วิชชา ธรรมกาย ไม่ได้มาจาก วัดพระธรรมกาย

อ้าว เอ...ผมก็ไม่แน่ใจ ตอนเห็นเขาวางขาย ก็อยากได้เหมือนกัน แต่พอเห็น
ราคาแล้ว ลูกละหลายร้อยอยู่ ก็เลยไม่ซื้อ

ที่อยากซื้อ เพราะก่อนจะมารู้วิธีวิปัสสนาที่เรียบง่าย เมื่อก่อนก็อดข้าวอดน้ำ อดนอน
นั่งสมาธิ นั่งแล้วก็มี ลูกแก้ว นี่แหละที่มาปรากฏ มีอย่างอื่นอีก แต่ก็อย่างว่าครับ ไม่
มีอะไรเพิ่มเติม เหมือนยังไม่ใช่ ก็ควานหาอยู่ จนกระทั่งได้รู้ธรรมที่เรียบง่าย แค่
ฟังพระท่านพูดแค่ประโยคเดียว ก็แทบไม่ต้องไปถามอีกเลย

ถ้าจะไปหาพระ ก็แค่ไปดูท่านสอนธรรมให้คนอื่น เห็นเขาเข้าใจ เราก็แช่มชื่น นี้ค้น
โพสของคุณโอมเล่นๆ ไปเจอโพส เรื่องกระจก ก็เอ...ดูเหมือนจะรู้เรื่องวิปัสสนา
รู้ว่าอย่าเกาะจิต อาการนิมิต หรือ อะไรก็ล้วนแต่อาการของจิต ยังไม่ได้เห็นจิตเลย

เขาก็ยกว่า กระจกมันส่องตัวเองไม่ได้ เอ...ก็เหมือนคุณโอมเข้าใจในสิ่งที่เราพยายาม
หยิบยื่นให้ แต่ทำไมเห็นเราเสนอธรรมไม่ถูกไม่ควรละ ก็งงๆ อยู่

 

เอ่อ กระผมสังเกตมา นานแล้วครับ ท่านพูด เหมือน หลวงคา มหา บัว ในลักษณะนะครับ มี มูตรแต่คูตร ดุ ด่า ว่าโง่ แต่ท่านหลวงตา จะกล่าวในทางเปียบเทียบ มิใช่ตรงๆ เอ่อ นี้เรียนแบบ ลักษณะ หรือ ตั้ง เป็นครับเนี่ย

 

ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

 

อ้าว ท่านเอกวีร์ ทำมาเหมือนผมนี่ ผมสมัยก่อนนั้น บ้าจัดเลย นอนพื้นแข็งๆ ทุกวัน
อดข้าว อดน้ำ บริกรรมทั้งวันเหมือนกัน
ทั้งสมถะ ทั้งมโนมยิทธิ ทั้งกสิณ ทั้ง สาย เกสา โลมา นขา
โอ้ ผ่านมาหมด ของหลอกเด็กทั้งนั้น ใครมันก็ไม่รู้จริง มันก็สงสัยกันหมด แต่เราก็ไม่ได้ดูถูกคนสั่งสอนหรอก เพราะ กว่าจะเจอธรรมแท้นี่ เพราะมหากุศลผลักดันไป จนเราหมดสงสัย นี่แหละ จึงมาเปิดออกหมดเปลือก ให้คนได้ฉลาด ขึ้นมา

 

ผม คิดว่า ไม่ว่า จะมี ธรรม หรือไม่มี ธรรม ก็ ตาม ถ้าผู้นั้น ปฎิบัตรตามกฎระเบียบ ไม่ทำ
ให้ใครเดือดร้อนทั้งตัวเอง ครอบครับ ทั้งคนอื่นในสังคม และ สัตร์ รวมโลก ผมก็คิดว่า แค่นี้ก็หน้าจะพอ แล้วสำหรับคำว่า คนดี ในปัจจุบัน

 

ผู้การ ทำไมผู้การมองอะไร แคบแบบนั้น
ถ้าผู้การ จะพอใจแค่คำว่า เป็นคนดี ผู้การก็อยู่แค่ สวรรค์

และ ถ้าผมจะ พอใจแค่คำว่าเป็นคนดี ผมหยุดไปนานแล้ว
และ จะไม่มีวันเกิด หนทางที่ถูกต้องได้เลย เพราะว่า ทุกวันนี้ คนที่บอกว่าเป็นคนดี นี้แหละ กำลังฟาดฟันกัน ในสังคม เพราะอะไร เพราะว่า เป็นแค่คนดีมันไม่ทันกิเลสหรอก พอเจอเข้าจังๆ ดีแตกไปเลย

