อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สวัสดียามเที่ยงครับ...​

 

น้อมกราบครูบาดวงดี...

 

​

 

ในกระเป๋าดำใบนี้เป็นวัตถุมงคลที่ผมนำไปเองเป็นพระและเครื่องรางที่บางอย่างก็ไม่ทราบที่มา บางอย่างก็ทราบแต่ต้องการนำไปเสกเพิ่ม โดยได้รับความเมตตาจากครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน และหลวงปู่เสงี่ยม วัดสุวรรณเจดีย์ อฐิษฐานจิตให้

อย่างเส้นประคำเหล่านี้ไม่ทราบที่มา ได้พระอริยสงฆ์แห่งยุคเมตตาให้ ก็คล้องได้อย่างสบายใจ​

 

​

สวัสดีวันพุธครับพี่วุฒิ และทุกๆท่าน ร่วมด้วยคร้าบ

 

​

 

พระชุดนี้งามมากโดยเฉพาะล็อกเก็ตงามจริงๆคร๊าบบ

 

​

 

​

หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ (พระครูสีลขันธ์สังวร) แห่งวัดพระงามศรีมงคล อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ตลอดชีวิตของเพศสมณะ ท่านได้กระทำคุณงามความดีมาโดยตลอด ในชีวิตนี้ท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ทีมีศีลาจารอันงดงามจริงๆ ความสันโดษ อดทน พึงพอใจกับสภาพชีวิตสงบระงับดับกิเลสมีใจใฝ่ในทางธรรม นับวันแรกที่ท่านบวชกาย วาจา ใจ อุทิศไว้แก่พระพุทธศาสนา ก็ล้วนแต่เพื่อจะสร้างคุณงามความดีนั้นเอง
...อ่อนน้อมถ่อมตน...
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ท่านเป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบสมกับเราเรียกว่า อริยธรรม คือธรรมของผู้เจริญ สมัยที่หลวงปู่อ่อนสี ท่านยังมีชีวิตอยู่หลวงปู่มักจะถ่อมตนเสมอว่า...
อาตมายังไม่พร้อม ยังไม่แก่กล้าพาญาติโยมให้พบกับห้วงแห่งความสงบสุขได้ อาตมายังต้องปฏิบัติอีกเยอะ ความพ้นทุกข์จริงนั้น มันเป็นการสอนตัวเองและบุคคลอื่น
ด้วยเหตุนี้อาตมาจึงว่า ยังต้องฝึกฝนอบรมดูจิตใจตัวเองจนกว่าจะแน่นอนแล้ว ก็เมื่อนั้นจึงจะพอใจ...
นี่เป็นคำพูดที่ผู้เขียนจดจำไว้ แม้จะไม่ละเอียดนักเพราะหลายปีแล้ว แต่ก็มีเค้าของคำพูดท่านที่ได้กล่าวไว้ ท่านถ่อมตนอยู่เสมอ และเวลาแสดงธรรมจริงๆ ก็นับว่าเด็จขาด ตัดเยื่อใยของผู้ฟังเอาเลยทีเดียว ที่ว่าตัดเยื่อใยของผู้ฟังธรรมนั้น ก็คือ..หลวงปู่อ่อนสี จะไม่เห็นแก่หน้าแก่ตาใครทั้งสิ้น ไม่ว่าบุคคลผู้ฟังนั้น จะเป็นนายพล หรือบุคคลนั้นๆจะเป็นถึงคุณหญิง ท่านจะใช้ประโยคเดียวกันหมด ซึ่งเป็นคำจริงดังที่โลก "สมมติ" เอาไว้ทั้งหมด ท่านจะพูดจะเรียกโดยใจปกติ เช่นเดียวกัน พระป่าในสายนี้โดยเฉพาะ หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม ใครหน้าบางฟังธรรมะคำจริงของโลก-ธรรมไม่ได้แน่ ด้วยท่านไม่มีจริตจะก้านนั้นเอง หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ก็เช่นกัน แม้ชีวิตของท่า่น ก็ยังสละได้..ตัดได้อย่างไม่มีเยื่อใย
