สีสัน..อินเดีย

​

​

​

.....สืบเนื่องจากการเดินทางจาริกบุญในปีต่าง ๆ เป็นแรงบันดาลใจให้คิดว่า..การนำเสนอ..จาริกตามรอยบาทพระพุทธองค์..เป็นสิ่งที่ควรกระทำเป็นพุทธบูชา..จึงได้เกิดกระทู้

อินเดียแดนพุทธภูมิ : ดินแดนแห่งศรัทธา


....และยังระลึกถึงว่าการเดินทางในประเทศอินเดียนั้น..มีเรื่องราวและสิ่งที่ประทับใจมากมาย..จนคิดว่าไม่มีความลำบากประการใดในการอยู่ในประเทศอินเดีย ในระยะเวลา ๑๐ วัน..ที่ต้องทั้งเดินทาง...สวดมนต์ และปฏิบัติภาวนา....

....สีสัน..อินเดีย..

....จึงจะเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความประทับใจที่เกิดขึ้น ระหว่างจาริกบุญตามรอยบาทพระศาสดา..ไปกราบสังเวชนียสถานทั้ง ๔ ตำบล..อันเป็นสถานที่พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย..ควรได้ไปกราบไหว้บูชา..แม้เพียงครั้งหนึ่งในชีวิต..
....คงจะเขียนได้รวดเดียวไม่ได้แน่..จึงจะค่อย ๆ ลำดับสิ่งที่พบเห็นต่าง ๆ ในหลายแง่มุม..ในหลายประเด็น ในหลายโอกาสเวลา..และในหลายความรู้สึกทั้งของตัวเองและผู้ร่วมจาริกบุญทั้งหลายค่ะ....

 

อนุโมทนาด้วยค่ะ รออ่านอยู่ถึงจะเคยไปมาแล้วก็ยังอยากที่ได้
ทบทวนความทรงจำ ที่ดีๆและอยากท่ีจะย้อนรอย ไปกราบสถาน
ที่ศักสิทธิ์นี้อีกสักครั้ง

 

ยินดีค่ะ..ถ้าจะช่วยกันเขียนและลงรูปด้วยก็ได้นะคะ..
ให้ท่านที่ได้เข้ามาอ่าน..อนุโมทนา..ได้รับอรรถรสด้วยกันค่ะ

 

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1444112/[/MUSIC]​

 

อนุโมทนาด้วยจ่ะ พี่ตุ่ม

อยากไป อยากไป อยากไปบ้างจังงงงง.............

 

รอน้องสร้อยอยู่เหมือนกันจ๊ะ..
ไว้เราไปกันปีหน้า..นะ..นะ..

 

ง่ะ สงสัยเก็บตังก์ ไม่ทัน.....อิ อิ....

 

(ดวงอาทิตย์..๑๖ มีนาคม ๒๕๕๔..อินเดีย)
​

...การเดินทางเริ่มต้นเมื่อ..เครื่องบินออกจากสนามบินสุวรรณภูมิ เวลาเมืองไทย ๒๐ .๓๐ น. เป็นการเดินทางครั้งแรกในจำนวนสี่ครั้งที่เดินทางในตอนกลางคืน..ฟ้ามืดมาก..แต่พอเครื่องบินอยู่เหนือเมฆเห็นดาวเต็มไปหมด..ก็แปลกไปอีกแบบค่ะ..

...และไม่ว่าจะเป็นการเดินทางในครั้งไหน ๆ พี่ไทยที่แทบจะเหมาลำไปแสวงบุญส่วนใหญ่..จะทำให้ทั้งแอร์โอสเตส และสจ๊วตปวดหัวทุกครั้งไป..เพราะไม่นั่งตามเลขที่นั่งที่ระบุในบัตรขึ้นเครื่องบิน..(ฮา..คนที่อยากนั่งด้วยกัน แยกไปอยู่ต่างหากก็ไม่ยอมกัน..ถ้าเป็นกลุ่มคนไทยด้วยกันเอง..ก็หยวน ๆ กันไป..แต่ถ้าเจอชาติอื่น ๆ ก็วุ่นละครับ)..นี่เป็นบทเรียนของการซื้อตั๋วเครื่องบิน และการไปเช็คอินก่อนออกเดินทาง..ที่เวลาคนมากแล้วบอกว่า..ชั่งเถอะ..

.....คณะของเราถึงสนามบินโกลกัลตา เวลาประมาณ ๒๓.๓๐ น.เวลาในประเทศอินเดีย..ซึ่งจะช้ากว่าเมืองไทยประมาณชั่วโมงครึ่งค่ะ..เพื่อความไม่ประมาทก็เลยต้องตั้งนาฬิกากันใหม่..หาไม่แล้ว..เราก็จะโวยวายว่า..."ดึกจัง" อ่ะ....ขนกระเป๋าและสัมภาระต่าง ๆ ..ขึ้นรถแล้ว..มีเสียงคุยและเสียงของพระวิทยากร..พระอาจารย์มหาจูม อุทธา..ท่านกล่าวทักทายและแนะนำรายละเอียดในการเดินทาง.."คืนนี้เราจะเดินทางกันทั้งคืน..นะโยม..จะถึงพุทธคยาราว ๆ สามโมงเช้า"..เสียงโวยมาจากด้านท้ายรถ..ทำไมมันนานขนาดนี้..ท่านอาจารย์"..พระมหาจูมท่านเงียบ..มีเสียงจากผู้ที่นั่งหน้ารถ.."ไม่มีคำตอบจากสวรรค์"...เสียงที่ปลอบใจต่อมาของพระวิทยากรก็คือ.."เดี๋ยวโยมก็หลับกันหมดแล้วหล่ะ.."

....แต่ความเป็นจริงคือ..คนที่มาครั้งแรกก็ตื่นเต้น..กับเส้นทางท่ามกลางความมืดมิดเมื่อออกจากตัวเมืองโกลกัลตา....มีเสียงกระซิบ.."เดินทางทั้งคืนเข้าห้องน้ำที่ไหนเหรอ"...มีเสียงกระซิบตอบ.."ไม่ต้องกลัว..เค้าไม่ให้ฉี่ราดหรอกน่า..ปวดแล้วบอกนะ.."

...กว่าจะได้เห็นอาทิตย์ที่แรกขึ้น..ในวันแรกของการเดินทางไปอินเดีย..จึงมีการจอดรถให้ทำธุระส่วนตัวที่สำคัญกัน..ดวงอาทิตย์ที่เราเห็นกันในวันแรกนี้จึงสวยสดงดงามอย่างที่เห็น..อากาศเย็นสบาย..ที่มองหาต่อมาคือร้านขายน้ำชาที่เรียกว่า.."กรัมจาย"...รสชาดดีมาก..ติดใจทุกครั้งที่ได้กินค่ะ..

(ร้านขายกรัมจาย..ข้างทาง..ระหว่างโกลกัลตา-พุทธคยา)



(สีสัน..หน้าร้านขายกรัมจาย..)



​

 

..โอ้โห..น้องสร้อย..อีกตั้งปี.รอด้ายยยย

 

​

ดอกไม้นี้สีส้มแดง..เต็มราว<WBR></WBR>ป่า..
ต้องจับตาดูให้ดี..สีสดใส.
อยู่จากโกลกาตาถึงคยาอันแสน<WBR></WBR>ไกล
เห็นคุ้นไหมว่าไป..ลองทายดู<WBR></WBR>.(จิ)​

...พอฟ้าสว่าง..ทุกคนเริ่มสนใจตัวเอง...ที่หน้าร้านกรัมจาย..มีห้องน้ำด้วย..ที่จริงต้องเป็นห้องส้วม..เรื่องห้องส้วมอินเดียที่ไม่เหมือนใคร ๆ ก็คือ.จะสร้างไว้ที่หน้าบ้าน เห็นชัดเจน..หรือว่าสร้างไว้ให้ผู้เดินทางใช้ก็ไม่แน่ใจค่ะ..ที่บ้านเค้าอยู่เป็นช่องแคบ ๆ ยาว ๆ และไม่เคยเห็นห้องน้ำห้องส้วมในบ้าน..

....สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นจาน..ที่ผลัดใบทิ้งทั้งหมด มีแต่ดอกค่ะ..สวยงามมาก..ดอกจานมีกลิ่นหอมด้วย..ลองค้นดูว่าเจ้าดอกจานนี้เป็นอย่างไร..

ชื่อ : ทองกวาว(จาน)
ชื่อสามัญ Flame of the forest, Bastard Teak
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Butea monosperma
วงศ์ : Leguminosae-Papilionoideae
ชื่อท้องถิ่น : จอมทอง(ภาคใต้),ทองธรรมชาติ ทองพรหมชาติ ทองต้น (ภาคกลาง),
กวาว ก๋าว(ภาคเหนือ),จ้า(เขมร),จาน(ภาคอีสาน)

ดอกจาน หรือ ดอกทองกวาว พบได้ตามที่ราบใกล้แหล่งน้ำ มีดอกสีส้มมองดูสีสดใส ซึ่งจะออกดอกช่วงหน้าแล้งระหว่างเดือนธันวาคม ถึงประมาณเดือนมีนาคม จึงถือโอกาสเก็บภาพมาให้ชมกัน
ลักษณะทั่วไป

เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่สูงประมาณ 10–15 เมตรง แตกกิ่งก้านไม่มาก พุ่มใบโปร่งใบเป็นใบรวม ประกอบด้วยใบย่อย 3 ใบ มีรูปร่างมนเกือบกลม ออกดอกเป็นช่อเรียงติดกันแน่นตามกิ่งตรงส่วนยอด เมื่ออกดอกมักผลัดใบทิ้ง ดอกมีสีแดงหรือสีแสด ออกดอกในระหว่างเดือนธันวาคมถึงมีนาคม

​

....สำหรับ “ดอก” ออกดอกเป็นช่อตามกิ่งเหนือรอยแผลใบและตามปลายกิ่ง ฐานรองดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปถ้วย ดอกมีลักษณะเป็นดอกถั่วขนาดใหญ่ มีกลีบดอก 5 กลีบ ดอกมีสีเหลืองถึงแดงแสด ว่ากันว่าดอกสีแสดเหลืองจะหายากมาก ขณะที่ “ทองกวาว” ออกดอกจะทิ้งใบจนหมดต้น และมีดอกเต็มพรึบไปทั่วทั้งต้น คล้ายกับต้น “ทองหลางด่าง” หรือ “ปาริชาต” ออกช่วงระหว่างเดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคม “ผล” มีลักษณะเป็นฝักแบน โค้งงอเล็กน้อย ฝักยาวประมาณ 10 - 12 เซนติเมตร กว้างประมาณ 2 - 3 เซนติเมตร เปลือกนอกสีน้ำตาลอ่อน ภายในฝักมีเมล็ดแบน 1-2 เมล็ดอยู่ที่ปลายฝัก
......พบขึ้นขึ้นกระจายทั่วไปตามที่ราบใกล้แหล่งน้ำในป่าเบญจพรรณ ที่ราบลุ่มในป่าผลัดใบ ป่าหญ้าหรือป่าละเมาะที่แห้งแล้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ
.....การปลูกนิยมปลูกลงในบริเวณกลางแจ้ง เนื่องจาก “จาน” ต้องการแสงแดดจัด และชอบดินร่วนซุย ถ้าปลูกเพื่อประดับบริเวณบ้านหรืออาคารควรให้มีระยะห่างที่เหมาะสม เพราะทองกวาวเป็นไม้ที่มีทรงพุ่มใหญ่พอสมควร อาจสร้างปัญหาให้กับผู้อยู่อาศัยได้ ขยายพันธุ์ ด้วยการตอนกิ่ง และเพาะเมล็ด โดยนำไปแช่น้ำเป็นเวลา 2 ชั่วโมง จากนั้นอีกประมาณ 10 วันเมล็ดจึงจะงอก

ประโยชน์

“ดอก” ต้มดื่มเป็นยาแก้ปวด ถอนพิษไข้ ขับปัสสาวะ ถ้าให้สีแดงใช้ย้อมผ้า แก้ไข้ ขับปัสสาวะ หยอดตาแก้ตาแดง
“ฝัก” ต้มเอาน้ำเป็นยาขับพยาธิ
“ยาง” แก้ท้องร่วง
“เปลือก” มีงานวิจัยพบว่า สารสกัดจากเปลือก ช่วยเพิ่มขนาดหน้าอกให้ใหญ่ขึ้น แต่จะลดจำนวนอสุจิ และใช้ทำเชือกและกระดาษ
“เมล็ด” บดผสมมะนาว ทาบริเวณผื่นคัน
“ใบ” ต้มกับน้ำ แก้ปวด ขับพยาธิ ท้องขึ้น ริดสีดวงทวาร
“ราก” ต้มรักษาโรคประสาท บำรุงธาตุใบตำพอกฝีและสิว ถอนพิษ แก้ปวด ท้องขึ้น ริดสีดวง เข้ายาบำรุงกำลัง
“ดอก” ถอนพิษไข้ ขับปัสสาวะ ให้สีเหลืองใช้ย้อมผ้า เมล็ด ใช้ขับพยาธิตัวกลม บดให้ละเอียดผสมกับน้ำมะนาวทาแก้คันและแสบร้อน
ที่มา :


