...เริ่มกระทู้..ตามรอยพระเกจิ..๑ ตค.นี้

กราบนมัสการครับหลวงปู่..

 

หมอ...พ่อปู่ฤๅษีของเราเป็นเนื้อผงว่านฤๅษีอ่ะ..หมอหรือเพื่อนๆทุกท่านถ้าว่างมีเวลานะ..ลองขึ้นดอยสุเทพไปเก็บหมากแห้งของปู่ฤๅษีหน้าพระบรมธาตุสิ หรือหมาก,ขี้โยของปู่ฤๅษีที่ต่างๆเอามารวมกัน ขี้ธูปดอกไม้ ทองคำ ก็ใช้ได้ครับ พระกริ่ง ถ้าเท ณ.สถานที่ต้นกำเนิดแห่งพระกริ่งเลยจะดีมั๊ย ใครรู้บ้างที่ใดคือแหล่งกำเนิดวิชาพระกริ่งไทย...ใครตอบชัดเจนที่สุดมอบให้ ๑ องค์เลยครับเมื่อสร้างเสร็จนะ.....ว่าแต่ว่าพระกริ่งอุดผงเวลาแช่น้ำมนต์จะโอละป่าว?

 

รับทราบและพร้อมปฎิบัติหน้าที่คับ จะทยอยเก็บให้น้าค้าบ
ส่วนเรื่องพระกริ่งนั้น ถ้าจะเท ณ สถานที่ที่กำเนิดพระกริ่งนั้น (ด้วยความรู้อันน้อยนิด) พระกริ่งองค์แรกคือพระกริ่งปวเรศ โดยสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ พระสังฆราชเจ้าแห่งวัดบวรนิเวศน์วิหาร ทรงดำริสร้างเพื่อไว้ประทานแก่เชื้อพระวงศ์ หรือผู้ที่เห็นสมควรเท่านั้น ถ้าจะไปเทที่นั่น หมายถึงที่วัดบวรนิเวศนี่คงจะยุ่งยากน่าดู แต่จากข้อมูลที่พระองค์ทรงสร้างพระกริ่งนั้น ก็เนื่องด้วยท่านได้รับการถวายพระกริ่งที่เรียกกันว่า “กริ่งปทุมสุริวงศ์” พร้อมตำราการสร้างพระกริ่งและตำรามงคลโลหะ ที่มีมาแต่โบราณสืบค้นได้ถึงสมัยสมเด็จพระพนรัตนวัดป่าแก้ว ดังนั้นสถานที่ที่เป็นต้นกำเนิดตำหรับตำราการสร้างพระกริ่งนั้นก็น่าจะสามารถเท พระกริ่งได้ที่ "วัดป่าแก้ว" (น่าจะอยู่ที่ตัวเมืองเก่าอยุธยานะคับ) อีกอย่างผมว่าน่าจะสะดวกที่สุดละ เพราะใกล้วัดอโยธยาด้วย คงไม่ยุ่งยากอะไร แต่ วัดป่าแก้ว นี่ก็ต้องดูอีกทีว่าอยู่ตรงไหนของอุทยานประวัติศาสตร์อยุธยา อันนี้ต้องอาศัยคนอยุธยาหรือผู้รู้อีกทีมาช่วยตอบคับ ส่วนเรื่องก้นอุดผงนั้นผมว่าน่าจะมีโลหะปิดอีกที (โดยความเห็นส่วนตัวนะคับ) ค่อยๆวางแผนกันไปคับ กำลังใจล้นเหลือ

 

