นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เพลงที่แม่ย่าแต่งไว้ให้ร้อง ค่ะ (เพราะมากๆ)

ขออำนาจแสงสว่างแห่งธรรม

เปิดตาดำรงค์ธรรมพระศาสนานิรันดร์กาล

เสริมสร้างสัจจธรรม หลุดพ้นมารวัฏฏจักรกรรม

ก้าวสู่พระนิพพานเปิดสวรรค์ พระศาสดา

สัจจธรรมโปรดสัตว์โลก หลุดพ้นโศกวจีกรรม

ชีวิตคุณธรรม สมปรารถนานิรันดร์กาล

 

เปรตขาวคือ ........ ? มันมีดำมีขาวมีหลายสีหรืออย่างไร

 

ทุกคืนก่อนนอน ถ้าขี้เกียจสวดมนต์ก็ให้กราบหมอน 5 ครั้ง เพื่อระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย คุณบิดามารดา คุณครูบาอาจารย์ แล้วก็กล่าวคำแผ่เมตตา

"สัพเพ สัตตา อะเวรา อัพยา ปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ"

สัตว์ทั้งหลาย (หมายถึงตัวเราด้วย) ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย
ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
ขอให้เป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจ
จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ"

ตอนแผ่เมตตาให้น้อมมาที่ตัวเองก่อน แล้วจึงแผ่ออกไปนอกตัวโดยรอบเป็นปริมณฑลค่ะ

ไปลองทำดูนะคะ ทำทุกวันให้สม่ำเสมอ แล้วสังเกตตัวเองว่าอารมณ์รุ่มร้อนต่างๆ ลดลงมั้ย (ลองดูนะ)

 

เปรตขาว หมายถึง คนที่มีใจกุศล ชอบทำบุญสุนทาน แต่ยังเป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่ (ตั้งใจไว้ผิด)
ส่วนเปรตดำ หมายถึง คนที่ไม่มีศีลธรรมในใจ ไม่ชอบการกุศลใดๆ เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นค่ะ

วันนี้สมควรแก่เวลาดึกมาแล้ว ขอตัวปลีกวิเวกก่อนนะคะ สงสัยอะไรค่อยมาคุยกันใหม่ในวันถัดไปแล้วกัน ราตรีสวัสดิ์นะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ

 

จ่ะ สมัยเด็ก ๆ ผมจำบทสวดได้หลายบท แต่ปัจจุบันลืมแทบจะหมด แผ่เมตตายังจำไม่ได้เลย ต้องท่องจำใหม่ซะแล้ว

ตอนสมัยเรียน ผมก็เป็นคนใจร้อน เช่น อยากได้อะไรต้องได้ทันที , ใครรังแกผม แรก ๆ ผมจะอดทนก่อน แต่พอหลาย ๆ ครั้งผมก็ไม่ทนละ จะจัดหนักกลับไป แต่พอโตมาผมก็เริ่มคิดได้และค่อย ๆ ลดลงปัจจุบันก็คิดว่าน่าจะเหลือน้อยมากแล้วละ (ถ้าไม่เจอคนหาเรื่องหนัก ๆ คิดว่าความโหดคงไม่ตื่นขึ้นมาอีก)

 

ไม่เข้าใจคะ อธิบาย พอดีความรู้น้อยคะ

 

สวัสดียามเช้า นู๋นุ๊ก & นู๋มุ๊ก และชาวเมืองคุรุวาโร ทุกท่าน...(f)

 

ท่านสุมนาเทวี คงเล่านิทานจนเพลีย(เลยตื่นสาย.หุหุ)...ขอบคุณสำหรับเรื่องนิทานที่ให้เล่าให้ฟังนะจ๊ะ ตอนเล่าไม่เท่าไรหรอก เล่าเสร็จแล้วนี่สิ เป้าล่อชัดๆ ก็ลองดู แต่เป้าอย่างคุณนายไหวพริ้วอยู่แล้ว (เอาตัวรอดได้แน่นอน..ขอบอก ให้กะลังใจนะเนี่ยะ)...ถึงอย่างไรก็ตาม เมื่อเล่านิทานตามคำขอแล้ว น้องมุ๊กยินดีรับผิดชอบเต็มที่ค่ะ..! สำหรับผลที่ตามมา..เฮ่อ.เฮ่อ.เฮ่อ...

