นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ดีใจจังเลย คนธรรพ์มาแล้ว คิดถึงค่ะ
สบายดีนะคะ รออ่านนิทานตอนต่อไปอยู่ค่ะ เรื่อง โกมาริกะ (ต่อนะ)

 

มาช่วยกันเคลียร์ด่วนนะคะ ไม่อย่างนั้นไม่เลิกรา...แน่นอน
เธอทำฉันช้ำน้ำตาตกใน ย่ำยีชีวิตให้ยับย่อยลงไปเป็นเดนคน

 

แหะ แหะ ยังตามอ่านไม่หมดเลยค่ะ

แต่สงสัยนะคะว่ามีทั้งนาคใต้บาดาล นาคในป่าหิมพานต์ แล้วนาคในสวรรค์
ตกลงต่างกันเฉพาะตรงถิ่นที่อยู่อาศัย อย่างเดียว หรือว่าเรื่องฤทธิ หรือการบำเพ๊ญด้วยนะคะ อาจแล้วยังสับสนตามไม่ค่อยทัน คงต้องค่อยๆอ่านไปนะค่ะ

 

ต่างกันที่กำเนิดค่ะ

พญานาคเกิดได้ 4 แบบ คือ
1. แบบโอปปาติกะ เกิดแล้วโตทันที
2. แบบสังเสทชะ เกิดจากเหงื่อไคล สิ่งหมักหมม
3. แบบชลาพุชะ เกิดจากครรภ์
4. แบบอัณฑชะ เกิดจากฟองไข่

พญานาคชั้นสูงเกิดแบบโอปปาติกะ เป็นชนชั้นปกครองค่ะ

ที่อยู่ของพญานาคมีตั้งแต่ในแม่น้ำ หนอง คลอง บึงต่างๆ ในอากาศ จนไปถึงสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา พวกพญานาคอยู่ในการปกครองของท้าววิรูปักษ์ ผู้ปกครองสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาด้านทิศตะวันตก เหตุที่มาเกิดเป็นพญานาคเพราะทำบุญเจือด้วยราคะ

 

ขอเวลาแป๊บเนี่ย...ไม่ทราบว่า แป๊บแม้ว หรือแป๊บไทยเจ้าคะ
(หากบอกว่า "อึดใจพระพุทธ" ก็จะถามต่อว่า "พระพุทธหน้าตักกว้างเท่าไหร่"
ยิ่งพระพุทธหน้าตักกว้าง เวลาท่านหายใจเข้าออกแต่ละที...นาน...น๊านน...นาน อิอิ)

 

คนมีตำแหน่งก็อย่างนี้แหละมิก หาเวลาส่วนตัวยากส์ ทั้งงานราษฎร์ทั้งงานหลวง เห็นใจนะ เสียสละจริงๆ

คุณครูอย่านานมาก เดี๋ยวอารมณ์มันจะขาดตอน ยิ่งสปาร์คติดยากอยู่ด้วย

 

ไม่รุ้จะง้อยังไงคะ ร้านขนมยังไม่เปิดเลยคะ

เด๋วอ้อนๆ เข้าไว้ดีกว่าคะ พี่ชายใจดีอยู่แล้วคะ

 

วันนี้ไปเจอเรื่องๆนึงมากคะ เลยเกิดความสงสัยคะ
อยากจะถามชาวเมืองปยานาคคะ ว่ามีความคิดเห็นยังไงกับ บทความนี้คะ

พญานาคตัวจริง ที่ขอนแก่น | ดูบนมือถือ

มันเป็นเรื่องที่แปลกมากเลยคะ

 

No comment ค่ะ เพราะเป็นการสร้างภาพ ไม่ใช่ของจริงชัวร์ป้าบ...นี่มันยุคอะไรคะ?

 

ไม่มีขนม ก็ให้ดอกไม้ไปก็ได้ค่ะ เอ่...ผู้ชายชอบดอกไม้หรือป่าวหว่า ^^

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nouk
คนมีตำแหน่งก็อย่างนี้แหละมิก หาเวลาส่วนตัวยากส์ ทั้งงานราษฎร์ทั้งงานหลวง เห็นใจนะ เสียสละจริงๆ
คุณครูอย่านานมาก เดี๋ยวอารมณ์มันจะขาดตอน ยิ่งสปาร์คติดยากอยู่ด้วย
</TD></TR></TBODY></TABLE>
หว๋ายยยย...นี่เรากำลังคบอยู่กับคนใหญ่คนโตอยู่เหรอเนี่ย...ป๊าดดดด

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ จันทร์มณี
แหะ แหะ ยังตามอ่านไม่หมดเลยค่ะ

แต่สงสัยนะคะว่ามีทั้งนาคใต้บาดาล นาคในป่าหิมพานต์ แล้วนาคในสวรรค์
ตกลงต่างกันเฉพาะตรงถิ่นที่อยู่อาศัย อย่างเดียว หรือว่าเรื่องฤทธิ หรือการบำเพ๊ญด้วยนะคะ อาจแล้วยังสับสนตามไม่ค่อยทัน คงต้องค่อยๆอ่านไปนะค่ะ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ขอให้สนุกกับการอ่านนิทานนะคะ...อ้อ...หากเห็นพวกเรา "ฉก"
กันเองบ้าง...ก็อย่าเพิ่งตกใจนะคะ...อิอิ

 

อ้าว...คุณครู ตกลงจะเอายังไงเนี่ย รอจนหมดฟิวแล้วนะ
ให้เวลาถึง 3 ทุ่ม จะรออ่านแล้วกันนะ
วันนี้ต้องขี้นไปทำงานบนฟ้าเหมือนกัน เพราะพรุ่งนี้เป็นวันพระ

 

มาแล้วจ้า.. ตกลงใคร? ช่วยใคร? รุมใคร? ใครถูกรุม? ใครช้ำ? ใครย่ำยี? หว๋าย.ยยยย งง??????