ก็ไม่ต้องใคร ก็ดูอย่างเต้าเจี้ยวนั่นสิ ปฏิบัติธรรมมา ว่าเป็นคนดีไหม แต่พอเจอผูกโกรธเข้าไป มันละได้เสียที่ไหน

แล้ว การประมาทในธรรมนี้แหละ จึงทำให้ สัตว์ เกิดไปตรงนั้นตรงนี้ มั่วไปหมด

 

ถึงเวลาพักผ่อนแล้ว ขอตัวก่อน แล้วสนทนากันใหม่

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

 

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

นั่นสิ / คำตอบที่ตัวคุณ

"กระจกมันส่องตัวเองไม่ได้"

 

อานิสงส์ของผู้แสดงธรรม


.......เมื่อใดก็ตามที่มีการแสดงธรรมและฟังธรรมเกิดขึ้น ย่อมเป็นมงคลอย่างยิ่งกับสังคมนั้นๆ เป็นนิมิต
หมายว่าความสุข ความสงบร่มเย็นจะบังเกิดขึ้น ธรรมะจะขจัดบรรเทาปัญหาทั้งปวง เกิดเป็นกระแสแห่ง
ความดีเข้าแทนที่ สรรค์สร้างให้สังคมนั้นเป็นสังคมที่มีคุณภาพ และเป็นฐานในการสร้างคนดี สร้างคน
ให้มีหลักธรรมในการดำเนินชีวิต การแสดงธรรมจึงให้ประโยชน์ทั้งผู้แสดงธรรมเอง และผู้ฟังธรรมทั้ง
หลายด้วย

ในส่วนของผู้แสดงธรรมนั้น ย่อมเป็นที่ตั้งเป็นพื้นฐานของความดีทั้งหลาย จนถึงทำให้รู้แจ้งเห็นแจ้ง
ในธรรมทั้งปวงได้ ดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า


" ........ภิกษุทั้งหลาย ข้ออื่นยังมีอยู่อีก ถ้า
พระศาสดา หรือ เพื่อนพรหมจรรย์ของภิกษุ
นั้นไม่ได้แสดงธรรมให้ฟัง แต่ภิกษุนั้นแสดง
ธรรมตามที่ตนได้สดับเล่าเรียนมาให้ผู้อื่นฟัง
โดยพิสดารด้วยประการใดๆ เธอย่อมเป็นผู้รู้
แจ้งอรรถและรู้แจ้งธรรมด้วยประการนั้นๆ
ปราโมทย์ย่อมเกิดแก่เธอผู้รู้แจ้งอรรถรู้แจ้ง
ธรรม ปีติย่อมเกิดแก่เธอผู้มีความปราโมทย์
กายของผู้มีความปีติย่อมสงบ ผู้มีการสงบ
( ปัสสัทธิ ) ย่อมเสวยสุข จิตของผู้มีความสุข
ย่อมตั้งมั่น

ภิกษุทั้งหลาย วิมุตตายตนะ ( เหตุแห่ง
ความหลุดพ้น ) อันเป็นเหตุให้จิตของภิกษุผู้ไม่
ประมาท มีความเพียร มีตนส่งไปอยู่ ( มีใจส่ง
ไปในธรรมนั้น ) ซึ่งยังไม่หลุดพ้น ย่อมหลุดพ้น
หรืออาสวะทั้งหลายยังไม่สิ้นย่อมถึงความสิ้นไป
หรือเธอย่อมบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะอัน
เยี่ยมยอดที่ยังไม่บรรลุ "

 

สัมมัตตะ ๑๐​

มรรค ๘ ที่เป็นปฏิปทาหรือทางปฏิบัติเพื่อการดับไปแห่งทุกข์ หรือก็คือ ทางปฏิบัติเพื่อให้เกิดสัมมาวิมุตติหรือสุขจากการหลุดพ้นจากกองกิเลส เป็นอริยมรรคหรือมรรคในอริยสัจ ๔ อันประกอบด้วยองค์ ๘