ขอตอบบ้างครับ อยากได้ๆ เผื่อถูกครับพี่เอก อิอิ

ท่านเจ้ามา วัดสามปลื้ม หรือ วัดจักรวรรดิราชาวาสนอกจากจะเป็นผู้ได้รับสืบทอดตำราการสร้างพระกริ่งชัยวัฒน์โบราณสมัยอยุธยาในเข้ามาสู่เมืองไทยในยุคสมเด็จพระนเรศวรมหาราช โดยหลักฐานท่านได้รับตกทอดมาจากสมเด็จกรมพระยาปรมานุชิตชิโนรส โดยท่านสมเด็จกรมพระยาปรมานุชิตชิโนรสทรงให้กำเนิดพระกริ่งในประเทศไทยเมื่อกล่าวถึงเรื่องพระกริ่ง คนส่วนมากก็คงจะเคยได้ยินเรื่องพระกริ่งปวเรศ ซึ่งนิยมนับถือกันว่าเป็นยอดแห่งพระกริ่งในสยามพระกริ่งปวเรศเป็นพุทธศิลป์ที่สมเด็จกรมพระยาปวเรศฯ ได้ทรงพระดำริสร้างขึ้นในรัชกาลที่ ๕ นับเป็นการให้กำเนิดพระกริ่งขึ้นในประเทศไทยเป็นครั้งแรก และได้เป็นแบบอย่างให้มีการสร้างพระกริ่ง กันขึ้นในเวลาต่อมาจนกระทั่งทุกวันนี้และท่านเจ้ามาได้เป็นผู้ก่อกำเนิดตำนานพระชัยวัฒน์อันยิ่งใหญ่แห่งเมืองไทย และท่านเคยมีดำริจะสร้างพระกริ่งตามตำรับเดิมที่ได้รับตกทอดมา เมื่อท่านอายุครบ 80 ปี แต่ท่านได้มรณภาพลงก่อนเมื่ออายุ 77 ปี ทำให้ ตำรับดังกล่าวตกไปอยู่กับศิษย์ของท่านคือสมเด็จพระสังฆราชแพ วัดสุทัศน์ และ ตำนานพระกริ่งอันยิ่งใหญ่จึงก่อกำเนิดที่วัดสุทัศน์ แต่นั้นมา

 

อ้อ! เพิ่มเติมอีกนิดคับ วัดป่าแก้ว ที่แท้ก็คือ วัดเจ้าพญาไทหรือวัดใหญ่ชัยมงคลนี่เอง

 

มาคิดๆดูผมว่าตอนนี้สิ่งที่พวกเราควรทำก็คือ การช่วยกันแนะนำให้คนที่เรารู้จักได้รับรู้ถึงเกียรติคุณหลวงปู่ เพราะหากหลวงปู่เป็นที่ศรัทธาของผู้คนมากมายแล้วทำอะไรย่อมก่อเกิดประสิทธิผลได้ดีกว่า วัตถุมงคลแต่ละรุ่นนั้นแค่กว่าจะมาเป็นพิมพ์ที่งดงามมีความหมายนั้นก็ยากแล้ว ของทุกอย่างนั้นมีที่มาที่เกี่ยวกับหลวงปู่หรือไม่ก็พ่อปู่ฤๅษีทั้งนั้น การที่หาช่างฝีมือมาถ่ายทอดชิ้นงานก็ยากแล้ว แต่การประสานงานภาษาช่างยิ่งยากกว่า มีทั้งไม่รักษาเวลา ไม่รักษาคำพูด ทำไปตามอารมณ์ ติมากเกิดอาการติสซ์แตกทิ้งงาน บอกหมดปัญญาปั้น ขี้โกงเงินแบบประเภทบอกว่าไม่มีจะกินแล้ว..เบิกเงินก่อน ไม่มีทุนซื้อโลหะ เบิกเงินก่อน พอได้เงินไปแล้วก็เอาอวัยวะเบื้องล่างทำงานแทนมือแล้วทีนี้ สุดท้ายต้องเอาอวัยวะเบื้องล่างของเราไปคุยกับมันบ้างงานถึงจะไปรอด มีสารพัด แต่ช่างดีๆก็มี ขึ้นอยู่วาสนาใครจะหาเจอ นี่แค่เรื่องที่เกี่ยวกับช่างนะยังไมเกี่ยวกับขั้นตอนการรวบรวมมวลสารหรือควบคุมพิธีกรรมอีก คนที่รู้และเอาใจใส่ในการควบคุมพิธีกรรมจริงๆหายากมีแต่พวกชอบโชว์เอาหน้าอยากดังเยอะ เวลาคุมจริงๆไม่ค่อยยอมเหนื่อย งานหลุดๆรั่วเพราะเจ้าพิธีเอาแต่คุยจนเป๋อ แถมการสร้างถ้าน้อยค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อองค์สูงอีก ผู้เช่าบูชาก็ต้องเช่าแพง จัดพิธีเล็กๆต้องมีค่าใช้จ่ายประมาณแสน พิธีเต็มๆสมบูรณ์กว่าสองแสน ถ้านิมนต์พระนั่งปลุก๑๐๘เป็นล้าน ถ้ากลุ่มลูกศิย์น้อยทำงานใหญ่ไม่ได้หรอกครับ หรือว่าทำไปเกิดปัญหาใดขึ้นมา มีคนตีรวนสาดโคลน ทำให้ผู้บูชาขาดความมั่นใจ คนเช่าบูชาน้อยนี่จะไม่มีเงินไปจ่ายค่าใช้จ่ายต่างๆนะครับ แล้วทีนี้หล่ะไม่รู้ว่าใครจะซวย สรุปว่ากว่าจะมาเป็นวัตถุมงคลให้บูชาสักรุ่นนั้นผู้รับสนองเจตนารมย์นั้นทำงานไม่ง่ายเหมือนคนเช่าเลยนะครับ เพราะฉะนั้นหลวงปู่ควรมีลูกศิษย์มากๆก่อน(ทั้งฝ่ายเช่าและฝ่ายช่วยงาน) ค่อยสร้างของจะสมควรกว่าเพราะการสร้างแต่ละครั้งนั้นควรจะก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดทุกๆด้าน ในช่วงนี้ผมจึงอยากให้ขลอการสร้าง แล้วหันมาช่วยกันประชาสัมพันธ์แทนสักระยะหนึ่ง

