โดนขังวิญญาณ

อาจจะอ้วกเพราะกรรมที่ส่งผลตัวนี้กำลังจะหมดไปครับ ใครที่ไม่มีอาการ
แทรกจากภายในอาจจะเห็นว่าไร้สาระ แต่คนที่เป็นยังงี้น่าสงสารมากครับ ใคร
ไม่เจอกับตัวไม่มีทางรู้

อาการทั้งหลายเกิดเพราะกรรมเป็นเครื่องกำหนด ถ้าเรากำหนดความว่างตรง
จุดที่มองเห็นความว่างได้ กรรมก็จะไม่ส่งผลต่อจิตใจเราอีกต่อไป เราจะไม่ร้อน
รุ่มกลุ้มใจครับ ถูกครับถ้ากรรมใดส่งผลหนักกรรมนั้นก็หมดเร็วครับ

 

ใช้ได้ครับ สื่อถึงท่านให้ได้ถ้าเอามาติดตัวใว้ยิ่งดีครับ

 

กรรมผมคงมากมายจริงๆแหล่ะครับท่านจิโป นี่..ขนาดว่าวันนี้โล่งเบาโปร่งสบายไปเย่อะแล้วนะครับ ก็มีคนพยายามโจมตีอยู่บ่อยมาก....ผมก็กันไว้ได้อยู่ แต่พอเล่นเนต...ฟังเพลง
ออนไลน์แค่เพลงเดียว ดันมีคนส่งของเข้าตัวมาจนได้....คราวนี้ผมว่าเขาคงเอาจริงๆแล้ว
ล่ะครับ เพราะผมเห็นของเข้าทางตาที่สาม ใหลมาตันที่บริเวณหน้าผาก(เหนือคิ้ว) แล้วก็
ค่อยๆใหลย้อนกลับไปปิดกระหม่อม ลงมามาทางด้านหลังศรีษะ..ต่อมาต้นคอ แล้วใหลลงไปที่แผ่นหลังแล้วในตอนนี้ หลังจากนี้...ชีวตผมคงสุดๆอีกพอสมควร ขอบคุณครับท่านจิโป

 

ก่อนอื่นให้กำหนดแสงครับเอาแบบละเอียดไม่เอาแสงแบบสว่างจ้า แบบละเอียดเป็น
ยังไงก็เช่นว่าตามองที่ลูกแก้วในรูปแล้วใช้ใจมองที่รัศมีรอบๆขอบนอกของลูกแก้ว
จะเห็นความละเอียดของแสงด้วยใจ พอเห็นรัศมีก็หลับตาลง กำหนดแสงนี้ที่ละเอียด
นี้เอาใว้ในใจ ให้ค่อยๆขับไล่ความไม่ดีทั้งหลายในร่างกายออกโดยการใช้จิตกำหนด
แสงนี้ให้เพิ่มขึ้นจนเต็มร่างกายเรา

พอเแสงเต็มร่างกายเราแล้ว ให้มองที่ใจเรา ตัวที่กำลังมองแสงนี้มันว่าง มันโปร่งเหมือน
จะหมดหน้าที่ ก็มามองที่ความว่างตัวนี้ต่อ ซักระยะหนึ่งจนเราพอใจก็กลับมาดูที่แสงแล้ว
ก็สำรวจร่างกายเราทุกๆส่วน แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น แล้วก็แผ่ส่วนบุญขอให้อานิสงค์นี้ข้าน้อย
มีอานิสงค์แบบไหนขอให้ท่านทั้งหลายได้รับพร้อมกันไปด้วย

