วิชชา ธรรมกาย ไม่ได้มาจาก วัดพระธรรมกาย

ชักโมโหๆ หิวข้าว...

 

ว่าวหยัง.....

 

หากต้องอธิบายเรื่องการตรวจสอบพระอรหันตธาตุ คงเลี่ยงการพูดถึงเรื่องฤทธิ์ไม่ได้
ซึ่งจะหลุดประเด็นออกไป
ก็แล้วแต่พี่อับปัญญาจะเข้าใจนะครับ
ที่อยากจะฝากไว้อย่างหนึ่งก็คือ คล้ายๆกับสิ่งที่ท่านบุคคล3กล่าว
ถ้าฝึกไป 5 ปี แล้วกิเลสไม่เบาบาง วิปัสสนาญาณไม่เกิด
ลองดูวิธีอื่นๆ ไว้บ้างก็ดีนะครับ...

 

สมถะ นี่ผมบอกไปกี่ครั้งกี่หนแล้วว่า เวลายกอะไรมาตอบให้สรุปมา มันยาวเกินขี้เกียจอ่าน

ผมไม่รู้จะพูดอย่างไร ให้คนที่ ไม่ใช้วิจารณาญาณ มันเป็นเรื่องยากที่สุด แต่ก็ช่างเถอะ ผมขี้เกียจอธิบาย
แต่ก็ขอ อนุโมทนากับ ท่านอาจารย์เอกวีร์ ที่มีกรุณา อย่างล้นเหลือ อีกท่านคือ ท่านวิมุตติ ที่คอยออกมาปกป้องธรรมที่ถูกต้อง คุณวิมุตติ เอาให้มันเข้มข้น และ หนักแน่นกว่านี้สิ เอาให้เหมือนตอนเถียงกับผมเสียงแข็ง เอาแบบนั้น ทีเถียงธรรมมันเสียงแข็ง พอเถียงกิเลสเอาให้มันดังกว่านี้หน่อย

 

เพิ่งกลับจากกรุงเทพครับ


....สักวันจะขอเรียนเชิญ ท่านทั้งหลายที่วัดปากน้ำ มาสนทนาธรรมตามกาล

และเชิญครูอาจารย์ของจริง มาร่วมรับฟัง พวกท่าน


ของจริงมีอยู่ ...เชิญที่วัดปากน้ำฯ ภาษีเจริญครับ

 

สนทนาธรรมเป็นเรื่องดี แต่ถ้าคุยกันคนละทางก็ ยาก เพราะเดี๋ยวจะกลายเป็นโต้คารม ไปเสีย

ผมถามคุณโอม เกี่ยวกับ การปฏิบัติธรรมกายดีกว่าว่า

คุณโอม เห็นดิ่งลงไป แล้ว ควบคุมกายทิพย์ ในสภาวะที่เห็น ได้ดุจเป็นตัวเราเองหรือ ว่าเห็นเพียงนิมิตที่เป็นภาพ

 

หลายท่านมีวิสัย แห่งกุศล และมรรค ผล

หากด่วนพิพากษา กระทำด้วยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม


ต่อผู้บริสุทธิ์ หรือ สภาวะที่สามารถนำคนที่ตรงต่อวาสนาวิชชาเหล่านั้นไปสู่ความพ้นได้


