นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ต่างกับเราอ่ะ เราชอบปล่อยผ่าน
ทำนองรู้ก็ได้...ไม่รู้ก็ได้
เดี๋ยวถึงเวลาก็มีคนมาบอกเอง
เพราะเราเชื่อว่าเรามีความสามารถรู้ได้หลายทาง
อย่าถามนะว่าทางไหนบ้าง ก็เรามีเทพนิมิต
และทุกครั้งก็จะรู้เมื่อเวลามาถึง
แต่เรานิสัยเสีย ตรงที่ไม่ค่อยถามจากเทพ
ทำนองมีของดีแต่ไม่ใช้ เก็บไว้ใช้ยามขับคัน สำคัญจำเป็นเท่านั้น
ต้องช่วยเหลือตัวเองให้ถึงที่สุดก่อน ที่สุดแล้วยังไ่ม่ได้
นั่นแหละ...ค่อยใช้ฤทธิ์ (อำนาจ)
(อุย...คนอ่่่านคงคิดว่าเรามีฤทธิื์แน่ๆ เลย)

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nouk
ต่างกับเราอ่ะ เราชอบปล่อยผ่าน
ทำนองรู้ก็ได้...ไม่รู้ก็ได้
เดี๋ยวถึงเวลาก็มีคนมาบอกเอง
เพราะเราเชื่อว่าเรามีความสามารถรู้ได้หลายทาง
อย่าถามนะว่าทางไหนบ้าง ก็เรามีเทพนิมิต
และทุกครั้งก็จะรู้เมื่อเวลามาถึง
แต่เรานิสัยเสีย ตรงที่ไม่ค่อยถามจากเทพ
ทำนองมีของดีแต่ไม่ใช้ เก็บไว้ใช้ยามขับคัน สำคัญจำเป็นเท่านั้น
ต้องช่วยเหลือตัวเองให้ถึงที่สุดก่อน ที่สุดแล้วยังไ่ม่ได้
นั่นแหละ...ค่อยใช้ฤทธิ์ (อำนาจ)
(อุย...คนอ่่่านคงคิดว่าเรามีฤทธิื์แน่ๆ เลย)

</TD></TR></TBODY></TABLE>
แต่เราชอบ "สืบ เสาะ เจาะ เคาะ ค้น หา" ความรู้จากหลายๆ ทางอ่ะ
(พวกกระหายความรู้) แล้วเอามานั่ง บวก ลบ คูณ หาร หาความน่าจะเป็น
ไอ้ที่ไม่แน่ใจก็....ไว้ก่อน (ไม่เป็นไร รอได้ ไม่รีบ อ่าอ่าอ่า)

ก็ไม่รู้ว่า ไอ้นิสัย "ช่างซัก" มันมาจากไหนอ่ะ ยังสืบค้นไม่เจอ ^^

 

ขอตัว (และหัวใจ) ไปสวดมนต์นั่งสมาธิก่อนเน้อ ว่างๆ ไว้จะแวบมาดู...ไปล่ะ ชะแว๊บบบบบ

 

เช่นกันค่ะ วันนี้จะไปเตรียมตัวทัวร์ถ้ำดินเีพียงซะหน่อย

มิกกี้ คืนนี้อย่าลืมไปด้วยนะ พรุ่งนี้จะมารออ่านตอนเย็นๆ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ ท่านผู้ชมทั้งหลาย นอนหลับฝันดีค่ะ

อย่าพากันนอนดึกนะคะ จะเสียสุขภาพค่ะ

 

งั้นเดี๋ยเค้า เอาของเล่นจากคุณลุง มาให้ดูแล้วกันนะ...สนใจหรือเปล่าเอ่ย?

 

อ้าว!!.....ตกลงจะรีบไปจำศีลกันหมดแล้วหรือ? :'(

 

อะ...พอได้ยินว่ามีของดี เลยแวะกลับมาดูค่ะ
สัญญาต้องเป็นสัญญานะ ไม่งั้นเค้าจะแงๆๆ

 

คอมรวนทุกทีเลยอ่ะ....อันเชิญยากจริงๆ ลูกแก้ว ของคุณเนี่ยะ :'(

 

ส่งสัยจริงเชียว ทั้งที่ขนาดไฟล์ก็ผ่านนะ แต่ทำไม???
ภาพที่เหลือเอาไว้วันหลังแล้วกัน (กะว่าจะค่อยๆบรรยายเล่านิทานให้ฟัง เสียอารมณ์หมด!...ของเล่นของคุณลุงเนี่ยะ!!)

