 

จากวันวานมาถึงวันทำงาน
รับทักน้องปรายฯสายหน่อย

 

เป็นคลิปที่ดีสำหรับคนที่ยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง และปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ด้วยความเพียร ฝีมือ มันสมอง และสุดท้าย มีจิตใจงดงาม เป็นผู้หญิงตัวเล็กที่หัวใจยิ่งใหญ่ปานภูผา น่าชมเชย

สมควรแชร์ออกไปแบ่งๆกันชม อย่าดูแต่ข่าวเน่าๆ เรื่องไร้สาระมากนัก

 

ยามเช้ากับบุญบนฟุตบาธ สถานที่ยอดฮิตสำหรับใส่บาตรกรวดน้ำ วันนี้หลวงพี่รับคู่ผู้ชาย ทำบุญกันอย่างนอบน้อมงามตาไม่แพ้อิสตรี บุญดีที่ร่วมอนุโมทนาไม่ผิดหวัง

 

ต่อเนื่องกับพลังพร ที่สามารถเปลี่ยนเป็นพลังบุญจากสุพรรณฯเมืองขุนแผนแดนยุทธหัตถี พรประเสริฐนี้มีทุกวันจันทร์ รับกันอย่างผูกพันเปี่ยมสุขทุกครั้ง ขอบคุณน้องน้อตมากครับ

 

รับทราบและโมทนาบุญครับน้องโต้ด
ท่านกำลังเดินทาง สักพักเด็กกลับมา
ค่อยจัดลงเลข

 

เปิดเซฟเปิดกรุให้ชมกันอย่างมีความสุขผสมความรู้ดูเพลินด้วยลีลาการนำเสนอที่ไม่น่าเบื่อหน่าย โดยไม่ต้องมีนิยายนิทานลวงโลก ชมกันเนื้อๆเน้นๆไปเรื่อยๆก่อน ยังมีอีกพอประมาณ ถึงเวลาค่อยว่ากันอีกที ขอบคุณน้องโต้ดมากครับ

 

เหรียญสมเด็จพระสังฆราช (ชื่น) ได้เดินทางมาถึงตั้งแต่วันเสาร์ที่ 26 มีนาคม 2565 ได้อาราธนานิมนต์ท่านเข้าเป็นศิริมงคลแก่ครอบครัวแล้วครับน้าวัน

 

พระอจ.เล็ก กับวัตถุมงคล
คนเรามี'เผลอ'ติดไว้บ้างก็ดี...

ยึดพระพุทธ...ยุดอยู่ธรรม
สงฆ์เสริมย้ำ..กำบังเนื้อ
เหลือสติ........ตริตรองเผื่อ
ช่วยกอบเกื้อ..เมื่อพลาดพลั้ง
--ผิเผลอไผล...อาศัยของ
--มงคลป้อง.....ผองฉมัง
--ยับยั้งอยู่.......ด้วยครูขลัง
--ผ่อนผันพลัง..ชิงชังชั่ว!

 

หนึ่งในพระอาจารย์ ในหลวง ร.๙ พระมหากษัตริย์และอดีตประมุขแห่งสงฆ์องค์ประเสริฐ แถมพุทธาภิเษกด้วยอริยสงฆ์เลอเลิศครบถ้วนตามตำรา เดินทางถึงที่หมาย ต่อไปก็เป็นหนึ่งในศิริมงคลที่ดลแต่ความสุข ร่มเย็น โชคลาภ โชคดีให้กับน้องบัวฯและสมาชิกในครอบครัว ขอบคุณที่แจ้งครับ

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 5307 1778 2 TH บางบัวทอง

 

พระสมเด็จพิมพ์แขนกว้าง 2485
"หลวงปู่นาค" เนื้อวัดระฆังเพียบ!
===============

พระพิมพ์นี้ นักเล่นยุคใหม่ทั่วไป ลงตามเว็บว่าสร้างปี 2495 ซึ่งความจริงแล้ว ในปีนี้ หลวงปู่นาค นำพิมพ์นี้มาถอดอีกครั้ง ทั้งด้านหลังปั้ม"ตราโล่ตำรวจหรือตราแผ่นดิน"ลงไป เนื้อขาวจ๋อง

ส่วนองค์ที่นำให้ร่วมบุญบูชานี้ เล่นประสานักเล่นรุ่นเก่าที่สะสมก่อน เล่นก่อน เกิดก่อนคนเขียนตำรา(มั่ว)ในเว็บปัจจุบันมากมาย แล้วคนขายรุ่นหลังที่ไม่รู้ความก็คัดลอกต่อๆกันไป ให้พระดีทีเด็ดรุ่นปี 85 กลายเป็นปี 95 ไปด้วยเสียฉิบ...!

