ผมยกพระสูตรมาโพสต์ก็มาจากพระไตรปิฏก ใครจะตำหนิผมขอเชิญกระทู้นี้ครับ

ผู้ดำรงค์พระสัทธรรมคือ ผู้นำเอาแสงสว่างคือพระสัทธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงประกาศไว้แล้วมาชี้แจง

 

- พระวินัยเป็นข้อวัตรปฏิบัติของพระสงฆ์ ฆราวาสศึกษาเพื่อรู้ อยากรู้ว่าสำคัญแค่ไหนก็ไปอ่านเองครับหรือจะหาจากกระทู้เก่าๆ ของผมก็มี ผมยิ่งกว่าศึกษาพระวินัยผมปฎิบัติด้วย ผมไม่เอาประสบการณ์มาตอบ ประสบการ์ณมีทั้งถูกและผิด พระธรรมถูกต้องเป็นจริงตลอดกาล
- เรื่องพระอานนท์เป็นพระอรหันต์อ่านจากกระทู้เก่าๆ ที่ผมโพสต์ ผมตอบไว้แล้ว
- เอากาลามาสุตรมาพูดทำไมท่านโฮดี้โจนส์ มันฟ้องสติปัญญาของท่านเลยนะ พระพุทธเจ้าไม่เคยสอนเรื่องกาลามาสุตร มีแต่ "เกสปุตตสูตร" ไปศึกษาเอาเถิดท่านโฮดี้โจนส์

 

พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๘ สังยุตตนิกาย นิทานวรรค หน้าที่ ๖๘/๒๘๘
[๑๕๔] ก็ญายธรรมอันประเสริฐ อันอริยสาวกเห็นดีแล้ว แทงตลอดดีแล้วด้วยปัญญา
เป็นไฉน ดูกรคฤหบดี อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ กระทำไว้ในใจโดยแยบคาย ถึงปฏิจจสมุป
บาทเป็นอย่างดีว่า เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี เพราะสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี
เพราะสิ่งนี้ดับ สิ่งนี้จึงดับ ด้วยประการดังนี้ คือ เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย จึงมี
สังขาร เพราะสังขารเป็นปัจจัย จึงมีวิญญาณ เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย จึงมีนามรูป เพราะนามรูป
เป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ เพราะสฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะเพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมี
เวทนา เพราะเวทนาเป็นปัจจัย จึงมีตัณหา เพราะตัณหาเป็นปัจจัย จึงมีอุปาทาน เพราะอุปาทาน
เป็นปัจจัย จึงมีภพ เพราะภพเป็นปัจจัยจึงมีชาติ เพราะชาติเป็นปัจจัย จึงมีชราและมรณะ
โสกปริเทวทุกขโทมนัสและอุปายาส ความเกิดแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วยประการ
อย่างนี้ ก็เพราะอวิชชาดับด้วยสำรอกโดยไม่เหลือ สังขารจึงดับ เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ
เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับ เพราะนามรูปดับ สฬายตนะจึงดับ เพราะสฬายตนะดับ
ผัสสะจึงดับ เพราะผัสสะดับ เวทนาจึงดับ เพราะเวทนาดับ ตัณหาจึงดับเพราะตัณหาดับ
อุปาทานจึงดับ เพราะอุปาทานดับ ภพจึงดับ เพราะภพดับชาติจึงดับ เพราะชาติดับ ชราและ
มรณะโสกปริเทวทุกขโทมนัสและอุปายาสจึงดับความดับแห่งกองทุกข์ทั้งมวลนี้ ย่อมมีด้วย
ประการอย่างนี้ ญายธรรมอันประเสริฐนี้ อริยสาวกนั้นเห็นดีแล้ว แทงตลอดดีแล้ว ด้วยปัญญา ฯ