 

นิทานพญานาค ตอน "ลูกแก้วจากสรวงสวรรค์"





(โปรดใช้วิจารณญาณในการพิจารณา)

ลูกแก้วสีน้ำเงิน มีน้ำหนักมากที่สุดในบรรดาทั้งหมด ๔ ลูก ทั้งที่ขนาดเท่ากัน!
เมื่อส่องดูกับแสงแดด แทบไม่น่าเชื่อ! ไม่น่าเชื่อเลย! ปรากฎเห็นเกร็ดพญานาค! จำนวนมากมายมหาศาล...คล้ายลายบนตัวงู (น่าเสียดายกล้องมีความละเอียดน้อย ไม่สามารถซูมจิกภาพขึ้นมาดูให้ถนัดได้)
ข้าพเจ้า จับด้วยมือข้างซ้าย สัมผัสได้ถึงพลังงานเร้นลับบางอย่างซ่อนอยู่...พลันผัสสะหนึ่ง ผ่านเข้ามากระทบจิต เป็นกลิ่นคาวๆ...โอ้!อะไรกันเนี่ยะ! ประหนึ่งดังว่าข้าพเจ้ากำลังได้จับต้องพญางูใหญ่ มีเดชานุภาพมาก กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนผ่ามือ

ยิ่งพิจารณาก็ยิ่งอัศจรรย์ใจ เท่าที่ข้าพเจ้าเห็นลูกแก้วต่างๆธรรมดาโดยทั่วไป สีสันจะเรียบสนิทเสมอกันหมด ตลอดทั้งลูก...แต่นี้ ลายน้ำที่ซ่อนอยู่ภายในลูกแก้วปรากฎเป็นเกร็ดพญานาคฝังอยู่จำนวนมากมายมหาศาลนั้น นายช่างฝีมือมนุษย์มิอาจทำได้แน่นอน อีกทั้งสีสันตลอดทั้งลูกยามต้องแสงแดดในมุมหังเหของแสง ยังเข้ม-จาง ต่างกัน...บางครั้งในมุมหนึ่ง เหมือนจะเรืองแสงเองได้ ในมุมหนึ่งเหมือน มีแรหินสีน้ำตาลจับอยู่ตามยาว...ข้าพเจ้ามิอาจบรรยาย(โม้)ได้จนหมดสิ้น ฯลฯ

ข้าพเจ้ากลิ้งเล่น พลิกกลับไปกลับมาบนฝ่ามือ...ด้วยอารมณ์เป็นกลาง
แต่ความรู้สึกนั้น เหมือนประหนึ่งว่าได้จับสิ่งที่มีลำตัวลื่นๆยาวๆ....ท่านลุงยิ้มแล้ว กล่าวว่า
"เขามาเอง เวลาที่เราสวดมนต์แล้วนั่งสมาธิภาวนาจนจิตสงบ...ในคืนนั้น ตั้งพานดอกไม้บูชาไว้...ปรากฎนิมิตรแสงสว่าลอยเข้ามา"
พอลืมตาถอนออกมาจากสมาธิ...ก็ปรากฎลูกแก้วสองลูกอยู่บนพาน!
ท่านลุงกล่าวต่อไปอีกว่า เขามาเป็นคู่....ลูกสีน้ำเงินกับสีส้ม มาก่อน
(ชะรอยคงเป็น นาคีกับนาคา)....หลังจากนั้นประมาณปีเศษ ล่าสุด(เพิ่งผ่านมาเดือนเศษๆนี่เอง เดือนเมษายน ๒๕๕๕)...ในพานชุดเก่า ก็ปรากฎลูกแก้วสองลูกขนาดเท่ากัน สีเขียว กับสีส้ม...ลอยลงมาเองอย่าง ปาฎิหาริย์! ร่วมทั้งสองชุดก็เป็น ๔ ลูก และลูกแก้วทุกลูกก็มีเกร็ดพญานาค ปรากฎต่างกันมากน้อย ประปรายไม่เท่ากัน (ถ้าเป็นลูกแก้วจากโรงงานพิมพ์ทรงเดียวกันคง เหมือนกันหมด อีกทั้งน้ำหนักก็ยังต่างกัน ทั้งที่ขนาดลูกเท่ากัน)