ทั้งที่เนื้อหาอันเก่าเกินกว่ารุ่นปี 95 ทาบไม่ติด เป็นเนื้อยุคต้นที่อุดมด้วย เนื้อ "พระสมเด็จวัดระฆัง" จนแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกับท่านสมเด็จโต ดีที่ 'หลวงปู่นาค' ท่านให้ความเคารพครูบาอาจารย์ไม่แกะพิมพ์วัดรอยเท้าเหมือนอาจารย์ใหญ่เท่านั้น

พระสมเด็จพิมพ์แขนกว้าง ด้านหลังเรียบไม่มีตราแผ่นดินหรือตราโล่แต่มีเนื้อหาเก่าเก๋ากึ้กส์เหนือกว่า ปี 95 ชนิดเอาเทียบแล้ว "คนละชั้น" ความโดดเด่นทาบกันไม่ติดฝุ่น ผมขอยืนยันว่า "หลวงปู่นาค สร้างในปี 2485 อันเป็นช่วง 'สงครามอินโดจีน' เพื่อให้ผู้คนนำไปใช้ป้องกันตัว ให้ทหารนำออกสมรภูมิป้องกันประเทศและตัวเอง พระจึงสูญหายไปมาก จนเมื่อกำเนิดปี 2495 ในพิมพ์เดิม(แต่เนื้อต่างกันมาก) คนรุ่นหลังจึงยึดเอารุ่นแรกมาใส่เป็นปี 2495 ไปด้วย

เชิญชม พระสมเด็จพิมพ์แขนกว้างเนื้อ "วัดระฆัง"เต็มเปี่ยม แถมด้วยการทาชาดโบราณ ลงรัก-ปิดทองที่เก่าหลุดไปเกือบหมด

ถ้าลงรัก-ทาชาด-ปิดทองในปี 95 ป่านนี้ยังคงติดเต็มองค์!!!

หากจะนำบูชาเป็นศิริมงคลชีวิต เอาไว้ศึกษาชาดเก่า รักโบราณที่ยังหลงเหลือตามซอก และสำคัญที่สุดคือ "เนื้อวัดระฆัง" ที่อยู่ในองค์นี้เต็มๆ ชมการผันแปรของเนื้อผง เสน่ห์ของผงวิเศษ 5 ประการ พุทธคุณ อิทธิเจ ตรีนิสิงเห ปถมัง และ มหาราช ดูความเก่าที่สามารถนำท่านไปดู พระสมเด็จวัดระฆังได้...ก็ขอเชิญ

=======3,000=======

พระสมเด็จพิมพ์แขนกว้าง หลวงปู่นาค วัดระฆัง ทาชาดลงรักปิดทอง แต่หลุดลอกหมดเพราะกาลเวลากับการล้างโดยเจ้าของมือต่อมาเพื่อดูเนื้อแท้ๆอันอุดมด้วยผงวิเศษวัดระฆังที่แตกหักของ"สมเด็จโต" ที่หลวงปู่นาคครอบครองไว้มากที่สุดในประเทศไทย ชมการแตกลายงาอันคลาสสิค และความเก่าเนื้อพระยุคสงครามอินโดจีน จะเห็นชัดว่า รัก+ชาด+เนื้อ เก่าเกินกว่า ปี 95 จะเทียบติด!

ด้านหลังสไตล์พระวัดระฆังแท้ ครบริ้วรอยความเก่า เม็ดผงพระธาตุในเนื้อ รอยเนื้อหลุด และรอยปาดฯ

ขอบข้างซ้าย-ขวา เชิญ
ขยายภาพดูให้เพลินตา
กับขนาดที่ค่อนข้างใหญ่
กว่าพระสมเด็จทั่วไปแต่ไม่
เทอะทะ-งดงามได้ใจทุกอณู!

