@หลวงปู่ทวดเตารีดหล่อโบราณ ๒๕๐๕@

ได้เฮครับ พิมพ์ B หัวมนใหญ่แท้ ชนิดไม่ปั้มซ้ำครับคุณ brutus

 

ชอบมาลองวิชาผมเลื่อยเลย เล่นเอาเสียว นะ

 

อาจารย์ผมไม่ได้ลองวิชาจริงๆ ครับ ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิด แต่ชมชอบอาจารย์จริงๆ ว่ามีหลักการ ไม่โน้มเอียงไปตามแนวเซียน หลักการดูต้อง ให้ถึงแก่นแบบที่อาจารย์ว่า ไม่ใช่พวกมาลากไป และไม่ดันพระปลอม เป็นพระแท้หากอยู่ในมือคนที่มีกำลังภายใน หากเรารู้ธรรมชาติของกระแสโลหะ แล้วจะรู้ว่าพระถึงอายุหรือเปล่า ไม่หลงไปกับความสวยของพิมพ์ที่ฉีดขึ้น
ว่าแต่องค์นี้เจ้าของเก่าเขาบอกว่าพิมพ์ซี นะครับอาจารย์ ตกลงเป็นพิมพ์บีใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นก็เหมือนถูกหวยเลยนะครับอาจารย์

 

วงการเขาเรียกพิมพ์ c ครับผม ผมไม่ได้หลงหรอก แต่ลึก ๆ เซียนหลวงปู่ทวด เขาไม่เรียกพิมพ์ C อย่างในหนังสือของหลวงปู่ทวด ฉบับสมบูรณ์ ราคาเป็นพ้น เขาเรียก พิมพ์ B และพิมพ์นี้เขาเรียกพิมพ์ B หัวมน

 

ขอบคุณครับ อาจารย์ ที่แท้ พิมพ์ C ก็ คือพิมพ์ B หัวมนนี่เอง

 

การดูกระแสของเนื้อพระหลวงปู่ทวด ต้องอ่านแต่ต้น ของแท้กระแสจะไม่ห่าง
กันสักเท่าไหร คือเหลืองอมแดง เป็นโหละผสม
ทองเหลือเป็นหลัก ทองแดงตาม ผสมทองสักนิด นี่เป็นเนื้อส่วนใหญ่ของพระหลวงปู่ทวด เตารีดใหญ่ กลาง เล็ก
ส่วนเนื้อเหลืองเลย และออกเนื้อนวะ มีน้อย หายาก ถ้าดูพิมพ์แล้วไม่ค่อยเข้าก็อย่าไปสนใจ เดี๋ยวถ้ามีหลักวิเคาะห์เนื้อแบบวิชาการจะนำมาสาธยายอีกที

 

ขอรออ่านคำตอบชุดนี้ครับพี่

 

ชอบครับกระทู้นี้ ได้ชมพระสวยฯ แถมได้ความรู้อีก (deejai)

 

ขอบคุณครับ จำได้ว่าที่อาจารย์เคยบอก และผมก็เคยอ่านเจอ ว่าหากหล่อที่วัด จะแก่ทอง ทองเหลือง วรรณจะออกไปทางเหลือง ส่วนที่หล่อมาจากโรงหล่อที่กรุงเทพ แล้วส่งมาทางรถไฟ จะวรรฌะออกแดง เพราแก่ทองแดง
แสดงว่าความนิยมเนื้อออกแดงอย่างที่อาจารย์ว่าเป็นพระส่วนใหญ่ คือมาโรงหล่อจากกรุงเทพส่วนเนื้อเหลืองที่นิยมน้อยและมีจำนวนน้อยกว่าก็คือพระที่หล่อที่วัดนั่นเอง ผมเข้าใจถูกไหมครับ
แล้วหากเรายกพระขึ้นมาดูเนื้อ จะมีวิธีการดูความเก่าและถึงยุคของกระแสโลหะ อย่างไรไหมครับ นอกจากใช้ความจำเนื้อพระแท้ที่เคยเห็นมาก่อน

 

ตกหล่น ...
องค์แรกวัดไทร ผมไม่ค่อยชำนาญ ขอผ่าน
องค์สอง พิมพ์ ท. ใหญ่ พิมพ์ถูกต้อง แต่ธรรมชาติไม่ผ่าน
ด้านหน้า ดูเผิน ๆพอได้ ด้านหลัง พื้นผิวเป็นจ้ำไม่เนียนแน่นเหมือนพระปั้ม
และรอยเส้นด้านข้างของบล็อคการปั้มจะต้องคมชัด
ครีบเนื้อเกิน พลิกกลับมาด้านหลังที่ส่วนบนด้านซ้าย ไม่น่าจะมี
แสดงว่า พึ่งปั้มตัดขอบมาเมื่อไม่นานนี้ แต่คนทำไม่ได้สังเกต จึงหลุดมา

องค์สุดท้ายปั้มซ้ำ รอยปั้มและพิมพ์ดูตื่น ส่วนเนื้อ ยังไม่ชอบครับ

 

เป็นเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งออกความคิดเห็นครับ น่าจะอยู่ในกระทู้นี้แหละ
คำถาม ที่ว่ายกพระขึ้นดูเนื้อนั้น การดูความเก่า จนเห็นกระแสของเนื้อนั่นก็แปลว่า พระองค์นั้นมองเห็นเนื้อที่ไม่มีคราบขี้เบ้าที่ติดมาจากการหล่อ ซึ่งประกอบไปด้วยดินขี้วัวชุบหุ่น ดินพอกหุ่นที่เป็นดินทราย องค์ไหนที่เหลือดินพอกหุ้น
จะพิจารณาง่าย และจะมียาดำในองค์พระที่สมบูรณ์ ก็ยิ่งพิจารณาง่าย
แต่จะต้องเรียนรู้เรื่อง การหล่อโบราณก่อนและผิวไฟของพระที่ทำจากโลหะส่วนใหญ่จะออกสีแดง
ซึ่งน้ำโลหะทำปฏิกิริยากับความร้อน อย่างเนื้อทองเหลือง ผิวไฟส่วนนอกก็เป็นสีแดงเช่นกัน

 

การหล่อโบราณ หลวงปู่ทวดก็เป็นพระหล่อโบราณ จึงเป็นหลักการเดียวกัน

การหล่อแบบโบราณ
เป็นวิธีการที่ใช้ในการสร้างรูปหล่อ และเหรียญหล่อโบราณ มากมายในพระเครื่องต่างๆ ที่ล้วนแล้วแต่เป็นพระยอดนิยมอันดับต้นๆของประเทศ เช่น รูปหล่อ-เหรียญหล่อ ,หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จังหวัดพิจิตร รุ่นแรก, รูปหล่อหลวงพ่อเดิม ส่วนใหญ่แตง หรือจะเป็นหลวงปู่ทวดหล่อโบราณ ปี 2505 เป็นต้น
ขั้นตอนการหล่อแบบโบราณ ประกอบด้วยขั้นตอนต่างๆดังนี้
1) การขึ้นดินหุ่น คือการแกะหุ่นดินตามรูปพรรณสัณฐานที่ต้องการ จากนั้นจึงนำมาหล่อเป็นองค์พระต้องการ พระที่ได้ครั้งแรกนี้เรียกว่า “แกนหุ่นดิน” หรือต้นแบบ2) เข้ารูปขี้ผึ้ง เมื่อได้แกนหุ่นที่หล่อเรียบร้อยแล้ว จะนำขี้ผึ้งมาพอกองค์พระ แกะตกแต่งรายละเอียดด้วยเสนียด (ไม้ทองเหลืองปลายแบน) ความจริงเรื่องไม้เสนียดช่างที่หล่อพระองค์เล็กสมัยก่อนมีกันทุกคนเป็นไม้เสนียดจริง ๆ เป็นไม้เนื้อแข็งใช้ตกแต่งหุ้นเทียนเพื่อความสวยงาม ที่เรียกไม้เสนียดเป็นเคล็ดเพื่อกันเสนึยดจันไร กันคนว่ากล่าวไปในทางไม่ดี เพราะเวลาทำงานย่อมมีผิดพลาดได้
จนเป็นที่พอใจก็จะได้รูปขี้ผึ้งองค์พระที่ต้องการจะให้เป็นในลักษณะอากัปกิริยาต่างๆ ตลอดจนลวดลายตามความประสงค์ของผู้แกะแบบ
3) พอกดินขี้วัว เมื่อได้รูปขี้ผึ้งแล้วก็นำดินขี้วัว (นำขี้วัวมาคั้นน้ำผสมกับดินเหนียวและทรายให้ข้นจับตัวกันเหนี่ยวแน่น) ทำไม่จึงเป็นดินขึ้วัว เพราะดินขี้วัว มีเอ็นไซด์ซึ่งมีคุณสมบัติเมื่อเวลาพอกหุนและสุ่มไฟแล้วหุ้นมักจะไม่แตกเพราะมีความเหนียวทนทาน
พอกให้ทั่วองค์พระหุ่นขี้ผึ้ง แล้วเจาะรูตรงปลายเพื่อให้ขี้ผึ้งไหลออกมาเมื่อถูกความร้อนสูง
4) เทสารละลาย นำโลหะผสมที่หลอมละลายรวมกันเข้าที่แล้ว เทลงในเบ้าแม่พิมพ์ ความร้อนจะทำให้ขี้ผึ้งละลายออกมาจากรูที่เจาะไว้เรียกว่า “การสำรอกขี้ผึ้ง” ตรงนี้การสำรอกหุ้นที่ใช้วิธีที่อธิบายแบบนี้
ผมไม่ได้เรียนรู้แบบว่าเทแล้วให้ขึ้ผึ้งออกมามีแต่สุ่มหุ่นด้วยความร้อนก่อน และต้องใช้ความร้อนที่มีอุณหภูมิต่ำแล้วค่อยเพิ่มความร้อนให้สูงในตอนท้ายเพื่อให้มีความยืดหยุ่นในหุ้นและให้หุ่นค่อย ๆ ขยายตัวครับ และไล่เทียนที่อยู่ในหุ่น
โลหะผสมจะเข้าแทนที่ขี้ผึ้งได้รูปองค์พระที่ต้องการ แต่ผมว่าวิธีที่ผมอธิบายจะดีกว่า5)
การทุบเบ้าทิ้ง เมื่อกระบวนการต่างๆที่ผ่านมาสำเร็จด้วยดีแล้ว พอโลหะจับกันแข็งตัวและเย็นดีแล้ว ก็จะมีการทุบเบ้าดินที่หุ้มองค์พระไว้ออกให้หมด ดังนั้น จึงมีการเรียกพระหล่อโบราณว่า “พระพิมพ์เบ้าทุบ”
พระหล่อโบราณที่ได้ ส่วนมากจะขาดความละเอียดของเส้นรูปพรรณเค้าหน้า และร่างกายเนื่องด้วยเครื่องมือแบบภูมิปัญญาชาวบ้านโบราณ ขาดศักยภาพกระทำการ อีกทั้งโลหะผสมขาดการชั่งตวงวัด และควบคุม รวมถึงความร้อนที่สม่ำเสมอทั่วถึง ทำให้องค์พระขาดความคมชัด หากแต่ธรรมชาติของดินพอกหุ่นและความไม่พอดีของอัตราส่วนโลหะผสม ก็นับเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของพระหล่อโบราณ
ที่ยากแก่การปลอมแปลง ตรงนี้จริงครับพระหล่อโบราณทำยากกว่าพระฉีดเยอะ
ดินขี้เบ้าที่ติดอยู่กับเนื้อโลหะเมื่อได้รับความร้อน เกิดการหลอมรวมกินตัว ผสมผสานเป็นส่วนหนึ่งของวรรณะตามซอกองค์พระ ก็ถือเป็นไม้ตายในการพิจารณาพระเก่า ให้ต่างจากพระใหม่ได้อีกประการหนึ่ง

การเพิ่มเติมมิได้แสดงการลบหลู่ใด ๆ ทั้งสิ้นครับแต่เป็นแง่มุมหนึ่งให้ได้เข้าใจกันครับ

 

สอบถาม 1 องค์ครับ สวดได้เต็มที่ครับ(k)

 

สอบถามหน่อยครับเคยเจอหลวงพ่อทวดหลังเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษกันบ้างไหมครับ

 

พิมพ์ไม่ถูก ความเก่าไม่มี แค่นี้พอนะครับ

 

มีภาพด้านหลังเตารีด 05 ที่เจ้าของนำไปล้างผิว มาฝากอาจารย์ stoes ครับ ดูแล้วมีทั้งสีแดง ทั้งทองเหลือง และทอง ผสมกันอยู่

 

ดูแค่ขนาดของกรอบรูปพระ ก็ทราบว่าไม่ใช่ และตามด้วยเนื้อที่ยังกวนกันไม่เข้าที่
อีกทั้งธรรมชาติของพระหลวงปู่ทวดปี 2505 ยังไม่ปรากฏชัด
ผมให้คะแนนเป็น 0 (แต่ความไม่แน่คือความแน่ ผมขอเปิดภาพต่อไปครับ
ยอมตัดอีก10 คะแนน 555) แก้ไข เพิ่ม น

 

อย่าลืมเรื่องการหล่อโบราณ หลวงปู่ทวดก็เป็นพระหล่อโบราณ จึงเป็นหลักการเดียวกัน

การหล่อโบราณ หลวงปู่ทวดก็เป็นพระหล่อโบราณ จึงเป็นหลักการเดียวกัน
การหล่อโบราณนั้น อ่านหลาย ๆ ครั้ง ฝ่ายศึกษาหาความรู้
ความจนยอมหลีกทางให้คนขยัน
ความโง่ยอมหลีกทางให้คนฝ่ายรู้
ความกลัวหลีกทางให้คนกล้า
ถ้าพระองค์ไหน มีธรรมชาติการหล่อโบราณ ก็พิจารณาง่าย

 

เรียน อ.stoes
ก่อนอื่น ต้องออกตัวก่อน ว่าผมไม่ได้มาลองภูมิอะไรอาจารย์นะครับ ที่นำภาพหลังพระมาถาม เพียงแต่ ผมเห็นว่าพระองค์นี้ เป็นสภาพล้างผิว ที่มีภาพชัดเจนมาก จนเห็นเนื้อโลหะได้อย่างชัดเจน ส่วนพระก็ไม่ใช่ของผม และผมไม่ได้จะมีเจตนาไปเช่าด้วยนะครับ ผมเพียงแต่ ขออนุญาต นำมาลง เพื่ออยากจะ เรียนรู้เรื่องเนื้อหาและกระแสโลหะ ของเตารีด 05 มากกว่า
หากดูแล้วไม่สมควร ก็จะลบภาพทั้งหมดให้นะครับ อาจารย์ให้ผมเปิดภาพต่อไป งั้นนำมาให้ชมเลยนะครับ หากอาจารย์ดูแล้วไม่แท้ผมก็จะไม่จำเนื้อหา และกระแสของพระองค์นี้นะครับ

 

เป็นการศึกษานะดี ... แต่เจ้าของเขาไม่เต็มใจแน่ ๆ
ถ้าเขาตั้งขายอยู่..... ต้องเรียกว่าทางใครทางมัน ใครทำอย่างไรก็จะได้รับผลอย่างนั้น ไม่ช้าก็เร็ว

สำหรับองค์นี้ไม่ต้องมองเลย... ผิดพิมพ์มาก แถมมีปั้มที่บัวอีก