เรื่องนี้ท่านลุงไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้เลย(ค่อนข้างเก็บตัวมาก) นี้ถ้าหากท่านรู้ว่าข้าพเจ้านำเรื่องราวมาเปิดเผย ก็คงไม่ดีแน่...โชคดีที่ข้าพเจ้ามีวาทะศิลป์ดี จึงมีโอาสถ่ายรูปเก็บภาพไว้ได้

ท่านลุงกล่าวต่อไปอีว่า เวลาไปทำบุญหรือไปปฎิบัติธรรมทีี่ไหน ก็สามารถสื่อถึงกันได้ตลอดเวลา จิตถึงลูกแก้ว ลูกแก้วสื่อถึงจิต...เป็นพญานาคตระกูลที่มาจากสวรรค์ เขามาร่วมสร้างบารมีด้วย ในอดีตชาติเคยสั่งสมมาเป็นชาติเชื้อกษัตริย์ในนครหนึ่ง(อันนี้ข้าพเจ้าพิจารณาเอง)

จบแล้ว ครับ

คำถาม ลองพิจารณากันดูนะครับ ว่า!
1.คู่แรก สีน้ำเงิน-สีส้ม...ลูกไหนเป็นนาคี ลูกไหนเป็นนาคา? เพราะเหตุใด?
2.คู่ที่สอง สีเขียว-สีส้ม...ลูกไหนเป็นนาคี ลูกไหนเป็นนาคา? เพราะเหตุใด?

 

นับเป็นบุญ ที่ได้มีโอกาสชื่นชมมณีนาคาที่งดงามตระการตานี้ค่ะ ขอบพระคุณมากนะคะท่านหน่อนรคุณ

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะ ติงอยู่ใกล้ๆนี่เองค่ะ กระทู้ลำนำเพลงรักของนักกลอน
ไม่มีท่านใดรังแกติงหรอกนะคะ ทุกๆท่านล้วนเป็นเพื่อนที่ดีทั้งนั้นค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณครูติง มาเปิดกระทู้แต่เช้าแล้วก็ไปโรงเรียน น่ารักจังเลย

****************************
โอ้โห...ลูกแ้ก้ว งดงามมากเลยค่ะ เห็นเป็นอัศจรรย์ยิ่งนัก คุณลุงของคุณหน่อนรคุณต้องเคยมีวาสนาร่วมกันมากับนาคานาคีบนสวรรค์แน่ๆ เลย

เอ๊ะ...ทายถูกมีรางวัลหรือเปล่าน้า? ไม่มีให้ก็บังคับให้มีค่ะ

คู่แรก ขอทายว่า สีส้มเป็นนาคา สีน้ำเงิน เป็นนาคี
คู่ที่สอง สีเขียวเป็นนาคา สีส้มเป็นนาคี

อย่าลืมเอารางวัล เป็นนิทานที่ค้างเอาไว้มาเล่าด้วยนะคะ มิเช่นนั้นจะฮอลลลล

 

ปยานาคไปไม่กลับ โดนจับเป็นตัวประกันหมดแ้ล้วเหรอคะ...
ยู็้ฮู....เธออยู่หนายยยยยย

 

มิกกี้ไม่สบายหรือเปล่าหนอ วันนี้ทำไมไม่มาเปิดกระทู้

เมื่อคืนขณะนั่งสมาธิ ได้นิมิตถ้ำดินเพียง
ที่ปากถ้ำตรงทางเข้ามีงูเลื้อยอยู่บนปากถ้ำ สีขาวๆ เหลืองๆ ลายๆ เราไม่ได้เข้าไปด้านใน