ก็อาจปิดหนทาง หรือ เนิ่นาช้า ต่อ ความก้าวหน้าทางธรรมของตัวเอง

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO



บางท่าน มีวาสนาทางฌาณ ก็อาจเจริญ ฌาณ เข้าออก สลับ ให้คล่อง

จนวาระหนึ่ง จิตไม่ตั้งในรูป และ อรูป ก็อาจพลิกจิตเข้าสู่สภาวะดวงตาเห็นธรรมได้




บางท่าน มีนิสัยพิจารณาแตกฉาน ก็อาจพิจารณาไตรลักษณ์ ในสิ่งต่างๆ

จนจิตวางนิวรณ์ หรือ กิเลสอย่างหยาบ อย่างกลางได้ เข้าสู่อัปปนาจิต

พอถอนจากอัปปนาจิต ก็มีกำลังเห็นการเกิดดับละเอียด เกิดการพลิกจิตครั้งใหญ่

ได้ดวงตาฯ




บางท่าน มีวาสนาทางปล่อยวางง่าย จิตผ่องใสเป็นนิจเอง


เห็นการไม่เที่ยงของจิต ในสภาวะต่างๆ แม้จิตที่ผ่องใสที่อยู่ดีๆก็หมองเอง


จิตไม่ติดอยู่ที่ความบริสุทธิ์ และ ไม่บริสุทธิ์

เกิดการพลิกของจิตขึ้น


ได้ดวงตาฯ ตามภูมิ และอินทรีย์ที่อบรมมาแต่เก่าก่อน ก็มี




บางท่าน เคยโกรธมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



ครูอาจารย์ทราบวาระจิต จึงยั่วให้โกรธๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หลังจากการทำสมาธิจนจิตดิ่งลึก

เกิดปัญญา เห็นสูดโต่งระหว่างพอใจ และ ไม่พอใจ เห็นมัชฌิมาฯ จิตเกิดการพลิกแวบเดียว ได้ดวงตาฯ ก็มี


บางคน นั่งสมาธิ จงกรม อยู่นาน ไม่บรรลุ พอเข้าส้วมฟังเสียงน้ำตกใส่ขัน ได้ดวงตาก็มี



และอีกมากมายฯลฯ


เมื่อทราบอย่างนี้...................


ควรให้เกียรติผู้อื่น ที่ไม่เป็นดั่งตน

พระบรมศาสดา ทรงทราบนิสัยของแต่ละคนแจ่มแจ้ง ไม่หักล้าง บังคับ แต่ ต่อยอดให้ถูกทาง ด้วยเทคนิคต่างๆ


แล้วเราจะพบมิตรทางธรรมอีกมาก ไม่ก่อเวร ภัย และ ความเนิ่นช้าให้กับตนเอง


OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO


หากแม้นผู้สำเร็จธรรม เป็นอริยบุคคลในสายวิชชาธรรมกาย ที่ถูกตรงยังมีอยู่จริง

ก็จะไม่เป็นผลดี ต่อผู้ ด่วนพิพากษา ด้วยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม




ด้วยความเคารพในธรรมที่มีในทุกชีวิต

 

หลายท่านมีวิสัย แห่งกุศล และมรรค ผล

หากด่วนพิพากษา กระทำด้วยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม


ต่อผู้บริสุทธิ์ หรือ สภาวะที่สามารถนำคนที่ตรงต่อวาสนาวิชชาเหล่านั้นไปสู่ความพ้นได้


ก็อาจปิดหนทาง หรือ เนิ่นาช้า ต่อ ความก้าวหน้าทางธรรมของตัวเอง

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO



บางท่าน มีวาสนาทางฌาณ ก็อาจเจริญ ฌาณ เข้าออก สลับ ให้คล่อง

จนวาระหนึ่ง จิตไม่ตั้งในรูป และ อรูป ก็อาจพลิกจิตเข้าสู่สภาวะดวงตาเห็นธรรมได้




บางท่าน มีนิสัยพิจารณาแตกฉาน ก็อาจพิจารณาไตรลักษณ์ ในสิ่งต่างๆ

จนจิตวางนิวรณ์ หรือ กิเลสอย่างหยาบ อย่างกลางได้ เข้าสู่อัปปนาจิต

พอถอนจากอัปปนาจิต ก็มีกำลังเห็นการเกิดดับละเอียด เกิดการพลิกจิตครั้งใหญ่

ได้ดวงตาฯ




บางท่าน มีวาสนาทางปล่อยวางง่าย จิตผ่องใสเป็นนิจเอง


เห็นการไม่เที่ยงของจิต ในสภาวะต่างๆ แม้จิตที่ผ่องใสที่อยู่ดีๆก็หมองเอง


จิตไม่ติดอยู่ที่ความบริสุทธิ์ และ ไม่บริสุทธิ์

เกิดการพลิกของจิตขึ้น


ได้ดวงตาฯ ตามภูมิ และอินทรีย์ที่อบรมมาแต่เก่าก่อน ก็มี




บางท่าน เคยโกรธมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



ครูอาจารย์ทราบวาระจิต จึงยั่วให้โกรธๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หลังจากการทำสมาธิจนจิตดิ่งลึก

เกิดปัญญา เห็นสูดโต่งระหว่างพอใจ และ ไม่พอใจ เห็นมัชฌิมาฯ จิตเกิดการพลิกแวบเดียว ได้ดวงตาฯ ก็มี


บางคน นั่งสมาธิ จงกรม อยู่นาน ไม่บรรลุ พอเข้าส้วมฟังเสียงน้ำตกใส่ขัน ได้ดวงตาก็มี



และอีกมากมายฯลฯ


เมื่อทราบอย่างนี้...................


