เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ท่านเป็นกำลังใจตั้งแต่ช่วงต้นๆ และเป็นกำลังใจอีกไม่หยุด
ขอขอบคุณคำแนะนำ แต่ผมใช้คอมพ์สนง.เรื่อยเปื่อยครับ
เครื่องไหนว่างก็ไปแแย่งลูกน้อง ต้องกลับบ้านครับ ถึงจะ
เจ้าประจำพอคลำทางกันได้แล้ว
เจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นไปเช่นกันครับ วันนี้วันพระขอแสงแห่ง
พระธรรมฉายโชติช่วงสู่ท่านและทุกคน

เออ...โป อู้ด ไม่มีรเรือ นี่โปอะไรครับ ชื่อเล่นหรือเป็นโปรกอล์ฟ
มาเก่าก่อน ขออภัยถ้าละลาบ ละล้วง

 

กำหนดได้เลยครับ วันที่1-15ธันวาคม แจกไปเรื่อยช่วงนั้น
ชื่อท่าน อาร์ โคราช อยู่ในลิสท์แน่ ผมเห็๋นที่หลานทำแล้ว
พลาดพลั้งอย่างไร ก็แจ้งล่วงหน้าไว้ก่อนได้ครับ ไม่ซีเรียส
เพียงแต่ ของมีไม่มากเท่าคนที่ต้องแจก จึงต้องวัดดวงกันใน
ช่วงรายชื่อสำรอง...สนุกๆครับ ก่อนปีใหม่ อย่าคิดมาก

 

ขอบพระคุณท่านพาวฯ กำลังใจล้นหลามให้เสมอ
นอนหลับดี วันใหม่วันนี้ วันพระสดชื่นแต่เช้า น่าเขียน
ได้ยาวนิด ถ้าลูกน้องไม่แย่งเครื่องคืน

 

แม่นแล้ว น้องเมษ เปรียบเปรยได้สำคัญมาก
โรงเตี้ยมจอมยุทธ...เข้าท่าจริงๆ น่าเปิดอีกกระทู้
ให้จอมยุทธทั้งหลาย ผลัดกันร่ายรำ บรรดาไทยมุง
นักอ่านทั้งปวง มีแต่กำไร เว็ปยิ่งครึกครื้นชื่นมื่น...
รายได้โฆษณาตรึม เห็นมั้ย แค่แนะนำดีๆคำเดียว
จินตนาการไปได้ไกล ไอน์สไตน์ ถึงย้ำนักหนาว่า...
จินตนาการ สำคัญกว่าความรู้!...เพราะความรู้ไม่ทำ
ให้เขาคิดทฤษฏีสัมพัทธภาพ...จินตนาการล้วนๆ

 

เชิญลุ้น และเชิญรู้ น้องบานชื่น
จะกระชุ่มกระชวยไปเรื่อยๆ เมื่อยก็ไม่หยุด-ฮ่า

 

จะต่อให้จบเมื่อวาน แต่ปวดตามากจริงๆ
น้ำตาเริ่มแห้งบ่อยครับ พยายามไม่ใช้ยา
หยอด น้ำตาเทียมก็ใช้ห่างๆ แต่ช่วงนี้น่า
จะต้องพึ่งมันบ่อย สู้ไปก่อน ไปหาหมอก็คง
จัดพวกนี้มาให้ และแนะนำว่า...อย่าใช้คอมพ์!!!
เห็นภาพไอ้หมอเพื่อนกันสั่งได้เลย-ฮ่า

 

ยินดีครับ ท่านรักหญิงนะ...ยูสเซอร์อ่านยากไม่รู้ถูกหรือผิด
อย่าว่ากันนะ ผมสว.แล้วขี้เกียจเปลี่ยนตัวพิมพ์บ่อย ชื่อภาษา
ปะกิต ผมก็คลำๆอ่านเป็นภาษาไทยหมด อาจจะผิดมั่ง ถูกมั่ง
ยินดีต้อนรับอีกที

 