 

นิมนต์ขอรับท่านพี่

 

พระเนื้อตระกูลสมเด็จสุดยอดปรารถนาของนักเล่นพระสะสมพระทั้งมวล มาถึง"เนื้อวัดระฆัง" และได้เจ้าของผู้ครอบครองคนใหม่เรียบร้อย เป็นน้องเต้ยเรานี่เอง

สมเด็จหลวงปู่นาคองค์นี้ สวยงามบริสุทธิ์ดั้งเดิมไม่มีหักซ่อม ตบแต่ง ศัลยกรรม เสริมสวยใดๆทั้งสิ้น เป็นยอดพระสมเด็จที่บูชาแล้วมีแต่ความสุข ไม่"เสร็จทุกราย" เหมือนเล่น"ของใหญ่" ระดับวัดระฆังตัวจริง ที่มีแต่ของเก๊หลอกขายกันเกลื่อนประเทศ ประเภท 1 ใน 100 เท่านั้นที่ควักเงินซื้อแล้วได้ของแท้

แล้วทำไมยังมีเศรษฐีควักเงินล้านหรือหลายล้าน จ่ายเพื่อเล่นพระสมเด็จที่ตัวเองมองไม่ขาด ต้องเชื่อเสี้ยน...เอ้ย พึ่งเซียนลูกเดียว?!

ประการสำคัญที่สุดคือ หลักการตลาดขั้นพื้นฐานง่ายๆได้แก่ "การรับประกัน-เก๊คืน" หรือต่อให้พระแท้ ถ้าคุณเบื่อก็เอาไปคืนได้

แต่...ขอโทษทีไม่ว่าจะเก๊หรือแท้ เมื่อคุณเอาไปคืนจะถูกหักเปอร์เซ็นต์ตั้งแต่ 15 -30 % ทันที ตามแต่จะตกลงกันไว้ก่อนทำการซื้อ-ขาย

--สมมุติพระราคา 1ล้าน คุณถูกหัก 'หนึ่งแสนห้า-สามแสน' ยิ่งราคามากล้านลองใช้หัวแม่เท้าคิดดูจะถูกหักไปเท่าไหร่?

--เซียนใหญ่สมเด็จบางคนจึงไม่ต้องทำอะไรมาก ขายสมเด็จเหมือนขายขนม ไม่กลัวลูกค้าคืน กลัวอย่างเดียว เอ็งไม่เอามาคืน!

-- หรือหากองค์นั้นแท้ร้อยตา ลูกค้าไม่คืน ถือไว้นานๆ ก็ไปตามตื้อให้กำไรลูกค้าไปหน่อยเป็นค่ารักษาพระไว้ให้ แต่เอามาปล่อยลูกค้าคนใหม่ กินกำไรไม่สิ้นสุด

เล่นสมเด็จจึง"เสร็จ" ทุกราย...เสร็จเซียนคนขายนั่นปะไร เสร็จทั้งขึ้นทั้งล่อง!!!

เขียนเรื่องเหล่านี้แล้วสนุก อ่านแล้วไม่ทุกข์เพราะเราไม่ได้จ่ายหลักล้าน จ่ายแค่สามพัน แต่ได้เนื้อสมเด็จแท้ ไปครอบครอง บูชา ให้ท่านปกป้อง ดูแลรักษาเราได้เหมือนเนื้อหลักล้านเช่นกัน

โมทนาน้องเต้ยครับ

 

ค่ำแล้ว แต่ยังพอมีเวลา ตาก็ยังไม่เจ็บมาก พอจะเข็นนิ้วเคาะพาเข้าเรื่องราวมหาสนุกอีกสักตอน

