จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขอให้พวกเราพยายามเข้าใจธรรมชาติแห่งจิตตนให้มากๆ
ขนาดจิตอยู่ที่ตนเองแท้ๆ ก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจเลย แถมมีแต่จะให้คนอื่นมาเข้าใจตนเองได้อย่างไร
เพราะคนที่จะต้องมาเข้าใจเราน่ะ ยังเอาตัวไม่รอดเลย คือศีลยังไม่ครบ หรือศีลครบแต่ยังปฎิบัติไม่ไปถึงไหน สำหรับผู้ที่บอกว่าปฎิบัติไปไม่ถึงไหน ขอให้มาทำจิตเกาะพระนี้

ธรรมชาติของจิต มีทั้งจิตคนและก็จิตมนุษย์ ขอเรียกอย่างนี้นะว่า เพราะบางคนจะเรียกว่าเป็นมนุษย์ก็ไม่ได้ เพราะบางคนมีกายเป็นมนุษย์ แต่มีจิตใจเยี่ยงสัตว์ จะไปเรียกว่ามนุษย์นั้นก็ไม่ได้ เพราะมนุษย์แปลว่าสัตว์ประเสริฐ สรุปแล้วไม่ต่างจากสัตว์ ที่ต่างไปจากสัตว์ก็คือ จิตใจที่สูงกว่ามนุษย์ แต่ผู้ที่ฝึกจิตมาดีแล้ว จิตก็จะสูงขึ้นไปตามลำดับ ส่วนการเบียดเบียนกันก็จะลดน้อยลงไปทุกที เริ่มจากการละการเบียดเบียนตนเองก่อน ก็คือ อย่าไปทำให้ตนเองทุกข์ ผู้ที่ทำตนเองเป็นทุกข์นั้นก็ถือว่าผิดศีลละเอียด แต่ผู้ปฎิบัติที่จิตยังไม่ละเอียดพอ ก็จะมองไม่เห็นศีลละเอียด แต่ศีลจะละเอียดได้นั้น ก็ต้องอาศัยจิตที่ละเอียดด้วย เพราะศีลจะละเอียดได้ด้วยจิตที่ละเอียดเท่านั้น

