ท่านเคยหนักใจเรื่องการให้เงินขอทานไหมครับ ?

เคยสงสัยในใจ และคาใจมานานมาก เกี่ยวกับการให้เงินขอทาน เพราะบางครั้งเวลาที่เราเห็นขอทาน เราก็อดสงสารไม่ได้ เลยให้เงินเขาไป แต่ในทางกลับกันก็เห็นว่า เขายังมีอวัยวะครบทุกส่วน แต่ทำไมไม่ประกอบอาชีพอื่นๆ หรือทำมาหากินในทางที่ถูกต้อง เขาไม่ได้ไร้สมรรถภาพจนไม่สามารถประกอบอาชีพได้เลย เพราะแขนขาครบ และก็ดูสมส่วนดี แต่กับคนพิการนั่นยังน่าให้เสียกว่า อย่างนี้การที่ผมให้เงินขอทาน ที่อวัยวะครบถ้วน ถือเป็นการสนับสนุนให้เขาเป็นขอทานหรือเปล่าครับ? แล้วเป็นความคิดที่ผิดหรือไม่ อย่างไรครับ

 

ไม่เคย เพราะ มีเจตนาที่จะให้แล้วก็ไม่คิดตามหลัง

 

เคยครับ ทุกวันนี้ไม่ให้ครับ แต่เคยมีมาขอบอกเอาตังไป ซื้อข้าวกิน ผมบอก ถ้าหิวสั่งเลย
ผมจ่ายเอง เอาไปเผื่อเลย ทานหลายๆวัน ก็ ไม่เอานะยังอยากได้เป็นตังอยู่ เลยอดคิดไม่ได้ ว่าแท้จริงแล้ว คือขอทานจริง หรือ ทำกันเป็นอาชีพ ไม่อยากฟุ้งซ่านก็เลยตัดใจเลิกให้ ถ้าเจอก็แผ่เมตตาให้ในใจเอาครับ

 

ไม่เคยหนักใจ เห็นแล้วสงสาร อยากให้ตังค์ ก็ให้
ถ้าเห็นแล้วไม่สงสาร ก็ไม่ให้ตังค์
ผมจบแค่นี้
คิดมากหัวหลิม

 

ขอทานแกล้งปลอมเป็นคนพิการมีเยอะ

 

ไม่หนักใจครับ เพราะไม่อยากให้

 

สั้นๆ แต่ได้ใจความมากครับ 555+

 

วณิพกพเนจรสมัยก่อน คุณคงเกิดไม่ทัน นั่นน่าให้ทาน เพราะเขาเล่นดนตรีแลกเงิน....
มายุคปัจจุบัน อาชีพขอทานกลายเป็นธุระกิจระดับชาติไปแล้ว ก่อกรรมทำเข็ญ บางครั้งไปลักเด็กมานั่งขอทานก็มีข่าวบ่อยๆ แต่ที่ร้ายแรง ก็เอาเด็กไปทำให้พิการไป นี่น่าสงสารมากๆ
ดังนั้น การให้ทานสมัยนี้ มันไม่ใช่ได้บุญแล้ว มันจะได้บาป เพราะอาจไปสนับสนุนให้คนชั่วทำมาหากินได้คล่องขึ้น เพราะความขี้สงสารของคนไทย....
...ทุกวันนี้ ตาบอดปลอม พิการปลอม พระปลอมฯลฯมีสาระพัดรูปแบบ...การให้ทานจึงต้องใช้ฝีมือประกอบด้วย แต่ส่วนใหญ่ก็พลาด เพราะไปให้"ขบวนการ"ที่มันหลอกล่อ....
...ถ้าคิดจะให้ ก็ต้องตั้งเมตตาให้สูง ว่าถ้ามันดีก็ดีไป แต่ถ้ามันชั่ว เอาเงินเราไปกินเหล้าสูบบุหรี่ ก็มีมุทิตาจิตต่อมันว่า เออ...เงินเรานี่ก็ดี...มันยังเอาไปซื้อยาบ้ามาเสพสุขของมันได้.....แต่เมาแล้วอย่ามาจี้ลูกกู ไปจี้ลูกคนอื่น...ฮา

 

ไม่หนักใจคะ ให้แล้วให้เลย ไม่นำมาคิด

 

ไม่หนักใจครับ ให้ไปก็ไม่คิดอะไร คิดว่าแค่ช่วยเหลือกัน ไปนั่งฟังเพลงตามร้านแล้วเจอะวณิพก ประเภทสายตาไม่ดีหรือพิการด้านสายตามาขอขึ้นร้องเพลงก็ช่วยเหลือเหมือนกัน ให้แล้วเราไม่เดือดร้อนก็สุขใจครับ

 

สาธู.............

 

ส่วนผม จะดูก่อนว่า เขาจะเข้ามาหาใหม แต่ต้องตั้งใจนะให้ก่อน ถ้าไม่ตั้งใจจะไม่ให้ เพราะถ้าให้ใจไม่เป็นอุเบกขา ต้องตั้งใจเพื่อให้จิตเป็นทาน เป็นอุเบกขาก่อน เมื่อเขาเข้ามาหาก็จะให้ (ทำอย่างนี้ ก็รู้สึกสบายใจดี) ส่วนสิ่งของที่ให้นะก่อนเขาจะเดินเข้ามาเราก็อธิษฐานถวายพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และเทพทั้งมวลก่อนแล้วจึงลา แล้วนำให้เขาบางครั้งก็อธิษฐานไปจากบ้านเลย หากเจอเขาเราจะทำทานนี้ เมื่อเจอเราก็ให้ เมื่อไม่เจอเราก็ไว้ว้นต่อไป ผมไม่เลือกให้นะแล้วแต่จะเจอใคร

 

ถ้าคนไหนที่เจอก็แล้วรู้สึกสงสารก็จะให้คะ ชอบทำให้ขอทานยิ้ม แบบให้ไปหลายๆร้อย หรือเป็นพันไปเลย จริงๆก็ไม่ได้รวยอะไรน่ะค่ะ ดิฉันก็หาเช้ากินค่ำเหมือนกัน แต่เรามาคิดว่าเราหาเงินเองได้ เดี๋ยวเราค่อยหาเอาใหม่ แต่สงสารเค้าน่ะค่ะ ถ้าไม่ลำบากเค้าคงไม่มาทำหรอก เห็นเค้าได้ยิ้มได้ดีใจ เราก้มีความสุขละ บางทีให้ไปเค้าทำหน้าตกใจแล้วเอาเงินมาส่องว่าเป็นแบงค์ปลอมรึเปล่าก็มี อิอิ ส่วนให้ไปแล้วเค้าจะเอาไปทำอะไร หรือเค้ามีร่างการครบแล้วเค้าจะแกล้งมาทำเป็นขอทานหรืออะไร จุดนี้ไม่ติดใจคะ คิดแค่ว่าเห็นเค้าแล้วเราอยากช่วย เราก็ช่วย เห็นเค้าดีใจเราก็ดีใจด้วย

 

ถ้าให้แล้วไม่เดือดร้อน มากน้อยไม่เป็นไร ให้ไปเถอะครับ จะเป็นขอทานจริงหรือปลอม
ไม่สำคัญ เพราะเขาเป็นเพียงตัวละครที่ธรรมชาติส่งมาฝึกเรา -

- ให้รู้จักตัดทำลายความตระหนี่ในใจตน (กรณีที่ไม่สงสาร)
- ให้รู้จักขยายความเมตตา กรุณาในใจตนให้ไพศาลขึ้น (กรณีที่สงสาร)
- ให้รู้จักมองเห็นความจริงได้ชัดเจนขึ้น ว่าเงินตราเป็นเพียงสิ่งสมมุติ (กรณีเฉยๆ)


" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

ผมมีให้คุณ 3 มุมมอง นะ

อันแรก มองกันที่รายได้
ขอทานส่วนใหญ่ รายได้เดือนละ 3 หมื่นบาท
บางคน รายได้เดือนนึงถึงแสน

มนุษย์เงินเดือน ส่วนใหญ่ ที่อายุยังไม่ถึง 30 มีแค่ส่วนน้อยเท่านั้น ที่จะได้เงินเดือนถึง 3 หมื่นบาท มนุษย์เงินเดือน อายุ 20-40 ส่วนใหญ่ในสังคม ยังเกาะๆ อยู่ที่เงินเดือนช่วง 1-2 หมื่นบาท นะครับ

ใครที่เงินเดือนยังไม่ถึง 3 หมื่นบาท ลองพิจารณาให้ดีครับ

มุมมองที่สอง มองกันที่การบริหารจัดการทรัพยากรมนุษย์ และ ภาพรวมของประเทศ

คุณกำลังเลี้ยงก้อนเนื้อและไขมัน น้ำหนัก 60-80 กิโล 1 ก้อน ให้ กิน และ ขับถ่าย ไปวันๆ โดยไม่เกิดผลผลิต ไม่เกิดผลประโยชน์อะไรกับสังคม แถมส่วนใหญ่แล้ว เกิดผลในด้านลบ เช่น ยาเสพติด ฉกชิงวิ่งราว ปัญหาภาพลักษณ์ของประเทศ ในสายตาของนักท่องเที่ยว (ซึ่งเป็นแหล่งรายได้สำคัญอย่างนึงของประเทศไทย)

ถ้าคุณเปลี่ยนก้อนเนื้อและไขมันก้อนนี้ เป็นสมอง และ แขนขาได้ ประเทศเราจะมี แขน และ สมอง ในการทำงานเพิ่มขึ้น ประชาชนจะเป็นสุขมากขึ้น เพราะมีปากท้อง ที่ต้องเลี้ยงแบบฟรีๆ น้อยลง (คิดง่ายๆ ว่า ขอทานแบบที่มือเท้าสมบูรณ์ แต่ไม่ทำงานอะไรเลย ก็เหมือนกับคนที่ หูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ ไม่มีแขนขา แต่กินอาหารเท่าคนปกติ และสังคมต้องจ่ายเงินเพื่อเลี้ยงดูให้มีชีวิตอยู่ต่อไป)

มุมมองที่สาม มองกันด้วยธรรมะ

คุณกำลังทำทาน ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี แต่ทานที่คุณทำนั้น จะส่งผลอย่างไร ดีขนาดไหน?

ทานที่คุณทำ จะช่วยให้คนหมู่มากได้เกิดปัญญา ทำให้แก่ผู้สอนธรรมะ ให้คนหลุดพ้นหรือไม่ (ทานที่ทำแก่ครูบาอาจารย์ พระอรหันต์ และ พระอริยเจ้า) - ไม่

ทานที่คุณทำ จะช่วยให้คนๆ นึง ได้เกิดปัญญา ทำให้ผู้นั้นหลุดพ้นหรือไม่ (ทานที่ทำแก่นักปฏิบัติธรรม และ ภิกษุ หรือ อีกประเภทนึง คือ ธรรมทาน) - ไม่

ทานที่คุณทำ จะช่วยให้คนหมู่มาก เกิดประโยชน์ทางโลก ในระยะยาว หรือไม่ (วิหารทาน หรือทานในลักษณะใกล้เคียงกัน) - ไม่

ทานที่คุณทำ จะช่วยให้คนหมู่มาก เกิดประโยชน์ ในระยะสั้น หรือไม่ (ทานที่เป็นสาธารณกุศล) - ไม่

ก็ไล่ลงไปทีละชั้นๆ แล้วพิจารณาอานิสงส์เอานะครับ มันก็จะไปก้ำกึ่งๆ อยู่แถวๆ ประมาณ ในเรื่องของ การให้ทานกับผู้ที่ทุศีล ครับ

ถามว่าได้บุญไหม ได้แน่นอน แต่ผมเลือกทำทานที่ผู้รับบริสุทธิ์กว่านี้ ดีกว่าครับ เพื่อผลในระยะยาวที่มากกว่า

 

ไม่หนักใจ

ดีกว่าเขามาปล้นเราเยอะ

แต่ถ้าโจรมาปล้นผมบาทเดียวก็ไม่ให้ ขอสู้ตายครับ

 

30,000 บาท / เดือน ?? !! เอิ่ม... เยอะกว่า ป.ตรี อีกนะครับนั่น แต่มาลองคิดๆ ดูก็จริงอย่างที่คุณวิเคราะห์มานะครับ ผมเห็นด้วยจริงๆ และที่มาโพสกระทู้นี้เพื่ออยากทราบว่า ถ้าเราให้เงินเขาไป แต่เขาเอาไปดื่มเหล้า เอาไปซื้อยามาเสพ ฯลฯ เงินนั้นที่เราให้ไป จะเป็นการสนับสนุนให้เขาทำบาปหรือเปล่า? แต่ผมยังทำเหมือนเดิมครับ คือให้เฉพาะคนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ ในระดับนึง เช่น แขนด้วน แขนกุด ขากุด เห็นได้ชัด ตาบอด ชราภาพ เห็นได้ชัด ประมาณนี้มากกว่าครับ ส่วนที่แกล้งพิการ แบบนั้นผมไม่ให้เด็ดขาดครับ ส่วนมากจะหยอดลงกล่องบริจาคซะส่วนใหญ่ เช่นเวลาเข้าห้างฯ หรือ 7-11 หรือ Jet-Jiffy เป็นต้น... เขาก็จะมีตู้รับบริจาคนั้นอยู่แล้ว พอได้เงินทอนมาก็มักจะหยอดลงกล่องนั้นเลย หยอดแล้วก็ไม่คิดอะไร แต่กับขอทานที่แขนขาปกติ ครบถ้วน ผมไม่รู้วงจรการทำมาหากินของเขาหรอกครับ แต่เพื่อนผมคนนึงท้วงมา บอกว่า "เงินเดือนเขาเยอะกว่า_ึง อีกนะ" ผมเลยงง แล้วก็ถามๆมาเรื่อย เลยกลายเป็นว่า กลัวว่าจะมีส่วนสนับสนุนให้เขาขี้เกียจ หรือนำเงินไปใช้ในทางที่ผิดน่ะครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความคิดเห็นดีๆครับ

 

มีขอทานหญิงคนหนึ่งที่บขส.ทางภาคอิสาน ทำเงินหล่นจากผ้าถุงเก่าๆ เงินมากกว่าพวกที่นั่งรอรถอยู่เสียอีก...เฮ้ออิจฉา

 

สาธุ..........................

 

ยอมให้เขาหลอกมั่งแหละครับ ดี

ลองไปซื้อของพอเขาทอน ไม่ต้องนับเก็บเข้ากระเป๋าไปเลย ถ้าเขาโกงก็คิดว่าไม่เป็นไร...ดี
ปล่อยให้คนเอาเปรียบเราให้เยอะๆ ดูซิมันจะตายไหม