 

ท่าน momoru พี่ขออนุญาตแสดงความคิดความเห็นนะจ๊ะ.. เรื่องเมตตา มันมีอยู่ ๒ คำ ที่น่าสนใจ คือ เมตตาจิต , จิตเมตตา ถ้ายกตัวอย่างนะ มันก็เหมือนกับที่บอกว่า ให้ครูสอนนักเรียนแล้วให้นักเรียน เรียนรู้อย่างมีความสุข พี่ก็เคยแซวครู เล่นๆ ว่า ตัวครูเองยังไม่มีความสุขเลย แล้วจะไปสอนให้นักเรียนมีความสุขได้อย่างไร ? กลับมาเรื่องจิต เรา ตัวเรา เป็นที่พัก ที่อยู่ ให้กับจิตในการเกิดครั้งนี้ (ถ้าเชื่อว่าจิตเป็นดวงเดิมในการเกิด)..เราต้องฝึกให้จิตของเรา ได้รู้จักเมตตา มีเมตตาก่อน โดยเรา(กายและใจนี่แหละ) ให้ความเมตตาแก่จิตที่อยู่ในเรานี่แหละ เมื่อจิตได้รู้จักเมตตาและมีเมตตาอย่างชัดแจ้งแล้ว ตอนนี้แหละ จิตก็จะมีเมตตาโดยเนื้อแท้ และแผ่ไปโดยไพศาล ไม่เลือก ไม่ละ ไม่เว้น ขออภัย ถ้าพี่อธิบายความคิดเห็นของพี่แล้วทำให้น้องงง? คือพี่มีปัญหากับการที่จะต้องเลือกคำ มาใช้ ในการอธิบาย ให้ตรงใจมากที่สุด...พี่ดาว *

 

ไม่แน่คุณดาว* อาจเป็นหนึ่งในนั้น อรหันต์ทั้ง 9

เอาล่ะวุ้ย..! แหมบศรี หนูนิดหนูหน่อย ด้วยหรือป่าว

ที่แน่ๆเจอแล้ว 3

 

สำหรับอีกประเด็น ที่อยากจะแสดงความคิดเห็นในวันนี้(วันพระมั้ง..) คือ การมองดูตนเอง ทั้งกายและใจ ไม่ว่าจะได้ยินได้ฟังได้อ่าน..สรุปว่า ได้รับรู้อะไรก็ตาม น่าจะดูกายและใจ ตนเองมากกว่า ว่าเป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร จะได้รู้เท่ารู้ทัน สำหรับเรานะ เราให้เกียรติทุกคน ในการปฏิบัติธรรม เราเชื่อว่าทุกคน มีแนวทาง มีวิธีการ มีทางเดิน ที่แตกต่างกัน ไม่เหมือนกัน แต่เป้าหมายสุดท้ายของทุกคน คือที่เดียวกัน ดังนั้นเราควรช่วยเหลือประคับประคองกันและกันมากกว่า บางทีเราอาจเห็นคนอื่นมีการกระทำหรือพฤติกรรมที่ไม่ดีมากๆ ในสายตาของเรา ถ้าเราเชื่อ เรื่องตายแล้วเกิด เราก็ไม่รู้ว่า เราเกิดมากี่ครั้งแล้ว และอาจมีการเกิดในบางครั้ง ที่เราทำไม่ดีทำแย่ มากกว่าคนนั้นเสียอีก (เพราะเราเข้าใจดี สามารถว่ากล่าวตำหนิ ได้เป็นอย่างดี นั่นย่อมแสดงว่า ภายในของเราเข้าใจและรู้จักพฤติกรรมนั้นๆดี เป็นอย่างยิ่ง)...

 

สวัสดียามเช้า(วันพระ)...ท่านหม้อหุงข้าว ..

