ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ไปตลาด แม่ลำใย ในตอนเช้า
  มีกับข้าว เรียงราย  เขาขายของ
    ปลาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้ รอจับจอง
     ทานรองท้อง รอคุณครู รู้เวลา

เดินชมผักในตลาดมัดกำขาย
   ผักของไทย ในแดนดิน ถิ่นอีสาน
     เห็ดฟักทอง กองใว้ ผักบุ้งบาน
       ชะอมนั่น น่าทอดไข่ ไปเดินชม

 

ได้เวลา ตีห้า มาตลาด
เตรียมกระจาด ใส่ข้าวของ ทั้งมองหา
ไม่มีเงา คนที่รอ หรือไม่มา
ไม่รอช้า รีบเร่งกลับ จับการงาน

 

ครุ่นคำนึง ห่วงหา พาใจหาย
จะโทรไป ไยรบกวน ป่วนใจหนอ
งานวันนี้ ที่หวังไว้ ได้แต่รอ
ไม่อาจท้อ สู้ต่อไป นะใจเอย

 

นั่งปั่นงาน พาลเหนื่อยนัก พักได้ไหม
เขียนกลอนได้ สักบท สดชื่นจิต
นาฬิกา บอกเวลา ห้าโมงนิด
ชวนให้คิด หิวข้าวแล้ว แจวจำลา

 

เจ็ดโมงเช้าหอบพระมาหน้าถนน
ถามผู้คนว่าโรงเรียนไปทางไหน
เขาบอกเลี้ยวซ้าย ๑ กิโลอยู่ไม่ไกล
ออกเดินได้ตามถนนจนหาเจอ

ในไม่ช้าถึงโรงเรียนเขียนเลิงนก
ลืมคำตก นกทา ข้างหน้านั่น
เด็กเริ่มมาเข้าแถวเป็นแนวกัน
แปดโมงนั้นร้องเพลงชาติดูมาดดี

จากนั้นครูพาสวดมนต์ดลถึงพระ
สอนธรรมะสวดมนต์แปลแท้ความหมาย
จากนั้น ผ อ แจกทุน ทั่วชั้นไป
เด็กดีได้รับทุนในคุณธรรม

 

ผ อ.สอนเด็กยามเช้าให้รู้ว่า
การศึกษาการเรียนเพียรขวนขวาย
อินฟินิติ้ เรียนรู้ อันกว้างไกล
มีมากมาย เรียนไม่จบ พบวิชา

ท่าน ผ อ. พูดอังกฤษ ฟุดฟิดต่อ
ชม ผ อ. ที่หมั่นเรียนเพียรศึกษา
สอนเด็กน้อยให้ได้รู้ในวิชา
ในไม่ช้าโกอาเซื่ยนเปลี่ยนอินเตอร์

 

แปดโมงกว่ามองหาครูอยู่ที่ไหน
เดินไม่ไกล  ห้องชงโค โอ่โถงห้อง
ถูกจัดใว้พร้อมบายสีคอยรับรอง
เดินเข้าห้องพบคุณครูอยู่นี่ไง

พบคุณครูหน้าสดใสใจผุดผ่อง
ผลบุญกองเตรียมรองรับจับหน้าใส
อบรมธรรมเตรียมพบเด็กมีมากมาย
บุญมาไกลวันนี้ที่โรงเรียน

นักเรียนมาดูหน้าตาคงจะแปลก
ไม่เหมือนแขก โพกหัวมา เวลานั้น
ต่างสงสัยลุงหรือใครที่ไหนกัน
เหมือนในฝัน ถามเด็กทั่ว ส่ายหัวกัน

 

วันนี้ ได้ทำหน้าที่เพื่อโรงเรียนอย่างเต็มที่ในการรับการนิเทศ กำกับ ติดตาม และประเมินผลการปฏิบัติงาน จากคณะกรรมการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต ๒๘ นำโดยท่านผอ.ดร. ฤทธา นันพันธ์ อย่างเต็มความสามารถ แม้จะเหนื่อยเพียงไหน ก็รู้สึกมีความสุขใจ ขอบพระคุณท่านผู้บริหาร คุณครู บุคลากรทางการศึกษา แม่บ้าน และนักการภารโรงทุกๆ ท่าน นักเรียนทุกๆคน ที่ได้มีส่วนร่วม ให้กิจกรรมในวันนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เราจะรักและสามัคคีกัน เพื่อโรงเรียนเลิงนกทาอันเป็นที่รักของเรา สู้ต่อไปนะคะ ...

 

ก่อนไปโรงเรียนในวันนี้ มีแอบไปถ่ายภาพดอกกล้วยไม้ แล้วก็เลยไปถ่ายภาพดอกมะลิหน้าบ้าน ที่กำลังบานสวย
ตอนถ่าย ไม่เห็นจะได้กลิ่นหอมของดอกมะลิ แต่พอขับรถไปได้สักประมาณ ๕๐ เมตร กลับได้กลิ่นหอมของดอกมะลิ ที่หอมสดชื่นมากค่ะ

 

เที่ยง สิบนาที กลับมาทานข้าวที่บ้านด้วยความหิวและเหนื่อยจากการทำงานหนัก เกือบบ่ายโมงก็ขับรถไปโรงเรียน ได้กลิ่นหอมของดอกไม้อะไรสักอย่าง หอมเย็นๆชื่นใจ ทำให้หายเหนื่อยเหมือนปลิดทิ้ง...

 

กลับมาบ้านหกโมงเย็น ไปเก็บมะลิมาไหว้พระ บอกเขาว่า ถ้าอยากไปบูชาพระ พรุ่งนี้ บานมากๆนะคะ

 

ดอกไม้บานทั่วหน้าดั่งฟ้าเปิด
หอมเย็นเลิศมะลิลายามฟ้าใส
กลิ่นจำปาพัดโชยมาเย็นชื่นใจ
บานเย็นไทร้ผลิดอกกอชูช่องาม

มะลิวัลย์พันกอขึ้นต่อยอด
ชงโคสอดแซมช่อบนกอไม้
หอมสายหยุดชมเฟื้อฟ้ากระแตลาย
ชื่นฤทัยราตรีบานก้านสุคนธ์

 

ดอกไม้บานชูช่อรอบุญใหญ่
เย็นชื่นใจทั่วแดนดินถิ่นอีสาน
เทพฯรายล้อมพร้อมด้วยบริวาร
เต็มทั่วลานเลิงนกทาหน้าโรงเรียน

ถึงเวลานักเรียนมารวมในห้อง
ต่างจดจ้องดูคุณลุงอย่างสงสัย
แนะนำตัวสวัสดีลุงทุกคนไป
ต่างดีใจจะได้ถามความเป็นมา

เด็กอยากรู้ว่าเป็นใตรในอดีต
บ้างเขียนขีดจดจำคำลุงหา
บ้างเป็นเทพฯเป็นครุฑเป็นนาคา
เทพธิดาลงมาเกิดเปิดเผยกัน

เรียกเสียงฮาเมื่อเวลาลุงถามเกรด
๓.๔๗ หนูจิรา เทอมก่อนนั้น
ลุงรู้ก่อนสอบบอกมาแล้วหลายวัน
ตายแล้วนั่นคุณลุงรู้เกรดหนูใว

 

หอมดอกไม้ เทพเทวา เอามาฝาก
วันจำพราก ยังห่วงหา นิจจาเอ๋ย
พบเพื่อจาก แสนเศร้า เราไม่เคย
กระไรเลย จำใจลา แสนอาดูร

 

พิสดาร แสนสงสัย อะไรนี่
เทพหรือผี ปลอมมา น่าสงสัย
ต่างจับผิด คิดหลอกเล่น เห็นเป็นใคร
นานนานไป เห็นสนุก ทุกถ้วนคน

 

เก้าโมงเช้าสอนบาปบุญและคุณโทษ
เด็กจำจดในบุญชวนศึกษา
สิบโมงสอนพลังจิตในวิทยา
เห็นกับตาตื่นเต้นกันยกชั้นเรียน

สอนตรวจสอบพลังบุญทั้งหมุนแกว่ง
คริสต๊อลแรงแกว่งได้ทั้งซ้ายขวา
แบ่งกันเล่นเพลินจิตดั่งนิทรา
ลุงชวนพาชมพระเพลินเจริญใจ

ชมพระเพลินเด็กเจริญเดินวนแกว่ง
ยิ่งพลังแรงแกว่งเองได้ทั้งซ้ายขวา
บ้างวิ่งตรงขึ้นแนวเฉียงมีลีลา
เด็กจ้องตาคอยจับผิดศิษย์คุณครู

เที่ยงตรงพักทานอาหารร้านตองหนื่ง
รถวิ่งถึงที่หน้าร้านจัดจานใว้
ลุงนั่งหลังรถกับเด็กแสนสุขใจ
ร้องเพลงไปเสียงประสานหลานฯลุง

ถึงตองหนึ่งจัดอาหารยกจานชุด
รสเลิศสุดจัดมาเลี้ยงเรียงเป็นแถว
พร้อมแล้วขอพรพระตลอดแนว
เทพฯรอแล้วโปรยอาหารลงจานเรียง

ร่วมสร้างบุญโปรยอาหารเป็นจานทิพย์
กว่าสีสิบเด็กร่วมทานอาหารเที่ยง
ทานเสร็จมีดนตรีนักร้องเรียง
ประสานเสียงร้องสุดเหวี่ยงน้ำเสียงดี

 

เหล่าทวยเทพฯโปรยอาหารลงจานทิพย์
องค์เทพฯหยิบหนึ่งกำมือถือโปรยใว้
ข้าวทิพย์จากสวรรค์จัดสรรไป
ให้เด็กได้เป็นทานใส่จานรอง

เด็กครูได้ทานอาหารสำราญจิต
เทพนิมิตรโปรดปรานในการสอน
ร่วมอนุโมทนากันทั่วก่อนลาจร
เทพฯอวยพรสิ่งที่หวังสมดังพร

ลมพระพายโชยลิ่วปลิวสะบัด
โบกโปรยพัดเย็นมาไม่ขาดสาย
หอมมะลิสดชื่นกระทบกาย
เย็นชื่นใจสุขล้ำชื่นฉ่ำนาน

บ่ายสองโมงได้เวลามาสอนต่อ
ไม่รีรอแจกสตางค์ที่วางใว้
หนึ่ง penney วางใส่มือทุกคนไป
เพื่อเตรียมใว้ให้อธิฐานเป็นการลอง

 

1. "คนฉลาด" แก้ปัญหา แต่ "คนอัจริยะ" ป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาขึ้นมาอีก

2. คนที่อยากได้ ผลลัพธ์ใหม่ แต่ทำสิ่งเดิมๆ คือ คนวิกลจริต

3. เราย่อมไม่สามารถแก้ปัญหา ด้วยการใช้สติปัญญา ระดับเดียวกับผู้ที่สร้างปัญหานั้นขึ้นมาได้

4. ในความวุ่นวาย จงมองหาความเรียบง่าย

ในความขัดแย้ง จงมองหาความเข้ากันได้

ในความวิกฤติ จงมองหาโอกาส

5. ความคิดที่ยิ่งใหญ่ มักถูกต่อต้านอย่างรุนแรงจากคนทั่วไป

 

เด็กเด็กทาน อาหาร สำราญนัก
ลุงนั่งพัก เด็กร้องเพลง ครื้นเครงลั่น
แสนสนุก ประสานเสียง เพรียงพร้อมกัน
ลุงขอฉัน ร้องบ้างหนอ ขอสักเพลง

 

https://www.youtube.com/watch?v=0CNT0_ulzo0