อย่าเสียเวลามาก ไปกันเลยรอจิ้มสักประเดี๋ยวครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============
@@ บทส่งท้าย @@
~~~~~~~~~~~~
ล่ามอธิบายว่า การออกลาดตระเวณแต่ละผลัด ที่แท้เป็นการเปลี่ยนนำทหารที่สดชื่น เข้าไปเสริมกำลังคนเหนื่อยล้าในสมรภูมิจริง ปฏิบัติการนี้ 3 เดือนหน อีกไม่นานก็จะเข้าฝน ต้องรีบส่งกำลังไปยันการรุกใหญ่ที่ชนเผ่าจะอาศัยความได้เปรียบภูมิประเทศ และฤดูมรสุมอันโหดร้ายของเทือกเขาตะนาวศรีเข้าโจมตี!

"หน้าฝนเรารับ หน้าแล้งเรารุก ทีใครทีมัน"!

ผมยกแก้วให้เณรหนุ่มน้อย อวยพรให้โชคดี เราต่างมีชะตาชีวิตที่ต้องดำเนินกันไปตามหนทางที่ถูกลิขิต หวังว่าหนุ่มพม่า (หรือมอญ ?) มีโอกาสกลับบ้านเมื่อครบผลัด พวกเขาเป็นเด็กหนุ่มอารมณ์ดี รื่นเริง แจ่มใส สมควรมีชีวิตสำราญกับโลกนี้ไปอีกนาน

ลมทะเลอันดามันด้านหน้ากระหน่ำตึงตัง หอบไอเกลือกลิ่นน้ำเค็มกอดรัดเหนียวตัว ช่างต่างกับสายลมแห่งขุนเขาที่กล่อมเกลาเย็นชื่นเนื้อตัวกว่า...เรา 5 ชีวิต กายกำยำ กระเพาะจุเหมือนชูชก เล่นงานอาหารทะเลทุกจานเกลี้ยงเกลา ไม่กินทิ้งกินขว้าง เจ้าของร้านเฉาะมะพร้าวน้ำหอมหวานลูกโตให้เป็นของหวานดับคาวตบท้าย

ช่างเป็นมื้ออิ่มอร่อยเหาะ สมพวกเขาเย้าก่อนเขมือบว่า อร่อยจนลืมเมืองไทย!

ล่ามสั่งเบียร์รสเข้มข้น 3 ขวด ใส่ถุงกระดาษส่งให้ผมถือ...

"พรุ่งนี้เอาให้ครูฝึก"!

สินน้ำใจเล็กน้อย แต่คุณค่าทางจิตใจมหาศาล บ้านไหนเมืองใดก็มีและเป็นกันทุกเผ่า ตั้งแต่มนุษย์ถ้ำยันไปถึงเทวดาเมืองแมน เรื่องน้ำใจไม่มีใครรังเกียจ...

ผมมอบมันให้ครูฝึกคนเดียวกับที่เป็นกรรมการห้ามมวยบนเวที ตอนทำหน้าที่มีเอนเอียงฝ่ายหม่อง วิน ซึ่งผมไม่ถือสาหาความ มันเป็นเรื่องของเจ้าถิ่นคนเคยคุ้น และการรักพวกพ้องที่เราเองก็เป็น!

ท่าทีครูฝึกยามนี้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เมื่อล่ามจัดแจงแนะนำตัวผมเป็นทางการ ให้ผมเป็นครูมวยของเหล่าเณรที่กำลังฝึกหนัก ครูฝึกรีบต้อนรับขับสู้ บอกกับล่ามว่า ผมมาช่วยแบ่งเบาภาระได้มาก รับมือกับพวกเณรอยู่คนเดียว จะประสาทกิน เป็นบ้าตายอยู่รอมร่อ..!

วิธีเป็นครูมวยค่ายทหารของผมจึงปราศจากความยุ่งยากมากเรื่อง ทุกด่านไฟเขียวผ่านตลอด ผมเพียงเดินตามครูฝึก รอให้เขาคัดเลือกคนเต็มใจเรียน 'มวยโยเดีย' ให้คนนั้นก้าวออกมาเมื่อครูประกาศเสียงดังฟังชัดหน้าแถว

ไม่น่าเชื่อ...เด็กหนุ่ม (เกือบ) ทุกคน ก้าวขาพรึ่บมาตบเท้าด้านหน้าพร้อมเพรียง แทบทั้งแถวหรือเกือบหมดกองร้อย!

มียืนเฉยไม่ถึง 10 คน อาจเป็นพวกหรือกองเชียร์หม่อง วิน หรือเป็นคนไม่ชอบกีฬาประเภทนี้

