ถึงเวลาที่สยบข่าวภัยพิบัติ  ทางสายเอก

ข้อความคัดลอกมาจากกระทู้เว็บพลังจิตคุณศรชัย
เพชรพญานาค**ถ้ำแกลบ**อ-ส่องดาว-จ-สกลนคร
เรียนท่านผู้มีเมตตาบุญ วัตถุมงคลที่ปรากฎให้ท่านได้เห็นในกระทู้นี้เป็นสิ่งที่สักการะบูชาเป็นอย่างยิ่ง ของชาว ต.ปทุมวาปี อ.ส่องดาว จ.สกลนคร ท่านผู้ชมโปรดใช้ วิจารณญาณ ในการตัดสินใจก่อนเลือกบูชาวัตถุมงคล ท่านที่ไม่ศรัทธาไม่ควรบูชาเพื่อนำไปพิสูจน์หรือตำหนิเพชรพญานาค ถ้ำแกลบ อ.ส่องดาว จ.สกลนคร ท่านที่บูชาไปแล้วไม่รับคืนเพราะเพชรพญานาคไม่ได้ใช้เป็นพุทธพาณิช ท่านที่บูชาไปแล้วควรใช้เพชรพญานาคเพื่อบำรุงพระพุทธศาสนาในส่วนได้ส่วนหนึ่งแล้วแต่ความเหมาะสม ขอขอบพระคุณอย่างสูงครับ

องค์สัมมาสัมพระพุทธเจ้าท่านทรงสอนใว้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ที่พึ่งอันเกษมครับ
ท่านให้แก้วสามประการมา และฝากพุทธศาสนาอันล้ำค่าใว้กับพุทธบริษัท ๔ มีพระภิกษุสงฆ์  พระภิกษุณี  อุบาสก อุบาสิกา   เท่านั้นครับ

 

ย้อนกลับมาหาหลวงตาเวลาบ่าย
หลวงตาใช้เราให้บีบนวดท่าน
กดเส้นเอ็นเส้นสายสารพัน
ตาเรานั้นเหลือบมองดูครูหลวงตา

มองแลเห็นเส้นขนบนกายท่าน
ยังไม่ทันเอ่ยปากอยากสงสัย
หลวงตาบอกเก้าล้านแสนเส้นนี่ไง
เราแปลกใจรู้ได้ไงใยหลวงตา

ตะวันบ่ายเริ่มคล้อยค่อยลากลับ
กราบคำนับหลวงตาลากลับบ้าน
หอบขนมฝากมาให้ยายทาน
สุขสำราญอิ่มหนำจำหลวงตา

 

ทำไมองค์สัมมาสัมพระพุทธเจ้าจึงฝากพระพุทธศาสนาอันล้ำค่าให้ใว้กับพุทธบริษัท ๔ ครับ  เพราะท่านเป็นสัพพัญญู ในบรรดาสัตว์โลกในทั้งสามภพ
ท่านกล่าวว่ามนุษย์เป็นสัตว์ที่ประเสริฐสุด  เทพเทวดา ล้วนปราถนาที่จะ
กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ทั้งนั้น  ยกเว้นที่เป็นวิสุทธิเทพ หรือท่านที่ปฏิบัติ
จนเข้าถึง พระอนาคามี  หรือสูงกว่านั้น ครับ

 

แสงอรุณขึ้นรับจับขอบฟ้า
ได้เวลาตั้งจิตทำกิจสงฆ์
ออกรับบาตรแต่เช้าตรู่จิตมั่นคง
หมายดำรงค์หลักธรรมองค์สัมมาฯ

 

ข้อความคัดลอกมาจากกระทู้เว็บพลังจิตคุณศรชัย
เพชรพญานาค**ถ้ำแกลบ**อ-ส่องดาว-จ-สกลนคร
เรียนท่านผู้มีเมตตาบุญ วัตถุมงคลที่ปรากฎให้ท่านได้เห็นในกระทู้นี้เป็นสิ่งที่สักการะบูชาเป็นอย่างยิ่ง ของชาว ต.ปทุมวาปี อ.ส่องดาว จ.สกลนคร ท่านผู้ชมโปรดใช้ วิจารณญาณ ในการตัดสินใจก่อนเลือกบูชาวัตถุมงคล ท่านที่ไม่ศรัทธาไม่ควรบูชาเพื่อนำไปพิสูจน์หรือตำหนิเพชรพญานาค ถ้ำแกลบ อ.ส่องดาว จ.สกลนคร ท่านที่บูชาไปแล้วไม่รับคืนเพราะเพชรพญานาคไม่ได้ใช้เป็นพุทธพาณิช ท่านที่บูชาไปแล้วควรใช้เพชรพญานาคเพื่อบำรุงพระพุทธศาสนาในส่วนได้ส่วนหนึ่งแล้วแต่ความเหมาะสม ขอขอบพระคุณอย่างสูงครับ

คมสันต์usa
องค์สัมมาสัมพระพุทธเจ้าท่านทรงสอนใว้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ที่พึ่งอันเกษมครับ
ท่านให้แก้วสามประการมา และฝากพุทธศาสนาอันล้ำค่าใว้กับพุทธบริษัท ๔ มีพระภิกษุสงฆ์ พระภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา เท่านั้นครับ
ภิกษุสงฆ์ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ใด ประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม ปฏิบัติชอบยิ่ง
ปฏิบัติตามธรรมอยู่  ผู้นั้นย่อมชื่อว่าย่อมสักการะ เคารพ นับถึอ บูชาตถาคตด้วยการบูชา
อันสูงสุด   

 

ข้าน้อยบ่ทราบความ.......จะมิถามสถานใด
จึ่งขออภัยไซร้.............จิตะได้จะล่วงเกิน
แม้อาจจะสุดคิด...........สตินิดสถิตย์เพลิน
ท่านโปรดอภัยเทอญ......จะสิเดินบ่ล้มลง.

 

อยากถามท่านอาจารย์ขอรับ........ข้าน้อยจับดูลมตามคำสอน
แต่ยามพูดยามอ่านตอนจะนอน....สติขาดตอนจับไม่ได้ลมหายไป
มีปัญหาตอนลมหายใจออก........ตอนออกเสียงสวดมนต์ทำไฉน
ช่วยชี้ทางวางจิต-สติไป.............ให้ศิษย์ได้ทำต่อพอประมาณ.

 

เฝ้าดูลม  ตามลม  จับลม  สัมผัสตรงใหน ให้มีสติเข้าไปรับรู้ตรงนั้น
ไม่ต้องมีองค์ภาวนา ไม่ต้องกำหนด ปล่อยไปตามธรรมชาติ
อย่าให้ขาดหาย ถ้าขาดหายเมื่อหลุดไป ให้เริ่มต้นใหม่
จนกว่าจะข้ามเวทนาพ้น  ครับ

 

บทสวดมนต์ต้องฝึกฝนมนต์เป็นคาบ
เริ่มคำนับครูบาอาจารย์สอน
พาหุงแปดบทมีแปดคาบตอน
รวดเดียวตอนแปดคาบบทให้จดจำ

สวดช้าฯสติมาอย่าเสียงแจ้ว
เหมือนนกแก้วขุนทองร้องเสียงได้
ไม่ได้ผลมนต์ไม่ขลังพลังวาย
สวดจนตายก็ศูนย์เปล่าไม่เอาลม

 

สามอย่างที่ผู้ปฏิบัติธรรมไม่ก้าวหน้าไปใหนคือ
๑  ติดองค์ภาวนา  วางไม่ลง พุทโธ สัมมาอะระหัง  ยุบหนอพองหนอ
องค์ภาวนาเป็นอุบายให้จิตเราสงบ เหมือนเราใช้บรรใดข้ามน้ำ  เมื่อข้ามไปแล้ว
เราจะถือบรรใดอยู่ทำไม
 ๒ ติดที่ เวทนา  เมื่อน้่งไปนานฯก็เกิดอาารคัน  เมื่อย  ชา  อยากจะลุก
ง่วงนอน จะหลับบ้าง ทนไม่ใหวบ้าง
๓  หลงนิมิต  อันนี้เป็นกันมาก เห็นแสงสี ต่างฯ เทวาพรหม  พระพุทธเจ้าปลอม
ยักษ์ นาคา  ผี วิญญาณ ต่างฯ 

พึงระวังทั้งสามข้อให้ดีครับ

 

ได้รู้จาก ท่านชุบดี ที่บอกว่า
(ถึงเวลา สยบข่าว คราวเคลื่อนไหว
ภัยพิบัติ) นี่แหละหนา น่าสนใจ
เป็นข่าวใหม่ เพิ่งรู้กัน วันนี้เอง
มัวแต่ยุ่ง มุ่งแต่งาน ด้านสร้างสรรค์
ถมถนน ทำทุกวัน มั่นตรงเผง
จิตอาสา หาไว้ ให้ตัวเอง
ใจนักเลง เร่งทำต่อ ไม่ง้อใคร
ผมยึดมั่น ถือมั่น ไม่ครั่นคร้าม
มุ่งทำตาม ห้ามจิต คิดหวั่นไหว
พุทธ ธรรม สงฆ์ คงมั่น อันตั้งใจ
ไม่นำสิ่ง อื่นใด มาใกล้ตัว
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นอกศาสนา ไม่หาสร้าง
มุ่งแต่ทาง สร้างตน พ้นทางชั่ว
พระทุศีล นี่หนอ ก็น่ากลัว
ต้องชัวร์ๆ ถือศีลครบ ค่อยคบกัน

 

ฟังธรรมจนรู้แจ้ง เห็นจริง
ท่านยกมาอ้างอิง ถ่องแท้
ไตรปิฎกอย่าประวิง รีบอ่าน เร่งหา
เคารพธรรมแน่วแน่ อาจจะ ถึงนิพพาน

 

ดีใจด้วยท่าน ก เกียรติเข้ามาแล้ว....เสียงเจื้อยแจ้วเข้ามาทางกุศล
เป็นเพื่อนกันดั้นด้นคนค้นคน..........ระวังตนพ้นทุกข์สุขนิรันดร์

 

๘. นวสูตร (นวสูตร) 34/489/5
ว่าด้วยบุคคลที่เปรียบได้กับผ้าเปลือกไม้ ๓ ชนิด
[๕๓๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผ้าเปลือกไม้ แม้ใหม่
ก็สีทราม สัมผัส-หยาบ และราคาถูก แม้กลางใหม่
กลางเก่าก็สีทราม สัมผัสหยาบ และราคาถูกแม้เก่า
แล้วก็สีทราม สัมผัสหยาบ และราคาถูก ผ้าเปลือก
ไม้ที่คร่ำคร่าแล้วเขาก็ทำเป็นผ้าเช็ดหม้อข้าวบ้าง
ทิ้งเสียที่กองขยะบ้างฉันใดฉันนั้นนั่นแหละ
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนวกะก็ดี ภิกษุมัชฌิมะก็ดี
ภิกษุเถระก็ดี ถ้าเป็นผู้ทุศีลมีธรรมอันเลวเรากล่าว
ความทุศีลมีธรรมเลวนี้ในความมีสีทรามของภิกษุ
กล่าวบุคคลนี้ว่าเหมือนผ้าเปลือกไม้มีสีทรามฉะนั้น

อนึ่ง ชนเหล่าใดคบหาสมาคม ทำตามเยี่ยงอย่าง
ภิกษุนั้น ข้อนั้นย่อมเป็นไปเพื่อสิ่งอันไม่เกื้อกูลเพื่อ
ทุกข์แก่ชนเหล่านั้น ตลอดกาลนาน เรากล่าว
การคบหาสมาคมทำตามเยี่ยงอย่างที่เป็นเหตุให้เกิด
สิ่งอันไม่เกื้อกูลเกิดทุกข์นี้ในความมีสัมผัสหยาบ
ของภิกษุ กล่าวบุคคลนี้ว่า ดุจผ้าเปลือกไม้มีสัมผัส
หยาบฉะนั้น

อนึ่ง ภิกษุนั้นรับจีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลาน
ปัจจัย ... ของชนเหล่าใด ข้อนั้น ย่อมไม่เป็นการ
มีผลานิสงส์มากแก่ชนเหล่านั้น เรากล่าวการรับ
ปัจจัยอันไม่เป็นการมีผลานิสงส์มากแก่ทายกนี้
ในความมีราคาถูกของภิกษุ กล่าวบุคคลนี้ว่าเป็น
ดังผ้าเปลือกไม้มีราคาถูกฉะนั้น

อนึ่ง ภิกษุเถระชนิดนั้น กล่าวอะไรในท่ามกลางสงฆ์
ภิกษุทั้งหลายก็กล่าวเอาว่า ประโยชน์อะไรด้วย
ถ้อยคำของท่านผู้โง่เขลาอย่างท่านก็เผยอจะพูด
ด้วย ภิกษุเถระนั้นโกรธน้อยใจ ก็จะใช้ถ้อยคำชนิด
ที่เป็นเหตุให้สงฆ์ลงอุก-เขปนียกรรม (คือห้ามไม่ให้
ติดต่อเกี่ยวข้องกับภิกษุทั้งหลาย) เหมือนเขาทิ้ง
ผ้าเปลือกไม้เก่าเสียที่กองขยะฉะนั้น

 

จากเวปพลังจิต...
เพิ่มเติมประมวลมาจากครูบาอาจารย์ต่างๆได้ดังนี้

เพียงบอกธรรมะของพระพุทธเจ้า ให้กับคนเดียว ก็ได้บุญมหาศาล
อานิสงส์แห่งการเผยแผ่พุทธศาสนาแก่มหาชน ได้บุญมากมหาศาล

1. ใครที่ปราถนานิพพาน จะไปได้ไว
2. ใครที่ปราถนาพุทธภูมิ บารมีจะเต็มไว
3. ใครที่มีกรรมหนักๆ ก็จะผ่อนหนักกลายเป็นเบา

 

จากเวปพลังจิต

พุทธพจน์:
“...ดูกรสุภูติ หากชายคนหนึ่งทำทานโดยการ
ถวายทานด้วยสมบัติกองสูงเท่ากับภูเขาพระสุเมรุทั้ง
จักรวาลมารวมกัน ส่วนอีกคนหนึ่ง รับฟังคำสอนไว้
ในใจ อ่าน เรียนรู้ จดจำ แล้วสั่งสอนผู้อื่น
บุญกุศลของชายคนแรกยังไม่มากเท่าหนึ่งใน
ร้อย หนึ่งในพัน หนึ่งในแสน ของบุญกุศลที่ชายคน
ที่สองได้รับ เพราะไม่สามารถจะเปรียบกันได้เลย”

 

๗. ชิคุจฉิตัพพสูตร (ชิคุจฉิตัพพสูตร) 34/87/19
ว่าด้วยบุคคลที่ควรคบและไม่ควรคบ
[๔๖๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๓ นี้ มีอยู่ในโลก บุคคล ๓
คือใคร คือ บุคคลที่ควรเกลียด ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ ไม่ควร
เข้าใกล้ก็มีบุคคลที่ควรเฉย ๆ เสีย ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ
ไม่ควรเข้าใกล้ก็มี บุคคลที่ควรเสพ ควรคบ ควรเข้าใกล้ก็มี
บุคคลที่ควรเกลียด ไม่ควรเสพ ไม่ควรคบ ไม่ควรเข้าใกล้เป็น
อย่างไร ? บุคคลลางคนในโลกนี้เป็นผู้ทุศีลมีธรรมอันลามก
(มีการกระทำ)ไม่สะอาด มีความประพฤติน่ารังเกียจ มีการงาน
อันปกปิดไม่เป็นสมณะ แต่ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ ไม่เป็นพรหม
จารี แต่ปฏิญญาว่าเป็นพรหมจารี เป็นคนเน่าใน เปียกชื้น รกเรื้อ
(ด้วยกิเลสโทษ) บุคคลเช่นนี้ควรเกลียด ไม่ควรเสพไม่ควรคบ
ไม่ควรเข้าใกล้ นั่นเพราะเหตุอะไร ? เพราะถึงแม้ผู้คบจะไม่เอา
เยี่ยงของบุคคลชนิดนั้น แต่ก็จะมีกิตติศัพท์อันเลวฟุ้งไปว่า
เป็นคนมีมิตรชั่ว มีสหายเลว มีเพื่อนทราม งูที่จมคูถย่อมไม่กัด
ก็จริงอยู่ ถึงกระนั้นมันก็ทำผู้จับให้เปื้อน


ธรรมวินัย ที่พระองค์ ทรงกำหนด
ผู้ฝืนกฏ ท่านบัญญ้ติ หลายวัดไหม
ไม่กลัวหรือ ขุมนรก ถ้าตกไป
นี่ส่วนใหญ่ คงเป็นพระ ละกระมัง

ปุถุชน อย่างผม ยังขมขื่น
ผู้รู้ตื่น กลับเฉไฉ ไม่สมหวัง
ผู้รักษา ศีลธรรม นำกันพัง
คนตามหลัง คงติดหล่ม จมอบาย

 

บทสวดมนต์
บทชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา)



นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ ( ๓ จบ )

พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระนัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระนัง คัจฉามิ

ทุติยัมปิ พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระนัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระนัง คัจฉามิ

ตะติยัมปิ พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระนัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระนัง คัจฉามิ

อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติฯ

สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติฯ

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติฯ

พาหุงสะหัส สะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง ( วสันตดิลกฉันท์:--/-///-//-/--)
ครีเมขะลัง อุทิตะโฆ ระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

มาราติเร กะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง
ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง
ธาวันติโยชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

กัตตะวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา
จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะยะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกาวาทะเกตุง
วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง
ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง
พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฉฐะคาถา โย
วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ
โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ

มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง ปูเรตวา ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลังฯ

ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง นันทิวัฑฒะโน เอวัง ตวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร อะภิเสเก สัพพะ พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัมหมะจาริสุ ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธีเต ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณฯ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะธัมมานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เตฯ

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะสังฆานุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต.


ท่องคล่องแล้วขอรับ.. แต่ดูลมตอนท่องออกเสียงไม่เห็นลมออกทางนาสิกเลยรู้สึกที่ปาก

 

สุปุพพัณหสูตร

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/H9hPFIZq3tw" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>