เราจะเ็ห็นได้จากการออกเดินธุดงค์ไปในภาคเหนือ ซึ่งในการเดินธุดงค์นั้น หลวงปู่เทสก์ เทสก์รังสี และหลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ท่านได้ออกติดตามหาพระอาจารย์ใหญ่ของท่าน คือ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
และในที่สุด ก็ได้พบดังเจตนาพร้อมทั่งได้ร่วมเดินธุดงค์ไปยังถิ่นฐานต่างๆ จนประสพความสำเร็จทางจิต รู้ธรรมเห็นธรรมแต่ครั้งกระนั้น หลวงปู่อ่อนสี ก็ได้น้อมมาประพฤติปฏิบัติตนจนกระทั่งอวสานแ่ห่งชีวิต ท่านก็มิได้เคยล่าถอยเสื่อมคลายลงไม่
เพราะการเห็นข้อวัตรปฏิบัติธรรมของท่านนี้ ผู้เขียนจึงกล้าพูดต่อชุมชนทั้งลายทั้งปวงว่า...หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ..ท่านเป็นพระอริยธรรมแห่งวัดพระงามศรีมงคลจังหวัดหนองคาย
...ชาติภูมิ...
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ หรือท่านพระครูสีลขันธุ์สังวร ท่านมีนามเดิมว่า....อ่อนสี พาโนนัย
เกิด ณ หมู่บ้านน้ำเที่ยง ตำบลน้ำคำ อำเภอเสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด วันอังคารที่๒๕ กรกฎาคม ๒๔๕๒ ตรงกับวันขึ้น ๑๕ค่ำเดือนยี่ ปีระกา โยมบิดาชื่อ นายทา พาโนนัย โยมมารดาชื่อ นางน้อย พาโนนัย อาชีพของบิดารมารดาเป็นชาวนา รับจ้างทั่วไป หลวงปู่อ่อนสีท่านมีพี่น้องร่วงบิดามารดา ร่วมกัน๕คน ดังลำดับต่อไปนี้
1. นายอ่อนสี พาโนนัย(พระครูสีลขันธุ์สังวร)
2. พระภิกษุทอง พาโนนัย(มรณภาพแล้ว)
3. นายสุภี พาโนนัย(ถึงแก่กรรม)
4. นายพรหมา พาโนนัย(ถึงแก่กรรม)
5. นายโส พาโนนัย(ต่างมารดา)
...อดกลั้นและอดทน...
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ แห่งวัดพระงามศรีมงคล อำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคาย พระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ท่านได้เล่าเหตุการณ์อันสำคัญในช่วงนี้ว่า
อาตมากับพระอาจารย์ได้ไปถามพระที่ไปไหว้พระบาทรังรุ้งก็ไม่ปรากฏวี่แววของท่านพระอาจารย์มั่น จึงได้พากันกลับ
ตอนกลับนี้พระอาจารย์ได้พาเดินไปทางลำธาร เพราะดูออกจะสะดวกกว่าที่อื่นมาก แทนที่จะบุกป่าฝ่าดงรก
แต่ขณะเดินไปตามทางลำธารนั้น พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี ท่านได้ไปเหยียบเอาก้อนหินก้อนหนึ่ง ที่มีตะไคร่น้ำเกาะอยู่ ลื่นล้มลงไปอย่า่งแรง
กอปรกับบริขารอยู่บนบ่าหนักพอสมควร จึงขาดการทรงตัว เข่าของท่านไปกระแทกถูกก้อนหินแหลมคมเข้า เลยเป็นแผลลึก จึงพยุงพากันไปรักษาพยาบาลที่ถ้ำป่อง บ้านปุ่งมะแขมเป็นเวลาหลายวัน
พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสีของพวกเรานั้น ขอให้โยมทั่งปวงจงรู้เอาไว้ว่า ท่านมีน้ำใจที่อดกลั้นอดทนเป็นที่สุด
ท่านไม่เคยพูดบ่นออกมาว่า"ไม่ไหวแล้ว ไม่เอาแล้ว เจ็บปวดเหลือเกินอะไรทำนองนี้"
ท่านเจ็บท่านก็เฉย ท่านปวดท่านก็เฉย อาศัยอดกลั้นอดทนเอา มีธรรมะอยู่ในใจของท่านแล้ว ท่านเอาธรรมะมาชโลมใจ ไม่เบื่อหน่ายหรือท้อถอย มีแต่จะสู้ต่อไปอย่างบุรุษชาติอาชาไนยทั่งปวง
...เฝ้าอุปัฐาก...
ในพรรษานั้น พระอาจารย์ทั้งสอง คือหลวงปู่เทสก์ และหลวงปู่อ่อนสี ได้อยู่จำพรรษากับหลวงปู่มั่น และได้ฝึกอบรมจิดใจในแนวกายคตาสติจนตลอดพรรษา
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ได้เล่าให้ผู้เขียนฟังดังนี้...
"ปีนั้น พระอาจารย์มั่น ท่านสอนเราทั้งสองให้พิจารณา กายคตาสติอยู่ตลอดพรรษา เลยทำให้เราทั้งสองมีความเข้าใจก้าวหน้าอยู่มาก ไม่เสียแรงออกติดตามหาธรรมจากท่านพระอาจารย์มั่น
ท่านพระอาจาย์เทสก์ ท่านขึ้นไปจำพรรษาบนเขา ซึ้งเหนือไปกว่าที่ซึ้งท่านอาจารย์มั่นอยู่ห่างราว ๕ เส้น
ส่วนอาตมา ก็ได้อาศัยเฉลียงของกุฏิท่านอาจารย์มั่นนั้นเองแหละ อยู่เพื่อจะได้รับใช้ท่านบ้างนั้นเอง"
...เที่ยววิเวก...
การเดินทางกลับถิ่นในสมัยนั้น ท่านผู้อ่านทั้งหลายคงจะจำได้ดีว่า เป็นความเห็นชอบของคณะศิษย์และบรรดาญาติโยมทั้งหลาย โดยเฉพาะหลวงปู่มั่นท่านมีความประสงค์ที่จะมาสนองเจตนาคุณของคณะญาติโยมที่เคยได้ให้อุปัฏฐากท่านแต่สมัยแรก ทั้งยังได้มีโอกาสพบคณะศิษย์ทั้งหลายเพื่อแนวทางอันเป็นเครื่องดำเนิน หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ได้เล่าให้ฟังว่า... ..การมาถึงจังหวัดอุดรธานีอันเป็นถิ่นของท่านผู้เป็นนักปราชญ์ทั้งหลาย อาตมาคิดดูแล้ว ก็ให้เข้าใจถึงความสำคัญว่า ภาคอีสานนี้มีศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่ หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์มากมาย โดยเฉพาะพระอาจารย์มั่น ศิษย์ทุกรูปต่างก็มีความพอใจที่จะอุปัฏฐากท่าน อาตมาจึงได้ขอลาท่านออกไปหาวิเวกโดยลำพัง พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ท่านมีความพึงพอใจมาก ท่านอนุญาตให้อาตมาเดินธุดงค์กรรมฐานไปโดยลำพัง ทั้งยังได้อบรมจิตใจยามอยู่คนเดียวนับเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล แม้ปัจจุบันนี้อาตมาก็ยังพึงพอใจที่จะอยู่โดยลำพังเช่นกัน... ด้วยกาลเวลาทั้งสิ้นนี้ อาตมาก็พอจะสรุปได้ว่า ตัวของอาตมานี้ นับตั้งแต่ได้ติดตามท่านอาจารย์เทสก์ไปเริ่มแต่ออกปฏิบัติ จนไปสุดเอาที่เชียงใม่ จึงนับเวลาได้ตามปฏิบัติท่านพระอาจารย์มั่นอยู่๕พรรษาเต็มๆเลยเหมือนกัน
....เตือนก่อนจาก....
ทุกครั้งที่ หลวงปู่อ่อนสี พบหน้าผู้เขียน ท่านมักจะมีคำพูดเป็นปริศนาให้ได้คิดอยู่เสมอ...
ดังครั้งนี้ ท่านได้พูดขึ้นท่ามกลางหมู่คณะชาวกรุงเทพฯ ที่เคยมีความสัมพันธ์เคารพบูชามาแต่ก่อนเก่า ดังใจความที่ว่า...
