เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบคุณคุณอา. สนุกมากครับ แต่วันนี้เศร้าๆๆหน่อย สงสารเจ้าควายป่า หมดทุกข์หมดโศก จงเป็นสุขเป็นสุข เทิด. .. สาธุ


แค่คิดถึงคุณนงคราญ. คงจะไฉไล หน้าดู จุ๊กกรูๆๆๆ 55555

 

สนุกตื่นเต้น เร้าใจ หักมุม ยากคาดเดา จบซีรี่ย์ชุดนี้แล้ว รวมเล่มเถอะครับคุณลุง

 

สวัสดียามเช้าครับ จบตอนไปด้วยความเศร้า สิ่งที่น่ากลัวที่สุดก็มนุษย์นี่ล่ะครับ อ่านแล้วนึกถึงอดีต เคยเข้าป่าล่าสัตว์ คิดย้อนกลับไปแล้วเศร้าใจ ตอนนี้เลิกหมดแล้วครับ

 

ได้อารมณ์ความรู้สึกสงสารไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ บรรยายผ่านตัวอักษรได้ยอดเยี่ยมครับ..

 

ขอบคุณมากครับคุณอา
สะเทือนใจกับบทชีวิต
รูปแบบนี้ของผองเพื่อนเสมอๆ
ควรต้องร่ำลาตามเวลาที่สมควร
มิใช่ถูกกลืนกิน จากความโหดร้ายนานา..

 

เรื่องกำลังเดินเข้าสู่จุด peak ของช่วงเวลาโกลาหล อลหม่านเฉียดตาย เมื่อต้องถูกบีบให้วัดดวงกับ 2 เบญจเทพของป่าตะนาวศรี สถานะการณ์กลับพลิกด้านหักมุมเข้าสู่ "climax " การุณยฆาต" แบบไม่นึกไม่ฝันตรงหน้า สร้างแรงสั่นสะเทือนให้ผู้อ่านหลายริคเตอร์ เพราะมิได้ฆ่าเพื่อต้องการพิชิต แต่จำใจต้องฆ่าเพื่อปลดปล่อยให้หลุดพ้นจากความเจ็บปวดแสนสาหัส ท่านผู้อาวุโสร่ายอักษรส่งอารมณ์มา สะเทือนจนต้องเบือนหน้าหนี

 

สนุกมากครับ ตามอ่านมาตั้งแต่วันอังคาร ถึงไม่สบายก้อยังเปิดมือถืออ่าน ในรถก้ออ่าน เช้ามาก่อนทำงานก้อต้องเปิดหน้านี้ก่อนเรย ยอมรับเรยว่าติดงอมแงม มันส์มากครับ ต้องขอบคุณท่านผู้เขียนที่เอาเรื่องราว สนุกๆแบบนี้มาให้พวกเราได้รับรู้ และได้ตื่นเต้นเหมือนได้ร่วมทางเดินป่ากับพี่ซูเปอร์เอ็กซ์ สุดยอด ติดตามต่อไป และขอให้กำลังใจผู้เขียนครับ

 

ยินดีต้อนรับคุณสกายไลน์ฯ
มาเป็นพลพรรคนักเดินป่าทางอัษร
เส้นทางนักเดิน นักดู-นักอ่านเริ่มคับคั่ง
แต่การจราจรยังไม่ติดขัด สบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน
ขอบพระคุณกำลังใจครับ

 

ขอบคุณท่านรังสีผู้อบอุ่น มาลุ้นกันหลังมื้อเที่ยงต่อ
อุณหภูมิปรี๊ดขึ้นเกินร้อยองสา เขย่าหัวใจระดับเก้าริคเตอร์
ต่อไปคงเย็นลงมั่งครับท่านรังสี แต่เย็นระดับยะเยือกแข็งหรือไม่?
ประเดี๋ยวก็คงทราบครับ!

 

เป็นบทบาที่ต้องแสดงกันไประหว่างผู้ล่ากับผู้โดนล่า
แต่จะจบแบบไหนให้มันประทับใจจนตาย ฉากนี้แหละ
ที่ไร้เทียมทาน เมอร์ซี่ คิลเลอร์ การุณยฆาตแบบที่ท่าน
รังสีผู้อบอุ่นว่า

 

ความสงสารนี่ไง ที่ทำให้มนุษย์คิดว่าตนเองเหนือกว่าสัตว์
แต่จริงๆแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าสัตว์มันสงสารเป็นหรือไม่?...หรือคิด
ว่ามันมีแค่"สัญชาติญาณ"...ไม่มี"วิจารณญาณ"เหมือนมนุษย์?
น่าคิดนะน้องคม

 

เลิกกระทำ หันมาอ่านให้มีความสุขถูกต้องแล้วน้องเมษ
สุัขทางใจล้ำลึกกว่าสุขทางกายโดยการเข่นฆ่าผู้อื่น ต่างกัน
เหมือนนรกกับสวรรค์เทียวแหละ

 

เสียงยุเยอะมาก แม้แต่เพื่อนที่อ่านด้วยกัน
แต่ผมว่า...อย่างนี้แหละดีแล้ว ในยุคที่สัง
คมก้มหน้าบนจอ ไม่ใช่บนกระดาษ ฝรั่งเรียกว่า
"เปเปอร์เลส"...ถ้าจะรวมเล่ม ผมเอาไปเขียน
ในเฟสดีกว่า พักเดียวเงินไหลตรึม ถ้ามีคนอ่าน
สักสองหมื่นคน...อ่านจริงๆตามจำนวนคนนะครับ
ไม่ใช่อ่านเปิดไปเปิดมา คนละหลายร้อยเที่ยว
พันเที่ยว จนมียอดเป็นล้านๆ คนอ่านจริงไม่ถึงพัน

แต่ก็ขอบคุณ กำลังใจชั้นยอดจากน้องบีเอ็มที่ไม่เคย
ห่างหายแม้กระทู้เดียว

 

มีเศร้ามั่ง สนุกบ้าง โสภาสถาพรให้อ่อนใจหน่อย
หนังไทยยุค35 มม.ดอกดิน"ล้านแล้วจ้า"เชียวนา
ทันมั้ยครับ ยุคนั้น?

 

ผู้อ่านอย่างท่าน"ดิ เอ็นด์"ทำให้ผมต้องแข็งใจสู้
ไม่ยอม"เอ็นดิ้ง"ง่ายๆกับความยากและท้าทาย
ของเรื่องราว ขอบคุณนักอ่านคุณภาพ และการติด
ตามกำลังใจสม่ำเสมอครับ

 

ครับ น้องสอยดาว ตื่นเต้นจนลืมรูปหรือครับพักนี้
หรือว่ารูปดีๆชักหมดสต็อค?...ล้อเล่นครับ มีเท่าไหร่
ก็เท่านั้น อย่าลำบากนะ

 

ขอบคุณท่านพาวฯ ส่งผมเข้านอนแทบทุกคืน
แต่วันวาน เหนื่อยจริงครับ ตื่นตีห้า เพื่อว่าจะ
ได้ไม่เสียการเขียน (ปกติผมตื่นแปดโมงเช้าครับ-
ออกรอบก่อนเที่ยงนิดหน่อย)...รู้แล้วว่าไม่เวิร์ค
อาทิตย์หน้าต้องกลับไปวงจรเดิม ขอบคุณคำพร
จงย้อนกลับไปห้าเท่า

 

ครับท่านศนิวาร มันฆ่ากันจนป่าเมืองไทย
ไม่มีพญากาสรให้เห็นนานแล้ว...สูญพันธุ์เรียบร้อย
ดูในรูปกับหนังสารคดีของนอกจากป่าอัฟริกาละกัน

 

หนังไทยครับ ท่านหมื่นฯ มีครบทุกรส
โหด มัน ฮา แถมด้วย เศร้าปนซึ้ง...น้ำเน่า
จึงครองจอได้ตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ยันวันนี้ก็ยัง
ล้นจอต่อปายยยย-ฮ่า

 

คุยกับโพสท์จากแควนๆ หนุกหนานตามกำลัง
มาเข้าโหมดตะลุยไพรกันต่อ เขียนรวดเดียวส่ง
สามท่อน ถ้าไม่อยากเสียอรรถรสการอ่าน
อย่าโพสท์คั่น จนผมบอกว่าพักนะครับ...ขอบพระคุณ
ทุกท่านด้วยใจจริง ไม่จิงโจ้