บทความ...กระดานเล่าสู่กันฟัง

ไม่มีเรื่องอะไรจะคุย

อยากรู้ว่ามีบุญหรือมีบาปให้ไปดูหลังตาย ตายแล้วไปไหน
ตอนนี้ยังไม่ตายก็เลยตอบไม่ได้
ความตายไม่น่ากลัว แต่หลังความตายน่ากลัวกว่า หากไม่มีบุญกุศลเป็นเครื่องนำไป
บางคนชดใช้กรรมจนหมดแล้วจึงตาย พอตายก็ไปเสวยบุญตามที่ตนเคยทำไว้
ความตายอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก ไม่ได้อยู่ที่ไหนๆ เลย
หยุดหายใจหรือหายใจไม่ได้นั่นแหละตาย ร่างกายทั้งหมดตาย
ทุกวันนี้มันตายอยู่ทุกวันนะ แต่ตายแค่บางส่วน ตายแล้วเกิด
ผม ขน เล็บ หนัง ตายทุกวัน ตายๆ เกิดๆ
ทำไมไม่เป็นทุกข์กับการตายของผม ขน เล็บ หนัง ล่ะ
เราอยู่กับความเป็นความตายในทุกวัน ไม่เห็นต้องไปกังวลอะไรเลย
ฟันหลุดทุกข์มั้ย
ฟันในปากมันยังตายไม่พร้อมกันเลย
ก่อนตายมันก็ปวดทรมานนะ ฟันอ่ะ
ร้องโอยๆ ปวดฟัน
ที่ร้องไม่ใช่ฟันมันร้องนะ เราเองที่ร้อง
ไม่เคยคิดเลยว่าพลัดพราก
เฉยๆ เพราะมันเป็นเช่นนั้นเอง เป็นอย่างนั้นมาเนิ่นนาน
ก็ยังเวียนว่ายกันอยู่ในกามาวจรภพทั้งนั้น ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อย
แยกย้ายกันไปตามภูมิ
ร่างกายเน่าๆ ไปเสียดายมันทำไม
เปลี่ยนกายใหม่ก็เริงร่าใหม่
ประโยชน์ก็คือความว่างเปล่า
ความว่างเปล่าดันไปมองว่าประโยชน์ กอบโกยความว่างเปล่า
มามือเปล่า ไปมือเปล่า ภพไหนภูมิไหนก็เหมือนกัน สิ่งที่ติดตามไปมีเพียงวิบากกรรมและอาสวะกิเลสที่สั่งสม
โลกิยะมองว่าเป็นประโยชน์
ตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็หวังแต่ประโยชน์ กอบโกยกิเลส
พอใกล้ตายจะหวังสุคติ

 

