มาดูสมเด็จกัน

อย่าโกรธกันนะครับคุณ WINAI15<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3499472", true); </SCRIPT>
พระสององค์นี้เป็นดูเหมือนพระสนามมากครับ.....ดูรวมๆ ยังไม่โดนใจครับผม



องค์นี้ดูคร่าวๆ สวยเข้าตาดีครับ....ถ้าจะให้ดีถ่ายรูปมาใหม่ดีกว่าครับ....ขอแบบที่ความละเอียดสูงกว่านี้นะครับ...เวลาขยายภาพจะได้ไม่เบลอครับ....อ้อขอรูปด้านหลังด้วยนะครับ

 

ตอบพระของคุณ โปตยา<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3499815", true); </SCRIPT>


องค์นี้พิมพ์คล้ายพิมพ์นิยมของหลวงวิจารมากครับ....
ไม่ว่าจะเป็นไหล่ยก...ขาซ้อนชัด...ร่องแขนไม่เท่ากัน....มีคอ...ไหล่...ศอก...ข้อมือ...

ฐานกระดานด้านขวาของพระ 45 องศา ฐานกระดานซ้ายของพระ 60 องศา เข้าสูตรพิมพ์นิยม...จะเสียก็ตรงเศียรกดซ้อนนี่แหละครับ....

ลักษณะเนื้อหนึกเหมือนปูนเปลือกเผา....แต่ยังเก่าไม่พอครับ

มีมวลสารผงดำ เศษอิฐ แต่ไม่มีเกสรดอกไม้....กรณีที่เป็นเนื้อของวัดระฆังถ้ามวลสารน้อย....กับความเก่าน้อย การยุบตัวน้อยหรือไม่มีการยุบตัวเลย ผมจะตีว่าเป็นพระเลียนแบบครับ....

ตัวประสานองค์นี้ใช้ปูนยึดเกาะล้วนๆ

สรุป องค์นี้ยังไม่โดนใจครับ.....ระดับความชอบ 50% ครับ


ถ้าเป็นพระลงรักปิดทองแล้วไม่แตกลายงา....ให้ตีไปเลยครับว่าไม่ทันยุคครับ...
หรือถ้าแตกลายงาแล้วไม่มีเส้นลายงาที่ติดน้ำยารัก....ก็ถือว่ายังเก่าไม่พอเช่นกันครับ


องค์นี้เจตนาเลียนแบบพิมพ์นิยมแต่ยังทำได้ไม่ดีครับ...
คราบดำๆ นี่เหมือนคราบแต่งเก่าในพระสนามมากเลยครับ...

สรุป เดี๋ยวรอผู้รู้ท่านอื่นมาช่วยดูอีกทีละกันครับ....เผื่อผมตากลับเพราะหิวข้าวหนะครับ 555+

 

ต้องขอบคุณ คุณxlmenสำหรับวิธีดูเนื้อมวลสารอธิบายจนผมเข้าใจเรื่องแม่พิมพ์เนื้อไม้
พระ สมเด็จที่ผมลงวันนี้ผมเทียบเคียงเนื้อมวลสารกับผงสุพรรณฝังพลอย คุณxlmen มีความคิดเห็นอย่างไรครับ
(ผมว่าคอมพิวเตอร์ คุณwasabi คงซ่อมยาวแล้ว) งานนี้ถูกยึดสำนักแน่

 

ขอบพระคุณท่าน xlmen พอดีเป็นพระของพี่ชาย ยังไง จะไปขอถ่ายมาใหม่ และมาขอคำแนะ นำท่าน xlmen อีกที ครับ

 

สวัสดีครับ พ่อเลี้ยง๒
k.wsbs คงจะลองปล่อยให้ให้เรียนรู้กันเองบ้าง ผมรู้ว่าท่านwsbsก็คงเข้ามาดูอยู่..ห่างๆ...
เดี๋ยวจะฉลองครบ100หน้าแล้ว.ครับ................

 

รบกวนท่านพี่ครับ1องค์

 

ตอบ คุณ โปตยา<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3499815", true); </SCRIPT>


พอเห็นพระพิมพ์เกศบัวตูมองค์นี้ของคุณโปตยาทีแรก.....ผมนึกถึงตัวเองในอดีตช่วงที่สะสมพระใหม่ๆ ขึ้นมาทันทีเลยครับ.....

สมัยนั้นถ้าผมเจอพระสมเด็จเนื้อแบบนี้สีแบบนี้ผมจะเช่าหาทันทีเลยครับ.....
แต่พอมารู้ทีหลัง.....ก็สายไปเสียแล้วเช่าพระเนื้อแบบนี้มาเยอะมาก....

ถ้าใครเอยอ่านเจอในหนังสือบุญพระเครื่องจะพบพระพิมพ์เนื้อแนวนี้ลงหน้าปกหนังสือ....
ซึ่งก็มีคนนิยมเนื้อแนวบุญพระเครื่องอยู่ก็มีจำนวนไม่น้อยเหมือนกันครับ....

การที่เราจะไปบอกว่าเนื้อแบบนี้ไม่ใช่สมเด็จสร้าง....เขาไม่ค่อยจะเชื่อกันหรอกครับ....
คนที่ชอบเขาก็ยังชอบวันยันค่ำ....ยังเช่าหากันในราคาสูงๆ ได้อยู่...

สาเหตุก็เพราะว่า....
1. พิมพ์แนวบุญพระเครื่องนั้น พิมพ์ถูกต้องมาก....เรียกได้ว่า 100% ทีเดียว
2. เนื้อพระเป็นปูนเปลือกหอยเผา....แท้ๆ ไม่ได้แตกต่างจากพระสมเด็จเลย
3. มีรอยปูไต่เล็กเท่าปลายเข็ม...จำนวนมากบนเนื้อพระซึ่งในพระจำลองพิมพ์ขั้นพื้นๆ ยังไม่สามารถทำได้....แต่ในพิมพ์ของบุญพระเครื่องนั้นเขาทำกันได้แล้วครับ

4. คราบน้ำมันตั่งอิ๋วที่แห้งแล้วทำให้คอพระเครื่องเห็นแล้วน้ำลายไหล...
5. มีเศษอิฐพระกำแพงผสม...เกสรดอกไม้ก็มี...ผงพุทธคุณในเนื้อพระจับเป็นเม็ดๆ ก็มีอีกแหนะ...หุหุหุ (เรียกว่าเจตนาปาดคอเซียนกันเลยครับ...555+)

6. มีทรายเงิน ทรายทอง....ผิวเนื้อระยิบระยับ...เห็นแล้วคิดหนักเลยครับ หุหุหุ
7. ขอบข้างใช้ตอกตัดมีเส้นเสี้ยนของรอยตอกตัดเนื้อหลุด....โอเข้าสูตรซะยิ่งกระไร
ฯลฯ

จริงๆ แล้วยังมีอีกเยอะครับ....เล่าไม่ไหวเดี๋ยวจะยาวความเกินไปครับ...
สรุปก็คือ...ผมมารู้ความจริงอีกทีก็ตอนทำพระหล่นหลุดมือนั่นแหละครับ....กำลังดูพระกับเพื่อนอยู่อย่างเมามันส์...โพล้ะ....เนื้อนี่ขาวจั๋ว ข้างนอกเก่าข้างในขาวจั๋วน่าเจี้ยเลย....

ข้างนอกหนึกนุ่ม...ข้างในนี่ปูนขาวจ๋าเลย....โอเห็นแล้วชีช้ำอย่าบอกใครเลยครับ 555+

-----------------------------------
เข้าเรื่องดีกว่าครับ....สงสัยวันนี้ผมจะเมากับข้าวครับ นอกเรื่องซะยาวเลย....หุหุหุ

พระองค์นี้ของคุณโปตยานั้น.....องค์นี้น่าจะเป็นพิมพ์เกศบัวตูม ศิลปะออกแนววัดระฆัง ครับ...

พิมพ์ผ่าน.....เนื้อปูนแลดูเก่าได้ระดับนึงครับ....
มวลสารพวกเกสรดอกไม้....ไม่มีให้เห็นเลยครับ...
ผงดำมีให้เห็นบ้างเพียงเล็กน้อย....

ตัวประสานดูเหมือนว่าจะเป็นน้ำอ้อยเคี่ยว....

แต่ทั้งหมดที่กล่าวมานั้น....องค์นี้จะสอบตกทันทีถ้าเรามาวิเคราะห์ความเก่า...โดยอ้างอิงบันทึกทางประวัติศาสตร์.....

นั่นก็คือ....เนื้อแก่ปูนเปลือกหอยเผา...และใช้น้ำอ้อยเคี่ยวนั้นตามหลักพบได้ในเนื้อของวัดระฆังซึ่งจะต้องแก่มวลสาร....เนื่องจากพระยุคต้นๆ นั้นสมเด็จท่านยังหนุ่มอยู่ท่านมักจะใส่มวลสารต่างๆ จำนวนมาก....

ระดับความเก่าของเนื้อวัดระฆังจะต้องมากกว่านี้ครับ....มวลสารต้องมาก....และการยุบตัวก็ต้องมาก....

ถ้ามีน้ำอ้อยเคี่ยวผสมโอกาสที่ด้านหน้าองค์พระจะดูดีกว่าด้านหลังจะแทบไม่มีเลย....

เมื่อเทียบกับองค์นี้นั้นด้านหน้าเรียกว่าเพอร์เฟคมาก...(ดูดีกว่าด้านหลังเกินไป)
บางตำราก็บอกว่าหลังแบบนี้เนื้อกระยาสาท....ถามว่าหลังเป็นกระยาสาทแล้วทำไมด้านหน้าไม่กระยาสาทตามหละครับ....??

ที่สำคัญก็คือ ผงพุทธคุณในเนื้อพระผมมองไม่เห็นเลยครับ....

สรุป อย่าเพิ่งเชื่อผมครับ....เพราะในวงการนั้นยังมีกลุ่มคนที่เขาเล่นหาพิมพ์และเนื้อแนวบุญพระเครื่องว่าเป็นของแท้อยู่ครับ....ที่สำคัญผมว่าพิมพ์และเนื้อแนวนี้ก็ยังมีเสน่ห์อยู่.....ถ้าห้อยคอก็ดูดีได้...ถ้าไม่คิดมากนะครับ....

 

ขอบคุณ พี่ xlmen และพี่ทรงกลด ที่สละเวลาช่วยพิจารณาพระให้ กับเกร็ดความรู้ และการพิจารณาอย่างละเอียดขนาดนี้ เป็นประโยชน์ต่อผู้สนใจศึกษามากครับ ต้องขอบคุณในน้ำใจจริงๆ (ยังเหลืออีกสององค์นะครับพี่)

 

สมัยนั้นถ้าผมเจอพระสมเด็จเนื้อแบบนี้สีแบบนี้ผมจะเช่าหาทันทีเลยครับ.....
แต่พอมารู้ทีหลัง.....ก็สายไปเสียแล้วเช่าพระเนื้อแบบนี้มาเยอะมาก....

นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ผมสับสน และยังขาดความรู้ประสพการณ์มาก ดูโพสนี้แล้ว ต้องถือเป็นการต่อยอดความรู้ครับ แต่คุณโปตยาต้องใจเย็น และรอดูท่านอื่นด้วย จะได้ข้อมูลมากขึ้น ผมเองก็ เก็บเป็นเหตุ และผลเหมือนเดิม แล้วนำไปวิเคราะห์ครับ

คุณ xlmen มีประสพการณ์ และข้อมูลอ้างอิงดี เหมือนคุณ wasabi san เลยนะครับ ผมชอบตรงนี้เหมือนกัน

 

เรื่องพระปลอมปาดคอเซียนนั้น.....ผมเคยโดนมาเยอะครับคุณอังคาร

ด้วยเหตุนี้....ผมจึงมีหลักในการสำรวจพัฒนาการในการปลอมพระที่ผมมักจะนิยมทำก็คือ....

การเดินสำรวจตลาดปลอมพระที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยนั่นคือ "ท่าพระจันทร์" ครับ หุหุหุ
ผมจะดูว่าเดี๋ยวนี้ฝีมือเขาไปถึงไหนกันแล้ว....เท่าที่พบล่าสุดเห็นแล้วเหงื่อตกแบบว่าฝีมือชั้นเทพก็มีนะครับคุณอังคาร.....

ดังนั้น ถ้าไม่มั่นใจหรือเกิดอาการลังเลแม้เพียงเล็กน้อย.....ให้เชื่อสัญชาติญาณของตนเองไว้ก่อนว่าองค์ที่เราเห็นอาจจะปลอมก็ได้....
เพราะถ้าเราไม่เช่าเราก็อยู่ได้ครับ ไม่ตายหรอกเชื่อผมดิ....หุหุหุ

เราเช่าหาพระเครื่องไว้บูชาไม่ได้ไว้ปล่อยเก็งกำไร....จึงไม่จำเป็นต้องเช่าแพงครับ....
ถ้าเกิดปลอมก็เจ็บตัวน้อย....ดีกว่าเช่าแรงหลักหมื่น หลักแสน หลักล้าน แล้วมากระอักเลือดเป็นกระโถน....เช่าหาแค่ชอบ แค่ศรัทธาแล้วจะไม่ช้ำใจภายหลังครับ หุหุหุ
---------------------------------------------------------------
ผมโม้ซะยาวเลย....มาต่อที่พระของคุณ โปตยา<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3506980", true); </SCRIPT>
อีก 2 องค์ครับ


พอเห็นสีของชาดแดง....ที่สว่างสดใสแบบนี้ให้ตีไปได้เลยว่าไม่น่าจะทันยุคครับ....

ของเก่าทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นรัก หรือชาด ถ้าเก่ามากๆ รัก ชาดแดง จะแห้งกรอบ ร่อน สะกิดด้วยเล็บก็หลุดโดยง่าย....

ในตำราตียัมปวายที่บันทึกว่ารักชาดล้างออกยากต้องมีกรรมวิธีเยอะแยะมากมายนั่นมันสมัยนั้นครับ....

อายุพระสมเด็จที่ลงรักยุคตรียัมปวายนั้นรักชาดยังไม่เก่าถึงกับร่อน...แต่ถ้าเป็นเดี๋ยวนี้ถึงไม่ล้างรักชาดก็แทบจะหลุดติดมือแล้วหละครับ หุหุหุ

สรุป องค์นี้ยังดูไม่ดีครับคุณโปตยา


ในบรรดาพระ 3 องค์ล่าสุดของคุณโปตยานั้น ผมชอบองค์นี้ที่สุดเลยครับ...
ถ้าเกิดองค์นี้ผมมองผิด....(ตากลับ) ก็ยอมเสียตังส์กันหละครับ 555+

ลักษณะองค์พระเป็นพิมพ์ชายจีวรบาง....ศิลปะการแกะพิมพ์ของหลวงวิจารสวยมากครับ...
มี อกกระบอก...ไหล่...ศอก...ข้อมือ....ขาซ้อน...เกศโย้....หูบาง...

เนื้อเป็นปูนเปลือกหอยเผา....เป็นประกายหนึกนุ่ม ขาวแกมเหลือง....

ตัวประสานใช้น้ำอ้อยเคี่ยว....มีร่องรอยการหลุดร่อนของน้ำอ้อยเคี่ยวทิ้งไว้เป็นหลุมบ่อทั้งด้านหน้าและด้านหลัง....

มีเม็ดเกสรดอกไม้ + ผงดำ กระจายทั่วพระปริมาณน้อยแต่เป็นธรรมชาติดีครับ...

พบคราบผงพุทธคุณผุดขึ้นในเนื้อพระบริเวณช่องแขนซ้ายของพระ....จับตัวหนาเหมือนฟองเต้าหู้....
ดูเผินๆ บางท่านอาจจะคิดว่าคราบกรุก็ได้ครับ หุหุหุ

ลักษณะการแตกลานเป็นการแตกแบบท้องนา....
หาชมได้ยากมาก....
จะพบได้เฉพาะในเนื้อที่ผสมน้ำอ้อยเคี่ยวเยอะๆ เท่านั้นครับ...

ส่วนคราบสีดำอมเขียวอ่อนๆ นั้นดูเผินๆ อาจคิดว่าเป็นพระฝังดินมา...
แต่แท้ที่จริงแล้วเป็นคราบตะไคร่เสมาที่ฝังติดในเนื้อพระเก่ามากครับ....

รอยถลอกที่ด้านหลังสันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจากน้ำอ้อยเคี่ยวที่ยึดเกาะตะไคร่เสมา + กรวดที่ติดมาหลุดออก....
ทำให้ด้านหลังพระดูเหมือนว่าผิวจะกระเทาะร่อนออกทิ้งหลุมบ่อของกรวดไว้เป็นหย่อมๆ.....

ถ้าเป็นพระที่นำไปกดลงบนก้อนกรวดจะมีรอยดังกล่าวเต็มหลังพระ....แต่สำหรับองค์นี้นั้น...เห็นเป็นรอยหลุดกระเทาะแบบธรรมชาติ....ส่วนที่ไม่หลุดร่อนจึงยังเรียบเนียนอยู่ครับ...

สรุป องค์นี้น่าจะเป็นพิมพ์ชายจีวรบาง วัดระฆัง ยุคปลายช่วงที่หลวงวิจารเริ่มจะมาพบเจ้าประคุณสมเด็จใหม่ๆ ครับ.....
(ทำให้ยังไม่พบคราบน้ำมันตั่งอิ๋วในองค์นี้เพราะหลวงวิจารตอนนั้นยังไม่ได้นำน้ำมันตั่งอิ๋วมาใช้...โน่นแหนะครับพอพระออกมาผิวไม่สวยนั่นแหละ...
หลวงวิจารท่านจึงเริ่มหาน้ำมันตั่งอิ๋วมาใช้ภายหลัง....)

ก็เป็นอันว่าองค์นี้พิมพ์สวย เนื้อสวยโดนใจดีครับ

 

ท่าน xlmen ครับ ผมก็เคยสงสัยแบบท่าน ว่าด้านในพระสมเด็จ บางองค์ก็ขาว บางองค์ก็เหมือนข้างนอก จากการหาข้อมูล เซียนเก่าๆก็ตอบไม่ตรงกัน บ้างก็ว่าสมเด็จแท้ด้านในต้องขาว บ้างก็ว่าด้านในต้องเหมือนข้างนอก จากสังเกตุของผมว่ามีสองแบบ แบบที่ผสมปูนน้อยๆผงต่างเยอะ ด้านนอกจะเหมือนด้านใน พวกนี้จะเป็นพระที่พุทธคุณแรงมากๆน่าจะปลุกเสกช่วงต้นๆหรือพิธีสำคัญ หรือมุ่งเน้นด้านใดเป็นพิเศษ เช่นเนื้อเกสร 108 แก่นขนุน เทียนชัย ประมาณเนื้อแจกกรรมการวัดถ้าเทียบสมัยนี้ครับ ส่วนด้านในสีขาวน่าจะเป็นพิธีใหญ่ ไว้แจกคนหมู่มากครับ สังเกตุได้จากพระปูนปั้นสมัยอยุยา หรือรัตนโกสินตอนต้นครับ ด้านในก็เป็นปูนขาวเหมือนกันครับ ผิดถูกอย่างไรลองดูครับ

 

ที่คุณทรงกลด ได้ให้แง่คิดมาก็มีส่วนถูกต้องครับ....ถ้าเนื้อนอก + ใน เก่าอันนี้จัดเป็นเนื้อที่ดูง่ายครับ....มวลสารเยอะก็มีส่วนทำให้เนื้อในแลดูเก่าได้เหมือนกันครับ....

การดูเนื้อในนั้นผมยึดสูตรที่ว่า....
หนังสือทิ้งไว้ 10 ปียังเหลืองทั้งเล่ม....จะหน้าบน หรือหน้ากลาง หรือหน้าหลังก็เหลืองหมด....

พระสมเด็จก็เช่นกันครับ....ถ้านอกเก่าในก็ต้องเก่าด้วยครับ....
แต่จะเก่ามากหรือเก่าน้อย...ยังงัยก็ต้องเก่าครับ....

ว่าง่ายๆ ก็คือ....ถ้าเนื้อด้านนอกเหลืองแก่...ด้านในก็ต้องเหลืองแก่ + เหลืองอ่อน ห้ามผ่าเหล่ามาขาวจั๋วเด็ดขาดครับ....

ถ้าเนื้อนอกขาวแบบชามกังไสแตกลายงา....เนื้อในก็ต้องขาวและแตกลายงาถึงเนื้อด้านใน...ไม่ใช่แตกแค่ผิวนอก....ถึงเนื้อจะขาวแต่ยังงัยซะก็ต้องมีรอยปูนหดตัวให้เห็นครับ....(รากไม้ ลายเมฆ)

ในพระชุดเดียวกันที่บุญพระเครื่องเขานิยมกันนั้นเพื่อนผมเคยลืมใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อแล้วนำเข้าเครื่องซักผ้า....
ผลออกมาพระนี่หมดสภาพเลยครับ....ความหนึกนุ่ม ความเก่า คราบต่างๆ
หลุดหมดหาไม่เจอแม้เศษเสี้ยวของความเก่า....(ผมชื่นชอบและเชื่อว่าแท้อยู่นานเกือบปี...กว่าจะถึงบางอ้อ)

ยิ่งล่าสุดผมไปเจอ พิมพ์ของบุญพระเครื่อง...ด้านหลังพระมีคาถาชินบัญชร...ผมยิ่งมั่นใจครับว่า....โดนแน่ๆ แล้วเรา 555+

สมัยโบราณมีคอมพิวเตอร์...ยิงเลเซอร์ฟอร์นไทยลงหลังพระเป็นตัวหนังสือแล้วหรือนี่....
โอ้พระช่วยกล้วยทอด....ทำไปได้นิ หุหุหุ

 

การเดินสำรวจตลาดปลอมพระที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยนั่นคือ "ท่าพระจันทร์" ครับ หุหุหุ
ผมจะดูว่าเดี๋ยวนี้ฝีมือเขาไปถึงไหนกันแล้ว....เท่าที่พบล่าสุดเห็นแล้วเหงื่อตกแบบว่าฝีมือชั้นเทพก็มีนะครับคุณอังคาร.....

ใช่ครับ จุดที่ผมไปดูจะอยู่ตรงกลางๆ กำแพงวัดมหาธาตุ แผงจะตั้งริมถนนรถวิ่ง ส่วนคนขาย จะนั่งบนถนนรถที่วิ่ง คนซื้อเดินดูบนฟุตบาท แผงนี้ใหญ่มาก มีพระทุกประเภค โดยเฉพาะ พระสมเด็จ สุดๆๆๆๆๆๆ มีมากมายทุกพิมพ์ แต่เนื้อหามวลสาร มองผ่านๆ ดูดี เพียงแต่ผิวดูด้านๆ อย่างที่คุณ xlmen บอกเล่า เมื่อ 2-3 อาทิตย์ ที่ผ่านมานี้เอง ผมลองไปดูเหมือนกัน แทบเป็นลม เหมือนอย่างที่ใครหลายคนพูดเลยว่า ท่าพระจันทร์ แหล่งน่ากลัวพระเก๊ ตอนนี้ผมยังกลัวเลยครับ ไม่กล้าจับซี้ซั้ว แต่ถ้าเห็นอย่างที่ว่า ผมวางโดยไม่กลัว เผื่อแท้ และราคาไม่แพงด้วยนะใส่กรอบตะกั่ว ชุบทองเลยหล่ะ จนหลายคนบอก อยากรู้พระ ต้องเข้าตลาดพระเก๊ เพื่ออัพเดทตลอด ไม่งั้นตกข่าว

แหะๆ แล้วคุณ xlmen ดูถึงคิวผมยังเอ่ย รบกวนด้วยเด้อ ..... คับ

 

พระของคุณอังคาร องค์นี้ดูยากจริงๆ เลยครับ....

จะบอกว่าไม่ทันสมเด็จสร้างก็ยังงัยๆ ชอบกลครับ....
คุณอังคารลองเก็บข้อมูลดูละกันครับ...

พิจารณาจากพิมพ์...ฝีมือช่างยังไม่ทันหลวงวิจารสร้าง....แต่แกะแนวหลวงวิจาร กรณีแกะแนวหลวงวิจารตีได้เป็น 2 อย่างคือ
1. ช่างสิบหมู่ช่วยแกะพิมพ์ 2.คนสมัยนั้นแกะพิมพ์ปลอมพระในยุคนั้น

ตามพิมพ์พบเส้นเสี้ยนแม่พิมพ์ทั่วองค์พระ....
แต่เสี้ยนแม่พิมพ์เพียงอย่างเดียวก็มิได้บ่งบอกว่าแท้นะครับ....เป็นเพียงแค่องค์ประกอบเสริมเท่านั้น....

ถ้าคนสมัยนั้นแกะพิมพ์ไม้ปลอมพระ....เส้นเสี้ยนแม่พิมพ์ก็ต้องมีเหมือนองค์จริงเหมือนกันครับ....

เนื้อพระเป็นปูนเปลือกหอยเผา....ผ่านครับ

ดูมวลสารมีเกสรดอกไม้...ผงดำ...ผงพุทธคุณในเนื้อพระ....
ผงเกสรก็แห้งเก่าดูใช้ได้เลยครับ....
ด้านหลังพระมีผงพุทธคุณผุดขึ้นเป็นเม็ดๆ เหมือนไข่ปลา...ก็น่าจะดูดีนะครับ

ผมคาใจข้อเดียวว่าน้ำมันตั่งอิ๋วทำไมถึงได้สว่างใสซะขนาดนั้นหละครับ...หรือจะเป็นเพราะการถ่ายรูปปรับค่าสีมากเกินไปหรือเปล่าครับ...???

สรุป องค์นี้ดูยาก....เนื้อหาดีแต่ยังชวนสงสัยอยู่ครับคุณอังคาร...ที่เหลือคุณอังคารต้องสรุปเอาเองแล้วหละครับว่าองค์นี้จะดีหรือไม่ดีครับ...

 

โรงงานใหญ่ที่ท่าพระจันทร์....อยู่ใกล้กับท่าน้ำครับคุณอังคาร....
ร้านในซอยแถวท่าน้ำก็มีเยอะเหมือนกันครับ....เดินเล่น ชมพระเก้เพลินๆ อย่าไปรังเกียจครับ....ถือเป็นการฉีดวัคซีนให้ตัวเองไปในตัวครับ....555+

อ้อ....ผมตอบให้แล้วนะครับ.....ด้านบนครับ
ผมขอตัวไปโซ้ยข้าวก่อนหละครับ หุหุหุ

 