 

ชอบพิมพ์พระกริ่งลักษณะนี้(กริ่งใหญ่)

อนุโมทนาสาธุ

 

ปู่ฤๅษีพัดโบก ได้เห็นประสบการณ์มากขึ้นทุกวันเลยนะ อธิษฐานดีๆเห็นผลทุกราย อย่างที่เพื่อนๆหลายคนโพสต์มาเล่าให้ฟัง พัดสิ่งดีๆเข้ามาพัดสิ่งไม่ดีออกไป ปฏิมากรรมองค์ท่านก็งดงามจนเป็นที่กล่าวขวัญของผู้นิยมวัตถุมงคล

 

อนุโมทนา ถ้ามีโอกาสจะไปกราบนมัสการหลวงปู่ ขอบคุณที่แนะนำมา สาธุ

 

มีสาวน้อยแต่ตัวใหญ่ แนะนำให้ผมเข้ามาชมกระทู้นี้ครับ ผมจะค่อยๆ อ่านก่อนน่ะครับ ... ผมเองก็อยู่เชียงใหม่ คงจะอยู่ในกะลามากไปหน่อย บ่ค่อยจะรู้อะไรเลย .. พ่วงกับเป็นคนกลัววัด ชอบทำบุญแต่บ่กล้าเข้าวัดครับ

เห็นหุ่นเทียนพระกริ่ง พาลให้คิดถึงพระกริ่งชินบัญชร รูปทรงดูคล้ายๆ กัน ดูแล้วช่างสุขใจจริงๆ ครับ

 

ขอบคุณครับ ถ้าพอมีเวลารบกวนช่วยขยายปู่ฤๅษีให้หน่อยครับ ทำไม่เป็นอ่ะ...

 

ด้วยความเต็มใจครับ

 

ค่อยๆทำไปทีละอย่างนะคับ พี่เอก เรื่องวัตถุมงคลของหลวงปู่ทั้งพระกริ่งหรืออะไรก็แล้วแต่เป็นเรื่องในอนาคต ซึ่งก็เชื่อว่าต้องเกิดขึ้นแน่ แต่ตอนนี้ช่วยกันเผยแพร่กิตติคุณของหลวงปู่ก่อนดังที่พี่เอกบอก

ปล. รูปนี้ชัดได้ใจดีจิงเห็นทุกรายละเอียดเลยอะสุดยอด ผมนับวันรอเงินเดือนออกเลยอะ

 