คนเราเกิดมาในโลกนี้มีเวลาไม่มากนัก จงรีบเร่งปฏิบัติภาวนาธรรมกันเถิด อย่ามัวเมาประมาทกันเลย เดี๋ยวจะเสียทีกิเลสที่จะพาเราจมดินจมโคลน
แม้ตัวของหลวงปู่นี้เองก็เถิด อีกไม่นานแล้ว หลวงปู่จะต้องจากพวกโยมทั้งหลายชายหญิงไป...จากโลกนี้ไป...
อาจารย์ปถัมภ์ เรียนเมฆ เคยเรียนถามท่านว่า...."หลวงปู่อ่อนสีจะจากไปเมื่อใด พอจะบอกลูกศิษย์รู้บ้างไหมครับ....?" หลวงปู่อ่อนสีตอบว่า "จะมีคนเดียวคือ ท่านพระอาจารย์ขาว อนาลโย วัดถ้ำกลองเพล ท่านจะรู้ดีกว่าใครๆ
แต่พวกเราก็อย่าเพิ่งประมาทตนน่ะ รีบเร่งปฏิบัติภาวนาเข้าไว้ ครูบาอาจารย์ก็นับวันจะหมดไปๆพระกรรมฐานจะหมดไปจากพวกเรา
จะมีอยู่ก็พระประเภทสร้างฐาน ระบาดไปเกลื่อน จะหาพระกรรมฐานจริงๆไม่พบ...คือของจริงไม่มี มีแต่ของไม่จริง...
...ปลงสังขาร...
คืนวันที่ ๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๒๕ หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ มีความปกติสบายดีทุกอย่าง ท่านทำวัตรสวดมนต์แล้ว ก็เข้าที่เจริญสมาธิภาวนา เมื่อได้เวลาพักผ่อน ท่านก็นอนลักษณะตะแครงขวาแล้วทำจิตสู่ความสงบ จากเวทนาต่างๆโดยสิ้นเชิง หลวงปู่ได้ละวางกิเลสตัณหาอุปาทานลงอย่างสิ้นเชิง ท่านพิจารณาสภาพสังขารอันยาวนาน ที่ได้อาศัยมานับเป็นก้อนธาตุที่มีพระคุณอันยิ่งของท่าน เมื่อได้พิจารณาถึงความไม่เที่ยงเกิดแล้วก็ย่อมดับไป มีพระไตรลักษณ์เป็นความจริงคือความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ สุดท้ายก็เป็นอนัตตา ไม่มีความเที่ยงในสังขารนี้ ท่านได้พิจารณาจนเห็นความจริงก่อนจะอำลาสังขารนี้ โดยการนำจิตอันบริสุทธิ์แนบแน่นกับดวงธรรมคือ พุทธ-โธ จากนั้นท่านได้ยกจิตขึ้นสู่ภูมิธรรม คือส่วนธรรมอันแท้จริงของท่านโดยเฉพาะ หลายวันก่อนหลวงปู่เคยพูดกับศิษย์ว่า วันที่๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๒๕ จะนำจิตเข้าสู่สุขติ
...ด้วยกตัญญ...
หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ท่านได้อำลาชีวิตและโลกนี้ไปแล้วอย่างสิ้นเชิง ยังความโศกเศร้าเสียใจแก่หมู่คณะศิษย์ทั้งหลายเป็นอย่างยิ่ง หลายคนไม่เชื่อว่าหลวงปู่ท่านจะมรณะ เพราะหลวงปู่ไม่แสดงอาการเจ็บปวดเลย ทุกคนได้แต่ตกใจในการลาจากไปนี้ ตลอดเวลา๑ปีเต็มที่คณะกรรมการและศิษย์ทั้งหลายได้ร่วมกันแสดงความกตัญญรู้คุณของท่าน ด้วยการสวดพระอภิธรรม บำเพ็ญกุศลศพภวายท่านทุกคืน ศาลาการเปรียญที่ท่านเคยอยู่อาศัยโดยการแขวนกลดเพียงเล็กน้อยนั้น เมื่อได้บรรจุศพโลงทอง แล้วศาลาที่ว่าใหญ่โตนั้นกับแคบไปอย่างถนัดใจ อย่างไรก็ตามตลอดเวลา๑ปีเต็ม มักมีผู้คนพบความอัศจรรย์มากครั้งด้วยกัน แต่ผู้เขียนคิดว่า ไม่จำเป็นต้องกล่าวอีกแล้ว เพราะ นั่นเป็นเพียงเศษส่วนธุลีของความดีท่านหลวงปู่เท่านั้น จึงไม่น่าสนใจอะไร กับคุณธรรมอันยิ่งเช่นหลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ย่อมปรากฏขึ้นได้เสมอ ทุกโอกาส
...ผึ้งยังอาลัย...
วันที่๙เมษายน ๒๕๒๗ อันเป็นวันพระราชทานเพลิงศพ หลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ หรือท่านพระครูสีลขันธุ์สังวร แห่งวัดพระงามศรีมงคล เวลา๐๙.๐๐น. คณะกรรมการเจ้าพิธีการ ได้เคลื่อนศพของหลวงปู่สู่เมรุพิธี น่าอัศจรรย์ที่สัตว์เล็กๆเช่น ผึ้งยังสู้อุตส่าห์บินลงมาจากหน้าบันพระอุโบสถทั้งรัง มาเกาะนิ่งที่เชิงจิตกาธาน ใกล้เวลา๑๖.๐๐น ผึ้งฝูงนั้นพากันบินมาเกาะนิ่งอยู่ที่หีบบรรจุศพของหลวงปู่ อ่อนสี สุเมโธ คล้ายกับเป็นการไว้อาลัยสภาพสังขารของพระผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ที่หันหลังให้กับโลกแล้วอย่างสิ้นเชิงเป็นครั้งสุดท้าย ครั้นถึงเวลาวางดอกไม้จันทน์ ฝูงผึ้งทั้งหมดได้โผบินขึ้นไปกลางอากาศแล้วบินหายไป โดยการปล่อยทิ้งรังของตนไว้เป็นอนุสรณ์ที่น่าบันพระอุโบสถจนกระทั่งทุกวันนี้...
...อัฐิธาตุ...
ภายหลังจากได้พระราชทานเพลิงศพหลวงปู่อ่อนสี สุเมโธ ไปไม่นาน อัฐิที่บรรดาลูกศิษย์และคณะกรรมการได้เก็บไว้ในที่อันควรนั้น เกิดความอัศจรรย์ขึ้นคือ อัฐิธรรมดาๆได้กลายเป็นธาตุสีใสดังแก้ว
ลักษณะเป็นดังเมล็ดข้าวสารตัด ...ความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นกับธาตุส่วนหนึ่งของท่านผู้เป็นครูบาอาจารย์ย่อมนำความปิติปราโมทย์มาสู่คณะศิษย์ที่เป็นบรรพชิต และฆราวาสเป็นอย่างยิ่ง สิ่งอันเป็นไปได้นี้ย่อมขึ้นอยู่ที่บุคคลโดยเฉพาะ หลวงปู่อ่อนสี ท่านเป็นบุคคลที่มีความยินดีในที่สงบสงัด ชอบเจริญกรรมฐานพอใจในเพศบรรพชิต เมื่ออัฐิจะกลายเป็นธาตุได้จะต้องมีบารมีเก่าเป็นปัจจัยอุปถัมภ์ใ้ห้เป็นไป ด้วยเหตุนี้บุคคลผู้มีบุญบารมีได้บำเพ็ญธรรมมาตั้งแต่อดีตชาติเป็นอย่างยิ่งนั้น จึงมักจะมีสิ่งอันวิเศษปรากฏขึ้นอยู่เสมอ ดังปรากฏแก่ หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต และหลายๆองค์ดังปรากฎในปัจจุบันนี้.....

เครดิตจากนิตยสาร โลกทิพย์ ฉบับที่๗๖ ปีที่๕เดือนมีนาคม ๒๕๒๙

 

​

​

​

​

 

สวัสดียามเที่ยงทุกๆท่านด้วยครับผม

 

​

สมเด็จดวงดี...

 

​

 

เหรียญ กฐิน ๒๕๕๖



พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่แสง ญาณวโร

 

น้อมกราบพระรัตนตรัย
น้อมกราบหลวงพ่อพุฒ

;aa44 สวัสดีวันพุธครับทุก ๆ ท่าน









เป็นครูอาจารย์อีกองค์หนึ่งที่ผมได้รับมาโดยยังไม่เคยอ่านประวัติของท่าน
และได้ประสบการณ์ทันทีจนต้องไปเลี่ยมไว้เผื่อติดตัวครับ


​

 

เนื้อผงที่เลี่ยมได้รับแจกมาฟรี ชุดนี้เก็บเพิ่ม








​

 

เจ้าสัว พ่อท่านพรหม