เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โมทนาบุญน้องไพเรท ปฏิบัติบูชาคืนนี้
จิตสงบเร็วว่องไว ถึงธรรม ถึงพริกถึงขิงดีนัก
ลองทำดูเถอะ ตอบน้องแล้วก็ปิดเครื่องไปทำมั่ง
ราตรีสวัสดิ์ทุกท่าน ธรรมะจงอยู่เคียงข้างทุกคน
ทั้งกาย วาจา ใจ ไม่เสื่อมคลาย-สาธุ

 

สวัสดีค่ะคุณอา wanwi และทุกๆท่าน ทักยามค่ำวันมงคล วันนี้เป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนาค่ะ ตามที่แจ้งไว้ค่ะได้มีส่วนร่วมในการหล่อสมเด็จองค์ปฐม 2 องค์ ถวายสังฆทาน เรียบร้อยผ่านไปด้วยดีจ้า ได้ฟังเทศน์ ได้ฟังธรรมะเรื่องต่างๆด้วยนะคะ ร่วมอนุโมทนาบุญกันค่าาาา

 

แหม....วันนี้ต้องรีบเก็บเสื่อเข้าบ้านด้วยละครับ ฝนตกหนัก จอหนังเปียกซะแล้ว
ขออภัยคุณมากิครับ ผมมองไม่เห็นรูปที่แนบมาด้วยเลย บอกไปว่า"- คุณมากิ วันนี้มะมีรูปขำๆ น่ารักๆ แสดงว่าวันนี้เดินทางหรือยุ่งเหยิงหรือทำบุญอยู่นะ" เน็ตมันช้าครับ
สาธุกับบุญคุณมุ ครับ บุญใหญ่ครับ การปฏิบัติบูชาเป็นบุญขั้นสูงครับ

ผมต้องขออภัยอีกท่านหนึ่งมิตรรักคนไกลที่ไม่ได้ทักทายมาครับ คุณ supatorn ขอขอบคุณที่นำภาพน้ำตกแดนไกลรูปสวย ละอองสวย แต่อันตรายมากๆ หากตกลงไป เขาทำดีมากเลยนะครับเรื่องการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวที่มีอุโมงลอดใต้ให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสอย่างถึงใจ และภาพก่อนนั้นก็สวยครับกับ Bryce canyon วิวสวยโหดๆ อย่างนี้บ้านเราไม่มีให้เห็นครับ

