เก็บไว้ให้คิด...คนเล่นวิชชาต่ำ

แหมๆ แต่กิเลสมันเยอะอยู่นี่สิ แล้วเป็นไงมั่งคุณพรทิพ หายไปนานเลยนะ แวะมาเยี่ยมเยียนกันมั่งนะครับ

 

จัดการเรียบร้อยแล้วครับ

 

ไม่เป็นไรครับ ยินดีครับ

ได้หรือไม่ได้อันนี้ขึ้นอยู่กับตัวคุณแล้วครับ ว่าคุณมีความเพียรมากน้อยเพียงไหนและอย่าไปอยากได้ ต้องตัดออกไปครับ เพราะถ้าอยากมันก็จะไม่ได้ การที่คุณจะได้มรรคผลนั้นไม่ยาก คือ เจริญสติอย่างถูกวิธี(ผมได้บอกไปแล้ว) และอย่าเผลอไปหลงทางอีก ยิ่งเจริญเป็นอารมณ์อยู่ตลอดเวลาก็ยิ่งเข้าใกล้มรรคผลขึ้นทุกที

ส่วนเรื่องคนรักเก่าคุณ ถวายสังฆทานให้เขาทุกเดือนยิ่งดี เขาจะช่วยคุณอีกแรงนึง ตอนนี้ถือว่าลำบากอยู่ ถ้าเขาได้สังฆทานเขาจะช่วยคุณทุกอย่าง และอย่าลืมเป็นเจ้าภาพกองกฐินสักกองนะ เพื่อตัวคุณเอง

 

ก็เกือบจะเป็นอยู่ครับ ต่อให้เรามีวิชชาหรือของดีแค่ไหน ถ้ากรรมมันถึงก็หนีไม่พ้นเหมือนกันนะ

 

อ่านที่คุณประพนแนะนำการฝึกสมาธิแล้วสนใจเหมือนกันครับ
ผมลองหัดแบบสะเปะสะปะ ไม่รู้ว่าฝึกยังงัยถึงจะเหมาะกับจริตหรือมีของเก่ามาทางไหนครับ
รบกวนคุณประพนแนะนำหน่อยครับผม

 

อยากรู้ใช่ไหมครับ ว่าของจะอยู่หรือไม่ ผู้หญิงเคยขึ้นคร่อมคุณไหม(ขอโทษที่ไม่สุภาพครับ) ถ้าเคยก็ไม่อยู่แล้วครับ วิธีที่จะรักษาวิชชาหรือของดีอยู่กับตัวเขามีนะครับ ส่วนวิธีการอยากรู้ว่าโดนของไหม แนะนำให้ไปลอดโบสถ์ก่อนครับ ถ้าโดนของจะมีอาการคลื่นไส้อาเจียน หรือท้องเสียไม่ทราบสาเหตุ ภายใน 7 วัน

 

ฝึกสายไหนอยู่ครับ

 

ผมก็อ่านหัดจากในเน็ตครับ หลายๆแบบ ภาวณาพุทโธบ้าง คำอื่นบ้าง สวดคาถาจักรพรรดิบ้าง มโนมยิทธิก็เคยไปลองฝึกครับแต่ยังไม่ได้ นั่งภาวณานับเลข ดูลมหายใจบ้าง
คือลองหลายๆแบบไปเรื่อยๆครับ แต่ยังไม่ได้ถึงไหนครับ เลยตอบไม่ถูกเหมือนกันว่าฝึกสายไหนครับ

 

ขอแนะนำให้ฝึกแบบใดแบบหนึ่งให้ดีไปเลยครับ ถ้าไปหลายอย่างมันจะได้ไม่ดีสักอย่าง แบบไหนที่ฝึกแล้วรู้สึกสบายก็เอาอันนั้นแหละครับ พุทโธ นอนหลับไปเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวก็ได้เอง ผมก็ฝึกจากการภาวนาแล้วหลับไป อยู่ๆมันก็ได้ของมันเอง

 

ขอบคุณครับ คงไม่เหลือแล้วครับ 555+ ทั้งของ และทั้งของที่โดน

 

ของดีๆที่มีในตัวมันจะเสื่อมครับ แต่ของไม่ดีมันยังมีอยู่สิครับ เวลาจะทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิง เราต้องอาราธนาเอาวิชชาดีๆหรือของดี ออกจากตัวไปก่อนนะครับ

 

การอาราธนาออกจากตัวไปก่อนนี่ ใช้บทไหนครับ

แต่ผมเลิกเที่ยวเลิกอะไรมาสิบกว่าปีแล้วครับ ช่วงหนุ่มๆแสบไปหน่อยครับ ตอนนี้กลับมาปฏิบัติธรรมแล้วครับ...

เวลาเราภาวนา หรือเวลาใช้คาถาบางบทแทนองค์ภาวนา อาการหน่วงตึงที่หน้าผากจะรู้สึกหนักขึ้น ไม่ทราบว่าน่าจะเกิดจากการเพ่งจิตหนักไปหรืออย่างอื่นครับ...
และบางครั้ง ก็จะรู้สึกขึ้นมาโดยที่ไม่ได้กำหนดองค์ภาวนาหรือเพ่งจิตแต่อย่างใด เคยลองดูอาการตามไป มักจะเกิดเวลาไปสถานที่ศักดิ์สิทธิ์บ้าง หรือเข้าไปใกล้เขตวัด ซึ่งบางครั้งจะหน่วงจนเต้นตุบๆ ทางซ้ายทางขวาซึ่งจะตรงทิศหรือคล้ายๆจะนำให้เราไปที่นั้น ซึ่งกว่าร้อยละแปดสิบ เมื่อเข้าไปก็จะได้ทำบุญที่ไม่ตั้งใจมาก่อน เช่น วัดเล็กๆ พอไปเดินวนๆมีงานบวชพระ เลยไปขอร่วมเป็นเจ้าภาพ หรือนำไปเจอวัดที่กำลังสร้างโบสถ์วิหาร เป็นต้นครับ

 

ที่คุณปวดตรงกลางหน้าผากเพราะหน้าผากเป็นจุดศูนย์รวมของพลังบางอย่าง วิชชาหรือคาถาบางบทจะมีข้อห้ามว่าห้ามเพ่งหรือนำจิตไปจับมากเกินไปมันจะทำให้ธาตุแตกได้

ส่วนที่มีเหมือนจิตบางอย่างให้ไปทำบุญที่นั่นที่นี่เป็นอาการที่ดีครับ อย่าไปคิดมาก ครับ นั่นถือว่าดีอยู่แล้ว

 

เทวดาพาไปหรือป่าวครับ แต่สำหรับผมเรียกว่าเทวดาถีบ ให้ทำดีครับ

สาธุครับพี่

 

เคยได้ยินเทวดาประจำตัวเปล่าครับ นั่นแหละ

 

เทวดาที่เสวยอายุด้วยครับพี่ประพน พี่ประพนครับผมหมดกรรมหรือยังครับ

กรรม เลวนะครับพี่

 

เอาตามจริงคุณยังไม่หมดครับ ตัวผมเองก็ยังไม่หมด

 

มีคำถามครับคือเรื่องของคู่สามีภรรยาว่าถ้าจะให้ฝ่ายหญิงสวดอะไรที่สั้นๆสะดวกๆ
ในกรณีฝ่ายชายเริ่มมุทะลุเกรี้ยวกราดตีตัวออกห่างไล่ตะเพิดไม่แยแส
ควรสวดอะไรหรือมีเคล็ดอะไร ลูกก็มีอยู่กันหลายปีจะมาแยก
สู้อยู่สร้างตัวให้โตไปกับครอบครัวดูจะเหมาะสมกว่า
อย่างที่ผมเห็นขณะนี้คือฝ่ายชายเข้าสังคมเยอะทำให้เกิดความเปรียบเทียบว่าเขามีโอกาสได้สวยกว่าดีกว่าฯลฯจนอาจจะอยากตัดขาดเพื่อความอิสระที่เพิ่งจะมาแสวงหา แต่ผมว่าฝ่ายหญิงเสียเปรียบมีลูกสองดูๆแล้วเห็นเลยว่าจะได้โดดเดี่ยวแน่ๆ

 

คุณประพนมีวิธีแก้คนที่โดนคาถามหาละลวยชั้นสูงบ้างไหมครับ ทำอย่างไรเพื่อนผมถึงจะหายพร่ำเพ้อถึงคนนั้นซะทีครับ

 

ยอมสมัครไอดีใหม่เพื่อจะมาป่วนผมหรอครับ