 

บ่นมานานแล้ว.. เล่านิทานจากฝันเมื่อคืนบ้างละกัน..(ฝันบ้างแล้วแฮะ..)...แต่ให้น้องมุ๊กเล่าก่อนดีกว่า ตามอาวุโส(น้อยไปมาก) เชิญจ้า...

 

วันไหนๆ ก็ถูกลูกหลงได้ทั้งนั้น มารนี้ตามหลอกจนกระทั่งอรหันต์

แล้วจะเหลืออะไร แม้ในฌานสมาบัติ

หากด้วยความคิด ยิ่งไปกันใหญ่ อภิสังขารมาร

 

ขอบคุณค่ะ.. ท่านหม้อหุงข้าว ช่วยอธิบายแบบภาษาธรรมดาๆ ให้หน่อยนะคะ คือ เราไม่ค่อยรู้จักเรื่องฌาน หรือญาณ หรือภาษาทางธรรมะ อย่างอภิสังขารมาร เนี่ยะ เราก็ไม่เข้าใจ... นี่คือเรื่องจริง ไม่ได้แกล้งอำหรือลองภูมิ เพราะเราปฏิบัติสายพุทธโธ ตามท่านหลวงปู่ชา..เรียนรู้กายใจ ประมาณเนี้ยะ..

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ดาว*
บ่นมานานแล้ว.. เล่านิทานจากฝันเมื่อคืนบ้างละกัน..(ฝันบ้างแล้วแฮะ..)...แต่ให้น้องมุ๊กเล่าก่อนดีกว่า ตามอาวุโส(น้อยไปมาก) เชิญจ้า...
</TD></TR></TBODY></TABLE>วันนี้ยังบิ้วอารมณ์ไม่ขึ้นค่ะ...เชิญศิษย์พี่ดาว (ฮ่า) นำไปก่อนเลยเจ้าค่ะ

 

ไม่เคยศึกษาพุทธประวัติหรอ

เทวปุตตมาร ที่มาขัดขวางเจ้าชายสิทธัตถะ ตอนที่จะเสด็จออกบวช ในเหตุการณ์ครั้งที่๑

เทวปุตตมาร ที่มาขัดขวางในคืนเดือนเพ็ญวันที่จะตรัสรู้ ในเหตุการณ์ครั้งที่ ๒

จากนั้น ก็ได้ส่งธิดามาร มาทดสอบ ในเหตุการณ์ครั้งที่ ๓

เทวปุตตมาร มาทูลพระพุทธเจ้าให้ปลงสังขาร หรือให้เสด็จเข้าสู่ปรินิพพาน ในเหตุการณ์ครั้งที่ ๔

นั่นคือเรื่องราวพุทธประวัติ

แล้วพุทธสาวกล่ะ อย่างพระอานนท์ ยังถูกมารดลใจเลย
เกี่ยวกับที่พระพุทธองค์ทรงแสดงโอฬาริกนิมิต
หากผู้ใดเจริญอิทธิบาท4 ผู้นั้นจะอยู่ได้ตลอดกัปป์หนึ่ง
ซึ่งพระอานนท์ผู้ซึ่งเป็นพระโสดาบันแล้ว ก็ไม่ได้เอ๊ะใจ

ในเรื่องราวเกี่ยวกับพระอุปคุต ผู้มีฤทธิ์
ซึ่งในตอนนั้น พระยามาราธิราช มาแสดงบุพพนิมิตแปลงกายให้เห็นเป็นพระพุทธเจ้าได้

หากสายพุทโธ ไม่เคยศึกษาประวัติหลวงปู่มั่น หรอกหรือ ที่ถ้ำสาริกา นครนายกน่ะ
ตอนที่ท่านมาบำเพ็ญภาวนา แล้วมียักษ์ถือกระบอง จะมาทุบท่านน่ะ

แล้วอย่างเราๆ ล่ะ มารทั้ง 5 นี่ครบเซ็ทเลย อภิสังขารมาร ก็ความปรุงแต่ง นั่นแหละทั้งฝ่ายดี ฝ่ายชั่ว