แต่แค่นี้ก็ทำครูฝึกตกอกตกใจ ตบอกผางบอกว่า เรียนพร้อมกันมากอย่างนี้ไม่ไหว โรงมวยไม่มีที่พอเรียน อีกอย่างครูคนเดียวก็รับมือนักเรียนขนาดนี้ไม่รอดแน่...ที่แย่จนไม่อยากเอ่ยก็คือ...

อุปกรณ์การเรียน การสอน ไม่มี!!!

"สอนได้มากสุดทีละกี่คน?"...ล่ามถามผมตามที่ครูฝึกบอก

"สิบคน ก็ได้ครับ"...ผมโยนตัวเลขมั่ว ๆ ไปตามเพลง หรืออันที่จริงต้องบอกว่าโคตรมั่ว เพราะนึกถึงค่ายที่ลาดหญ้า เราเรียนมวยไทยตามสบายไม่เคร่งครัด มันเป็นวิชาต่อสู้ที่อยู่สายเลือด คนไทยเกิดมาต้องเตะ ต่อย เข่า ศอก เป็น เรื่องใช้หมัดอาจด้อยบ้าง แต่ก็ฝึกไม่ยาก...อยากเรียนก็ไปมั่ว ๆ กับเพื่อน ไม่อยากเรียนก็ไม่มีใครว่า

ขณะกำลังคัดเลือกลูกศิษย์กลางสนาม อีกฟากของค่ายขบวนรถบรรทุกทหารนับสิบคันก็เคลื่อนตัวช้า ๆ ผ่านด้านหน้าพวกเรา มีทั้งรถขนอาวุธหนัก-เบา รถบรรทุกเชื้อเพลิง ฯ

ส่วนรถที่ไม่บรรทุกอาวุธยุธโธปกรณ์ยุทธปัจจัยในการรบ
รถเหล่านั้นผ้าใบสีเขียวขี้ม้าถูกตลบขึ้นให้เห็นด้านหลังทุกคันมีทหารเต็ม

"โยเดีย..โยเดีย..โยเดียยยย"!!!

เสียงนำทางมาจากเณรหนุ่ม 2 คนที่กินอาหารทะเลกับเราเมื่อวาน เณรคนอื่น ๆ ก็ปรบมือกู่ร้องตามกึกก้อง มันก้องกังวานเป็นคลื่นเสียงชอนไชเข้าโสตรประสาท ทำผมขนลุกไปทั้งตัวด้วยความตื้นตัน รีบโบกมือให้ขบวนรถ น้ำตาซึม!

บนรถนั้นเคยเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมเหมือนกัน แต่ผมยังไม่เคยออกสมรภูมิจริงเหมือนพวกเขาเท่านั้นเอง!

พวกเรายืนโบกมือส่งเหล่าทหารหาญ จนกระทั่งขบวนรถยาวยืดเสียงกระหึ่ม ค่อย ๆ เคลื่อนขบวนหลุดพ้นประตูค่ายเลือนลับตา ผมหันกลับมาทำหน้าที่ตรงหน้าของตนเอง เลือกลูกศิษย์ชุดแรกออกมา 10 คนจากแถว ให้เณรเจ้าปัญหาเป็นหัวหน้ากลุ่ม นำเดินเรียงแถวเข้าโรงมวยหรือโรงยิม

การเป็นครูฝึกมวยไทยในค่ายทหารพม่าของผมจึงเป็นดังที่เล่า มันเรียบง่ายตรงไปตรงมา ปราศจากเงื่อนไขซับซ้อน ผู้การค่ายคนสั่งการก็ไม่สะบัดก้นลงมาดูผลงานการตัดสินใจให้เด็กเรียนมวยไทย จะมีก็นายทหารบั้งใหญ่ 2 - 3 คน ระดับรัอยโท - ร้อยเอก เวียนมาเมียงมองบ้าง ผมรู้ยศเพราะล่ามบอก

วันแรกจึงผ่านฉลุยไม่หนักอก เสียอย่างเดียว ไม่มีอุปกรณ์หมัดมวยสักชิ้นที่ใช้การได้ ไร้นวมซ้อม ขาดกระสอบซ้อม เฮดการ์ดป้องกันยามลงนวม เครื่องแขนซ้อมเตะ พั้นซ์ชิ่งบอลล์ซ้อมหมัด เชือกกระโดดเพิ่มความไวของขาและเพิ่มพลกำลัง ฯลฯ

"ไม่มีงบ"...ล่ามพูดหน้าตาเฉย เมื่อผมเสนอให้จดรายชื่ออุปกรณ์จำเป็นจริง ๆ ไม่กี่อย่าง นำเสนอนายใหญ่

"แต่บอกมาเยอะ ๆ ผมจะทำหนังสือขึ้นไปอีก 2 วัน"!

ล่ามพูดใบหน้ายิ้มกริ่ม แววตาเจ้าเล่ห์เหมือนมีแผนในใจบางอย่าง ผมไม่รีรอบอกรายการถี่ยิบเต็มหน้ากระดาษ ผู้การหรือฝ่ายพัสดุเห็นเข้าคงเป็นลม ส่วนฝ่ายจัดซื้ออาจยิ้มกริ่มชอบใจกับเปอร์เซ็นต์ที่พ่อค้าหลิ่วตาให้!