อย่าหลงทาง เพราะว่ามีแต่เสียกับเสีย
ดาวยั่วทั้งหลายล้วนเป็นธิดาพญามาร
ยั่วอารมณ์ เพราะรู้ว่าจิตเสพอารมณ์เป็นอาหาร
พระพุทธเจ้าทรงชนะมาร เราลูกตถาคตก็ต้องชนะมาร
อ่านๆ ไป อ่านอย่างเดียวไม่ต้องมีเสียว
เรื่องของจิต จบที่จิต เราไม่ต้องยุ่ง
จิตจะขึ้นเขาลงห้วยก็เรื่องของจิต จิตอยากทุกข์ก็เรื่องของจิต จิตอยากสุขก็เรื่องของจิต
จิตเป็นใคร
ใครเป็นจิต
จิตของใคร ใครเป็นของจิต
วันๆ คิดถึงแต่จิต แต่ไม่รู้จักจิต
ต่างก็ไม่รู้จักกัน แต่พูดถึงกันทุกวัน
ถ้ารู้จักกันคงไม่ต้องพูดถึงให้วุ่นวาย
ไม่รู้ง่ายกว่า ดูโง่ๆ
ดูเงา
จิตเลือกเสพอารมณ์ที่ชอบใจ พอใจเสมอ
เมื่อใดที่จิตไม่พอใจเสพ ไม่ชอบใจเสพอารมณ์นั้นๆ ก็จะแสดงออกมาทางกายว่าไม่ชอบ ไม่พอใจ
การแสดงออกถึงความไม่ชอบใจ ไม่พอใจ ย่อมเกิดกระแสไปกระทบสิ่งต่างๆ
แล้วก็จะมีผลสะท้อนกลับมาเสมอๆ
เรายินดีพอใจกับผลสะท้อนหรือไม่ ก็ไม่พอใจ
พอไม่พอใจแล้วทำอย่างไร ก็ทำกลับไปเหมือนที่ได้รับมา เกิดวงจรกฏแห่งกรรม
ใครจะรู้อะไรยังไง ไม่สนใจ กำลังพูดถึงธรรมชาติของจิต
ใครดีแล้วก็ดีไป
ใครไม่ดีก็ไม่ดีไป
ไม่มีอัตตา ไร้ซึ่งตัวตน บุคคล เรา เขา มีเพียงธรรมชาติหนึ่งๆ เกิดปรากฏและดับไป
เป็นธรรมชาติที่ต้องยอมรับให้ได้ก่อน
ใครจะใช้วิธีอะไร อุบายยังไง ไม่ต้องมาบอก
ทำแล้วเห็นผลแล้วก็ยินดี
นันทิ ถ้าดูไม่ทัน ก็ไม่เห็นทุกข์ใดๆ เพราะเพลิดเพลินไปอย่างเดียว
นันทิราคะ แสดงตนในทุกเวลา ทุกโอกาส
ไม่ว่าจะสนทนาอะไร ดูอะไร ฟังอะไร กินอะไร
หรือฟิชเจอร์ริ่งเพลินๆ
ได้เห็นจิตเสพอารมณ์ที่รักชอบพอใจอยู่ตลอดเวลา
เวลาโกรธก็เสพอารมณ์โกรธ ไหลไป
เพราะอะไรจิตจึงเสพอารมณ์ที่ก่อให้เกิดโทษ เพราะจิตยังโง่อยู่
จิตโง่จึงพอใจยินดีในอารมณ์เหงาๆ บ้าง เศร้าๆ บ้าง รักๆ บ้าง ใคร่ๆ บ้าง ต่างๆ เหล่านี้
ใช่ จิตมันโง่
ถ้าจิตไม่โง่ คงไม่ต้องมาฝึกจิต
ฝึกไปแล้วยังโง่อยู่ก็มี หลงทาง
ฝึกแล้วไปติดใจในอารมณ์ปิติ
เสพมันทุกอารมณ์ที่ได้พบเจอ นี่แหละจิต
ทำยังไงไม่ให้มีอารมณ์
ก็ยังไม่รู้
แพ้ธิดามารตลอด
อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยอาย คุยไว้ตั้งเยอะ ลูกตถาคต

 

ขอบคุณและยินดีที่แวะมาเล่าสู่กันฟัง

ครุฑกับนาคเป็นพี่น้องกันตามตำนานนะ ครุฑในโลกทิพย์คงไม่กระทบกระเทือนใครหรอกมังคะ อย่าคิดมากค่ะ พญานาคก็อยู่ในโลกทิพย์เช่นกัน

แต่ตอนนี้เราปั้นพญานาค จึงไม่ค่อยมีเรื่องอะไรมาเล่าสักเท่าไหร่ งานปั้นช่วยในเรื่องของสติสมาธิและปัญญาค่ะ

ความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ก็เป็นไปตามกฏไตรลักษณ์

 

องค์นี้สีขาวค่ะ จะปั้นแล้วเก็บไว้เอง

 

เหลือวัตถุที่เกี่ยวข้องกับพญานาคอยู่แค่นี้ ปั้นพญานาคได้อีกสี่องค์ ก็ตั้งใจปั้นให้หมดก่อนออกพรรษาค่ะ เก็บไว้เอง ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดก็จะนำไปถวายหลวงปู่เทพโลกอุดร ที่น่าน

 

สำเร็จเสร็จไปอีกหนึ่งองค์ค่ะ นางพญานาคิณีสีขาว ตาสีฟ้า

ไม่รู้จักแต่อยากปั้น ปั้นแล้วเก็บไว้เองค่ะ เพชรพญานาคสีขาวใสมีคนให้มา คนที่เคยมีความผูกพันกันมาในอดีต

ฮั่นแน่!! อย่าคิดมาก เป็นญาติกันมาในอดีตชาติค่ะ ชาติไหนก็ไม่รู้เพราะว่าเราจำไม่ได้ แต่เค้าจำเราได้ 555

 

้อ้อ เพิ่งทราบเหมือนกันค่ะ ไม่พิจารณาจากเนื้อหาบทความที่เขียนถึงเลยหรือคะว่าเกี่ยวกับเรื่องอะไร

มีเพื่อนทำงานเกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์เทพ เค้าก็ปั้นองค์เทพทุกองค์มาจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์เหมือนกันนะคะ ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร อืม...หรือว่าเค้าขออนุญาตถูกต้องตามกฏหมายแล้ว

หรือพวกวัตถุมงคลต่างๆ ที่นำมาจัดจำหน่าย ก็มีให้เห็นอยู่หลายๆ เวปเช่นกันนะ

 

รู้เกิดไปทีละขณะ ดับไปทีละขณะ
ไม่ใช่รู้อะไรเยอะแยะมากมาย
ไม่ทุกข์ ไม่ต้องทำ ทุกข์แล้วค่อยทำ
คนที่ยังไม่รู้สึกทุกข์ ให้มาปฏิบัติ มาพิจารณา ก็ปฏิบัติไม่ได้ พิจารณาไม่ได้ เพราะไม่มีเป้าหมาย
ไม่รู้ว่าจะทำไปทำไม ก็เพียงแต่ทำตามๆ กันไปแค่นั้นเอง
บ้างก็ปฏิบัติเพราะโลกธรรม
ปฏิบัติเพราะต้องการลาภ ต้องการยศ ต้องการสรรเสริญ
ไม่ได้ต้องการความพ้นทุกข์ เพราะยังไม่รู้จักทุกข์
เหตุปัจจัยจึงแตกต่างกัน ระหว่างคนที่เห็นทุกข์ รู้จักทุกข์ กับคนที่ไม่เห็นทุกข์ ไม่รู้จักทุกข์
ผลการปฏิบัติก็เลยต่างกันดังนี้

 

สีชมพูนะ กล้องชักจะไม่เวิร์คแระ สีจริงเข้มกว่านี้
ขนาดของเพชร 1 เซน เล็กนะ
ใช้กล้องโหมดปกติ ไม่ใช้แอพ
แหม...เส้นลายมือเห็นซะชัดเชียว

เมื่อวานตอนเย็นเข้าห้องน้ำ เตรียมตัวอาบน้ำ ขณะที่ยืนก้มหน้าก็มีแสงสีชมพูกลีบบัวแว้บผ่านตา รู้ขึ้นมาทันทีว่ามีใครมาหา เพราะเป็นญาณของพญานาค แต่ก็ไม่ได้สนใจ คือแค่รู้อย่างเดียวแล้วก็วางลงไป ไม่ต้องไปสงสัย เดี๋ยวก็จะมีผู้มาเฉลยเอง อิอิ

พอเช้ามาก็มานั่งเล่นเพราะว่าปั้นนาคีสีขาวเสร็จไปแล้ว อยากพักมือค่ะ ปวดเมื่อยมือมาหลายวันแล้ว นั่งเล่นไปเล่นมา เอาองค์อนันต์มาเคลือบผิวต่อดีกว่า เพราะว่าได้น้ำยาเคลือบมาแล้ว ก็เลยหยิบลงมาทั้งหมด เอามาสร้างภาพถ่ายรูปก่อน หยิบไปหยิบมานำมารวมกัน ต้องจัดให้ครบ สร้างภาพให้อลังการ คิดไปเองว่าอลังการนะ คริคริ ขณะที่หยิบเพชรพญานาคย้ายไปย้ายมาตามตำแหน่งที่ตนพอใจ เพชรองค์สีชมพูก็หาย หายไปตอนไหนเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่รู้ว่าหาย เมื่อกี้ยังมีอยู่เลย ก็ค้นหาซิคะ ร่วงลงไปอยู่ที่ผ้าขาวที่ปูไว้ แหมๆ ซนจริง กระโดดลงมาเมื่อไหร่ ก็คิดไปในใจ ไม่ได้สงสัยอะไรเรื่องญาณของพญานาคที่มาหา คือไม่สนใจอยากรู้ พูดง่ายๆ ค่ะ

ตกตอนบ่ายมีเพื่อนมาทักแชทค่ะ เพื่อนที่รับแอดไว้แต่ยังไม่เคยคุยกันเลย เค้าเข้ามาพูดเรื่องพญานาคสีชมพูที่เราบอกว่าจะปั้นเป็นองค์ต่อไป เราก็บอกไปว่าเข้าใจผิดหรือป่าว เราบอกว่าจะปั้นองค์พญานาคติดเพชรพญานาคที่เรามีอยู่ รวมทั้งหมดสี่องค์ และมีเพชรพญานาคสีชมพูด้วย เท่านั้นแหละ เรื่องราวที่ญาณมาหา เรื่องราวที่เพชรหล่นลงมาเอง ก็ประมวลคำตอบออกมาค่ะ นาคีสีเขียว 5 เศียร สร้างบารมีด้วยความเอื้ออารีย์ สีของบารมีจึงเป็นสีชมพู อยู่ฝั่งลาวค่ะ