เพราะฉะนั้น เรื่องจิต ดวงจิต หรือวิญญาณนั้น สำคัญยิ่งยวด ผู้ปฎิบัติพยายามทำความเข้าใจเรื่องจิตของตนเองก่อน แต่ถ้ายังไม่ค่อยจะเข้าใจจิตของตนเอง ก็อย่าเพิ่งดูจิตผู้อื่น หรืออย่าเพิ่งหลงไปตำหนิผู้อื่นเขา และถือว่าเราเองก็ยังไม่ดีพอ
แต่ถ้าเราเข้าใจจิตของตนเองดีแล้ว ต่อไปเราก็จะเข้าใจผู้อื่นๆได้เป็นอย่างดี ทั้งๆที่คนนั้นไม่ดีกับตนเองหรือคนที่เห็นต่างจากเรา เราก็เข้าใจเขาอยู่ดี เรื่องนี้คิดว่าผู้ที่สามารถเข้าถึงกระจิตตนเองดีแล้ว และเข้าใจกระแสธรรมดีแล้ว ต่อไปท่านก็จะเข้าใจผู้อื่นๆเป็นอย่างดี ถึงใครทุกข์ ใครร้อนภายในกาย ภายในใจก็ตามที แต่จิตของผู้ที่ปฎิบัติถึงแล้วย่อมมีความเยือกเย็น ไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนตามเขาไปด้วย และผู้ที่ปฎิบัติถึงธรรมกันจริงๆแล้ว ของจริงๆมักไม่พูดว่าตนเองบรรลุหรือเป็นพระอริยเจ้ากันนะ หรือบอกว่าตนเองคือจิตอรหันต์แล้ว หากถ้าผู้ใดไปพูดอวดอ้างกับผู้อื่น ลองกลับไปถามใจตนเองนะว่า ตนเองยังชอบให้ผู้อื่นมาเยินยอ หรือชมเราหรือเปล่า แต่ถ้าเรายังชื่นชมกับคำว่าอรหันต์ละก้อ จิตยังหยาบอยู่ เพราะเป็นผู้ที่ยังมีความโลภลึกๆอยู่ภายในจิตใจนั้น เพราะฉะนั้นของจริงๆเขาจะไม่พูดถึงเรื่องสมมุติ พูดแต่ของจริงๆ ธรรมะจริงๆเท่านั้น เห็นมีแต่ผู้ปฎิบัติไม่ถึงเท่านั้น ที่พยายามจะพูดขึ้นมาอยู่นั่นแหล่ะ ขอยกเรื่องนี้เป็นธรรมทานสักหน่อย เพราะมีผู้ปฎิบัติมาถามกันมาก เพราะไปเจอผู้ปฎิบัติเหมือนกัน แต่เขายกตนเองขึ้นมาก่อนว่า เขาคือผู้ปฎิบัติถึงขั้นอริยบุคคลแล้ว อันนี้พวกเรา โดยเฉพาะจิตบุญอย่ามาพูดให้ผมได้ยินนะ ไม่ตำหนิหรอกนะ แต่จะด่ากลับไปเลย ใครอย่ามาเล่นกับผมนะ เห็นผมใจดีอย่างนี้ เวลาเจอจิตบุญที่เป็นจิตเลว ผมฟันทิ้งหมด ยกเว้นผู้ที่ไม่ได้เป็นจิตบุญ ผมไม่ขอไปเกี่ยวข้อง ผมมิได้ไปยึดติดนะ เพราะฉะนั้นความเลวตนเองยังไม่เอาเลย แล้วจะให้ผมไปเอาความเลวของผู้อื่นหรือ และขอให้พวกเราดูตัวอย่างขององค์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านสอนกับลูกศิษย์ท่านไว้อย่างไร ไปอ่านธรรม ไปฟังธรรมของท่านกันเสียใหม่นะ

และขอฝากผู้ที่เข้ามาแล้ว มาปฎิบัติแล้วมาทำเป็นเล่นๆ ไม่เอาจริงจัง มาลองภูมิบ้างต่างๆนานา อันนั้นขอให้เลิกประพฤติเสีย แต่ถ้ามีความสงสัยประการใด ก็ให้ส่งPMมาถามครูหรือที่ผมโดยตรง แต่ถ้าไม่ถูกจริตตนก็ละจากไปเสีย และครูที่นี่ได้โปรดนำจิตเข้าอุเบกขาญาณไปซะ อย่าได้มีกำลังใจตก เพราะผมเห็นจิตครูบางท่าน กำลังใจตก แผ่วลงไปเห็นได้ชัด เพราะครูทุกท่านที่นี่เขามีความมุ่งมั่น ตั้งใจที่จะสอนหรือแนะนำ และครูที่นี่เขาก็ไม่ได้ไปหวังเอาอะไรกับผู้ปฎิบัติเลย แต่มีผู้ปฎิบัติที่ยังไม่ค่อยจะเข้าใจ
เห็นที่นี่เป็นแค่กระทู้เฉยๆ พวกเราไม่ใช่พระ ที่นี่ไม่ใช่วัดหรือสำนัก อย่าดูคนแค่ภายนอก ขอบอกตามตรงว่า ที่นี่ขออนุญาตรับเฉพาะผู้ที่มีกำลังใจถึงพร้อมปฎิบัติมากๆ เพราะที่นี่เปิดกระทู้มาก็เพื่อเฉพาะกิจ คือเพื่อยกระดับจิตให้สูง ให้ไวที่สุด ส่วนผู้ที่มาอ่านในกระทู้เฉยๆไม่เป็นไร ไม่ว่ากันแต่กลับดีเสียอีก ค่อยๆหากำลังใจให้กับตนเองไปเรื่อยๆ แต่ถ้าผู้ใดพร้อมแล้ว ขอเชิญเลย ที่นี่สอนจริงๆ ที่นี่กำลังใจมากเหลือเกินที่จะนำพาดวงจิตทุกดวงไปให้ถึงพระนิพพาน แต่ถ้าผู้ปฎิบัติไปไม่ถึง หรือไปแค่พระโสดาบัน เราก็ดีใจมากแล้ว อย่าไปคิดว่าจะต้องได้จิตยกหรือจิตบุญกันทุกคน ทั้งครูและศิษย์ก็อย่าไปคาดหวังหรือไปตั้งความหวังไว้สูงกันมาก ทำแบบไม่มีความหวังอันนี้ดี เพราะถ้าไม่ได้ดั่งใจแล้วก็จะไม่รู้สึกว่าผิดหวัง ขอให้ทำไปๆ โลกทิพย์ไม่เหมือนกับทางโลกแน่นอน เพราะทางโลกทำแล้วจะต้องได้จนเคยตัว แต่ทางโลกทิพย์นั้น ยิ่งให้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งได้รับมากเท่านั้น
การปฎิบัติธรรมนั้น ก็ต้องขึ้นอยู่กับจิตของผู้ปฎิบัติเป็นหลัก แต่ถ้าผู้ปฎิบัติที่พกพาเอาความจริงใจ ความตั้งใจจริง ขอให้เดินหน้ามาเลยครับ เดี๋ยวที่นี่จัดให้ ส่วนที่ใครจะมาตำหนิ หรือมาด่ามาว่า ผมในฐานะจขกท.(ติต่างหรือสมมุตินะ) จะอยู่เป็นด่านหน้า และจะขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว แต่ถ้าจะต้องตาย ก็ขอให้ผมตายก่อนพวกครูที่นี่

