กระแส"พญานาค"กับข้อเท็จจริงบางอย่าง(มีคลิป) คนที่ไม่เชื่อควรดูด้วยดุลพินิจ

วันนี้เปิดร้านวันแรกค่า
อะไรยังไม่ลงตัวเท่าไหร่
แต่ฐานลูกค้าเดิมยังสั่งเหมือนเดิม
วันนี้ ดีใจ สุขใจ เดี๋ยวลงตัวดีขึ้นจะมาเม้ามอย
ช่วงนี้ นอนดึก พักไม่เพียงพอหลายวัน
คิดถึงทุกท่านเลยคะ

 

จัดร้านได้เก๋ไก๋มากเลยนะครับ
ยังไงก็ขอให้ขายดี เป็นเทน้ำเทท่านะครับ

 

ต้องมีวันนั้นแน่นอนคะพี่
เจนเชื่อว่าเป็นแบบนั้นคะ

 

ขอบคุณมากค่าพี่โชคชัย
จัดยังไม่100% แต่รู้สึกเหนื่อยอย่างมีความสุขมากคะ
ทุกอย่างทำไป มันคือความสุขจริงๆคะ

 

ขอบคุณมากค่าอาจารย์9
จะเติบโตด้วยแรงกายใจ
ทุกอย่างที่ทำลงไป จะใส่ใจให้ถึงที่สุด

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ การที่เราได้ทำอะไรด้วยตัวเอง แม้ไม่สวยเลิศแบบมืออาชีพ แต่ก็ภูมิใจ สุขใจ ที่ได้ทำด้วยตัวเองครับ

 

เริ่มต้นทำได้แค่นี้ก็เริ่ดแล้ว
ค่อยๆปรับปรุงต่อไป
การบริการลูกค้าด้วยอัธยาศัยเป็นกันเอง
สำคัญไม่แพ้ความหอมกรุ่นของกาแฟ


*พอดี มีความรู้บ้างในด้านตกแต่งสถานที่*
...เพื่อดูร้านให้สะดุดตาและดีขึ้น

(ว่างๆจะส่งคำชี้แนะไปทางกล่อง)

 

เออ...เห็นเงียบหายไปหลายวัน
9...ขอส่งพลังใจให้ด้วยครับ


วิธีง่ายๆในการปลดทุกข์ฉบับชาวบ้าน
ไม่ว่าจะปลดความกังวล
ไม่ว่าจะปลดความเกลียดชัง
ไม่ว่าจะปลดกิเลส
ไม่ว่าจะปลดความรู้สึกไม่ดีที่จรเข้ามา

ให้เปิดโทรทัศน์ละครช่องไหนก็ได้
เปิดเสียงแค่พอได้ยินเบาๆ
พอให้มีเสียงแว่วมา(ไม่รบกวนโสตประสาทจนเกินไป)
นั่งสงบสติอารมณ์สักครู่(นั่งท่าไหนก็ได้)
จากนั่นทบทวนเรื่องราวขุ่นหมองใจที่เกิดขึ้นเพียงสั้นๆ
อย่าปรุงแต่งอะไรมากมายอีกต่อไป

...จากนั่นพูดเบาๆหรือเพียงคิดในใจ...ง่ายๆว่า
*มันเป็นแค่ละครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ*
ขณะที่พูดหรือคิด....
...ให้โน้มน้าวจิตใจไปที่โทรทัศน์
...สงบนิ่งสักครู่

จากนั่นท่องนโม 3 จบ
รำลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
รำลึกถึงภาพบิดา มารดา
ภาพครูบาอาจารย์ผู้มีพระคุณ
ภาพธรรมชาติสวยๆ
ภาพสัตว์เลี้ยงที่เรารักชอบ
พอจิตเริ่มผ่อนคลาย...สบายๆๆๆๆๆๆๆๆ