..ไม่ทราบว่าในอินเดียใช้ชิ้นส่วนของต้นไม้นี้ทำอะไรบ้างค่ะ..(ลืมถามมาบอก..)..แต่ในเมืองไทยก็ไม่ทราบเหมือนกัน..ว่าใช้ทำอะไรกันบ้างค่ะ...เคยแต่ตอนที่เป็นเด็กเก็บดอกมาเล่นเปื้อนเสื้อ..แม่บ่นน่าดู..สีติดเสื้อซักไม่ออก...

 

เมื่อไรจะถึงคิวของหนูบ้างอ่ะ ง่า งือออ แง่งง

สาธุค่ะพี่ตุ่ม

 

สาธุค่ะ..เอาใจช่วยค่ะ..จะได้ไปอินเดียด้วยกัน
จิตที่ดีแล้ว..จะช่วยให้ได้ตามอธิษฐานค่ะ..

 

​

...ในหนังสือพาแม่เที่ยวอินเดีย..ที่เขียนโดย ดร.พระมหาพัน สุภาจาโร เจ้าอาวาสวัดไทยนาลันทาในปัจจุบัน ได้กล่าวถึง ดร.พระมหาไพเราะ ฐิตสีโล กล่าวเปิดโฉมประตูอินเดียไว้ว่า.....

อินเดีย........... คือแดนดินถิ่นพระเจ้า
อินเดีย........ มีหลายเผ่าหลายศาสนา
อินเดีย....... มีแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ชื่อคงคา
อินเดีย.............. มีภูผาหิมาลัย
อินเดีย............ คือที่สุดของที่สุด
อินเดีย....... คือเมืองพุทธอันยิ่งใหญ่
อินเดีย....... มีสาวสวยกว่าประเทศใด
อินเดีย........ ไม่แล้งน้ำใจจึงขอทาน
อินเดีย.......... คือที่สุดของปัญหา
อินเดีย.... คือแหล่งภูมิปัญญามหาศาล
อินเดีย..........คือบ่อเกิดศรัทธาธาร
อินเดีย.........คือสุสานอู่อารยะธรรม
​

​

พระวิทยากร..ท่านกล่าวขึ้นมาในรถ..หลายคนหาสมุด ปากกามาจด..หลายคนแอบจำ..หลายคนพอท่านอาจารย์พูดจบ..ให้พูดอีกรอบ ..อีกรอบ และอีกรอบ..สุดท้ายก็พบกันหลังไมค์ค่ะ...ตัวเองไม่ได้อยู่หลังไมค์ด้วย..เลยไม่รู้ว่า..ตกลงจำกันได้หรือเปล่า..และอาจได้รายละเอียดเพิ่มเติมด้วยค่ะ..​

 

อนุโมทนาด้วยครับ เป็นการเดินทางที่น่าติดตามมาก เข้ามาปูเสื่อล่วงหน้ารอชม :VO

 

ตั้งความปรารถนาไว้ จะต้องไปให้ได้สักครั้งในชีวิตค่ะ..พี่ตุ่ม..

 

ขอบคุณค่ะ..จะพยายามเขียนให้ดีที่สุดค่ะ

 

สาธุค่ะ..น้องเจง..
จะได้ไปถวายผ้าห่มพระพุทธเมตตา พระเจ้าองค์ดำ พระพุทธรูปองค์น้อยที่เวฬุวันค่ะ

 

ไปด้วยคนจิ แต่เค้าขอเก็บตังก์ค่าตั๋วเครื่องบินก่อนนะ..... 555+

 

สาธุค่ะ..เก็บตังค์หยอดกระปุกไว้ก่อนเน๊าะ..^^

เค้ารอจ้า..ได้ครบจำนวนเมื่อไหร่ ไม่รอแล้วนะ..555+

 

​