ขอบคุณมากครับ กับข้อคิดเห็น เป็นเหตุ และผล ที่ผมต้องนำมาประกอบได้ดี ทานอิ่มเติมพลังแล้วสินะครับ ถ้ามีเวลา ก็รบกวนช่วยตอบผมด้วยนะครับ

 

พระสมเด็จ บางขุนพรม นี้ มีมวลสารของ น้ำผึ้ง ถูกต้องหรือไม่ครับ ท่านผู้รู้

ขอบคุณครับ
เพราะพระ ของหลวงพี่ ที่รู้จักกัน เค้าบอกเอาไปวางไว้ ใกล้ๆ ผึ้ง จะมาตอมกันนะคับ

 

ถึงหน้า 100 แล้ว
เป็นกำลังจัยหั่ย พีวซบ. พีXL และกับทุกคนค้าบ....

 

โอ้ .............. 100 แล้วจ้า .................. แรงจิงๆ ยินดี และให้กำลังใจ เช่นกันครับ กระทู้ดี มีมุมมองหลากหลาย นอกเหนือวงนิยม ทำให้คนมีพระแท้ ที่ไม่ใช่พิมพ์นิยม จะได้รู้ว่า ตัวเองมีบุญได้พระสมเด็จท่านมาบูชา พร้อมทั้งมี เหตุ และผล ข้อมูลอ้างอิง ที่มี ที่มา ที่ไป ยอดเยี่ยมครับคุณwasabi san และคุณxlmen กระทู้นิยมไม่ใช่เพราะใคร ผมว่าคุณทั้งสองครับ

 

ถ้าไม่ใช่ผู้รู้นี่ตอบได้หรือเปล่าหละครับ....หุหุหุ

ถ้าออกวัดระฆังแล้วมีน้ำผึ้งนี่ผมเชื่อว่ามีอยู่ครับ....
แต่ถ้าบอกว่าบางขุนพรหมมีใส่น้ำผึ้งด้วยอันนี้ผมยังสงสัยอยู่ว่าจะจริงซักแค่ไหนครับ ??

เพราะในการสร้างพระบางขุนพรหมนั้นสาเหตุมาจาก....
เสมียนตราด้วงมีความต้องการที่จะให้มีการสร้างพระสมเด็จบรรจุกรุเพื่อให้อนุชนคนรุ่นหลังได้มีโอกาสได้ใช้พระสมเด็จ...และเพื่อเป็นการสืบอายุพระพุทธศาสนาต่อไป

จึงได้เป็นหัวแรงใหญ่ในการสร้างพระกรุบางขุนพรหมขึ้น....
ทีนี้ถามว่าพระที่บรรจุกรุจำนวนมากถึง 84,000 องค์ การจะใช้น้ำผึ้งผสมคงจะต้องใช้น้ำผึ้งจำนวนมากและที่สำคัญ...น้ำผึ้งหนะราคาสูงนะครับ...

ถ้าไม่ได้รับมาจากญาติโยมที่นำมาถวายแล้วจะให้พระท่านไปหาซื้อในตลาดมาใส่อันนี้ก็ไม่ใช่นิสัยของเจ้าประคุณสมเด็จโตท่านนะครับ....หุหุหุ

ที่สำคัญก็คือ ถ้าใช้น้ำผึ้งผสม...เนื้อพระจะดำไม่สวยงาม....ในการสร้างพระบรรจุกรุบางขุนพรหมจึงมีการนำน้ำมันตั่งอิ๋วมาใช้เป็นตัวประสานเนื้อ แทนน้ำผึ้งครับ....

สรุป ขอตอบว่าน้ำผึ้งในกรุบางขุนพรหมอาจจะมี...(ถ้าพระฉันไม่หมดแล้วนำมาใส่นะครับ...หุหุหุ)

ถ้าจะมีน้ำผึ้งผสม...โดยมากน่าจะเป็นพระวัดระฆัง นำมาบรรจุกรุบางขุนพรหมซะมากกว่าครับ...หรือจะเรียกว่าพระสองคลองก็ได้ครับ