ควรให้เกียรติผู้อื่น ที่ไม่เป็นดั่งตน

พระบรมศาสดา ทรงทราบนิสัยของแต่ละคนแจ่มแจ้ง ไม่หักล้าง บังคับ แต่ ต่อยอดให้ถูกทาง ด้วยเทคนิคต่างๆ


แล้วเราจะพบมิตรทางธรรมอีกมาก ไม่ก่อเวร ภัย และ ความเนิ่นช้าให้กับตนเอง


OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO


หากแม้นผู้สำเร็จธรรม เป็นอริยบุคคลในสายวิชชาธรรมกาย ที่ถูกตรงยังมีอยู่จริง

ก็จะไม่เป็นผลดี ต่อผู้ ด่วนพิพากษา ด้วยมโนกรรม วจีกรรม กายกรรม




ด้วยความเคารพในธรรมที่มีในทุกชีวิต

 

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

ขออภัย และขอบคุณ ที่จะสนทนา ชี้แนะผมต่อ


แต่ครูอาจารย์ท่านได้ให้สติ ให้ผมหยุด ระงับยับยั้ง



ถึงผมกล่าวไป คงจะไม่มีประโยชน์อะไรมากในตอนนี้


และ พอจะทราบความหมายที่พี่ถาม และ ประโยคอื่นๆ
เดี๋ยวจะไม่จบสักที


ให้ทุกอย่างจบที่ตัวผม


ซึ่งทราบทางเดินของตน ว่า ต้องดำเนินไปตามทางใดต่อไป


ส่วนน้ำใจ และการเสียสละ เวลา สติปัญญา การถูกคนไม่ชอบ

ของพี่ และ ท่านอื่นๆ ก็ยังน้อมรับไมตรีนั้นไว้ แม้ไม่อาจเดินไปทางเดียว
กันในตอนนี้


.........ครูอาจารย์ท่านไม่เคยพลาด และผมพลาดทุกครั้งที่เชื่อมั่นว่าตนเอง

ดีแล้ว เก่งแล้ว ฉลาดแล้ว ผมคงไม่ฝืนต่อไป...


สวัสดีครับ

 

คุณโอมหรืออาจารย์สายธรรมกายทั้งหลายพอจะสรุปให้ฟังได้ไหมครับว่า
การปฏิบัติแบบธรรมกาย วิปัสสนาอย่างไร เกี่ยวข้องกับสติปัฏฐาน เช่น กายในกาย เวทนาในเวทนา อย่างไร
และเข้าใจไตรลักษณ์ในอริยสัจ ได้อย่างไร
กรุณาอย่าเลี่ยงประเด็นการตอบ หรือ ลอกข้อความยาวๆ มาแป๊ะ นะครับ
ขอแบบสรุปๆ เนื้อๆ แก่นๆ ตามที่ท่านเข้าใจ...

 

อย่าไปเป็นเรื่องอื่นครับ
ผมกล่าวว่า คนธรรมดาก็มีกระดูกเป็นธาตุได้
ถ้าจะตัดสินกันตรงนี้ ผมก็ว่ามันไม่ถูก
แล้วจะใช้ฤทธิ์ขั้นใหนครับถึงรู้ได้ว่าเป็นพระอรหันต์ อย่าลืมว่าพระสารีบุตรยังไม่ทราบได้เลย ผมเลยคิดว่ามันไม่ใครจะสรุปได้แน่ชัดลงไปเลยหรอกครับว่าใครเป็นอะไร เป็นขั้นใหนๆ ที่สรุปกันมาผมว่าเชื่อยากครับ
คุณวิมุตติครับ หากว่าฝึกมานานแล้วไม่ก้าวหน้าก็คงหมดความพยายามแล้วครับ
แต่บางคนที่ฝึกมานานแล้วไม่ก้าวหน้า ส่วนใหญ่ทำผิดวิธี ไปทำแบบที่คุณๆส่วนใหญ่เข้าใจกันนั่นแหละครับ ซึ่งเป็นการฟังมามากจึงวนไปวนมา แก้นิวรณ์ไม่ตก
แต่เมื่อไรหมดกรรมก็จะเข้าใจคำสอนของครูบาอาจารย์เอง

