นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ไม่ใช่ไพ่ป๊อก งั้นถ้าชอบเลข 9 ก็ทุกข์น่ะซิ เราเห็นใครๆ ก็ชอบเลข 9 บอกว่าเป็นเลขมงคล แล้วอะไร
คือความจริง?

คงใช่นะ...เรื่องเดินทาง เพราะเราเป็นนักเดินทาง ตอนเด็กๆ เคยฝันว่าโตมาจะใช้ชีวิตแบบยิปซีผู้เร่ร่อน ไม่ยึดติดสถานที่

 

เลข 9 เขาบอกว่า...ก้าวหน้านิ

แต่สำหรับเรา...มันมีทั้ง ก้าวหน้า และ ก้าวหลัง
เพราะเราชอบจังหวะ...ช่ะช่ะช่า...

 

เหรอ...เราชอบหลายจังหวะ มันแล้วแต่ว่ากำลังอยู่ในอารมณ์ไหนและอยู่กับคนไหน

สโลว์ก็ได้ ตะลุงก็ดี ยิ่งรุมบ้านี่ยิ่งชอบใหญ่เลย 555 แต่เดี๋ยวนี้ไม่ชอบละ กลัวกระดูกหลุด

 

วันนี้นิทานยาวดีจัง

 

โอ้โห...อย่างนี้เพื่อนคงรักมิกกี้น่าดูเลยนะ

สมัยที่เรียนรุ่นเราเค้ายกเลิกลีลาศ แต่เปลี่ยนเป็นกระบี่กระบองแทน
ก็ไม่เคยเข้าเรียนเหมือนกัน ติดผู้ชายเอ้ยไม่ใช่ ติดสนามกีฬา ชอบเล่นลูกกลมๆ (วอลเล่ย์บอล) โชคดีที่เป็นนักกีฬาโรงเรียน ก็เลยได้คะแนนพิศวาส และก็สอบผ่าน แปลกเหมือนกัน อาจารย์ไม่เคยตำหนิเรื่องเรียนเลย บางวันอาจารย์ก็มาตามที่สนามกีฬา แล้วถามว่า ห้องเรียนเธออยู่ที่นี่เหรอ...อิอิ วิชาที่ไม่เคยเข้าเรียน พอเช็คชื่อเสร็จ อาจารย์หันหน้าเข้ากระดาน เราก็แว้บแล้ว แต่ผลสอบดันได้ท๊อปของชั้นเรียน (ไม่อยากคุย)

อาจารย์ฝ่ายปกครองที่ว่าดุ เพื่อนๆ เราโดนทุกคน ยกเว้นเรา อาจารย์บอกว่าไอ้นี่มันหัวดีแต่ขี้เกียจ...ซะงั้น

หลอกผู้ชายเป็นว่าเล่น ทำเค้าอกหักมาหลายคน ตอนนี้ก็เลยเป็นโรคหัวใจสะออน (พูดเล่นนะ) รักเพื่อนมาก แล้วก็อกหักกับเพื่อนที่แหละ ตอนที่เพื่อนมีแฟนก็ไม่มีเวลาให้เราแล้ว...เราก็เลยแหง่ว

 

อ้าว..เราเชื่อซะสนิทเลยอ่ะ..ก็เรามันเชื่อคนง่ายนิ ^^

 

