นิทาน เรื่อง "พญานาค"

รีบเล่ามาเลย...อารมณ์เริ่มมาละ อิอิ
(เราพิมพ์ข้อความไว้รอแล้ว อ่าอ่า)

 

โมทนา สาธุ กับทั้งสองท่าน ที่ชี้แนะ ทำความเข้าใจ

และทำให้มองเห็นแยกแยะ ได้ ระหว่าง นิทาน กับ อุปทาน


o(╯□╰)oo(╯□╰)oo(╯□╰)oo(╯□╰)o

 

จะให้เล่าอย่างไรล่ะคะ ก็แค่เห็นในนิมิตว่าเป็นมิกกี้เฉยๆ แล้วก็ไม่ได้กำหนดรู้ลงไปอ่ะ
เห็นพระสงฆ์ด้วยนะ สงสัยจะเป็นคุณคุรุวาโร เพราะว่าเป็นพระสงฆ์ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน หรือว่าเคยรู้จักมาก่อนอ่ะ และไม่ใช่ปัจจุบันชาติด้วย

เมื่อคืนพอนั่งสมาธิ ก็ภาวนาตามที่คุณคุรุวาโรบอก ภาวนาถูกบ้างผิดบ้าง แล้วมันก็ไปฌานเลย นั่งนิ่งเป็นท่อนไม้อีกแระ แต่นั่งได้นานมาก เวทนาเกิดก็เฉยๆ กำหนดไป แต่ไม่ทุกขเวทนา เห็นนิมิตแว้บๆ แต่ไม่ใส่ใจ มันก็เลยไม่ได้จำอ่ะ

เห็นตัวเองเป็นพญานาคด้วย ใช่ตัวเองหรือเปล่าวะ...ไม่แ่น่ใจนะ หงอนงี้ตั้งเลย

 

นั่นน่าสนใจอีกเรื่องแล้วมั้ยล่ะ (อย่างุบงิบนะ เล่ามาเลย)

แล้วที่ว่าเห็นเป็นมิกน่ะ คือเห็นเป็นหน้าตา เห็นเป็นตัวๆ
(อย่างในปัจจุบันป่าวอ่ะ) หรือเป็นความรู้สึกว่า นั่นคือ เรา

ที่ถาม เพราะเวลาที่เราฝัน แล้วเห็นเพื่อนสมาชิกในกระทู้นี้น่ะ
เราจะไม่เห็นเป็นตัวคน แต่ความรู้สึกมันจะบอกว่า ใครเป็น
ใครเท่านั้น

 

เห็นใครบ้างเล่ามาเลย ทั้งสองคน มิเช่นนั้น...

พี่จะทำลืมบางอย่าง .... ที่เคยให้สัญญา ...(ข่มขู่)



＠(￣-￣)＠＠(￣-￣)＠＠(￣-￣)＠＠(￣-￣)＠

 

ของนู๋เคยเล่าไปแล้วค่ะ (หมดพุงแล้) แต่ที่ถาม ก็เพื่อเก็บเป็นข้อมูลน่ะค่ะ
ว่ามันเหมือน หรือต่างกับเราอย่างไร

แต่ดูเหมือนพี่รั้งจะไม่ได้เล่านิทานนานแล้วนะคะ ...จัดมาด่วนค่ะ

 

ก็เห็นเป็นหน้าตาใน AVATAR ของมิกกี้นี่แหละ แต่ชัดเจนมากเหมือนเห็นด้วยตาเนื้อ
แปลกที่เราไม่ได้คิดถึง แต่ทำไมมันถึงเข้ามาในนิมิตในขณะนั่งสมาธิ

แล้วที่พิมพ์ไว้ เมื่อไหร่จะให้อ่านจ๊ะ

 

ใช่...เป็นคนที่เอาเปรียบมาก ไม่เสียสละ มีแต่เข้ามาตักตวงหาความสำราญบานใจถ่ายเดียว

 

อ่ะอ้า...น่าสนอ่ะ ^^

 

ฝันว่าหาซื้อเสื้อผ้าใหม่กับแม่ จากนั้นก็ไปล้างหน้าแปรงฟัน
แล้วจู่ๆ ก็มีโทรศัพท์ถึงเรา ปลายสายพูดอะไรบางอย่าง
ไม่แน่ใจว่าขอยืมเงิน หรืออะไร

แต่เราตอบกลับไปว่า
“ขอโทษนะ เราให้ไม่ได้ เพราะเราไม่ได้เล่นสายนี้”
<O
ดูเหมือนว่า...มีฝันช่วงหนึ่งที่หายไปด้วย...แต่จำไม่ได้
(หรือเป็นช่วงที่เราโผล่ไปหลอกหลอนคุณนุ๊กน๊ะ อ่าอ่า )<O

 

แงๆๆ :'( เค้าไม่ยอมด้วย ต้องนึกให้ออกนะ ไม่อย่างนั้นเค้าจะฮอลลล

 

สงสัยเที่ยวเยอะไปหน่อย แบตฯ เลยหมด จำอะไรไม่ค่อยได้ อิอิ
โถ...ไหนพญานาคหงอนตั้ง ยังไม่เล่าเลยนะ

ปล. ดูเหมือนเราจะชอบโผล่ไปหลอกหลอนเพื่อนสมาชิกในกระทู้นี้
บ่อยเนอะ เอิ๊กกกกกก

 

ก็เราไม่ชอบปยานาคอ่ะ แล้วมาให้เราเห็นอย่างนั้นทำไม นี่คงเป็นสาเหตุหนึ่งที่เรานั่งสมาธิแล้วไปอรูป

เห็นใกล้ตามากเลย เห็นรายละเอียดของเนื้อหนัง สีออกดำๆ หรือเขียวๆ คล้ำๆ เมือกๆ อื๋ย...หยะแหยงอ่ะ แล้วก็กำหนดว่างต่อไป มันมะชอบอ่ะ

นั่งอยู่ตั้งนาน ไม่ได้อะไรเล้ย นอกจากว่าง ไปมุกดาหารก็ไม่ถูก เพราะจำไม่ได้ว่าสถานที่เป็นยังไง บอกแล้วว่าเป็นคนลืมง่าย

เค้าก็เล่าจนหมดพุงแระ พี่รั้งเล่ามาเลยค่ะ เดี๋ยวนู๋จะฮอลลล พี่รั้งอีกคนนะ...โป้ง

 

เรื่องมุกดาหาร..คงต้องรออ่านจากท่านคุรุวาโรอย่างเดียวแหละค่ะ

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่noun และคุณ mukmik
วันนี้ว่าจะเอาหนังธรรมะ ไปไว้ที่วัดแถวบ้่านเผื่อใครอยากอ่านค่ะ. เสร็จแล้วคงไปเที่ยวต่อ. แล้วจะกลับมารออ่านกระทู้ต่อนะคะ.

 

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ...และขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ ^^

 

ทิพย์อักษร เขาคงไม่อยากเจอท่านพิมพาวงศ์แล้วใช่ไหมครับ องค์หญิงสมุนาเทวี

" เจ็บ..แค้นเคืองโกรธ...โทษฉันใย.....

ฉัน..ทำอะไร...ให้เธอเคืองขุ่น..."

ร้องได้แค่นี้..จ้า....อย่าพริ้ว.. พรีสสสสสส...

 

เห็นท่านคุรุวาโรอยู่แวบๆ รออ่านนิทานอยู่นะเจ้าคะ

 

ตาไว จัง น้องมิ๊ก แล้ว นุ๊กไปไหนล่ะ

 

เมื่อข้าพเจ้าทำสมาธิ ภาพที่เห็นข้างหน้านั้น เป็นแม่น้ำที่ไหลเอื้อยๆ และใต้แม่น้ำ

มีอุโมงค์และทหารที่เฝ้าปากทางเข้าอยู่สองคนครับ

ข้าพเจ้าเข้าไปบอกพวกเขาว่า จะไปหาท่าน เจ้าเมือง นามว่า สิงขร ทหารก็ให้ข้าพเจ้าผ่านเข้าไปได้ครับ

ข้างในนั้น บรรยากาศและสภาพบ้านเมืองนั้น คล้ายเมืองบังบดครับ

ผู้คนในเมืองนั้นดูไม่รีบร้อน ทำตัวแบบสบายๆครับ

บ้านเรือนแต่ละหลังนั้น ไม่ค่อยประดับประดาหรือตกแต่งให้มีความวิจิตร หรูหรา

เหมือนเมืองบาดาลที่อื่นๆครับ ทุกอย่างในเมืองนี้ดูเรียบง่ายครับ

ข้าพเจ้าเห็นชาวเมืองกำลังประชุมกันครับ และมีพญานาคตนหนึ่งพากกันกล่าวคำอะไร

ที่ข้าพเจ้าฟังไม่ออก แต่พวกเขานั่งพนมมือเป็นแถวยาวครับ