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่เข้าใจและให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี และต่อไปนี้จะเป็นรายการท้าพิสูจน์สำหรับครูทุกท่านและก็ผู้ปฎิบัติทุกท่าน

ราตรีสวัสดิ์สำหรับประเทศไทย และทางฝั่งยุโรป

 

ขอบคุณ คุณภูค่ะ เข้มข้นดีแท้

 

ครูเพ็ญขา มาตามไปนอนนค่ะ

 

จุ๋มว่าก็ดีนะคะพี่ต้อย ให้เค้าจ้องพระบ่อยๆ เป็นกุศโลบายไปในตัวในการทำจิตเกาะพระ (รึเปล่า)?

 

ใครช่วยทำให้ตัวใหญ่ก็ได้นะคะ

เห็นนักปฎิบัติ ป่วยกันมาก ตัวเองก็ป่วยเรื่อรังมานานหลายปี จนกระทั่งจิตยก

เมื่อไม่นาน ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง และร่างกายของตัวเอง ชัดเจน

แต่ก่อน มีอาการปวดต้นคอ บ่า ไหล่ หลัง ถึงขนาดนั่งนานไม่ได้เลย ใจมันจะขาด ปวดขนาดนั้นเลยนะ

ทั้งตัว ตึงเหมือนหนังสติ้ก ที่ขึงจนตึง รอวันมันขาดแยกออกจากกัน หนักๆเข้าปวดหัว

คิดดู ใช้ชีวิตปรกติลำบากมาก จนถึงขนาดต้องลาออกจากงาน มาอยู่บ้านเฉยๆ

ยิ่ง เวลาปฎิบัตินี่ กายในจะออก แต่ออกไม่ได้ กายเนื้อมันยิ่งตึง ยิ่งปวดร้าวไปทั้งตัว

เดชะบุญมาเจอจิตเกาะพระ ทันที่ที่จิตยก ร่างกายมันเบา คอบ่าไหล่ มันเบา เย็น

บอกไม่ถูก เหมือนใครเอาหินที่ถ่วงไว้ออก ผิวพรรณก็เริ่มใสขึ้น (มันเปลี่ยนแปลงไปมากจริงๆค่ะ) หลังจากนั้น ก็ฝัน (เรียกว่าฝันแล้วกันเพราะมันเห็นชัดเจน) ว่า ที่ต้นคอมีเส้นเลือด มันอุดตัน ตกกลางคืน เส้นเลือดเส้นที่มีปัญหา มันก็เขย่า โยก เป้นของเขาเองนะ ก็นอนดู จนเช้า ตื่นมา ตรงที่ปวดตึง มันโล่ง โล่งมากๆ (ใครเคยปวดอึ๊สุดๆไหมล่ะ ปวดสุดๆ พอได้เข้าห้องน้ำแล้ว โล่งสุดๆเหมือนกัน)

