เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

เอาอย่างงั้นเลยเรอะ ต้องใช้คำพูดแบบนี้เพราะเป็นภาษาติดตัวมาแต่บ้านเกิด จะได้ไม่เป็นการทับทางของทางสายวิชาการ "แค่น"มันเป็นคำกริยา

ของการฝืน เป็นทั้งฝืนใจตัวเอง ฝืนใจผู้อื่น เช่น แค่นให้ไปยังงั้นเองแหละ แค่นซื้อไปหยั่งงั้นแหละ แค่นขายไปจนได้ แค่นๆ ทำไปทั้งๆที่ก็รู้ว่าทำไม่

ได้ หรือ เสือกแค่นเข้ามาทำไมข้าไม่เคยเห็นเอ็งสนใจเลยนี่(เสือก/สะเออะ) หรือบางทีอย่างเด็กติดคอ เราขยั้นขยอให้เขาไอออกมา หรือเราเอง

ติดคอเองเราก็แค่นไอออกมา ฯลฯ ไม่รู้ว่าเป็นไปอย่างที่คุณอยากได้หรือเปล่า........

บางทีผมก็เผลอพูดหรือเขียนตามภาษาบ้านผม จนคนจับได้บ่อยๆ ว่า เป็นคนวิเศษฯใช่ไหม? หรือไม่ก็ว่า ต้องเป็นคนอ่างทองแน่ๆ เพราะผมเผลอพูด

คำว่า"ผินหลัง" เพราะคำนี้ชาวบ้านอื่นเขาพูดกันว่า" หันหลัง" หรือ คำว่า"แหงะ"เช่น แหงะไปเห็น ชาวบ้านเขาพูดกันว่า เหลียวไปเห็นหรือหันไป

ชาวบ้านเขาเรียกกระป๋องตักน้ำ แถวบ้านผมเรียก"กระตั๋ง" ก็ไม่รู้ว่าทำไมคนจึงนิยมใช้คำแปลกแตกต่างกันไป ตอนเด็กๆ ก็เข้าใจว่าอินเดีย มีภาษา

พูดมากที่สุดในโลกคือมีตั้ง ๖๐๐-๗๐๐ ภาษา พอโตมาถึงรู้ว่าโง่ เพราะในแผ่นดินจีน มีอยู่ ๒๐๐๐ กว่าภาษา ที่มีตัวแทนภาษาอยู่ในสหประชาชาติ

ตอนเด็กๆ ก็คิดว่าชนกลุ่มน้อยจะมีมากในจังหวัดภาคเหนือ พอโตมาก็รู้ว่าโง่อีกนั่นแหละ เพราะจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นจังหวัดที่มีชนกลุ่มน้อยที่ขึ้นไว้ใน

บัญชีกระทรวงมหาดไทยมากที่สุด ทีแรกผมยังนึกว่าเป็นพิษณุโลก เพราะเคยไปเดินเที่ยวหรือเที่ยวบ้านเพื่อน เห็นมีสำเนียงต่างๆ กันมากจัง แต่

ก่อนก็คิดว่ากะเหรี่ยงเป็นพวกปลูกฝิ่น กว่าจะรูว่าโง่ ก็ตอนอายุ สี่สิบเข้าไปแล้วว่า พวกปลูกฝิ่นต้องเป็นพวกอยู่ที่สูงคือพวก เย้า,แม้ว,อีก้อ,ลีซอ และมู

เซอร์ ๕ เผ่านี้ มันเกี่ยวอะไรกับ"แค่น" เกี่ยวตรงที่ว่า ผมจะบอกว่าผมก็ไม่รู้คำว่า"แค่น"จริงๆ มันคืออะไร(เลยอ้างอิงเสียยาว) ที่ตอบออกไปผมผิดก็

ได้ โดยเฉพาะเรื่องภาษา ผมบอกเพื่อนผมที่อยู่พิษณุโลกว่า บ้านเขาพูดจาเหน่อ มีหลายสำเนียงจัง เขาบอกผมว่า ถ้าบ้านกูพิษณุโลกเป็นเมือง

หลวง ไอ้พวกที่ตะโกน ทะเบียน กท.หรือบ้านมึงก็คนบ้านนอก ภาษาบ้านกูก็ไม่เหน่อ ภาษาบ้านกูพูดชัด บ้านมึงพูดเหน่อ และผมเคยเขียนไปแล้ว

ว่า"ผมไม่เป็นประสา" สมัยผมยังรับราชการ ผมจะได้รางวัล ปริศนาอักษรไขว้บ่อยมาก เพราะผมอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับภาษาเขมรบ่อยๆ หรือหลายๆ

คำจะเอาจากวรรณคดี เลยเดาได้ คือได้ไอ้ที่ไม่เป็นเรื่อง ถามมาก็เขียนให้อ่าน บังเอิญว่าง ขอขอบคุณที่ตามอ่าน คนเขียนมีกำลังใจก็ตรงนี้ สวัสดี

ครับ

ปล.แถมให้อีกนิดครับ คุณตาของแม่บ้านผม ถ้าพูดว่า"ไอ้แว๊บ"อยู่ไหน ขอให้เข้าใจว่า ตากำลังหา"ไฟฉาย"

 

แค่น - ฝืน , คะยั้นคะยอ , ทำไม่เป็นแล้วขืนทำ

เป็นศัพท์เก่าแล้วจริง ๆ เด็กยุคใหม่ไม่ใคร่พูดกันแล้ว นาน ๆ ได้ยินที

แต่ถ้าคำนี้มาพูดอยู่แถวบ้านผม รับรองความหมายเปลี่ยแน่

แค่น ในภาษาอีสานหมายถึง ข้นจวนจะแข็ง แห้งงวด , ฝืดติดคอ ถ้าเป็นสำนวนคือ เนื้อ ๆ เน็ด ๆ เช่น

น้ำแค่นลงแล้ว - น้ำแห้งลง , น้ำงวดลง
แกงหม้อนี้แค่นคัก - แกงหมอนี้น้ำข้นขลุกขลิก
ข้าวแค่นคอ - ข้าวฝืดติดคอ
มีหยังเว้ามาเอาแค่น ๆ - มีอะไรพูดมาเอาเนื้อ ๆ เน็ด ๆ

ภาษาแต่ละท้องที่มีเสน่ห์เป็นของตนเอง
น่าเสียดายที่ภาษาท้องถิ่นถูกภาษากรุงเทพกลืนเจียนจะหมดแล้ว
อีกอย่างลูกหลานไม่ใคร่ได้อยู่กับปู่ย่า ตายาย ลุงป้าน้าอา
และบางครอบครัวไม่ได้หัดให้ลูกพูดภาษาท้องถิ่น
ไม่นานก็คงหมดไป น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง

ผมว่าพูดเหน่อพูดถิ่น น่ารักดีออก เวลาได้ยินจากเด็ก ๆ เวลาเขาพูดกัน
ผมจะอมยิ้มแล้วนึกในใจว่า ดีนะที่ยังไม่ลืมรากเหง้าเหล่ากอ

 

update ตารางครับ
ช่วยตรวจสอบด้วยนะครับ


ตารางพระผงของขวัญและพระปิดตาฯ ครับ

 

นับคนขอรับตะกรุดโภคทรัพย์จากพี่หนุ่มทิพย์คร่าว ๆ แล้ว 36-37 ดอกแล้วครับ ดังนั้น ก่อนที่จะตกขบวน 50 ดอก จึงขอรับไว้เป็นที่ระฤกด้วย 1 ดอกครับ

ถ้าพี่ศนิวาร มีอารมณ์ศิลป์ จารยันต์โสฬสฯ แล้วนำมาให้ครูบาอาจารย์ปลุกเศกได้ ละก็เยี่ยมเลยครับ สนับสนุนให้พี่ศนิวารเหนื่อย ด้วยอีกเสียง ...

 

สำเนียงส่อภาษา กริยาส่อสกุล

แค่ได้ยินสำเนียง ก็สามารถเดาได้ว่า ใช้ภาษาใดเป็นภาษาถิ่น เป็นคนพื้นเพใด
กริยา มารยาท พฤติกรรม ก็สามารถเดาได้ว่า ได้รับการอบรมจากวงษ์ตระกูลมามากแค่ไหน

สมัยนี้ ยังดีกว่าแต่ก่อน ที่ละครโทรทัศน์ แสดงแต่บทภาคกลาง พระเอกนางเอง สำเนียงกลางหมด หรือถ้ารับบทเป็นคนบ้านนอกอย่าง "ผู้กองยอดรัก" ก็ต้องมาอยู่ค่ายที่เค้าพูดแต่ภาษากลาง ตลอดทั้งเรื่อง

ภาษาถิ่นเลยกลายเป็นเรื่องเชยๆ แถมผู้ชมยังจะติดเอานิสัยตัวอิจฉาไปใช้กันซะอีก

แฟนผมเธอไม่ยอมรับ ว่าการดูละครไทย จะทำให้มีพฤติกรรมเอาอย่าง
แต่เธอดูทุกวัน วันเวลาเดียวกันยังสลับช่องช่วงโฆษณา ผมฟังเสียงยังจับความไม่เป็นเรื่อง ชวนรำคาญ ดุไปว่าดูบ่อยๆ จะมีนิสัยเหมือนตัวอิจฉา แว๊ดๆๆ

ภรรยานำเข้าจากอีสานใต้ ก็เถียงมา ว่าเวลาผมดูหนังปลุกใจเสือป่า ไม่เห็นจะเก่งเหมือนในหนังเลย มีแต่ "แค่น แค่น แค่น"
"อะไรแค่นๆ"

รู้ความหมายแล้ว......

 

ขอรับตะกรุดด้วยนะครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยครับ ขอบคุณครับ

 

เเจ้งโอนเงิน พระผงของขวัญ รุ่น"ทรงเมตตา" 3 องค์ เเละ พระปิดตาเจริญพร เนื้อดำ 1 องค์ครับ ที่อยู่เเจ้งพี่ทิพย์ทางPM นะครับ อนุโมทนาบุญครับทุกท่าน

 

เกือบจะตกขบวน ขอรับตะกรุดด้วยครับ
ขอบคุณครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยคนครับ
ส่วนเรื่องพระอยู่ปืนหรือไม่อยู่
ผมไม่ได้สนใจนัก เพราะเราทำมาหากินสุจริต
ไม่ได้เที่ยวไปมีเรื่องกับใคร
คงไม่มีใครมาดักยิง แค่ขู่ผมก็ตายแล้ว
ผมแขวนพระของพี่นิ่มเพราะศรัทธา
ในเจตนาที่ดีของพี่นิ่ม และครูบาอาจารย์ที่ปลุกเสก
และมีโอกาสได้ร่วมบุญด้วย
แค่นี้จริง ๆครับ

 

ขอรับตะกรุดด้วยคนครับ ขอบคุณมากครับ

 

ลำดับที่ 26 ในตารางพระผงของขวัญทรงเมตตา โอนแล้วครับ ตามข้อมูลในกระทู้ที่ 8066 หน้า 404 ครับ

 

update ให้แล้วครับ

 

สวัสดีครับพี่ numthip

ผมขอรับตะกรุดด้วยคนครับผม

ขอบพระคุณมากครับ

 

คุณ 5000 ครับ ผมก็โอนค่าพระผงเเล้วครับ ลำดับที่สองในตารางการจองครับ ตามกระทู้ 8151 หน้า 408 ขอบคุณครับ

 

ผมขอร่วมลงชื่อรับตะกรุดโภคทรัพย์ ด้วยคนครับผม







อนุโมทนา สาธุ
Chatchai_/\_

 

update ให้แล้วครับ ในตารางก่อน ๆ ผมพิมพ์ชื่อคุณผิดไป ต้องขออภัย

 

สวัสดีครับ ผมก็ขอรับตะกรุดโภคทรัพย์ด้วยคนนะครับ

 

เกือน ๒ ปีแล้ว น้องชายที่สนิทกันย้ายที่ทำงานข้ามจังหวัด กลับบ้านเกิดเมืองเลย เพื่อดูแลพ่อแม่ ผมคิดหาของที่ระลึกให้อยากให้นำติดตัว ติดรถยนต์คุ้มครอง ส่งเสริมหน้าที่การงาน และให้ถูกโฉลกเขาด้วย เขาเกิดวันเสา์ร์ เลยมอบพระนาคปรกลอยองค์กะไหล่ทอง หลังตราเฉลิมพระชนมพรรษาในหลวง เป็นพระที่หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ ท่านอธิษฐานจิต
ด้วยดูแล้วครบทุกทาง คุ้มครอล ลาภผล ส่งเสริมดวงชะตา

ก่อนให้ก็สอบถามกันแล้วว่า อยากได้ไหมอยากใดแบบนี้ไหม ให้ไปต้องใช้หรือไม่ก็ติดตัวติดรถไว้นะ ก่อนเขาเดินทางผมยื่นพระที่เลี่ยมพร้อมสร้อยเงินพร้อมใช้ ใส่ถุงผ้าอย่างดี เขารับไปและเปิดถุงออกดู พร้อมคำถามเดียว
"พี่ เราจะรู้ยังไงว่าเป็นหลวงปู่เหรียญเสกจริงๆ และแท้ไหม????"

ผมอึ้งสักครู่ แล้วบอกมันไปว่า

"มรึงเชื่อมรึงก็นำติดตัว ติดรถตามที่พี่บอก มรึงไม่เชื่อก็เก็บบนหิ้งพระ หรือไม่ก็ให้คนที่เขาเชื่อไป"..............

 

เรื่องเล่า : เล่าเรื่องผีๆ

ตอน : ผีกระหังผีกระสือ

อยากเขียนก็เลยเข้ามาเขียน ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขียนแล้วก็ต้องเก็บไว้ก่อน เพราะเรื่องเก่าคนกด Like เข้ามายังไม่พอเพียงเท่าที่ทางเจ้าของเวปกำหนด

วันนี้ได้ทำบุญเพื่อเป็นทุนการศึกษาของเด็กที่จันทบุรีไป ๑,๐๐๐ บาท ก็รู้สึกสบายใจ เพราะเมื่อวาน ๑๐ ส.ค. ๕๖ เครียดนิดหน่อยเพราะเมียบ่น

นานๆ จะเรียกว่าเมียซักที คือผมก็มีส่วนผิดจริง เพราะเมื่อเดือน มิ.ย. ๕๖ ผมรวมเงินบำนาญเอาไว้ได้ ๔๐,๐๐๐ บาท ตั้งใจว่าจะสร้างพระสักองค์

พอดีเห็นหมามานอนป่วยฯ ก็เรียกลูกเขยให้มารับไปส่งที่"คลีนิค สัตวแพทย์ ปู่เจ้า สำโรง"เพราะหมามีแผลที่หน้าท้องมีน้ำเหลืองไหล ส่งเงินให้ลูก

สาวไป ๓,๐๐๐ บาท ลูกนำหมาไปส่งแล้วโทรมาบอกว่า"พ่อ...หมาเป็นแผลทะลุที่หน้าท้อง และติดเชื้อในกระแสเลือด โอกาสรอดมีน้อย หมอเขารู้

ว่าไม่ใช่หมาเราแต่จะดูแลให้เป็นอย่างดี" พอรุ่งขึ้นอีกวันก็ได้รับโทรศัพท์จากสถานที่เอาหมาไปรักษาว่า หมาเสียชีวิตแล้ว ก็หมดไป ๓,๐๐๐ บาท

เว้นมาได้อีก ๒ อาทิตย์ ก็เห็นมีหมามานอนเซื่องซึมที่หน้าบ้านอีก ๓ ตัว(บ้านผมค้าขายไม่เลี้ยงหมาเพราะกลัวลูกค้ากลัวหมาแล้วไม่เข้าร้าน)ก็บอกลูก

ให้มารับเอาไปหาหมอที่เดิมคือ คลีนิค สัตวแพทย์ ปู่เจ้า สำโรง ห่างจากบ้านผมไปประมาณ ๔๐ กม. หมอตรวจแล้วบอกว่าหมาน่าจะออกหัดมก่อน

แล้วถูกยุงกัดซ้ำ ติดเชื้อในกระแสเลือด ตัวหนึ่งต้องนอนพักรักษาที่ คลีนิค เพราะหนักมาก มีอาการทางประสาท รอดยาก อีกตัวหนึ่งให้เอากลับ

บ้านโดยจัดยามาให้ครบ เพราะเจ้าตัวนี้ยังแข็งแรง ส่วนตัวที่อยู่ที่บ้านไม่ได้พาไปหาหมอ เป็นหมาตัวใหญ่อาการยังไม่มากนัก หมอจัดยาบำรุง

ประสาท ยากันติดเชื้อ ยาบำรุงมาให้ จ่ายค่ายาไปในวันแรก ๓,๐๐๐ บาท เอ่ยชื่อคลีนิคมา ๒ ครั้ง เพราะประทับใจในการบริการและความเมตตาที่มี

ให้กับสัตว์ ทางคลีนิครู้แน่ชัดว่าเป็นหมาไม่มีเจ้าของ และเคยโดนเบี้ยวเป็นประจำ แต่ก็รับไว้รักษา ผมส่งหมาไปตั้งแต่วันที่ ๒๔ มิ.ย. ๕๖ มีการ

ติดต่อทางโทรศัพย์เป็นครั้งคราว จนวันที่ ๑๗ ก.ค. ๕๖ จึงให้ลูกสาวเอาเงินไปให้ก่อนอีก ๖,๐๐๐ บาท(ก่อนหน้านั้นลูกสาวไปจ่ายให้แล้ว ๓,๐๐๐

บาท บอกว่าขอทำบุญด้วย)ลูกบอกทางคลีนิคว่าเดี๋ยวพ่อจะตามมาจ่าย และบอกว่าไม่แน่ใจว่าจะหาย และถ้าหายจะเดินได้หรือเปล่า และทางคลี

นิคได้ทำกายภาพบำบัดให้เป็นอย่างดีทุกวัน หลังจากนั้นผมก็นำเงินไปเคลียร์ส่วนที่ติดค้างเมื่อปลายเดือน ก.ค. ๕๖ และพาแมวหลงเจ้าของไปรักษา

ด้วย และบอกลูกว่าคอยติดตามอาการให้ด้วย พ่อจะสู้แค่หมดเงิน ๔๐,๐๐๐ บาท เท่าที่มีอยู่ ถ้าหมาหายก็ดีหรือไม่หายก็รับกลับบ้าน จนเมื่อวานนี้

๑๐ ส.ค. ๕๖ ลูกไปรับหมามาส่งให้ที่บ้าน เพราะงบหมดเหลือแค่ ๓๐๐ บาท หมายังไม่หาย มันพยายามจะเดินอยู่ แม่บ้านก็ช่วยดูแลแต่ว่าบ่น ไม่

ได้บ่นเรื่องเงิน แต่บ่นว่า ทีกับหมารักษาจนเงินหมด ทีตัวเองหมอนัดผ่าตัดไม่ไปอ้างว่าแพง เที่ยวได้ตะลอนหาโรงพยาบาลถูกๆ คือผมมีนัดจะผ่าตัด

ในวันที่ ๖ ส.ค.๕๖ ที่ รพ.แถวบางนา ตกลงกับหมอเป็นอย่างดีแล้ว พอไปตรวจสอบค่าผ่าตัดปรากฎว่าค่าผ่าตัดอยู่ที่ ๖๕,๐๐๐ บาท รวมค่าห้องด้วยก็

คงเกิน ๗๐,๐๐๐ บาท ผมเลยขอยกเลิกไปก่อน นี่จึงเป็นเหตุให้แม่บ้านบ่นผม แต่ไม่บ่นหมา เพราะหมามันประเหราะเขา พอหมามันเห็นแม่บ้าน

ผม มันพยายามคลานเข้าหา เพราะมันยังเดินไม่ได้ ส่งเสียงเรียกแบบดีใจสุดๆ มันคงคิดถึงมาก เพราะมันไปนอนที่คลีนิคให้เขารักษาและทำ

กายภาพบำบัดมา ๔๖ วัน มันไม่ใช่หมาของเราเลย เพียงแต่คนในหอพักไปจับมันเล่นตอนที่มันเพิ่งจะลืมตาได้ใหม่ๆ และผมกับแม่บ้านก็ให้อาหาร

มันเพราะสงสาร มันจำได้จึงดีใจที่ได้เห็นผมกับแม่บ้านอีกครั้ง คนในหอพักเรียกมันว่า"ไอ้แม็คกี้"ตอนนี้มันอายุ ๔ เดือนแล้ว ผมเขียนมาเล่าให้อ่าน

กัน เผื่อท่านสมาชิกจะส่งพลังใจพลังกุศลหรือแผ่ส่วนบุญมาช่วยรักษามัน ขอให้มันหายเป็นปกติโดยไว แม่บ้านผมหยุดบ่นผมแล้ว เพราะผมบอกว่า

ผมอยากช่วยไอ้แม็คกี้มัน เพราะผมคิดถึงคำพูดของคุณลินดา ค้าธัญเจริญ ที่เธอพูดไว้ตอนที่ล้มป่วยหนักว่า"มีหมาเป็นเพื่อน ดีกว่ามีเพื่อหมาๆ"...

เรื่องผีวันนี้ ไม่ใช่เรื่องจริง เป็นเรื่องเล่าที่ก็รู้ๆกันว่ามันไม่น่าจะเป็นจริง แต่คนโบราณเขาก็มีวิธีให้เด็กจำได้ว่าผีกระหังเป็นยังไง ผีกระสือเป็นยังไง

มันจะได้ไม่ถามกันบ่อยๆ ให้รำคาญ และก็ผูกนิทานให้เด็กรู้จักคิดรู้จักเชื่อ รู้จักฟังแล้วเอามาพิจารณาตามภูมิธรรมของแต่ละคน เรื่องนี้ก็มีอยู่ว่าเจ้า

หนุ่มสองคนเป็นเพื่อนกันหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน แต่ไม่บอกกันให้รู้ คนหนึ่งเป็นคนซื่อเชื่อคนง่าย มองโลกในแง่ดี ส่วนอีกคนค่อนข้างจะเจ้าเล่ห์

เพทุบาย จนในที่สุดฝ่ายหญิงก็ตกลงปลงใจกับเจ้าคนซื่อ มีการสู่ขอแต่งงานกันเป็นที่เรียบร้อย ส่วนเจ้าคนมากเล่ห์เพทุบายก็เจ็บแค้นใจหาวิธีกลั่น

แกล้ง สองคนผัวเมียไม่เคยรู้ตัวเลยว่าถูกปองร้ายหรือถูกคิดร้ายจากคนเจ้าเล่ห์ สองคนผัวเมียอยู่กันได้ไม่นานเจ้าเพื่อนผัวก็แอบเข้าไปคุยกับเมีย

เพื่อนว่า"เอ็งอยู่กันมาหลายวันแล้ว เอ็งสังเกตอะไรเกี่ยวกับผัวเอ็งบ้างไหม" ฝ่ายเมียเพื่อนก็ถามว่า อะไรเหรอ...เพื่อนผัวก็บอกว่า เขาลือกันว่าผัว

เอ็งเจ้าเพื่อนข้ามันเป็น"ผีกระหัง" เอ็งเคยสังเกตความผิดปกติของมันไว้ก็จะดี นี่ข้าหวังดีกับเอ็ง เอ็งอย่ากระโตกกระตากไป คอยดูว่ามันออกหากิน

มั้ยตอนดึกๆ เอ็งอย่าหลับ แล้วก็ไปพูดกับเพื่อนตัวเองบ้างว่า มึงอยู่กับเมียมึงมามึงเคยสังเกตว่ามันผิดปกติบ้างมั้ยวะ...เจ้าคนซื่อก็ตอบว่าไม่เห็นมี

อะไรผิดปกติ มีอะไรก็ให้เพื่อนบอกมา เจ้าคนเจ้าเล่ห์ก็ค่อยๆ กระซิบว่า "เขาลือกันว่าเมียเอ็งเป็นผีกระสือ...เวลากลางคืนตอนดึกๆ มันจะออกหากิน

เอ็งคอยสังเกตให้ดี มันจะคอยดูเอ็ง ถ้าเอ็งหลับมันก็จะออกทาง เสาดั้ง" เอ็งต้องคอยระวังใหดี...อย่าไปบอกใคร....

ฝ่ายสองผัวเมียเมื่อได้ข่าวมาจากเจ้าคนเจ้าเล่ห์ ก็เกิดความไม่แน่ใจซึ่งกันและกัน จนพัฒนาเป็น ไม่เชื่อใจซึ่งกันและกัน พอตอนดึกๆ ฝ่ายเมียก็ไม่

ยอมหลับคอยสังเกตว่าผัวจะออกไปไหม? ฝ่ายผัวก็ไม่ยอมหลับ คอยดูว่าเมียจะกลายร่างเป็นผีกระสือออกทางเสาดั้งไหม? จนเมียรู้ว่าผัวนอนไม่

หลับตอนดึก ทำให้สงสัยว่าผัวคงอยากจะกลายร่างเป็นกระหัง แต่ทำไม่ได้เพราะตัวเองตื่นอยู่ ฝ่ายผัวก็รู้ว่าเมียตัวเองนอนไม่หลับตอนดึก ทำให้

สงสัยว่าเมียคงอยากกลายร่างเป็นผีกระสือ แต่ทำไม่ได้เพราะตัวเองตื่นอยู่ ฝ่ายเจ้าคนเจ้าเล่ห์คะเนว่า สองคนผัวเมียน่าจะนอนไม่หลับกันมาหลายคืน

แล้ว คงอ่อนเพลียกันพอสมควร พอที่จะดำเนินแผนขั้นต่อไป ไอ้เจ้าคนเจ้าเล่ห์ก็เข้าหาทางเพื่อนตัวเองก่อน โดยสอบถามว่าพบอะไรผิดสังเกต

ไหม เมียเพื่อนออกไปเป็นผีกระสือบ้างไหม ไอ้เจ้าคนซื่อก็บอกว่า เมียเรายังไม่เคยกลายร่างเป็นกระสือ หรืออาจจะรู้ว่าเราคอยจับผิดอยู่ คนเจ้า

เล่ห์ก็บอกว่า มิน่าเล่า หลายวันมานี้หมู่บ้านเราไม่มีใครเห็นผีกระสือ เป็ดไก่ที่เคยถูกล้วงใส้ไปกินก็หยุดไป ขอให้เพื่อนจงระวังให้ดี ถ้าเมียเพื่อนเป็น

กระสือจริง ถ้ามันออกหากินไม่ได้ มันก็จะล้วงใส้เพื่อนนั่นแหละเอามากิน เพราะมันอดมานาน เพื่อนต้องระวังตูดตัวเองเอาไว้ให้ดี เสร็จแล้วก็เข้าไป

ทางเมียเพื่อนบ้าง ถามว่าเป็นยังไง ผัวเอ็งออกหากินบ้างไหม?ตอนกลางคืน เมียเพื่อนก็บอกว่าไม่มี แต่รู้สึกว่าตอนดึกๆ ดูเขากระวนกระวายใจ น่า

จะนอนไม่หลับ สงสัยจะรอให้ฉันหลับแล้วก็จะออกไป แต่ฉันไม่ยอมหลับหรอกตอนดึกๆ คนเจ้าเล่ห์ก็บอกว่า หรือมันจะรู้ตัวว่าเอ็งกำลังจับผิดมันอยู่

เดี๋ยวนี้ก็ไม่มีใครเห็นผีกระหังมาหลายวันแล้ว เมียเพื่อนก็ว่า ฉันก็ไม่สบายใจ อยากรู้จริงๆ ว่าเป็นจริงหรือไม่จริง ได้แต่สงสัย คนเจ้าเล่ห์ก็บอกว่า

เอ็งต้องใจเย็นๆ ต้องจับให้ได้จริงๆ อย่าเพิ่งไปโทษเขา เพราะเรื่องพวกนี้ถ้าจะจับกันจริงๆ ก็ไม่ยากหรอก เมียเพื่อนก็ถามว่าจะต้องทำอย่างไร คนเจ้า

เล่ห์ก็บอกว่า ผีกระหังธรรมดาเวลามันออกหากิน มันจะเอาสากทำเป็นหาง แต่ถ้าเป็นมานานแล้วบางทีหางมันจะงอกออกมาเองตอนดึก เอ็งลอง

ค่อยๆคลำดูตอนดึกๆ ถ้าหางมันโผล่ออกมาก็ใช่เลย...ผีกระหังแน่ๆ...

นับแต่วันนั้นสองคนผัวเมียก็นอนด้วยความหวาดระแวง ไม่เป็นอันหลับตามปกติสุขอย่างที่ควรจะเป็น ผัวก็คอยระวังว่าเมียตัวเองจะล้วงเอาใส้ออกจาก

ตูดเอาไปกิน ฝ่ายเมียก็ไม่ยอมหลับคอยเอาแขนโอบกอดผัวแล้วค่อยๆ เอามือไปคลำแถวๆตูดเพื่อจะคลำดูว่าหางผัวโผล่ออกมาไหม? ผัวก็คอยขยับ

ตูดหนีมือเมียเพราะกลัวโดนล้วงใส้ เมียก็ผิดสังเกตว่า...แต่ก่อนนอนกอดกันก็เคยคลำแบบนี้ไม่เห็นขยับตูดหนี สงสัยไม่ได้ออกไปหลายวันหางคงจะ

งอกออกมาแล้ว ฝ่ายผัวก็ผิดสังเกตว่า...แต่ก่อนเคยกอดกันก็ไม่ทำแบบนี้ กอดแบบธรรมดา...แต่นี่พยายามเอามือเข้าไปเหมือนกับจะล้วงตูดล้วงใส้

สงสัยออกไปหากินข้างนอกไม่ได้ จะเอาใส้ผัวไปกินรึนี่...

ต่างฝ่ายต่างก็หวาดระแวงกันอยู่หลายคืน จนคืนหนึ่งก็สดุ้งตกใจพร้อมกัน เพราะผัวกลัวว่าตัวเองจะเผลอหลับ เลยเอามือสอดเข้าไปในหว่างขาปิดรู

ตูดเอาไว้แล้วก็เผลอหลับไปนิดเดียว เมียเห็นผัวหลับก็รีบเอามือไปคลำที่ตูดผัว ก็เจอเอาปลายนิ้วมือผัวที่โผล่ออกมาทางตูดจึงคิดว่าผัวมีหาง ต่าง

คนต่างก็ลุกขึ้นพร้อมกัน ต่างคนต่างชี้หน้ากัน และพูดว่า "มึงเป็นกระสือ...มึงเป็นกระหัง ๆ ๆ" และเพิ่มดีกรีขึ้นเรื่อยๆ อีกระสือ...ไอ้กระหังๆๆๆ........

ที่เหลือสรุปกันเอาเองครับ

เรื่องเล่าเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มีผีเป็นเพื่อน ดีกว่ามีเพื่อนผีๆ หรือ ผีที่มาจากคน ยังไม่วกวนเท่ากับคนผีๆ ขอขอบคุณมากครับ สวัสดีครับ

ปล. สำหรับ คลีนิค สัตวแพทย์ ปู่เจ้า สำโรง ผมยอมรับในคุณงามความดีและความเมตตาที่มีต่อสัตว์ ใครอยู่ใกล้ช่วยใช้บริการด้วยครับ ตอนนี้ผมจะ

ออกไปทำธุระนอกบ้าน จึงต้องส่งเรื่องนี้เข้าเวป ถ้ายังไม่อยากให้ผมหยุดเขียนเพราะคนกด Like ไม่ครบตามกำหนด ตามคำสั่งเจ้าของเวป ช่วย

ย้อนไปกดให้ในหน้า 408 ด้วยครับ