<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shapetype id=_x0000_t75 stroked="f" filled="f" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe" oreferrelative="t" o:spt="75" coordsize="21600,21600"><v:stroke joinstyle="miter"></v:stroke><v:formulas><v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"></v:f><v:f eqn="sum @0 1 0"></v:f><v:f eqn="sum 0 0 @1"></v:f><v:f eqn="prod @2 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @0 0 1"></v:f><v:f eqn="prod @6 1 2"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"></v:f><v:f eqn="sum @8 21600 0"></v:f><v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"></v:f><v:f eqn="sum @10 21600 0"></v:f></v:formulas><vath o:connecttype="rect" gradientshapeok="t" o:extrusionok="f"></vath><?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o:lock aspectratio="t" v:ext="edit"></o:lock></v:shapetype><v:shape id=_x0000_s1026 style="MARGIN-TOP: 0px; Z-INDEX: 1; MARGIN-LEFT: 0px; WIDTH: 187.5pt; POSITION: absolute; HEIGHT: 137.25pt; mso-wrap-distance-left: 7.5pt; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-distance-right: 7.5pt; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-position-horizontal: left; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-vertical-relative: line" o:allowoverlap="f" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:title="kpvares" src="file:///C:/DOCUME~1/c005393/LOCALS~1/Temp/msoclip1/01/clip_image001.jpg"></v:imagedata><?xml:namespace prefix = w ns = "urn:schemas-microsoft-comffice:word" /><w:wrap type="square"></w:wrap><w:anchorlock></w:anchorlock></v:shape>พระกริ่งปวเรศเป็นของสูงค่าอมตะ เป็นพระกริ่งองค์แรกที่กำเนิดในแผ่นดินไทย โดยสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ พระสังฆราชเจ้าแห่งวัดบวรนิเวศน์วิหาร ทรงดำริสร้างเพื่อไว้ประทานแก่เชื้อพระวงศ์ หรือผู้ที่เห็นสมควรเท่านั้น<o></o>
พระกริ่งปวเรศนั้น ทรงไว้ซึ่งพุทธศิลป์และความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งมีจำนวนน้อย เมื่อค้นคว้าสอบถามผู้รู้เก่าๆ ก็ไม่มีผู้ใดรู้จริง แม้จดหมายเหตุส่วนตัวของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ ก็มิได้ระบุบอกถึงจำนวนที่สร้าง หรือรายละเอียดพระนาม และนามของผู้ที่ได้รับพระกริ่งปวเรศนั้นไป แม้จะลือกันว่าส่วนใหญ่ตกอยู่กับเชื้อพระวงศ์ คนทั่วไปคงจะเห็นแค่รูปภาพและเรื่องราวเป็นตำนานเท่านั้น เพียงเท่านี้ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ลึกลับดำมืดพอสมควรอยู่แล้ว และพระกริ่งปวเรศองค์ที่เป็นของจริงนั้น ก็คือองค์ต้นแบบที่ประดิษฐานอยู่ในเก๋งกระเบื้องดินเผาจีนที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์วัดบวรฯ เวลามีงานใหญ่จริงๆ ถึงจะได้ชม แถมอยู่ไกลและอยู่ในเก๋งทำให้แทบจะพิจารณาให้ละเอียดไม่ได้ แม้ภายหลังจะมีนิตยสารพระเครื่องได้รูปมาถ่ายทอดให้ชมก็นึกขอบคุณ ด้วยหาดูอยากจริงๆ<o></o>
