วิชชา ธรรมกาย ไม่ได้มาจาก วัดพระธรรมกาย

บุคคลที่ต่ำกว่าเรา หรือด้อยกว่าเรา
เราสามารถข่มเหงรังแกเขาได้ มีอิทธิพลเหนือเขา
แต่ถ้าสามารถอดทนอดกลั้นต่อบุคคลประเภทนี้ได้ ท่านจัดว่าประเสริฐหรือยอดเยี่ยม

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO


สาธุ สาธุ สาธุ



ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ


[MUSIC]http://www.dhammakaya.org/wmp.asx[/MUSIC]

 

อ่านแล้วครับ
เข้าสติปัฎฐานอย่างนี้คุยถูกคอ หุหุ

กายในกาย ถามว่า มีกายใดใช่เราบ้าง
กายหยาบ กายละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรหันต์

 

มากันหลายรูปแบบจริงๆ นะครับ อืมต้อง...อดทน ต้องอดทนกับแมงหวี่แมงวัน...?

ผมให้ข้อคิดอย่างนี้นะครับ เรื่องของการฝึกสมาธิแนวธรรมกายนั้น ถามว่าจะมานั่งถามจนกว่าจะพอใจในคำตอบให้ได้นั้น ผมเห็นว่าเป็นไปได้ยาก เพราะวิชชาธรรมกายเป็นธรรมภาคปฏิบัติ โดยเฉพาะท่านมีอคติจ้องจะหาเหตุทะเลาะกันอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ท่านเองก็ไม่ปรารถนาฝึกสมาธิแนวธรรมกายอยู่แล้ว ท่านมุ่งจับผิดและหาเรื่องกันมากกว่าในบางท่านนะครับ บางท่านก็เล่นก่อกวนป่วนกระทู้ไปเสียอย่างนั้น นี่เพราะใจของเรามุ่งทำร้ายทำลายกันเป็นมูล การกระทำกรรมเช่นนี้ เขาเรียกว่าก่อเวรสร้างกรรมกันนะครับ


เอาล่ะผมขอแวะมาดูเป็นพักๆ ก็แล้วกัน ท่านที่มีคำถามถ้ารอมาตอบไม่ไหวก็ให้เข้าไปค้นหาความรู้ได้ตามลิงค์ที่นำเสนอให้แล้ว ผมเองใช่ว่าจะยินดีในการสนทนากับท่านที่มีใจร้อนรนคับแคบมุ่งร้ายแลมุ่งวิวาทะกันเพียงเพื่อหวังสร้างมลทินให้แก่กันเท่านั้นเอง แต่ท่านต้องชั่งใจให้ดีว่า ท่านจะกระทำการก่อกวนไปเพื่ออะไร ท่านจะเอาชนะกันไปเพื่ออะไร ในเมื่อวันนี้ผู้ฝึกสมาธิแนววิชชาธรรมกายก็มิได้ไปทำร้ายไปใส่ร้ายให้ท่านเสียหายก่อนเสียเมื่อไรล่ะครับ

 

ในทางธรรมจะสายไหนก็ตาม สุดท้ายก็มาสติปัฎฐานสี่


การพิจารณากายในกาย

เพื่อละสังโยชน์ตัวแรก คือความเห็นผิดในกาย ตรงนี้สัมพันธ์กับจิตด้วย

หากเห็นธรรมข้อนี้ ความเบื่อหน่าย ไม่น่ายึดน่าใคร่ก้หมดไป

แม้แต่จิต ที่ว่าเป็นเรา กับเห็นเป็นของไม่เที่ยง

ตรงนี้เริ่มเข้าอริยสัจ คือเห็นทุกข์ในกาย

แล้วสิ่งที่เรียกว่ารูปนาน ในสายธรรมกายจะเปรียบเทียบดังนี้

กายทิพย์ที่ท่านเห็นหรือกำหนด ตรงนี้เป็นรูป

สิ่งที่ท่านรู้ว่ากายทิพย์ รู้ว่าอะไรๆ ตรงนี้เป็นนาม ถูกไหม

ทีนี้ก็ย่อมาเหลือ สิ่งที่รู้ และสิ่งที่ถูกรู้

ตรงนี้ก็เข้าองค์ธรรมพิจารณาไตรลักษณ์เพื่อถอดถอนความเห็นผิด ยึดกาย ยึดจิต

 

เอามาฝากวิมุตติ นะ แบบสั้นๆ ไม่ยาวหรอก
อย่ามั่ว อย่าแอบอ้างปู่มั่นแบบไม่ศึกษาก่อน บาปหนักนะคะ คำครูนั้นศักดิ์สิทธิ์

ส่วนเรื่องกล่าวหา ก็อย่าจินตนาการไปเองมากนัก มันจะเป็นวิบากของคุณ
ลดความฟุ้งซ่านลงหน่อยนะ
ถ้าคุณชอบธรรม แบบให้เขาด่า เขาถีบ ตบจูบๆๆ คุณก็อยู่กะคุณขันธฺน่ะ ดีแล้วจ๊ะ เหอๆๆ


คติธรรมปู่มั่น

การตำหนิติเตียนผู้อื่น

ถึงเขาจะผิดจริงก็เป็นการก่อกวนจิตใจตนเอง ให้ขุ่นมัวไปด้วยความเดือดร้อน วุ่นวายใจที่คิดแต่ตำหนิผู้อื่น จนอยู่ไม่เป็นสุขนั้น นักปราชญ์ถือเป็นความผิดและบาปกรรมไม่มีดีเลย จะเป็นโทษให้ท่านได้สิ่งไม่พึงปรารถนามาทรมานอย่างไม่คาดฝัน การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตร่ตรอง เป็นการสั่งสมโทษและบาปใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตน งดความเห็นที่เป็นบาปภัยแก่ตนเสีย ความทุกข์เป็นของน่าเกลียดน่ากลัว แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง เมื่อเกิดมาอาภัพชาติแล้ว อย่าให้ใจอาภัพอีก ผู้เกิดมาชาตินี้อาภัพแล้ว อย่าให้ใจอาภัพ คิดแต่ผลิตโทษทำบาปอกุศลเผาผลาญตน ให้ได้ทุกข์เป็นบาปกรรมอีกเลย คนชั่ว ทำชั่วได้ง่าย และติดใจไม่ยอมลดละแก้ไขให้ดี คนดี ทำดีง่าย และติดใจกลายเป็นคนรักธรรมตลอดไป


.

 

ก็ไม่ได้มาจ้องทะเลาะอย่างที่ท่านคิด
ธรรมมันลงรอยกันได้ เราผิดท่านก็ชี้ ท่านหลงก็ต้องฟังเราบ้าง
ที่เขาค้านย่อมมีเหตุ ท่านก้เอาผลมาแสดง
ที่ไม่เห็นด้วยใช่จะชวนทะเลาะ เพราะเราก็ปฎิบัติมา ต่างตรงวิชา
ก้เอาสภาวะธรรมมาคุยกันสิ ถูกไหม

 

มาให้ฮาทุกสถานการณ์ หุหุ

 

อ่ะโด่ คุณสันโดษนั่นล่ะ ประสบการณ์ธรรมกายเพียบ
ของข้าพเจ้า เล็กน้อยๆๆ

(||)

 

ธรรมกายยากกว่านั้น ไม่ใช่แค่รู้รูปนาม เที่ยงไม่เที่ยง
แต่ไปถึง อายตนะนิพพาน กายธรรมซึ่งไม่ใช่ขันธ์ห้า ..

 

;8 ไม่เก่งข้อเขียน เเพร๊มมาก ไม่ใช่ จริตนะเอย นะเอย

 

เวลาอ่าน ก็ จิต

เวลาพูด ก็ จิต

เวลาเขียน ก็ จิต

เวลาทำ ก็ จิต

กระทำ มาก จิตเหนื่อย

จิตเหนื่อย กายอ่อนเเอ

ง่ายๆ แพร๊ม อะไร มากมาย​

 

เหนือฟ้า

ย่อมมี

ความว่างเปล่า​

 

แหม เต๋าเจี๊ยว ค่อยเป้นค่อยไป เอาสภาวะมาคุยกันสิ
ยังไม่ต้องสาวไปนิพพาน
ถ้าเข้านิพาน จะกลายเป็นกางตำรามาคุย เดี๋ยวปัด
(||)

 

เห็นเก่งภาคทฤษฎี แต่ตก ปฏิบัติ ก็ ไม่ผ่านนะคะ

เพราะ คะเเนน ของวิชานี้ วัดที่ผลงาน

เหมือนการเรียนทำอาหาร นั้นละคะ ไม่ได้วัดที่ส่วนผสม สักหน่อย

 

เห็นสภาวะ ของ ความคิด​

ของคน เอาภาพมาลง ฟุ้งซ่าน ​

เกี่ยว กับ บุคคลในภาพ​

ถึงขั้น เป็นเอามาก

ป .ล . เกาะ ช้าง ​

 

หรอ

 

อ่านซิ ตั้งแต่ต้นกระทู้แหละ
ข้าพเจ้ายังอ่านเลย จะได้แก้ความสงสัยตัวเอง

คุณว่าเวลามีพระอรหันต์มาสอนธรรมคุณ เป็นกายอะไร
นิมิตพระพุทธองค์ มาปรากฏกฏโดยไม่สร้างเอง มาแบบไม่รู้ตัวไม่เข้าสมาธิ แต่เจอ โช๊ะเช๊ะ เป็นนิมิตอะไร เจอแรงสมาธิของท่านใดมาข่ม แล้วขันธ์ที่มาเป็นอะไร

ห้าม หุหุ นะเฟ้ย
เด๊ยวโดนจ.คุณ มิใช่น้อย

เรื่องสมาธินี่ พ่อฤาษีลิงดำ สอนไว้มาก หนุกดี
ท่านเคยมาด้วยนะ

แต่ข้าพเจ้าก็เป็นลูกหม้อท่านพุทธทาส ซำเหมอ

(||)

 

ใช่

 

ความว่างเปล่า ถ้ายังอยู่เหนือ กว่าสิ่งใด ยังไม่ใช่ว่างเปล่า