ทำบ่อยๆนะครับ รูปข้างล่างคือตัวอย่างของการมองครับ ถ้าชอบสีขาวก็หาสีขาวมาดู
ถ้าชอบสีแดงก็หาสีแดงมาดู แต่สีเหลืองจะติดตาที่สุดครับและพลังในลูกแก้วนี้ไม่ธรรมดา
เพียงพอที่จะฉุดดึงจิตท่านให้เข้าสภาวะได้ทั้งหมดทุกดวง พอเราสบายแล้วก็ขอให้อนุโม
ทนาบุญกับเจ้าของลูกแก้วที่อัดพลังใว้ให้เราได้ใช้กันครับ เราจะได้สุขใจที่ทำความดีใน
การตอบแทนบุญคุณของท่านทั้งหลายเหล่านั้นด้วย

ใว้คราหน้าจะหากระดาษพื้นหลังมาถ่ายใว้สวยๆ ตอนนี้ดูลายมือผมไปพลางๆ ก็ดูเฉพาะ
แสงนะครับอย่าสนใจลายมือผมเลย

 

เพิ่งกลับมาจากงานศพ สวดพร้อมกัน 3 ศาลา ฟังไม่รู้เรื่องเลย หุหุ

 

ดีใจจังอ่านทันแล้ว เนื้อหาสาระมากมาย ไม่มีความรู้ในเรื่องเหนือสิ่งที่เห็นด้วยตาเปล่าจึงค่อยๆอ่าน รู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้างค่ะ แต่ชื่นใจที่ทั้ง คุณ ainteerati เจ้าของกระทู้ และคุณ จิ-โป ได้สอดแทรกธรรมมะอยู่ตลอดไม่มีเบี่ยงเบน(ตามความรู้สึกของเรานะ) ฯน้องทีโอ และน้องศิลามณีก็น่ารัก สำนวนน้องทีโออ้อนๆน่ารักดี คุณจิโปก็เขียนได้น่าอ่านมีอารมณืแบบว่าอ่อนนุ่มและขำๆดี คุณ ainteerati ดูสุขุม และขอขอบคุณทุกๆท่านในกระทู้ด้วยค่ะขอให้มีควมสุขค่ะ

 

คุณจิ-โปค่ะ ต้องได้อ่านเรื่องของคุณKenzoo แล้ว ยากให้ลูกแก้วที่มีอยู่ ไม่ทราบว่าจะใช้ได้หรือเปล่าค่ะ เป็นของหลวงพ่อปรีชา วัดเขาอิติสุขโต หัวหินค่ะ ภาพลูกแก้วค่ะ

 

สวัสดีครับ ท่านเจ้าของกระทู้ ท่าน จิ-โป และทุกๆ ท่านเมื่อวาน เตรียมสถานที่จัดงานศพบ้าน ตา เหนือยมากๆ คืนที่ท่านเสียก็ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย ท่านหมด ลมหายใจ ประมาณ 21.40 น. ผมถือว่าตาได้ใช้กรรมในตอนเป็นมนุษย์หมดแล้ว ก่อนท่านจะหมดลมหายใจผมก็อธิฐาน ของบารมี ท่านๆทั้งหลายให้ตา หมดลมหายใจอย่างสงบและไม่ทรมาน ถือว่าท่านไปดีแล้ว

อีกเรื่อง เมือคืน ผมฝัน เห็นกลุ่มคนกลุ่มนึง นุ่งชุดขาว ผมขาวยาว กำลังนั่งอธิฐานจิต และมีหุ่นกุมารที่ท่าน อาจารย์ของเหล่าท่านนั้นสกดอยุ่ ด้วยความบังเอิญผมไปท่องคาถา เรียกลูกกุมาร ของผม ทำให้ กุมารของท่านเหล่านั้นตื่นและหลุดไป ซื้อท่านว่าเป้น กุมารที่ดื้อและซนมากอยากแก่การควบคุม แต่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรผม หนึ่งในลูกศิษย์ อาจารย์ท่าน นั้นมาคุยกับผม ท่านมีดวงตาที่ 3ตรงหน้าผากใหญ่มาก ขางตาท่านยาวขมับจดขมับอีกข้างหนึ่งเลยทีเดียว ท่าน ดูจิตให้ผมว่าเป็นอะไรมาเกิด แล้วท่านก็พดว่า ผมเป็น ฝุ่น ทำให้นึกถึง คำพูด ขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ว่า มนุษย์เราก็แค่ฝุ่นเพียงหยิบมือของท่านเมื่อเที่ยบกับจักรวาล แล้วท่านกำลังจะเอา สร้อยเครืองรางบางอย่างให้ผม ปรากฏว่ามันมีเหลือแค่ 5เส้น คงพอกับ จำนวนท่าน 5คน จึงไม่สามารถให้ผมได้