ปิงโก ใช่เลยครับท่านมิตรรักนักเพลงผู้รอบรู้
เพลงในยุคท่องไพรชุดนี้ เข้าบรรยากาศดีจริงๆ
ยุคปี50 ต้องสว.หน่อยถึงพอรู้จัก แต่น่ามีนักร้อง
รุ่นหลังเอามาทำเวอร์ชั่นใหม่บ้าง

 

ท่านอัคฯรักแมวเหมือนผม ที่บ้านเลี้ยงไว้เกือบสิบตัวตลอดเวลา
จะนำโชคหรือไม่? แม่บ้านก็ถูกลอตเตอรี่บ่อยครับ สองตัว-สามตัว
ได้อยู่เรื่อยๆ พอค่าอาหารเม็ด ค่าทรายแมว ค่าหมอ ค่ายา จิปาถะ...
แต่มีคุณป้าข้างบ้านอยู่คน ทำอาหารเลี้ยงหมา แมว จรจัดในหมู่บ้าน
ทุกวัน ป้าคนนี้ถูกหวยทุกงวด ติดต่อกันมาแล้วกว่าสองปี แกถูกงวดละ
30-50บาท ไม่มาก แต่ถูกจนเจ้ามือรำคาญ บอกคนเดินโพยไม่ต้องไป
รับหวยรายนี้...แปลกจริง อานิสงค์ด้านนี้รุนแรง รวดเร็ว ฉับพลันทันใด

เอามาเล่าสู่กันฟัง ส่วนเรื่องอื่นๆเช่น พระที่เป่าแล้วต่อราคาของแม่ค้า
ไม่ได้...ผมว่าเรื่องไม่จริง พระอริยสงฆ์ท่านคงไม่ปลุกเสกของให้คน
ไปเอาเปรียบคนอื่นขนาดนั้น อีกองค์ที่ท่านอัคฯนึกไม่ออก บอกก็ได้
ครับ หลวงพ่อผึ่ง วัดสว่างอารมณ์ สุพรรณฯ ไว้คอยอ่านประวัติพระชุด
ที่ผมจะแจก ชวนตะลึงสำหรับคนรู้ซึ้งเรื่องสร้างพระ วิธีทำผงวิเศษ

เรื่องเพลง มีนักเพลงหูระดับเทพ ลึกซึ้งระดับมหาเทพในกระทู้เยอะแน่
แต่เพลงยุค70 ผมไม่ฟังนะครับ ฟังแล้วติด เวลานั่งสมาธิมันชอบมีเพลง
แทรกแซงเข้ามาในจิต ใครไม่เชื่อลองนั่งสมาธิติดต่อกันสักเดือน แล้ว
หยุดฟังเพลงอย่างเดียวสักสองวันก็พอ ได้เรื่องจริงๆ ...ข้อนี้จึงมีอยู่ใน
ศีลแปด

ขอบคุณเม้นท์ดีๆ มีความหลากหลาย ความคมคายในตนของท่านอัคฯ
ว่างเมื่อใดก็แวะมา...แนะว่ายังกับเนื้อเพลง-ฮ่า

 

โพสท์เยอะมาก โพสท์ยาวตอบสั้นไม่ได้ เดี๋ยวเสียน้ำใจ
โพสท์สั้น บางทีต้องตอบยาว เพราะโพสท์ดีมีความหมาย
สรุปโพสท์มากมาย กระทู้ร้อนเป็นไฟพะเนียง...ไปลุยเรื่อง
ราวกันต่อดีกว่าครับ

 

จองเก้าอี้แถวหน้าเลยครับ ^^

 

รอ รอ รอ คอยรอขอเรื่องเล่า
ทั้งป่าเขาลำเนาไพรให้ลุ่มหลง
เสน่หาพาเข้าไปในไพรพง
แล้วลุ่มหลงนางป่าหรือว่าไร

ตามมานานจนหลงคารมท่าน
ต้องรออ่านทุกวันอย่างหวั่นไหว
อย่าทิ้งช่วงนานนานพาลขาดใจ
ท่านพี่ได้มอมเมาพวกเราฤา....