คุณน้าWan ครับขอฉายหนังโฆษณาเผื่อใครผ่านมาได้อ่านเล่นๆไปครับ

มันมากับลม
ในยามคำวันหนึ่ง เรานั่งล้อมวงทานข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากหลังจากอาหารมื้อค่ำผ่านไปแล้วทุกคนในบ้านซึ่งมีกันร่วม ๑๐ ชีวิตต่างลงไปอาบน้ำชำระล้างเหงื่อใครที่ตรากตรำทำงานในนามาทั้งวัน ซึ่งเป็นช่วงเริ่มเก็บเกี่ยวข้าวในนาเนื่องจากน้ำได้ลดลงจนแห้งจากพื้นนาใหม่ๆ ในนาจึงอุดมไปด้วยต้นข้าวสีทองเหลืองอร่ามเต็มท้องทุ่ง คนของบ้านบางส่วนนั้นไปรวมกลุ่มกันกับบ้านที่ชิดติดกันร่วมกันทำสายมัดรวงข้าวที่เก็บเกี่ยวและตากไว้ที่ท้องนาในวันนั้นๆ เนื่องจากสายดังกล่าวเราจะเกี่ยวจากต้นข้าวที่มีความยาวและเหลือจากที่เก็บเกี่ยวรวงข้าวออกไปแล้ว จะนำต้นข้าวนั้นมาควั่นรวมกันลักษณะเหมือนเชือกโดยใช้ต้นข้าวสักประมาณ ๗ ถึง ๑๐ ต้นต่อ ๑ วง แล้วม้วนปลายเข้าหากันนำปลายทั้งสองพันกันเป็นวง พวกเด็กๆ ต่างชอบช่วงนี้มาก เนื่องจากเราได้เล่นกองไฟจากเศษหญ้าที่ขาดหล่นลงมา ลานนี้ทั้งลานจะมีการทำกันอยู่ประมาณ ๑๐ ถึง ๑๕ คน ทั้งลานใช้ตะเกียงเจ้าพายุ ในความรู้สึก มันสว่างมากพอเร่มจะ ๓ ทุ่มผู้ใหญ่จะเรียกเด็กเตรียมขึ้นบ้านโดยให้อาบน้ำชำระร่างกายก่อนต่อจากนั้นก็จะโดนให้อ่านหนังสือให้ฟังบ้าง บ้างถูกใช้ให้ขึ้นเหยีบหลังพวกผู้ใหญ่ที่ชอบเมื่อย แต่ที่แน่ๆต้องปูที่นอน กางมุ้ง ต่อจากนั้นก็มานั่งฟังนิทานกับผู้ใหญ่โดยเราจะอ้อวอนให้เขาเล่าให้ฟัง ก็ใช้เวลาไม่นานเราก็แยกย้ายกันเข้านอน วันนี้มองออกไปนอกบ้านแสงจันทร์สาดส่องโลมไล้ต้นไม้ใบหญ้า แลท้องนาให้เห็นรำไรๆ ขณะที่ำลังจะหลับนั้น พลันมีเสียง ........... วี๊ด ............ยาวๆ ผ่านหลังคาบ้านไปอย่างเร็วและแรง คุณตากำลังสวดมนต์อยู่ที่โต๊ะพระกลางบ้าน บ่นออกมาให้ได้ยิน แต่ไม่ดัง "ใครมันทำอะไรว๊ะ คนกำลังสวดมนต์" ขาดคำไม่นานเสียงหลังคาบ้านสังกสีเหมือนถูกวัตถุก้อนใหญ่ชนอย่างจัง ....... เปรี้ยง........แครกๆๆๆๆ เสียงของที่ชนไถลลงมาจากหลังคาทรงสูงของบ้านเรือนไทย และ .....โครม......มันหล่นลงมากลางนอกชานบ้าน คุณตารีบเดินออกมาดูพร้อมกับตะเกียงรั้วไฟสว่างในมือ คนในบ้านนั้นตื่นมาเกือบหมด ยกเว้นเด็กที่หลับไปแล้ว เมื่อเห็นของนั้นแล้ว มันมีลักษณะเหมือนกะลามะพร้าว และตะปูเหล็กตัวใหญ่ 4 ตัว ตกอยู่ที่เดียวกัน จึงนำผ้าสีขาวมาหุ้มและมัดด้วยสายสินจ์อีกทีหนึ่ง แล้วห้ามทุกคนแตะต้องของนั้นเด็ดขาด แล้วคุณตาก็นำของเหล่านั้นไปทำลายที่วัดใกล้ๆ บ้าน ในวันรุ่งขึ้น


ครับจากเรื่องที่เล่านั้น
ยามค่ำคืนผู้ใหญ่จะห้ามนักหนาว่าได้ยินเสียงอะไรที่ไม่คุ้น อย่าทัก อย่าถาม หรืออย่าขานรับ อันตรายครับ

 

พี่สุธรรมของจริงจ๊ะ ถ้ารู้แล้วจะหนาวววววว

 

