เทคนิค ในการปฏิบัติสมาธิ ภาค ๑ ส่งเสริมโภคทรัพย์

ทุจริตร 3 คือ ตั้งใจคิด ตั้งใจทำด้วยวาจา ลงมือทำทางกายและ เป็นผลสำเร็จ
ผลจะเป็น บาป อกุศล


การ สวดมนต์ บทธรรมจักร เป็น บทบาลี ในเบื้องต้น
เป็นการสาธยายคำสอน ของพระพุทธเจ้า
ในระหว่าง ที่สาธยายนี้ ปากเปล่งเสียง
เป็นคำสอนคือสาธยายคำสอนพระพุทธเจ้าที่เป็นภาษาบาลี
ปากไม่ได้ไปด่าใครพูดเพ้อเจ้อ พูดจังไรที่ไหน
ปากนี้เป็นกุศล

จิตที่ตั้งใจมุ่งที่การสาธยาย ไม่วอกแวก เป็นจิต ที่มุ่งตรงคำสอน เป็นจิตที่มุ่งไปทางกุศล
ไม่ได้ไปคิดในมโนทุจริต เป็นจิต ที่ดำเนินไปทางกุศล


กายที่สำรวมนิ่ง ขยับแต่ปาก มือพลิกหน้ากระดาษ ไม่ได้ทำอกุศลใดๆ
เป็นการที่ สำรวมกายสร้างกุศล

นี่เรียกว่า เป็นการฝึก การสร้าง สุจริต 3 ในเบื้องต้น

ผลของการทำอย่างนี้บ่อยๆ ธรรมฝ่าย วิมุติ จะเริ่มมีฐานความเจริญในเบื้องต้น
ธรรมฝ่ายอวิชา มีนิวรณ์ จะลดลงในเบื้องต้น

 

การสวดมนต์ จิตยังไม่ได้เข้าปฐมฌาน เป็นแต่เพียงการน้อมเข้าหาฝ่ายกุศล

จนกว่าจะชำนาญ การดำเนินเข้าสู่ปฐมฌานจึงจะเริ่มเดิน

ในต้นกระทู้ แนะนำในเบื้องต้นเท่านั้น จะคุยเรื่องปฐมฌาน ต้องไว้คุยกันภาค ๒

จะคุยภาค ๒ ได้ บทธรรมจักร ต้องขึ้นใจให้ได้ทุกตัวอักษรเท่านั้น ^^

ลองดูก่อน หากสนใจแนวนี้

 

ผมเองก็ไม่ได้ค้านอะไรตะพึดนะ ถ้านำสิ่งที่พระองค์สอน เเล้วนำมาสวดสาธยาย ก็ไม่เสียหายอะไร อนิสงส์ตรงนี้เยอะ เเต่ที่พูดไปไม่ได้หมายถึงตรงนี้ไม่เกียวกัน หมายถึงการสวดคำของอาจารย์ที่เเต่งใหม่นี่ ไม่มีผลใหญ่ไม่มีอนิสงสใหญ ถ้าเกิดนำมาเป็นหลักปฏิบัติผมก็บอกอยู่ว่าเป็นการสร้างภพ เเต่ถ้าเอาคำตถาคตภพที่เเน่นอนคือสุขคติ

 

แสดงว่าไม่ทำความรู้จัก บริกรรมภาวนา

ระวังจะเข้าตำรา "อิติปิโส ภะคะวือ" เน้อ

 

จุดประสงค์จริงๆเเล้วการสวดเนี่ยเพื่อให้คล่องปากขึ้นใจ เเล้วนำมาใครครวญจะได้เเทงตลอดด้วยความเห็น เพราะเเบบนี้ไงมันดูวุ่นน่าดูเลยต่างคนต่างพูดคนละเเบบ ผมกำลังอธิบายเเบบตรงๆ คุณก็มาพูดให้ไขวเขว เอาตามใจ. กลายเป็นว่าการสวดต้องมีคำที่เเต่งใหม่ร่วมด้วยอะไรเเบบนั้น. มันไม่ตรงจุด.ไม่ตรงอะไรเลยผมก็ชี้ให้ดู จริงๆต้องสวดบทธรรม. จะได้เข้าใจ. เเล้วพยายามใครครวญ
คุณก็จะทำเเบบนั่นๆพูดไปอีกเรื่อง กลายเป็นเยอะ มันก็เลยไม่จบสักทีไง. จริงๆผมพูดเรื่องอะไรก่อนหน้านี้. มันบานอะไรถึงนี้เเล้ว

