แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

เส้นทางบำเพ็ญของฤาษีอยู่ในแนวนั้นครับ
จากศรีสวัสดิ์ ท่ากระดาน นาสวน เขาโจด ออกมาทุ่งใหญ่และที่ทีลอเล ได้พระท่ากระดานกันตามแนวเส้นทางนี้นับห้าร้อยองค์ เมษาปีนี้ก็ได้ที่เขารังหนู ที่ตรงข้ามโล๊ะโค๊ะ ทุ่งใหญ่นเรศวร เมืองลับแลแห่งหนึ่งของเอเซียที่นาฬิกาคว๊อทซ์ไม่หมุน และเข็มทิศ ควงเป็นวงกลม ไม่ชี้ทิศเหนือ

แต่อาจเป็นเพราะแร่ธาตุอื่นๆก็ได้ เพราะเจอแร่แล้วที่นี่เอง ผมจะถ่ายรูปตัวอย่างแร่ที่มีค่ามหาศาลมาให้ดูวันหลัง ตัวอย่างขี้แร่ยังมีเก็บไว้นิดหน่อย เป็นแร่ที่เอาไปส่งสถาบันนิวเคลียร์ของเรา แล้วเขาวิ่งตามตัวคนส่งแร่ไปขอคุยด้วยทันที ทั้งๆที่เป็นขี้แร่หางแถว แกนของแร่ส่งไปทดสอบที่แคนาดาแล้ว
ใช้ทำประโยชน์ทางคลื่นไฟฟ้าในหัวใจเทียมได้ดี ให้ประจุไฟฟ้าอยู่ 1000 ปีต่อก้อนใหญ่ขนาด 1kg. และ 100 ปีต่อก้อนเท่าเหรียญสลึง

 

เงาดำทมึน ช่องลมข้างบ้านน้าคนนึง

เรื่องนี้เกิดจากผมกลับมาจากตกปลา เหมือนเดิม ที่เดิม ผมกลับจากตกปลา ถึง บ้าน กทม. ประมาณ ตี 1-2 มาถึงบ้านเพื่อนผม ที่อยู่หลังบ้านผม ก็เก็บอุปกรณ์ และได้แบ่งหน้าที่กัน เพื่อนทำกับข้าว หุงข้าว ส่วนผม ออกมาเอาน้ำแข็ง ที่บ้าน บ้านเพื่อนหมด และ เหล้าที่ผมดื่มเหลือ (ตอนนี้ งดแล้ว) ผมก็เดินออกมา ตามถนนเล็กๆ ผ่านศาลพระภูมิประจำหมู่บ้าน และผ่านบ้าน น้าคนที่ผมเคยเล่าให้ฟังเรื่องไฟไม่ไหม้ บ้านน้าเค้า ผมก็เดินผ่านมาตาก็มองเค้าไปตรงช่องลม ก็นึกในใจ อ้าว ยาย ยังไม่นอนอีกเหรอ ไฟยังเปิดอยู่ ผมก็เดินมาถึงบ้าน เอา น้ำแข็ง เหล้า เสร็จ ก็เดินกลับมาบ้านเพื่อน พอเดินมาถึง ศาล และบ้าน น้า คนนี้ ผมก็มองเข้าไปที่ช่องลมอีก แต่ทีนี้ ช่องลม ที่ผมมองตอนออกไป กลับ เป็นสีดำ มองไม่เห็นแสงสว่างเลย แต่ถัดมา 3-4 บล็อก กลับเห็นแสงสว่างของห้องยาย ยังเปิดอยู่ งานเข้าครับ ผมเดินเลี่ยงมาทาง ฝั่งศาลพระภูมิ แล้วตาก็ชำเลืองมองไปที่ช่องลม ก็ยังดำมืดเหมือนเดิม ผมก็เดินไปเรื่อยๆตาชำเลืองมองไปด้วย พอเลยช่วงโค้ง จะเข้าบ้านเพื่อน เท่านั้นแหล่ะ เท้าไวกว่าความคิด วิ่งไปบ้านเพื่อน ไปถึง เพื่อนถาม เป็นไร หมาไล่กัดเหรอ ผมบอกป่าว แต่ กรูเห็นอะไรไม่รู้ ต้องบ้านน้า...... ดำมืดเลย ตอนกรูออกไปยังสว่างอยู่เลย เพื่อนก็บอก ตาฝาดป่าว ผมก็บอกไม่ฝาด ผมเลยบอกงั้นไปดูกัน เผื่อ เป็นขโมย จะได้สอยซะ ผมก็ถือ ฉมวกแทงปลา เพื่อนเอาคมแฝกไป ก็เดินกันมาถึงหัวโค้ง ผมก็บอก ตรงช่องลม ตรงใกล้ประตู เพื่อนก็เลียบๆไปข้างฝั่งช่องลม ส่วนผม เลียบไปฝั่ง ศาลพระภูมิ พอเหลืออีกประมาณ 1 เมตร ผมก็บอกตรงนั้นแหล่ะ เพื่อนผม ชโงกออกจากกำแพง พร้อมเตรียมตี คมแฝกไปที่จุดหมาย ส่วนผมก็เตรียม ฉมวกพร้อมพุ่ง แต่สิ่งที่เห็นกลับกลายเป็นว่า ช่องลม ตรงนั้น สว่างเหมือนเดิม ไม่มีอะไรมืดมิดเลย... ทุกท่านว่าคืออะไร หุหุหุหุ


พอเช้ามา ผมก็ไปถามบ้านน้าเค้าว่า มีอะไรหายมั้ย น้าเค้าบอกว่าไม่มี ผมก็เล่าให้เค้าฟัง น้าเค้ายิ้ม แล้วพูดว่า คงไม่มีอะไร แต่ขอบใจมาก ที่ ออกมาช่วยดูให้

 

ไม่มีปลอมครับ ยังหาได้ตามเวป คนทางอีสานเอามาลงบ่อยๆ ดีทางแก้อาถรรพ์โดยตรง ท่านเก่งทางนี้ครับ
ท่านเป็นชาวเขมร นามสกุล นวนสวัสดิ์ และผมรู้จักดีกับหลานท่านที่อยู่กรุงเทพ ที่ตลาดเอี่ยมสมบัติ เลยได้ไปพบมาครั้งหนึ่ง ดีทางคุณไสยโดยตรงท่านเคยบอกไว้

 

ผมไม่เคยเห็นเลยครับ อาจมีก็ได้ ไม่น่าจะปลอมยกเมฆ เพราะผมไม่ได้สนใจพระที่เซียนสร้างมากนักเลยไม่เก็บไว้เลยสักอย่าง

 

พี่หนุ่ม ครับ แต่ผมไปเห็นที่ ตลาดไทยณรงค์ แถวสะพานใหม่ เหรียญ หลวงปู่เจียม เนื้อสด แดง เลยนะครับ ผมเลยไม่เช่าไว้ คนขายให้เช่า 50 บาท เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา

หรือว่า เป็นรุ่นใหม่ แต่เอาบล็อกเก่ามาปั๊ม ครับ

 

พี่หนุ่มมีเรื่องเล่าของวัดวรเชษฐ์ เกาะนอก และ เกาะในไหมครับ
คิดว่าพี่หนุ่มไม่น่าพลาดที่จะไปสองวัดนี้
โดยส่วนตัวผมชอบ วรเชษฐ์(เกาะนอก) ทางไป อ.เสนา มากกว่า
อากาศมันเย็นๆ เดินในวัดแล้วขนลุก
และอื่นๆ อีกมากมาย...ไว้มาเล่าให้ฟังกันทีหลังครับ

 

น้าต๋อย ยังไม่นอนเหรอครับ เดี๋ยวคืนนี้ผมจะไปหาในฝันได้ไงครับ ว่าแต่อย่าลืมเตรียมแป้งมาด้วยนะครับ ถูกันให้มันไปเลย

 

ถ้าแร่นี้ ประจุไฟฟ้าอยู่ 1000 ปีต่อก้อนใหญ่ขนาด 1kg. และ 100 ปีต่อก้อนเท่าเหรียญสลึง มันจะคล้ายๆหนัง IRON MAN มั้ยครับ อิอิ

ส่งสัยสังขารไม่เสื่อมสภาพคงได้อยู่อีกนาน อิอิ

จะรอชมแร่ครับ

 

ผมถามศิษย์รุ่นเก่าแล้วครับ ไม่ใช่ของหลวงพ่อกวยครับ เป็นพระแถวนนทบุรีครับ ท่านจำไม่ค่อยได้

ส่วนสมเด็จเข้าทีครับ เนื้อดีมากครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่หนุ่มฯและทุกท่าน ประสบการณ์สุดยอดทุกเรื่องเลยครับ

 

สวัสดียามเช้าทุกท่านครับ

เมื่อวานนี้ได้ไปกราบหลวงปู่นาม ที่วัดน้อยชมภู่มาครับ

รอนานกว่าจะได้พบ มีลูกศิษย์ไปพบท่านเยอะมากเลย

ท่านมีเมตตาจารพระให้ทุกองค์เลยครับ

ที่พิเศษสุด คือท่านจารพระกริ่งพรหมรังสีด้วยเหล็กจารให้

ทีแรกนึกว่าท่านจะเสกให้อย่างเดียว เห็นเป็นเนื้อเงินกับเนื้อนวะ

ดีใจมากเลยครับ ไม่นึกฝันมาก่อนเลย

เสร็จแล้วถวายอาหารให้ท่านมื้อเพลไปแล้วลากลับครับ

เอาบุญมาฝากทุกท่านด้วยครับ

 

สวัสดียามเช้าๆครับครู....สวัสดียามเช้าครับทุกคน....^_^....

ช่วงนี้บ้านเราโดนป่วนเป็นระยะๆ แต่พี่ๆน้องๆเราสวนกลับหน้าแตกกลับไปกันหลายคน อยากจะบอกกับหลายๆคนที่ติดตามอ่านกันมาและยังไม่ใ้ด้เข้ามาทักทายกัน ถ้าจะเข้ามาทักทายกัน ก็ขอให้เข้ามาอย่างเพื่อน พี่ๆน้องๆ จะดีกว่า ประเภทเข้ามาเพื่อลองดี อวดตัว หรือคาดคั้น จับผิด อย่าเข้ามาเลยครับ แทนที่จะใด้มิตรภาพ กลับโดนตอกหน้าหงายซะปล่าวๆ แต่ถ้ามาอย่างพี่ๆน้อง คุยกัน ฉันพี่ ฉันน้อง คำว่ามิตรภาพ ผมว่าที่นี่มีให้แยะเลยละ ....

ส่วนใครที่ไม่ชอบคำพูดตรงนี้ pmมาหาผมโดยตรงดีกว่า ...เอ้!เช้านี้เป็นใรนะเราออกแนวเข้มนิดๆตั้งแต่เช้าเลยแฮะ....^_^....

 

สวัสดียามเช้าครับ...ทุกคน วันนี้วันหยุดไปเที่ยวไหนกันบ้างครับ:d
ส่วนผมจะไปเที่ยว ตลาดน้ำอัมพวากับครอบครับครับ

 

ขอบคุณคุณถิรวุษิมากๆครับ

 

สวัสดีครับพี่หนุ่มและพี่ๆทุกๆท่าน

เห็นธรรมดับทุกข์ หลวงพ่อชา สุภทฺโท

<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->

เห็นธรรมดับทุกข์


วันนี้เป็นวันเพ็ญเดือนห้า ญาติโยมได้พากันมาฟังธรรมมากพอควร การฟังธรรมนั้นได้ผลก็มี ไม่ได้ผลก็มี ได้ผลลึกซึ้งก็มี ได้ผลเผินๆก็มี ทั้งนี้ก็เพราะเครื่องรับที่วางไว้เหมาะและไม่เหมาะต่างกัน


การฟังธรรมนั้นทำใจให้เป็นสมาธิก็พอ ไม่ต้องพนมมือไหว้ก็ได้ แล้วแต่เหตุการณ์ เพราะจะเป็นการบังคับร่างกายจนเกินไป อาจจะเกิดผลเสียทางการฟังไปก็ได้ และการฟังธรรมนั้นไม่จำเป็นจะต้องจำให้ได้หมด บางคนคิดว่าฟังแล้วก็ลืม จำอะไรไม่ได้ ข้อนี้ไม่สำคัญ อยู่ที่ตั้งใจฟัง ให้เสียงนั้นผ่านไปๆด้วยความสงบ เหมือนกับผ้าที่เราพับไว้เป็นชั้นๆ ถึงคราวที่เราจะคลี่ออกมา การฟังธรรมก็เหมือนกัน มันจะค่อยซึมซาบเข้าไปในความทรงจำทีละน้อยเพราะมีสติสันติพุทโธความระลึกได้สงบใจและตื่นตัวรู้ตัวอยู่ในขณะที่ฟังธรรม ทั้งสามนี้มีอยู่พร้อมกันจะกำจัดนิวรณ์ได้


เมื่อมีความสงบใจ ความรู้จะเกิดขึ้น เรื่องต่างๆหรือเหตุการณ์ที่เราเคยได้ยินได้ฟังมา และความรู้บางอย่างจะเกิดขึ้นมาเอง การฟังธรรมด้วยดีจะเกิดเป็นไตรสิกขาขึ้น ดังนี้


**การสำรวมระวังกายวาจาใจเรียกว่า ศีล
ใจสงบเรียกว่า สมาธิ
อาการที่รู้ทันเมื่อมีอารมณ์มากระทบรู้ตามความเป็นจริงเรียกว่า ปัญญา


อันธรรมดาเมื่อเราเก็บสิ่งของเช่นเพชรนิลจินดาไว้ เมื่อมีความกังวลใจมาก จิตใจเกิดความวุ่นวายจะหาของนั้นไม่พบ คิดไม่ออกว่าเก็บไว้ที่ไหน ความทุกข์จะเกิดขึ้น แต่ถ้าเราทำใจให้หายกังวล ตัดใจได้ว่าหายก็หายไป ถ้ามันไม่ใช่ของเราก็เป็นของยาก ทำใจให้สบายและสงบลง ก็จะนึกออกเองได้บ้าง ของนั้นที่เราเก็บไว้ในที่นั้นๆ เมื่อเรานึกได้รู้ได้ว่าอยู่ในที่นั้นๆ ทั้งๆที่เรายังไม่ได้ไปเอา ใจเราก็สบาย เพราะหมดความกังวลนั้นเอง ไม่ว่าเขาผู้นั้นจะยืน เดิน นั่ง นอน ก็จะมีความสุขใจ


ผู้บรรลุธรรมนั้นเหมือนผู้ไปถึงบ้านการพูดธรรมเรียนธรรมนั้นไม่ใช่ผู้ถึงธรรมส่วนผู้ถึงธรรมหรือใจเป็นธรรม ย่อมต่างจากผู้พูดผู้เรียนธรรมนั้นๆ



พระพุทธองค์ทรงทำกิจเกี่ยวกับการสอนสัตว์โลกสองอย่าง คือ
เบื้องแรกจัดโลกให้สะอาดและมีระเบียบด้วยทานศีล
ขั้นที่สองขนนำสัตว์ออกจากโลก(ออกจากความโลภโกรธหลง)ให้ได้พบความสะอาดสงบสว่าง ด้วยการภาวนา


ในโลกนี้มีแต่ความทุกข์ แม้จะอยู่ในบ้านมันก็วุ่นวายอยู่เรื่อยๆ พระพุทธองค์จึงตรัสว่า"ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้นทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ทุกข์เท่านั้นที่ดับไปนอกจากทุกข์หาอะไรเกิดอะไรดับมิได้นอกจากทุกข์”


การเห็นธรรม คือการเห็นความดับทุกข์ การดูโลกก็คือการดูท่อนไม้ ต้องดูให้รู้ปลายท่อนไม้ทั้งสองข้าง เมื่อเรารู้ที่สุดของท่อนไม้ท่อนนั้นทั้งสองข้างแล้ว เราจะหาท่ามกลางของท่อนไม้นั้นได้ ด้วยการวัดจากปลายทั้งสองข้างเข้ามา กึ่งกลางก็จะปรากฏเอง กึ่งกลางของท่อนไม้ไหนๆก็มีอยู่แล้วในท่อนไม้นั้น เราจะไปหาที่อื่นย่อมไม่พบ


ธรรมที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนก็เหมือนกันกุศลธรรมธรรมอันขาวได้แก่บุญอกุศลธรรมคือธรรมอันดำได้แก่บาปอัพยากตธรรมคือธรรมไม่ดำไม่ขาวได้แก่พระนิพพานคือธรรมเป็นกลางๆ
ความดีใจความเสียใจคือปลายทั้งสองข้างล้วนแต่เป็นทุกข์ ให้เราพิจารณารู้เท่าทัน อย่าไปติดปลายทั้งสองข้าง ความทุกข์ก็จะลดลงได้ เมื่อเรารู้ศูนย์กลางของมัน ก็ต้องทิ้งปลายทั้งสองข้างเสียเหมือนคนหาบของต้องหาบกึ่งกลางของไม้คานได้เองถ้าปล่อยให้หาบยื่นไปข้างหน้ามากเกินไป หรือยื่นไปข้างหลังมากเกินไป ก็จะหาบของไม่ได้ แต่ถ้าเลื่อนไปเลื่อนมาหาศูนย์กลางได้แล้ว ก็จะหาบไปได้อย่างสบาย


จิตใจของเราก็เหมือนกันถ้าปล่อยให้อารมณ์ชอบใจหรือไม่ชอบใจเข้าสิงสู่มันก็เกิดทุกข์เมื่อเราดีใจก็ให้เหลือเผื่อแผ่แขกที่จะมาใหม่คือความเสียใจบ้างถ้าเสียใจก็ให้เหลือเผื่อแผ่แขกที่จะมาคือความดีใจบ้าง อย่าเห็นแก่ปลายข้างเดียว มันจะเกิดความทุกข์ เราต้องรู้เท่าทันในความเห็นที่ถูกต้อง ในรูปนาม (ร่างกาย จิตใจ) พิจารณาจนรู้ปลายทั้งสองจนแน่ชัดแล้ว เราจะรู้ตรงกลางได้เอง


ความเห็นแก่ตัวไม่อยากตาย ให้คนอื่นตาย ร้อนก็ไม่อยากร้อน ให้คนอื่นร้อน เราอยากได้สุข คนอื่นจะทุกข์อย่างไรก็ช่าง ถ้าเจ็บให้คนอื่นเจ็บ เราเองไม่อยากเจ็บ เขาเรียกว่าคนเห็นปลายข้างเดียวมีดีติดดี มีชั่วติดชั่ว จึงต้องเป็นทุกข์อยู่ร่ำไป ฉะนั้นจำเป็นจะต้องศึกษาเพื่อให้เข้าถึงรู้ทันมันจะยืนเดินนอนนั่งหรือจะอยู่ที่ไหนๆก็มีสติพิจารณาอยู่อย่างนี้ว่า ได้ปฏิบัติตามธรรมนั้น เช่นเรารักลูก รักจนหมด มีความรักเท่าไรมอบให้หมด รักผู้อื่น รักคนอื่นก็เหมือนกัน เขาเรียกว่าคนเห็นปลายข้างเดียวไม่รู้จักอนิจจังทุกขังอนัตตาเมื่อเรารักก็เหลือไว้เผื่อชังบ้างเมื่อชังก็เหลือไว้เผื่อรักบ้างเราต้องรู้ทันอารมณ์ อยู่เหนืออารมณ์คนหลงอารมณ์ก็คือคนหลงโลกคนหลงโลกก็คือคนหลงอารมณ์พระพุทธองค์ที่ได้รับการยกย่องจากพุทธบริษัทว่าเป็นโลกวิทูผู้รู้แจ้งโลก ก็เพราะพระพุทธองค์รู้อย่างนี้เรามาฟังธรรมก็เพื่อให้ตัวเราเป็นธรรมมีธรรมอยู่ในใจไม่หลงโลกหลงอารมณ์เป็นผู้เข้าถึงธรรมจึงจะมีความสุขความสบาย


อันผลไม้มีรสหวาน ภูเขามีป่าไม้เขียวชะอุ่ม เกิดความชุ่มชื่น เยือกเย็น ย่อมเป็นที่พึ่งอาศัยของสัตว์และมนุษย์ พระอริยสงฆ์มีความดีทางกาย วาจา ใจ ตรง และตรงต่อศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อเราปฏิบัติดี คือชอบกาย ชอบวาจา ชอบศีล สมาธิ ปัญญาเมื่อเราปฏิบัติตามก็ได้ชื่อว่าถึงพระสงฆ์แน่นอน


เราเกิดมาเห็นเขาทำเราก็ทำ ไม่รู้จักผิดถูก รับศีลก็ว่าตามพระบอก ไม่ทราบว่าคืออะไร เมื่อก่อนนี้พวกเราชาวบ้านพากันทำกระทงหน้าวัว เอาข้าวดำ ข้าวแดง กล้วย อ้อยมาทำพิธีส่งผีป่าหนี แต่ผีบ้านไม่มีส่งสักที เวลาเจ็บไข้ได้ป่วยก็ สาธุ! ขอให้คุณศีลคุณทานช่วยคนเอากายเข้าวัดแม้จะนั่งใกล้พระแต่จิตใจอยู่ไกล ทำอย่างนี้สัตว์ต่างๆ หมู หมา เป็ด ไก่ มันก็เอากายเข้ามาได้ มันจะไม่เข้าถึงธรรมเหมือนกัน
หรือ


การเข้าวัดมาหาพระแต่อย่าติดพระควรเข้าถึงธรรมซึ่งเป็นหลักของใจ เมื่อมีศีลชื่อว่าเป็นคนดี พวกวัวควายเราหัดได้ ไม่นานก็ใช้งานได้ คนเราหัดตั้งนานยังใช้ไม่ค่อยจะได้ ยังเป็นสัตว์อยู่ เพราะมันหนามาก เราต้องพิจารณาให้ลึกๆ การรักษาศีล ฟังธรรม จะทำให้เป็นผู้พบความสุข แต่เราเห็นว่ามันยาก ทำตามก็ยาก เพราะเรายังไม่พร้อมพระให้บุญขณะที่เรากำลังเป็นๆมีชีวิตอยู่ยังไม่รับคอยจะรับและเห็นว่าเหมาะเวลาตายแล้วเพราะเรายังไม่เข้าใจลึกซึ้งยังหลงของที่ยังมีอยู่



วัวควายอ่านหนังสือไม่ออกก็น่าให้อภัย เป็นพวกอบายภูมิต่ำๆ ต้องพูดกันด้วยไม้ ด้วยแส้ ต้องตีต้องเฆี่ยน พระพุทธองค์สอนศีลธรรม ไม่ได้สอนแก่สัตว์เดรัจฉาน ท่านสอนสัตว์มนุษย์เรานี่เอง เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์ นึกว่าเป็นของง่าย คิดว่าเป็นของง่าย คิดว่าตนเองจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์เสมอไป เพราะความหลงคนหนุ่มคนสาวยิ่งหลงในรูปเสียงกลิ่นรสอยู่มากวันหนึ่งๆต้องส่องกระจกดูหลายครั้งเพราะนึกว่าตนเองยังสวยแต่หารู้ไม่ว่าร่างกายมันเปลี่ยนแปลงไปทุกวินาที


การเข้าถึงธรรมนั้นย่อมทำให้กาย วาจา ใจ เป็นสุขสบาย เราไม่ทำอันตรายเขา เขาก็ไม่ทำอันตรายเรา คนอื่นๆก็ไม่ทำอันตรายแก่กันและกัน โลกนี้ยิ่งมีความสุขเพราะไม่เบียดเบียนกันแต่เราไม่เห็นตามความเป็นจริงของไม่ดีก็ว่าดีของไม่งามก็ว่างามของสั้นก็ว่าของยาวของไม่ยั่งยืนก็ว่ายั่งยืน ผู้สอนต้องหาอุบายมาสอนจนเหนื่อยอ่อน


เราเกิดมาแล้วต้องพิจารณาให้มากๆ เห็นเขาทำนาบนดิน ตัวเองก็คิดว่าจะทำได้ เขาทำไร่บนดินก็เช่นกัน แต่ว่าดินนั้นมันต่างกัน ที่ดินเรากับที่ดินเขาที่ทำไร่ย่อมมีลักษณะแตกต่างกัน ผู้จะทำต้องเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องดินนี้ แต่ก่อนเราทำบุญอุทิศ นิยมทำต้นดอกผึ้ง ทำแล้วต้องมีของเสมอกัน มีสุราอาหารและของที่ต้องผลาญชีวิตสัตว์อื่นๆ ทำแล้วคิดว่าจะได้บุญ เหมือนลิงถวายรวงผึ้งแก่พระพุทธเจ้า แต่ลิงป่ากับลิงบ้านทำบุญต่างกัน ตัวหนึ่งไม่ได้ฆ่าเอาเนื้อมาทำบุญ แต่พวกหนึ่งฆ่าเขาเอามาทำบุญ มันจึงมีผลต่างกัน ลิงป่าทำทานแล้วไปสวรรค์ แต่ลิงบ้านทำแล้วไปนรก เพราะความหลงเข้าใจผิด



การพิจารณาร่างกายพิจารณาถึงความตายจะเป็นการผ่อนคลายความโลภความโกรธและความหลงลงได้บ้าง เพราะเรากลัวตายจึงไม่ค่อยพิจารณากัน ถ้าใครพูดถึงความตายก็ห้ามไว้ ฉะนั้นพวกเราจึงพากันเข้าแถวเดียวกัน ตายอยู่อย่างนี้หลายพันชาติ ธรรมะเป็นของเยือกเย็นทำใจให้สงบส่วนเงินทองข้าวของเป็นของร้อน มีแล้วก็อยากซื้อสิ่งนั้นสิ่งนี้ทำใจให้เกิดความวุ่นวายมีทุกข์ แต่ศีลธรรมนำโลกให้สะอาด เบา สบาย ขนสัตว์ออกจากเพลิงกิเลส เพลิงทุกข์ ศีลคือความสะอาด ธรรมะ คือการขนออกจากของสกปรก เพราะตามธรรมดา เราเมื่อดีใจก็คอยความเสียใจตามมาเสียใจก็คอยความดีใจตามมา มันกลับไปกลับมาอยู่อย่างนี้


เราเกิดมาแม้ยังหนุ่มสาวก็อย่าประมาท คิดว่าตนยังไม่แก่ ควรพิจารณาถึงความตายเอาไว้บ้าง ความจริงแก่มาตั้งแต่เราเกิดทีแรก เหมือนกับคนหิวกินอาหารมันก็เริ่มอิ่มมาตั้งแต่คำแรกนั่นแหละแต่คนมีความหิวมากกินด้วยความโลภจึงมองไม่เห็น คิดว่าตนยังไม่อิ่ม เช่นคนมีผมแซมขาวปนดำ ใกล้ความตายเข้าไปทุกวัน เหมือนกับเรือที่จวนจะล่มสู่ก้นแม่น้ำนั่นเอง ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ตายทั้งนั้น เป็นคนใกล้ความเป็นเทวดาหรือเปล่า? เราพิจารณาบ่อยๆจะเกิดความรู้ จะทำให้ตนมีความสุขความสบาย ปราศจากความเดือดร้อนทั้งกายและใจ

