เรื่องนอกกรอบ

ไม่เลย ...


ความรักที่แท้จริง ไม่ตกอยู่ในอำนาจของความถูกต้อง
ทั้งไม่ตกอยู่ในอำนาจของความผิดบาป อีกด้วย


คือ รักบริสุทธิ์ ...

 

สัจธรรมความรักในแบบที่คุณว่า เป็นยังไง
กรงขัง ที่คุณว่า หมายถึงอย่างไร
เพราะ สำหรับผม ความเต็มใจ พร้อมใจ ที่จะอยู่ในความถูกต้อง นั้น ดีเลิศกว่า ทุกสิ่ง เป็นแน่แท้

 

ที่คุณพูดมานั้น สำหรับผม มันมีอยู่ นั่นคือความเข้าในที่ผมหมายถึง
ผมเองก็ จะ ให้มัน ก้าวไปถึงความเข้าใจ และยอมรับ ได้ จากคนที่เรารักนั่นเอง
นี่คือ สิ่งที่ เราต้อง เอาชนะมัน

 

เพราะคุณยังไม่เคยมีความรักที่ผิดๆ
จึงเ็ป็นเหตุให้คุณไม่เข้าใจ


"พลานุภาพของความรัก"
ที่ทำลายกำแพงแห่งใจที่
ขวางกั้นได้ทุกประการ

 

ความรักที่ไม่สนใจผิดบาป ในสมมุติโลกนั้น ถือว่า ไม่ดีสำหรับผม
นั่นเพราะ โลกสมมุตินี้ มันมีสมมุติของมันอยู่ กฏแห้งสมมุติก็มีอยู่
ดังนั้น ความถูกต้อง จึงเป็น สิ่งที่จะทำให้เรารอดพ้นจาก ดีบาป ที่คุณว่ามา

 

ความรักเท่านั้น
ที่จะให้อิสรภาพแก่เรา


ปลดปล่อยเราออกจากกรงขังแห่งความถูกต้อง
นำพาเราไปสู่ "โลกใบใหม่" ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน
เพียงเพราะ "กรงขังแห่งความถูึกต้อง" อำพรางมันไว้ตลอดมา

 

คุณจะให้ผม มีความรักที่ผิดๆ ให้ได้หรือ อย่างไร
ก็พูดกันอยู่ว่า มันคือความรักที่ผิดๆ ทำไมต้องลองล่ะครับ

 

ความรักที่บริสุทธิ์
ย่อมพ้นแล้วจากความผิดบาปทั้งปวง
พระเจ้าทรงใช้ความรักนั้นแหละ ชำระล้างความบาปทั้งปวง


หากเพียงคุณไม่ป้ายสี "ความผิดบาป" ลงไปในความรัก ...

 

แล้วมันก็คือ เหตุปัจจัยนำพาให้ เราต้องมี อดีต ที่ต้องแก้ไข ไช่มั้ยล่ะ
ผมไม่ได้อยู่ในกรงขังของความถูกต้องหรอกนะ แต่ผมเองที่เป็นคนทำให้มันถูกต้อง ผมควบคุมมันได้ เอง
ผิด ชั่ว จะทำมันไปทำไม มันไม่ให้คุณ อะไรกับเราเลย

 

คุณเข้าใจความรักที่บริสุทธิ์ผิดไปหรือเปล่าครับ
มันก็คือการให้ ด้วยเมตตา นั่นเอง
ถูกต้อง นี่แหล่ะ ที่ไม่มีใคร มาว่า เราได้ บริสุทธิ์ไร้มนทิน

 

โลกนี้มีลูกครึ่งมากมาย
สัตว์ทิพย์โบราณ บ้างเป็น ครึ่งนกครึ่งช้าง
ครึ่งคนครึ่งปลา ครึ่งสิงห์ครึ่งลิง ฯลฯ


แล้วคุณคิดว่าพวกเขาเกิดมาได้อย่างไร
หากไม่ใช่เพราะ "ความรักที่ไร้ขอบเขต"?

 

คุณรักแบบผิดๆ ถึงเราจะอภัยให้ตนเอง แต่คนอื่นสิ เขาไม่อภัยให้เรา
รักให้มันถูกดีกว่านะครับ เราจะสุขจริง

 

คุณไม่มีทางเข้าใจความเมตตาได้หรอก
หากคุณยังไม่เข้าใจ "ความรักที่แท้จริง"

 

ความรัก ที่คุณพูดมาน่ะไม่ผิด ถ้าไม่เบียดเบียนตนเองและคนอื่น
แต่ ความรักที่ไม่นำปัญญามาให้ภายหลังสิ จึงเป็นความรักที่ถูกต้อง
ที่เคยทำผิดมา ก็ยอมรับ และ แก้ไข ก็จบครับ
ยอมรับว่าตนเองรักแบบผิดๆ จะไม่ทำอีก

คำตอบก็คือ อนาคตมีปัญหาเกิดหรือไม่ คนเราในโลก ทำผิดวิสัย ข้อนี้ มากมาย เพราะคิดว่า มันไม่ส่งผลอย่างไร แต่ความจริงแล้ว มันคือ กรรมที่ต้อง มาแก้ไขปมกันวุ่นวาย มาก

 

ทุกอย่างมีเหตุผลในตัวมันเอง
ไม่มีอะไรผิด หรือถูกอย่างแท้จริงหรอก


เรามาเพื่อเรียนรู้ เืพื่อฉุดช่วยปวงสัตว์
เมื่อใดสัตว์ทำผิด เราคือผู้ที่ค้นหาทางออก
ให้สำหรับความผิดนั้น ดังนั้น เราจึงต้องกล้าหาญ
ที่จะเผชิญหน้ากับทุกความผิดบาป แล้วผ่านมันไปให้ได้

 

ผมเข้าใจทั้ง สองอย่างนั่นแหล่ะ ทั้งเมตตาและความรักที่แท้จริง
เพราะผมพิสูจน์มาแล้ว ว่า ความถูกต้องคือ พื้นฐานของ โลก ของกรรมทั้งหลาย
ถ้าไม่ถูกต้อง ก็คือ ผิด เรื่อยไป

 

ไม่มีอะไรผิดหรอก
ทุกอย่างมีทางของมัน


ความรัก คือ เครื่องเปิดทาง
นำพาเราสู่ "พรหมแดนที่กว้างขึ้น"

 

ที่สำคัญ ที่คุณว่าคือ การผ่านมันไปได้ นั่นแหล่ะคือ การ แก้กรรม การสะสางกรรม การพ้นกรรม การชำระกรรม แล้วถ้าตราบใดที่ยังผิดอยู่ มันจะผ่านมันได้อย่างไร ความผิดที่ผ่านมา ต้องยอมรับและรับโทษและสะสางแก้ไข ให้ได้ นั้นก็คือ ภารกิจของสัตว์โลกที่ต้องกระทำ

 

ตราบใดที่คุณยังอยู่ในกรงขังแห่งความถูกต้อง
คุณย่อมไม่อาจก้าวตามความรัก ออกไปสู่ประตูที่กว้างขึ้น


และคุณจะยังเห็น "โลกใบเดิม" อยู่เช่นเดิม โลกแห่งความถูกต้อง

 

ไม่ต้องไปแก้กรรม สะสางกรรมอะไรเลย
ความรักที่บริสุทธิ์ นั่นแหละ
คือเครื่องชำระความผิดบาปทั้งปวง