เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เฮฮาพอหอมปากหอมคอ กลับเข้าหาธรรมะสักบท
หลวงปู่ครูบา ดวงดี ยติโก อริยสงฆ์วัยเกินร้อย...

มีจิตเดียว........เทียวท่องภพ
สามโลกครบ.....จบทุกฐาน
นรก-สวรรค์......ด้นบันดาล
"พุทโธ"ขาน......ผ่าน"นิพพาน"!

 

เขาเรียก"ควันหลง"ระดับ"อินไซด์"ที่เอามาโชว์

 

ป่านนี้คนทำงานวันเสาร์ก็
คงได้พักแล้วเช่นกัน เพื่อ
ออมแรงซักผ้าพรุ่งนี้น้องเรย์

 

ภาพแปลกและเปลี่ยวเหงา
ให้ความรู้สึกหลายมุมมอง...

สะพานเก่า.......เขาทิ้งทอด
ไม้ชั้นยอด.......มอดปลวกหนี
ของเก่าดี.........เหลือมากมี
ควรหรือที่........ทิ้งเปล่าดาย!

 

จากภาพเหงาเรามาครึกครื้น
การแข่งขันที่ไม่มีให้เห็นบ่อย...

เกมส์แข่งหมู.....ดูชวนหวัว
กองเชียร์นัว......หัวร่อหมู
สุกรบอก..........หลอกขำตู
หุ่นคนดู...........หมูหรือคน-ฮ่า!

 

แสดงว่าฝนใต้ลามมาถึงเมืองกรุง วันนี้ก็มีฝนกระหน่ำอยู่ช่วง แต่ไม่รุนแรงนัก ฝนผิดฤดูลามไปทั่ว ดินฟ้าอากาศเอาแน่เอานอนไม่ได้เข้าทุกวัน

 

กุศโลบายหลวงพ่อเป็นสุดยอดน่าทึ่งนัก
การล้างห้องน้ำทำให้เด็กอดทน เมื่ออดทน
สิ่งที่ตามมาคือสมาธิ เด็กที่สมาธิสั้นก็พัฒนา
ไปได้เองเป็นลำดับ เป็นวิทยาศาสตร์แท้ๆ
ไม่ต้องอาศัยไสยศาสตร์แบบไหนช่วย
แต่ช่วยได้ด้วยบารมี"คุณพระช่วย"กับ
กุศโลบายอันล้ำเลิศของท่าน

 

ช่วงบ่ายวันนี้ได้ไปทำสังฆทานชุดใหญ่ที่วัดชลธีฯ เสร็จแล้วก็ไปดูพระที่หล่อเพื่อประดิษฐานไว้รอบพระเจดีย์ จำนวน 60 องค์ หลายองค์เสร็จแล้ว บางองค์ก็รอทำสี บางองค์ก็กำลังขัดแต่ง ทางวัดได้เปิดให้เป็นเจ้าภาพสร้างถวายได้ในราคาองค์ละ 7,000 บาท ผมตั้งใจไว้ว่าจะจองไว้ให้เพื่อนสมาชิกในกลุ่มนี้ได้ร่วมเป็นเจ้าภาพสัก 1 องค์ แต่ปรากฎว่ามีผู้มาชำระเงินรับกันเป็นเจ้าภาพหมดแล้วทั้ง 60 องค์ จากที่ผมคิดว่าด้วยจำนวนมากถึง 60 องค์ คงจะต้องใช้เวลานานกว่าจะหมด ถือว่าเป็นความประมาทของผมเองจึงทำให้พลาดไป

อย่างไรก็ตามผมเคยได้ถวายปัจจัยเพื่อเป็นทุนในการจัดซื้อวัตถุดิบ เพื่อมาหล่อพระองค์แรกไว้เป็นตัวอย่าง ในวันที่ผมนำแม่พิมพ์ไปถวายไว้แล้ว ก็ถือว่าได้มีส่วนในการหล่อองค์ต้นแบบแล้ว และรู้สึกดีใจมากที่แม่พิมพ์ชุดนี้สามารถใช้หล่อพระได้ถึง 60 องค์ ก่อนที่แม่พิมพ์จะเสื่อมสภาพไป