 

คุณขันธ์ครับ ผมรอคำตอบอยู่ครับพี่ ว่าตอนฝึกธรรมกายพี่ถึงกายทิพย์แล้วอย่างที่เขียนไว้ให้เข้าใจใช่มั๊ยครับผม

 

อย่าลืมมาตอบนะครับผมรออยู่

 

ให้ผมตอบว่าอะไร ผมไม่เข้าใจคำถามของคุณ upanya

 

ผมไม่เห็นในเรื่องอรรถธรรมอะไรเลย ทั้งที่ค้านคุณ วิมุตติ ผมก็ไม่เห็นว่า มันจะต้องค้านอะไร
มันไม่ใช่ประเด็น คุณต้องรู้จักควบคุมประเด็น เพื่อเอาเนื้อหาสาระ ไม่ใช่ ตั้งคำถามตามกิเลส
หรือ แย้งตามกิเลส ต้องดูว่า นี่คำถามที่ออกไปนี้ มันมีจุดมุ่งหมายเพื่ออะไร แล้วเราจะได้อะไรกับ การถกเรื่องนี้

ต้องการอะไร ความถูกต้อง ของคำพูด หรือ ความถูกต้องของอรรถธรรม

 

ผม ตลกคนที่ ร้องรำทำเพลงอยุ่ข้างบน ปนสงสารและ เวทนา ที่จิตใจมันสอดส่าย เป็นปีมาแล้วไม่ได้ดีอะไรขึ้นเลย
ก็นี่แหละ ผลของกิเลส

 

ถ้าสิ่งที่ผมๆส่วนใหญ๋เข้าใจมันไม่ถูกต้องตามหลักของธรรมกาย
แล้วสิ่งที่ถูกต้อง ต้องทำอย่างไรครับ คุณอับปัญญา
ถ้าตอบตรงนี้ได้ จะได้ต่อ
ผมเปิดใจรับเต็มที่ครับ ขอเพียงอธิบายให้ชัดเจนสักหน่อยเถิด
ถ้าพยายามเลี่ยงประเด็นอีก ก็ถือว่า ธรรมกายไม่ใช่ทางที่จะพ้นทุกข์ได้
เป็นแต่เพียงสิ่งที่ผู้หลงทางเชื่อว่าทำได้...เท่านั้น

 

ผมเห็นว่า การเห็นธรรมเป็นสิ่งเบื้องต้น เป็นสิ่งแรกที่ทำให้น้อมพิจารณาธรรม ไม่ว่าจะเป็นการเห็นธรรมภายนอก ( สิ่งรอบตัว ) ธรรมภายใน ( กาย เวทนา จิต ธรรม )

ดังนั้น การเห็นธรรม ผมขออนุญาติให้ความเห็นไว้ว่า เป็น สัมมาทิฐิ ซึ้งเป็น หัวหน้า หรือ สิ่งที่ทำให้ทางสายกลางบังเกิด

ปล. ไม่รู้เข้าใจเรื่องดวงตาเห็นธรรมตรงกันหรือเปล่านะ แต่อยากมีส่วนร่วม (kiss)

 

ผมเองไม่ได้กล่าวว่าเป็นการพิจารณาตามหลักของธรรมกายนะครับ
แต่แสดงความตามที่มีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎกเท่านั้นหยิบมาพิจารณาดู
เพราะมันมีอยู่ชัดเจนไม่ต้องตีความให้ยุ่งยาก

เพียงอยากจะบอกว่า ที่คุณเข้าใจนั้นหนะเมื่อลองเทียบแล้วคุณแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ไง ถึงกล้าออกมากล่าวว่าคนนั้นคนนี้เป็นพระอรหันต์ต่างหาก

ไม่เกี่ยวกับธรรมกายเลยครับ

 

เลี่ยงประเด็นตามเคย