นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พูดสักนิสสสส นะเจ้าค่ะ...พ่อคือ...ท่านสิงขร ใช่ป่าว

แบบว่า ไม่ได้เข้ามาบ่อย ปะติดปะต่อไม่ถูกค่ะ

 

ยกมือหนับหนุน (k)

 

เล่าเรื่องตำหนักทรง ให้ฟังแล้วกันเปลี่ยนบรรยากาศ ไม่อยากเข้าตัวเยอะ

กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว

เราได้ไปที่ตำหนักทรงแห่งหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยนามนะคะ) อยู่แถวๆ สัตหีบ ได้ยินว่าที่นี่เก่ง เข้าทรงฤาษี ช่วยให้ได้เงินได้ทองเยอะแยะ แต่ต้องบนและแก้บนด้วยเบียร์เป็นลังๆ ถึงจะสำเร็จ

เมื่อก่อนคิดว่าตัวเองเป็นผู้ตรวจการ ความเรียบร้อยบนโลกมนุษย์ค่ะ ก็เลยให้เพื่อนขับรถพาไปดู (ไปดูนะคะ ไม่ได้ไปทำอะไร)

พอไปถึงก็เห็นคนทรงเป็นชายวัยกลางคน มีลูกศิษย์ลูกหาเยอะแยะ ไปให้ช่วยเหลือ เราเข้าไปด้านใน เค้าก็ถามเราว่ามาให้ช่วยอะไร เราไม่มีเรื่องอะไรให้ช่วย แต่หลอกว่าอยากได้เงินก้อน เค้าก็เลยบอกว่าให้เราเขียนชื่อ นามสกุล วัน เดือน ปีเกิด แล้วเอาวางไว้ใต้องค์ เดี๋ยวเค้าจะสวดมนต์ทำพิธีให้เป็นเวลา 3 วัน

จากนั้น เราก็กลับออกมา แต่นึกในใจว่าที่นี่หลอกลวงให้คนเสียเงิน เทพอะไรชอบเบียร์

ผ่านไป 7 วัน เราชวนเพื่อนเพื่อให้ขับรถไปที่นั่นอีก เพื่อจะไปดูว่าเป็นอย่างไรบ้าง?
เพื่อนบอกว่าอย่าไปเลย อ้าวทำไมล่ะ เพราะที่นั่นหลังจากเราออกมาได้ 3 วัน ไฟไหม้ตำหนักหมดเลย เลิกเข้าทรงไปแล้ว

 

ลำดับญาติสมุนา บิดาสมุนามีพระชายา หลายองค์ หนึ่งในนั้นชอบถือศลี

สมุนาจะใส่ชุดสีเหลือง เป็นชุดที่สมุนานั้นชอบครับ ส่วนที่เหลือให้สมุนาเล่าต่อแล้วกันครับ

 

พระนางมาริษา (หรือมนสา) ซึ่งเป็นธิดาของพระศิวะนั้นไม่ถูกกับพระแม่อุมา
แล้วทำไมแม่ย่าจึงได้ตามหาเธอล่ะคะ

 

ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้วว่า ใครวางเพลิงใครกันแน่...^^

 

ยังเล่าไม่ได้ค่ะ ท่านยังไม่ให้รู้ เรื่องอะไรที่เรารู้แล้วทำให้เศร้าหมองท่านจะไม่ให้รู้ค่ะ

คุณคุรุวาโร ไปคุยกับท่านบ่อยๆ ท่านเล่าอะไรให้ฟังบ้างคะ บอกบ้างดิ

 

หนึ่งในนั้นคือ สองศรี...พี่น้อง ใช่มั้ยค่ะ

 

พรุ่งนี้เจอกันที่ถ้ำเพียงดินครับ

จากคนที่เคยไปเขาเล่าว่า

เราเองเราก็เชื่อว่าพญานาคมีจริง หลังจากที่คณะพระอาจารย์ของเราพาไปมุดถ้ำเพียงดินที่จังหวัดหนองคาย

เป็นถ้ำมืดต้องปีนลงไป อากาศมีไม่มากนัก ข้างในจะมีน้ำไหลไปเรื่อยๆ เราไปตอนกลางวัน มีพระรูปหนึ่งท่านเดินปิดท้ายถือแสงไฟ เราเดินอยู่ข้างหน้าท่านเลยได้รับเเสงไฟ ทำ ให้เห็นพื้นอย่างชัดเจน

พื้นมีลักษณะเป็นหินปูน ตามพื้นมีรอยงูเลื้อยฝังในพื้นปูนตามทางอย่างชัดเจนมาก ภายในถ้ำไม่เหมือนถ้ำที่ให้คนเดิน มีลักษณะเป็นช่องเเคบๆ เหมาะสำหรับการเลื้อยมากกว่าเดิน

พระอาจารย์เล่าให้ฟังว่ามีคนเคยเห็นเด็กเล็กๆออกมาจากถ้ำเเล้วมาวิ่งเล่นอยู่แถวๆหน้าถ้ำ

จากวันนั้นเลยเชื่อว่าพญานาคมีอยู่จริง เคยโทรไปถามพระรูปหนึ่งซึ่งเคยไปนั่งกรรมฐานที่ถ้ำนี้ ถามท่านว่าได้ยินมาว่าสามารถเดินภายในถ้ำนี้ไปถึงลาวได้ เป็นเรื่องจริงไหม ท่านบอกว่าจริง เเต่ท่านทำไม่ได้ต้องเป็นพระอภิญญาเท่านั้นถึงจะมองทางเห็น<!-- google_ad_section_end -->

 

Confirm ว่าจริงค่ะ ทะลุไปลาวได้ เป็นอุโมงค์ใต้น้ำยาวมาก ไปเห็นมาเมื่อคืน (อย่าถามรายละเอียด) ไม่ได้กั๊กนะ

 

ที่จริงเรารักพ่อนะ แม้ในชาตินี้เราก็รักพ่อ แต่เราไม่ชอบให้พ่อเราทำผิดศีลธรรม
พอมาเจอคู่ที่ผิดศีลธรรมอีก มันก็เลยต้องตัดขาด....อธิบายไม่ถูกอ่ะ ความรักที่เรามีให้คนอื่นมันคงมากมาย จนทนเห็นคนที่เรารักทำผิดซ้ำซากไม่ได้มั้ง

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Sjx-T7_CGQA

 

สรุปว่า..ข้อยอดฟังนิทานชิมิเนี่ย :'(

 

พรุ่งนี้ ปิดกระทู้ 1 วันใช่เปล่าคะ
ชาร์ตแบตเพื่อไปเที่ยว

 

เมื่อวานจู่ ๆ ก็นึกได้ว่าฝันว่าแม่ตาย แต่นึกไม่ออกว่าฝันมีเรื่องราวอย่างไรบ้าง

วันนี้ฝันแปลกอีก ฝันว่าญาติที่ตอนนี้อยู่ต่างจังหวัดพอมาที่บ้านผม เขาก็ออกไปหาแฟนเขาสักพักเขากลับมาผมเจอเขาอีกทีเหมือนว่าพึ่งอาบน้ำเสร็จ เขาเล่าว่าเกือบถูกแฟนฆ่าตาย ผมให้เขาเล่าให้ฟัง เขาเล่าว่านัดเจอกันที่โรงแรม พอเจอกันปุบแฟนก็โมโหลงมือทำร้ายทันที ผมฟังได้เท่านี้ก็ตื่นซะก่อน เลยไม่รู้ว่าเขารอดกลับมาบ้านได้อย่างไร

 

สงสารนู๋มุ๊ก..จัง อดฟังนิทานเลย ..แง :'( เราก็อดฟังด้วย..! เล่าให้ฟังสักตี๊ด ก็ยังดีนะ สุมนาเทวี(ผู้ใจดี) ...นะ นะ ฟังเสร็จแล้ว เราจะได้นอนฝันดี(คืนนี้) น่อ..

 

อ้าว...ถึงคิวเราแล้วเหรอ
อยากฟังเรื่องอะไรล่ะจ๊ะ เชิญขอมา...

 

เรื่องสั้น "ผีบ้านเช่า" แล้วกันนะ

เมื่อครั้งที่ทำการค้า ขายเสื้อผ้าสำเร็จรูป
เราก็คิดว่าทำยังไงถึงจะขายได้จำนวนมากต่อวัน เพื่อจะได้กำไรเพียงพอ
วางแผนว่าต้องขายแบบ door to door เข้าถึงลูกค้า จากเดิมที่วางไว้แล้วรอลูกค้ามาซื้อ
มันช่างเงียบเหงา จะคึกคักก็วันสิ้นเดือนเท่านั้น หลังจากนั้นมันก็จะเงียบ
ไหนต้องคอยวิ่งหนีเทศกิจอีก

คิดได้ดังนั้น ก็หาตลาดที่มีลูกค้าคึกคัก และมีกำลังซื้อแบบไม่เสียดายตังค์
ไอเดีย ปิ้งขึ้นมาทันที พัทยา เป็นตลาดที่คนหาเงินง่ายและไม่เสียดายตังค์
เดินทางไปเลยค่ะ ไปขายเสื้อผ้าที่พัทยา แรกๆ ก็ไปเช้าเย็นกลับ
ไปถึงก็เดินตั้งแต่ตลาดนาเกลือ ไปจนสุดหาดพัทยาใต้ เข้าทุกบ้านค่ะ
ก็ขายได้ดีทีเดียว เพราะว่ายังเด็กพูดจาน่ารัก ลูกค้าชอบก็ซื้อ
หักต้นทุน+ค่าเดินทาง+ค่าอาหาร เหลือกำไรนิดหน่อยเอง

 

ไม่ได้การ ถ้ายังขายอยู่อย่างนี้แล้วเมื่อไหร่จะมีร้านเสื้อผ้าเป็นของตัวเอง
เรียกว่า Think big ค่ะ อนาคตเถ้าแก่

เปลี่ยนแผนหาเช่าบ้านที่พ้ทยา จะได้ลดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง อาจจะขึ้นกรุงเทพแค่เดือนละ 2 ครั้ง

แล้วก็ไปหาบ้านเช่า อยู่ในซอยแถวๆ นาเกลือ เป็นห้องแถวชื่อบ้านนาค..... เอาอีกแล้ว ทำไมแถวนี้ ถึงมีนาคขึ้นต้นอีกแล้ว

ค่าเช่าเดือนละ หนึ่งพันห้าร้อยบาท ถือว่าแพงทีเดียว แต่ก็ยังประหยัดต้นทุนอื่นๆ ได้เยอะ ห้องพักหลังแรกนี้ ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็อยู่ได้อย่างปกติ

พออยู่ไปๆ ชักเริ่มรู้จักคนมากขึ้น แทนที่จะขายดี กลายเป็นว่าขายเงินเชื่อ ทุนก็เริ่มหาย บางคนก็หนี ไม่จ่ายตังค์ ด้วยความที่เป็นคนใจดี ไว้ใจคน เชื่อในคำพูดของคนอื่น เพราะตัวเองเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ก็เลยคิดว่าคนอื่นคงเป็นเหมือนกัน

ไม่ไหวแล้ว ต้องย้ายบ้านให้ราคาถูกกว่านี้

 

เจ้าของบ้านหลังเดิมที่เช่าอยู่ แนะนำให้ไปเช่าบ้านหลังหนึ่งซึ่งอยู่กลางสวนกล้วยตานี เป็นบ้านไม้สองชั้น ราคาถูกเดือนละ ห้าร้อยบาท

เป็นไปได้ยังไง ห้องแถวเดือนละพันห้า แต่บ้านเดี่ยวเดือนละห้าร้อย ชั้นบนมีสองห้องนอน ชั้นล่างก็มีห้องอีก หนึ่งห้องน้ำ แต่ว่างมานาน ไม่มีคนมาเช่า