งานประกวดพระเมืองไทยไร้คุณภาพ

หลายๆคนคงเคยส่งพระเข้าประกวด ก็คงมีทั้งผิดหวังสมหวัง อันนี้คงเป็นเรื่องธรรมดาของวงการพระเครื่องที่มีทั้งพระแท้พระเก๊ แต่วันนี้ผมอยากพูดเรื่องขั้นตอนการรับพระ ที่ต้องผ่านผู้รับพระ คนที่นั่งรับพระหลังจากที่เราซื้อกล่องใส่พระที่ต้องการประกวด ด้วยเงิน300ต่อองค์ แต่ขั้นตอนนี้ผมว่ายังไม่มีมาตราฐาน ผู้ที่ทำหน้าที่นี้บางครั้งแทบไม่มีคุณวุฒพอ จริงๆแล้วขั้นตอนนี้สำคัญกว่าขั้นตอนการตันสินพระเสียอีก ยิ่งพระประเภทเนื้อผง เครื่องราง ที่หาข้อสรุปยาก ส่วนมากพระจะถูกคัดออกเสียมากเนื่องจากพิมพ์ รูปทรง อาจไม่ตรงตามตำราเสียทั้ง100% แล้วการคัดพระในขั้นตอนนี้ ควรปรับความสมดุลย์เสียใหม่ด้วยการเอากรรมการตัดสินพระมานั่งรับพระ ค่าส่งก็ไม่น้อย300บาทต่อองค์ งานๆนึงรวมรายได้หลายล้าน ผมว่าน่าจะพอ จะได้ลดปริมาณพระแท้ที่เขี่ยออกเพราะคนคัดพระดูไม่เป็นดูไม่ขาด หลายๆงานเจอคนรับระดับเซียนเก่งกว่า ป๋อง สุพรรณ เสียอีก คือไม่จับกล้องมาส่องพระเลยแต่รู้ว่าแท้หรือเก๊ ที่เราเรียกว่าเซียนตาเปล่า และพระที่รับเข้าไปแล้วควรเป็นพระแท้ ที่ต้องเสียเวลารอพระคืน คือถ้าไม่รับคือเก๊ และถ้ารับคือแท้ แต่สุดท้ายไม่ตัดสินพระบางองค์ ซึ่งในวงการการประกวดพระที่มีผลประโยชน์ทุกด้าน ควรมีมาตราฐานทุกขั้นตอน

 

ไม่ว่างานประกวดพระเครื่องที่ไหนก็ไม่มีมาตราฐานทั้งนั้นแหละครับ

วงการพระเครื่องเป็นธุรกิจ100% ถ้าไม่โกหกตัวเองก็ลองถามใจตัวเองดูละกันว่าจริงไหม

โพสแบบนี้ผมคงโดนด่าแน่..555+

พระเครื่องที่อยู่ที่คอของคุณ คุณนึกถึงพุทธคุณของพระ

หรือราคาของพระมากกว่ากันครับ จริงไหมละ...

 

ผมคนหนึ่งที่ไม่เข้างาน เลยครับ

เพราะเรารู้ว่าพระของเรา บางองค์นั้นเป็นที่มาอย่างไร

ให้เขาสวดว่า "ไม่ชอบ" ทำใจไม่ได้ครับ ถ้าพระของเรานั้น "ชอบ" จริงๆ

ทำให้ผมเสียพระแท้ๆ ไปหลายองค์ครับ

นานาจิตรตัง ครับ

 

เห็นด้วยครับ เพราะส่วนใหญ่เลยนะครับ พรรคพวกเพื่อนฝูงที่ไปรื้อพระเอามาให้ดู คำถามแรกแท้ไหม คำถามที่2เล่นหากันเท่าไหร่(ถ้ามีราคาจะต่อด้วยคำถามที่3)คำถามที่3เอาไหมหรือมีที่ปล่อยไหมคำถามที่4 ดีทางไหนพุทธคุณเป็นไง ซึ่งบางคนส่วนมากซะด้วยจบที่คำถามที่3ครับ yimm