 

ได้รับพระสีวลีแล้วครับ

 

(ต่อ)อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...ลำตาลมโหฬารยากคาดคะเนคำนวณ เริงระบำลำน้ำอยู่ชั่วครู่ ไม่เห็นส่วนหัวหรือหน้าตา เพราะมันสูงจนบังยอดไม้เป็นม่านกั้น เริงร่ายอยู่พักหนึ่ง โคตรอภิลำตาลก็ทิ้งตัว...ตูมมม!

น้ำกลางบึงระเบิดกระจายดังคนใจชั่วหย่อนระเบิดปลา!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"งูยักษ์...หรือพญานาค"?

คุณชาติครางเสียงแหบพร่า ...คุณเทพเคยผจญงูยักษ์ล้านปีในถ้ำกับเจ้าดวงมาแล้ว ท่าทีตระหนกน้อยกว่า หันมาทางผม...

"ทำนองนั้น หืมม์..น้องพราน?"

"พญานาคมีจริง โอ...ได้เห็นตัวเป็น ๆ วันนี้เอง ไม่เสียชาติเกิด"...อาจารย์เลิศจอมขมังเวทย์ร้องร่ำ ตัวสั่นเทาจะด้วยความกลัวหรือหนาวสั่นฝนพรมก็ยากคาดเดา ผมไม่ตอบใครสักคนเพราะลิ้นแข็งพูดไม่ออก กระหวัดความฝันกลางวันชั่วขณะจิตก่อนน้ำมา

"ระวังน้ำ...ท่านพี่ที่รัก"

เธออาจบอกว่า..."ระวังในน้ำ" ก็มีสิทธิ์เป็นไปได้ ที่แน่ ๆ อยู่แถวนี้ไม่ได้แล้วระยะทางจากกลางบึงมาถึงตรงพวกเราอยู่ เป็นคนก็ต้องตะกายหอบเหนื่อย แต่ไอ้ตัวเลื้อยคงใช้เวลาไม่เนิ่นนาน

"ตัวอะไรก็ช่างเถอะครับ ไปกันต่อเร็วลุง"...ผมรีบตัดบทกระตุ้นชาวคณะออกเดิน ลุงพรานนำหน้าฉับ ๆ ไม่รั้งรอ ทั้งคณะเคลื่อนตามอย่างเงียบกริบที่สุดเท่าที่จะทำได้

ในความมืดยอดไม้บดบังแสงสุริยา ความเปลี่ยว ความชื้นแฉะที่ฝนหล่นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดยั้ง กับเจ้าตัวประหลาดกลางบึง ส่งพวกเราก้าวเข้าดงลึกไปเรื่อย ๆ ผมมั่นใจว่านี่เป็นเส้นทางตรงกันข้ามกับน้ำตกผีสิงโดยสิ้นเชิง ที่จริงเราต้องเดินอ้อมบึงใหญ่ไปทางซ้าย แต่เหตุคับขันผลักดันเราสวนทางเข้าป่าดิบมืดทึบ ป่าดงเถื่อนที่หลุดโลกอาจไม่เคยมีมนุษย์คนใดเคยหลงเข้ามา

ฝนยังคงห่มฟ้า แม้เป็นกลางวันก็ไร้ประโยชน์ เราต้องพึ่งแสงสว่างจากไฟฉายนำทาง การเดินที่ลำบาก ป่าปราศจากสำเนียงสิ่งมีชีวิต บางอย่างเหมือนถูกสะกดให้เงียบกริบ ยินแต่เสียงฝีเท้า 9 ร่างที่ลากและล้มลุกในบางครั้ง สวบสาบสลับกับเสียงบ่นพึมพัมและการร้องเตือนให้ระวังทาง ทุกอย่างรอบตัวช่างเหมือนอยู่ในห้วงราตรี หรือแดนสนธยาก็มิปาน

"หนาวจัง พักก่อนได้ไหมน้องพราน?"

อาจารย์เลิศผู้อ่อนแอที่สุดในคณะร้องอุทธรณ์ก่อนใคร คุณชาติผู้อ่อนแอลำดับถัดมาก็หายใจฟืดฟาด ลากฝีเท้าเชื่องช้าราวหุ่นยนต์ คนแข็งแรงไม่เจ็บป่วยก็ก้มหน้างุด ๆ ห่อไหล่ตัวสั่นเทา

ผมมองคุณนงเต็มตาอย่างเป็นห่วง สาวแกร่งกลางดงดิบคงความทรหดไม่ปริปาก เธอประคองคู่หมั้นที่ตุปัดตุเป๋ให้รักษาเส้นทางน่าชมเชย ผมคิดไม่ออกเลยว่า อะไรกอร์ปขึ้นเป็นเลือดเนื้อและจิตใจสาวงามผู้นี้ เธอเหมาะสมเป็นแม่ของลูก เป็นแม่พันธุ์ชั้นยอด ใครได้ไปครอบครองย่อมเป็นโชคมหาศาล

"อีกนิดเดียวครับ 'จารย์ มา..ผมช่วย"

ผมสอดแขนเข้าหิ้วปีกจอมขมังเวทย์ ปากเรียกเจ้ามะเบา ๆ ให้มาช่วยกัน เราสองคนประคองปีก ลากจอมไสยเวทย์ที่หมดสภาพไปทีละก้าว ป่าดิบหฤโหดส่งบททดสอบโหดหินให้เราตอบโจทย์ สมแล้วที่คนรุ่นเก่าก่อนบอกต่อ ๆ กันมา...

"ป่ากลืนกินผู้อ่อนแอ เช่นเดียวกับสัตว์ป่า ตัวที่แข็งแรงที่สุดคือผู้อยู่รอด"!

(((ยังมีต่อ)))

-------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ผมได้ 16 จากท่านอา Wanwi และวันมรณภาพหลวงพ่อเพี้ยน วัดเกริ่นกฐินครับ ตอนที่ท่านอาบอกเลขลูกอมหลวงพ่อพริ้งมา 1 กับ 6 พอผมเห็นว่าตรงกับวันมรณภาพของหลวงพ่อเพี้ยนเลยไปซื้อล็อตเตอรี่เลยครับไม่รอลูกที่ 3 ก็เลยได้เงินทำบุญทอดกฐินมาครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

ป่าไร้เมตตา ไร้ความปราณี สิ่งที่ได้รับจากป่ามื่ออยู่รอด แสดงว่าคุณคือผู้แข็งแกร่ง ฉลาดล้ำ ดวงแข็ง ป่าจึงเขมือบไม่ลง!

การเดินกระดืบเหมือนหอยทาก งมโข่งในความมืด เห็นแต่ลำแสงไฟฉายลุงพรานนำทางดำเนินต่อไป น้ำฝนไหลผ่านใบหนาของต้นไม้เหนือหัวที่อุ้มไว้ไม่อยู่ ราดรดร่างพวกเราเปียกโชกชื้นแฉะ หากเหตุการณ์ดำเนินไปเยี่ยงนี้อีกสักชั่วโมง เจ้า "เปลี่ยวดำ" หรือปอดบวม คงเล่นงานพวกเราคนใดคนหนึ่งฝังร่างอยู่ที่นี่

"เจอที่พักแล้ว"...ลุงพรานร้องเบา ๆ แต่เสียงกลับได้ยินชัดในความเงียบ ประหนึ่งเสียงสวรรค์...