 

นาคีฝั่งลาว 5 เศียรค่ะ

 

...ศิขเรศจากแดนดินถิ่นโขงกว้าง....
...ก้าวบาทย่างยาตรามาให้เห็น....
....งดงามแท้อรชรอย่างที่เป็น....
.....วรองค์เด่นงามสง่าค่าควรเมือง....

 

อดีตชาติของพระราหุล

พญานาคราชปฐวินทรนาคราชปรารถนาเป็นพระพุทธโอรสแห่งพระพุทธเจ้า ด้วยทรงไปเข้าเฝ้าท้าวสักกะเทวราชเจ้า ผู้เป็นพระสหายมาแต่อดีตชาติ แล้วองค์สักกะเทวราช ได้ทรงทราบว่าพญานาคราชปฐวินทรนาคราชมิปรารถนาด้วยการจุติในนาคพิภพ จึงทรงแจ้งกับพระองค์ว่า พระทศพลพระนามว่าปทุมุตตระ ทรงบังเกิดในโลกแล้ว ท่านจงกระทำกุศลกรรมแด่พระองค์ แล้วปรารถนาฐานะนี้เถิด (นั้นคือให้ทรงปรารถนาเกิดเป็นเทวบุตรเพื่อจะได้มาเสวยสุขอยู่ที่เดียวกัน)

พญานาคปฐวินทรนาคราช จึงได้ไปนิมนต์พระพุทธเจ้า พระปทุมุตตระ แล้วจัดแจงเครื่องสักการะ กับนาคบริษัทในภพของพระองค์ พระทศพล เสด็จพร้อมพระภิกษุผู้บรรลุปฏิปสัมภิทา ผู้มีอภิญญา ๖ เท่านั้น พระภิกษุประมาณแสนหนึ่งเหาะไปพร้อมพระศาสดา พระสามเณรชื่ออุปเรวตะ ผู้เป็นพระโอรสของพระตถาคตอยู่ท้าย พญานาคปฐวินทรนาคราช ทรงพินิจดูว่าพระพักตร์สามเณรคล้ายพระทศพล จึงเอ่ยถามพระภิกษุสาวก จึงทรงทราบว่า พระสามเณรชื่ออุปเรวตะ คือพระราชโอรสแห่งองค์พระปทุมุตระพุทธเจ้าพระศาสดา จึงได้ทรงกล่าวว่าแม้ตัวเราควรเป็นเช่นนี้ในอนาคตกาล

เมื่อทรงถวายมหาทาน ครบ ๗ วัน จึงทรงกระทำความปรารถนาว่า พระเจ้าข้า ข้าพระองค์พึงปรารถนาเป็นโอรสของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตเหมือนเช่นอุปเรวตะสามเณรนี้

พระศาสดาทรงพยากรณ์ว่า ในอนาคต มหาบิพิตรจักเป็นโอรสแห่งพระพุทธเจ้า พระนามว่าโคตมะ ดังนี้แล้วพระศาสดาจึงทรงเสด็จกลับ พญานาคราชปฐวินทรนาคราช ทรงได้เกิดเป็นพระราหุลเถระ............... สาธุ สาธุ สาธุ....................

ที่มาจากหนังสือธรรมเพื่อชีวิต มูลนิธิพุทธศาสนศึกษา วัดบุรณศิริมาตยาราม

 

รู้สึกยินดี
15 กันยายน เวลา 11:28

เช้านี้ได้รับพร กะเลยเอามาอวด
"....เราผู้เป็นใหญ่แห่งสายน้ำขออำนวยพรให้เจ้าประสบสันติมิว่าจะก้าวย่างไปทางใด...จากนี้สืบไปเบื้องหน้าชีวิตจะอุดมไปด้วยศีลและบุญบารมี..ขอให้พบหนทางสว่างในเร็ววัน...."