ได้แสดงธรรมมาพอสมควรแก่เวลา ขอยุติไว้เพียงเท่านี้ เอวัง

คติธรรมของพันท้ายนรสิงห์

เสียชีพ อย่าเสียสัตย์

มีความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ เรียกได้ว่าเป็นคนที่มีสัจจะ

มีวินัยในตนเองเพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวม เพื่อไม่ให้คนอื่นเอาเป็นเยี่ยงอย่าง ตามอย่างมงคล32

มีอิทธิบาท4อยู่ในใจ คือฉันทะ รักในหน้าที่ เต็มใจทำหน้าที่นั้น วิริยะ ไม่ย่อท้อในการทำงานหรือหน้าที่นั้น จิตตะ เอาใจใส่ในหน้าที่ที่ได้รับ วิมังสา

คือ รู้ในหน้าที่นั้นๆ

 

สวัสดียามสายครับ ญาติธรรม ชมรมคนรักพี่หนุ่มเมืองแกลง ทุกๆท่าน

 

ดีครับมายังก็ไปยังงั้น มาดีไปดีครับมาร้ายก็อัดเต็มๆข้อ ผมก็ไม่เข้าใจนะคนสมัยนี้ไม่มีอะไรทำรึไง ต้องคอยจับผิดชาวบ้านชาวช่อง ไม่รู้ได้อ่านถึง10 หน้าในนี้รึเปล่า ถ้าเค้าอ่านจริงๆผมว่าทัศนคติคงเปลี่ยนไปแน่นอน เบื่อพวกที่ชอบโชว์อ๊อฟ จริงๆแล้วถ้ามีปัญหาหรือเครียดเรื่องต่างๆลองสิครับอ่านไปเรื่อยๆจนครบทุกหน้ามันใช้เวลาก็จริง แต่คุณยังจะได้สมาธิ ได้สติ ได้ความรู้ สามารถเอาไปแบ่งปัน เพื่อนๆญาติๆได้เป็นอย่างดี ซึ่งผมก็ทำมาแล้ว แนะนำพ่อแม่พี่น้องตลอดเรื่องการคล้องพระจากตารางปรับธาตุของพี่ๆที่ทำไว้ โอ้ยอีกหลายอย่าง จนแม่ถามกลับมาว่านี้เป็นหมอดูตั้งแต่เมื่อไหร่ 555+

 

***
เขาคงเกรียนผิดกระทู้จนเคย หรือมีปัญหาในใจอะไรบางอย่างนะครับ....คงเข้าใจจุดประสงค์ของกระทู้นี้ผิดไปบ้าง....อภัยให้เขาเถอะครับ

...ผมว่านะพี่หนุ่มซึ่งเคยผ่านหลักสูตรรบพิเศษ RECON คงประเมินได้เรื่องขนาดหัวกระสุน...ผมเองก็เป็นอดีตลูกประดู่บั้งคว่ำคนนึง ไม่เคยเรียนรบพิเศษ อาวุธประจำตัวก็ .38 และ 11 มม(แน่นอนว่าต้องเคยยิง 9 มม.,.357 หรือ .22 มาบ้าง)....ผมก็ว่าผมมองออกในขั้นต้นนะว่า หัวกระสุนแบบนี้เป็นขนาดอะไร....ส่วนในเรื่องพิสูจน์หลักฐานโดยละเอียดก็อีกเรื่อง...

...ว่ากันเรื่องธรรมะและพระเครื่อง รอฟังประสบการณ์ที่มีคุณค่าดีกว่าครับ...เรื่องเกรียนแค่นี้เป็นแค่น้ำจิ้ม