ส่วนสัมมัตตะ ๑๐ นั้นเป็นภาวะที่ถูกต้อง, เป็นความถูกต้องที่บังเกิดขึ้นแล้ว หรือความเป็นถูก หรือความถูกต้องยิ่งในการปฏิบัติ อันมีองค์ ๑๐ บางทีจึงเรียกกันว่ามรรคองค์ ๑๐ อันมีในพระอริยเจ้า ผู้ซึ่งปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอย่างถูกต้องบริบูรณ์ จนถึงที่สุดแห่งทุกข์แล้ว กล่าวคือประกอบด้วยมรรคองค์ ๑๐ อันประกอบด้วยมรรคทั้ง ๘ ในอริยมรรค และเพิ่ม สัมมาญาณเป็นข้อหรือองค์ที่ ๙ และ สัมมาวิมุตติเป็นองค์ที่ ๑๐
อนึ่ง ต้องการชี้เน้นให้เห็นความเป็นเหตุปัจจัยในการปฏิบัติ หรือแนวทางการปฏิบัติเพื่อให้เกิดภาวะที่ถูกต้อง อันเป็นปฏิจจสมุปบันธรรมคือเกิดขึ้นจากการเป็นเหตุปัจจัยกันนั่นเอง ก็เพื่อให้เห็นว่าสมาธิที่เราปฏิบัติกันนั้น ต้องเป็นสัมมาสมาธิที่เป็นเครื่องหนุนการเจริญวิปัสสนา จึงจักเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดสัมมาญาณหรือสัมมาปัญญา จึงจะยังให้เกิดผลอันยิ่งตามมาคือสัมมาวิมุตติ หรือสุขจาการหลุดพ้นจากกองทุกข์ด้วย

หรือสรุปกล่าวได้ว่า มรรคทั้ง ๘ ในอริยสัจ ก็ล้วนเป็นเหตุปัจจัยเครื่องสนับสนุนกันอยู่ในที ดังเช่น สัมมาทิฏฐิความเห็นชอบ,เห็นโดยชอบ คือมีความเห็นถูกต้องดีงาม ย่อมเป็นเหตุปัจจัยเครื่องสนับสนุนในสัมมาสังกัปปะคือความคิดชอบ,ความคิดความไตร่ตรองที่ถูกต้องที่ถูกทาง จึงเป็นเหตุปัจจัยกันเป็นลำดับไปในมรรคทั้ง ๘ และเมื่อประสานสอดคล้องกันอย่างถูกต้องทั้ง ๘ ก็คือเกิดอาการมรรคสมังคี ที่ยังให้เกิดสัมมาญาณเป็นลำดับขั้น เช่น ญาณอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากมรรคทั้ง ๘ ได้แก่ โสดาปัตติผล...อรหัตตผล จึงยังให้เกิดสัมมาวิมุตติเป็นลำดับขั้นของอริยบุคคลเช่นกัน จนถึงที่สุดคืออรหัตตผล​

ดังมีพุทธพจน์ที่ตรัสไว้เกี่ยวกับมรรคองค์ ๘ และมรรคองค์ ๑๐ (สัมมัตตะ ๑๐) ไว้ดังนี้​

"ภิกษุทั้งหลาย บรรดาองค์มรรคเหล่านั้น
สัมมาทิฎฐิเป็นตัวนํา, สัมมาทิฏฐิ เป็นตัวนําอย่างไร ?
ด้วยสัมมาทิฎฐิ จึงรู้จักมิจฉาทิฎฐิ ว่าเป็นมิจฉาทิฎฐิ, รู้จักสัมมาทิฎฐิ ว่าเป็นสัมมาทิฎฐิ,
รู้จักมิจฉาสังกัปปะ ว่าเป็นมิจฉาสังกัปปะ, รู้จักสัมมาสังกัปปะ ว่าเป็นสัมมาสังกัปปะ,
รู้จักมิจฉาวาจา ว่าเป็นมิจฉาวาจา, รู้จักสัมมาวาจา ว่าเป็นสัมมาวาจา,
รู้จัก..................ฯลฯ"
(มหาจัตตารีสกสูตร ฉบับสยามรัฐ เล่ม ๑๔, ข้อ ๒๕๓)​

"ภิกษุทั้งหลาย สัมมาทิฎฐิเป็นหัวหน้าอย่างไร?
เมื่อมีสัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะจึงพอเหมาะได้
เมื่อมีสัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจาจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาวาจา สัมมากัมมันตะจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาวายามะ สัมมาสติจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาสติ สัมมาสมาธิจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาสมาธิ สัมมาญาณจึงพอเหมาะได้,
เมื่อมีสัมมาญาณ สัมมาวิมุตติจึงพอเหมาะได้​

โดยนัยดังนี้แล พระเสขะ ผู้ประกอบด้วยองค์ ๘
จึงกลายเป็นพระอรหันต์ผู้ประกอบด้วยองค์ ๑๐"
(มหาจัตตารีสกสูตร ฉบับสยามรัฐ เล่ม ๑๔, ข้อ ๒๗๙)​

มิจฉัตตะ ๑๐​

มิจฉัตตะ ความเป็นผิด, ภาวะที่ผิดมี ๑๐ อย่างเช่นกัน คือ
๑. มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด, ความเห็นที่ผิดจากคลองธรรม เช่นเห็นว่าทำดีได้ชั่ว ทำชั่วได้ดี มารดาบิดาไม่มี เป็นต้น และความเห็นที่ไม่นำไปสู่ความพ้น
๒. มิจฉาสังกัปปะ ดำริผิด ได้แก่ ดำริแส่ไปในกาม ดำริพยาบาท ดำริเบียดเบียนเขา
๓. มิจฉาวาจา วาจาผิด, เจรจาผิด ได้แก่ ๑. มุสาวาท พูดปด ๒. ปิสุณาวาจา พูดส่อเสียด ๓. ผรุสวาจา พูดคำหยาบ ๔. สัมผัปปลาปะ พูดเพ้อเจ้อ
๔. มิจฉากัมมันตะ ทำการผิด ได้แก่กายทุจริต ๓ คือ ๑. ปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ ๒. อทินนาทาน ลักทรัพย์ ๓. กาเมสุมิจฉาจาร ประพฤติผิดในกาม
๕. มิจฉาอาชีวะ เลี้ยงชีพผิด ได้แก่ หาเลี้ยงชีพในทางทุจริตผิดวินัยหรือผิดศีลธรรม เช่น หลอกลวงเขา เป็นต้น
๖. มิจฉาวายามะ พยายามผิด ได้แก่ พยายามทำบาป พยายามทำอกุศลที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น เป็นต้น
๗. มิจฉาสติ ระลึกผิด ได้แก่ ระลึกถึงการอันจะยั่วให้เกิดราคะ โทสะ โมหะ
๘. มิจฉาสมาธิ ตั้งใจผิด ได้แก่ จดจ่อ ปักใจ แน่วในกามราคะ ในพยาบาท ในความสุขสงบสบายอย่างติดเพลินในฌานสมาธิ เป็นต้น
๙. มิจฉาญาณ รู้ผิด เข้าใจผิด เช่น ความรู้ในการคิดอุบายทำความชั่ว, รู้เข้าใจผิดๆอันยังให้เกิดโทษหรือกิเลส
๑๐. มิจฉาวิมุตติ ความสุขสงบ ความพ้นผิด เช่นการระงับกิเลสบาปธรรมได้ชั่วคราว เพราะกลัวอำนาจพระเจ้าผู้สร้างโลก การระงับกิเลสนั้นแม้ดี แต่ยังเป็นการระงับเพราะกลัวอำนาจพระเจ้าสร้างโลกนั้น จึงยังผิดทางอยู่ จึงไม่ทำให้พ้นทุกข์ได้จริงหรือถาวร

ที่มา . ปฎิจจสมุปบาท


____________________________

เห็นไหมครับ ว่าจุดเริ่มต้นมันอยู่ที่ สัมมาทิฐิ ก็อยากให้เริ่มต้นฝึกกันที่ตรงจุดนี้นะครับ ถึงจะเข้าถึงผลนิพพานได้

สัมมาทิฐิก็เหมือนจะง่าย แต่ก็ไม่ง่ายนะครับ กล่าวคือ จะต้องมีสติตลอดเวลา แล้วมองสิ่งรอบตัว สิ่งที่เกิดขึ้นภายใน ให้ก่อประโยชน์สูงสุด คิดในมุมมองที่ไม่เศร้าหมอง และไม่ก่อความทุกข์ทั้งปัจจุบัน และอนาคต

เมื่อเราคิดดีแล้ว ความสุข ก็จะตามมาเอง ไหน ๆ ก็เข้ามาในเว็ปธรรม กันแล้ว ก็เริ่มฝึกกันเลยนะครับ แล้วคุณจะรู้ความการพัฒนาตนเองให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป โดยที่ไม่ต้องมีคนอื่นมาเตือน มากระตุ้นมันมีความสุขมาก ๆ

สัมมาทิฐิถ้าคลาดเคลื่อนแม้นิดเดียว ก็อย่าหวังจะสัมผัสนิพพาน

กาย เวทนา จิต ธรรม ปฏิจจสมุปบาท มรรค ผล นิพพาน สิ่งสำคัญ ก็สัมมาทิฐิ นี่แหล่ะครับ ^-^

 

ผมพูดมาตั้งแต่ สองปีที่แล้ว ก็วันก่อนก็เห็น ขจรศักดิ์ก็พูดแบบนี้ ว่าเลียนแบบ
ผมจะบอกให้ฟัง ยังมี บุคคลอีกคนหนึ่งที่พูดลักษณะแบบนี้ คือ ท่านพระพุทธทาส

และ มีอีกคนที่ท่านนึกไม่ถึงคือ พระพุทธองค์ ท่านว่า หญิงว่ามีแต่มูตร แต่คูตร นั่นแหละ ท่านด่าตรงๆ เลย

คนเขียนหนังสือ ยังไม่ค่อยจะถูกแบบ คุณนักบุญ อย่าว่าแตเป็น่ผู้การเลย ผมว่าพม่าเข้าเมืองมากกว่า จะมารู้่เรื่องอะไร

จิตคนมีธรรมแล้วมันถึงกันหมดแหละ

 

<TABLE class=tborder id=post1345775 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>เต้าเจี้ยว<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1345775", true); </SCRIPT>
สมาชิก



เข้ามาครั้งล่าสุด: วันนี้ 09:20 AM
วันที่สมัคร: Apr 2008
ข้อความ: 421
Groans: 31
Groaned at 15 Times in 15 Posts
ได้ให้อนุโมทนา: 718
ได้รับอนุโมทนา 773 ครั้ง ใน 325 โพส
<IF condition="">
</IF>พลังการให้คะแนน: 46


</TD><TD class=alt1 id=td_post_1345775 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขันธ์
คำตอบทั้งหมด อยู่ในคำตอบข้างบน ไม่บิดพริ้ว ตีความให้ออกเถอะ ว่าอะไร
นี่ พูดไปแล้ว มีนัยยะ แล้ว อะไรไม่ดีก็บอกไม่ดี
จะมานั่งจับผิดทำไมหละ ไอ้เต้าเจี้ยวมันตามด่า ผมมาสองปี นี่ถ้าเป็นคนอื่น ด่ากันเกลียดกันไปแล้ว
นี่ผมยังเมตตา อุตส่าห์บอกความจริงให้ ไม่เชื่อก็ไม่มีใครว่าอะไร

เพราะว่า ไม่ได้อยากให้เชื่อ เพราะอะไรไม่อยากให้เชื่อผม เพราะอะไร

แล้วทำไม ยังมีคนเชื่อผม เพราะอะไรจึงมีคนเรียกผมว่า อาจารย์ นี่เพราะอะไร

แล้วทำไมมันขัดกันอย่างนี้ รู้ธรรมะ รู้ลึกซึ้ง แต่ทำไมถึงชอบด่า

นี่ใจ ปุถุชน จะเห็นใจ พระอริยะได้หรือ

ตามธรรมดา ปุถุชน ใครยกยอปอปั้น ก็ต้องชอบ ใครด่าทอก็ต้องเกลียด แต่ ผมก็ไม่เคยสนใจ คนที่เรียกผมว่าอาจารย์ ว่าจะต้องดีกับเขา หรือจะต้อง พูดจาดีกับเขา วิมุตตินี่ ผมด่าไปเท่าไร
ฐานัฎฐ์นี่ผมก็ว่าไป จะว่า คุณขวัญ ผมก็ว่าไป ตำหนิไป นี่พวกท่าน รู้ใจหรือ

นี่พูดนี่ก็ ไม่ได้อยากให้เชื่อนะ อยากให้พิจารณา กัน ว่าจะหยั่งอย่างไรดี ท่านจะปวดหัวจนตายท่านก็หยั่งไม่ถึง

แต่ถ้าท่านหยั่งลงที่ธรรม ท่านจะไม่สงสัยใดๆ นั้นแหละคำตอบ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขันธ์
เน้นทำไมหละโอม ก็พูดมาเลยสิ ว่าหมั่นไส้หรืออะไรก็ว่ามา

ก็คุณ มันปุถุ มันก็มืดบอดแบบนี้แหละ

หลายคนด้วย
</TD></TR></TBODY></TABLE>

เอาแบบปัจจุบันซิงๆ เลยจ๊ะ วาทะอริยะขันธ์

บอกเหตุผลและการกระทำตัวเองเสร็จสรรพ

แต่เท่าที่เห็น คุณด่าเขาเวลาเขาขัดคุณมากกว่านะ พอคุณถูกใจนี่ชมเขาแบบน่าอนาถเลย ทั้งที่เขายกธรรมมา มันก็แค่ด่าศัตรูของคุณ อริยะทำแบบนั้นหรือจ๊ะ

รู้อีกนะ ใครปุถุชน ว่ามันช่างมืดบอดจริงๆ เหอๆๆ

โสดาบันหมายถึงผู้มีใจหนักแน่น แม้จะไม่ถึงระดับสูง แต่ก็วางใจได้ระดับนึง มีทักษะในการฟัง อ่าน คิด ไม่ตะแบงไปนะ

ส่วนกระทู้อริยะรู้ใจปุถุชน ก็พยาย๊ามพยายาม จะบอกอะไรก็ไม่รู้เนอะ

มองคนอื่นไม่ออก ก็อย่าปากเบาไปสรุปคนนั้นคนนี้ หรือจะบอกว่าตนเป็นอริยะที่รู้ใจใคร หลอกตัวเองกับคนที่เชื่อคุณได้เท่านั้นนะ


(||)
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อย่าขันธ์แตกจ๊ะ

คนไม่ทักก็มาเรียก
พอมาคุยไม่ถูกใจ ก็ฟุ้งซ่าน ไม่ดีจ๊ะ

หลวงพ่อสด กับคุณขันธ์ ดิฉันมีวิจารณญาณพอเน้อออ
(||)

 

อ้างมั่วอีกแล้ว ร่างกายมนุษย์ก็เป็นเช่นนั้นแล
พุทธพจน์ของพระพุทธองค์ย่อมมีเหตุในกาลนั้นๆ อ้างส่งเดช ระวังวิบาก

คุณกับศิษย์เอก ท่าจะเหยียดเพศนะ เหอๆๆๆ สงสัยเป็นพวกไม่มีแม่
อริยะ จริง

จิตคนมีธรรมเหมือนกันมันถึงกันจริง ธรรมดีธรรมชั่ว ไง


จิตฟู จิตตก แปรปรวน (จนน่าเกลียด) ไม่ควรมีในอริยะ

.

 

มีอะไรจะพูดอีกไหม ทั้งสองสาม ปุถุ ถ้าไม่มีผมจะได้ไปทำธุระอย่างอื่น
เรื่อง สำเร็จอรหันต์ นี่ผมไม่เคยพูดนะ
ถ้าอย่างอื่น ก็ไม่แน่ ให้ดูเอาเอง อยากจะดู อยากจะรู้ก็ให้ไป ฝึกตนเองมาให้ดีก่อน แล้วค่อย เอาคุณธรรมมาเทียบ

แต่ สงสัยชาติ นี้ หรือ อีกหลายชาติ ก็คงจะไม่มีทางได้ เห็นธรรมแน่เลย เพราะจิตมันปิดอยุ่มาก

 

(||) อ่ะ !!!

 

มีเท่านี้หรือ หลักฐาน ที่กล่าวว่าผม มีอะไรที่ดีกว่านี้อีกไหม ปุถุ เน่าทั้งสอง
ปัญญามีเท่านี้หรือ มีเหตุผลอยุ่สองสามเหตุผลเนี่ยหรือ

 

ดีแล้วนะ ที่ไม่บอกว่าเป็นอรหันต์ด้วยอะนะ

แล้วเวลาบอกมีธุระจะไปอะไรเนี่ยยย ทำให้ใครเขาเชื่อซะทีซิ ว่าจริงอย่างที่พูด

เวลาใครมาบอกว่าปิดอบายก็ไปอนุโมทนากับเขาง่ายๆ ไม่ดีนะ ยิ่งเพราะเขามาพูดตอนเป็นพรรคพวกด้วยนี่ ไม่งามเลย ควรกล่าวเมื่อโต้ธรรมให้เห็นสมควรว่าพอจะเป็นเช่นนั้น คืออนุโมทนาในธรรม ปักใจเชื่อหรือไม่ ต้องใคร่ครวญอีกที

แล้วไปสรุปใครเป็นปุถุชน ด้วยวาจาหยาบคาย ก็ไม่งามเลย ไม่ควรเป็นการกระทำของผู้เป็นอริยะ เพราะอริยะแม้นขั้นต้น ก็ต้องเป็นผู้มีใจหนักแน่นพอควร

(||) อะไรที่ทำไม่ได้ ในสิ่งที่คนอื่นทำได้ ควรย้อนมองตน