<v:shape id=_x0000_s1027 style="MARGIN-TOP: -57.55pt; Z-INDEX: 2; MARGIN-LEFT: -90pt; WIDTH: 168.75pt; POSITION: absolute; HEIGHT: 183pt; mso-wrap-distance-left: 7.5pt; mso-wrap-distance-top: 0; mso-wrap-distance-right: 7.5pt; mso-wrap-distance-bottom: 0; mso-position-horizontal: absolute; mso-position-horizontal-relative: text; mso-position-vertical-relative: line; mso-position-vertical: absolute" o:allowoverlap="f" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:title="pvares" src="file:///C:/DOCUME~1/c005393/LOCALS~1/Temp/msoclip1/01/clip_image003.jpg"></v:imagedata><w:wrap type="square"></w:wrap><w:anchorlock></w:anchorlock></v:shape>กรมหลวงวชิรญาณวงศ์แห่งวัดบวรฯ เคยมีดำรัสถึงเรื่องพระกริ่งปวเรศนี้ว่า “เท่าที่ฉันได้ยินมานั้น สมเด็จกรมพระยาปวเรศฯ ท่านทรงสร้างขึ้นด้วยพระองค์เอง มีจำนวนน้อยมากน่าจะไม่เกิน 30 องค์ ต่อมาได้ประทานให้หลวงชำนาญเลขา(หุ่น) ผู้ใกล้ชิดพระองค์นำไปจัดสร้างขึ้นอีกจำนวนหนึ่ง แต่หลวงชำนาญเอาไปเทนั้น จะมากน้อยเท่าใดฉันไม่ได้ยินเขาเล่ากัน[FONT=ＭＳ 明朝]”[/FONT]<o></o>
การสร้างพระกริ่งปวเรศของสมเด็จกรมพระยาปวเรศฯนั้น น่าจะเนื่องจากว่าท่านได้รับการถวายพระกริ่งที่เรียกกันว่า “กริ่งปทุมสุริวงศ์[FONT=ＭＳ 明朝]”[/FONT] พร้อมตำราการสร้างพระกริ่งและตำรามงคลโลหะ ที่มีมาแต่โบราณสืบค้นได้ถึงสมัยสมเด็จพระพนรัตนวัดป่าแก้ว ทรงเห็นว่าพระกริ่งนั้นดีมีมงคล หากจะสร้างขึ้นตามตำรา แต่ดัดแปลงพุทธลักษณะที่คล้ายเทวรูปในคตินิยมแบบมหายาน ให้มีพุทธลักษณะคตินิยมแบบหินยานก็น่าจะมีเอกลักษณ์ดี<o></o>
อีกทั้งเมื่อมีการขยับพระพุทธชินสีห์คราวสร้างฐานชุกชีนั้น พบว่ามีเนื้อฐานพระพุทธชินสีห์ชำรุดจึงโปรดให้ช่างตัดแต่งให้งามดุจเดิม และเนื้อฐานพระพุทธชินสีห์นั้นเองล่ะกระมังที่เป็นแรงบันดาลใจ เมื่อทรงได้ตำราสร้างพระกริ่งและตำราโลหะมงคลมา จึงได้นำโลหะที่เหลือจากการแต่งฐานพระพุทธชินสีห์มาใช้ เพราะนานไปเศษโลหะนั้นจะไม่มีผู้รู้ค่าว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์จะถูกทิ้งเสียเปล่า<o></o>
พระองศ์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล ได้ทรงดำรัสถึงเรื่องพระต้นแบบพระกริ่งปวเรศเป็นความว่า "ฉันเห็นหม้อน้ำมนต์ของวัดบวรนิเวศวิหาร ฉันได้เอาแว่นขยายส่องดู จึงแน่ใจว่าเป็นพระกริ่งใหญ่(พระกริ่งจีน) หรือที่เรียกกันว่าปทุมสุริวงศ์ อันน่าจะได้รับถวายมาจากราชวงศ์นโรดมกัมพูชา[FONT=ＭＳ 明朝]”[/FONT] สำหรับพระกริ่งใหญ่หรือพระกริ่งปทุมสุริวงศ์นี้ เป็นพระกริ่งของจีนโบราณสมัยหมิง ได้แพร่หลายเข้ามานานแล้ว แต่ที่พบจะมาพร้อมพระกริ่งบาเก็ง ซึ่งศิลปะสกุลช่างจีนเช่นเดียวกันแต่พบที่ปราสาทบาแคงที่ตั้งอยู่ในเทือกเขาพนมบาแคง<o></o>
ท่านอาจารย์ตรียัมปวาย ได้กล่าวถึงเรื่องพระกริ่งปวเรศไว้ดังนี้ “พระกริ่งปวเรศที่คนโบราณเขานิยมกันนั้น มีอยู่เนื้อเดียว คือเนื้อนวโลหะผิวกลับดำ เมื่อขัดเนื้อในจะเป็นสีจำปาเทศ และเมื่อทิ้งไว้ถูกกับอากาศก็จะกลับดำอีกครั้งหนึ่งในเวลาไม่นาน การอุดก้นนั้นพบสองลักษณะ คืออุดด้วยทองแดง และอุดด้วยฝาบาตร มีเครื่องหมายลับไว้กันปลอมแปลงด้วยแต่เป็นกริ่งที่หายาก และมีผู้เจนจัดชนิดชี้เป็นชี้ตายได้น้อยแทบไม่มีเลย นอกจากจะมีองค์ที่เป็นองค์ครูแล้วนำเอาองค์อื่นมาเทียบเคียงเท่านั้น[FONT=ＭＳ 明朝]”[/FONT]<o></o>
พระกริ่งปวเรศนั้นเป็นพระกริ่งที่สร้างหล่อทีละองค์ แบบเบ้าดินเผาแบบประกบ โดยที่เบ้าดินเผานั้นมีตราประทับเป็นอักษรจีน เมื่อเทเสร็จจะต้องนำมาเกาแต่งใหม่ทั้งองค์