อีกวันหนึ่ง เห็นผู้หญิงแต่งตัวสวย แพรวพราวมากๆ เขามาถึงชี้ผ้าให้ดู ผ้ามันสวย แต่มันมีรอยขาด เขาบอก มันสวยไหม ซ่อมให้หน่อย ตอนนั้น อยากซ่อมให้สวย สงสารเขานะ ก็เอาเข็มมา(จากไหนไม่รู้ แหะๆๆ ก็มันฝันเนาะ) นั่งซ่อมๆให้ก็สวยเหมือนเดิม เขาก็บอกว่า นี่เธอ (เสียงเพราะหว๊านนนน) ผ้านี่มันก็เหมือนร่างกายคน

มันมีเสื่อมมีสึกหรอ อย่าไปโทษเรื่องอย่างอื่นต้องโทษตัวเอง ที่ดูแลมันไม่ดี

ไม่เคยบำรุงร่างกายเลย ปล่อยให้มันเสื่อมโทรมไป ก่อนเวลาอันควร มันน่าเสียดายนะ กินอาหารอย่างเดียวก็ไม่ไหว ร่างกายเธอ มันรับมันย่อยมันสลายเอาวิตามินไปใช้ประโยชน์ไม่ได้(คือ แค่คิดเขาก็ตอบออกมาหมดเลยนะ ไม่ต้องอ้าปากกันเลย) แล้วจะให้ทำไง เขาไม่ตอบอ่ะ เงียบ

บอกแค่ว่า เดี๋ยวก็รู้เอง ไปหาเอาเองนะ แล้วก็ตื่นเลย ฮ่วย

มีวันหนึ่งเปิดๆไปเจอ วิธีการล้างพิษตับ เลยลองทำ แล้วเขาแนะนำให้กินวิตามิน

หลายอย่างฯลฯ ลองทำตามสูตร โหยยย โล่งสุดๆ เอวที่เคยปวดเหมือนมีอะไรมาทิ่ม ตอนนี้เบามากค่ะ แหะๆ พูดซะยาว

อยากจะบอกว่า ขันธ์ใบนี้ วันหนึ่งมันก็แตกสลาย แต่ก่อนจะแตกสลายไป แบบก่อนเวลา มันน่าเสียดาย ต้องดูแลเขา ใส่ใจ เราจะได้มีขันธ์ใบนี้ ไปทำประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน บางที จิตกับกาย เขาไมไ่ด้ไปด้วยกัน จิตสบายแต่กายป่วยก็มี

หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง ก็ดูแล รักษาเขาตามสมควร ยามดีก็ใช้ ยามไข้ก็รักษา

ค่ะ

เฮ้อ ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์ไหมนะ แต่มานั่งๆคิดมาหลายวัน เอามาแชร์ดีกว่า ถึงจะไม่ดีมาก ก็อาจจะดีน้อย (เอ้ะยังไง)

วันหนึ่งเคยคุยกับพี่ภู ตอนนั้นปวดหัวมาก พี่ภูพูดมาคำเดียว สติเธอหาย

เห้ย เออ จริงด้วย สติหาย คิดได้แค่นั้น อาการปวดหัวหายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ

สรุปนะคะ มันจะหายก็หาย ไม่หายก็ไม่หาย ถือว่า ไม่มีอะไรเกินกรรมก็แล้วกันเนาะ

สวัสดีค่ะ

 

พี่ภูจำได้ป่ะ สติๆๆ ที่พี่ภูบอกนั่นแหละหลุดเมื่อไหร่ ปวดหัวเลยนะ

เห็นโลงมาแล้วนั่นไง ต้องวิ่งโร่มาหาพี่ภูเลยนั่นแล

 