สวัสดีจ้ะ..สองศรี พี่น้อง(นุ๊ก&มุ๊ก) วันนี้ลืมทักทาย ถ้าพูดถึงว่าบรรเลงเพลงดาบ เช้ามาก็ฟันอย่างเดียว ลืมดู(ไทยมุง)..แฮะ ! ตอนนี้เริ่มว่าง ขอทักทายซะหน่อย พูดถึงดาบ เราเป็นคนชอบดาบนะ และตอนนี้กำลังหาดาบสั้นที่ถูกใจจั๊กเล่ม สำหรับดาบยาวเมื่อก่อนมีสองเล่ม เอาไว้ประดับบ้าน เจอน้องคนนึงเค้ามีความรู้สึกว่าเค้าเป็นทหารพระเจ้าตาก ก็เลยให้เค้าไปเป็นที่ระลึก ตอนนี้มีคนเอามาให้อีก ๒ เล่ม เลยแขวนไว้ที่ทำงานนั่นแหละ พูดถึงเรื่องดาบสั้น ไม่รู้เป็นงัย มีวันหนึ่งรู้สึกว่าอยากได้ดาบสั้นมาก ก็บ่นทั้งวัน และบอกลักษณะเสร็จสรรพ ว่ามันไม่ใช่กริซนะ ไม่ใช่พระขรรค์ ไม่ใช่ดาบซามูไร มันเหมือนดาบนี่แหละ แต่ว่าสั้นยาวประมาณศอกของเรา ตอนเย็นไปบ่นที่วัดแจ้ง(วัดที่เราจะร่วมกับชาวบ้านหล่อพระบรมรูปพระเจ้าตาก)..ปรากฏว่า มัคทายกบอก ดาบที่พูดถึงน่ะ ที่วัดก็มี เดี๋ยวเอามาให้ แล้วเค้าก็เอามาให้ ปรากฏว่าลักษณะเหมือนที่เล่าทุกประการ เป็นดาบที่เค้าสร้างตอนที่สร้างวัตถุมงคล ประมาณปี ๒๖/๒๘ นี่แหละ ก็แปลกดี..แฮะ อยากได้ในสิ่งที่ไม่รู้ว่ามี แต่มีจริง ๆ ถ้าพูดถึงดาบสั้นที่อยากได้จริงๆ จะมีปลอก(บางคนเรียกฝัก..แต่เราอยากเรียกปลอก) เหมือนกับเดินเส้นตกแต่งลวดลาย น่าจะทำด้วยโลหะประมาณเนี้ยะ. เฮ้อ ! เพ้อถึงดาบแฮะเรา สำหรับท่านสุมนาเทวี เพ้อถึงความรัก..แต่เช้า เราแอบเห็น..ฮ่า

 

มิกก็ชอบดาบค่ะ แต่เป็นดาบโบราณนะคะ เวลาไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์จะชอบห้องดาบเป็นพิเศษ
เสียดายว่าเขาไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปอ่ะ (แต่มิกสู้ใครไม่เป็นนะคะ เพราะเป็นสาวเรียบร้อย อ่าอ่า)

 

พี่เคยไปที่พระบรมธาตุ(มั้ง) อาจจะเรียกชื่อไม่ถูก ที่ จ.นครศรีธรรมราช แล้วเข้าไปดูที่พิพิธภัณฑ์ แล้วพบเครื่องทรง กับดาบโบราณ และของเก่าๆ อีกเยอะแยะ ผะอืดผะอมแทบตาย ต้องรีบออกจากห้องแทบไม่ทัน....

 

ไหนๆ วันนี้ก็ประจาน.เอ๊ย เปิดเผย ความเป็นตัวเป็นตนหลายเรื่องแล้วนิ เอาอีกซักเรื่อง เราก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ก็ปล่อยให้มันเป็นเรื่องธรรมดาไป คือ เรามีหนังสือพงศาวดาร อยู่ ๑ ชุด (๓ เล่ม) ราคาประมาณ ๑๒๐๐ บาท ออกแบบรูปเล่มได้สวยงาม ตัวหนังสือและสีของกระดาษ ก็เลียนแบบของโบราณ เป็นเรื่องในสมัยอยุธยาและธนบุรี ซึ่ง ร.๕ ให้กรมดำรงราชานุภาพ เรียบเรียงขึ้นใหม่ ในสมัย ร.ศ. ๑๒๐ (ถ้าจำไม่ผิด) และมันแปลกตรงที่ว่า เราอ่านหนังสือชุดนี้ไม่ได้เลย พอเริ่มอ่าน จะรู้สึกปวดหัวมากมาย เหมือนใครบีบ ก็แปลกดี ไม่รู้ว่าเราแปลก หรือหนังสือแปลก..หุหุ

 

แสดงว่าเรื่องในหนังสือนั้นมันโกหกยังไงล่ะ ถึงไม่ให้อ่าน

 

โอ้โฮ.! คุณนาย ชีวิตบู๊ยิ่งกว่าจาจ้าอีกนะเนี่ยะ เราไม่ค่อยบู๊หรอก มีคนเห็นดาบสั้นอยู่ในรถ เค้าก็ขำกันกลิ้ง บอกว่าจะเอาไว้แถมโจรเหรอ..ฮ่าฮ่า

 

แหม...ใจมันอยากรู้ (หนอ) ตรงนี้อีกแระ...รู้ได้ไงว่าเคยหัวหลุด? รู้ได้ไงว่าหลุดมา 2 ครั้งแล้ว?
แล้วรุ้ได้ไง่อะ ว่าโดนฟันไปหลายแผล?

 

น้องมุ๊กเล่าไม่ชัดเจนนะจ๊ะ (ครูขอตัดคะแนน แต่จะให้โอกาสเพิ่มเติมข้อมูลก่อนนะจ๊ะ..) เป็นธรรมดาที่พี่ต้องสนใจเรื่องฝันคนอื่น เพราะพี่ไม่เคยฝันเลยจริงจริ๊ง..ได้แต่มีอาการทางกาย เช่น ผะอืดผะอม ขนลุก ใจเต้นแรง ฯลฯ ประมาณเนี้ยะ..

 

พี่โดดมาอยู่ข้างน้องมุ๊ก...เต็มตัว เล่าให้ฟังบ้างดิ..นะจ๊ะ นะจ๊ะ

 

อย่าตัดมากจิคุงครู...คะแนนจิตพิสัยยิ่งหดๆ อยู่ด้วย ^^
แต่คะแนนพิศวาสเพียบ อ่าอ่า

 

ไม่บอกหรอก มันรู้ตั้งแต่เด็กๆ แล้ว อะ...บอกใ้ห้นิดสนึงกะได้ เป็นกระสายเดี๋ยวจะไม่มีกำลังใจในการปฏิบัติธรรม

สมัยที่เป็นเด็กๆ เคยเห็นคนข้างบ้านเค้าเอาลูกเค้าใส่กระด้ง แล้วก็เอาไปรอดใต้บันไดเพื่อให้ลืมอดีตชาติ

เราก็เลยไม่เคยเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ใครฟัง เพราะกลัวว่าจะถูกทำอย่างนั้นเหมือนกัน ไม่ชอบรอดใต้บันไดอ่ะ แล้วก็ไม่อยากลืมด้วย

แล้วก็เคยฝันเห็นตัวเอง ยืนอยู่ดีๆ หัวก็กระเด็นหลุดจากบ่าลงไปอยู่ที่พื้นดิน ในฝันยังนึกในใจว่าทำไมหัวตัวเองหลุดง่ายจริงๆ แต่พอคิดได้ว่าหัวหลุดก็ต้องตาย ก็เลยร้องให้ใครเก็บหัวมาต่อให้ ก็ไม่มีใครสนใจ ฝันอย่างนี้อยู่ 2 ครั้ง ในฝันมีหญิงแก่ 2 คน เราเรียกว่า แม่ย่ากับแม่ยาย วิ่งมาตามเสียงเรียกของเรา แล้วแม่ย่าก็หยิบหัวมาต่อให้ พร้อมทั้งรับขวัญและบอกว่าไม่ต้องกลัว ต่อไปนี้หัวจะไม่หลุดจากบ่าอีกแล้ว

แล้วเราก็มีปล้องคอ ใครๆ ก็บอกว่าคอพระพุทธ บางคนก็บอกว่าในอดีตเคยหัวขาด เมื่อครั้งที่เป็นเด็กอายุ 11 ปี มาทอดผ้าป่ากับแม่ที่เชียงใหม่ แล้วแม่ก็ไปกราบหลวงปู่แหวน ซึ่งสามารถดูอดีตชาติได้ แม่เข้าไปคนเดียวไม่ให้เราเข้าไปด้วย โดยไปดูว่าลูกๆ แต่ละคนเป็นอย่างไร อดีตชาติเป็นใครบ้าง แต่แม่ไม่ได้เล่าให้ฟัง เล่าแค่เพียงว่าลูกเคยเป็นทหารและตายในสนามรบ แต่ไม่บอกว่าลูกคนไหน

พอโตมาเราสนใจเป็นทหาร เพราะใจรัก ก็ไปซื้อใบสมัครมา แต่แม่ไม่ยอมให้เรียน โดยอ้างว่ากลัวว่าเราจะตายอีก...

 

อันนี้เป็นความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย ไม่เคยได้ยินมาก่อนอ่ะ

 

สมควรแล้วที่คุณนาย(สามโลก) จะเกิดมาแล้วเป็นผู้หญิงแกร่ง ชีวิตช่างโชกโชน
ผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากเหลือเกิน.. แล้ววันนี้รู้สึกว่า เราสามคนจะคุยกันแบบเปิดใจเลยนะเนี่ยะ สมาชิกท่านอื่น(ที่อยู่มุมถ้ำ) มีประสบการณ์ ก็ยินดีรับฟังและเชิญเข้ามาเล่าแลกเปลี่ยนกันได้นะจ๊ะ เราทั้ง ๓ คน ไม่ดุ ไม่ตวาด(แปร๋น..) แต่ใจดี และหน้าตาดี คร่า....