กลางลำแสง เงาปากถ้ำทะมึนเบื้องหน้า เมื่อสาดไฟฉายไปรอบ ๆ ก็เห็นต้นไม้ใหญ่โอบคลุมโขดหินที่เป็นตัวถ้ำไม่เหลือริ้วรอยอื่นใด นอกจากรากไม้ย้อยระย้าเป็นเงาตะคุ่ม

เป็นถ้ำที่แปลกแต่เราไม่มีเวลาพินิจคิดค้นหาความประหลาดรีบก้าวตามหลังลุงพรานเฒ่าเข้าไปไม่รั้งรอ

ในความมืดปากทาง กลิ่นอับฉุนกึกพุ่งออกมาปะทะ แต่มีความอบอุ่นแฝงอยู่ เป็นกลิ่นเก่าเหมือนอยู่ในบ้านโบราณ ผิดกับกลิ่นถ้ำทั่วไป พวกเรารีบหาที่นั่งพัก มีลานโล่งเล็ก ๆ กลางถ้ำ น่าแปลกอีกที่มันเป็นลานไร้ความขรุขระเหมือนมีการปรับที่ให้เตียนเอาไว้

เราประคองอาจารย์เลิศนั่งพิงหินก้อนขนาดเขื่อง เจ้าดวงรู้งาน รีบเช็ดเนื้อตัวถอดเสื้อ เอาเสื้อตัวใหม่เปลี่ยนให้พร้อมกางเกง อาจารย์ร้องคราง ขอผ้าขาวม้าห่มตัวและหลับตา อย่างน้อยในที่นี้บรรเทาไอ้เปลี่ยวดำตัวร้ายไปหนึ่งเฮือก ส่วนคุณนงประคองคุณชาติไปอีกมุมที่ไม่ห่างกัน

ลุงพรานฉายไฟไปรอบ ๆ เผื่อมีกิ่งไม้แห้งก่อกองไฟ ในลำแสงไฟฉาย สิ่งมหัศจรรย์ก็พลันกระโดดออกมากระแทกคลองจักษุเดนตายอย่างเราอีกครั้ง...

"ตายห่ะ..." เป็นเสียงคุณเทพเอ็ดอึง...

"ไม่ใช่ถ้ำ เป็นปราสาทหินกลางป่า"...ผมร้องอีกคน คราวนี้ความตื่นเต้นระคนตื่นตระหนกก็พุ่งเข้าครอบงำทั้งหมู่คณะ เราพลัดหลงเข้ามาเจอปราสาทหินโบราณดึกดำบรรพ์กลางป่า มันเก่าเสียจนต้นไม้ขึ้นห่มคลุมหมดเหมือนถ้ำ

ไม่เคยนึกเคยฝันว่าชีวิตนี้จะเจอมหัศจรรย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้จบได้เยี่ยงนี้

"ปราสาทเทวะ"...คุณเทพผู้เจนโลกเจนความรู้ส่ายไฟฉายในมือแล้วร้องคราง

ผมสำรวจไล่ไปเรื่อย ๆ ตามแสงในมือ ก็พบว่านี่เป็นปราสาทหินขนาดไม่ใหญ่นัก ก่อหยาบ ๆ ด้วยอิฐศิลาแลงก้อนโต กลางป่าลึกคนสร้างเอาศิลาแลงมาจากไหน? ผมหยุดคิดเรื่องประวัติศาสตร์ แต่ตั้งใจหาคำตอบว่า ปราสาทหินนี้มันสร้างไว้เพื่ออะไร?

คำเฉลยอยู่ไม่ไกลตรงหน้า เพราะอาณาปราสาทไม่ใหญ่โต

มันเป็นแท่งหินมหึมาสูงประมาณ 2 เท่าตัวคนสูงขนาดผม หินแท่งเดียวตั้งตระหง่าน ผมไล่เจ้าสามท่อนตามช้าๆไม่ปล่อยสิ่งที่ควรเห็นหลุดรอดพ้นสายตา

"เสาบูชาเทพเจ้า"...คุณเทพกับคุณชาติพร้อมคุณนงเข้ามาสมทบแต่เมื่อไหร่ไม่ทันสังเกต เสียงพูดเป็นของคุณเทพ

"มันบูชาตัวอะไร ดูนั่นสิค่ะ"...คุณนงซึ่งมักเป็นคนตาไวเห็นสิ่งแปลกปลอมก่อนคนอื่นร้องอย่างตื่นเต้นเมื่อลำแสงไฟฉายในมือผมฉายจับนิ่งตรงยอด

พระช่วย...มันนั่นเอง...เจ้ายักษ์ใหญ่ที่เราเห็นกลางบึงเมื่อชั่วโมงที่ผ่านมา

"ปราสาทบูชางู...คนพวกนี้บูชาไอ้ยักษ์ใหญ่ตัวนั้น"!!!

ลำแสงไฟฉายในมือผมกวัดแกว่งไม่นิ่งเพราะมือสั่น รวมทั้งใจสั่นน้อง ๆ อกสั่นขวัญแขวน...เราหนีน้ำกับเจ้าตัวในน้ำมาเจอตัวจริงในนี้หรือนี่?

"นาคาเทวาลัย พวกชนเผ่านาคี"...คุณเทพวินิจฉัยดื้อ ๆ ประสาหนอนหนังสือตัวยง!

_______________________

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

วันนี้เดินทางไปเหนือ ได้ไปกราบพระมหาเจดีย์ศรีเวียงชัย, พระสรีระสังขาร ลป.ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา และร่วมบุญเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรม ถวาย ลป.ครูบาวงศ์ หนึ่งชุด 1,000 บาท
ทางวัดจะสวดอภิธรรมถวายทุกวันพระ ซึ่งพวกเราจะได้ถวายสวดพระอภิธรรมหลวงปู่ ในวันลอยกระทง ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 12 นี้ครับ
(ผู้ร่วมบุญ พี่พัฒนา 200, อาชาญชัย 100, คุณอุบล 40, น้องธนัย 40, คุณอัญชลินทร์ 40, คุณอรรณพ 20)

อนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ สาธุ สาธุ

บุญกุศลที่พึ่งเกิดขึ้น ข้าพเจ้าทั้งหลายและมารดา ขอตั้งจิตน้อมถวายแด่พระรัตนตรัย อันมี พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระอรหันต์ พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆกันมา อันมี หลวงปู่ทวด-ดู่ หลวงปู่โต พรหมรังสี สมเด็จพระสังฆราช(สุก) ไก่เถื่อน คณาจารย์วัดราชสิทธาราม(วัดพลับ) สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก สมเด็จพระสังฆราชเจ้าทุกๆพระองค์ ลพ.ปาน ลพ.ฤาษีลิงดำ ลพ.เกษม เขมโก พ่อท่านคล้ายวัดสวนขัน ลป.ชื้นวัดญาณเสน สมเด็จฟื้นวัดสามพระยา ครูบาอาจารย์สืบสายลป.มั่น ภูริทัตโต ครูบาอาจารย์สืบสายเขาอ้อ ครูบาอาจารย์สืบสายสำเร็จลุน ครูบาอาจารย์สืบสายครูบาศรีวิชัย ลพ.กวย ชุตินธโร ลป.ครูบาอิน อินโท ลป.หมุนวัดบ้านจาน ลป.ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา ลป.คำพันธ์ โฆษะปัญโญ ลพ.จรัญวัดอัมพวัน หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ หลวงตามหาบัว ลป.พิศดู ธรรมจารี พ่อท่านผอม ถาวโร หลวงพ่อผาง จิตฺตคุตฺโต หลวงปู่ทิมวัดระหารไร่ พระครูนุ่ม วัดโพธิ์ท่าเตียน พระอาจารย์สมบูรณ์ ลป.สี ฉันทสิริ และลป.บุดดา ถาวโร เป็นที่สุด

ขอถวายบุญนี้เป็นพระราชกุศลแด่ สมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชทุกๆพระองค์ และในหลวงรัชกาลที่ ๙

ขอน้อมนำคุณพระรัตนตรัยนี้ ทรงปกปักรักษาแม่หลวงของแผ่นดิน, พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10, พระเทพฯ, พระบรมวงศานุวงศ์ ขอทุกพระองค์ทรงพระเจริญ และมีพลานามัยที่สมบูรณ์ แข็งแรงตลอดไปด้วยเทอญ

ขอบุญนี้ส่งผลให้ บิดา มารดา ผู้มีพระคุณ และญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าและของผู้ที่ร่วมบุญทั้งหลายกับข้าพเจ้า รวมถึงท่านทั้งหลายที่คิดดีทำดี มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ เจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ด้วยเทอญ

 

ศรัทธาปสาทะผู้คนชาวใต้ช่างล้ำลึกนัก พระ60องค์ๆละเจ็ดพันก็เท่าสี่แสนสาม ถูกจองหมดในเวลาไม่นาน น่าเลื่อมใสจริง ต้องขอชมคุณพัฒน์ด้วยที่เป็นผู้เสียปัจจัยให้หุ่นต้นแบบ เหมาะสมแล้วกับการเป็นสะพานบุญด้านอื่นๆ โมทนาด้วยใจจริงครับ

 

อีกหนึ่งบุญโมทนาซึ่งสำเร็จครบวงจร ทำบุญครบทุกอย่าง ทำทานครบทุกเป้าหมาย พระแห่งโชคลาภเดินทางถึงมือ ให้ท่านคนคลองฯประสบสุข ประสบโชคในเร็วพลัน

 

วงจรแห่งโชคลาภน้องเสฯเริ่มหมุนดำเนินไปอีกวาระ คราวนี้คงหมุนได้รอบใหญ่ๆติดต่อกันไป สมกับที่บริจาคปัจจัยเป็นบุญ-ทานไม่เคยหยุดยั้ง เจ้าเลข 16 ออกมานี่ผมยังแปลกใจ ส่วนตัวซื้อไว้เพียง3ใบจากคนขายเจ้าประจำหน้าบ้าน ถ้ามีสังหรณ์อีกอย่างกระตุ้นแบบน้องเสฯ คงได้ซื้อสัก3-40ใบ แต่เรื่องโชคเรื่องลาภก็อย่างที่กล่าวย้ำบ่อย เป็นเรื่องของวาสนาและมีมาตามวาระอย่าไปกระตุ้นหรือฝันเฟื่องมากเกินความจริง

 

น้องเปากับคณะเดินทางไกลไปกราบเจดีย์ที่สวยสดงดงามน่าทึ่งครูบาวงศ์ เป็นบุญใหญ่ที่ต้องรีบอนุโมทนาร่วมตามไปให้ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ดุจดังเจดีย์ที่ตั้งตระหง่านแข็งแกร่ง

 

อ่านแล้วภาพในหัวมาเลยครับอา. ภาพนี้ผมถ่ายเองสมัยที่เคยไปนครวัด ตอนเย็นๆหลังเลิกงานผมชอบแวะไปเพราะเค้าไม่เก็บตังค์ค่าเข้าแล้ว คนจะน้อยใกล้ค่ำแสงโพล้เพล้ มันมีความรู้สึกขนลุกยังไงก็ไม่รู้ครับอา บางที่เดินเที่ยวได้นิดเดียวก็รีบออกแล้ว มีความรู้สึกว่าผู้คนในสมัยก่อนเป็นผู้ที่มีศรัทธามีความรู้ความสามารถมากเลยครับ ถึงสามารถสร้างสิ่งมหัศจรรย์แบบนี้ได้ครับ ขอบพระคุณครับอาสองตอนคลายร้อนในวันหยุดครับ

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