หลังจากดับขันต์ไปแล้วพุทธเจ้ายังมีอยู่จริงหรือที่แดนนิพพาน

ดู ไม่ออก ก็ เงียบๆ ไว้นะ

ปัญญา หรือ อวิชชา ก็ ดูไม่ออก

ยก อวิชชา เป็น พ่อ ก็ ต้อง ปล่อยไป แระ เสีย เวลา ท่องเที่ยว ป่าวๆ

 

ใครประลองปัญญากันหรอ
เห็นมีแต่แสดงความคิดเห็น ตามภูมิรู้ ของแต่ละคน
ถ้าทำมาจริง มันก็เหมือนๆ กัน ลงรอยกันได้
ถ้าทำมาพูด หรือ ทำมาหรือยัง ก็จะไม่เข้าใจ ว่าคุยอะไรกัน
ทำไมดูเหมือนจะเถียงกัน
แล้วเถียงเพื่ออะไร เพื่ออัตตา หรือ เพื่อปัญญา...

 

เป็นโรคติดต่อหรืองัย TVJ

 

อย่าไปยุ่งไปเกี่ยวกับคำตอบที่หายังไม่เจอเลยครับ
ช่วยผู้ด้อยดีกว่าแต่อย่าเอาความรู้ไปช่วยเราต้องไม่รู้เหมือนเขาตรงที่เขาไม่รู้แล้วนำทางเขาด้วย

สิบข้อขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าคือคนที่มีคันธนูอยู่ในมืออย่าไปยุ่ง....คนที่มีลูกธนูอย่าไปยุ่ง....วางอย่างเดียวก็อย่าไปยุ่ง

ทิฐิ....เหมือนคันธนู
ลูกธนูคือเจตนาไม่ดี
คนก็คือคน

หากสามอย่างนี้ยังวางไม่หมดคิดดูเอาเองแล้วกันว่ามันจะเป็นเช่นไร

เอาเป็นว่าเห็นพวกท่านแล้วต่างก็มีภูมิธรรมและภูมิทำกันบ้าเหมือนกระผมเลยแต่ก็อย่าได้ประมาท.....คนที่อยู่ไกล้เราที่สุดนั่นแหละคือคนที่เราไว้ใจมากที่สุดและอันตรายมากที่สุดแต่ในเมื่อเราจิตเจตนาบริสุทธิ์เสียแล้วคงไม่มีอะไรทำอะไรเราได้แต่อย่าประมาท.....ขนาดมีรีโมทอยู่ในถ้วยไฮโลเห็นทุกลูกยังไม่เล่นไม่แทงไฮโลทั้งทั้งที่หิวจะตายอยู่แล้ว....เราคงต้องเดินทางสายที่ไม่ยุ่งกับใครรักแล้วบอกแล้วเตือนแล้ว.....หากยังมาเหยียบเท้าเราอีกนี่มันก็คงน่าจะลองเสียแล้วแต่อภัยเถิด.....มันไม่ใช่เรื่องของเราที่จะไปยุ่ง....ทางของเราต้องระวังในการหลงตัวเอง....

กระผมเสนอความคิดด้วยคนนะขอรับ.....หน้าที่ของใครของมันแล้วทำการปฏิบัติต่อกันเถิด....กระผมก็มึนอยู่และหากเจอพวกท่านอีกไม่ว่ากระทู้ไหนยิ่งมึนคนบ้าทั้งนั้น

ตอนนี้เรื่องในพานข้างหน้าคงรออีกมากมายนักสลายตัวกันจากกระทู้นี้เถิดมาตั้งสิบกว่าท่าน.....ไฮโลมีสามลูกนะขอรับ

กราบขอบพระคุณขอรับ

 

ส้มตำรสชาด เป็นไง

 

อืม..ตามนั้น ธรรมะหน้าจอ

 

นิพพานแล้วก็อาจจะต้องมาเกิดใหม่ก็ได้นะครับเมื่อมีเชื้อไฟ แล้วไม่เบื่อบ้างหรอครับ แล้วจะรีบนิพพานกันไปทำไมอ่ะครับ บนโลกมนุษย์หรือบนพระนิพพานมันจะต่างอะไรกันล่ะครับถ้าเราไม่มีความสุขอยู่กับปัจจุบัน คนที่อยู่กับปัจจุบันแล้วมีความสุขได้น่ะดีที่สุดแล้ว

 

ถ้าไปนิพพานแล้วกลับมาเกิดได้ สงสัยจะไปนิพพานผิดที่แล้วหล่ะ

ส่วนเรื่องมีความสุขกับปัจจุบันนั้น เห็นด้วยอย่างยิ่ง...

 

ถ้าเคยจะรู้ได้ทันทีว่า ไม่มีสุขใด ๆ ในกี่โลกก็แล้วแต่ ทัดเทียม

ในเมื่อรู้แล้ว มีหรือที่จะอยู่กับสุขที่ไม่จริง ^-^

 

ความสุขมันก็สามารถหาได้ตลอดแหละครับ ถ้าคุณอยู่กับคนที่ไม่มีความสุขคุณจะมีความสุขได้ไงล่ะครับ ไม่ต้องรอถึงนิพพพานหรอก คนเราสามารถหาความสุขได้ตลอดอ่ะแหละครับ ความสุขกับความทุกข์มันก็มีพอๆกัน เพียงแต่ว่าถ้าผมพูดอย่างงี้ก็ต้องมีคนเคร่งศาสนาพุทธไม่เห็นด้วยกับผมอย่างแน่นอนอ่ะครับ

 

ก็มีคนกลุ่มใหญ่ๆเลยอ่ะครับ ที่บอกว่านิพพานเป็นเมืองแก้วอ่ะครับ เลยไม่รู้ว่าจะไปทำไมอ่ะครับ ผมทำงานหาเงินไปซื้อเพชรพลอยแก้วแหวนแถวๆสยามพารากอนแล้วใส่อวดคนอื่นน่าจะมีความสุขกว่าอ่ะครับ ก็เลยไม่รู้จะไปทำไมอ่ะครับนิพพาน
จริงๆก็อยากสมัครuserใหม่อ่ะครับ ชื่อดูไม่เหมาะกับตัวเองเลยอ่ะครับ เป็นคนขี้อายๆมากกว่า -*-

 

เคยหรือไม่เคย ก็รู้อยู่แก่ใจ หากเชื่อมั่นในพุทธองค์
"นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง" สุขอื่นยิ่งกว่านิพพานนั้น ไม่มี
เชื่อมั่น ศรัทธา ก็ไม่สนความสุขอย่างอื่นอีก
ที่เห็นได้ชัดเจนคือ สุขในสมาธิ เหนือกว่าสุขแบบกามสุขมากนัก
สุขที่ได้รู้เห็นธรรม เกิดญาณปัญญา ก็สุขยิ่งกว่า เพราะเข้าใจโลก เข้าใจธรรม มันก็เบา
ที่สุดแห่งสุข คงไม่พ้น นิพพาน
เที่ยงแท้ และ แน่นอน
ในเมื่อรู้แล้ว มีหรือที่จะอยู่กับสุขที่ไม่จริง อิอิ

 

ใคร ๆ ก็รู้ว่าการเกิดเป็นทุกข์ ลองคิดดูสิ ปฏิจจสมุปบาท (กระบวนการเกิดดับแห่งทุกข์) มันทอสายเป็นวงวัฏ เกิดแล้วตาย ตายแล้วก็เกิด โดยมีเหตุคือ อวิชชา อันไม่จบสิ้น

ถ้าลองมันขาดออกล่ะ จากวงกลม ทุกข์มันก็ไม่มีที่ไป ไม่มีที่เกิด ^-^

 

....

 

อย่าไปรอให้ถึงนิพพานเลยครับ คนเราสามารถหาความสุขกันได้ตลอด การที่คุณเกิดมาบนโลกนี้นั้นแสดงว่าคุณมีสิ่งที่ต้องทำ และเหตุที่พวกคุณเข้ามาแสวงหาข้อความในกระทู้บทนี้นั่นก็แสดงว่าคุณยังมีความปรารถนาอะไรอยู่

 

โดยมาก เพราะมีทุกข์ จึงปฏิบัติธรรม เพื่อหนีทุกข์
แต่ถ้าคิดแบบนั้น ก็ไม่มีทางพ้นทุกข์
การปฏิบัติที่ถูก เป็นไปเพื่อ อยู่ได้ทั้งสุขและทุกข์ (ทุกสภาวะการณ์) อย่างไม่มีทุกข์
ใครทำได้ นับว่าประเสริฐแท้...

 

รส แห่งพระธรรม ก็ยังไม่เคยรู้จัก ไม่เคยรู้รส ไม่เคยสัมผัส

แต่ไปยึดถือ เอา สุขเฉพาะหน้าทางโลก เป็นสรณะ แล้วบอกว่าพอใจแล้ว

ก็ นะ ง่ายดี สบายดี สิ้นคิดดี

บอกไปยังไง ก็คงไม่รับหรอก ก็ดี ง่ายดี สิ้นคิด สิ้นดี ไม่อายตัวเอง มั่งเลย

 

มันขาดง่ายๆ ซะที่ไหนกันล่ะ
ขาดที่แรก ก็รู้ว่ามีนิพพาน
ขาดต่อมา ก็ตัดสังโยชน์ได้เรื่อยๆ
ขาดครบห้ารอบ เป็นอันว่าดับสนิท
คิดแล้วคิดอีก ก็ตัดไม่ขาด
หยุดคิดเมื่อไหร่ มันก็ขาดไปเอง
มั๊ง อิอิ

 

ผู้ที่นับถือพุทธหรือไม่นับถือพุทธก็ตามถ้าเข้าถึงสัจธรรมที่แท้จริงก็สามารถมองเห็นพระพุทธเจ้าได้ ดังคำที่ว่าผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา

 

เพิ่มเติมให้สั้นนะ พ้นจาก สิ่งร้อยรัดทั้งสิบ โดยย่อนั่นคือ โทสะ โลภะ โมหะ ^-^