เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องไพเรทฯหายหน้าหลายวัน
ทักมาด้วยวิวงาม ไร่ชาหรือไร?
เอาแค่เห็นเขียวชะอุ่ม ก็นุ่มตาแล้ว

อ้อ...ของที่เคยคุยไว้ มาแล้ว
อีกวันสองวันส่งให้นะ

 

ธรรมมะสวัสดีเช้าวันจันทร์ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขครับ

 

สวัสดีครับน้าวัน และแฟนคลับน้าวันทุกท่านครับ ลาหยุดพักผ่อนพาเด็กๆ และ ผบ.ไปเที่ยวหลายวันรวมไปเป็นอาทิตย์ ไม่ได้เข้าเวปผ่านไปเป็นยี่สิบกว่าหน้าคงต้องไล่อ่านกระทู้หลายวันครับ ยินดีกับท่านที่ได้รับผ้ายันต์ครับผม ท้ายนี้ขอให้น้าวัน และแฟนคลับน้าวันทุกท่านบุญรักษา เทวดาคุ้มครองครับ โชคดี ราบรื่นในการทำงานครับ

 

ยังต้องทำงานในวันหยุด ถือว่าภาระหนักใช้ได้
อย่างน้อยยืนยันว่า ไม่ใช่คนกลุ่ม"เมย์ เดย์"-ฮ่า

 

เป็ดลอยกลางบึง น้ำพุเย็นตาจากน้องมากิ
ดับร้อนผ่อนอุณหภูมิได้ทันควันจริงด้วย
ขอบคุณ ภาพสวยงามวันหยุดสวยใส ให้น้อง
มีความสุขมากๆเช่นกัน อย่าได้ทุกข์ใดๆเลย

 

ท่านนำทางทั้งทัก-แถมภาพสุดยอดอริยะ
สองวาระ สองรูปแบบนี้ น่าเซฟเก็บไว้
หรือจะปริ้นส์ออกมาไว้บูชา คงไม่ว่ากัน
ขอบคุณกำลังใจ ชั่วดีถี่ห่างอย่างไรไม่ทิ้งกัน
จะพยายามไปให้ถึงตลอดรอดฝั่ง ถ้าเป็นม้าแข่ง
เรื่องราวช่วงนี้ ก็เข้าโค้งวัดเบญจะ ใกล้ลงแส้พุ่ง
ออกทางตรง ทุกม้ามุ่งทะยานเข้าเส้นชัยเต็มแก่

เขียนอย่างนี้ คนไม่เคยเล่นม้าคงไม่รู้
ผมเคยผ่านกีฬาพระราชานี้มาบ้าง
เอามาเขียนเพลินๆได้

 

น้องชุเริ่มมีธรรมะน้อยๆแถมมากับเซย์ ฮัลโหล
วันนี้เป็นวาทะสอนจากลพ.ฤาษีฯผู้เยี่ยมวรยุทธ

"อุเบกขา"ตัวพาหะนำสู่พระนิพพานของแท้
ผู้ใดทรงอารมณ์ ที่อุเบกขาสำเร็จยามปฏิบัติ
กับในความวุ่นวายโลกที่ถาโถมใส่โอกาสสู่
จุดหมายปลายฝัน วันหลุดพ้น แค่เอื้อม-สาธุ

 

ใช่ครับ คุณศรีเป็นคติทางโลกเล็กๆว่า
ในทุกวิกฤติย่อมมีทางออกเสมอ อย่าท้อ
และควรหาประตูออกไว้หลายบาน
อย่ามีช่องทางเดียว ถ้าไม่จำเป็น

อ่านเพลิน ได้อะไรติดสมองไปบ้างก็คุ้มนะ
ขอบคุณการติดตามให้มีกำลังใจเขียนครับ

 

พุทธแบบเซน ธรรมะล้ำลึกแต่เข้าใจง่าย
จากองค์หลวงปู่ชา หนึ่งแม่ทัพธรรมผู้เกรียงไกร
ใช้ได้ทุกสภาวะการณ์ เพราะเป็นสูงสุดสู่สามัญ
ไม่ทำบาปอย่างเดียว โลกก็สงบเย็น ไร้ทุกข์เข็ญ
ไม่จำเป็นต้องทำบุญยังได้

แต่คนบาปยังมาก คนลำเค็ญยังมีเยอะ
บุญจึงต้องทำ กรรมยังต้องสร้างต่อไป

 

น้องบัวฯมีวันหยุด-วันครอบครัวอบอุ่น
เป็นโชคดีเหนือกว่าคนมากมายที่ขาดสิ่งนี้
ขอให้ปฏิบัติธรรมไปตลอด ชีวิตก็ร่มเย็นยืนยาว

เข้ามาอ่านอาทิตย์ละหนก็ดี ได้อ่านเยอะ
แต่ผมเขียนอาทิตย์หน ถูกบ่นท้องขึ้นแน่-ฮ่า

 

ไล่เก็บสแปร์มิให้มีตกค้างแม้หนึ่งโพสท์
ได้เวลาเข้าลุยตะนาวศรีตามระเบียบ
โปรดรอการจิ้มสักครู่ครับ...