 

...เมื่อตอนที่จาก ฉันคิดว่าไม่เป็นไร
...เมื่อจากกันไปก็คงเจ็บปวดไม่นาน
...ฉันคิดผิดไปเองวันที่เธอเดินไปจากฉัน
...ไม่มีวันไหนไม่ทุกข์ไม่ทรมาน...

...หากรู้อย่างนี้ ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป
...หากรู้สักหน่อย จะยอมพูดจาดีๆ...
...หากรู้อย่างนั้น ฉันจะยอม...จะง้อให้เธอคืนดี
...จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป...

...ปล่อยเธอให้ไป เพราะคิดว่าไม่แคร์กัน
...ปล่อยเธอวันนั้นเพราะโกรธที่เธอเฉยชา...
...หันหลังกลับมามองเธอก็ไกลจนเกินจะคว้า
...มันเงียบมันเหงา จนฉันต้องเสียน้ำตา...

...หลับตาลงทุกๆวันคิดถึงกันอยู่ไม่หาย
...นึกไป...คิดไปเห็นแต่เธอ
...อยากเอาวันนั้นคืนมา ฉันฝันถึงอยู่เสมอ
...ทุกวันฉันรอ...ฉันคอย...

 

นี่ท่องไว้...กุลละสัตรี กุลละสัตรี อย่าวี๊ดหว๋ายกระตู้วู้
ก็เคยบอกว่าจะเคลียร์ เราก็รอฟังยังไงล่ะ
เราที่ถูกพาดพิงว่าไม่ช่วยเรารบ ปล่อยให้เราถูกฆ่าตายน่ะ

 

ขอแถลงข่าว... เรื่องยุ่งที่สุด(เซี๊ยะก่อน) อาทิตย์หน้าข้าพเจ้าไปอุบล ๓ วัน คงไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน แต่ตั้งใจว่าจะแวะไปวัดหนองป่าพง อาทิตย์โน้น..ไปกรุงเทพ ๔ วัน ช่วงนี้เตรียมรับการประเมิน กลับจากกรุงเทพฯ ก็ไปประเมินคนอื่นบ้าง.. นี่แหละชีวิตของดาว
หวังว่า..คงเข้าใจเรื่องแป๊บ(ของดาว)นะจ๊ะ..

 

ความเป็นไปวันนี้..กับภาระมากมาย
บนทางเดินที่ยังยาวไกล..มีฝันให้ต้องเดินตาม
ความทรงจำครั้งในอดีต..ชีวิตที่มันเลยผ่าน
กลับไม่ปล่อยให้มัน..ค่อยเลือนหาย

มันจึงเป็นคำถาม..ว่าเป็นเพราะอะไร
ยังมีเธอชัดเจนในใจ..ไม่ลบเลือนไปตามกาล
มีตัวแปรมากมายเหลือเกิน..ที่พร้อมจะลืมทุกอย่าง
แต่ไม่อาจลบเธอไปจากใจ

พื้นที่แห่งนี้..ไม่เคยมีใครที่ไหน
ฉันยังมีเธอซ่อนไว้..ไม่ให้ใครๆค้น เจอ
เมื่อวันที่เหงา..ยังอยากไปหา..ไปเจอ
เหลียวมองเวลาที่เผลอ..ยังคิดว่าเธออยู่ด้วยดังเดิม

ไม่ได้บอกว่ารัก..แต่ว่าฉันไม่ลืม
ไม่ได้อยากได้ใจเธอคืน..เพราะรู้ว่าไม่มีทาง
ยังยินดี..ที่เป็นคนเดียว..คิดถึงเธอเพียงไกลห่าง
อยากจะบอกว่ามันก็สุขใจ

 

จ้ะ...เดินสายแสดงคอนเสริ์ททั่วประเทศเลยนะแม่คุณ เลิกคิดถึงแระ
เมื่อไม่มีเวลาให้เรา เราจะได้ไปทำอย่างอื่นบ้าง... ก็เรามันคนไร้ค่า

 

แล้วเกี่ยวกับน้องดาวไหน? เราดาวดวงน้อย(น่ารักอ้ะ) เรื่องรบราฆ่าฟัน ก็ โอ๊ย! น่าหวาดเสียว แต่ประกาศแล้วว่าจะต้องเคลียร์ ก็ต้องเคลียร์ให้รู้เรื่อง ให้มันหนุกหนานชาวบ้าน(เมืองคุรุวาโร)..ซะเลย พี่ใหญ่โผล่มาเมื่อไหร่ เป็นโดนรุมแน่ ฮ่าฮ่า เหอเหอ อิอิ ....(หัวเราะแบบกุลสตรี).. ลืมตัวไป นินทา เอ๊ย กล่าวถึงลับหลังตั้งเยอะ.. พี่เค้าทำวัตรเย็นนี่นา อโหสิ..นะจ๊ะ

 

เพ้อถึงใคร? ที่ไหนนี่ ท่านสุมนาเทวี

 

ไปอุบล ๓ วัน เพราะพี่ชายแท้ๆ ของเรา ที่สนิทกันมากตอนเด็กๆ เสียชีวิต (รู้ข่าววันนี้ ว่าจะไม่บอกแล้วนะ แต่กลัวเข้าใจผิดข้ามภพข้ามชาติ) ไปกรุงเทพฯ ๔ วัน ต้องไปอบรม (เป็นงานในหน้าที่) ...