[/B]


สาธุ อนุโมทนาบุญค่ะ ปุ๋ม สำหรับธรรมทาน ขอบอกว่าเป็นประโยชน์มากค่ะ ดีใจด้วยที่ตัดสินใจมาเขียนลงกระทู้

แหม..หายไปนานเลยน๊า...คิดถึงนะจ๊ะ ({)({)({)

 

๘.เครื่องจองจำ

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย! การครองเรือนเป็นเรื่องยาก เรือนที่ครองไม่ดีย่อมก่อทุกข์ให้มากหลาย การอยู่ร่วมกับคนพาลเป็นความทุกข์อย่างยิ่ง"

"ภิกษุ ทั้งหลาย! เครื่องจองจำที่ทำด้วยเชือกเหล็กหรือโซ่ตรวนใด ๆเราไม่กล่าวว่าเป็นเครื่องจองจำที่แข็งแรงทนทานเลย แต่เครื่องจองจำ คือบุตร ภรรยา ทรัพย์สมบัตินี่แลตรึงรัดมัดผูกสัตว์ทั้งหลายให้ติดอยู่ในภพอันไม่มีที่สิ้น สุดเครื่องผูกที่ผูกหย่อน ๆ แต่แก้ได้ยาก คือ บุตร ภรรยาและทรัพย์สมบัตินี่เอง รูป เสียง กลิ่นรส และโผฏฐัพพะนั้นเป็นเหยื่อของโลกเมื่อบุคคลยังติดอยู่ในรูปเป็นต้นนั้น เขาจะพ้นจากโลกมิได้เลยไม่มีรูปใดที่รัดตรึงใจของบุรุษได้มากเท่ารูปแห่ง สตรี"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย! ผู้ยังตัดอาลัยในสตรีไม่ได้ ย่อมจะต้องเวียนเกิดเวียนตายอยู่ร่ำไป แม้สตรีก็เช่นเดียวกัน ถ้ายังตัดอาลัยในบุรุษไม่ได้ย่อมประสบทุกข์บ่อย ๆ กิเลสนั้นมีอำนาจควบคุมอยู่โดยทั่วไม่เลือกว่าในวัยใด และเพศใด"

 

พยายามมองอะไรให้เป็นธรรมดา

ทุกข์สุขก็เหมือนกัน สลับกันไปมา แม้นกระทั่งสติคนเรา บางคนก็เผลอสติเหมือนกันทุกคน คนที่ไม่เผลอสติไม่มีในโลกนี้ มีแต่ใครจะมีสติมากกว่ากัน

พยายามมองทุกธรรมให้เป็นธรรมดา เราจะไปวิ่งตามมันอีกทำไม เพราะในเมื่อไม่มีผู้ใดฝืนกฎแห่งกรรม ไม่มีผู้ใดฝืนกฎแห่งธรรมชาติ

ตัวทุกข์อันได้แก่ ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ก็เป็นเรื่องธรรมดา อย่าไปทุกข์กับมันอีกเลย เมื่อก่อนเราก็เคยหลงไปวิ่งตามมัน ไปเป็นทุกข์ตามมัน ไปเป็นสุขตามมัน ดีใจ เสียใจ ร้องไห้ ยินดี ไม่ยินดี แม้นกระทั่งคนที่ตำหนิด่าว่าหรือคนชม ก็ช่างมัน อย่าไปวิ่งตาม อย่าไปรับมุขมัน ผู้ที่ฝึกจิตมาดีเยี่ยมแล้ว บางครั้งก็ยังหลุดไปบ้าง ก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้กลับมาที่เดิมให้ไว ที่มีสติ ที่มีปัญญา ตามมันให้ทัน เผลอสติเมื่อไหร่ให้เอาใหม่ แพ้มันอีกก็เอาใหม่ ฝึกทำ ฝึกตั้งสติไวๆ วันหน้าจะได้ไม่เสียท่ามันอีก ผู้ฝึกจิตมาดีแล้ว ย่อมจะผิดพลาดหรือเผลอสติน้อยกว่าผู้ที่ไม่เคยฝึกจิตเลย