----
"ปฏิจฺจสมุปฺบาทจากพระโอษฐ์" ท่านchangnoy ศึกษามาแล้วหรือครับ เมื่อปฏิบัติแล้วมีปัญหาควรสอบถามอาจารย์ท่านจะได้คำตอบที่ถูกต้องดีกว่ามาโพสต์ถามในเว็บบอร์ดคนแนะนำผิดท่านก็ปฏิบัติผิด นั่งสมาธิแล้วเห็นแสงสว่างสีแดง สีเขียว สีเหลือง ตัวเอน ตัวเบา ตัวเล็ก ตัวใหญ่ ตัวลอยขึ้น ตัวลอยลง ผมเห็นหมดแล้ว ผมจะบอกให้วิญญาณออกจากร่างท่านแล้ว

 

ก่อนอื่นคุณตอบคำถามจากความจำ เป็นคำตอบสำเร็จรูป ซึ่งเรารู้ๆๆกันอยู่ ไม่ใช่ประสบการณ์ พระพุทธศาสนาเน้นที่ประสบการณ์นี่คือเหตุผลว่าทำไมนักปรัชญาจึ่งไม่จัดว่าพระพุทธศาสนาเป็นระบบปรัชญา ประสบการณ์มีทั้งถูกและผิดจริงแต่ก็ เพราะการมีประสบการณ์ที่ผิดจึ่งมีการพัฒนา พระพุทธเจ้าเริ่มจากการลองผิดลองถูกดังนั้นพระองค์จึ่งสามารถบอกคนอื่นๆได้ว่า การเสพกามสุข หรือ การทรมาณตนไม่ใช่หนทางไปสู่การตื่นรู้ คุณพูดว่าพระสัจธรรมเป็นจริงตลอดการณ์ก็เห็นได้ชัดว่าคุณคิดไปว่า พระสัทธรรมในที่นี้หมายถึงคำสอนในตำรา หรือ คำสอนของพระพุทธเจ้า อย่างหลัก อนัตตานั้นแหละคือความจริงแท้ ทั้งๆที่มันเป็นเพียงสมมุติธรรม อีกอย่างการไปยึดเอาว่า สัทธรรมเป็นจริงตลอดกราณ์ก็แสดงให้เห็นว่า คุณยึดติดเอาว่าสัทธรรม เป็นตัวเป็นตน เป็นบุคคล เป็นสัตวะ เป็นชีวะ ทั้งๆๆที่พระสูตร ทั้งหลายได้พยายามที่จะปลดความยึดถือเหล่านี้ นี่แหละแสดงว่าคุณไม่ได้เข้าใจนัยยะของคำสอนอย่างแท้จริงเลย

ผมไม่ได้ถามว่าคุณตอบหรือไม่ตอบเรื่องนี้เรื่องนั้นมาก่อน ผมถามคุณว่าคุณเข้าใจนัยของคำสอนจริงๆๆหรือเปล่า เข้าใจว่าอย่างไร อีกอย่างหนึ่ง กาลามสูตร หรือ เกสปุตตสูตร คือสูตรเดียวกันเราเรียกได้สองชื่อ ความจริงมีอีกชื่อคือเกสปุตติยสูตร หาดูได้ในเล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก กับ เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต มันขึ้นกับคนแปล ว่าจะแปลว่าอย่างไร? พระไตรปิกฏไม่ได้มีสำนวนเดียว อีกทั้งไอ้สูตรทั้งหลายพระพุทธเจ้าไม่เคยตรัสว่าวันนี้เราจะสอนสูตรนี้ สูตรนั้น พระองค์เพียงแต่พูดไปตามสถานที่ และ สถาณการณ์ เราเรียกกันเองว่าพระสูตรนี้ชื่อนี้นั้น เพื่อให้จำง่าย เพื่อให้เข้าใจได้ตรงกับ เป็นระบบค้นคว้ามาสึกษาได้ง่าย และ เราก็ตั้งชื่อมันตามสถานที่ที่สอน หรือ ตามคนที่ท่านตรัสสอนเขา ซึ่งเรามาเรียกกันในภายหลังก็500กว่าปีหลังพุทธปรินิพพานมาแล้ว เรื่องแค่นี้ใครๆๆก็สามารถรู้ได้ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร

ประเด็นมันอยู่ที่ว่าคุณเข้าใจจริงๆๆ หรือเปล่าถึงสิ่งที่คุณไปก็อปปี้แล้วเอามาลง
ผมเตือนคุณด้วยความหวังดี และ ผมไม่ใช่คนแรกที่เตือนคุณแบบนี้ ผมเชื่ออย่างนั้น คุณยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่าสิ่งที่คุณทำก็แค่การหลอกตัวเอง เหมือนการตามหาหนวดเต่าเขากระต่ายก็แค่นั้นแหละ

 

ท่านอุรุเวลาอย่ามาเพ้อเจ้อ ของจริงมันพูดไม่ได้ไอ้คนพูดได้เช่นท่านปลายแถวกรุณาอย่ามาแนะนำผมผมสัมผัสได้ถึงความห่างชั้นแล้วคนที่ผมถามผมก็สัมผัสได้เหมือนกันว่าใครของจริงมองดูตัวเองก็รู้น่าท่านปัจจัตตัง

 

พระพุทธทาสบอกว่า "พระพุทธเจ้าไม่เคยเขียนตัวหนังสือสักตัวเดียว" ภิกษุใช้ความจำล้วนๆ สมัยนี้พระธรรมมีอยู่ทั่วไป หลายตำรา ผมอ่านแต่ตำราที่ท่านพระพุทธทาสเขียน จะปฏิบัติธรรมต้องเริ่มตามลำดับ อย่างแรกต้องมีศรัทธา เมื่อมีศรัทธาก็เข้าไปหา เข้าไปนั่งฟังซึ่งธรรมนั้น ทรงจำธรรม พิจารณาใคร่ควรธรรม ไม่ต้องเชื่อตามธรรม พิจารณาธรรมเห็นธรรมรู้ได้ด้วยตนเอง หลายพระสูตรผม copy มาวางเพราะเห็นมีคนสนใจอ่าน ที่ผมศึกษาจริงๆ ก็คือ ปฏิจจสมุทบาท ท่านไม่ต้องมาเตือนผมอย่าสงสัยผมเลย ผมศึกษามาสองปี ปฏิบัติมาหนึ่งปี ผมได้แค่ไหนผมรู้ตัวดี

 

ท่าน changnoy ถามผมว่าศึกษาของท่านพระพุทธทาสแล้วได้อะไร ผมก็ตอบในสิ่งที่ผมได้ ท่านนั่งสมาธิแล้วเห็นแสง เห็นนั้นเห็นนี่ สิ่งที่ท่านเห็นมันไม่ใช่สมาธิ จิตท่านหลงตามไปกับแสงสว่าง ไหลต่อไปหลงอุปทาน ถ้าเป็นนักปฏิบัติเมื่อจิตเห็นแสงสว่างก็รู้แต่ว่าเห็น แต่ไม่สนใจเอาจิตกลับมารู้ลมหายใจ อยู่กับอุเบกขา ทำแค่นี้

ขอบคุณที่บอกว่าผมปลายแถว แต่บอกไว้ก่อนนะ อย่ามาสัมผัสผม ผมไม่มีอะไรให้สัมผัส ส่งจิดออกนอกบ่อยๆ จิตตวิปลาสเป็นบ้าเอา

 

ไม่มีอะไรเพื่อให้ได้มาหรอกครับ นั้นเป็นแค่ความพยายามที่จะสนองตัญหาของตัวเองต่างหากไม่ว่าการแสวงหานั้นจะไปในทางโลกหรือธรรมก็ตามไม่ต่างกันหรอกเพราะมันก็ ขังสัตว์ไว้ในสังสารวัฏเหมือนๆๆกันนั้นแหละ ส่วนที่คุณพูดมานะ มันก็แค่การเอาคำพูดของคนอื่นมาใช้ เอาทัศนะของคนอื่นมาแล้วก็ไล่ตาม เฮ้อ...

 

คำพูดของพระศาสดาสอนไว้ ผมเดินตามพระพุทธเจ้ามันเรื่องของผม ท่านเดินตามใครมันเรื่องของท่าน

 

เพราะงั้นคุณก็เลยไม่เคยรู้ไงว่าพระศาสนาดาท่านนะหยุดเดินมานานแล้ว แต่คุณเองนั้นแหละที่ยังเดินวิ่งวุ่นไปอย่างไม่รู้จักหยุดชาติแล้วชาติเล่าภพแล้วภพเล่า ถ้าคุณเพียงแต่รู้แค่ตังอักษร แต่ไม่เข้าใจนัยยะของคำสอน ไม่แม้แต่จะปฏิบัติ คุณก็๋ไม่อาจจะมีสิทธิ์ที่จะมาเรียกพระพุทธเจ้าว่าพระศาสนาหรอก
พระพุทธเจ้าจะช่วยอะไรคุณได้ คุณนั้นเองที่ต้องรับผิดชอบตัวของคุณเอง พระพุทธเจ้าจะสอนอะไรคุณได้ ถ้าสิ่งที่สอนนั้นไม่ใช่สิ่งที่นอนเนื่องอยู่แล้วภายในตัวคุณ

 

พอเหอะท่าน กรุณาอย่าสอนผมเลย ไม่สังเกตุเหรอตัวท่านเองยังไม่รอดมีผู้รู้หลายท่านมาแนะนำหลายท่านทนกับมิจฉาท่านไม่ไหว ท่านไม่ใช่แนวท่านอาจารย์พุทธทาสหรอกใครอ่านก็รู้อย่ามาโกหกกันเลย ผมเคยบอกท่านให้เปลี่ยนรูปกับชื่อ ศรัทธามันเกิดจากปัญญารู้แจ้ง หนวดเต่าเขากระตายมันไม่มีจริงๆท่านเชื่อมะ

 

พระศาสดาปรินิพพานแล้ว ท่านหยุดแล้ว ท่านทิ้งหนทางไว้ให้เดิน ผมก็เดินตามทางเก่าที่พระศาสดาเคยเดิน

 

ยังยึดติดอยู่กับรูปกับชื่ออยู่ ยังอีกไกลนะท่าน changnoy

 

แค่บทความง่ายๆแค่นี้ท่านก็ยังแปลผิด แล้วบอกแนวท่านพุทธทาส

 

ผมโชคดีทีไกลท่าน..................................

 

เพราะงั้นคุณก็เลยพลาดไง คุณไม่ใช่พระพุทธเจ้า คุณมีความเป็นปัจเจกชน คุณมี6ปีแห่งการแสวงหาแบบท่านในอินเดียยุคนั้นหรือ คุณมี 29 ปีแรกที่สูญเปล่ากับกามสุขหรือ ก็เปล่า

พระัพุทธเจ้าพูดไว้ชัดมากแม้ถ้อยคำสุดท้ายว่า จงดำรงตนของเธออยู่ในความไม่ประมาท และ จงเป็นแสงสว่างให้กับตัวของเธอเอง อีกอย่างหนึ่งคุณเข้าใจผิดแล้วที่บอกว่าพระพุทธเจ้าทิ้งหนทางไว้ให้คนอื่นๆๆเดิน คนเช่นพระองค์นะไม่เคยทิ้งร่องรอยอะไรไว้หรอก นี่แหละที่ให้พระองค์งดงามล่ะ

 

แล้วกันผมบอกเมื่อไรว่าผมเป็นพระพุทธเจ้า ผมบอกว่าผมเป็นแค่ผู้เดินตาม ผมเดินผิดทางมาแล้วเป็นสิบปี วันนี้ผมกลับมาเดินทางที่พระพุทธเจ้าให้ไว้อีกครั้ง หนทางนั้นคือ อริยสัจ ๔ มรรค ๘ ไงท่านโฮดี้โจนส์ลืมไปแล้วหรือ

 

ท่านโฮดี้โจนส์ มีประโยชน์อันใดที่ท่านจะหาหนวดเต่าเขากระต่าย?

 

บทความไหนที่บอกว่าผมแปลผิด ช่วยหาหลักฐานมาด้วย อย่ากล่าวลอยๆ

 

ผมหาไม่เจอเพราะที่ท่านกล่าวมาผมยังหาอันที่ถูกไม่ได้แล้วผมจะหาอันผิดได้อย่างไร?