ก่อนนอนขออีกสักเรื่องครับ
หาปลาวันโกน
นักเลงปลา คือคนที่ชอบหาปลา แต่ตามผู้หลักผู้ใหญ่ว่า วันโกนให้ละ วันพระให้เว้น
ด้วยความไม่รู้จักทำบุญทำทาน หนุ่มใหญ่ท่านหนึ่งมักออกหาปลายามช่วงค่ำทั้งช่วงน้ำหลากและช่วงแล้งน้ำ เขาก็จออกหาปลาไม่หยุดพัก ทุกๆวันช่วงน้ำหลากเขาจะให้ลูกชายตัวเล็กๆและภรรยาพายท้ายเรือให้เขาหาปลาโดยการใช้ไฟสปอร์ตไลท์ส่องค้นหาในน้ำ เมื่อปลาเจอแสงไฟจะรีบพุ่งตัวออกจากที่ๆ พักหลบภัย บ้างหลบอยูใต้ใบบัวเผื่อน หางโผล่บ้าง หัวโผล่ออกมาบ้าง บ้างเกยหัวอยู่ตามรากหญ้าบ้าง เนื่องจากต้องคอยโผล่หัวขึ้นหายใจบนผิวน้ำ สิ่งนี้จึงทำให้ปลาต้องตกเป็นเหยื่อของผู้ล่า ทั้งคนและสัตว์อื่นๆ ปลาช่อนและชะโดมักหลบพักในที่ๆ กล่าวนี้ ส่วนปลาสายพันธุ์ตัวแบบยาวอย่างปลากลายและปลาฉลาด มักว่ายขึ้นมาหายใจและลงไปนอนกลางน้ำยามค่ำคืน จะไม่นอนที่บนพื้นดิน ส่วนปลาเกร็ดขาวตัวกลมเกร็ดนิ่มเช่นปลาสร้อยปลาฝักบัว ปลายี่สกปากา พวกนี้จะไม่ต้องขึ้นมาหายใจจะนอนอยู่บนพื้นดิน แต่ไม่นอนราบนะ การนอนนั้นครีบกลางตัวและหางจะกระพือเบาๆเพื่อให้ทรงตัว ส่วนปลาตะเพียนก็จะนอนกลางน้ำไม่ขึ้นหายใจที่ผิวน้ำ นี่เป็นลักษณะและนิสัยปลาที่ผมเคยคุ้น

คืนหนึ่งเป็นคืนเดือนสวยเกือบเต็มดวงลอยขึ้นมายังไม่พ้นยอดใผ่เรือลำเก่งได้ถูกพายออกจากบ้านพักไปทางทิศเหนือของบ้านไกลออกไปคนหนึ่งถือไฟฉายลงสู่ท้องน้ำคนหนึ่งพายท้ายเรือ เรือแหวกท้องน้ำและต้นข้าวที่โผล่พ้นน้ำมุ่งหน้าไปยังจุดหมายใหม่ เป็นท้องทุ่งที่เป็นนาร้าง คือคนผู้เป็นเจ้าของไม่ได้ไถหว่านในปีนี้ และติดกันบ้านหลังที่เป็นเจ้าของก็ได้ถูกลื้อย้ายออกไปทำมาหากินที่อื่นแล้วท้องน้ำลึกเฉลี่ย ๑.๒ ถึง๑.๕ เมตรโดยเฉลี่ย วันนี้มีเสียงปลาดำผุดดำว่ายเสียงดัง กะดูจากเสียงมีเยอะปลาชุกชุม วันนี้เป็นวันแรกที่เขาเข้ามาที่นี่ เป็นที่ไกลจากบ้านคนอื่นๆและบ้านของเขาประมาณ ๑ กม. เขาคิดในใจวันนี้ได้ปลาเยอะแน่ เขาสั่งให้คนพายท้ายเรือเบนเข้าหาที่หมายนั้น เขาโชคดีมาก การส่องปลาใช้ฉมวกแทงปลาตัวแล้วตัวเล่าอย่างเมามัน ได้ปลาตัวใหญ่หลายๆ ตัวขึ้นมาบนเรือ สักเกือบสี่ทุ่ม (๒๒.๐๐ น.) ปลาในท้องน้ำเริ่มหาไม่เจอแล้วในท้องเรือที่มีไม้กระดานปิดมิดชิด มีเสียงปลาดิ้นรนเพื่อจะเอาชีวิตรอดบ้าง เพื่อแทรกตัวขึ้นมาหายใจบ้างทันใดนั้น เขาก็ได้พบแสงสะท้อนในท้องน้ำเป็นปลาชะโด มันตัวใหญ่มากเขากะน้ำหนักจากขนาดของปลาตัวนี้ไม่ต่ำกว่า ๕ กิโลกรัม เขาค่อยๆ สอดฉมวกลงน้ำอย่างเงียบที่สุดจนเข้าไกล้ได้ระยะที่ปลานี้หนีไม่พ้นเขาออกแรงไปที่ฉมวกสุดกำลังที่ผู้ชายแข็งแรงคนหนึ่งทำได้ให้ฉมวกนั้นพุ่งตรงไปปักยังปลาเป้าหมาย ปลานั้นเมื่อโดนฉมวกเหล็กทิ่มแทงก็สะดุ้งสุดตัวและสะบัดตัวอย่างแรงด้วยความเจ็บปวดและทรมาน แต่อนิจาแรงปลาที่บาดเจ็บหรือจะสู้แรงคนยิ่งดิ้นยิ่งเจ็บ มันจึงหยุดดิ้นรน
เขานำมันขึ้นมาบนเรือแล้วเก็บลงในท้องเรือที่ปิดมิดชิดนั้น เมื่อปลาถูกดึงเอาฉมวกออกจากตัวมันจึงดิ้นรนอีกครั้งเมื่อเป็นอิสระ แต่ก็ไม่สามารถออกจากที่คุมขังได้ ชายผู้โชคดีเขาสั่งให้ภรรยาพายเรือกลับบ้านโดยออกสู่ลำคลองแล้วช่วยกันพาย ใจนั้นนึกมาถึงพ่อแลแม่ผมว่าวันนี้ต้องเอาปลาชะโดใหญ่ไปขายเพื่อให้แม่ผมหมักทำห่อหมกปลาชะโด แล้วนำไปขายในที่ทำงานเพื่อหารายได้พิเศษ และเขาก็จะขอไว้สำหรับครอบครัวเขาสัก ๓ ห่อด้วยโดยขายให้ราคาพิเศษ ระยะทางนี้ใช้เวลาเดินทางไม่นานเพราะเรือพายเคลื่อที่เร็วกว่าเดินเท้ามาก ไม่เกิน ๑๕ นาทีก็มาลอยลำหน้าบ้านผมแล้ว เรือเข้าถึงตัวบ้านได้เลย เขาร้องเรียกพ่อกับแม่ผม ท่านทั้งสองก็ออกไปพบเขา ผม, พี่สาว และพี่ชายก็เดินออกไปหาเขาด้วย เขานั่งคุยอยูบนเรือร้องบอกพ่อกับแม่ผมว่า วันนี้เขาได้ปลาตัวใหญ่ๆหลายตัว และได้ปลาชะโดมาด้วยตัวหนึ่งตัวใหญ่มาก ทำห่อหมดคงได้สัก ๔๐ ถึง ๕๐ ห่อเลยเขาจะขายให้ตัวละ ๒๐๐ นะ แต่ลดให้เหลือ ๑๕๐ ดีกว่าแต่ขอห่อหมก ๔ ห่อแทนแล้วกัน ตอนนั้นผมและพี่ๆ รวมถึงพ่อและแม่ก็ไม่ได้ยินเสียงปลานั้น คิดว่าปลาคงตายแล้วเพราะชะโด ใจเสาะ ตายเร็วตายง่าย แต่สู้สุดชีวิต แม่ให้ผมไปหยิบตะกร้าใส่ปลาใหญ่มาผมวิ่งปลูดไปหยิบตะกร้าไม้ใผ่มาไม่ถึงอึดใจได้ของแล้วส่งตะกร้าให้เขา เขายิ้มรับอย่างอารมณ์ดีแล้วก้มลงควานมือหาปลาตัวใหญ่ในท้องเรือนั้น สักครู่เขาทำท่าแปลกใจเปิดไฟส่องไปแล้วทำหน้าเลิกลักทิ้งของที่ถือในมือลงแล้ววิ่งจากเรือกระโดดตัวลอยขึ้นมาบนชานเรือนเหมือนเหาะขึ้นมาเกาะที่ตัวพ่อผมแล้วบอกอย่างลุกลี้ลุกลนว่า "พี่เมื่อกี้นี้ก่อนถึงบ้านพี่เนี่ย ปลาในท้องเรือผมยังดิ้นกันกุกกักเลย ไอ้ตัวใหญ่ก็ดินให้ได้ยิน แต่ตอนนี้ปลาสักตัวในเรือผมมันไม่มีเลยพี่ มันหายไปพี่....มันหายไป...." เขาทำหน้าเลิกลักแล้วมองลงไปในลำเรือ แล้วบอกต่อว่า "ท้องเรือปิดมิดชิดอย่างนี้มันหนีออกไปไม่ได้แน่ถ้าหนีออกมาได้ผมต้องรู้ซิ"
เขาไม่กล้าลงไปในเรือนั้นอีก แล้วภรรยาเขาก็ขึ้นมาแล้วถามว่าเกิดอะไร เขาก็เล่าให้ฟัง ภรรยาเขาเถียงว่า "เป็นไปได้ไงเมื่อกี้นี้ยังได้ยินเสียงอยู่เลย ปลาตั้งมากมายไปเอาตัวที่ย่อมกว่ามาให้เขาก็ได้ แล้วจะได้รีบกลับ" แล้วรีบลงไปที่เรือส่องไฟลงในท้องเรือ ส่องอยู่พักเดียวก็ตโกนลั่น " อ่าว มันหายไปหมดเลย หายไปได้อย่างไงอะ " แล้วแกก็รีบขึ้นมาจากเรือทำหน้าซีดๆ

เป็นอันว่าคืนนั้น พ่อกับแม่ผมต้องพายเรือไปส่งเขาที่บ้านที่ห่างไปประมาณ ๒๐๐ เมตร

ครับ วันโกนให้ละวันพระให้เว้นจากการก่อบาป และหมั่นทำบุญครับ

เกร็ดเล็กน้อย ห่อหมกปลาชะโดผมยืนยันว่าอร่อยกว่าห่อหมกปลาช่อนนาหลายเท่า เพราะมวลเนื้อของปลาแตกต่างกัน เนื้อปลาช่อนแน่นกว่าปลาชะโด เนื้อปลาชะโดมีช่องว่างดังนั้นน้ำแกงจึงซึมเข้าเนื้อปลาชะโดมากกว่า ทำให้มีรสชาติอร่อยกว่า ทั้งๆที่่ทำในหม้อเดียวกัน

 

.............
ขอบคุณค่ะ เล่าต่อๆ
ทําให้นึกถึงหลวงพ่อจง(ถ้าจําผิดขออภัย)ที่เสกใบไม้เป็นปลาว่ายในบ่อที่วัดแล้วให้คนงานตกปลาไปกิน(จนอึเขียวเลย)

 

สวัสดีวันพฤหัสท่านอวันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ(เกือบถึงวันหยุดแล้ววว)

 

สวัสดีตอนเช้าครับคุณอาวันวิ และ FC ทุกท่าน

 

ธรรมมะสวัสดีเช้าวันพฤหัสบดีครับ

 

สาธุครับ ภาพพระได้มาจากเพจธรรมมะของพ่อแม่ครูอาจารย์ครับ มีรุ่นพี่ผมท่านหนึ่งส่งเข้ากลุ่มมาทุกวันครับ ผมนำมาเผยแพร่ต่อเท่านั้นครับ

 

@wanwi เมื่อคืนนอนไม่หลับเลยได้ภาวนาเพราะได้รับอีเมล์จากต่างประเทศขอให้แก้ไขงานก่อนที่จะส่งอีกที สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้จากคนมีความรู้ในสาขางานมุ คือการให้คำแนะนำเชิงสร้างสรรค์ นั่งอ่านหลายรอบมากรู้สึกขอบคุณทั้งผู้ทำหน้าที่วิพากษ์บทความวิจัยสองท่านด้วยซ้ำ ตอนแรกมุก็เครียดเนื่องจากความเห็นของทางสำนักพิมพ์ต่างกัน แต่ก็ให้คำแนะนำมา ต้องมานั่งตีความ เอนี่มันเป็นจดหมาย R&R letter (revise and resubmit letter หรือ reject and resubmit letter)

แต่ถือว่ามุได้เรียนรู้มาก คำแนะนำของผู้ทำหน้าที่วิพากษ์บทความนั้น เป็นลักษณะการให้คำแนะนำเพื่อให้มุเขียนให้ชัดเจนมากขึ้นค่ะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีหากอยากพัฒนางานเขียน เมื่อวานพอรู้ผล ก็เตรียมแก้ไขงานแล้วส่งอีกทีค่ะ งานนี้สู้สุดใจ มุเองก็อยากเป็นคนไทยไม่กี่คนที่ได้ตีพิมพ์ผลงานที่นี่ค่ะ

เมื่อวานมุนั่งสมาธิในห้องพระที่บ้าน สิ่งเดียวที่แว่บขึ้นมาคือธรรมะที่หลวงพ่อสอน คนเราทำอะไรต้องมีศรัทธา หากเรามีศรัทธาเราย่อมจะเอาชนะทุกอย่างได้ด้วยกำลังสติ ปัญญา และ ความดี สรุปทางเดินมีก็ไปต่อค่ะ กำลังเตรียมมีดพร้า (ใครมีให้ยืมบอกด้วยนะคะ มุไม่ต้องการมีดอาคมค่ะ) แต่จะเอาไว้ถางหญ้าเผื่อเจออุปสรรค ฮา และเข้ากับบรรยากาศอ่านเรื่องของคุณลุงด้วยค่ะ เป็นประสบการณ์ที่หลากหลายภายในคืนเดียวค่ะ

คุณลุงคะหากทำ thesis เรื่อง Thai ghosts Thai haunted stories มุกลัวว่านอกจากมุต้องทำเรื่องจริยธรรมการเก็บข้อมูลกับผีแล้ว อาจารย์ที่ปรึกษามุเป็นฝรั่ง มุกลัวว่ามุจะต้องไปเป็นล่ามแปลให้อาจารย์น่ะสิคะ คุณผีไทยจะได้เก่งภาษาอังกฤษก็งานนี้ มุไม่กลัวโรคโกร๋นค่ะ แต่สงสารคุณผีมากกว่าค่ะ ตายไปแล้วต้องเรียนภาษาอังกฤษอีก

@sutin_boons เรื่องสั้นของคุณนั่นแหละ ทำให้มุมานั่งอ่านหาอะไรบันเทิงเปลี่ยนอารมณ์ก่อนกลับไปอ่านลุยงานหลังจากได้จดหมายจากต่างประเทศ ขอบคุณค่ะ ณ วินาทีนั้นหากมัวแต่จมลงไปท่ามกลางความทุกข์ กังวล เราจะไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ ตอนนี้มุก็ก้มหน้าก้มตาอ่านคำวิพากษ์เพื่อจะปรับปรุงมันให้ดีขึ้นค่ะ

เรื่องนี้ดูน่ากลัวดีค่ะ แต่การเขียนถึงอาหารยามเที่ยงคืนน่ะ มันยั่วความหิวได้นะคะ โธ่นั่งคิดเลยอยากทำงบ หรือไม่ก็ห่อหมกปิ้ง คงอร่อยดีพิลึก คุณสุทินลดความอ้วนไม่ได้ใช้ไหมคะเลยกระตุ้นให้คนอ่านเรื่องคั่นโฆษณาหิว จะได้อ้วนแทน เป็นแผนสูงมากค่ะ

 

สวัสดีวันพฤหัสครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่าน

 

สวัสดีคุณลุงและสมาชิกทุกท่านนะครับ
ตอนเช้ามืดมีฝนตกลงมาทำให้วันนี้อากาศไม่ร้อนอบอ้าวเท่าไหร่ครับ
หลังจากได้ผ้ายันต์มา ผมก็ได้สวดมนต์ทุกวันเลยครับ
หลังจากหยุดไปช่วงนึง
เนื่องจากว่าพอสวดมนต์ปุ๊บ จิตก็จะแวบไปนึกปรามาสพระทันทีเลย
ตอนนี้ก็เลยแก้ไขด้วยการเปิดหนังสือสวดมนต์ไปด้วยเลย ถึงแม้บางบทจะท่องได้แล้วก็ตาม
ถือว่าดีขึ้นมากเลยครับ
ส่วนการภาวนาก็ทำมาเรื่อยๆครับ สงบบ้าง ไม่สงบบ้าง แต่ก็ไม่ทิ้งครับ

 

ร่วมอนุโมทนาบุญใหญ่ในวันมหามงคลบุญกับน้องแพน
ได้ร่วมหล่อองค์พระสมเด็จองค์ปฐมวันเดียวตั้ง2รูป
ฝนฟ้าชุ่มฉ่ำอากาศชุ่มเย็น เทพเทวาร่วมโมทนา
ยินดีรับบุญที่น้องนำมาฝากครับ-สาธุ

 

กลับเข้าสู่เส้นทางปฏิบัติธรรมอีกครั้ง
เป็นเรื่องน่ายินดีและควรโมทนาด้วยยิ่ง

สวดมนต์แล้วจิตชอบแว่บปรามาสพระ
ก็อย่าหลับตาสวด ให้จิตลวงพาตกนรกอเวจี
ลืมตาสวดให้คล่อง ท่องหนังสือให้ติดตา ติดใจ
ทำอย่างนั้นถูกต้องแล้ว อีกไม่ช้าสำนึกแห่งธรรม
จะผนึกลงกลางจิต เกิดปิติ ความอ่อนโยนตามมา
ความอหังการ ลำพองขนคิดว่า กรูแน่ เก่งกว่าพระ
หรือปรามาสพระว่า เปลืองข้าวสุกชาวบ้านจะหายไป
เห็นพระปฏิบัติไม่สบอารมณ์ จะไม่เอาเหมารวมพระรูปอื่น
จะคิดได้เองว่า...กรรมใคร ก็กรรมมัน-ไม่เกี่ยวกัน

 

น้องสุทินเก็บเสื่อ มาเขียนเรื่องเล่าริมทุ่ง2ตอน
ไม่ใช่หนังโฆษณาคั่นเวลา ฝีมือดีระดับสารคดีเยี่ยม
คงทำหลายคนตาค้างนอนไม่หลับ กับบรรยากาศชายทุ่ง
ยิ่งอากาศมุ้งมิ้งคืนวาน ได้หลอนผสมหน่อยเข้ากันดีนัก

ห่อหมกปลาชะโด ไม่เคยลองลิ้ม น่าจะเด็ดอย่างน้องว่า
ต้องหาโอกาสลองสักที ขอบคุณทุกเรื่องราวที่เขียนมา

 

เช้าโปร่งโล่งแจ่มใส
ได้ทักแจ่มใจจากน้องปรายฯ
ทำให้วันพฤหัส สวัสดีงดงาม

 

โอ้ข้าวเหนียวมะม่วง ประดิษฐ์ราวฝีมือชาววัง
เปิดมาเห็นภาพสวยงามน่าเจี๊ยะนี้หลังมื้อเที่ยง
ไม่งั้นน้องไพเรท คงทำน้ำย่อยร้องโวยวาย-ฮ่า

 

อือ...ดีเหมือนกันอากาศร้อนอ้าวจะได้คลาย-ฮ่า