เรื่องเด่น การสร้างบารมีจะเข้มข้นขึ้นไปเรื่อย ๆ ตามระยะเวลาที่เราทำจริงจังสม่ำเสมอ( พระอาจารย์เล็ก วัดท่าขนุน)

+++ เรื่องของการสร้างบารมีจะเข้มข้นขึ้นไปเรื่อย ๆ ตามระยะเวลาที่เราทำจริง ๆ จัง ๆ และสม่ำเสมอ +++

พระอาจารย์กล่าวว่า "ญาติโยมหลายคนเริ่มจะใกล้เคียงกับที่อาตมาเคยทำสมัยโน้น ถามว่าสมัยโน้นคือสมัยไหน ? สมัยก่อนอายุ ๒๐ ปี สมัยนั้นหลวงพ่อวัดท่าซุงมารับสังฆทานที่บ้านสายลม พี่ชายก็ไปทำบุญทุกต้นเดือน พอพี่ชายชวนทำบุญ อาตมาก็ฝากเงินไปทำบุญเดือนละ ๑๐ บาท ถามว่า ๑๐ บาทตอนนั้นมีราคาแค่ไหน ? สมัยนั้นกล้วยหอมลูกละ ๕๐ สตางค์ เดี๋ยวนี้อยู่ในร้านสะดวกซื้อลูกละ ๘ บาท..!

ทำอย่างนั้นอยู่เป็นปี ๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเกิดสงสัยว่า หลวงพ่อท่านมีอะไรดี ถึงต้องไปทำบุญอยู่ทุกเดือน ? ต้องไปดูเสียหน่อย ปรากฏว่าไปแล้วไม่หน่อย หลังจากนั้นก็ไปทุกเดือน แล้วเป็นคนชอบไปไหนแต่เช้า ออกไปถึงบ้านสายลม ไปนั่งรอ พอ ๘ โมงครึ่ง หลวงพ่อท่านก็ลงมารับสังฆทาน พอท่านลงมาก็ไปเข้าคิวถวายกับท่าน ถวายเสร็จก็กลับ เป็นอย่างนั้นอยู่เป็นปี ๆ

จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่งเกิดสงสัยว่า แล้วตอนบ่ายเขาทำอะไรกัน ? ด้วยความสงสัยก็เลยอยู่ดูต่อไป ก็ปรากฏว่าช่วงบ่ายโมงมีการฝึกมโนมยิทธิ จึงเข้าร่วมการฝึกกับเขา ด้วยความที่ซื่อมากตามประสาเด็กบ้านนอก ไม่ได้เตรียมอะไรไปเลย บรรดาพี่ป้าน้าอาเตรียมเครื่องบูชาครูให้ ดอกไม้สามสี สีละ ๑ ดอก ธูป ๓ ดอก เทียน ๑ เล่ม และเขาบอกว่าเงิน ๑ สลึงเป็นทานบารมี เธอต้องออกเอง ด้วยความซื่อมาก จึงวิ่งไปยังปากซอยเพื่อแลกเหรียญสลึงมา ไม่รู้ว่าใส่เกินก็ได้

ฝึกมโนมยิทธิครั้งแรกก็ได้เลย พี่ชายไปอยู่ตั้งหลายปีฝึกไม่ได้สักที ด้วยความรู้สึกเดียวกับอาตมาในระยะแรก ๆ คือต้องตาเห็นเท่านั้น"

จนกระทั่งหลวงพ่อท่านลงมารับรับสังฆทานช่วงบ่าย พอช่วงเย็นท่านขึ้นข้างบนอาตมาก็กลับบ้าน หลังจากนั้นบรรดาพี่ป้าน้าอาเห็นว่าเป็นเด็กวัยรุ่น ใช้งานสะดวกก็เรียกใช้ แต่พอถึงสี่โมงเย็น หลวงพ่อท่านขึ้นข้างบนก็กลับ ทำอย่างนั้นอยู่เรื่อย จนกระทั่งท้ายสุดก็อยากรู้ว่า แล้วกลางคืนเขามีอะไรกัน ? ก็อยู่ต่อ เห็นว่าเขามีการฝึกกรรมฐานรอบค่ำกัน ก็ไปร่วมฝึกกับเขาด้วย หลังกรรมฐานถวายสังฆทานกับหลวงพ่อเสร็จก็กลับ ก็ยังอยู่แบบนั้นอีกเป็นปีเหมือนกัน

พองานเยอะขึ้น บรรดาลุงบรรดาป้าอายุมากขึ้น ทำงานช้าลง เรียกใช้มากขึ้น ท้ายสุดก็ค้างที่บ้านสายลมนั่นแหละ ออกจากบ้านหลังเที่ยงวันศุกร์ กลับเข้าบ้านเช้าวันอังคาร

ระยะนั้นไปวัดเฉพาะตอนวันงาน หลังจากที่ค้างบ้านสายลม คราวนี้ก็ไปวัดก่อนงาน ๒ วันเพื่อไปเตรียมงาน หลังงานเลิกก็เก็บงานอีก ๑ วันถึงจะกลับบ้าน

จากที่กล่าวมานี้ถึงพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า เรื่องของการสร้างบารมีจะเข้มข้นขึ้นไปเรื่อย ๆ ตามระยะเวลาที่เราทำจริง ๆ จัง ๆ และสม่ำเสมอ อยู่ที่นี่อาตมาสังเกตว่าหลายคนก็เริ่มอยู่ยาวกันแล้ว เช้ากลางวันเย็นกลางคืน เสียดายที่นี่ไม่มีที่ให้พัก จริง ๆ บ้านสายลมก็ไม่มีที่ให้พัก แต่อาตมาเป็นคนกินง่ายนอนง่าย ถึงเวลาก็มุดเข้าห้องกรรมฐานนอนที่นั่นแหละ

พวกเราอย่าเอาหนักขนาดนั้นเลยนะ คงไม่เล่นกันเป็นอาชีพอย่างอาตมา เอาแค่ว่าพอหลังกรรมฐานภาคค่ำก็ให้รีบกลับ"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนสิงหาคม ๒๕๖๑