 

ประวัติความเป็นมาของพระกริ่งนเรศวร
ตำนานแห่ง พุทธศิลป์ ที่แสดงถึง ชาติ ศาสนา และ พระมหากษัตริย์
​

บันทึกประวัติศาสตร์แห่งตำนานพระกริ่งไทย เอกลักษณ์เฉพาะของเมืองพิษณุโลก
ปฐมบทแห่งตำนานการสร้างพระกริ่งของเมืองไทย ต้นกำเนิดเป็นที่ยอมรับกันมาช้านานว่า พระสมเด็จพระพนรัต วัดป่าแก้ว พระอาจารย์ในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา ได้เป็นผู้รจนากำหนดขึ้นทั้งในส่วนพระยันต์ 108 นะปถมัง 14 นะ อันเป็นพระยันต์บังคับ และพิธีกรรมจัดสร้างซึ่งสรรพตำรานี้ ได้ตกทอดมาสู่สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระปรมานุชิตชิโนรส วัดพระเชตุพนฯ (วัดโพธิ์ท่าเตียน) และสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ วัดบวรนิเวศ ผู้สถาปนาพระกริ่งปวเรศ อันลือชื่อจากนั้น ตำราก็ตกไปอยู่กับสมเด็จพระพุธมาจารย์(มา) หรือท่านเจ้ามา แห่งวัดสามปลื้ม ผู้สร้างพระชัยวัฒน์ท่านเจ้ามา เมื่อสิ้นสมัยท่านเจ้ามา ผู้สืบทอดตำราก็คือ สมเด็จพระสังฆราช(แพ) แห่งวัดสุทัศน์เทพวราราม ท่านได้สร้างพระกริ่งอันทรงพุทธานุภาพหลายรุ่นจึงนับได้ว่า ตำราการสร้างพระกริ่งของแผ่นดินสยาม ต้นกำเนิดมีขึ้นในยุคสมัยของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช โดยพระอาจารย์ของพระองค์ท่าน ถือได้ว่า ปฐมบูรพจารย์แห่งพระกริ่งไทย ก็คือ สมเด็จพระพนรัต วัดป่าแก้ว สมเด็จพระสังฆราช ในสมัยครั้งอดีตกาล ผู้ที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงให้ความเคารพบูชาอย่างยิ่ง และสมเด็จพระพนรัตนี้เองที่เป็นผู้ทรงทูลของบิณฑบาตชีวิต ของเหล่าทหารหาญที่ตามเสด็จสมเด็จพระนเรศวรไม่ทันในคราวที่ทรงประกาศพระบรมราชกฤษดาภินิหาร กระทำยุทธหัตถี มีชัยชนะต่อพระมหาอุปราชา

