พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

เหมือนสมัยเรียน

ดูจากภาพแล้ว นึกถึงตอนสมัยเรียนเลยครับแกงค์ผมก็แบบนี้แหละครับ ลุยไหนลุยนั่นไม่หวั่นแม้วันเมามากครับ ฮ่าๆๆๆ แม้กระทั่งบนเขาบนดอยก็ยังมีน้ำแดงและ35ดีกรีไปด้วย วู้ๆๆๆ ส่วนรูปสมัยผมเป็นกล้องฟิลม์ครับ ต้องกลับรื้อหาเอามาถ่ายภาพลงให้ชมกันอีกทีครับไม่รู้ว่าจะหาเจอหรือเปล่าด้วยเพราะว่านานมากๆๆๆๆตั้งแต่ปี 2539-2540 นู้นแน่ะครับ ย้ายบ้านตั้งสองบ้านแล้วด้วย....

 

เห็นแล้ว...นึกถึงบรรยากาศ ออกค่ายอาสาพัฒนาเด็กและเยาวชน ปี 2534 ที่ภูเรือ ครับ....นานแสนนานจริงๆ......

อ่ะ....แนะนำที่เที่ยวบ้าง...ส่วนตัวผม...อยู่กับบรรยากาสแบบนี้อยู่ทุกๆวันครับ...
ถ่ายเมื่อวันจันทร์ที่ 13 ธค. 2553 นี้เองครับ...มองทุกวัน...สบายๆ....
แบ่งปันภาพแห่งชีวิตสัมผัสของผม...

 

เที่ยวแบบนี้สะใจดีครับ ไม่ต้องมีคอนกรีต ไม่ต้องมีบังกะโล ไม่ต้องมีโรงแรม สะใจดีครับ ไกลแสงสี ไกลความวุ่นวาย เจอแต่ต้นไม้ สดชื่นครับ

 

จัดพาโนรามา จัดหนักจริงๆครับ อิอิอิ ท่องเที่ยวๆๆ ปีใหม่ ภูเรือสุดยอดครับ อากาศดีครับ เย็นกันทั้งปีเลย ไปมาประมาณ สี่ครั้งแล้ว แต่ก็ยังอยากไปอีกครับ เมืองในฝันเลยครับ แนะนำนี่เลย ห้วยกระทิง กินข้าวบนแพ โดดน้ำ ภูเขาล้อมรอบ แล้วก็แวะไหว้ศิษย์หลวงปู่ชอบ ท่านชื่อหลวงพ่อขันตี ยังแอบมีการทำบุญแอบแฝง แต่ก็เมาเละเหมือนกัน เบียร์ ล้วนๆ

 

ฮ่าๆๆๆๆ.....ตั้งใจประกบกับวัวใช่มั๊ยครับ....(ล้อเล่นๆ)....
แม๋...เห็นหน้าคุณนันแล้ว....ผมรู้สึกตัวเองแก่ชรามากมายเลยครับ....ฮ่าๆๆๆๆ
ให้ไปลุยบรรยากาศแบบนี้แล้ว...แข็งตายเลย ฮ่าๆๆๆๆ

 

ภาพแห่งความหลัง....หาให้เจอ และเก็บไว้ดีดีนะครับคุณตี๋ คุณนัน.....
ผมเอง...สมัยเรียนมหาลัย...ลุยภูเรือ ภูหลวง ...ติดอยู่บ้านเพื่อนทั้งนั้นเลยครับ...ไม่เคยคิดเก็บไว้เอง....
พอนึกถึงอีกที...สงสารเพื่อนครับ...มันเองก็คงหาไม่เจอแล้วเหมือนกัน...แก่ไปตามๆกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

 

เห็นบ้านหลังนี้แล้ว....นึกถึงเพื่อนที่วังสะพุง.....
มันบอกว่าปลูกบ้านเล็กๆไม้ทั้งหลัง...แต่เสาทำด้วยไม้ทั้งต้น...ตรงข้ามโรงพยาบาล...
คิดว่าหลังนี้ซะแล้ว...ดีนะที่เห็นป้าย"พิพิธภันฑ์ฯ" ฮ่าๆๆๆๆ.....

 

ตั้งใจครับ เห็นว่าธรรมชาติดี ก็เลยประกบหน่อยครับ 555+ อยู่เมืองคอนกรีตไม่ค่อยได้เจอครับ ไม่กล้าเข้าไกล้ด้วย

ส่วนเรื่องหน้าผม ผมเคยแวะซื้อของข้างทางคุยกับแม่ค้า เขาเรียกผมไอ้หนู๋ ผมก็เลยให้เขาเดาอายุ เขาเดาได้ปลื้มใจครับ เขาบอกว่า ไม่น่าจะเกิน 21 ผมยิ้มเลยครับ 555+ ขอโม้หน่อย

ปีนี้คงไม่ได้ไปไหนแล้วครับ คงนอนอยู่ลพบุรีช่วงปีใหม่ วันเกิดพอดีครับ ว่าจะไปทำบุญ ซักหน่อย

 

เก็บความทรงจำมาฝากครับผม ถ่ายไว้ที่เกาะสมุยเมื่อ2ปีก่อนครับผม

 

ทะเลก็มีชีวิต...ทะเลก็มีหั้วใจ ... ไปเที่ยวทะเลกันมั๊ย ไปดำดูประการัง

มีทะเล ภูเขา น้ำตก ยังขาดอะไรอยู่ ทุ่งทานตะวันก็มี ใครมีอะไรมาแชร์บ้างครับ หรือจะเอาฝีมือมนุษย์ เช่น เขื่อน 555+ เที่ยวเมืองไทย ไม่ไป ไม่รู้

 

ฮ่าๆๆๆ....สวยจังครับ...
ซักวันหนึ่ง...คงได้ไปชมพระอาทิยต์ขึ้นที่สมุยครับ....