พวกเราแพ้กิเลสตนเองมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ต่อไปนี้เราจะแพ้อีกไหม หรือว่าเราจะไม่มีวันแพ้ ก็ขึ้นอยู่กับความเอาจริงเอาจังของเราเองทั้งนั้น เราจะแบกมันอีกไหม พวกเรารู้จักธรรมทุกธรรมกันหมดแล้ว รู้ตัวทุกข์ รู้อริยสัจ4 รู้ไตรลักษณ์เป็นอย่างดีกันแล้ว เหลือแต่จะทำกันได้ไหมเท่านั้นเอง

ต่อไปนี้เมื่อเจอธรรมใดๆ หรือสิ่งที่มากระทบจิตใดๆก็ตาม ขอให้วิปัสสนาสดๆตามไปด้วย เพราะสุดท้ายแล้ว ทุกๆธรรมก็หนีไม่พ้น กฎไตรลักษณ์
สติปัญญาก็มีครบแล้ว โดยเฉพาะจิตบุญ อย่าตกม้าตายกันบ่อยนัก หัดพิจารณาธรรมตามไปด้วย ทำไปจนกว่าจะตายจากโลกนี้ ขอเพียงให้พวกเรามองเห็นทุกสรรพสิ่ง หรือทุกๆธรรมเป็น ธรรมดา(ให้ได้)

ในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยง เมื่อวานนี้กายสบายดี แต่พอมาวันนี้กายป่วยซะแร๊ะ หรือเมื่อวานนี้อารมณ์จิตเบาสบายดีมาก แต่วันนี้อารมณ์จิตเปลี๊ยนไป๋อีกแร๊ะ มันก็มีแค่นี้แหล่ะ ความเปลี่ยนไปเป็นธรรมดาอีก ทุกข์สุขก็ธรรมดา วันนี้มีอัตา แต่พรุ่งนี้อนัตตา สรุปสุดท้ายแล้ว ตายกันหมดนั่นแหล่ะ ตายไม่เหลือ ตายทุกคน จะตายช้าหรือว่าเร็ว จากเป็นหรือว่าจากตาย ทุกท่านถึงจะเห็นธรรมะอนัตตาได้ชัดๆกัน ตอนที่ไม่มีอะไรเหลือจริงๆ หรือบังคับอะไรให้เป็นไปตามที่ใจปรารถนาก็มิได้

สรุปแล้ว อีกไม่นานทั้งรูปและนาม ต่างก็เป็น อนัตตา (จบ)

ปล. สติเท่านั้นที่จะตามทันจิต และจิตปัญญาเท่านั้นที่จะรู้เท่าทันกิเลสหรือธรรมใดๆ

 

สวัสดีครับคุณดาว(มหา'ลัย) ท่านหายดีแล้วหรือ? สบายดีแล้วนะ พี่ภูรอให้เธอมาให้ธรรมโอวาทกับพวกเราที่นี่บ้าง ช่วงนี้มีแต่คนป่วย (พี่ภูก็ป่วย ป่วยแต่กายนะ แต่จิตไม่ป่วย นั่งปวดหัวอยู่นี่ไง ไม่มีคนถามแต่อยากบอก ฮ่าๆ)

เพราะจิตมันตื่น รู้ เบิกบานอย่างเดียว กายส่วนกาย จิตส่วนจิต ไม่เกี่ยวกัน แต่ถ้ากายตายก็ตายไป ไม่กลัว ไม่เสียดาย ไม่เสียใจ เพราะกายเป็นสมบัติของโลกนี้เขา แต่จิตไม่มีวันตาย แต่สุดท้ายเราก็ไม่ไปยึดจิตตนเองนะ แต่จะปล่อยเป็นอันสุดท้าย จะพยายามไม่ให้หลงเหลืออะไรเลย