 

เรื่องจริงครับ งานประกวดพระ เเม้เเต่งานใหญ่ๆ จะจัดที่ไหน ก็ไม่มีมาตตราฐานครับ

เพราะ พระเก๊ ติดรางวัลชมเชย งานใหญ่ จัดโดยสมาคม ที่เขาบอกว่ามีมาตราฐานที่สุด เเถมนั่งรอ รับพระ ตั้งเเต่เช้า ถึงเย็น กับเป็นพระเก๊ซะงั้น เเล้วมาตราฐานวงการพระอยู๋ที่ไหนเหรอ . พระเก๊ยังติดรางวัลเลยครับ

โดยเฉพาะ พระ หลวงปู่ทวด นี่วงการมั่วมากครับ เหตุผลครับ พระที่กรรมการรับ เข้ากล่องไว้ ไม่เเท้เสมอไปครับ ถึงจะติดรางวัล ใช่ว่าพระนั้นจะเเท้ 100% พระที่คาบลูกคาบดอกกล่ำกลึ้งเเท้เก๊ กรรมการก็รับครับ เเล้วจะมารอคัดพระออกทีหลัง เเต่บางงานไม่ยอมคัดออก รับเข้ากล่องกันเเบบมั่วๆ จนพระเก๊ ของเพื่อน ผม หลวงปู่ทวด หลังเตารีด ติดรางวัลชมเชยครับ เเต่พระไม่เเท้ครับ ..

จำไว้เลยครับ งานประกวดพระที่ประกวดกัน คือจะทำยอดขาย กล่องใส่พระเเข่งกันครับ
ที่ไหนทำยอดได้มากก็จะได้จัดบ่อยขึ้นครับ


พระ ที่ได้รับใบประกันว่า เเท้ ออกให้ทางสมาคมต่างๆ ถึงจะติดที่ 1.2.3 ใช่ว่าพระจะเเท้เสมอไปนะครับ . ใบประกาศไม่มีความหมายครับ เป็นเเค่กระดาษครับ ที่สำคัญที่สุดคือองค์พระครับ ..เเละอิกอย่าง พระที่คุณ นำไปเซอร์ กันให้รับ รองว่าเเท้ ผมกล้าพูดได้เลยครับ ว่าพระเก๊ ก็หลุดไปเเท้เยอะครับ อย่างเซียนพระที่เก่งๆ จะเช่าพระต่อจากเราเขาไม่ดูไปประกาศหรอกครับ เขาดูกันที่องค์พระครับ ..

 

พระหลวงพ่อทวด

เซียนทางใต้เลยแบบหนึ่ง

ทาง กทม เล่นอีกแบบครับ

ผมมีความเห็นมานาน เคยเสนอหลายที่ ให้มีกฎหมาย ควบคุม เรื่องพระเครื่อง ให้เป็นคดี อาญา ( คดีแพ่งฟ้องกันเองได้อยู่แล้ว )

เคยอ่านของที่คุณ อดุลย์ เอามายังไม่ตรงใจ

ที่มีเจตนาคือ

๑) ควบคุมว่าต้อง ซื้อหา นำขาย นำเสนอ ในด้านการค้า ให้มีแต่ของแท้ ถ้าเก็ เป็นคดี อาญา สามารถแจ้งความดำเนินคดีได้ คล้ายแบบกฏหมายแรงงาน ( ค.ร.ส ) มีหน่วยงานที่คุ้มครองแรงงานได้ และทำงานได้ผล เจริญขึ้นเรื่อยๆ จะน่าประกอบด้วยคณะกรรมการจาก เจ้าหน้าที่คนกลางที่เข้าใจกฏหมาย บรรดาเซียนพระตัวจริง และ ผู้บริโภค ขบวนการนี้ ทำให้โปร่งใสขึ้นตรวจสอบได้ เพราะมีบันทึกการประชุม คนทั่วไปไปดูได้ แถลงการณ์ ผลประชุมใน เน็ต