ลองอ่านเรื่องราวให้ "ชัดกิ๊ก"

 

โอเค..จ้ะ พี่มุ๊ก.. เมื่อคืนนะ พอนู๋นอนหลับไป แล้วก็ฝันว่า...ไปอยู่ที่ไหนซักที่นะแหล่ะ..มันเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง ที่จะต้องไปทำอะไรซักอย่าง มีพระมาช่วยแนะนำวิธีการ(รูปร่างผอม..แฮะ ท่าทางเป็นนักเลงเล็กน้อย) พอจะเดินทาง พี่ก็รู้สึกว่ากลุ่มคน(๔-๕ คน) ที่จะไปด้วยกัน ชักช้า พี่ก็เดินทางล่วงหน้าก่อน ไปคนเดียว มันเป็นการเดินทางแท้ๆ ขอบอก เพราะว่าทางที่ไป มันเป็นทางคนเดินในป่าอ่ะ. ที่เราจะเห็นไปรอยดินขาวๆ ประมาณเนี้ยะ แถมคดเคี้ยวน่าดู ระหว่างที่พี่เดินทางด้วยความเร็ว (บอกไม่ถูกแฮะ ..แต่รู้ว่าเร็ว) ก็จะมีฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ตลอดทาง ต้นไม้เนี่ยะ ล้มระเนระนาดเลยนะ.. สักพักก็ไปถึงโรงเรียน(ความรู้สึกบอกว่าเป็นโรงเรียนที่เกี่ยวข้องกับเจ้าแผ่นดิน ยังมีร่องรอยกับรับเสด็จอยู่เลย) นักเรียนก็จะยืนเกะกะกันอยู่ที่สนาม ฝนก็ตก พี่ก็เลยไล่ให้เค้าเข้าไปในอาคาร ...สักพักฝนหยุดแล้ว มีคนบอกให้พี่เดินทางต่อ พี่ก็บอกว่าฝนหยุดจริง แต่ยังมีเมฆฝนสีดำอีกอยู่บนอาคารเห็นมั้ย รอให้ฝนเมฆก้อนนี้ตกก่อน..แล้วจะไป ....จบ... ฮ่าฮ่า.. (ฝันมั่วดีแท้..ขอชมตัวเอง)...

 

ซึ่งไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย อะไรหรอก

มันเป็นกฏธรรมดา หากมีใครมาแสดงความไม่เห็นด้วย ซึ่งผู้นั้นต้องเรียกอีกผู้หนึ่งว่า มาร

แต่ทั้งนี้ ก็ขึ้นกับการพิจารณา เพียงมากระตุ้นต่อม ให้เอ๊ะใจ เท่านั้นเอง

เส้นทางสายอภิญญาเป็นสิ่งดี แต่หากหลงไปกับมัน ไม่มีปัญญาคอยสอดส่อง ก็ติดกับของมาร ได้เช่นกัน หลงไปไกล

 

หวัดดีค่ะ ท่านจอมยุทธ์มาประลองกันแต่เช้าเลยนะคะ

นับว่าไม่เสียแรงที่ได้เข้ามาทันได้ฟังเทศน์ฟังธรรมเช้าวันพระเลย
ขออนุโมทนาสาธุการ แด่ท่านผู้เจริญทุกท่านนะคะ
ยินดีที่ได้สดับ แต่ถ้าจะให้ดีขอเป็นภาษาธรรมดาๆ บ้านๆ
ฟังง่าย เข้าใจง่าย สบายใจ ดีมั้ยคะ

แต่สำหรับตัวเองฟังได้ทุกเรื่องค่ะ
เพราะเรารู้จักตนเองดีกว่าที่จะไปรู้จักผู้อื่น
และรู้อยู่แก่ใจว่ากำลังทำอะไร คิดอะไร เป้าหมายคืออะไร
โดยไม่จำเป็นต้่องหาแนวร่วมเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
สิ่งที่เขียนเล่าไป มีเจตนาเพียงเพื่อให้เป็นธรรมทาน
มิได้หวังในลาภ ยศ สรรเสริญค่ะ