ปล. มีรูป แร่ สะเก็ดดาวมาให้ดูด้วยครับ เป็นของลูกพี่ลูกน้อง

 

[FONT=&quot]ภารกิจทั้งหมดปล่อยให้เป็นเรื่องของคนหนุ่ม ท่านเจริญพระกรรมฐานทรงฌานสมาบัติตายไปเป็นพรหม หนีบาปไป [/FONT]
[FONT=&quot]จำไว้นะลูกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]คนเราเกิดมาในโลกที่ไม่ทำความชั่วเลยน่ะไม่มี ถ้าเราจะชดใช้บาปมันก็ชดใช้กันไม่ไหว มีทางเดียวในกิจของพระพุทธศาสนาคือ หนีบาป การภาวนาให้จิตทรงตัว การคิดถึงคุณพระรัตนตรัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกรักของพ่อทั้งหมดต่างคนต่างได้อภิญญาสมาบัติ การทรงอภิญญาสมาบัตินี่ถือว่าเป็นคุณธรรมอันเลิศ ยากที่บุคคลอื่นจะพึ่งทำได้ [/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]คำว่าบุคคลอื่นหมายถึงบุคคลภายนอก แต่พราหมณ์เขาก็ทำได้[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อได้อภิญญาสมาบัติแล้ว จงรักษาอภิญญาสมาบัติไว้ให้ทรงตัว พยายามรวบรวมบารมี ๑๐ ประการไว้ให้ครบถ้วน พยายามตัดสังโยชน์ ๑๐ ประการให้หมด จรณะ ๑๕ ปฏิบัติให้ครบถ้วน มีพรหมวิหาร ๔ ให้ครบถ้วน ทรงศีลให้บริสุทธิ์ มีอิทธิบาท ๔ ทรงตัว เมื่อมีการทรงตัวดังกล่าวมานี้ ลูกรักของพ่อจะไม่ต้องเกิดอีกต่อไป การเกิดอย่างพระเจ้ามังรายที่เล่ามานี้ไม่เป็นเรื่อง [/FONT]
[FONT=&quot]ตอนนี้ไปนอนสบายอยู่ที่พรหม มองดูคนไทยสมัยพ่อขุนรามคำแหงยาวเหยียด ไทยด้านเหนือพ่อขุนรามคำแหงก็วางแผนดีเป็นมิตรกับพ่อขุนเม็งราย เป็นเพื่อนกันดี ฝ่ายใต้ตีไปจนถึงสิงค์โปร์ การตีคราวนั้นไม่ยากเพราะเป็นการรวมไทยที่พระพ่อขุนศรีเมืองมานไปวางรากฐานแห่งความสามัคคีไว้แล้ว รวมกันก็ง่ายเพราะคนไทยด้วยกันที่ขัดคอก็มีที่กระบี่เท่านั้นที่เขาสู้หนัก นอกนั้นไม่เสียเลือดเนื้อ ท่านก็นอนดูสบาย [/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาไม่ช้าไม่นานคนไทยเกิดแบ่งเป็น ๒ พวกซะแล้ว ไทยเชียงแสนก็ยังอยู่ดี แต่เกิดไทยอู่ทองขึ้นมาอีกแล้ว ท่านพรหมมังรายเห็นไทยแยกเป็น ๒ พวกแบบนี้มันก็จะกลายเป็นไม้เรียวหนามเป็นอัน ๆ ไม่ช้าไม่นานนักเขาก็จะหักทีละซี่ ๒ ซี่ ตอนนี้เห็นท่าจะไม่ดีซะแล้ว ลูกหลานไทยนี่มันไม่รู้จักประสานกัน ไม่มีความสามัคคี การบ้าลาภ บ้ายศนี่ มันเป็นของไม่ดี บ้าความเป็นใหญ่ มองมามองไปเกิดความรำคาญใจถ้าจะอยู่ไม่ได้ พอดีท่านท้าวผกาพรหมก็มาบอกว่า [/FONT][FONT=&quot]([/FONT][FONT=&quot]นี่ท่านปู่ท่านบอกนะ เล่าเรื่องของพระเจ้ามังรายมหาราชนะไม่ใช่ประวัติหลวงพ่อ พระเจ้ามังรายนี่ท่านเป็นคนขยันเกิดแต่คนอื่นก็อาจจะขยันเกิดอย่างพระเจ้ามังรายเหมือนกัน[/FONT][FONT=&quot]) [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผกาพรหมก็บอกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]นี่พ่อพรหมจ๋า ในฐานะที่ปรารถนาพุทธภูมิ พระพุทธศาสนาจะทรงอยู่ในประเทศไทย แต่ถ้าไทยยังแตกกันอยู่อย่างนี้เพียงใด พระพุทธศาสนาจะทรงอยู่ไม่ได้ เพราะถ้าไม่มีคนนับถือ ไม่มีคนปฏิบัติตาม พระพุทธศาสนาเกิดไม่ได้ ฉะนั้นท่านต้องกลับลงไปรวมไทยเดิมให้เป็นไทยตามเดิม[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]เอาอีกแล้ว ท่านองค์นี้ขยันเตือนจริง ๆ จะลงมาเกิดเองก็ไม่ลงมา จึงถามท่านว่า จะไปลงที่ไหนล่ะ [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผกาพรหมบอกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]โน่น ไปลงที่อู่ทอง ไปหาทางเข้าครองเมืองให้ได้ เป็นกำลังใหญ่ของเมือง อย่าเพิ่งเป็นพระเจ้าแผ่นดิน[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ถามว่า จะจัดใครลงไปบ้าง ท่านผกาพรหมก็บอก จะจัดเทวดา พรหม ลงมาช่วยพอสมควร แหมท่านผกาพรหมนี่มีหน้าที่จัดอย่างเดียว น่าจะแต่งตั้งเป็นประธานาธิบดีพรหมจัด ประเภทจัดให้คนอื่นเขาทำงาน แต่ตัวเองไม่ทำ[/FONT]