เมื่อมีกฎคุม รายละเอียดจะพัฒนาไป ให้เหมาะแก่กลุ่มคน และน่า จะดีขึ้นเรื่อยๆเช่น ตัวอย่าง คนขายพระเครื่อง จะเหมือนขายของเก่า ต้องขึ้นทะเบียน ต้องมีใบอนุญาต ทำให้สามารถตรวจสอบได้ เพราะมีหลักฐานแสดงต่อเจ้าหน้าที่ และต้องรับผิดชอบ สินค้า ( สินค้าที่ซื้อขาย ) ในกรณีนี้ ว่าแท้ ไม่ซ่อม มีการจ่ายภาษีให้รัฐ ( อาจจะต่ำมาก แบบภาษาโรงเรือน หรือ ภาษีเทศบาล เงินแบบประกันสังคม ขึ้นอยู่กับขนาดของการซื้อขาย ส่วนการหลีกเลี่ยงถ้ามี ก็มีทุกวงการ เป็นเรื่องของการหลีกเลี่ยงกฎหมาย )

เราไปซื้อพระเครื่องรางของเขา เงินเราต้องแท้ ถ้าเงินเก็ เราเข้าคุก ตรงๆ ง่ายๆ มีกฏหมายคุ้มครอง เรามีปัญหา จะเข้าคุก แต่ คนขายพระเก็ เราต้องตามเอง กฏหมายและขบวนการไม่มีมาช่วยเรา ไม่ได้เอื้อเรามาก คนขายพระเก็ ไม่เข้าคุก เคยขายพระเก็ ก็ขายต่อไป ( หามาตรฐานทางกฏหมายมาตัดสินไม่ได้ จะเก็ แท้ ขึ้นกับกลุ่มคน ที่เป็นพวกค้าขายพระแทบทั้งสิ้น ) เราไม่สามารถไปแจ้งความทางคดีอาญาได้ง่ายๆ และไม่ต้องกลัวการแกล้ง เพราะถ้าพระแท้ ท่านไปแจ้งความเขา หลังจากพิสูจน์มาแล้ว ว่าแท้ ท่านจะโดน แจ้งความเท็จอีกข้อหา และอาจจะโดนแจ้งความกลับ และ โดนฟ้องทางแพ่งกลับได้ กกหมายคุ้มครองสองด้านครับ

ไม่ต้องห่วงว่าการพิสูจน์ เก็ แท้ พิสูจน์ไม่ได้ กรณีนี้ พวกของเก่า ในต่างประเทศ ถ้ามีเหตุถึงศาล ศาลจะจ้างผู้เชี่ยวชาญ อาจจะมากกว่าหนึ่งคน และ คนพวกนี้ต้องสาบานในศาล ศาลซึ่งอาจจะไม่ชำนาญด้านของเก่า จะใช้ความเห็นของ ผู้เชี่ยวชาญ ที่อาจจะมีมากกว่า ๑ ท่าน มาเป็นตัวร่วมประกอบในการตัดสินใจ

การฟ้องร้องจะมีค่าใช้จ่าย อาจจะมาจาก คณะคุ้มครองผู้บริโภคด้านพระเครื่อง และ เมื่อแพ้คดี คนแพ้จะต้องจ่ายทั้งหมดครับ และอาจจะโดนฟ้องทางแพ่งต่อได้

และในสภาพความจริง พระเครื่อง ของขลังเป็น จิตวิญญานของคนไทย บรรดา ศาล อัยการ ทนาย ดูพระเก่งๆกันหลายคน ดูธรรมชาติออกครับ พวกรูปแบบง่ายๆ หิน พญานาค ราคา เป็นแสน แบบในห้องนี้ ไม่มีทางหากินได้