 

การบริกรรมภาวนาอะไรเนี่ย คุณเอามารวมกันได้ยังไง
บริกรรมคือการท่องๆที่พระองค์ก็ไม่ได้สอนให้ท่องอะไร
ส่วนคำว่าภาวนาเนี่ย ทั้งโพธิปักขิยธรรม รวมทั้งมรรค8.เนี่ยถึงเรียกว่าการภาวนา หรือกิริยาวัตถุ การภาวนาก็อย่างเดียวกัน คือการเจริญการกระทำการปฏิบัติ ไม่ใช่การสวด การสวดเนี่ยให้เรียกว่าสาธยาย จึงต้องเเยกเเยะดีๆสังคมพุทธเลยไปสวดมนตร์ข้ามปีกันบ้างอะไรบ้าง เพราะเข้าใจความหมายผิดจากศาสดา

 

ถ้าจิตไม่สงบ จะเข้าถึงโพธิปักขิยธรรม มรรค8 ได้อย่างไร

ก็แสดงว่า ยังไม่เข้าใจคำว่า กุศโลบาย หรืออุบายภาวนา

 

^ดีครับพี่หม้อ

 

พุทธวจนะ เป็นสิ่งที่ดี เป็นสิ่งที่ควรน่าศึกษา

เสียดาย คุณเดินมาถึงจุดนี้แล้ว แต่กลับสุดโต่งจนเกินไป

ก็จะกลายเป็น "พุทธวจนะกิเลสอ้าง" ตามวิสัยคลุมถุงชน

คนปฏิบัติเขามีสภาวะมารับรองในสิ่งที่รู้เฉพาะตน จึงเห็นความสำคัญในกุศโลบาย

ไม่ใช่อะไรๆ ก็ต้อง พุทธวจนะๆ เท่านั้น ก็จะมาตายอยู่ตรงนี้ล่ะ

 

การศึกษาพุทธวจนะ ควรระลึกถึงสิ่งหนึ่งไว้เสมอว่า

ปริยัติเหมือนงูพิษ คือ เรียนธรรมผิด เหมือนจับงูพิษที่หาง

หากมีสิ่งนี้ระลึกไว้เสมอ ก็ย่อมจะรู้เคล็ดลับ ในการจับตรงที่ส่วนหัว

 

ให้ตายสิ เอาใหญ่ละ คุณจะมาบัญญัติอะไรเพิ่ม ถ้าไม่รู้จริงๆไม่น่าพูดออกมานะ ผมก็ไม่อยากอธิบายไปเท่าไหร่ ยิ่งพูดเดียวคุณจะยิ่งหลง เท่านี้ก็พอรู้ ยังใช้คำว่าภาวนาผิดอยู่เลย.คุยสะเเล้วว่าผมยังรู้ไม่ถึงคุณอีก เอาเถอะๆตามสบายๆ

 

ตามฉะบาย เช่นกัน

http://palungjit.org/threads/ปริยัติที่เป็นงูพิษ.295714/

 

อำนาจแห่งพุทธคุณ มีจริง

อย่ามัวเถียงอยู่เลย ต้องลองทำ ถึงรู้

ยุคนี้ สมัยนี้ มีคนพูดมากกว่าทำเยอะ...พอได้แล้วมั๊ย

ถ้าไม่ลอง ก็ไม่รู้

ขึ้นอยู่กับว่า ... ใจถึงป่ะละ

 

ธรรมของหลวงปู่ชา เอามาฝาก

 

รอภาค 2 อยู่นะคะคุณปราบขา

 

ถ้าจะให้พูดต่อ เริ่มเเรกพูดถึงอุโบสถ9ประการก่อน จริงๆจะเคยได้ยินเเต่อุโบสถ8หรือที่พึ้งมา้เรียกกันใหม่ว่าศิล8ใช่มั้ย. ตรงนี้ถ้าจะเรียกตามๆกันโดยไม่สนใจอะไร. มันก็จะทำให้หลงกับคำว่าอุโบสถ9ประการนี้เเทน ต้องไตรตรองตรงนี้อีกทีนึงก่อน มันมีหลายปมเหลือเกิน ว่าเราอยากจะพูดคำใหม่ หรือ. จะเอาคำเเท้.จะทำให้ความเข้าใจมันจะไปทางเดียวกัน ทีนี้การรักษาที่เรียกกันว่าศิล8เนี่ย ถ้าจะรักษาอย่างถูกต้องทำอย่างไร สำหรับของพระเป็นศิลพื้นฐานด้วย ตรงนี้อยากให้ไปศึกษากันเองว่าจริงๆ ต้องทำอะไร อย่างให้กินอาหารวันละมื้อ. งดวิกาลก็ต้องไปศึกษากันดูอีกที บางครั้งเราอาจจะทรงจำกันไว้ผิด คราวนี่องค์ที่9 คืออะไร คือการเเผ่เมตตา พระองค์ให้เตรียมจิต. ไม่ใช่เตรียมบทสวด เตรียมน้ำเตรียมแก้ว จิตฟุ้งซ่าน มันจะต่างกันจริงๆ ระหว่างเเผ่เมตตาของตถาคตกับอาจารย์ปรุงเเต่ง จะต่างกันทุกรูปเเบบอย่างสินเชิง
ขอย่อๆเท่านี้ ไปอีกเรื่องคือภาค2ที่คนอยากรู้ จริงๆต้องรู้ว่า ถ้าจะใช้เสียงทำให้เกิดสมาธินิ่งๆคงยาก. จริงๆพระองค์ตรัสว่าเสียงเนี่ยเเละเสียนหนามสมาธิ มันก็คงยากที่จะอธิบายอะไรอีก. เอาเป็นว่าเท่านี้พอ

 

ถ้าอ่านหัวข้อแล้วทำความเข้าใจกับบทความก็น่าจะทราบถึงเจตนาของเจ้าของกระทู้ ในเบื้องตนอุบายธรรม
บ่อยๆที่ชงกาแฟให้ลูกค้า ถึงแม้เขาจะสั่งเอสเพรสโซ่ร้อน ก็ต้องทำอเมริกาโน่ร้อนให้แล้วค่อยๆอธิบายความเป็นมาของชื่อและชนิดของกาแฟ ให้ลูกค้าได้ลิ้มรสก่อน หากไปค้านหรือติงเอาแต่ต้นว่านี่เรียกอย่างนั้น อย่างนี้คงต้องอดทั้งพ่อค้าลูกค้าแน่นอน
ที่สำคัญคือการรู้จักสังเกตุลูกค้าและการสนทนาย่อมนำมาสู่ความเข้าใจที่ถูกต้องตรงกัน
รับคาปู่ชิโน่คาราเมลร้อนๆสักแก้วไหม๊ พี่ป.ปราบ
***นักปฏิบัติสมาธิท่านใด ที่ต้องดำเนินชีวิต ปฏิบัติแบบ ฆราวาส

เทคนิค นี้จะช่วยส่งเสริมท่าน ในการประกอบอาชีพ
คู่กับกับปฏิบัติธรรม ในเบื้องต้น อย่างดีรอบ
เมื่อพื้นฐาน ท่านเป็นคนขยันในตัว

แต่ทำอะไรเหมือนติดขัด ไม่ขึ้นเสียที ลองใช้ วิธีนี้ประกอบดูครับ***
ลองใช้ ดูหรือยังครับ

 

กาแฟอยู่คั๊ฟ กะตี้วิ๊ด^^

 

ต้อง ให้อักษร บทธรรมจักร ขึ้นใจทุกอักษร
และ แปลความหมายจากบาลีเป็นไทยได้ทุกอักษรครับ

ภาคสอง จะมีประสิทธิภาพมาก ในท่ามกลาง

เอาไว้ อีกหกเดือน จะมาลงภาคสองครับ^^

แต่หากขึ้นใจได้แล้ว ก็ซ้ำไปก่อนครับ หาก ชอบแนวนี้

 

^อย่างนี้จำเป็นต้องบทธรรมจักรบาลีอย่างเดียวไหมครับ หรือบทสวดอื่นๆก็ได้