 

[FONT=&quot]น่ะ นี่ พอคุยละมายืนต่อว่า ท่านบอกว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]มันเป็นหน้าที่ของพระเจ้ามังรายเขา เขามีความปรารถนาอย่างนั้น ก็คอยบอกเขาให้ทำอย่างนั้น[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT]
[FONT=&quot]เป็นอันว่าพรหมพระเจ้ามังราย ก็ลงมาเกิดเป็นวาระที่ ๖ ในช่วงระยะเพียง ๒[/FONT][FONT=&quot],[/FONT][FONT=&quot]๐๐๐ ปีเศษ เกิดในเมืองอู่ทอง เขาให้นามว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ขุนหลวงพระงั่ว[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ตอนนี้ก็หาทางรวมไทยเข้าด้วยกัน ใช้วิธีการทั้ง ๒ อย่าง คือ รบด้วยอาวุธ และรบด้วยลิ้น การรบด้วยลิ้นถือว่ามีความสำคัญมากกว่าการรบด้วยอาวุธ เมื่อหาทางไปตีสุโขทัยเข้ามารวมกันไม่ได้ ก็เจรจาเป็นเพื่อนกันดีกว่า เพราะตอนนี้พระเจ้าอู่ทองสร้างกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ที่หนองโสนแล้ว [/FONT]
[FONT=&quot]ขุนหลวงพระงั่วเข้าไปหาพระเจ้าลิไท เจรจากันว่า [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]คนไทยเรานับถือพระพุทธศาสนา และเวลานี้ พระธรรมวินัยขององค์สมเด็จพระพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากระจัดกระจายไป เราควรจะรวบรวมพระธรรมวินัยให้เป็นหมวดหมู่ จะได้เป็นหลักฐานในการสร้างความดีของคนไทย[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]พระเจ้าลิไท ท่านก็เป็นคนดี บอก โอ[/FONT][FONT=&quot].[/FONT][FONT=&quot]เค[/FONT][FONT=&quot]. [/FONT][FONT=&quot]ด้วย ไม่ถือโทษโกรธเคืองที่เคยยกทัพไปตีท่าน ต่อมามีการนิมนต์พระสงฆ์ไปรวบรวมพระธรรมวินัย ใครรู้อะไร ใครมีตำราอะไร ก็มารวบรวมกันไว้ [/FONT]
[FONT=&quot]ต่อมาท่านก็คิดว่า ควรจะให้คนไทยรู้จักบาปรู้จักบุญ จึงนิมนต์พระสงฆ์มาร่าง [/FONT][FONT=&quot]“[/FONT][FONT=&quot]ไตรภูมิพระร่วง[/FONT][FONT=&quot]” [/FONT][FONT=&quot]ขึ้น การร่างไตรภูมิพระร่วงนี่ ความจริงพระร่วงไม่ได้ทำ ท่านเป็นเพียงศาสนูปถัมภ์ มีขุนหลวงพระงั่วไปร่วมกับบรรดาพระสงฆ์ที่นิมนต์มาด้วย เป็นการร่วมมือกันระหว่างสุโขทัย และกรุง[/FONT][FONT=&quot]ศรีอยุธยา[/FONT][FONT=&quot]และต่อมาก็ได้ร่วมกันอีกสร้าง[/FONT][FONT=&quot]พระพุทธชินราช[/FONT][FONT=&quot]สร้างพระพุทธชินสีห์[/FONT][FONT=&quot]และสร้างพระศากยมุนี[/FONT][FONT=&quot]ขึ้นมาเป็นมิ่งขวัญของเมืองไทย[/FONT][FONT=&quot]เป็นการแสดงสัญลักษณ์ว่าประเทศไทยจะทรงตัวอยู่ได้ด้วยเหตุ[/FONT][FONT=&quot]๓[/FONT][FONT=&quot]เส้า[/FONT][FONT=&quot]ด้วยกันคือ[/FONT][FONT=&quot]ชาติ[/FONT][FONT=&quot]ศาสนา[/FONT][FONT=&quot]พระมหากษัตริย์[/FONT]
[FONT=&quot]พระพุทธชินราช[/FONT][FONT=&quot]หมายถึง[/FONT][FONT=&quot]พระมหากษัตริย์[/FONT]
[FONT=&quot]พระพุทธชินสีห์ หมายถึง พระศาสนา [/FONT]

[FONT=&quot]พระศากยมุนี[/FONT][FONT=&quot]หมายถึง[/FONT][FONT=&quot]ชาติ[/FONT]
[FONT=&quot]การสร้างคราวนี้ก็เป็นหน้าที่ของ[/FONT][FONT=&quot]ท้าวโกสีสักกะเทวราช[/FONT][FONT=&quot]ให้พระวิษณุกรรมมาช่วย[/FONT][FONT=&quot]นี่ท่านผู้ใหญ่ท่านเล่าให้ฟังอย่างนี้นะ[/FONT][FONT=&quot]ถ้าใครไม่เชื่อก็ไปเอาคนตายมาถามดูก็แล้วกัน[/FONT][FONT=&quot]ต่อมาภายหลังขุนหลวงพระงั่ว[/FONT][FONT=&quot]ก็มีโอกาสเข้ารวมไทยให้เป็นไทยเดียวกัน[/FONT][FONT=&quot]เป็นอันว่าสุโขทัย[/FONT][FONT=&quot]กับกรุงศรีอยุธยาก็รวมเป็นประเทศเดียวกัน[/FONT][FONT=&quot]เรื่องทั้งหลายนอกจากนี้เป็นเรื่องของประวัติศาสตร์เขาเขียนไว้แล้ว[/FONT][FONT=&quot]ถูกบ้าง[/FONT][FONT=&quot]ผิดบ้าง[/FONT][FONT=&quot]เราจะมานั่งพูดเรื่องประวัติศาสตร์กันก็ไม่ดีจะกลายเป็นรือฟื้นหาตะเข็บ[/FONT][FONT=&quot]ดีไม่ดีเล็บจะไปทิ่มเอาเข็มเข้าไม่เกิดประโยชน์[/FONT]

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับเรื่องคุณตาของคุณเจต

 

ยินดีต้อนรับนะครับ..........

 

รบกวนถามคุณ จิ-โปครับ ไม่ทราบว่าคุณจิ-โปเคยนำคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้ามาเป็นคำภาวนาขณะนั่งสมาธิมั่งไหมครับ พอดีผมพยายามลองทำอยู่แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจว่านำคาถานี้มาเป็นบทภาวนาจะได้หรือเปล่า เพราะว่าตอนผมท่องมักจะต้องคอยกังวลว่าท่องผิดหรือถูกทุกที(คำภาวนายาวกว่าพุธโธ รู้สึกว่าค่อนข้างยากแต่อยากลองดูว่าถ้าทำได้ผลจะเป็นอย่างไรบ้างน่ะครับ)สมาธิเลยรวมตัวค่อนข้างยาก เลยอยากจะขอคำแนะนำจากคุณจิ-โปหน่อยน่ะครับว่าพอจะมีแนวทางในการภาวนะที่ถูกมั่งไหมครับ หรือถ้าคุณจิ-โปเคยมีประสบการณ์ ของคาถานี้อยากรบกวนช่วยเล่าไว้ให้เป็นวิทยาทานครับ ขอบคุณมากครับ

 

ขอบพระคุณมากที่ท่านเมตตาผม ลุกแก้วของท่านเป็นของวิเศษมากครับ ขอให้เก็บไว้ให้ดีๆ มีพลังงานในฝ่ายปราบคุณไสย์ได้ดีมาก ขอให้ท่านพรั่งพร้อมไปด้วยบุญบารมียิ่งๆขึ้นครับ

 