๒) การซื้อขาย มีขบวนการ โปร่งใส มีใบเสร็จ มีการจ่ายภาษีรัฐ เป็นขบวนการ ISO 9001 นั่นเอง ที่จะต้องบริการ ตามมาตรฐาน สามารถมีองค์กรกลางตรวจสอบได้

การจ่ายภาษีอาจจะมาในรูปแบบ ประกันสังคมก็ได้ครับ เงินจะได้นำไป สนับสนุน องค์กรกลางพระเครื่อง ( คณะกรรมการพระเครื่อง ) ให้แข็งแกร่ง ซึ่งจะเห็นว่ารูปแบบการประกันสังคมได้ผลมาก การประกันพระเครื่องก็อาจจะพัฒนาไปได้ ถ้าสามัคคีกัน และย้อนกลับมาให้พวกซื้อ ขายพระเครื่องแบบคุ้มครอง ในแง่การรักษาพยาบาล และ เงินทุนสำรองเลี้ยงชีพ เมื่อประกอบอาชีพไม่ได้ เนื่ิองจาก มีอายุ อุบัติเหตุ มีโรคภัย ได้ประโยชน์แก่ตัว เซียนพระเอง ได้อีกทางครับ

อะไร ตรวจสอบไม่ได้ ไม่มีมาตรฐานครับ

ของจริงต้องตรวจสอบได้

ไปพูดที่ไหน วงแตกทุกที...แหะๆ

เอ ....ผมฝันไปครับ จะต้องขอตื่นแล้ว...แหะๆ

 

วันหนึ่งข้างหน้าหากคุณโชคดีได้เจอพระแท้จริงๆ(หายากมากกก)คุณจะถึงบางอ้อว่าการประกวดนั้นคือการออกใบรับรองพระเพื่อปล่อยต่อเท่านั้น...คนรับใบก็ปลื้มเสียไม่มีแต่พอได้เจอตัวจริงเทียบแล้วถึงได้เข่าอ่อนจะหาใครมารับผิดชอบต่อไม่ได้เพราะเขาไม่ได้รับรองว่าเก๊แล้วเขาจะชดใช้ให้...ผมไม่ได้มีอคติกับใครแต่ความจริงอีกด้านคนที่เพิ่งหัดเล่นพระไม่นานจะไม่รู้ก็ได้แต่อาศัยหนังสือชี้ตำหนิที่เซียนรุ่นเก่าทำหลอกขายทั้งพระและหนังสือ...ต้องคนที่เล่นพระจากประสบการณ์และตาตัวเองมาหลายสิบๆๆปีถึงจะเข้าใจเพราะเจอทั้งเก๊ฝีมืออนุบาลยันขั้นเทพ

 

เขาประกวดพระเพื่อให้ได้รัรางวัล แล้วก็เอาไปประมูลกันในเว๊บ ครับ

ลองหาเว๊บประมูลดู...พอหลังวันประกวดพระเสร็จ ก็จะมีพระได้รางวัลพากันออกประมูลบานเต็มกระดานเลย...

โดยเฉพาะ พระหลักๆ.......

ประกวดเพื่อให้ได้รางวัล แล้วก็เอาออกมาปล่อยขายครับ !!!!

 

ผมก้อคนหนึ่งนะที่เล่นพระ จึงรู้ว่าวงการนี้มัน FAKE กันมากกว่า....พระเก๊ยังพอดูพอแก้ไขกันได้ แต่ไอ้คนเก๊นี้สิ แก้ไม่ได้เลย...มันเรื่องของสันดานล้วนๆ