ผมทำหน้าที่เป็นครูครั้งแรกในชีวิตไม่บกพร่อง บอกกับตัวเองว่าออกจะชอบใจด้วยซ้ำ ยิ่งถ้าหากว่าเปลี่ยนจากค่ายนี้เป็นค่ายบนแผ่นดินมาตุภูมิ ผมยินดีทำหน้าที่แบบนี้ไปอีกนานเท่านาน..พับผ่าเถอะ !

เด็กหนุ่ม ๆ ห้าวหาญชอบกันมากเมื่อได้ซ้อมบนเวทีกับผม ได้ฝึกวิธียกขาหวดสูงขึ้นก้านคอ เตะอัดลำตัว ฝึกเตะรวบตัดล่าง ถอนรากถอนโคนอย่างที่เห็นหม่อง วิน เจอวัดพื้นในวินาทีแรกของการชก เป็นภาพประทับใจติดตาเด็กหนุ่ม ๆ ไม่รู้ลืม

ผมบอกเณรเจ้าปัญหาลูกศิษย์คนโปรด ให้ทำตัวเป็นเณรเจ้าปัญญา ออกแรงกับพรรคพวกหาผ้าใบเก่าไม่ใช้แล้วในโกดังค่ายมีมากมายเห็นจากรถบรรทุกทหารผ่านตาแหม็บ ๆ

เอาผ้าใบจ้างคนสอยเย็บเป็นกระสอบซ้อม ยัดเศษผ้าลงให้แน่นแทนใช้ทรายหรือขี้เลื่อยเหมือนนักมวยอาชีพ แข้งขาคนฝึกหัดใหม่จะได้ไม่พัง ตัวกระสอบก็เจ๊งช้า ขืนใส่ขี้เลื่อยหรือทรายลงไป เจอยำบาทาลูกเตะถีบโครม ๆ ไม่กี่วัน ตะเข็บก็แตกปริต้องเย็บใหม่ เพราะว่าเป็นแค่กระสอบขัดตาทัพ

วันที่สองของการสอน ช่วงบ่ายกระสอบซ้อมถูกนำมาแขวนในโรงยิมตามสเป็ค ผมสาธิตการเตะด้วยแข้งล้วน ๆ ให้ชม แต่ละคนรัองอู้ฮู..อู้ฮู..! กับลูกเตะทรงพลังกระสอบกระเด้งแทบหลุดจากที่ยึด หลายคนทดลองบ้าง แต่ยังเปาะแปะ

ผมสอนวิธียืน เท็คนิคโยนแข้งเหวี่ยงหวดแต่ละสเต็ป ไล่ไปตามตำแหน่งบนเรือนร่างคู่ต่อสู้ตั้งแต่ล่างขึ้นบน บนลงล่าง พักเดียวเด็กหลายคนก็ทำเป็น จากนั้นก็พลิกแพลงเป็นการเตะด้วยฝ่าเท้า ถีบด้วยส้นเท้า ถีบจิกด้วยนิ้วเท้าฯ

การต่อสู้เหล่านี้ใช้ได้ผลสูงสุดในยามมือเปล่า ประจัญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีอาวุธ แต่ไม่ใช่ปืน!

ผมทุ่มเทตั้งใจสอนเพลิน ไม่ได้สังเกตท่าทีผิดปกติลูกศิษย์ที่สงบเสงี่ยมไม่เอะอะโวยวายหัวร่อต่อกระซิกเล่นแกล้งสนุกดังเคย นึกว่าแต่ละคนใช้สมาธิเรียนกันดีมาก

ที่ไหนได้ เมื่อล่ามทำท่าบุ้ยใบ้ไปด้านหลัง ผมหันมองที่ประตูโรงยิม ผู้การค่ายยืนอยู่ตรงนั้นกับ ทส. เอามือไขว้หลังมองผมสอนอย่างสนใจ ไม่รู้มาอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหน?

ผมรีบเดินเข้าไปโค้งคารวะทำความเคารพประสาผู้น้อย ผู้การบ้ามวยยิ้มรับอารมณ์ดี เอามือตบไหล่ผม หันไปพูดผ่านล่าม...

"ท่านบอกว่า ทำได้ดีมาก"...

ประโยคชมเชยลูบหัวยื่นขนมให้เด็กดีใจ ก่อนที่ล่ามจะตามด้วยประโยคตบหลังตบหัวทิ่ม ทำสะดุ้งเฮือก...

"วันอาทิตย์นี้ มีมวยดีมาจากร่างกุ้ง ขอประลองฝีมือด้วย"!!!

----------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

วันที่ ๒๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันอังคาร แรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล