อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 said: ↑

Click to expand...

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

ปู ท่าพระ said: ↑

สวัสดียามเที่ยงด้วยคร๊าบบ พี่กูน
Click to expand...

deeja__a

ปู ท่าพระ · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 said: ↑

Click to expand...

พระสมเด็จรุ่นนี้ คุ้นๆว่าเคยลงในศักดิ์สิทธิ์ว่าหลวงพ่อแพท่านต้องการให้ผู้มีรายได้น้อยได้มีโอกาสร่วมบุญกับท่านและได้ของดีของหลวงพ่อไว้บูชา จึงกำหนดให้บูชา องค์ละ5หรือ 10บาทไงนี่แหละคร๊าบบ นับเป็นความเมตตาของหลวงพ่อจริงๆ

MrCHAN · 19 พฤษภาคม 2014

ปู ท่าพระ said: ↑

ปู ท่าพระ, Gavee, MrCHAN, kravity, jumbo_a44, pp2

สวัสดียามเที่ยงคร๊าบบ

วันนี้อากาศยังครึ้มอยู่ แต่ก็ร้อนเหมือนกันคร๊าบบ
Click to expand...

kravity said: ↑

สวัสดีก๊าบบบบบบบบ พี่ๆ และ สมช. ทุกท่าน ^^
Click to expand...

;aa44 ออกไปส่งเจ้านายก่อนครับ

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

tee_tores said: ↑

โอเช

Click to expand...

jumbo_a44 · 19 พฤษภาคม 2014

ปิดตาหลวงพ่อแพรุ่น (แลก)

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 said: ↑

ปิดตาหลวงพ่อแพรุ่น (แลก)
Click to expand...

jumbo_a44 · 19 พฤษภาคม 2014

ปิดตาหลวงพ่อโอด

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

tee_tores said: ↑

หลวงพ่อฟู อติภัทโท ประวัติ ผลงาน พระเครื่อง วัตถุมงคล : เรื่องและภาพ ไตรเทพ ไกรงู

พระมงคลสุทธิคุณ หรือหลวงพ่อฟู อติภทฺโท ที่ปรึกษาเจ้าคณะอำเภอบางปะกง เจ้าอาวาสวัดบางสมัคร ต.บางสมัคร อ.บางปะกง จ.ฉะเชิงเทรา ถือได้ว่าหลวงพ่อฟูเป็นศิษย์รูปสุดท้ายของหลวงพ่อดิ่ง ที่ได้รับการถ่ายทอดวิทยาคม ในการสร้างวัตถุมงคลลิง หรือหนุมานอันลือเลื่อง รวมทั้งสุดยอดวิชาของหลวงพ่อดิ่งคือ "สูญผีไล่ผี คาถาพระเจ้าสิบหกพระองค์" ท่านนำวิชาอาคมของบรมครูแต่ละท่านมาใช้อย่างได้ผลดีทุกด้าน โดยเฉพาะด้านเมตตา มหานิยม แคล้วคลาด คงกระพัน มีเรื่องให้กล่าวขวัญกันไม่หยุด

หลวงพ่อฟูเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ เมื่ออายุครบ ๒๐ ปี ในวันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๔๘๕ ที่วัดบางสมัคร โดยมีพระครูพิบูลย์คณารักษ์ (หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว) ผู้เป็นพระอาจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อชื่น วัดทองนพคุณ เขตคลองสาน กรุงเทพฯ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระครูเมธีธรรมโฆสิต (พระมหาจอม) วัดบางสมัครเป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า “อติภัทโท” หลังจากอุปสมบทแล้วท่านได้ศึกษาด้านคันถธุระ ที่วัดทองนพคุณ กรุงเทพฯ จนสามารถสอบได้นักธรรมโทและต่อมาเมื่อปี ๒๔๘๗ ท่านได้ไปจำพรรษาที่วัดอุทยานที จ.ชลบุรีเพื่อเรียนนักธรรมเอก

จนกระทั่งปี ๒๔๙๒ ท่านก็สอบได้เปรียญธรรม ๔ ประโยค ต่อมาพรรษาที่ ๑๖ ปี ๒๕๐๑ หลวงพ่อฟูได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดอู่ตะเภา จ.ชลบุรี เลื่อนอันดับเป็นพระกรรมวาจาจารย์ และตำแหน่งเจ้าคณะตำบลหนองไม้แดง จ.ชลบุรีจนกระทั่งปี ๒๕๐๓ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์ ต่อมาเมื่อปี ๒๕๐๕ ตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบางสมัคร จ.ฉะเชิงเทรา ว่างเว้นลงชาวบ้านและญาติโยมจึงนิมนต์ท่านให้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดบางสมัครจวบจนปัจจุบัน

ทั้งชีวิตท่านอุทิศเพื่อพระศาสนาได้พัฒนาวัดบางสมัครจนเจริญรุ่งเรืองเป็นวัดที่ใหญ่โตและกว้างขวางวันนี้มีพระอุโบสถ ที่ใหญ่ที่สุดในเขต อ.บางปะกง ในปี ๒๕๓๔ ท่านได้รับรางวัลพระราชทานเสมาธรรมจักรทองคำสาขาเผยแผ่พระพุทธศาสนาจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี สร้างความปลื้มปีติให้แก่ศิษยานุศิษย์ทั่วทุกหย่อมหญ้า ในด้านการศึกษา หลวงพ่อฟูท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นกรรมการตรวจธรรมสนามหลวงเป็นครูสอนพระปริยัติธรรมให้พระภิกษุสามเณรรุ่นใหม่อีกด้วย

ด้วยความเก่าแก่ของวัดทำให้เสนาสนะต่างๆ ทรุดโทรมลง นับตั้งแต่ หลวงพ่อฟู อติภทฺโท มาดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ท่านได้พัฒนาจนเจริญรุ่งเรืองขึ้นโดยลำดับ โดยเฉพาะอุโบสถหลังเก่าที่สร้างมานาน ท่านได้รื้อไปทำเป็นวิหาร จากนั้นได้ก่อสร้างอุโบสถหลังใหม่ขึ้น ประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์ เมื่อปี ๒๕๑๕ แล้วเสร็จในปี ๒๕๑๗ ต่อมาในปี ๒๕๒๘ ได้จัดงานผูกพัทธสีมา ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ขนาดกว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๔๐ เมตร ถือว่าเป็นอุโบสถที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในย่านอำเภอบางปะกง ภายในประดิษฐานหลวงพ่อใหญ่เป็นองค์พระประธาน

หลวงพ่อฟูเป็นพระสงฆ์คงวัตรปฏิบัติดีรูปหนึ่งของเมืองไทย เป็นเกจิอาจารย์ชื่อดังรูปหนึ่งของภาคตะวันออก เป็นพระนักพัฒนารูปสำคัญของจังหวัดฉะเชิงเทรา เจ้าของสมญานาม “พระเกจิขลังผู้เปี่ยมเมตตาแห่งลุ่มน้ำบางปะกง” ด้วยเหตุที่นามของท่านนั้นเป็นมงคล เชื่อกันว่า หากบูชาวัตถุมงคลหลวงพ่อฟู ชีวิตจะฟูเฟื่อง ได้พบแต่เรื่องดีๆ ในชีวิต เพราะท่านมีบารมีความศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง มิเช่นนั้น คงไม่สร้างวัดบางสมัครจนเจริญรุ่งเรืองเป็นวัดที่ใหญ่โตและกว้างขวางอย่างที่เห็นในปัจจุบัน

ศิษย์รูปสุดท้ายของหลวงพ่อดิ่ง

หลวงพ่อฟู ท่านได้สนใจศึกษาพุทธาคม ชอบแสวงหาครูบาอาจารย์ที่มีวิชาอาคมเก่งกล้าในยุคสมัยนั้นถวายตัวเป็นศิษย์ จนมีความรู้ความสามารถพิเศษในสรรพเวทวิทยาคมหลายๆ ด้านด้วยกัน ทั้งการศึกษาด้านสมุนไพร รักษาโรคภัยไข้เจ็บตามวิธีการแพทย์แผนโบราณ และใช้คาถาอาคมเสก เป่า เสกน้ำพระพุทธมนต์สงเคราะห์ญาติโยมด้วยความเมตตาธรรม โดยได้รับการถ่ายทอดพุทธาคมจากเกจิชื่อดังในอดีตหลายรูป เช่น

หลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว โดยแท้ เนื่องจากเป็นพระอุปัชฌาย์ของท่านและยังเป็นเกจิอาจารย์ที่มีอาคมขลังยิ่ง ว่ากันว่า หลวงพ่อดิ่ง ได้ถ่ายทอดวิชา “สูญผีไล่ผี คาถาพระเจ้าสิบหกพระองค์” อันเป็นวิชาชั้นสูงสุดของท่านและวิชาการสร้างลิงจับหลักที่แกะจากรากต้นพุดซ้อนให้หลวงพ่อฟูจนหมดสิ้น

หลวงพ่อคง วัดวังสรรพรส จ.จันทบุรี ก็ได้ประสิทธิ์ประสาทวิชาทำเครื่องรางของขลัง “ตะกรุด ผ้ายันต์ ปลัดขิก เสืออาคม เสือสมิง การเขียน และลบผงอิทธิเจ ปถมัง ตรีนิสิงเห และการสร้างพระปิดตา” ให้แก่หลวงพ่อฟูเช่นกัน

หลวงพ่อบุญมี วัดบึงกระจับ จ.ฉะเชิงเทรา พระอาจารย์ผู้โด่งดังทางด้านการสร้างลูกอม ก็ได้ถ่ายทอดวิชากรรมฐานในการออกธุดงค์ คาถาที่ใช้ภาวนา คือ “อะระหัง” กับ “นะ ขัตติยะ” ให้หลวงพ่อฟูด้วย

หลวงพ่อเริ่ม วัดจุกเฌอ จ.ชลบุรี ก็เป็นอาจารย์อีกรูปหนึ่งที่หลวงพ่อฟูให้ความเคารพ หลวงพ่อเริ่มนั้นไม่ธรรมดาสืบสานวิชา “ฝนแสนห่า” และ “สีผึ้งเจ็ดจันทร์” จากหลวงพ่ออ่ำ วัดหนองกระบอก วิชาทำปลัดขิก วิชาหน้าผากหนังเสือ จากหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ โดยตรง วิชาทำผง ๑๒ นักษัตรของหลวงปู่เทียนวัดโบสถ์ วิชาการสร้างพระปิดตา และวิชาโหราศาสตร์จากสมเด็จพระสังฆราช (อยู่) วัดสระเกศฯ กรุงเทพฯ วิชาเหล่านี้หลวงพ่อเริ่มได้ถ่ายทอดให้หลวงพ่อฟูในฐานะศิษย์เอกจนครบถ้วนด้วย

ส่วนหลวงพ่อบุญมา วัดอุทยานที จ.ชลบุรี ก็ได้สอนตำราพระเวทสายเกจิอาจารย์ชายฝั่งทะเลตะวันออก และสูตรการผสมผงสร้างพระปิดตาสายวัดเครือวัลย์ จ.ชลบุรี ให้แก่หลวงพ่อฟู และวิชาการทำยาหอม ยาหม่อง น้ำมันใส่แผล จากสมุนไพรต่างๆ ซึ่งทุกวันนี้หลวงพ่อฟูได้นำมาใช้และแจกจ่ายประชาชนทั่วไปโดยไม่คิดมูลค่าใดๆ ทั้งสิ้น

หนังสือชีวประวัติหลวงพ่อฟู

ปี ๒๕๕๖ ที่ผ่านมา วัดบางสมัครได้จัดทำหนังสือชีวประวัติ ผลงานและภาพพระเครื่องวัตถุมงคลหลวงพ่อฟู อติภัทโท เพื่อเทิดเกียรติคุณและเป็นมรดกล้ำค่าของวัดสืบไปในอนาคต อีกทั้งเพื่อตอบรับกระแสเรียกร้องของศิษยานุศิษย์สายตรง โดยผ่านความเห็นชอบของหลวงพ่อฟูและคณะกรรมการวัด รวมทั้งคณะศิษย์ศรัทธาให้ความร่วมมือให้ข้อมูล

หนังสือเล่มนี้จัดสร้างอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ปกแข็งขนาด ๘.๕x๑๑.๘ นิ้ว หน้าปกออกแบบอย่างงดงามอลังการด้วยสีสันสุดคลาสสิก จัดพิมพ์ด้วยกระดาษอาร์ตอย่างดี ๔ สี สดใส จำนวนทั้งหมด ๓๒๐ หน้า เนื้อในอัดแน่นด้วยเรื่องราวของหลวงพ่อฟูตั้งแต่เยาว์วัยไปจนถึงก้าวเข้าสู่ร่มผ้ากาสาวพัสตร์, ประวัติวัดบางสมัคร, พระอาจารย์แต่ละองค์ของท่าน ผลงานสำคัญต่างๆ และที่ขาดไม่ได้คือ พระเครื่องวัตถุมงคลที่มากล้นด้วยประสบการณ์ โดยมีภาพประกอบ ซึ่งเป็นภาพเก่าภาพเก็บที่หาชมยาก และบางภาพไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน เช่น ภาพหลวงพ่อฟูสมัยหนุ่มๆ, ภาพอดีตของวัดบางสมัคร,ภาพพิธีปลุกเสกพระเครื่อง, ภาพวัตถุมงคลรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ที่ได้รับความนิยม และอีกหลายๆ ภาพอันน่าประทับใจ

ทั้งนี้ ได้รับความร่วมมือและความอนุเคราะห์จากญาติและผู้ใกล้ชิดหลวงพ่อฟูให้ข้อมูลเกี่ยวกับตัวท่านในแง่มุมต่างๆ ซึ่งล้วนเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่าน ที่สำคัญ ทุกท่านที่ซื้อหนังสือเล่มนี้ นับว่าได้ร่วมสร้างมหากุศลกับหลวงพ่อฟู เพราะรายได้จากการจำหน่ายหนังสิอหลังหักค่าใช้จ่ายจะนำไปสมทบทุนการก่อสร้างโรงพยาบาลพระมงคลสุทธิคุณ ซึ่งเป็นโครงการงานสำคัญที่ท่านดำเนินการอยู่ให้ลุล่วงไป ได้บุญกันแบบเต็มๆ
Click to expand...

กำลังหาโอกาสไปกราบหลวงพ่อฟูท่านอยู่เหมือนกันครับน้องเอ็ม....

nitikoon kongkhaw · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 said: ↑

ปิดตาหลวงพ่อโอด
Click to expand...

jumbo_a44 · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 · 19 พฤษภาคม 2014

jumbo_a44 · 19 พฤษภาคม 2014

ปู ท่าพระ · 19 พฤษภาคม 2014

ddd445 said: ↑

เหรียญ ลป.ผาง ปี 2512 อีกบล๊อคหนึ่งที่ไม่ค่อยมีใครสนใจกัน เหรียญนี้แฟนผมฝากญาติๆที่ไปกราบลป.ผางเมื่อปี 2520บูชามาครับ

Click to expand...

น้อมกราบหลวงปู่ผาง -/\-

ขอบคุณพี่ตี๋ที่นำมาแนะนำกันคร๊าบบ

ปู ท่าพระ · 19 พฤษภาคม 2014

tee_tores said: ↑

...คราวหนึ่งงูจงอางใหญ่ตัวหนึ่งเห็นหลวงปู่กำลังนั่งบริกรรมภาวนาอยู่บนก้อนหินก็โผเข้ามาหมายทำร้าย เป็นเวลาเดียวกับหลวงปู่ลืมตาเห็น งูจงอางตัวนั้นถูกกระแสแห่งความเมตตาของท่าน ในลักษณะท่านมองพิจารณา...งูจงอางหยุด กึก...ทันที ในลักษณะทำท่าจะถกกัด ซึ่งความจริงหลวงปู่ก็เพียงลืมตาขึ้นและมองดูด้วยความพินิจพิจารณาตั้งแต่หัวไปหางเท่านั้นถึงกับทำให้

งูจงอางร้าย หมดเรี่ยวแรงจะเลื้อยต่อไปก็ไม่ได้ดังถูกมนต์สะกด....

หลวงปู่มองอยู่นาน สงสัยว่าเจ้างูตัวนี้มันเป็นอย่างไร ตัวมันถึงแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น ชูคอได้ก็ไม่เห็นจะไปไหนอีก พอพิจารณาไปรู้ว่างูตัวนี้ถูกกระแสหนึ่งซึ่งมองดูขาวไปหมดรอบๆตัวมัน คล้ายหมอกปกคลุมตัวมันไว้แต่ว่าใสดังแก้ว...หลวงปู่เกิดความสงสารในตัวงูที่เป็นอัมพาตไป ท่านจึงแผ่เมตตาไปยังงู “ให้เป็นสุข อย่าเบียดเบียนผู้หนึ่งผู้ใดให้เกิดโทษ แม้ว่าจะไปในทางใด ถ้าเป็นอาหารของเจ้าแล้ว ถ้าเห็นสมควรก็ให้เป็นไปตามนั้น เราเองก็เช่นกัน มีปาก มีท้อง มีความหิว มีความทุกข์ สุข ร้อน หนาว เหมือนกัน มีสภาพสังขารอย่างเดียวกันก็พยายามมาหาเลี้ยงสังขารตนเองพอได้อยู่รอด เพื่อการปฏิบัติธรรม แต่ไม่ประสงค์จะเบียดเบียนผู้ใดนะ....เอ้า...ไปเสียเถิด...”

...เป็นที่น่าอัศจรรย์ ยิ่งนัก...งูจงอางแสนดุร้ายกลับเชื่องลงเลื้อยเข้าไปในโพรงถ้ำ...และมักจะมาฟังธรรมกับหลวงปู่อยู่เสมอ...จนได้สร้างเป็นอนุสรณ์ไว้ให้คนรุ่นหลังได้รู้ที่โพรงถ้ำข้างพระอุโบสถ

.ตลอดเวลาที่หลวงปู่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในป่าเขาท่ามกลางดงของสิงสาราสัตว์ที่ดุร้ายต่างๆ เช่น ช้าง เสือ หมี งู ได้อย่างสบายโดยที่สัตว์พวกนี้ไม่เคยเข้ามาทำอันตรายอันใดแก่ท่านเลย ไม่ว่าสัตว์ต่างๆจะเข้ามาใกล้กับบริเวณที่หลวงปู่ปักกลดอยู่หรือบริเวณที่เดินจงกรม จะดุขนาดไหนก็ตามเมื่อเข้ามาใกล้บริเวณที่ท่านเจริญภาวนาอยู่สัตว์พวกนั้นจะเชื่องซึมไปทีเดียว...

...หลวงปู่ผางมีกระแสเมตตาที่เกิดจากอำนาจสมณธรรมอย่างแรงกล้า ท่านมีความแน่วแน่ที่จะประพฤติธรรม เพียรภาวนาเพื่อทางพ้นทุกข์ในชาตินี้..

..คราวหนึ่งหลวงปู่ได้พักปักกลดอยู่ที่ป่าดงเสือโคร่งลายพาดกลอน ในคืนนั้นหลังจากที่ท่านได้สวดมนต์แล้วก็ออกไปนั่งสมาธิภาวนาธรรมให้แก่สัตว์โลก ในขณะนั้นมีเสือโคร่งลายพาดกลอนตัวหนึ่ง ยืนมองดูท่านอยู่แต่ก็มิได้แสดงอาการดุร้ายแต่อย่างใด...ครั้นพอหลวงปู่ออกจากภาวนาก็มาเดินจงกรม...ท่านเดินไป เดินมา อยู่อย่างนั้น...เสือตัวนั้นเกิดความสงสัย จึงค่อยๆคืบคลานเข้าไปดูใกล้ๆ ข้างๆทางที่หลวงปู่เดินจงกรม มันหมอบดูเฉย...หลวงปู่ก็มองเห็นมันอยู่ แต่ท่านมิได้สนใจแต่อย่างใด สายตาของท่านทอดต่ำ ไม่มองดูอะไรทั้งสิ้น เพียงแต่เดินจงกรมอย่างเดียว...

...เสือโคร่งตัวนั้นมองดูหลวงปู่ด้วยความสนใจเป็นเวลานาน ด้วยความเมตตาของหลวงปู่ที่เห็นว่ามันมาดูด้วยลักษะเฝ้าท่านเช่นนี้ จึงพูดขึ้นพอได้ยินไปถึงเสือโคร่งว่า... “เจ้าเสือโคร่งเอ๋ย...เวลานี้เป็นเวลาค่ำคืนแล้วนะ และเป็นเวลาที่เจ้าต้องไปหาอาหารกินเยี่ยงสัตว์อื่น จะมานอนมองอยู่อย่างนี้ไม่หิวหรือ...ถ้าหิวก็ไปหากินเสียเถิด เราก็จะเดินจงกรมปฏิบัติธรรมของเราเยี่ยงนี้

ไม่หนีไปไหน...”
.เหมือนปาฏิหาริย์ พอท่านพูดจบคำลงเสือโคร่งตัวนั้นเข้าใจในคำพูดของท่านกระโดดหายไป เสียง...โฮก...โครมคราม คล้ายดังกับดีใจที่ได้รับอนุญาตจากหลวงปู่
เรื่องจริงที่นำมาเล่านี้เป็นตำนานของวัดดูนที่หากท่านได้มีโอกาสไปกราบย้อนรอยตำนานจะเห็นบรรดารูปปั้นของสัตว์ในตำนานของพระอริยสงฆ์ผู้ทรงอภิญญาและเปี่ยมด้วยเมตตาปาฏิหาริย์...หลวงปู่ผาง จิตฺตคุตฺโต แห่งเทือกเขาภูผาแดง อยู่ตามพุทธสถานศักดิ์สิทธิ์ต่างๆภายในพื้นที่ 480 ไร่ของวัดดูน

Click to expand...

ขอบคุณเรื่องราวดีๆ จากน้องเอ็มด้วยคร๊าบบ