ย้อนกลับไป
ผมน่าจะติดลิสต์นะครับ.....

ขอบคุณและ อนุโมทนา ครับ​

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=============================

ผมดีดบุหรี่ในมือลงพื้นเปียกข้างหน้า ถลันหันควับออกจากหลังต้นไม้
มองไปแท่นหิน พระช่วย...! ไม่มีร่างคุณนงบนนั้น ปืนยังวางที่เดิม แต่
กลางแอ่งน้ำนั้น คุณนงนอนคว่ำหน้า ร่างเกือบเปลือยมีเพียงชุดในสีดำ
แพ้นท์ตัวเดียวสวมเบื้องล่าง แผ่นหลังขาวผ่องเปลือยเปล่า!

ผมบ็อบสั้น หยิกสลวยงดงาม ถูกจับขยุ้มดึงด้วยมือใหญ่ผิดมนุษย์ เธอ
ดิ้นอึกอักไม่ยอมโดนลากลงใต้น้ำ คว่ำหน้าเอาขาตีน้ำ สองแขน สองมือ
ตะกายแกะมือดึงทึ้งผม แต่ไม่ชนะ

มันเป็นตัวอะไร?...ผมไม่สนใจคิด ยกลูกซองห้านัดในมือ ร้องเฮ้ย !สุดเสียง
กรุงลงกา...มันเงยหน้าขึ้นมอง ผมสยายรุงรังเต็มหัว เป็นกระเซิง พุงโรใหญ่
โตเป็นยุ้งข้าว ตาแดงก่ำเขี้ยวแสยะ แลบออกมาข้างฝีปากหนา ผมกดไกลูก
ซองห้านัดไม่ยั้งทีเดียวสามนัดรวดเข้าเต็มหน้า มันร้องหวีด กรีดเสียงบาดลึก
ทะลุทะลวงถึงวิญญาณ

เจ้าอสุรกาย หงายหลัง ปล่อยมือจิกหัวคุณนง จมน้ำหายไปทันที!

ผมกระโจนลงน้ำ จับคุณนงพลิกหงาย แล้วยกพาดบ่า เธอสำลักน้ำหูตาแดง
กอดผมแน่นร้องไห้ลั่น ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว และขยะแขยง ทุกอย่างใน
เรือนร่างเกือบเปลือยเธอเต็มตาผม หนั่นเนื้อ รัดรึงตึงมือ ร่างเปลือยแสนงาม
อล่างฉ่าง ปทุมถันชูชัน หากเป็นเหตุการณ์ปกติ ร่างงามนี้คงทำผมหัวใจวาย
จมน้ำตายก็คุ้ม

แต่ผมไม่ใส่ใจรีบแบกเธอมาตรงแท่น เอาผ้าขนหนูผืนใหญ่ห่อตัวให้เรียบร้อย
พอดีกับคุณชาติ เทพกับลุงพรานวิ่งห้อมาถึง หน้าตาตื่น คุณชาติเข้าประคอง
คู่หมั้นที่ยังไอแค็ก แค็ก สำลักแต่เริ่มดีขึ้น ผมถอยออกมา เล่าให้ลุงพรานฟัง
แต่พูดเสียงดัง ให้ทุกคนได้ยินด้วย

"ผีน้ำ นายทหารแถวนี้มีผีน้ำ"...ลุงพรานพูดน้ำเสียงตื่นเต้นระรัว เมื่อฟังผม
อธิบายลักษณะเจ้าตัวอัปลักษณ์จบ-บักสมรีบหันหา ไอ้ดวงกับเจ้ามะ บอก
มึงอาบน้ำในแอ่งก็อาบนะ กูไม่เอาด้วยแล้วน้ำตก อาบน้ำไหลข้างนอกก็พอ

"เคยได้ยินแต่ผีน้ำแถวลำคลองตามบ้าน มันตัวเล็กเหมือนลิง...นี่มันตัวใหญ่
เบ้งนาลุง"...ผมแย้ง ขณะพวกเราเดินกลับแค้มป์ คุณชาตินำคุณนงที่หน้าซีด
เผือด แต่งตัวสวมชุดเดินป่าชุดใหม่ โดยกางเต้นท์ให้เข้าไปผลัดเปลี่ยน

ชะตาคุณนงนี่แปลก ชักสมพงษ์กับเรื่องร้ายๆ หะแรกก็เสือ หนนี้ผีน้ำ...แต่เรื่อง
ผีน้ำผมยังคับข้องใจ ถกกับลุงไม่จบ สมัยเรียนผมก็จัดว่าเรียนดี-หัวไวไม่แพ้ใคร
ในชั้น แต่พอทางบ้านขัดสนเพราะแม่เสีย ก็เลยติดเพื่อน ไม่อยากเรียน...

รามเกียรติ์ ผมเคยอ่านรามเกียรติ์ เอ่ยถึงอสูรน้ำ หรือผีเสื้อน้ำ นามว่า "รากษส"
ผมบอกลุง นั่นคือลักษณะของมัน ลุงพรานทั้งยิ้มแห้ง ตามด้วยยิ้มแหย ก็แกจะ
ไปรู้เรื่อง รามกง รามเกียรติ์ ของคนอินเดีย คนแขก คนไทย ได้ไงเล่า แกเป็นกะ
หร่างไม่เคยเรียนหนังสือไทย

"ราก-สด" ลุงทวนคำ พยักหน้าหงึกหงักด้วยท่วงท่าประจำตัว ยอมรับที่ผมพูด
เพราะจะว่าไป แกเห็นคาตาเรื่องดวงผมที่สมพงษ์กับผี อย่างเจ้ากองกอย ก๋อย
ก๋อย หนนึงล่ะ ถ้าผมจะสนิทหรือรู้จักกับ เจ้าราก-สด อีกสักหนึ่งพันธุกรรมผีสาง
ลุงแกไม่แปลกใจ!!!

 

อาจารย์เลิศขอให้ผมเล่าทวนรายละเอียดเรื่องรากษสให้ฟังที่แค้มป์ พอจบ
แกก็นั่งเอามือลูกคางครุ่นคิด เรียกเจ้าดวงลูกหาบยกหีบส่วนตัวมา พวกเรา
จะเห็นกันเต็มตาละว่า หีบ อจ.เลิศที่หวงนัก-ระวังหน้า มีอะไรข้างใน?

มีเครื่องพุทธบูชา สังฆบูชาใช้พิธีสงฆ์ครบ หรือพิธีกรรมอื่นก็ทำได้ พานเงิน-
พานทองขนาดกลาง ม้วนสายสิญจน์ม้วนโต ขันน้ำมนต์ เทียนไขเล่มโต2เล่ม
กับขนาดย่อยไว้จุดบูชาหน้าหิ้งพระที่เห็นทั่วไปห่อใหญ่ ธูปห่อเบ้ง แก้วน้ำมนต์
ที่ประพรมน้ำมนต์ เครื่องรางหลายชนิดในขวดน้ำมัน น่าเป็นกุมารทองหรือรักยม
มีขวดคล้ายน้ำผึ้งป่าหนึ่งขวด และที่สำคัญ...

หัวกะโหลกสมบูรณ์เต็มหัวขาววับ ยิ้มยิงฟันครบถ้วนทุกซี่ เป็นหัวกะโหลกของจริง คนจริงแท้ แน่นอน!

จอมขมังเวทย์เผยโฉมเต็มทรงแล้ว ที่เหน็บเอวตลอดเวลาก็คงเป็นมีดหมอ!!

อาจารย์สั่งลูกหาบ วิ่งไปเอาน้ำที่น้ำตกอย่าเอาในแอ่ง รองจากที่ไหลตก โครม
ครามมาเลย ให้เต็มขันน้ำมนต์ แกปูผ้าขาวในหีบกับพื้นเรียบ เอาหัวกะโหลกวาง
บนหินก้อนน้อยที่หยิบจากแถวนั้น จุดธูปเป็นกำน่าจะสิบกว่าดอก สั่งเด็กเอาทราย
จากน้ำใส่กระบอกไม้ไผ่ทำเป็นที่ปัก เทียนเล่มหนึ่ง ปักบนหัวกะโหลก อีกเล่มบน
ขันน้ำมนต์!

แกปล่อยม้วนสายสิญจน์วนล้อมเป็นเขตปริมณฑลศักดิ์สิทะิ์ ให้ทุกคนเข้านั่งใน
วงล้อม บอกว่าต้องทำการ "ถอนอาถรรพ์" รากษส-ผีน้ำให้คุณนงก่อน ม่ายงั้น
เธอจะค่อยๆถูกมันดูดกลืนวิญญาณ เพราะจังหวะ ที่โดนจับหัวกดน้ำชั่วครู่นั้น
อาถรรพ์ของมันติดตัวมาบ้างแล้ว

ผมบอกอจ.เลิศ ว่า...เอางี้ อาจารย์ทำพิธีไป ผมขออยู่นอกวงสายสิญจน์ ระวัง
ความปลอดภัยพร้อมกับลุงพราน

ใครจะไปรู้? มัวไล่ผี เดี๋ยวไอ้ลายย่องมาแทน เจ๊งกันทั้งขบวน คุณเทพเห็นด้วย
คุณชาติก็เห็นดี อาจารย์ก็บอก เออ เข้าที พ่อพรานรอบคอบ หัวดีมาก

ในวงพิธีจึงมีเหลือ4คน ทั้งบักสมกับเจ้าดวง เจ้ามะ ขอตัวออกมาอยู่กับผม...
พวกเรากระจายกันคุมเชิงห่างๆวงล้อมศักดิ์สิทธิ์ที่อาจารย์ยืนยันมั่นเหมาะ ภูติ
ผี ปีศาจตนใดก็อาจหาญแหกเข้ามาไม่ได้

คุณนงนั่งพนมมือเหยียดเท้าขนานพื้นหลังตรง ท่านั่งอาบน้ำมนต์ที่เราเห็น
กันตามวัด เวลาคนไปอาบล้างซวย ห้าวัด เจ็ดวัด ที่มือโยงสายสิญจน์ที่วน
มาจากหม้อน้ำมนต์

อจ.เลิศดึงมีดหมอด้ามงาเหน็บเอวออกมา เป็นมีดสวยงาม ด้ามหนาเรียวงอน
อ่อนช้อยตรงปลาย มีดเก่า เคร่งขรึม น่าเลื่อมใส อจ.เล่าภายหลังว่า นี่คือมีด
ปรมาจารย์ หลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล อาจารย์แห่งหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ
ผู้รังสรรค์มีดหมออันดับหนึ่งของเมืองไทย...ศิษย์เป็นหนึ่ง คิดดู ครูจะขนาดไหน?

"ท่านสร้างไว้เพียง3ด้าม"... อจ.เล่า น้ำเสียงภาคภูมิใจ!

 

พิธีกรรมเริ่ม อจ.เลิศหลับตานั่งสมาธินิ่งไม่เกินห้านาที เอามือจับลูกประคำ
กลางหว่างอก เพื่อรวมจิตเป็นหนึ่งได้ว่องไว ไล่นิ้วนับประคำ สวดมนต์พิธี
อาราธนาคุณพระพุทธ-พระธรรม-พระสงฆ์ ตามด้วยพระคาถาชุมนุมเทพเทวา
ต่อด้วยคาถาเร็วปรื๊อเหมือนไม่ใช่คำไทย ไปทางเขมรหรืออินเดีย แกกำลังร่าย
โองการบางอย่าง...

ฟ้าเหนือน้ำตกที่ครึ้มหม่นด้วยเมฆเทา พลันมีเมฆดำลอยจากที่ใดไม่รู้เข้า
ปกคลุม สายลมหวีดหวิว อื้ออึง พุ่งเข้าประทะใบไม้ ต้นไม้อึกทึก ใบไม้
โดนแรงลมกระชากเด็ดจากกิ่งก้านปลิวสะว่อน ลมอู้แรงเหมือนบางอย่าง
กำลังมา...

อาจารย์เลิศเล่นปลุกผีมาทั้งป่าตะนาวฯแถบนี้เลยหรือนี่?...ผมคิดเล่นๆ เอา
มือกำหลวงปู่ที่คอ ท่านไม่ส่งพลังสำแดงความผิดปกติออกมา แสดงว่า สิ่ง
ที่กำลังเกิดต่อหน้า แค่เรื่องเล็ก ปลายเข็ม ปลายก้อย

แต่บางสิ่งบางอย่างก็ยิ่งใหญ่สำหรับคนอื่น...ชาวกรุงเช่น คุณเทพ คุณชาติ
พนมมือประหลก ประหลก มองอจ.เลิศอย่างเลื่อมใส คุณนงนั่งหลับตาพนม
มือนิ่ง ไม่รับรู้เหตุการณ์ผิดธรรมชาติน้อยๆ ผมอยากเดินเข้าไปในวงพิธี เอา
หลวงปู่คล้องคอเธอ เชื่อว่าทุกอย่างจบง่ายๆ ไม่รุงรังรกเรื้อเรื่องมาก แต่สะกด
ใจ รอดูอิทธิฤทธิ์อจ.เลิศต่อ ต้องให้แกแสดงสิ้นไส้ สิ้นพุง จะได้ "รู้เขา-รู้เรา"!!

บักสมยืนกับเจ้าดวงและไอ้มะ ห่างผมสักสิบก้าว ตอนแรกทำตาโตประสาคน
ปอดแหกเรื่องผี ผี แต่เห็นผมเฉยไม่เคร่งเครียด ระวังอย่างอื่นกว่าเรื่องปีศาจ
มันก็ผ่อนคลาย หันไปซุบซิบ เว้าถ้อยคำบ้านเกิดกะเจ้าดวง คงคุยกันว่า พี่กู
ปราบผีมาแยะแล้ว มึงอย่ากลัว...ลุงพรานนั้น เดินไปอีกฟาก ไม่สนพิธีกรรม
แกก็เหมือนผม กังวลการประชิดติดตามจากไอ้ลายมากกว่าภูติผี

ลมวู้ วู้ อู้แรงสักพักก็สงบ อจ.เลิศหยุดพร่ำมนต์ ออกจากสมาธิหยิบเทียนหยด
ลงบาตรน้ำมนต์ เป็นเรื่องพิกลเหมือนกัน ลมแรงแต่เทียนไม่ดับ ถือว่า เดรัจฉาน
วิชา อาจารย์เลิศ...เลิศพอตัวสมชื่อ!

 

สามท่อนพอยาวๆ พักนะครับ ถนอมนิ้วกับดวงตาไว้หน่อย
เจอกันอีกรอบ ยามค่ำหลังมื้อสุดท้ายของวัน...มีความสุข
กับการอ่านทุกท่านครับ

 

รู้..ว่ารอจึงต้องถ่อสู้ตายครับ
รีบ..ขยับเรื่องราวขมีขมัน
ร้อน..ต้องเขียนให้สุดใจพัลวัน
รัก..เช่นกันคารมท่านผมก็รอ

ยินดีครับท่านชาติ ผมเห็นชื่อแล้ว ติดลิสท์แน่นอน
ขอบคุณกวีดีมีสีสรร แบ่งปันกันอ่านบ่อยๆ

 

ครับ...ยินดีท่านสกายไลน์ ที่โพสท์มาผมรับทราบครับ
แต่ตอบไม่เป็น ไม่เป็นไรเดี๋ยวว่ากันใหม่ เผลอไปกดลบ
หรือไงนี่แหละ ไม่อยากเรียกลูกน้องมาช่วยดู ส่งใหม่ได้
ตอนค่ำนะครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา