เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คุณอาครับผมได้รับพระแล้วครับ ปกติไม่มีดวงเรื่องเสี่ยงโชค รอบนี้ขอบารมีหลวงพ่อท่านเมตาโชคดีท่านสงเคราะห์ ขอขอบพระคุณมากครับ

 

กราบสวัสดีค่ะ คุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
วันนี้วันดี (วันศุกร์-สุขค่ะ) ทุกท่านคงสำราญใจช่วงสุดสัปดาห์
รอลุ้นคุณลุงเอ็กซ์กับคุณนงให้ออกจากป่าไวๆ แอบห่วงอาจารย์เลิศไม่รู้ป่านนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ (เห็นคุณอาเคยเล่าว่าอาการไม่ค่อยดี)

 

"ได้รับพระแล้ว ด้วยความขอบคุณยิ่ง ขออนุโมทนาบุญในกุศลจิตค่ะ

 

โอนเงิน 3,000(สามพันบาทถ้วน) ธ.กรุงไทย
บ/ชคุณวีระชัย แก่นภักดี 493-0-35939-0
สาขามอลล์งามวงศ์วาน เรียบร้อยในวันนี้
เพื่อสมทบทุนเป็นค่าโฮสท์เว็ปร่วมบุญผู้รับลพ.สงฆ์

กุศลทั้งปวงที่เราชาวกระทู้"นักขุดกรุฯ"ได้ร่วมกระทำ
จงเป็นจตุปัจจัยหนุนส่งถึงซึ่งแสงแห่งธรรมทั้งหลาย
ธรรมใดที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ชอบ ประทานสั่งสอนไว้
ให้ข้าพเจ้าและทุกท่าน ณ ที่นี้ เข้าถึงธรรมนั้นทั้งสิ้น
อย่าได้ขาดตกบกพร่อง พร้อมกันเทอญ-สาธุ สาธุ สาธุ!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

ผมใจหายวูบ รีบใช้มือซ้ายตะปบองค์ปู่บนคอ มือขวาถือปืนแน่น เกิดพลาดท่าเพราะอีซ้ายที่คอยเหนี่ยวเกาะต้นไม้ว่าง...ร่างไร้หลักยึด ตีลังกาลงพื้นเบื้องล่าง

อาการวัดพื้นธรณีท่านี้ ผมผจญบ่อยในป่า ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดหรือตกใจ รีบปล่อยเจ้าห้านัดหลุดมือขวาไปก่อน ส่งตัวไปข้างหน้านิดเดียว เก็บคอ งอเข่า ม้วนท่าเบสิคฝึกหัดช่ำชอง ไปบนพื้นหญ้าปนดินหินแข็ง ร่างกระแทกแรง แต่ไม่เจ็บมาก เพราะใช้ด้านข้างลง มือซ้ายยังกุมเชือกร่ม

โชคดีวิถีกลิ้งม้วนตัวลง อยู่ช่วงตีนเนิน จึงไม่เกิดอาการ กลิ้งโค่โร่ เสียท่า หมดสภาพ!

คุณนงวิ่งไถลตาม ก้มคว้าเก็บเจ้าห้านัดถือมาด้วย หน้าตาตื่น ตอนผมล้มกลิ้งเธอร้อง ว้าย เบาๆ ตกใจเหมือนกัน ที่เห็นพระเอกตีลังกา...

"เจ็บตรงไหนบ้าง? ไหนนงดูให้"เธอประคองผมไว้ ลูบคลำทั่วตัว ตรวจดู จับ บีบ ไม่มีกระดูกท่อนไหนหัก ผมหัวเราะเฝื่อนๆ แบมือซ้ายให้เธอดู

"ไม่เจ็บมากครับ แต่เชือกร่มขาด เหลือเชื่อ"...!

โชคยังดี ผมคว้าองค์ปู่ทัน ถ้าหลุดกระเด็นตอนโดนเกี่ยวมีหวังหากันตาเหลือก บนเนินนี้รกเรื้อ น้อยซะที่ไหน?

ผมมองเชือกร่มขาดกลาง องค์ปู่ยังคล้องอยู่ดีไม่บุบสลาย ลองจับปลายเชือกขาดสองข้างมาชนกัน น่าใช้ไฟลนเชื่อมติดได้ แต่สภาพกรำศึกของเชือก โอกาสขาดซ้ำสองมีสูง

ตัดสินใจนำท่านห่อด้วยใบไม้ ซุกเป้สะพายหลัง มัดรวมกับเขี้ยวหมูตัน-งากำจัด สองของขลังอภินันฯจากป่าที่ยังไม่ได้ปลุกเสก เอาองค์ปู่เก็บรวมกัน ให้ท่านแผ่พลังใส่...

ผมคิดเล่นๆให้ตัวเองขำในใจเล็กน้อยขณะเก็บองค์ปู่ขนาบด้วยเขี้ยวกับงา แต่คุณนงกระตุก

"แปลกนะค่ะ เชือกปู่ไม่เคยขาดเลย ห้อยมาตั้งนาน กิ่งไม้ที่เกี่ยวก็เล็กนิดเดียว"

"อือ คุณนงพูดถูก ท่านส่งสัญญาณเตือนอะไรเรารึนี่?"

ผมคล้อยตาม ด้วยวิธีคล้ององค์ปู่ ไม่ปล่อยท่านออกนอกเสื้อรุ่มร่ามให้กิ่ง ก้าน เกี่ยวเหนี่ยวขาดง่ายๆ ผมห้อยมิดชิด เสื้อคอกลมทับ เสื้อเดินป่าตัวนอกปิดอีกยก ยากจะโดนรบกวน

แต่ท่านเตือนภัยอะไร?...เท่าที่เห็นไม่มีวี่แววภยันอันตรายใดกล้ำกรายเราในระยะอันใกล้ ทุกอย่างเงียบสงบ สงัดดีจัง...

ใช่สิ...เงียบ! ผมฉุกคิด เรากำลังเข้าใกล้หมู่บ้านที่คิดว่าเป็นกะหร่าง แต่ทำไม ปราศเสียงสรรพสำเนียงใด?!

ไม่เห็นหลังคากระท่อม รึกระต็อบ... นอกจากควันไฟลอยกรุ่น แถมตอนนี้เจ้าควันนั้นก็สลายหายวับ เพราะเราอยู่ที่ต่ำ ไม่สามารถมองทะลุยอดไม้ขึ้นไปได้ไกล

ผมขยับตัวจากท่านั่ง ปัดเนื้อตัวหัวหู ฉุดคุณนงลุกยืนเคียงข้าง เราใจตรงกัน สังหรณ์บังเกิดคู่ สมเป็นคู่ทรหด"หนุ่มห้าว-สาวหาญ"!

จุดที่ยืน ผมเชื่อว่าห่างที่เราคิดว่าเป็นหมู่บ้าน ไม่น่าเกินสามร้อยเมตรต่ำกว่าครึ่งกิโล ควรสดับเสียงมนุษย์ที่อยู่เป็นกลุ่มก้อน สัตว์สังคมลอยตามลม ป่ายิ่งเงียบ เสียงก็ต้องยิ่งชัด

เด็กร้อง...หมาเห่า...ไก่ขัน...เสียงตำข้าวในครกทำอาหาร ผู้ใหญ่ดุเด็กซน...กระทั่งนกร้องหายไปไหน?

มีแต่หมู่บ้านผีดิบ ผีปอบ ผีสิง ที่เงียบอย่างนี้!?!

 

สองท่อนยาว สาสะใจประจำวัน
คราวนี้มาไล่เก็บโพสท์กัน ยังล้น
ทะลักเช่นเดิม แต่ไม่เกินสีมือนักจิ้ม-ฮ่า

 

โมทนาสุภาพสตรีหนึ่งเดียวในเจ็ดสิงห์แดนเสือ
แจ้งรับพระคนแรก สมกับ"เลดี้ เฟิร์ส"ขอบคุณครับ

 

น้องฤทธิ ระวังการเผยแพร่ด้วย
เพราะดำเนินการจดลิขสิทธิ์ไว้แล้ว
ไม่หวงห้ามสำหรับพวกเราทุกคน
แต่ต้องระวัง อย่านำเผยแพร่ทางอื่น
นอกจากในที่นี้ ขอบคุณมากครับ

 

ยินดีบันทึกคุณพงศ์ทวี เป็นท่านแรก
ในรอบ"มังกรบูรพา" แต่อย่าลืมเข้ามา
ทายพระรับรางวัล เพื่อความครึกครื้น
เตือนไว้ ไม่ให้เสียโอกาสครับ

 

หวัดดีน้องชุฯ เรื่องราวก็ขมวดปมเข้ามา
คงอีกไม่กี่ตอน สิ่งที่ลุ้นเอาใจช่วยก็ถึง
แต่จะเป็นแบบใด ลุ้นต่ออีกสักเฮือก-ฮ่า

 

โมทนากับคุณณัฏฯ การจับสลากพิสูจน์ว่า
ทุกคนมีดวงเสมอ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ไม่มีใครโชคดีตลอด หรืออับโชคทุกครั้ง

เช็คดวงแบบนี้ก็ดี ลองเช็คซื้อสลากอีกที
อุดหนุนรัฐบ้างสักเล็กน้อย เผื่อถอนถั่วคืน
ที่ท่านแหลกเราตลอด-ฮ่า

 

โอ้โห คุณสุภาฯ ถ้า"(ไม่)ไหม้ร้อน"ขนาดนี้
ผมขอลา แต่ถ้าน้องชุฯอ่านเป็นสำเนียงใต้
รับรองว่า ภาพนี้...ใช่เลย-ฮ่า

 

ตามอ่านจนทันตอนล่าสุดแล้วววว

ยังไม่จุใจ ต้องคอยเข้ามากด F5 เรื่อยๆ ครับ เผื่อจะมีอัพเดทตอนต่อไป อิอิ

ขอบคุณครับผม

 

เรื่องเข้าทรงตอบน้องเมษฯตามตรง
โกหกเกือบร้อย มีจริงไม่ถึงห้าเปอร์เซ็นต์

ผมพิสูจน์หลายสิบที่ ไม่เคยเจอะของแท้เลย
แต่มีพวก"ตัวช่วย"บ้าง ให้น่าเลื่อมใสหลายแห่ง

อย่าเสียเวลากับเรื่องพวกนี้
อ่านกลอนคลายร้อนดีกว่า

หาดขาวนวล......ยวนตานัก
คิมหันต์ทัก.........หาดสวรรค์
น้ำห่มร้อน..........ผ่อนกายพลัน
ท่องเที่ยวทัน.......ทะเลไทย!

เที่ยวเมืองไทย เงินไทยไม่รั่วไหล
ไทยเที่ยว-ไทยใช้-ไทยเจริญ-ฮ่า

 

พุทธลีลาจากน้องบัวฯ งามตรึงใจ ติดตาเหลือเกิน
เห็นแล้วส่งให้ใจ เอ่อล้นท่วมท้นความอิ่มเอม-สาธุ

อิจฉาอีสานมีฝน คนกทม.ร้อนแทบ"ไหม้"-ฮ่า

 

คำถามนี้เป็นสองนัย...
นัยยะแรกเหมือนถามว่า ปลุกเสกตอนมีสังขาร
กับหลังละสังขารแล้วแล้วอย่างไหนขลังกว่า
ตอบว่าวัตถุมงคลช่วงครองสังขารขลังเหนือแน่

อีกนัยยะน่าจะหมายถึง เมื่อท่านละสังขารแล้ว
สิ่งที่ทำ ปลุกเสกไว้ศักดิ์สิทธิ์เหมือนยังอยู่ไหม?
นัยหลังนี้ ตอบได้ว่า หากปลุกเสกช่วงมีสังขาร
ถึงท่านละจากไปก็เข้มขลังดังเดิมเหลือเฟืออยู่
โดยมีข้อแม้ พระองค์นั้นท่านระดับโลกุตตระ
หากฌานโลกีย์ธรรมดา เสื่อมได้ครับ

คำถามน้องบานชื่น...เหมือนนิดเดียว
แต่ตอบให้รู้เรื่อง ต้องชักแม่น้ำทั้งห้า
ดังนี้แล...เหนื่อย-ฮ่า

 

สวัสดีน้องปรายฯ สุข(ศุกร์)กันเถอะเรา
ร้อนๆต้องมีเพลงประกอบนิดหน่อย-ฮ่า

 

มีให้อ่านทุกวัน ไม่วางเว้น
แต่อาทิตย์นึง อาจเว้นวันออกรอบ ปรากฏว่า
ช่วงนี้ อ้างว่าร้อน ตีกอล์ฟไม่ค่อยไหว-ฮ่า
เบี้ยวพวกอีก ทำให้มีเรื่องมานั่งเขียนได้ตลอด
ขอบคุณ ท่านเขมทัต อ่านจนทันแล้ว เก่งมาก

 

รีบขวนขวายตอบน้องมากิก่อนพัก
ทักมาแต่เช้า ขืนปล่อยเดี๋ยวข้ามคืน

ศุกร์ที่สุขใจ ได้นั่งหน้าจอมากขึ้น
พรุ่งนี้เสาร์-อาทิตย์ ก็ไม่คิดไปไหน
เอ เราเริ่มเป็น"หน้าจอลิสซึ่มส์"รึนี่-ฮ่า

ว่าแล้วก็พักไปออกกำลัง ค่ำเจอกันอีก
ให้มันรู้ไปว่า ใครเบื่อใครก่อน?-ฮ่า(อีกที)

 

คุณน้าทำพวกเราติดงอมแงม แน่ๆครับ