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม..."เราต้องเจียมตัวลุ้ง...ไงก็เป็นแค่กรรมกร"!!!
_____________________________________________

"เปรี้ยง"!...บทสนทนาถูกขัดด้วยกัมปนาทเจ้าห้านัด...

ไม่พอมันยังส่งตามมาอีก..."เปรี้ยง"!

แบบนี้ถือว่าไม่ชอบมาพากล..."เร็ว...ลุง สม ปืน อย่าลืมปืน"

ผมมือเปล่าวิ่งพรวดนำหน้าด้วยขายาวโย่งไวกว่าใคร...บักสมฉวยไอ้ปืนโต ขึ้นลำ ปลดเซฟ วิ่งประชิดด้วยขาสั้นๆ ลุงพรานก็เปลี่ยนความหงอยเพราะวัยหงำ กลายสภาพเป็นจอมสมิงเฒ่าที่ยังเหลือลายเต็มตัว ตามหลังด้วยอีแก่พระเจ้าเหา

เราสามคนวิ่งเลียบไปตามทางต้นธารน้อย น้ำใสไหลเย็นสวยใส แต่ใจร้อนเป็นไฟ สองหนุ่ม-สาวไปเจอะกับอะไร ขออย่าเป็นเจ้าลายพาดกลอน แต่เสียงปืนดังเพียง2นัด น่าจะไม่หนักหนา...

"คุณนง วู้ คุณชาติ..."ผมตะโกนเรียก เอาเสียงนำไปก่อน บุ่มบ่ามเข้าไป เกิดเป็นช่วงพงหญ้ารก ถูกยิงสวนออกมา กลายเป็นยิงกันเอง ตายมาเสียนักต่อนักแล้วในป่าทึบ

"ทางนี้ค่ะ ทางนี้ เร็ว ช่วยคุณชาติด้วย"

เสียงที่ทำผมหายใจโล่งอก มันดังมาจากฝั่งตรงข้ามลำธารน้อย ผมกระโจนสองทีก็ข้ามไปอีกฝั่ง วิ่งปุเลงไปเหนือยอดหิน กรวด ยอดหญ้าริมธาร แล้วก็เห็น แม่เสือสาว กำลังยงโย่ยงหยกอยู่ขอบบ่อออะไรสักอย่าง ยื่นปืนให้คุณชาติจับไว้

หนุ่มกรุงผู้ชอบเจ็บตัวซ้ำซาก เอามือจับปลายกระบอกปืน แต่ท่าทางคุณนง เรี่ยวแรงไม่พอที่จะลากเข้ามา...

เหนือบ่อนั้น เป็นของเหลวสีดำ เดือดปุดๆ มีหมอกสีขาวเป็นไอ ลอยอ้อยอิ่งเหม็นคลุ้ง

บ่อโคลนดูด...ผมเคยได้ยินแต่เพิ่งเห็นกับตาวันนี้...ในป่าดิบตะนาวศรี ยังมีอะไรอีกไหม พิศดาร และพิศวงเกินจะคาดคิด ที่ยังไม่ได้แผลงฤทธิ์ สำแดงออกมา?

ผมวิ่งเข้าไปคุกเข่าข้างคุณนงร้องบอก..."ปล่อยครับ ผมจัดการเอง"

ออกแรงดึง แต่แรงดูดหนืด มีพลังเหนี่ยวรั้งกว่าปกติ กระบอกปืนลูกซอง ไม่เหมาะเป็นเครื่องช่วยการฉุด ผมตะโกนไม่หันหลัง...

"สม ขอไม้เท้าเร็ว"...ไม้ค้ำยันถูกยื่นมาทันใจ ผมส่งด้านที่เป็นง่ามยันให้คุณชาติ มันคว้าง่าย จากนั้นก็ออกแรงลากสองที หนุ่มกรุงจอมเซ่อซ่าก็เลื่อนพรืดขึ้นมาจากบ่อโคลน ตัวดำมะเมื่อม!

"ทำอีท่าไหน ตกลงไปครับ"?"...ผมถามไม่เจาะจงเป็นฝ่ายหญิงหรือชาย

คุณชาติเอาท่อนแขนปาดโคลนบนหน้า แต่ยิ่งทำให้มันเปื้อนดำมอมแมม เหมือนพวกอินเดียนแดงในหนัง เอาโคลนทาหน้าก่อนออกศึก...

"พิลึกมากน้องพราน ผมเห็นบ่อมีหมอกลอยขึ้นมา เดินไปจะก้มดู คิดไม่ถึงว่าหญ้าขอบบ่อไม่ใช่ดิน พรวดลงไปเลย"

คุณนงช่วยเสริม..."มันดูด ไถลไปกลางบ่อหน้าตาเฉย"

ผมบอกคุณชาติรีบล้างตัวในลำธาร ชวนลุงพราน บักสมสำรวจ มีคุณนงเดินตามหลังด้วยความสงสัย ขนาดบ่อกว้าง เส้นผ่าศูนย์กลางราวๆ5-6เมตร หญ้าแห้งอยู่ด้านล่าง หญ้าสดไม่มี ที่เห็นอยู่นั้น เป็นหญ้าที่งอกมาจากด้านอื่น เลื้อยมาคลุมแล้วแห้งตาย หญ้าใหม่ก็ตามมาสุม กลายเป็นเกือบปิดบังหลุมพราง

แถวนี้ไม่มีร่องรอยสัตว์ทุกชนิดป้วนเปี้ยน เห็นโต้งๆว่า เจ้าบ่อดำทมิฬ โคลนดูดหรือตัวดูด เป็นที่รังเกียจของสัตว์ทุกเผ่าพันธุ์!!!

"บ่ออะไรลุง กำมะถันเหม็นขนาดนี้"...ผมถามเจ้าถิ่นในขณะที่ ควันจากบ่อก็ลอยขึ้นเป็นระยะ มันเดือดปุดๆอยู่ตรงกลาง ยังกับมีความร้อนดันส่งด้านล่าง

ลุงพรานเฒ่า หัวเราะเห็นเหงือก..."ไม่รู้จริงๆ นายทหาร ลุงว่ามันเหมือนน้ำมันดิน"

"น้ำมันดิบ"...คุณนงแก้คำพูดลุงพราน...

โอ้ บ่อน้ำมัน แม่พระทองดำกลางป่าตะนาวศรีจริงหรือนี่...?

 

ไร่ชาครับอาจารย์ ออกไปพักสมองที่ ตจว มาครับเลยตัดตัวเองออกจากโชเชียลหน่อย

 

สวัสดีวันอังคารท่านอ วันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ การทําบุญจะช่วยให้สมาธิแน่นขึ้นค่ะ (แต่แล้วก็ไม่ติดทั้งบุญ ไม่ติดทั้งบาป)
*หัวเราะขบขันวันละนิดจิตแจ่มใสค่ะ
*ท่านเปลือกไม้ กราบสาธุธรรมหลวงพ่อชาค่ะ(ฟังธรรมจากท่านหลายครั้งเลยค่ะ ท่านมีลูกศิษย์พระฝรั่งหลายองค์จนได้มีวัดที่อังกฤษWat Pa Gothenburg,และท่านได้บิณฑบาตรที่นั่นจนต้องมีรถตํารวจคอยตามเพื่อความปลอดภัย พอมีคนมาถามท่านท่านก็ถามเขาว่า"แล้วระหว่างการให้กับการรับคุณมีความสุขอย่างไหนมากกว่ากัน?คนเราโดยมากจะมีปิติยินดีกับการให้มากว่าการรับ)

 

*หัวเราะขบขันวันละนิดจิตแจ่มใสค่ะ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดีเช้าวันอังคารครับคุณอาวันวิ และ FC ทุกท่านครับ

 

สวัสดีมิตรรักทักทายผ่าน
วันอังคารสุขเกษมเปรมปรีหนา
ให้การเรียนการงานผ่านทุกครา
ด้วยบุญญาบารมีที่สร้างกัน

ขอบคุณพี่ที่เป็นเช่นทางผ่าน
ให้เราท่านสร้างกุศลปนสุขสันต์
กรรมกำหนดให้มาเข้าหากัน
มิตรภาพงดงามครันฉันเพื่อนใจ...


สวัสดี ครับ