"ให้ปิดรีโมทคอนโทรลทันที"
เสมือนว่า"ละครได้จบไปแล้ว"
แล้วกล่าวคำว่า "อโหสิกรรม"

 

เรื่องข้าวสารดำ

ข้าวสารดำเชื่อกันว่าศักดิ์สิทธิ์
เมตตามหานิยม เทวาอารักษ์
แม้แต่สัตว์ต่างๆ ก็ไม่กล้ารบกวน

การได้มาซึ่งข้าวสารดำ
อาจเกิดจากการฝันหรือเทพนิมิต
เชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลใจ
ปรารถนาให้ไปขุดค้นเพื่อนำมาบูชา

------------------------------

บ้านพุทธคุณ มหานิยม(ใหญ่)
บันทึกวันที่ 12 เมษายน 53
วันนี้จะขอเล่าถึง ข้าวสารดำ

ในความเชื่อที่ได้อ่านมาจากหนังสือ กายสิทธิ์ “ยุคอภิญญา” ที่เขียนโดยอาจารย์ศุภรัตน์ แสงจันทร์

อนุภาพข้าวสารดำแก้คุณไสย
อีกทั้งรับประทานแก้โรคปัจจุบันและโรคที่ไม่ทราบสาเหตุปรากฏว่าสิ่งที่เป็นอยู่หายไปอย่างน่าอัศจรรย์

หลังจากที่ผมได้อ่านหนังสือเล่มนี้แล้ว
ผมได้อธิษฐานขอเมื่อปลายเดือนเมษายน 2552
จนกระทั้งเดือนตุลาคม ปีเดียวกันนี้
ผมได้ข้าวสารดำโดยบังเอิญพบที่บ้านผมเอง
จำนวนหนึ่งได้นำมาเป็นมวลสาร
ผสมสร้างพระผงจักรพรรดิที่ผมทำแจกและถวายพระ
เมื่อเห็นว่าเหลือน้อย จึงอยากจะออกตามหาบ้าง

ช่วงสงกรานต์ว่าง คืนวันที่ 11 เมษายน 53
ผมได้ทำการอธิษฐานขอเพื่อนำมาช่วยคนที่โดนคุณไสย
และนำมาผสมสร้างพระต่อไป

และได้ทำการเสี่ยงทายเหรียญ หากออกหัว สามครั้งติดกัน เป็นการยืนยันว่าเดินทางไปหาครั้งนี้จะได้ข้าวสารดำกลับมา ผลคือโยนได้หัวสามครั้งติด

วันรุ่งขึ้นผมได้เดินทางไปอยุธยา
กราบหลวงปู่ทวดที่วัดแค
และเดินลัดเลาะไปหาวัดข้าวสารดำ

ระหว่างเดินเข้าไปนั้นถามลุงคนหนึ่ง
แกได้ชวนคุยแล้วก็พาไปวัดข้าวสารดำ
ซึ่งวัดที่ว่ามีเพียง พระพุทธรูป สามองค์
แล้วก็ เพิงมุงหลังคาสังกะสีเทพื้น
ขนาด 2 เมตรคูณ 4 เมตรเท่านั้น

ลุงแกเล่าให้ฟังว่า แกไม่รู้ประวัติอะไรนักหรอก
รู้แต่ว่าพี่ชายลุงสร้างไว้บอกว่าเป็นวัดข้าวสารดำ

แล้วลุงแกก็เดินเข้าไปหยิบข้าวสารดำมาให้ผม 10 กว่าองค์ได้ หลังจากดูแกก็บอกว่า มอบให้ผม คุยกับแกสักพักใหญ่ ๆ
ผมก็ถึงเวลาเดินทางกลับ
ตามความรู้สึก สถานที่แห่งนี้ที่เรียกว่า วัดข้าวสารดำ
คงจะอยู่ในสมัยอยุธยา หรือก่อนหน้านี้
ส่วนข้าวสารดำนั้นจะสร้างขึ้นในสมัยอยุธยาหรือไม่
ผมไม่ทราบ รู้สึกเพียงแต่ว่า
ที่แห่งนี้ยังมีอีกมิติหนึ่งที่ซ้อนอยู่
และสิ่งที่สร้างข้าวเหนียวดำนี้
น่าจะเป็นข้าวของเมืองบังบด
ทำให้เรื่องราวโยงใยถึงปู่
ซึ่งผมเรียกว่าปู่ ท่านอายุ 85 ปีแล้ว
ยังแข็งแรงเดินไปมาได้สบาย
เมื่อตอนที่ผมกลับไปเชียงคาน สร้างพระบาทสี่รอยนั้น
ผมนำข้าวสารดำไปด้วย
ปู่บอกเคยมีคนเล่าว่า ทุกเดือนห้า
ที่แห่งหนึ่ง(ขออภัยจำไม่ได้ว่าที่ไหน)
ผีเมืองบังบดจะทำสร้างหรือว่าเก็บเกี่ยวข้าวสารดำ
(เมืองบังบดกับเมืองลับแล ประเภทเดียวกัน)
ผมจึงเข้าใจว่า
ที่ลุงบอกว่าจะเจอข้าวสารดำตอนฝนตกนั้น
น่าจะมาจากชาวเมืองบังบดได้ทำนา
และข้าวสารได้หล่นลงพื้นดิน คือมิติปัจจุบัน
เพราะระหว่างเดินผ่านวัดแค รู้สึกว่าตรงข้างๆโบสถ์
จะมีประตูมิติอยู่ ทั้งขาไปและขากลับ
จริงเท็จแค่ไหนไม่ทราบเพียงแค่รู้สึกอย่างนั้น
ไว้ผมจะกลับไปหาคำตอบอีกครั้งหนึ่งเมื่อถึงหน้าฝน



ขอขอบคุณ
บ้านพุทธคุณ มหานิยม(ใหญ่)
บันทึก 12 เมษายน 53

 

*บ่อยครั้งผมก็ถูกเส้นผมบางตา*

อย่างกรณีเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นข้างล่างนี้
ไม่ทราบว่าเข้าข่าย “มารผจญ”
หรือเป็นเพราะ "วิบากกรรม"
หรือมันก็อันเดียวกัน


...เช้าวันเสาร์ที่ 8-9-61
ผมจะไปร่วมงานบุญครบรอบ 79 ปี
ลพ.มาลัย วัดบางหญ้าแพรก สมุทรสาคร

ขณะที่เตรียมตัวจะออกจากบ้าน
พอถึงหน้าบ้านเห็นน้ำในบ่อปลาคร๊าฟ
...เหลือน้ำแค่ 2 ฝ่ามือ

ผมอุทานเบาๆ...งานเข้าละสิ
วันไหนไม่เกิด ดันเกิดเอาวันนี้
แล้วผมจะได้ไปงานบุญไหมเนียะ

จึงรีบค้นหาสาเหตุที่น้ำหายเกือบเกลี้ยง
ทีแรกคิดว่าก้นบ่อหรือผนังรอบๆรั่วซึม

คงเป็นงานช้างที่จะซ่อมแซมเสร็จในวันนี้
หรือถ้าเป็นเพราะข้อต่อต่างๆ...คงพอเสร็จทัน
จึงทำใจไว้แล้ว “อดไปงานลพ.แน่นอน”

ใช้เวลาคลำหาอยู่ร่วมชั่วโมง
สุดท้ายไปเจอสาเหตุกล้วยๆ
(สู้อุตส่าห์คิดได้ตอนสิ้นหวัง)
เหมือน *เส้นผมบังภูเขา*
ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน

คือตะไคร่น้ำบนขอบบ่อกรอง+ใบไม้
กลายเป็นทางเดินน้ำไหลออกนอกบ่อตลอดแนว
บังเอิญเป็นผนังบ่อกรองด้านที่มองไม่เห็น

น้ำล้นออก...ตั้งแต่เย็นถึงสว่าง
เหลือน้ำในก้นบ่อเพียง 2 ฝ่ามือ

พอได้ให้ปลาคร๊าฟ 9 ชีวิต
ตัวขนาดโลครึ่ง ถึง 2 โล
ว่ายไปมาพยุงชีวิตรอดได้ในค่ำคืนนั่น
ต่างกับเจ้าของปลา...นอนหลับสบายๆ

....พอแก้ปัญหาบ่อปลาเสร็จ
....เติมน้ำไปครึ่งบ่อชั่วคราว

ผมรีบเร่งขับรถออกจากหมู่บ้าน
เวรกรรม...ไปเจออุปสรรคระลอกสอง
รถติดในซอยนานอีก..นานแสนนาน
ทั้งที่ปกติซอยนี้รถไม่เคยติดเลย

ฮึกๆ...ผมแทบจะเลี้ยวรถกลับบ้าน
ใจหนึ่ง...กลัวว่าจะเป็นลางบอกเหตุ
สุดท้าย สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินหน้าต่อ

"แม้น้ำเชี่ยวกราดก็จะฝืนพายเรือไปให้ได้"


ไปถึงงานบุญลพ.ประมาณ11.00 น.สายไปจริงๆ
....ผู้มีจิตศรัทธาล้นหลาม


แม้มาช้ามากๆ
แต่วันนั่นเป็นวันที่ผมประจักษ์ได้ว่า...

"หลวงพ่อมาลัย"เจโตปริยญาณ
หยั่งรู้วาระจิตคน...ผมไม่สงสัยเลย
(ตามที่ลงไว้ #1217)


สุดท้าย...ผมขอรบกวนถาม
ท่านอจ.นพว่า...เหตุการณ์ที่เล่ามา

เข้าข่าย “มารผจญ” หรือไม่

(เพราะเคยได้ยินแต่มารผจญเวลานั่งสมาธิ
หรือมารผจญพระที่ตั้งใจบวชตลอดชีวิต
แต่ต้องสึกกลางคันเพราะสีกาบ้าง อื่นๆบ้าง)

และไม่ทราบว่า*มารผจญ* *วิบากกรรม*
ต่างกันอย่างใด

ขอบคุณมากครับ

 

ส่วนตัวไม่ได้เรียกมารผจญ
เรียกว่า การทดสอบ กำลังใจ...
เป็นธรรมดา ถ้ากำลังจะทำดี มักจะเจอ...
เจอแบบนี้ได้ ทางปฏิบัติถือว่าดี...

 

ในเดือนแรก จะเหนื่อยกว่าปกติหน่อยเด้อเจน
ต้องมีความเพียร พูดง่ายๆว่า ต้องอดทน..

 

ขอบคุณมากค่าอาจารย์นพ
ใช่อย่างที่อาจารย์บอกเลยคะ
วันนี้ เจนเหนื่อย เพลีย แล้วน้ำตามันจะไหลออกมาเอง
ไม่เข้าใจอารมณ์ในตอนนั้น ของวันนี้เลยคะ
มันดันขึ้นมาจากในอก มันดันจนน้ำตาจะไหล
แต่ต้องกลั้นใจไว้ อารมณ์แบบนี้ เจนไม่ชอบที่สุดคะอาจารย์นพ
แต่ต้องกลั้นไว้ อดทน สุดๆคะ

( เจนจะอดทน ตามที่อาจารย์นพบอกนะคะ ศิษย์จะพยายามคะ)

ขึ้นบ้านใหม่วันที่15นี้
การเตรียมพร้อม ตอบจากใจ แทบจะยังไม่พร้อมจัดการอะไรเลย
ลืมหน้า หลงหลัง
เบลอไปหมด
แถมมาอยู่นี้ ฝันแปลก แบบ เป็นฝันแปลกกว่าเคยคะ

เหมือนว่า ฝันนี้ มีคนมาคอยชี้แนะอยู่ตลอด
เป็นผู้ชาย วัยรุ่นคุณพ่อ 50ขึ้น
เจนมานอน คืนวันที่5 ยังเพลียเลยจำฝันไม่ได้คะ

แต่คืนไหนไม่แน่ใจ ก่อนตื่นนอน ฝันถึงคุณตา
ซึ่งคุณตา ในฝันนี้เจนไม่ทราบว่า เจนเอ่ยถึงใคร
แต่ว่า รู้เพียงว่า ท่านอายุ 66 ย่าง 67
คำพูดเจนในฝัน เจนพูดว่า “เฮ่ยพ่อเจนลืมว่าวันเกิดคุณตา 66 ย่างเข้า67 หนิพ่อ”
แล้ว เจนก็ตื่นนอนคะ

อีกวัน เจนจำได้ว่า ฝันหลังจากได้รับของขวัญจากอาจารย์9
ฝันถึงตัวต่อมงคล (พรุ่งนี้จะถ่ายรูปให้ชมนะคะ)
เจนฝันว่า มีผู้ชายอายุเยอะท่านหนึ่ง
มาบอกเจนเอาตัวต่อไปแขวนหน้าบ้านสิ
ซึ่งเจนลืมจริงๆคะ เจนเก็บบ้านละเอาไปไว้หลังบ้าน
ตื่นเช้ามา พ่อเจนถามหาตัวต่อ บอกเอามาแขวนหน้าบ้าน
เจนเลยเล่าฝันให้พ่อฟัง
แต่ ตอนนี้ เอาตัวต่อ มาแขวนหน้าบ้านแล้วคะอาจารย์

 

ใช่คะพี่หนุ่ม ภูมิใจที่ได้ทำเองทุกขั้นตอน

 

ขอบคุณค่าอาจารย์9
จะค่อยๆ นำผลงานตัวเองมาจัด
ทั้งต้นไม้ ภาพวาด กรอบรูป

ช่วงแรก คนทางนี้ ยังไม่ค่อย จะรู้ว่าเจนเปิดร้านอะไร
แต่ พยายาม ใช้ วาจา ในการพูด พูดดี
การอ่อนน้อม ให้เกียรติเขาก่อน
และ อารมณ์
ทุกอย่างนี้ เจนพยายามฝึกที่สุดคือ อารมณ์จริงๆคะอาจารย์
นอกนั้น ถือว่าดีสุดๆแล้ว
ติดที่อารมณ์ พยายามจะตั้งสติ คิดก่อนพูดก่อนทำ ทุกครั้งคะ

ช่วงนี้เบลอหนัก พักผ่อนน้อย นอนไม่ค่อยหลับ
สวดมนต์ก็แล้ว จิตใจไม่สงบ
แบบว่า อะไรก็ เริ่มเข้ามาพร้อมกันมากคะ

ทั้งเตรียมงานขึ้นบ้านใหม่
ทั้งน้องชายคนเล็กแฟนต้องไปรักษา หาหมอ
ทั้งร้านก็ยังไม่ลงตัว
มันเลย จับทางไม่ถูกเลยคะ

วันนี้เจนแบบ น้ำตาจะไหล ออกมาเอง

 

เดือนแรก ต้องอดทน ชนิด กระบือเรียกพี่....เด้อ เจอ
ไม่งั้นเด่วมันจะทำให้เรา ย้อนไปคิด
เรื่อง การทำงานที่ต้องอาศัยคนอื่นๆ
หรือการทำงานแบบมีนายจ้างได้... สู้ๆเด้อ...

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะคุณเจน.. สู้ๆนะคะ ที่ร้านแบบครึ่งเดือนเลยที่ไม่มีคนมา แทบท้อถอย แต่จำต้องกัดฟันทนต่อไป ก็เริ่มมีลูกค้า คนสองคน จะดีขึ้นก็สามเดือนเห็นผลค่ะ ลองอัพเฟส บ่อยๆ นะคะ ถ้ายังไม่ดีพอก็แจกใบปลิวเลยค่ะ เอาไปวางที่ต่างๆในระแวกนั้น ใส่หน้าตะแกรงรถบ้างตามตลาดนัด จัดโปรโมชั่น เช่นสะสม 10แก้วแถม1 อะไรแบบนี้ สู้ๆค่ะ
ปล.บางทีต้องทำใจให้เข้มแข็งนะคะ เพราะปัจจุบัน ดิฉันยังมีอาการแบบคุณเจนอยู่เลย แฮะๆ

 

ครับ เห็นรูปตั้งแต่ที่คุณเจน ลงแล็คเกอร์เองแล้วครับ
สำหรับผมก็ชอบซ่อมอะไรด้วยตัวเองครับ
อย่างท่อน้ำประปาแตกใต้ตัวบ้าน ตอนแรกก็ตกใจมากๆ
ไม่รู้ว่าท่อแตกตรงไหน เดินวนรอบๆบ้าน จนได้ยินเสียงน้ำใกล้ผนังห้องครัวที่ติดกับตัวบ้านครับ
งานช้างแน่ๆ หากต้องรื้อกระเบื้องห้องครัว
เอาผังประปามาดูก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะช่างไม่ได้เดินตามนั้นทั้งหมดครับ
สุดท้ายต้องพิจารณา ความน่าจะเป็น แล้วลองทุบกระเบื้องนอกตัวบ้าน
แล้วลองขุดหาแนวท่อครับ ขุดลึกประมาณศอกนึงก็เจอครับ
แต่ก็ยังไม่ทราบว่า เป็นท่อทางเข้า หรือทางออก
หากว่าเป็นทางเข้า ก็โชคดี จะได้ตัดแล้วเดินใหม่ครับ
จากการทดสอบ ปรากฏว่าเป็นทางเข้าครับ โชคดีมากๆครับ
ซ่อมเสร็จเรียบร้อย โดยไม่ต้องรื้อกระเบื้องห้องครัวครับ

 

คุณวงกรตน้ำก็เก่งจังเลยนะครับ

 

เช้าวันนั่น...พอพ้นจากรถติดยาวๆในซอย

เจ๊ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ...อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาว่า
“อะไรไม่รู้..เดี๋ยวโน่นนี่..จะไปงานบุญสักที
กลับมีมารมาผจญ สงสัยเขาไม่ให้ไป”

ผมฟังดูแล้วทะเม่งๆ งัยไม่รู้

จึงพูดออกมาว่า “มารผจญคำนี้หนักไปหรือป่าว”

(คือตัวผมก็หาคำพูดที่ฟังแล้วสบายหูไม่ได้)

ผมจึงพูดต่อไปว่า...
“คิดในแง่ดี...ถ้าไม่เจออุปสรรคมาขวาง มาถ่วงเวลาไว้
ระหว่างทางอาจเกิดเรื่องไม่ดีก็ได้”


...มาวันนี้ ผมได้ข้อสรุป
...ได้คำตอบที่ลงตัวแทนคำ"มารผจญ" คือ

“การทดสอบกำลังใจ”
เป็นธรรมดา ถ้ากำลังจะทำดี มักจะเจอ...
เจอแบบนี้ได้ ทางปฏิบัติถือว่าดี...

ฟังแล้วถูกใจ และสบายหูจริงๆ

ต่อไปถ้าเจออุปสรรคลักษณะคล้ายกัน
ผมคงได้หยิบยกขึ้นมาพูดให้ “หล่อๆเท่ห์ๆ”

ไม่ใช่มารผจญแต่...
"เป็นการทดสอบกำลังใจครับ"


ขอถือโอกาสถามท่านอจ.นพอีกว่า...

"ปกติมารในพุทธศาสนามีกี่ชนิดครับ"


ขอบคุณมากครับ