จริงๆเรื่องของราคาเช่าซื้อเล่นหาเนี่ยแหล่ะครับ ที่มันทำให้เกิดความเสื่อมศรัทธาลงเรื่อยๆ เป็นกันทุกคนนั้นแหล่ะขยันปั่นขยันดันกันจัง...เหมือนจะดีนะแต่สุดท้ายมันก้อผลประโยชน์เข้าตนเองทั้งนั้น พูดก้อพูดนะวงการนี้มันมีแต่คนบาปๆมารวมตัวกัน....ศีลข้อแรกน่ะใครในวงการมันรักษาได้บ้าง!! ผมกล้าพูดเลย...ไม่มี!! ยกตัวอย่างนะ พระน่ะมันซื้อเข้ามาองค์ไม่กี่ตังก์หรอกมันอัพค่าตัวกันขึ้นไปหลายเท่าตัวแล้ว.....พอจะขายเริ่มพูดคุยต่อรองจะซื้อขายกันมันก้อว่า....โอ้ยยผมซื้อมาก้อหลายตังก์แล้วมันหากโน่นหากนี้ หายากครับ แท้อย่างโน่นดีอย่างนี้....พอเราอ้างบ้างว่าที่อื่นราคายังไม่ขนาดนี้เลย...มันก้อว่า...โอ้ยไม่มีหรอก ถ้ามีนะเอามาเลยผมซื้อราคาเท่านี้เท่านั้นนะ....ลองเราเอาจริงดิไปหาพระแบบที่มันว่ามา มันก้อเล่นกับเราอีกแบบ.......ดูเสร็จมันก้อว่า โอ้ยย...พระไม่สวย ไม่นิยมบ้างล่ะ นู่นบ้างละนี่บ้างละ ทั้งๆที่ใจมันน่ะเต้นใหญ่แล้วอยากได้จัดเลยล่ะ แล้วสันดานมันก้ออก.....จากที่มันบอกว่าจะซื้อราคาเท่าโน่นเท่านี้เมื่อวันก่อนกลายเป็นมันไม่ซื้อแล้วราคานั้น!!! จะติจะต่อซื้อเข้าแบบถูกๆอย่างเดียวเลย....เลว ตัวใหญ่ๆระดับแนวหน้าของวงการนี้น่ะ...ตัวดีทั้งนั้น!!! ความจริงข้อหนึ่งที่ทุกคนมองข้ามก้อคือ พระทุกชนิดทุกองค์ก็ล้วนเป็นเพียง "วัตถุ" ดิน หิน เหล็ก ไม่มีอะไรเหนือกว่าคำว่า "วัตถุ"เลย ความจริงอีกข้อหนึ่งที่ต้องทำความเข้าใจก็คือ มีอิทธิฤทธิ์จริงเหรอป่าว??? ไม่มีใครตอบได้เลย!!! ต่างก้อแค่แขวนคอ แล้วว่ากันเอง...อุปทานกันเอง....ลือกันเองว่าดีอย่างโน่นดีอย่างดี ของดีน่ะถ้ามันดีจริงๆไม่ต้องคุยไม่ต้องอวดหรอกคับ เช่ากับเซียนทีองค์เป็นแสนเป็นล้านเขาว่าดีมากๆ.....แล้วเวลาเรามีปัญหาขัดสนเรื่องเงินจำเป็นจริงๆ พระที่เช่ามาราคาเป็นแสนเป็นล้านช่วยได้ไหม?? ใครว่าช่วยได้...ผมเถียง!!! สมมุติคุณเช่าพระมาล้านหนึ่ง เมื่อคุณต้องการใช้เงินล้าน คุณจะเอาไปขายคืนพวกเซียนมันก้อไม่ซื้อคืนเต็มจำนวน...มีหักแน่นอน!! คุณก้อมีไม่ถึงล้านแล้วครับ...คุณเอาไปขายคนอื่น...คุณก้อต้องพยายามหาคนที่มีกำลังซื้อให้ได้ขนาดนั้นอีก ถ้าคุณเลือกเก็บยาวๆคุณก้อมั่นใจไม่ได้หรอกว่า พระราคามันจะขึ้นหรือลง...มันมีโอกาสทั้ง 2 กรณี แล้วเกิดมีคนอื่นตีเก๊ไปเลยล่ะ บันไลเลยละงานนี้ สรุป...จะซื้อ ดิน ผง เหล็ก สักชิ้นราคาขนาดนั้นน่ะ" จำเป็น " ไหมครับ??? เงินที่คุณหามาได้น่ะเอาไปทำบุญกับ มูลนิธิต่างๆ ช่วยสัตว์พิการ คนพิการ ผู้ด้อยโอกาส คุณยังได้บุญและสุขใจมากกว่าการเก็บพระเลยครับ!! มันเป็นสุขที่แท้จริงและไม่คิดเสียดายด้วย.....