ฝันตื่นเต้นมากเลย แต่พอตื่นปุ๊บ ก็ลืมปั๊บ อัตโนมัติซะนี่กระไร

 

เราสบายดีจร้า แค่รู้สึกเบื่อๆ เซ็งๆ เท่านั้นแหละ

ว่าแต่ทำไมฝันสั้นจังเลยล่ะ ถ้ามันตื่นเต้น มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิ
จริงแม๊ะ...^^

(เมื่อคืนเราก็ฝัน แต่เป็นฝันที่สะเปะสะปะมาก เลยจำไม่ได้จ้า ^^)

 

ฝันว่านอนอยู่ในห้อง แต่ประตูห้องเปิดอยู่แล้วเห็นผียืนที่หน้าประตูห้อง สภาพเละมากไม่รู้มันไปโดนอะไรมา ในฝันเหมือนจิตหลุดเพราะความกลัวเลยพยายามรวบรวมสมาธิเริ่มจากสวดอิติปิโส จากนั้นก็นึกได้เลยไม่มีอะไร รวบรวมสมาธิแล้วก็เห็นมือใครก็ไม่รู้ น่าจะเป็นหญิงยื่นเข้ามาทะลุกำแพงห้องเข้ามา ผมก็เอามือปัดมันออกไป ในฝันคิดว่าทำไมเราถึงกลัวผีได้เลยคิดถึงภาพผีสยอง ๆ แล้วกำหนดให้เห็นตรงหน้าเอาหน้าเข้าไปใกล้แล้วเอาหัวโขกหน้ามันเลย คือทำให้ชินจะได้ไม่กลัวผีที่สภาพเละ ๆ จากนั้นฝันว่าเช้าแล้วก็เลยเล่าให้คนที่บ้านฟัง แล้วจะไปห้องน้ำแต่มีคนอยู่ได้ยินเสียงเหมือนญาติผมที่ตายไปแล้วอยู่ในห้องน้ำ ผมจำเสียงของเขาได้แต่เขาก็ไม่ได้ออกมาปรากฏให้เห็นนะ จากนั้นผมเลยจะเข้าห้องน้ำอีกห้องแต่ว่าสภาพมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนห้องน้ำเดิม ผมเลยตัดสินใจไม่เข้า ... ตื่นมาเลยคิดว่าผีมาขอส่วนบุญรึป่าว ยังไงก็ชั่งมันแผ่เมตตาให้สักหน่อยก็แล้วกัน แต่ถ้ามันมาแบบสภาพเละอีกละก็จะตบให้หัวหลุด หมั่นไส้ แล้วค่อยแผ่ไปทีหลัง อิอิ

 

วันนี้ขอคุยเรื่องพรหมโลก จิ๊ดนึงนะ

พรหมชั้นที่ ๑๔. สุทัสสาสุทธาวาสภูมิ

สูงขึ้นไปต่อจากอตัปปาสุทธาวาสภูมิขึ้นไปอีกประมาณ ได้ ๕ ล้าน ๕ แสน ๘ พันโยชน์ สุทัสสาสุทธาวาสภูมิ = ภูมิเป็นที่อยู่อันบริสุทธิ์แห่งพระพรหมอนาคามี อริยบุคคลทั้งหลาย ผู้มีความแจ่มใส คือท่านเหล่านี้ ย่อมมีความเห็นอย่างชัดแจ้งแจ่มใส สามารถเห็น สภาวธรรมได้โดยแจ้งชัดเพราะเป็นพระพรหมที่บริบูรณ์ ด้วยประสาทจักษุ ทิพพจักษุ ธัมมจักษุและปัญญาจักษุ จึงเห็นสภาวธรรมได้แจ่มใส ชัดเจน จิตใจสงบเยือกเย็น ท่านเหล่านี้เคยเป็นพระสาวกแห่งพระพุทธองค์ อุตสาหะจำเริญวิปัสสนากรรมฐานจนสามารถยัง ตติยมรรคให้บังเกิดในขันธสันดาน ได้สำเร็จเป็นพระอนาคามีอริยบุคคลและในขณะที่เจริญ วิปัสสนากรรมฐาน ปรากฏว่าเป็นผู้มีสตินทรีย์ คือมี สติแก่กล้ากว่าอินทรีย์อย่างอื่น

สุทัสสาสุทธาวาสพรหมภูมิ อายุประมาณ ๔๐๐๐ มหากัป​

นิทานเรื่อง จิตดวงหนึ่ง

ก่อนที่จะมาจุติเมืองมนุษย์นั้น อยู่ในฌาณตลอด ไม่ัรับรู้เรื่องราวใดๆ
มีเพื่อนๆ ที่เป็นเพียงดวงจิตเหมือนกัน
จิตดวงนั้นถามว่าขณะนี้เราอยู่ที่ไหน (มันสงบมาก ว่างมาก)
ไม่มีทุกข์ใดๆ เห็นแต่ความสงบ สว่าง
ไม่มีรูปร่างหน้าตาให้จดจำ มีเพียงความสว่างภายใน

มีเสียงตอบว่า ขณะนี้ท่านได้เลื่อนขึ้นมายังชั้น.....
จิตดวงนั้นถามต่อว่าอายุของ....ชั้นนี้ นานเท่าไหร่
มีเสียงตอบมาว่า 5000 มหากัปล์
ถ้าบำเพ็ญต่อไปจนครบ ก็จะเลื่อนขึ้นไปอีก
เสวยสุขในชั้นต่อไปอีก.....มหากัปล์
แล้วเมื่อไหร่เราจะถึงนิพพาน

ท่านต้องลงไปจุติัยังภพมนุษย์ จึงจะบรรลุนิพพานได้
ถ้าอย่างนั้นเราจะไป...
ท่านยังไปไม่ได้ เพราะขณะนี้ ยังไม่ถึงเวลาของท่าน ผิดกฏ
และท่านอาจเศร้าหมองด้วยมายากิเลสโลก
สิ่งที่ท่านบำเพ็ญเพียรมาเนิ่นนานจะสูญเปล่า
จิตดวงนั้นแย้งว่า เราย่อมรู้ดีว่าสิ่งใดคือมายา คงไม่เปรอะเปื้อนง่ายๆ

และขณะนี้ พระพุทธเจ้าได้ดับขันธปรินิพพานจากภพมนุษย์แล้วนะ
พุทธศาสนาจะคงอยู่เพียง 5000 ปี
กาลข้างหน้า มนุษย์จะเข่นฆ่ากันอย่างไร้ศีลธรรม
เนื่องจากมนุษย์หลงลืมศีลธรรมอันดี ได้แก่ ศีล 5 อันเป็นเครื่องปิดกั้นอบายภูมิ
ต่อไปสวรรค์จะว่างเว้นจากเทวดา และนรกภูมิจะเต็มไปด้วยเปรต อสุรกาย สัตว์นรก

เราจะลงไปช่วยมนุษย์เอง ถึงแม้จะช่วยอะไรไม่ได้มาก
แต่เราจะช่วยเรื่องศีล 5 ไม่ให้มนุษย์หลงลืม เพื่อลดจำนวนสัตว์นรก

ขณะที่คิดว่าจะมาจุติ จิตก็พุ่งตรงลงมาผ่านนรก
เพื่อไม่ให้ใครที่นั่นรู้ว่าหนีมา
เวลาต่อมา....เรารู้สึกว่าตัวเราร้อนมากๆ แทบขาดใจ
จิตดวงนั้นฝ่าเปลวเพลิงนรก โดยมีท้าวเวชสุวรรณช่วยเหลือ
และได้ขึ้นมายังภพมนุษย์ จิตดวงนั้นได้มาจุติในภพมนุษย์สมใจ
เพียงเพื่อต้องการเรียนรู้ทุกขสัจจะ และดำเนินตามทางสัจจธรรมที่ตั้งใจไว้

....เอวัง

 

เอ๊...อย่างนี้ต้องฉีดยาแก้เซ็ง ด้วยนิทานเมืองบาดาลหรือเปล่าหนอ
ใครมียาฉีด มาฉีดนำให้สักหนึ่งเข็มจิ...กระทู้จะได้ไม่เฉานะๆๆๆๆๆ

 

จ่ะ กลายเป็นนักแต่งกลอนไปซะแล้ว :'(