ท่านจิโปครับ ผมมานั่งไล่สเต็ปทบทวนดูแล้วนะครับ ดูเหมือนฝ่ายตรงข้ามเขาจะโจมตีผมทันทีนะครับเมื่อผมสวดมนต์...โดยเวลาสวดธรรมจักร..หรือเมตตาใหญ่ทีไร แสดงว่าการ
สวดมนต์มีผลต่อเขาแน่ๆ แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่เราไม่สามารถสวดมนต์ได้ตลอดเวลา และวิธีที่ท่านจิโปสอนมานั้น ผมคงต้องฝึกอีกสักพัก...
และที่ผมกำลังพินิจพิจจารณาอยู่ก็คือ...ถ้าผมใช้วิธีใดๆก็ตามแต่สามารถเคลียร์ไปแล้วในระดับที่น่าพอใจ(หมายถึงปลอดภัยแล้ว) ผมก็จะโล่งโปร่งไปสักพัก... แต่พอผมต้องมาเจอกับ
พี่สาว หรือแม่ของผม...อาการต่างๆก็จะเริ่มกลับเข้ามาอีก เขาจะโจมตีผมอีกแบบเต็มเหนี่ยว
ผมรู้สึกว่าบางทีคนที่โดนหนักๆอยู่น่าจะเป็นแม่หรือพี่สาวน่ะครับ แต่เนื่องจากว่าพวกเขาไม่เดินมาทางสายนี้ มุ่งแต่งานและเงินเสียเป้นส่วนใหญ่ ก็เลยไม่รู้ตัวและดูแลตัวเองไม่ได้....
ช่วงหลังๆมานี้อาการของแม่ผมจะเห็นชัดมาก แค่สังเกตุนี้เดียว...รู้เลยว่าตอนนี้แม่หนักแล้วนะ
แล้วพอผมเข้าไปช่วยท่าน การโจมตีเข้าทางตาที่สาม...ก็เริ่มอุบัติขึ้น ณ บัดนั้น
ท่านจิโปว่าเป็นไปได้ไหม๊ที่บางครั้งผมเคลียร์ของผมได้แล้ว แต่เมื่อต้องไปเจอกับคนที่ป่วยอยู่...การแลกสภาวะ(ปรับสมดุลระหว่างกันจึงเกิดขึ้น) ทำให้ดูเหมือนเราแก้ปัญหาไม่ได้...อีก
ทั้งการเข้าไปช่วยแม่ของผมนั้นมันก็คือการประกาศตัวเป็นศัตรูกับเขาโดยอ้อมๆ..

 

ใช้การได้ทุกลูกเลยครับ

 

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ เกิดแก่เจ็บตายต้องมีกันทุกคนครับ วันหนึ่ง
ก็ต้องเป็นคิวของเราเหมือนกัน ตายจากกันไปแล้วก็ให้เหลือแต่คุณความดีที่
มีต่อกันครับ ส่วนที่ไม่ดีก็อโหสิต่อกันครับท่านจะได้ไม่ห่วง

 

ผมเคยนั่งท่องทวนไปทวนมาพร้อมๆกับนั่งสมาธิก็ไม่เคยเข้าสมาธิได้ซักที
เขาเลยบอกว่าเมื่อเราสงสัยนิดเดียวว่าเราท่องผิดใหมมันก็เป็นนิวรณ์ตัวลังเล
สงสัยทันที การตรึกในคาถาก็มากเกินไปไม่สมดุลย์ ท่านให้ท่องแบบสั้นๆ
พุทโธ มาตอนหลังก็ไม่ท่องแล้วครับ ที่ท่านให้ท่องสั้นๆเพราะเราจะไม่เสีย
สมาธิในการที่จะมาคิดว่าท่องถูกใหม เพราะการนิ่งของจิตที่จะรวมได้นั้นมัน
เสียสมดุลย์ไปแว๊ปเดียวก็ไม่ได้

การจะให้มีสติมันเป็นแนวทางที่ยากครับ ถ้ารวมสติยากนั้นให้ดูที่กิเลสดีกว่า
คือนั่งดูใจเรา แล้วกิเลสตัวไหนปรากฏก็ดูมันไป นิ่งทำใจสบายๆอย่าบังคับ
ให้มันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ให้ดูเรื่อยๆแบบรู้เท่าทัน สติจะมาเองครับ

 

ท่านทำไม่ได้เราก็ทำให้สิครับ กำหนดแสงล้อมใว้ทั้งตัวท่านแล้วก็ทำเหมือน
เราทำกับตัวเอง หรือจะให้ดีก็กำหนดการปฏิบัติเราว่าวันนี้เราจะอยู่ในศิลห้า
สุขที่ใจจะไม่ทุกข์และขออุทิศบุญที่เกิดในวันนี้ให้คุณแม่ทั้งหมด กำหนดเป็น
วันๆไปครับ กรรมจะหายเร็วและช่วยท่านได้ครับ

 

ขอแสดงความเสียใจ ต่อ คุณเจต ด้วยนะครับ