ปัจจุบันผมไม่ค่อยสนใจแล้วคับ.....เบื่อมาก ปล่อยให้คนพวกนั้นมันหลงและโง่ไปกับกิเลสบ้าบอเถอะ มันอยากทุกข์ใจก็ช่าง....ผมเอาเงินไปสร้างบุญให้ทาน...สบายใจแล้วครับชีวิตนี้!!!

 

มันเป็นปัญหาโลกแตกครับ แท้ติดอันดับ1,2,3 งานประกวดนี้ เก้งานประกวดโน้น ถ้าให้ยุติธรรมสุดๆ คือ งานประกวดที่แท้ (((ไม่ใครว่าเก้))) รับซื้อคืนตามมูลค่าของตลาดพระองค์นั้นๆ คงมีแต่ชาติหน้าตอนบ่ายๆละกัน หุหุ

 

ต้องเรียงแก๊งประกวดพระ ไม่ควรเรียกชมรม เพราะสามารถวางตัวได้ว่าครั้งนี้พระในแต่ละรุ่นพระองค์ไหนจะได้รางวัล ในกลุ่มพระยอดนิยมเละเบญจภาคี ผมเองก็เคยลองและเสียทีมาเรียบร้อยแล้ว อิอิอิ มันมีเหตุผลอยู 2 ข้อในการจัดงานแต่ละงานคือ
1 กินเงินค่าสมัครส่งประกวดรายองค์ สุดท้ายไม่ผ่านด่านรับพระ โดยเฉพาะเบญจภาคีและพระยอดนิยม เงินส่วนนี้มิใช่น้อยๆครับ ผมเองยังเสียดายเลย รู้งี้เอาเงินไปซื้อข้าวเลี้ยงหมายังดีกว่าเสียทีให้ไอ้พวกนี้อีกครับ(เคยด่าตัวเองว่าช่างโง่ชิบหา..ยเรียนมาก็เยอะ555)
2 ดันพระเก๊ของตัวเองและของพรรคพวกให้ติดรางวัล เพื่อประโยชน์เชิงพานิชย์ในโอกาสต่อไป แสบบบบบบทำพระแท้เป็นเก๊ ทำเก๊ให้เป็นแท้ได้ ขอสาปแช่งให้นรกลากตัวพวกมันไปโดนเร็วด้วยเถิด และขอให้ดวงตามันบอดมืดโดยเร็วทั้งชาตินี้และทุกภพชาติด้วยเถิด สาธุ

 

55555เล่นซะแรงเชียว ตั้งแต่ผมเล่นพระมาไม่เคยส่งประกวดแม้แต่องค์เดียวเลยครับ แล้วก็เตือนเพื่อนๆเสมอว่าอย่าไปส่งเก็บเงินไว้ทำบุญ ทำทาน หรือ หม่ำข้าวจะยังประโยชน์มากกว่า แรกๆไม่มีใครเชื่อผมเลย5555พวกนี้ต้องเจอกับตัวเองถึงจะรู้สึก(ว่าเพื่อนผมเองนะ) ปัจจุบันไม่มีใครส่งแล้วครับ55555

 

ไม่มีอะไรมากครับ........ถูกใจมาก......( จงอย่าเห็นว่า"เซียน"คือคนที่รู้จริงแต่เป็นคนที่รู้กลวิธีหลอกล่อต่างหากเล่า)

 

เรื่งสมมุตินะครับ เกิดมีคนกลุ่มนึงจัดสมาคมเซอร์พระเครื่องพระบูชาไทยแล้วตระเวณจัด
งานเซอร์พร้อมงานประกวด พร้อมออกใบว่าแท้ดูง่าย แท้ดูยาก แล้วมีเหตุผลที่ตอบได้ชัดเจน จะเกิดอะไรขึ้น

 

พอมีปัญหาแบบนี้ทีก็เหมือนเป็นที่ระบายของพี่ๆหลายคนเลยนะครับ ประเด็นแบบนี้เห็นบ่อยมากๆครับ สรุปง่ายๆเลยครับ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แท้ที่เราดันเก๊ที่คนอื่น แท้ที่คนอื่นดันมาเก๊กับเรา ตังค์เราซิครับแท้100% เราตัดสินเอง กระดาษแผ่นเดียวกินตังค์เซียนมาเยอะแล้วนะครับ ...

 

แบบใหม่ ลำบากกว่าครับ รับพระเข้าหมด เลย แล้วไปคัดทีหลัง

 

อ้าวววว ไม่ได้ติดตามนาน เขาเปลี่ยนวิธีหากินแล้วเหรอเนี่ย แต่ยังงัยก็ลาทีละครับ ขยาดซะแร้ววว

 

ในฐานะที่ผมมีประสบการณ์และเป็นคนตรง ไม่มีนอก มีใน
เอาประสบการณ์ของผม และหลักการของผมไปคิด
การดูพระของผมเกิดจากการฝึกดูจนรู้ว่าเราดูเป็น
เมื่อก่อนฟังที่มา โดนทุกที

การดูพระเล่นแค่ชอบ เราจะไม่เก่ง และควรเลือกเล่นหากับคนที่ดี ไว้ใจได้
หรือฝากตัวเป็นศิษย์ ฟัง และคิด แล้ว หัด ตามเหตุตามผล ที่เราพอรับได้

ถ้าเรายังดูพระไม่เป็นดูไม่ออก พระที่เรามีอยู่ อย่างแลกเปลี่ยนกับใคร
จงเก็บเอาไว้ จนกว่าเราจะได้พิสูจน์ความจริง อย่างเช่นนำมาถาม
ในเว็บนี้ ก็ดูว่าใคร ตอบแล้วมีเหตุผลดี ดูไปก่อน จนรู้สึกว่าเข้าใจพอ
และค่อยส่งรูปลงถาม เอาความคิดเป็นกลาง ผมก็แนะได้แค่นี้ครับ ขอให้โชคดี

 

ขอบพระคุณพี่ Stores มากๆครับ

ขอบพระคุณพี่ Stores มากๆครับ

ได้แง่คิดในอีกมุมหนึ่งที่ดีครับ

 

เรื่องการแยกพระรับพระทั้งเก๊และแท้ มันเป็นเทคนิคครับ
ให้คนส่งรอลุ้น เหมือนสร้างความหวัง HOPE ให้คนส่ง
แต่ผมว่าไม่ดีเลย ผมคนนึ่งแหละที่เห็นด้วย แต่วงการมันเป็นอย่างนี้

ตอนที่ผมรับพระเข้าประกวด ก็จะมีคนที่ส่งพระเข้าประกวด อยากรู้ก่อน
ว่าพระของตัวเองแท้หรือเก๊ ถ้าแท้ก็จะได้ไปซื้อกล่อง ถ้าไม่แท้ก็จะได้ไม่เสียตังค์ ก็จะมีคนมาให้ดูก่อนซื้อกล่อง แต่กรรมการรวมไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น
เพราะจะสูญเสียรายได้ จึงให้ไปซื้อกล่องมา เพื่อไม่ให้เสียความรู้สึกแบบรวดเร็ว
ส่งปุ๊บ เก๊ปั๊บ เสียแล้ว 300 นี่แหละครับ เหตุผลที่เขาทำกัน