พี่ภูขอเล่าความฝันสนุกๆนะ อย่าไปจริงกับมันมาก
ครือว่า ฝันเหาะได้ บ่อยมาก ตั้งแต่จิตยก และเมื่อคืนก่อนฝันมีงูสามขนาดเลย คือยักษ์ใหญ่มากๆ กลาง เล็ก แต่ทั้งงูนี้พยายามกัดพี่ภู แต่ก็ตามกัดไม่ได้สักที แต่ไม่รู้ว่าทำ อาจจะเหาะได้ แต่บางทีอยู่ในน้ำเจองูเล็กกระโดดกัดขา แต่ดูเหมือนมันไปวิ่งชนของแข็งอย่างนั้นแหล่ะ
และเมื่อคืนล่าสุด ก็ฝันตนเองแต่งเครื่องทรงคล้ายจักรพรรดิ แต่จะออกเป็นสีน้ำเงินๆใสๆ ไปไหน เหาะลูกเดียว มันสมจริงมากๆเลย ฮ่าๆ ตลกดี เล่าสู่กันฟังเฉยๆ ส่วนใครจะเป็นหมอดูประจำกระทู้ก็เชิญ ขอแบบหนุกหนานนะ อย่าไปจริงจังกับมัน

 

จิตเรา จิตของเรา จิตที่อยู่ที่เรา แล้วใครเขาจะไปเข้าใจจิตของเราดีกว่าตนเองนั้นไม่มี นอกจากตนเอง
โมทนาสาธุท่านพี่
กล่าวด้วยชอบแล้ว จิตของเราใครจะมารู้ดีกว่าเราคงไม่มี
จิตนั้น ยากแท้ หยั่งถึง......
สาธุ สาธุ สาธุ

 

555555 อย่างน้อยเราก็เดินตามหลัง นะท่านพี่55555
เกิด แก่ เจ็บ ตาย จริงดังที่ท่านพี่ว่านั่นแหละ แฮ่ๆ

 

555555 เขียนมาเถอะครูวัฒน์ พวกเราอ่านอยู่แล้ว
จิตเราสบายๆ ไม่มีติดค้างอันใดเป็นพอ ขันธ์ สว่นขันธ์
ปล่อยเขาไปค่ะ
โมทนาค่ะ

 

โมทนาสาธุค่ะ ธรรมะดีๆทั้งนั้น

 

แม่นหลาย.. ครูใหญ่ ออกโรงเอง มีผู้ปฎิบัติหลายท่าน
มาๆ หยุดๆ หลุดๆ ขาดๆ จิตกำลังจะดี จะนิ่ง เดินมาถูกทาง
โอ้โห รองเท้าขาดกลางทาง หนีไปเย็บรองเท้าเฉย55555
บอกว่างานทางโลกยุ่งซะเหลือเกิน
สงสัยครูสอนจิตเกาะพระไม่ได้ทำงานทางโลกกัน
ไม่กิน ไม่นอน ไม่ถ่าย 55555555 ว่าแล้วก็ต้องขอบอกว่า
มาก็สอน ไม่มาก็ไม่สอน สบายกว่ากันเยอะเลย อิอิ

 

โมทนาสาธุพี่ภู สุดยอด.......

 

ครูพี่เกษ(อิๆๆๆๆๆๆ) ผมมีคนมาแข่งกดอนุโมทนาแข่งแล้วอ่ะ กดไม่ทันท่านลุงจีเลย555555 เลียนแบบเว็บอื่นมั่ง เขาแข่งกันเม้นที่1กัน

 

เมื่อก่อนพี่พอใจก็ฝัน ฝัน หวานบ่อยค่ะ..
ช่วงไหนนอนอิ่มมาก ๆ จิตนิ่งลึก ๆ ..
ตอนเช้ารุ่งสาง เมื่อก่อน..มักจะถอดจิต..ออกไปยืนอยู่หน้าบ้าน..
มองบ้าน มองดูท้องฟ้า เสานิออนไฟฟ้า มองถนน แล้วก็นึกอยากเป็นนางฟ้า..
ก็กวักมือ 2 ข้าง ตัวก็ค่อย ๆ ลอยขึ้นท้องฟ้า..เราก็มองลงมาเบื้องล่าง..
ท่องเที่ยวไปบนท้องฟ้าสวย ๆ จนพอใจ...รู้สึกสุขใจจัง..

บางวันก็กระโดดตัวลอยไปบนหลังคาบ้านโน้น บ้านนี้ ...แบบหนังกำลังภายใน..
ครายมีประสบการณ์แชร์กันดูนะคะ

 

โมทนาสาธุ สาธุ..

เจ้าชายสิทธัตถะได้ทรงตรัสวาจาไว้ เมื่อครั้นก่อนจะเสด็จออกผนวช
"มีทรัพย์.. เหมือนมีบ่วงมาคล้องแขน
มีภรรยา.. เหมือนมีบ่วงมาคล้องขา
มีลูก.. เหมือนมีบ่วงมาคล้องคอ"

ปล. จิตบุญท่านใด.. หากมีบ่วงมาคล้องแขนอย่างเดียวก็นับว่าท่านโชคดีมากแล้ว!

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

เหตุผลที่พระพุทธเจ้าทรงออกบวชคืออะไร?

สมัยยังเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ ทรงเห็นว่าชีวิตนี้หาแก่นสารอันใดไม่ได้
จึงเห็นว่ามีทางเดียวที่จะค้นพบ ธรรมอันอมตะ ไม่เกิด ไม่ตาย คือการออกบวช
เหตุผล ที่อยู่เบื้องหลัง คือทศบารมี ที่สั่งสมมานานแล้ว จึงถึงเวลาประจวบเหมาะ
บางเหตุผลก็ว่าสร้างบารมี รอมานานถึง สี่อสงไขยแสนกัป ได้รับคำทำนายจากพระพุทธเจ้าองค์ก่อนพระทีปังกรสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าสุเมธดาบส ดังนี้

พระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า ทีปังกร ผู้ทรงรู้แจ้งซึ่งโลก ผู้ทรงรับเครื่องบูชา ประทับยืน ณ เบื้องศีรษะ ได้ตรัสคำนี้กะเราว่า พวกท่านจงดูดาบสผู้เป็นชฎิลผู้มีตบะสูงนี้ เขาจักได้เป็นพระพุทธเจ้าในโลกในกัปที่นับไม่ ถ้วนแต่กัปนี้ เขาเป็นตถาคตจะออกจากนครชื่อกบิลพัสดุ์อันน่ารื่นรมย์ ตั้งความเพียร กระทำทุกกิริยา นั่งที่โคน ต้นอชปาลนิโครธประคองข้าวปายาสไปยังแม่น้ำเนรัญชราในที่นั้น พระชินเจ้าพระองค์นั้น ทรงถือข้าวปายาสไป ที่ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา เสด็จถึงโคนต้นโพธิ์โดยทางที่เขาแต่งไว้ดีแล้ว ลำดับนั้นพระสัมพุทธเจ้าผู้ทรงมียศใหญ่ มิมีใครยิ่งกว่ากระทำประทักษิณโพธิมณฑลแล้ว จักตรัสูรู้ที่โคนต้นโพธิ์ พระมารดาผู้เป็นชนนีของเขาจักมีนามว่า มายา พระบิดาจักมีพระนามว่า สุทโธทนะ เขาจักมีนามว่า โคดม พระโกลิตะและอุปติสสะจักป็นอัครสาวก ผู้หา อาสวะมิได้ปราศจากราคะแล้ว มีจิตอันสงบตั้งมั่น อุปฐากนามว่าอานนท์จักเป็นอุปฐากพระชินเจ้านั้น นางเขมา และนางอุบลวรรณาจักเป็นอัครสาวิกา ผู้หาอาสวะมิได้ปราศจากราคะแล้ว มีจิตสงบตั้งมั่น ต้นไม้ที่ตรัสรู้ของ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น จักเรียกกันว่า อัสสัตถพฤษ์ ดังนี้


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี