@...อุ่นไอรักเพื่อนนักกลอน...@

น้อยหน่าฝ้ายโตหวาน
เล่นชอบทานนิ่มนิดหน่อย
เนื้ออมเปรี้ยวหวานหร่อย
มากิคอยส่งภาพให้.......
เฮ้อถ้าอยู่ใกล้ ใส่ถาดให้เลยจร้า ชอบแบบบีบบุบนิดหน่อยอ่ะค่ะ

 

อร่อยพอได้ค่ะ ถ้าเป็นฝีมือเตี่ยจะอร่อยกว่านี้มาก เค้าซื้อมาทานอ่ะจ๊ะ
งั้น เรื่องกาแฟ มากิกับเค้าก็คอเดียวกัน อิอิ
พูดถึงผัดไทยแถวบ้านจะผัดหวานมากกก เรียกว่าไม่ต้องเติมอะไรอีกแล้ว
ใส่พริก ใส่น้ำตาลให้เสร็จเลยอ่ะจ๊ะ

 

กิน กิน กิน กันทั้งวัน วันยังค่ำ
ค่ำ ค่ำ ค่ำ ยังห่วงกิน เสียจริงหนา
หนา หนา หนา น้ำหนักเกิน อ้วนแล้วนา
นา นา นา คนทำนา เราคอยกิน

 

คงต้องบายแล้วจร้า
เลยบอกลาอ่อนแรง
ไปนอนชาร์ทแบตแกร่ง
จึงต้องแฝงแอบเร้นกาย......อิอิจุบุๆๆๆๆๆๆๆ

 

น้อยหน่ายาย คงอร่อย รสเลิศล้ำ
รดน้ำฉ่ำ ค่ำคืน ชื่นอุรา
เจ้าต้นนี้ ยายเล่น ประคบประหงมมา
ถึงเวลา ได้ลูก มาเชยชม

ต้นนี้ปะยาย ที่ยายออกไปรดน้ำดึกๆดื่นอ่ะ ระวังชาวบ้านตกใจน๊าาาาา

 

คุย คุย คุย เรื่องกินไม่มีจบ
จบ จบ จบ คือหลับพับเสียก่อน
ก่อน ก่อน ก่อน ค่อนคืนถ้ายังไม่นอน
นอน นอน นอน หลับแล้วไม่แคล้วห่วงกิน

 

ตอนเตี่ยอยู่เตี่ยเป็นพ่อครัวประจำบ้านอ่ะจ๊ะ ใครทำก็ไม่ถูกใจเตี่ย
งั้นก็เลย...เตี่ยทำเองละกาน 555 สบายเรา

วันไหนถ้าไม่ได้กินกาแฟ เหมือนขาดอะไรไปซักอย่างอ่ะ
บางวันงานยุ่ง ลืมกิน พอตกเย็นนึกได้ต้องรีับไปชงกินอ่ะจ๊ะ
เหมือนจะติดอ่ะเนาะ

 

งง งง งง คนอะไร ช่างกินจุ
จุ จุ จุ กระเพาะเศร้า ย่อยอาหาร
หาร หาร หาร แบ่งกะใคร มิมีทาง
ทาง ทาง ทาง จงเดินรี่ เข้าส้วมเอย (โอมเพี้ยงงงง!)

 

เค้ากินหลายแก้วก็หลับนะ ม่ายมีปัญหาเรื่องนอนมะหลับ 5555
บางทีจะนอนละ นึกอยากกินก็ลงมาชงกิน กินเสร็จนอนก็หลับปุ๋ย อิอิ
คุณมากิยังอดใจได้ เก่งจัง

 

ค่ำคืนนี้ ฝันดี นะผองเพื่อน
รุ่งมาเยือน เหมือนเดิม เพิ่มเติมฝัน
แม้อยู่ไกล ใจชิด สนิทสัมพันธ์
ช่างสุขจัง ฉันมีมิตร ติดออนไลน์

 

จริงจัง นั่งหน้าบู้
ยู้ฮูเป็นไรไหม
เพื่อนๆกำลังห่วงใย
หน้าใสๆ ใยบุบบี้

 

จริงจังนะขี้เล่น
ไม่ว่างเว้นอารมณ์ดี
น่ารักมากเพื่อนคนนี้
ขอพบทีนะแก้วตา555++

 

ลุงหน่อให้เข้าส้วม
จังเลยสวมหน้าให้เห็น
เข้าแล้วนั่งหน้าเป็น
ลงให้เห็นหน้าแบบนี้เลย 5555

 

ชอบเล่น ชอบแหย่ ชอบจิก
หยอกนิด อย่าคิด ถือสา
อยากให้ ยิ้มแย้ม ถ้วนหน้า
จึ่งมา ล่าหา ยิ้มเอย...

ตามล่าหารอยยิ้มจร้าาาา

 

ป่านนี้ลุงหนอ คงนั่งเหม็น
คิกคิก แกจะเป็นยังไงหนอ
ใครเจอ ฝากบอกคิดถึงก็พอ
โอ้ลุงหนอ ของพวกเรา เขาเป็นไร