17/9/59
วันนี้ได้รับความยินดีอีกแล้ว นางพญาศรีนคราบาดาลหรือแม่ย่าศรีเมืองมาให้พรด้วยภาษานาค แม้จะไม่รู้ภาษานาค แต่ใช้จิตฟังก็รับรู้ได้ถึงพรนั้น

โปรดติดตามชมบารมีของแม่ย่าศรีเมืองต่อไปนะจ๊ะ

"เสียงลือเสียงเล่าอ้าง...อันใด พี่เอย
เสียงย่อมยอยศไกลทั่วหล้า"

 

พญานาคต่างประเทศค่ะ

 

สืบเนื่องจากงานปั้นนาคี 5 เศียรฝั่งลาว นำมาซึ่งองค์นี้เลยค่ะ
นางพญาศรีนคราบาดาล หรือแม่ย่าศรีเมือง
ไม่เคยคิดว่าต้องทำ และก็ไม่เคยคิดว่าจะทำได้...

เพิ่งเริ่มปั้นได้สองวันค่ะ

 

นำภาพมาอวด FC กระทู้นี้ค่ะ

 

สารจากแม่ย่าศรีเมืองค่ะ (17/9/59)

....เจ้าจะเป็นผู้สืบสานตำนานนาค
.....ดุจอุปฐากโยมธรรมเลิศล้ำค่า.....
บุญกุศลสูงส่งจะนำพา.....
เจ้าหวนหาคืนแดนแคว้นเพียรธรรม
....หากยามนี้เป็นสายบุญคอยหนุนเกื้อ
....จิตเอื้อเฟื้อลูกหลานตำนานใหญ่
.....พงศ์เผ่านาคนาครขจรไกล
.....ฝากชื่อไว้ในโลกาสถาพร....

เมื่อคืน (21/9/59) อยู่ดีๆ ก็ปั้นไม่ได้ ดินปั้นเป็นเม็ด ก็เลยเลิกแล้วนอน ฝันเลย 555

ไปเที่ยวลาวมา คิดนะ คิดว่าน่าจะใช่
มีผู้ชายมาหาส่งสิ่งของให้ เป็นเหมือนกิ๊ฟวอยซ์เชอร์ (น่าจะเป็นเทียบเชิญ) คือไปเที่ยวฟรี กินฟรีพร้อมที่พัก เพราะต้องค้างคืน 1 คืน บัตรนั้นมีอายุใช้ได้เฉพาะเมื่อคืน แล้วก็นัดให้เราไปพบกันที่นั่น เราถามว่าทำไมไม่ให้เรานั่งรถไปด้วยพร้อมกันเลย เค้าบอกว่าไม่ได้ ต่างคนต่างไปแล้วไปเจอกัน เค้าจะรอ แล้วเค้าก็หายไป

เราก็เก็บข้าวของใส่กระเป๋าแล้วก็ออกเดินทางไปคนเดียว ตอนที่เก็บข้าวของใส่กระเป๋ามีลูกแก้วนานาสัณฐาน หลากสี เก็บใส่กระเป๋าทั้งหมด ในฝันบอกกับตัวเองว่าลูกแก้วพวกนี้เป็นของเราเองที่เก็บสะสมไว้ (ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ 555)

ที่นั่นมืดเหมือนเวลากลางคืน ตอนที่เดินๆ อยู่ มีงูตัวเล็กๆ เลื้อยไปมาบนหนทางนั้นด้วย ต้องคอยเดินหลบเพราะจะไปเหยียบเข้า....ผจญภัยดีเหมือนกัน ในที่สุดก็ไปจนถึงที่หมาย เค้าคนนั้นรออยู่ที่นั่น....ตื่นพอดี

ก็จำมาได้แค่นั้นอ่ะ 555

 

มีคนถามมาว่าพี่ใช้เทคนิคอะไรในการปั้นองค์พญานาค จึงดูทรงพลัง ใช้เทคนิคอะไรในการขดองค์พญานาค เพราะไม่เคยเห็นที่ไหน

โดยส่วนตัวมองว่าเราปั้นธรรมดาๆ มาก ไม่มีความวิจิตรบรรจงอะไร ถ้านำไปเปรียบกับที่อื่นปั้น ที่อื่นยังปั้นได้งดงามกว่าเยอะ

วันนี้จะเฉลยให้หมดเปลือกเลยแล้วกัน ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่าไม่ได้เรียนศิลป์ เรียนเลขานุการกับบริหาร-การจัดการทั่วไป หน้าที่การงานที่ผ่านมาก็เกี่ยวกับงานเอกสารและประสานงานซะเป็นส่วนใหญ่ งานปั้นตั้งแต่ชิ้นแรกจนถึงชิ้นงานในปัจจุบัน จะบอกกล่าวการปั้นแทบทุกขั้นตอน เพราะเป็นคนเห่อ ชอบอวด ก็ถ่ายรูปอัพสเตตัสตลอด

1. ใจกล้า
2. ใจว่าง
3. นิ่งสงบในขณะที่ปั้น จดจ่อกับชิ้นงานที่กำลังปั้น
4. คำนึงถึงประโยชน์ที่ผู้ครอบครองชิ้นงานนั้นๆ จะได้รับ

ความจดจ่อทำให้เกิดสมาธิ พอเกิดสมาธิ จิตก็สงบกลายเป็นจิตว่าง พอจิตว่าง ขั้นตอนงานปั้นชิ้นนั้นๆ ก็จะปรากฏเป็นนิมิตขึั้นในจิต เราก็ทำตามไป การปั้นที่ปราศจากผู้ปั้น มีเพียงรูปกับนามเกิดปรากฏให้ได้เห็น รูปเกิด รูปดับ อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ปากก็บ่นว่ายาก แต่ไม่มีอุปสรรคใดๆ กับจิตเลย จิตปกติดี

ขนาดขององค์พญานาคแต่ละองค์ใหญ่เล็กไม่เท่ากัน ไม่เคยวัดความยาวของลวดที่ใช้ทำโครงก่อนเลยสักองค์ ดึงลวดออกมาจากขดลวดตามความพอใจแล้วตัดเลย จากนั้นขึ้นเศียรก่อน ความยาวลวดที่เหลือจะหลากหลายไปตามความสั้นยาวของลวด ทั้งนี้การปั้นนาคราชกับนาคีจะไม่เหมือนกัน นาคราชจะมีความสง่างามกว่านาคี ตั้งแต่เศียร หงอน ครีบ หาง

ยามใดที่เอาความอยากของตนใส่ลงไปจะปั้นไม่ได้เลย เกิดปัญหาทันที ต้องมาแก้งาน

หากเป็นองค์พญานาคที่มีแค่สีเดียวทั้งองค์ จะปั้นจนเสร็จทั้งองค์แล้วค่อยมาลงสีในภายหลัง จากนั้นจึงเคลือบสีอีกจนมั่นใจว่า ชิ้นงานจะแข็งแรง สีสวยสดคงทนในระยะเวลาอันยาวนาน

หากเป็นองค์พญานาคที่มีสองสีขึ้นไป จะปั้นไปลงสีไป เพราะเรื่องการลงสีนี้ไม่มีฝีมือ ยอมรับเลยว่าไม่มีฝีมือ เพราะจะทำเลอะทุกที 55 จึงต้องลงสีในรายละเอียดเล็กๆ ก่อน ส่วนสีของเกล็ดจะลงหลังสุด

ขั้นตอนไม่แน่ไม่นอน ไม่มีมาตรฐานของตัวเองนะ ขึ้นอยู่กับชิ้นงานที่ปั้นเป็นส่วนใหญ่

พญานาคแต่ละองค์ที่ปั้น ไม่เคยออกแบบ แบบจะมาพร้อมกับการปั้น พอปั้นปุ๊บ ก็จะเห็นนิมิตแบบขึั้นในจิตเลย...ท่วงท่าของแต่ละองค์จึงไม่ค่อยจะเหมือนกัน มีเอกลักษณ์

จึงเป็นที่มาของงานปั้นตามจิต หรือปั้นตามใจนั่นแหละ ไม่มีอะไรมาก 555

ถ้าต้องการให้ปั้นใหม่ในองค์ที่ปั้นเสร็จไปแล้ว จัดส่งไปแล้ว ก็ปั้นให้เหมือนเดิมอีกไม่ได้นะ เพราะว่าไม่ได้จำ ลืม จริงๆ คิดนึกไม่ออกว่ารูปร่างหน้าตา ท่วงท่าเป็นอย่างไร

 

ความคืบหน้าวันนี้

 

และแล้วก็สำเร็จเสร็จสิ้นไปอีกหนึ่งองค์
งานปั้นจากกระดาษ ช่างปั้นมือสมัครเล่นค่ะ

....หัตถ์หนึ่งค้ำบัลลังก์ราชประกาศก้อง...
....อีกหัตถ์ต้องน้อมพระธรรมล้ำเลิศค่า....
....เป็นเช่นนี้ในทุกกาลที่ผ่านมา........
....สามโลกาสาธุการผ่านภพภูมิ