 

ตั้งใจลงรูปมาให้ชมครับผม ปีใหม่นี้เผื่อได้มากันยกทีมครับผม

 

อ่ะ....ชีวิตบ้านๆ...พิ้นๆ....หนองสะเดา
คนใส่หมวกแก็บที่กำลังจับปลาอยู่กลางบ่อ...มิใช่ใคร...ผบ.บ้านครับ ฮ่าๆๆๆ

 

ท่าน ผบ ลงพื้นที่เองเลยนะครับผม

 

มุมสบายๆ...สไตล์พื้นบ้าน...สุพรรณบุรี...
ก็สุขไปอีกแบบนะครับ....ถิ่นกำเหนิดของท่านผู้เฒ่าฯ.....

 

ผมเคยตกปลา 1 ครั้งถ้วน ใช้เบ็ดฝรั่ง ตะขอพวง มีรอบๆเลยครับ ติดมา 3-4 ตัว เลยในครั้งเดียว ที่เขาสอยดาว จ.จันทบุรี มันยังติดตาผมอยู่เลยครับพี่เกรียง เหมือนผมทำบาปมาก ทั้งที่ปล่อยกลับไปแล้ว สงสารมัน แต่ก็กินปลาน่ะ 555+ แต่มันคาใจจนทุกวันนี้ ตกปลาเมื่อประมาณเรียนปี2 ปี 47 หน้าหนาว นึกถึงทีไรมันเสียใจทุกที เนื่องจากไม่เคยตกปลา จับปลา ทำตามเพื่อนมันพาไปดำน้ำยิงปลา ด้วยปืนฉมวก

แต่ไม่ได้ต่อว่าพี่เกรียงน่ะครับ เข้าใจว่าเป็นวิถีพื้นบ้าน ผมแค่แชร์ประสบการณ์เฉยๆครับ แล้วผมก็ไม่เคยตกปลาอีกเลย ทำใจไม่ได้ครับ แต่ก็ไปเจอหลวงพ่อบนเขาสอยดาว ท่านอยู่รูปเดียว มอบขี้เหล็กไหลให้ผม แต่ผมรักษาไม่ได้ หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เที่ยวแล้วยังได้ของขลัง แต่รักษาไว้ไม่ได้อีกแล้ว 555+

 

ลูกคนสุดท้องของท่านผู้เฒ่านะครับ (ลูกหลงด้วย).....เกิดมาไม่เคยทำไร่ทำนา...พอเจอกิจกรรมเปอะๆแบบนี้....เลยชอบเป็นชีวิตจิตใจ....ต้องตามใจท่าน ผบ.ครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

 

ขออนุญาติท่านประธานกระทู้ครับ ผมขอประท้วงให้ท่านนำสมาชิกกลับเข้าหัวข้อโดยด่วนครับ ก่อนที่สมาชิกทั้งหมดจะโทร.นัดกันไปเที่ยวแล้วไม่ยอมโพสภาพพระเครื่องครับ....ฮ่าๆๆๆๆ
ผมเปิดญัตติด้วยผ้าธงกาสาวพัสกส์ของหลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน ที่เรียกได้เต็มปากว่าท่านนั้นกราบไหว้ได้สนิทใจจริงๆครับ

 

ฮ่าๆๆๆๆ....วิจารณ์ได้ครับ ไม่โกรธๆ......
การยึดศีล 5 ไว้ได้...เป็นเรื่องที่น่ายกย่องครับ....

ผมเอง...ลูกแม่น้ำโดยกำเหนิด...สังหารปลา กุ้ง ปู...เป็นเรื่องปกติของชีวิต....
นี้ก็ตั้งใจขุดสระไว้เลี้ยงปลากินในไร่ที่พระบาทครับ...เพราะเลือกที่จะกินอยู่แบบพอเพียง...กะไว้เลี้ยงเพื่อนๆที่มาเยี่ยมมาหาด้วยครับ....
แนวไผ่ขวามือของภาพนะครับ...คือเป้าหมาย...ขนาดกว้างสัก 2 งาน ลึก 2 เมตร...พอเลี้ยงปลาได้พอกินสบายๆครับ...
ใช้เบ็ดไม่ไผ่นะครับ...ฮ่าๆๆๆๆ

แปลงนี้ 22 ไร่เศษครับ....ติดทางหลวงหมายเลข 3334 กม.2....

 

ฮ่าๆๆๆๆ.....ตามนั้นเลยครับคุณตี๋.....
แม๋...เปิดประเด็นด้วยหลวงปู่ชื้น วัดญาณเสน...ต้องโทรไปทวงเหรียญที่เพื่อนสนิทศิษย์หลวงปู่เคยรับปากไว้....ปีใหม่ผมคงได้เหรียญหลวงปู้จากสายตรงคนในพื้นที่มาครอบครอง....

ขอบคุณคุณตี๋มากครับ...ที่เปิดประเด็นนี้ หักมุมผม.....ฮ่าๆๆๆๆ
พระเข้าเลย....ฮ่าๆๆๆๆๆ