กำเนิดพระกริ่งนเรศวร พระกริ่งที่แสดงถึงพระบรมราชานุภาพ และพระบรมราชกฤษดาภินิหาร
พระกริ่งนเรศวรถือกำเนิดขี้น ณ แผ่นดินเมืองพิษณุโลก อันเป็นที่ตั้งของพระราชวังจันทน์ สถานที่ซึ่งสมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงพระราชสมภพ โดยพระกริ่งนเรศวรนี้ สร้างขึ้นครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2507 นับได้ว่าเป็นการเริ่มต้นประวัติศาสตร์แห่งพระกริ่งนเรศวร พระกริ่งที่รำลึกถึง พระราชประวัติของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ผู้ทรงกอบกู้เอกราชให้กับคนไทยทั้งชาติผู้ทรงเสียสละเลือดเนื้อและชีวิตในการพิทักษ์ผืนแผ่นดินสยามไว้ให้ลูกหลานไทย จากนั้นก็มีการสร้างพระกริ่งนเรศวรของเมืองพิษณุโลกขึ้นอีกหลายคราในโอกาสสำคัญๆ เช่น พระกริ่งนเรศวรวังจันทน์ ปี 2515 พระกริ่งนเรศวรเผด็จศึก ปี 2522 พระกริ่งนเรศวร 400 ปี ปี 2533 พระกริ่งนเรศวร ปี 2536 พระกริ่งนเรศวรพระองค์ดำ ปี 2542 และพระกริ่งนเรศวรเพ็ชรกลับ ปี 2544 พระกริ่งนเรศวรที่กล่าวมานี้คือพระกริ่งนเรศวรที่สร้างขึ้นที่เมืองพิษณุโลก และประกอบพิธีภายในวิหารหลวงพ่อพระพุทธชินราช พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์คู่แผ่นดินไทยของคนไทย นอกจากนั้นพระกริ่งนเรศวรก็ยังมีการสร้าง ณ ที่ต่างๆ อีกหลายรุ่น ก็ล้วนแล้วแต่ได้รับความนิยมทั้งสิ้น
ข้อบังคับของการจัดสร้างพระกริ่งนเรศวรนั้น จะต้องมีความสัมพันธ์กับเรื่องราวในพระราชประวัติของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช อาทิเช่น วันพระราชสมภพ วันขึ้นครองราชย์ วันประกาศอิสรภาพ วันกระทำยุทธหัตถี หรือสถานที่เกี่ยวเนื่องกัน และตัองมีการประกอบพิธีบวงสรวงของพระบรมราชานุญาตจัดสร้างต่อดวงพระวิญญาณ มีการจัดเครื่องสังเวย ถวายพระเกียรติยศอย่างถูกต้อง ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของพระกริ่งนเรศวรโดยแท้และแตกต่างจากพระกริ่ง สำนักอื่นๆโดยสิ้นเชิง ในการประกอบพิธีการจัดสร้างพระกริ่งนเรศวร มักจะพบเหตุการณ์ที่เป็นเรื่องราวน่าประหลาดมหัศจรรย์ให้ได้เล่าขานกันอยู่เสมอ พระกริ่งนเรศวรจึงเป็นพระกริ่งที่มีคุณค่า มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน มีความสืบเนื่องตั้งแต่อดีต มีแบบแผนประเพณีปฎิบัติ เป็นพระกริ่งที่ผนวกเอาความรู้สึกของความเป็นชาติ ศาสนา และ องค์พระมหากษัตริย์เข้าไว้ด้วยกัน และ เป็นเกียรติประวัติ แห่งศาสตร์ของพระกริ่งอย่างแท้จริง

​

 

ขออภัยอย่างสูง กับการที่ทำให้หลายท่านรอคอยครับ
แจ้งสถานะการส่งครับ

คุณ banjerdw EG 2951 2996 9 TH
คุณ Noo Norway EG 2951 2994 1 TH
คุณ sasabi EG 2951 2997 2 TH
คุณ sudpob EG 2951 2995 5 TH

ขออนุโมทนา กับทุกท่านด้วยครับ

 

รับทราบและปฏิบัติอยู่ครับ เพื่อให้มีคนรู้จักหลวงปู่เยอะๆ

 

เย้ๆ กำลังมาแล้ว

 

พี่เอกครับตอนนี้พอจะมียอดปู่ฤๅษีเนื้อธรรมดาเหลือแบ่งให้บ้างไหมครับ

 

ว้าวๆ พรายจินดา คนรักเด็กเห็นแล้วตื่นเต้ล